Word abonnee
Meer

Zeilen

Marit Bouwmeester: ‘Ik voelde me complete Marit’

Onder toeziend oog van haar tweejarige dochter Jessie Mae kroonde Marit Bouwmeester (36) zich tot de meest succesvolle zeilster aller tijden. Ze won met overmacht olympisch goud in de ILCA 6-klasse na eerder al olympisch goud, zilver en brons én vier wereldtitels te hebben gewonnen. Deze olympische campagne bleek de meest uitdagende. We bespraken zeven momenten in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine: “Ik stapte jankend in de taxi, dacht: is dit het nou waard?” Marit Bouwmeester [caption id="attachment_20584" align="aligncenter" width="2560"] Marit Bouwmeester[/caption] De knuffel van Jessie Mae “Vanaf het water zag ik Jessie al op de schouders van haar vader Diederick zitten. De laatste race voor de afsluitende medalrace was geweest en ik had zo’n voorsprong op mijn concurrenten dat ik al wist dat ik goud had gewonnen. Toen ik op de kant kwam, rende ik naar Jessie toe. Eindelijk kon ik haar weer in mijn armen sluiten. Ik had haar en de rest van de familie één keer gezien in die week, toevallig, toen ik langs een strandje fietste waar zij net waren. Mijn ouders, broer en zus met hun gezinnen, Diederick, Jessie en de oppas zaten met elkaar in één huis.” Lachend: “Ik denk dat zij een pittigere Spelen hebben gehad dan ik.” In Londen in 2012 won je zilver, in Rio vier jaar later werd je voor het eerst olympisch kampioen, in Tokio in 2021 was er brons. Hoe heb je je vierde Spelen beleefd? “Deze medaille was de mooiste van allemaal, maar ook de moeilijkste en meest emotionele. Als er iets is dat het moederschap mij heeft geleerd, is het: accepteren dat het niet allemaal gaat zoals je graag zou willen. Ik had Jessie al zo vaak meegenomen naar trainingskampen en wedstrijden dat ik gewend was aan onzekere factoren; aan presteren zonder slaap bijvoorbeeld.” Zorgde Jessie voor net dat beetje relativeringsvermogen? “Ja. Het lukte me in Marseille, waar we onze olympische races zeilden, heel goed om te denken: ik ga alles geven wat ik in me heb en dan zie ik wel welk resultaat erbij hoort. Dat kleine beetje relativeren werkte voor mij. Relativeren is dodelijk in topsport, maar in mijn geval zorgde het voor de juiste balans.” Jij voer de hele week vooraan. Je had zoveel punten voorsprong dat je voor de afsluitende medalrace al olympisch kampioen was. Had je dat scenario al in je hoofd zitten? “Ik had het van tevoren helemaal gevisualiseerd. Ik wist dat Marseille een locatie was waarop het kon. De omstandigheden waren heel uitdagend, maar dat biedt ook kansen. We hadden een goede tactiek uitgedacht. Ik had een goede grip op de wind, had veel snelheid in alle omstandigheden. Dus ja, ik had dat scenario wel voor ogen. Maar mijn coach Jaap Zielhuis en ik hadden ook afgesproken dat we niet meteen blij zouden zijn na een dag met goede resultaten.” Je maakte het nog even spannend. Je eindigde als elfde en twintigste in de laatste races voor de medalrace. “Ik wilde het toernooi graag in stijl afsluiten, maar er was veel heisa. Als ik won, zou ik de beste zeilster ooit worden. Veel bobo’s kwamen al langs mijn tentje op de kant voordat ik het water op ging. We zeilden op de tv-baan, de wedstrijd zou live te zien zijn. Ik werd op het water omringd door cameraboten en helikopters. Ze blokkeerden mijn zicht, ik kon het water niet meer goed zien vanwege al die boten om me heen. Tegen Jaap zei ik: ik heb niks van de wind kunnen voelen, je moet me helpen. Een valkuil is dan om te gaan twijfelen, maar Jaap zei: ‘Je gaat vol overtuiging varen, daadkracht tonen.’ In de tweede race lag ik vooraan, tot de wedstrijd werd afgelast. Er stond te weinig wind. We moesten opnieuw starten. Maar de wind was zo instabiel. Ik maakte een cruciale fout, eindigde in de middenmoot. Gelukkig had ik een comfortabele voorsprong.” Je grote concurrent, de Deense Anne-Marie Rindom, won zilver. Het was in het verleden vaak stuivertje wisselen tussen jullie, op de Spelen in Tokio won zij goud. Wanneer kreeg je de bevestiging dat je haar in Marseille zou verslaan? “Ik had voor de start van de Spelen pas één keer een uurtje in mijn olympische boot kunnen varen. Vanaf het moment dat ik hem had opgehaald, was er iedere keer weer wat: de ene keer waaide het te hard en mochten we het water niet op. De andere keer moesten Jessies neusamandelen eruit, dus toen ben ik naar huis gevlogen. Vlak voor de start van ons toernooi ben ik naar Marseille gegaan. Toen kon ik het water niet op omdat het toernooi van de 49er-klasse al was gestart. Op de eerste wedstrijddag voelde ik mijn boot pas voor het eerst echt aan. Ik was de haven nog niet uit of wist: aan de boot gaat het niet liggen. