Debby Pilon-Stam (31) werd in oktober 2014 moeder van zoontje Mees. Het weerhield haar niet om na de zwangerschap het volleybal weer op te pakken. Vannacht staat ze in de halve finale op de Olympische Spelen. In Helden Magazine vertelde ze over haar dubbelleven als moeder en topsporter.
“Ik had meteen al in mijn achterhoofd dat ik na de geboorte van ons kindje weer wilde volleyballen,” zegt Debby Pilon-Stam.
Na de geboorte van zoontje Mees, op 4 oktober 2014, sloot Debby weer aan bij het Nederlands team. Ze wilde haar carrière op een mooie manier afsluiten, voor de zwangerschap had ze al tijden last van de slepende rugblessure. Haar wens kwam uit: bij het EK in eigen land pakte Nederland zilver en Debby was eerste keuze van bondscoach Giovanni Guidetti als libero.
Zonder de onvoorwaardelijke steun van haar man Paul had ze geen comeback kunnen maken, was de combinatie van topsport en het moederschap niet mogelijk geweest. Hij bekleedt de rol van 'volleybalman', schept thuis de voorwaarden waardoor Debby zo optimaal mogelijk haar sport kan bedrijven. Paul, zelf oud-volleyballer, heeft zijn eigen ontwerpbureau en kan veel vanuit huis werken.
Debby: “Als Giovanni met de planning komt, ga ik daarna meteen in overleg met Paul.”
Paul: “Soms hebben we daar weleens discussies over, zeg ik dat ik liever niet heb dat je dan en dan weg bent. Maar het zorgt nooit voor onoverkomelijke problemen, hoor. Ik kan desnoods ook ’s nachts werken. Dan ben ik er overdag voor Mees.”
Debby: “Als ik wat kan doen, wil ik dat ook graag. Ik wil niet dat werkelijk alles op de schouders van Paul terechtkomt. Geregeld moet ik al om half acht ’s ochtends weg, kan ik hooguit Mees uit bed halen en zijn luier verschonen. De rest moet Paul dan doen.”
Paul: “Maar dat gaat als vanzelf, hoor. Hij is tot nu toe een heel makkelijk kind.”
Debby: “Ik kan me heel goed voorstellen dat het lastig is als je vrouw altijd maar van huis is en steeds maar met sport bezig is. Als man sta je toch een beetje op de tweede plaats, dat moet je maar kunnen accepteren. Jij kunt dat, vind ik heel bijzonder.”
Paul: “Mezelf wegcijferen vind ik absoluut geen probleem, omdat ik er volledig achtersta dat je dit weer bent gaan doen. Soms is het lastig dat ik minder tijd heb voor mijn eigen dingen: zelf volleyballen of met vrienden een biertje drinken zijn dingen die er vaak bij inschieten. Het pittigst zijn de periodes bij de nationale ploeg, dan zie ik je bijna de hele zomer niet.”
'Dit is mijn laatste kans op de Spelen. Die wens zit bij mij zo diep'
Voor Debby komt het moment dichtbij dat een langgekoesterde droom in vervulling kan gaan. Van 14 tot en met 22 mei kan Debby zich bij het OKT in Japan ook nog voor het eerst in haar loopbaan kwalificeren voor de Spelen.
Debby: “Dit is mijn laatste kans om mee te doen aan de Spelen, die wens zit bij mij zo diep. Straks ben ik de enige van de oude garde die erin slaagt de Spelen te halen, daar durf ik nu nog niet eens aan te denken.”
Mocht Debby zich met de ploeg kwalificeren, dan zit Paul in Brazilië op de tribune in augustus.
Paul: “Het zou zo mooi zijn om erbij te zijn als de droom van Debby uitkomt. De bedoeling is om in dat geval met mijn schoonvader die kant op te gaan.”
Debby: “Als we de Spelen halen, dan wordt dat mijn eindstation als international. Na Rio kies ik voor mijn gezin, dan is het mooi geweest.”
Het hele interview met Debby en Paul is te lezen in de nieuwe Helden, die nu in de winkels ligt. Ook kun je het verhaal lezen via Blendle.