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Marit Bouwmeester is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouw Sharon van Rouwendaal, winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in haar sport, doen haar verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Onder toeziend oog van haar tweejarige dochter Jessie Mae kroonde Marit Bouwmeester (36) zich tot de meest succesvolle zeilster aller tijden. Ze won met overmacht olympisch goud in de ILCA 6-klasse na eerder al olympisch goud, zilver en brons én vier wereldtitels te hebben gewonnen. Deze olympische campagne bleek de meest uitdagende. We bespraken zeven momenten in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine: “Ik stapte jankend in de taxi, dacht: is dit het nou waard?” Marit Bouwmeester [caption id="attachment_20584" align="aligncenter" width="2560"] Marit Bouwmeester[/caption] De knuffel van Jessie Mae “Vanaf het water zag ik Jessie al op de schouders van haar vader Diederick zitten. De laatste race voor de afsluitende medalrace was geweest en ik had zo’n voorsprong op mijn concurrenten dat ik al wist dat ik goud had gewonnen. Toen ik op de kant kwam, rende ik naar Jessie toe. Eindelijk kon ik haar weer in mijn armen sluiten. Ik had haar en de rest van de familie één keer gezien in die week, toevallig, toen ik langs een strandje fietste waar zij net waren. Mijn ouders, broer en zus met hun gezinnen, Diederick, Jessie en de oppas zaten met elkaar in één huis.” Lachend: “Ik denk dat zij een pittigere Spelen hebben gehad dan ik.” In Londen in 2012 won je zilver, in Rio vier jaar later werd je voor het eerst olympisch kampioen, in Tokio in 2021 was er brons. Hoe heb je je vierde Spelen beleefd? “Deze medaille was de mooiste van allemaal, maar ook de moeilijkste en meest emotionele. Als er iets is dat het moederschap mij heeft geleerd, is het: accepteren dat het niet allemaal gaat zoals je graag zou willen. Ik had Jessie al zo vaak meegenomen naar trainingskampen en wedstrijden dat ik gewend was aan onzekere factoren; aan presteren zonder slaap bijvoorbeeld.” Zorgde Jessie voor net dat beetje relativeringsvermogen? “Ja. Het lukte me in Marseille, waar we onze olympische races zeilden, heel goed om te denken: ik ga alles geven wat ik in me heb en dan zie ik wel welk resultaat erbij hoort. Dat kleine beetje relativeren werkte voor mij. Relativeren is dodelijk in topsport, maar in mijn geval zorgde het voor de juiste balans.” Jij voer de hele week vooraan. Je had zoveel punten voorsprong dat je voor de afsluitende medalrace al olympisch kampioen was. Had je dat scenario al in je hoofd zitten? “Ik had het van tevoren helemaal gevisualiseerd. Ik wist dat Marseille een locatie was waarop het kon. De omstandigheden waren heel uitdagend, maar dat biedt ook kansen. We hadden een goede tactiek uitgedacht. Ik had een goede grip op de wind, had veel snelheid in alle omstandigheden. Dus ja, ik had dat scenario wel voor ogen. Maar mijn coach Jaap Zielhuis en ik hadden ook afgesproken dat we niet meteen blij zouden zijn na een dag met goede resultaten.” Je maakte het nog even spannend. Je eindigde als elfde en twintigste in de laatste races voor de medalrace. “Ik wilde het toernooi graag in stijl afsluiten, maar er was veel heisa. Als ik won, zou ik de beste zeilster ooit worden. Veel bobo’s kwamen al langs mijn tentje op de kant voordat ik het water op ging. We zeilden op de tv-baan, de wedstrijd zou live te zien zijn. Ik werd op het water omringd door cameraboten en helikopters. Ze blokkeerden mijn zicht, ik kon het water niet meer goed zien vanwege al die boten om me heen. Tegen Jaap zei ik: ik heb niks van de wind kunnen voelen, je moet me helpen. Een valkuil is dan om te gaan twijfelen, maar Jaap zei: ‘Je gaat vol overtuiging varen, daadkracht tonen.’ In de tweede race lag ik vooraan, tot de wedstrijd werd afgelast. Er stond te weinig wind. We moesten opnieuw starten. Maar de wind was zo instabiel. Ik maakte een cruciale fout, eindigde in de middenmoot. Gelukkig had ik een comfortabele voorsprong.” Je grote concurrent, de Deense Anne-Marie Rindom, won zilver. Het was in het verleden vaak stuivertje wisselen tussen jullie, op de Spelen in Tokio won zij goud. Wanneer kreeg je de bevestiging dat je haar in Marseille zou verslaan? “Ik had voor de start van de Spelen pas één keer een uurtje in mijn olympische boot kunnen varen. Vanaf het moment dat ik hem had opgehaald, was er iedere keer weer wat: de ene keer waaide het te hard en mochten we het water niet op. De andere keer moesten Jessies neusamandelen eruit, dus toen ben ik naar huis gevlogen. Vlak voor de start van ons toernooi ben ik naar Marseille gegaan. Toen kon ik het water niet op omdat het toernooi van de 49er-klasse al was gestart. Op de eerste wedstrijddag voelde ik mijn boot pas voor het eerst echt aan. Ik was de haven nog niet uit of wist: aan de boot gaat het niet liggen. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Marit Bouwmeester is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouw Sharon van Rouwendaal, winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in haar sport, doen haar verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Schaatsen

Joy Beune – Wie het laatst lacht…

Voor Joy Beune was 2024 het jaar van haar grote doorbraak. Ze werd wereldkampioen op de 5000 meter en de ploegenachtervolging en werd de beste allrounder van de wereld. De weg naar de top ging met vallen en opstaan voor de 25-jarige schaatsster van Team IKO. De nieuwe koningin van de langebaan lag onder vuur, maar liet zich niet van het ijs slaan. In het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine doet ze haar verhaal. Lachend: “Ik heb geen oppas meer nodig.” Joy Beune [caption id="attachment_20593" align="aligncenter" width="2560"] Joy Beune[/caption] Erwin en Martin ten Hove “Vanaf het eerste gesprek dat we voerden, in 2022, klikte het met Erwin en Martin. Zij waren ervan overtuigd dat ik de beste schaatsster van de wereld kon worden. Dat zij op dat moment zoveel vertrouwen in mij uitspraken, na een paar moeilijke jaren bij Jumbo-Visma, deed heel veel met me. Hoewel zij mijn trainers zijn, voelden ze al snel als een soort familie voor me. Alles kan in overleg met hen, er is nooit onenigheid. Van jongs af aan werd geroepen dat ik de beste schaatsster van de wereld kon worden, zeker nadat ik in 2018 wereldkampioen bij de junioren werd door de wereldrecords op de 1000, 1500 en 3000 meter te verbeteren. Maar om de stap ook daadwerkelijk te zetten, was een heel goede band met mijn coaches cruciaal. Ik wil het gevoel hebben van mijn coaches dat ik ertoe doe, dat zij het allerbeste voor mij willen. Dat gevoel geven Erwin en Martin mij vanaf dag één. Bij Team IKO wordt gekeken naar het individu, er wordt echt maatwerk geleverd. Wat voor de een werkt, hoeft niet automatisch voor de ander te werken. Eerst moesten we ontdekken welke aanpak het best bij mij paste. We zijn samen gaan puzzelen, ik kreeg daar zoveel vertrouwen van. Ik ben een gevoelsmens, staar me niet blind op de cijfertjes. Soms kan al dat meten een tikkeltje te veel zijn. Tenminste: zo ervaar ik dat. Een test is slechts een momentopname. Bij Team IKO zijn ze ook niet meteen bezorgd bij een mindere test, hebben ze alle trainingen die al zijn gedaan ook in het achterhoofd. Bij Erwin en Martin is er volop ruimte om me op mentaal vlak te ontwikkelen. Psyned is betrokken bij de ploeg. Sportpsycholoog Yara van Gendt maakt ook echt deel uit van de begeleidingsstaf. We doen vaak teamsessies, zodat we elkaar goed leren kennen. Eens in de twee of drie weken kunnen we ook individueel met Yara zitten. Zij houdt heel goed in de gaten of er zaken zijn die niet helemaal gaan zoals iemand zou willen. Yara kan dat dan weer aankaarten bij de coaches. Daarnaast heb ik zelf ook al een tijdje iemand die mij op mentaal vlak helpt. Met haar kan ik lekker sparren of gewoon even lekker lullen. Vooral op mentaal vlak heb ik veel winst geboekt. Vroeger dacht ik: ik moet gewoon zo hard schaatsen als ik kan. Verder had ik geen plan. Een raceplan maken en me daar ook echt aan houden, dat heb ik echt geleerd de afgelopen twee jaar. Met dank aan mijn coaches, maar ook dankzij de mentale begeleiders. Tijdens races kon ik best afgeleid raken of terugvallen in oude patronen. Het is zaak om heel duidelijk mijn taken uit te voeren en me niet van de wijs te laten brengen. Ik word op een gegeven moment moe en juist dan is het belangrijk om te blijven doen wat ik moet doen. Het klinkt heel eenvoudig, maar dat is iets wat heel moeilijk is in de praktijk. Je kunt bijvoorbeeld medelijden krijgen met jezelf, denken: mijn benen doen zo’n pijn. Om dat gevoel zo lang mogelijk uit te stellen is het goed om een duidelijk plan te hebben en de taken die daarbij horen tijdens een race te blijven herhalen in m’n hoofd. Door mezelf telkens toe te spreken, ben ik ook heel erg gefocust en is er minder ruimte voor de pijn. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Joy Beune is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Voor Joy Beune was 2024 het jaar van haar grote doorbraak. Ze werd wereldkampioen op de 5000 meter en de ploegenachtervolging en werd de beste allrounder van de wereld. De weg naar de top ging met vallen en opstaan voor de 25-jarige schaatsster van Team IKO. De nieuwe koningin van de langebaan lag onder vuur, maar liet zich niet van het ijs slaan. In het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine doet ze haar verhaal. Lachend: “Ik heb geen oppas meer nodig.” Joy Beune [caption id="attachment_20593" align="aligncenter" width="2560"] Joy Beune[/caption] Erwin en Martin ten Hove “Vanaf het eerste gesprek dat we voerden, in 2022, klikte het met Erwin en Martin. Zij waren ervan overtuigd dat ik de beste schaatsster van de wereld kon worden. Dat zij op dat moment zoveel vertrouwen in mij uitspraken, na een paar moeilijke jaren bij Jumbo-Visma, deed heel veel met me. Hoewel zij mijn trainers zijn, voelden ze al snel als een soort familie voor me. Alles kan in overleg met hen, er is nooit onenigheid. Van jongs af aan werd geroepen dat ik de beste schaatsster van de wereld kon worden, zeker nadat ik in 2018 wereldkampioen bij de junioren werd door de wereldrecords op de 1000, 1500 en 3000 meter te verbeteren. Maar om de stap ook daadwerkelijk te zetten, was een heel goede band met mijn coaches cruciaal. Ik wil het gevoel hebben van mijn coaches dat ik ertoe doe, dat zij het allerbeste voor mij willen. Dat gevoel geven Erwin en Martin mij vanaf dag één. Bij Team IKO wordt gekeken naar het individu, er wordt echt maatwerk geleverd. Wat voor de een werkt, hoeft niet automatisch voor de ander te werken. Eerst moesten we ontdekken welke aanpak het best bij mij paste. We zijn samen gaan puzzelen, ik kreeg daar zoveel vertrouwen van. Ik ben een gevoelsmens, staar me niet blind op de cijfertjes. Soms kan al dat meten een tikkeltje te veel zijn. Tenminste: zo ervaar ik dat. Een test is slechts een momentopname. Bij Team IKO zijn ze ook niet meteen bezorgd bij een mindere test, hebben ze alle trainingen die al zijn gedaan ook in het achterhoofd. Bij Erwin en Martin is er volop ruimte om me op mentaal vlak te ontwikkelen. Psyned is betrokken bij de ploeg. Sportpsycholoog Yara van Gendt maakt ook echt deel uit van de begeleidingsstaf. We doen vaak teamsessies, zodat we elkaar goed leren kennen. Eens in de twee of drie weken kunnen we ook individueel met Yara zitten. Zij houdt heel goed in de gaten of er zaken zijn die niet helemaal gaan zoals iemand zou willen. Yara kan dat dan weer aankaarten bij de coaches. Daarnaast heb ik zelf ook al een tijdje iemand die mij op mentaal vlak helpt. Met haar kan ik lekker sparren of gewoon even lekker lullen. Vooral op mentaal vlak heb ik veel winst geboekt. Vroeger dacht ik: ik moet gewoon zo hard schaatsen als ik kan. Verder had ik geen plan. Een raceplan maken en me daar ook echt aan houden, dat heb ik echt geleerd de afgelopen twee jaar. Met dank aan mijn coaches, maar ook dankzij de mentale begeleiders. Tijdens races kon ik best afgeleid raken of terugvallen in oude patronen. Het is zaak om heel duidelijk mijn taken uit te voeren en me niet van de wijs te laten brengen. Ik word op een gegeven moment moe en juist dan is het belangrijk om te blijven doen wat ik moet doen. Het klinkt heel eenvoudig, maar dat is iets wat heel moeilijk is in de praktijk. Je kunt bijvoorbeeld medelijden krijgen met jezelf, denken: mijn benen doen zo’n pijn. Om dat gevoel zo lang mogelijk uit te stellen is het goed om een duidelijk plan te hebben en de taken die daarbij horen tijdens een race te blijven herhalen in m’n hoofd. Door mezelf telkens toe te spreken, ben ik ook heel erg gefocust en is er minder ruimte voor de pijn. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Joy Beune is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Basketbal

Worthy de Jong: ‘Ik heb mezelf uitgevonden’

Hij is verantwoordelijk voor misschien wel het mooiste sportmoment van 2024. In de extra tijd van de finale tegen thuisland Frankrijk schoot Worthy de Jong (36) de Nederlandse 3x3-basketballers naar de olympische titel. Victoria Koblenko ging voor het dubbeldikke jubileumnummer langs bij de man van ‘Het Gouden Schot’. Worthy de Jong Je vader was een basketballer in Suriname en vernoemde jou naar de bekende NBA-speler James Worthy. Welke rol speelde je vader in de keuze om te gaan basketballen? “Ik ben geboren in Suriname, toen ik twee was, gingen we met het gezin naar Nederland. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik zeven was. Mijn band met mijn vader veranderde daarna. Hij haalde me soms op, we basketbalden dan af en toe ook samen. Mijn vader was er eigenlijk meer een voorstander van dat ik ging voetballen, maar ik koos op m’n elfde voor basketbal en wilde natuurlijk beter worden dan mijn vader. Hij bracht me naar een net opgerichte club in Amsterdam-Zuidoost. Ik basketbalde vooral voor m’n plezier op dat moment, speelde ook geen competitie. Pas twee jaar later konden we ons als team inschrijven en competitie spelen. Toen werd ik echt verliefd.” Wat voor jongen was jij in die tijd? “Ik was geen straatjongen, geen hangjongere, speelde tot mijn achttiende nog verstoppertje. Ik was actief en atletisch, maar ook een lolbroek. Wat school betreft: ik lette niet altijd op, maar ben ook nooit blijven zitten. En wat mijn sport betreft: ik speelde eerst op pleintjes, vooral voor de lol, en moest bij de club ineens binnen structuren leren functioneren. Dat was wennen.” [caption id="attachment_20589" align="aligncenter" width="1707"] Worthy de Jong[/caption] Hoe liep het af met school? “Met minimale inspanning, omdat ik basketbal prioriteit gaf, heb ik het mbo-diploma retail gehaald. Ik bedacht: ik moet in elk geval een diploma halen voordat ik naar Amerika ga. Het is altijd mijn droom geweest om daarheen te gaan.” Hoe jaagde je die droom na als tiener? “Er waren heel veel obstakels. Om voet tussen de deur te krijgen in Amerika moest ik eerst mijn diploma’s laten vertalen. Het kostte allemaal veel geld om mijn basketbaldroom na te jagen. Mijn moeder heeft mij heel erg gesponsord. Ze zag er niet veel in, maar ik was enig kind en ze bracht dagelijks offers voor mijn droom. Ze heeft veel baantjes gehad, maakte onder meer huizen schoon. Soms moest ik mee om haar te helpen om nieuwe basketbalschoenen te kunnen bekostigen. Al die sportlessen, een busabonnement om naar school te gaan; mijn moeder heeft keihard gewerkt om het voor mij allemaal voor elkaar te krijgen.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Worthy de Jong is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Hij is verantwoordelijk voor misschien wel het mooiste sportmoment van 2024. In de extra tijd van de finale tegen thuisland Frankrijk schoot Worthy de Jong (36) de Nederlandse 3x3-basketballers naar de olympische titel. Victoria Koblenko ging voor het dubbeldikke jubileumnummer langs bij de man van ‘Het Gouden Schot’. Worthy de Jong Je vader was een basketballer in Suriname en vernoemde jou naar de bekende NBA-speler James Worthy. Welke rol speelde je vader in de keuze om te gaan basketballen? “Ik ben geboren in Suriname, toen ik twee was, gingen we met het gezin naar Nederland. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik zeven was. Mijn band met mijn vader veranderde daarna. Hij haalde me soms op, we basketbalden dan af en toe ook samen. Mijn vader was er eigenlijk meer een voorstander van dat ik ging voetballen, maar ik koos op m’n elfde voor basketbal en wilde natuurlijk beter worden dan mijn vader. Hij bracht me naar een net opgerichte club in Amsterdam-Zuidoost. Ik basketbalde vooral voor m’n plezier op dat moment, speelde ook geen competitie. Pas twee jaar later konden we ons als team inschrijven en competitie spelen. Toen werd ik echt verliefd.” Wat voor jongen was jij in die tijd? “Ik was geen straatjongen, geen hangjongere, speelde tot mijn achttiende nog verstoppertje. Ik was actief en atletisch, maar ook een lolbroek. Wat school betreft: ik lette niet altijd op, maar ben ook nooit blijven zitten. En wat mijn sport betreft: ik speelde eerst op pleintjes, vooral voor de lol, en moest bij de club ineens binnen structuren leren functioneren. Dat was wennen.” [caption id="attachment_20589" align="aligncenter" width="1707"] Worthy de Jong[/caption] Hoe liep het af met school? “Met minimale inspanning, omdat ik basketbal prioriteit gaf, heb ik het mbo-diploma retail gehaald. Ik bedacht: ik moet in elk geval een diploma halen voordat ik naar Amerika ga. Het is altijd mijn droom geweest om daarheen te gaan.” Hoe jaagde je die droom na als tiener? “Er waren heel veel obstakels. Om voet tussen de deur te krijgen in Amerika moest ik eerst mijn diploma’s laten vertalen. Het kostte allemaal veel geld om mijn basketbaldroom na te jagen. Mijn moeder heeft mij heel erg gesponsord. Ze zag er niet veel in, maar ik was enig kind en ze bracht dagelijks offers voor mijn droom. Ze heeft veel baantjes gehad, maakte onder meer huizen schoon. Soms moest ik mee om haar te helpen om nieuwe basketbalschoenen te kunnen bekostigen. Al die sportlessen, een busabonnement om naar school te gaan; mijn moeder heeft keihard gewerkt om het voor mij allemaal voor elkaar te krijgen.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Worthy de Jong is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Hockey

Pirmin Blaak: ‘Het goud verzacht de pijn’

Pirmin Blaak (36) was de grote held in de olympische hockeyfinale in Parijs. De keeper stopte drie Duitse shoot-outs en bezorgde Nederland voor het eerst sinds 2000 de olympische titel. Maar die medaille heeft hem ook heel wat gekost. “Ik werd uitgeroepen tot beste keeper van de wereld, maar had die titel graag ingeleverd om mijn normale leven terug te krijgen. Ik won alles wat er te winnen viel, maar tegelijkertijd raakte ik alles kwijt.” Aldus de sluitpost in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine. Pirmin Blaak “Door mijn privéproblemen heb ik getwijfeld of ik naar Parijs moest gaan, ik verkeerde niet in mijn beste vorm. Ik besloot: in Parijs ga ik slapen, eten, rusten en hockeyen. Ik dacht alleen aan die acht wedstrijden, wilde mijn carrière niet eindigen met de gedachte: had ik maar... Dat ik later zou denken: had ik maar niet die ene e-mail naar de bondscoach gestuurd. Ik hield vast aan mijn routines. Zo keek ik urenlang op bed naar shoot-outs van onze tegenstanders. Niet heel gezellig voor mijn kamergenoot Koen Bijen. Ik was een halve autist. Mijn teamgenoten wisten van mijn problemen, ik heb veel steun aan ze gehad. Ik was de oudste van de groep en had al drie keer de Spelen meegemaakt, dus dat rondje door het olympisch dorp geloofde ik wel. Ik speelde soms alleen een potje tafeltennis mee. [caption id="attachment_20587" align="aligncenter" width="1768"] Pirmin Blaak[/caption] Louis van Gaal We hadden geen sterke poulefase, verloren van Duitsland met 1-0 en tegen Groot-Brittannië werd het 2-2. Na de poulefase kwam Louis van Gaal bij ons langs. Ik vond hem altijd al een heel bijzondere man, hij straalde zoveel allure uit, maar had hem nog nooit ontmoet. Als zo’n grootheid binnenkomt, dan doet dat wat met een ploeg. Zijn aanwezigheid zorgde ervoor dat we nog beter beseften: we staan op het allerhoogste podium, er wordt naar ons gekeken. Het gaf ons extra energie. Van Gaal had het over ‘imagineren’, hetzelfde als visualiseren en dat deed ik al. Als je bepaalde dingen ’s nachts al voor je ziet, kun je niet meer verrast worden. De kwartfinale tegen Australië gaf ons een boost. Vroeger hadden we geregeld van ze verloren op belangrijke momenten, ook tijdens de Spelen in Tokio. In Parijs wonnen we met 2-0. In de halve finale moesten we tegen Spanje, gecoacht door onze voormalige bondscoach Max Caldas. We hadden in de poulefase al van ze gewonnen en wisten wat we konden verwachten. We zegevierden met 4-0. Ik heb altijd een goede relatie met Caldas gehad, was niet extra gebrand om van hem te winnen. Ik ben niet van het misgunnen, hij verdiende ook succes, maar ik wilde per se die finale halen. In de war Op de dag van de finale tegen Duitsland liep ik met de sportpsycholoog van TeamNL langs de Seine. We hadden een mooi gesprek. Ik zei iets van: misschien is dit wel de laatste wedstrijd die ik speel voor Oranje. Ze antwoordde: ‘Er zit thuis een jongetje op jou te wachten, die heeft straks zijn papa nodig.’ Ik ging die finale in om de trotse vader van Keje te zijn, die een jaar eerder was geboren. Ik had niks te verliezen. Wat er ook zou gebeuren, Keje zou thuis op me wachten. Mijn teamgenoten zeiden voor de wedstrijd: ‘Laten we dit ook voor jouw kleine doen.’ Ik denk dat ik vaker goed geprepareerd aan een wedstrijd begon, maar nu was ik mentaal ook op mijn best. Ik heb weleens een finale gespeeld om niet te verliezen, in Parijs speelde ik om alles te winnen. De wedstrijd eindigde in 1-1, de beslissing zou vallen met shoot-outs. Ik had met mezelf al de afspraak gemaakt: mocht het hierop uitdraaien, dan ga ik risico’s nemen. Ik ga niet behoudend keepen, maar er volle bak in. De eerste moest ik per se hebben, dan gaf ik een signaal af. Wij misten de eerste shootout, dus het was extra belangrijk dat ik hem stopte. Naast mijn doel had ik een briefje gelegd met een checklist van wat ik juist niet moest doen: niet in het midden starten, niet terugstappen. Ik pareerde de eerste shoot-out en voelde: dit komt goed. Ook de tweede stopte ik. Daarna scoorde Thierry Brinkman. En nadat ik de derde shoot-out pakte, scoorde Thijs van Dam en kwamen we op een 2-0-voorsprong. Duitsland kwam terug tot 2-1, daar baalde ik heel erg van, maar Duco Telgenkamp mocht het afmaken. Toen Duco naar voren liep om hem te nemen, liep ik naar een journalist naast het doel om te checken of het de beslissende bal om het goud zou zijn. Ik twijfelde, vroeg: championship point, right? Hij knikte. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Pirmin Blaak is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Pirmin Blaak (36) was de grote held in de olympische hockeyfinale in Parijs. De keeper stopte drie Duitse shoot-outs en bezorgde Nederland voor het eerst sinds 2000 de olympische titel. Maar die medaille heeft hem ook heel wat gekost. “Ik werd uitgeroepen tot beste keeper van de wereld, maar had die titel graag ingeleverd om mijn normale leven terug te krijgen. Ik won alles wat er te winnen viel, maar tegelijkertijd raakte ik alles kwijt.” Aldus de sluitpost in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine. Pirmin Blaak “Door mijn privéproblemen heb ik getwijfeld of ik naar Parijs moest gaan, ik verkeerde niet in mijn beste vorm. Ik besloot: in Parijs ga ik slapen, eten, rusten en hockeyen. Ik dacht alleen aan die acht wedstrijden, wilde mijn carrière niet eindigen met de gedachte: had ik maar... Dat ik later zou denken: had ik maar niet die ene e-mail naar de bondscoach gestuurd. Ik hield vast aan mijn routines. Zo keek ik urenlang op bed naar shoot-outs van onze tegenstanders. Niet heel gezellig voor mijn kamergenoot Koen Bijen. Ik was een halve autist. Mijn teamgenoten wisten van mijn problemen, ik heb veel steun aan ze gehad. Ik was de oudste van de groep en had al drie keer de Spelen meegemaakt, dus dat rondje door het olympisch dorp geloofde ik wel. Ik speelde soms alleen een potje tafeltennis mee. [caption id="attachment_20587" align="aligncenter" width="1768"] Pirmin Blaak[/caption] Louis van Gaal We hadden geen sterke poulefase, verloren van Duitsland met 1-0 en tegen Groot-Brittannië werd het 2-2. Na de poulefase kwam Louis van Gaal bij ons langs. Ik vond hem altijd al een heel bijzondere man, hij straalde zoveel allure uit, maar had hem nog nooit ontmoet. Als zo’n grootheid binnenkomt, dan doet dat wat met een ploeg. Zijn aanwezigheid zorgde ervoor dat we nog beter beseften: we staan op het allerhoogste podium, er wordt naar ons gekeken. Het gaf ons extra energie. Van Gaal had het over ‘imagineren’, hetzelfde als visualiseren en dat deed ik al. Als je bepaalde dingen ’s nachts al voor je ziet, kun je niet meer verrast worden. De kwartfinale tegen Australië gaf ons een boost. Vroeger hadden we geregeld van ze verloren op belangrijke momenten, ook tijdens de Spelen in Tokio. In Parijs wonnen we met 2-0. In de halve finale moesten we tegen Spanje, gecoacht door onze voormalige bondscoach Max Caldas. We hadden in de poulefase al van ze gewonnen en wisten wat we konden verwachten. We zegevierden met 4-0. Ik heb altijd een goede relatie met Caldas gehad, was niet extra gebrand om van hem te winnen. Ik ben niet van het misgunnen, hij verdiende ook succes, maar ik wilde per se die finale halen. In de war Op de dag van de finale tegen Duitsland liep ik met de sportpsycholoog van TeamNL langs de Seine. We hadden een mooi gesprek. Ik zei iets van: misschien is dit wel de laatste wedstrijd die ik speel voor Oranje. Ze antwoordde: ‘Er zit thuis een jongetje op jou te wachten, die heeft straks zijn papa nodig.’ Ik ging die finale in om de trotse vader van Keje te zijn, die een jaar eerder was geboren. Ik had niks te verliezen. Wat er ook zou gebeuren, Keje zou thuis op me wachten. Mijn teamgenoten zeiden voor de wedstrijd: ‘Laten we dit ook voor jouw kleine doen.’ Ik denk dat ik vaker goed geprepareerd aan een wedstrijd begon, maar nu was ik mentaal ook op mijn best. Ik heb weleens een finale gespeeld om niet te verliezen, in Parijs speelde ik om alles te winnen. De wedstrijd eindigde in 1-1, de beslissing zou vallen met shoot-outs. Ik had met mezelf al de afspraak gemaakt: mocht het hierop uitdraaien, dan ga ik risico’s nemen. Ik ga niet behoudend keepen, maar er volle bak in. De eerste moest ik per se hebben, dan gaf ik een signaal af. Wij misten de eerste shootout, dus het was extra belangrijk dat ik hem stopte. Naast mijn doel had ik een briefje gelegd met een checklist van wat ik juist niet moest doen: niet in het midden starten, niet terugstappen. Ik pareerde de eerste shoot-out en voelde: dit komt goed. Ook de tweede stopte ik. Daarna scoorde Thierry Brinkman. En nadat ik de derde shoot-out pakte, scoorde Thijs van Dam en kwamen we op een 2-0-voorsprong. Duitsland kwam terug tot 2-1, daar baalde ik heel erg van, maar Duco Telgenkamp mocht het afmaken. Toen Duco naar voren liep om hem te nemen, liep ik naar een journalist naast het doel om te checken of het de beslissende bal om het goud zou zijn. Ik twijfelde, vroeg: championship point, right? Hij knikte. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Pirmin Blaak is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Schaatsen

Heldenpraat met Selma Poutsma

Ze werd met de Nederlandse relayploeg olympisch kampioen in 2022 en veroverde in maart bij de WK in Rotterdam voor de vierde keer de wereldtitel op de aflossing. Maar Selma Poutsma (25) kijkt ook verder dan het shorttracken, heeft de overstap gemaakt naar Team Essent en wil ook schitteren als langebaanschaatsster. Helden onderwerpt haar in het dubbeldikke jubileumnummer aan een vragenvuur. Selma Poutsma Als ik niet zou schaatsen, zou ik deze sport beoefenen. “Ballet. Ik wilde vroeger ballerina worden en heb rond mijn twaalfde ook even op ballet gezeten. Ik ben helemaal niet lenig of elegant, dus ik had het ook niet ver geschopt als ballerina, maar ik vind het nog steeds leuk om naar te kijken. Als gezin is het traditie om elk jaar met elkaar naar het Nationale Opera & Ballet-theater te gaan. Helaas kan ik er niet altijd bij zijn, omdat ik vaak wedstrijden heb. De voorstellingen die ik heb gezien, vond ik geweldig.” Tattoo of piercing. “Mag ik ze ook allebei níét kiezen? Een piercing of tatoeage vind ik bij anderen heel vet, maar bij mezelf passen ze niet zo. Als ik dan écht een keuze zou moeten maken, zou ik voor een neuspiercing gaan.” Het Wilhelmus of de Marseillaise. “De Marseillaise is een prachtig volkslied. Ik vond het dan ook geweldig dat die voor mij heeft geklonken toen ik Frans kampioen werd. Maar ik kies toch voor het Wilhelmus. Dat is mijn volkslied. Ik voel me helemaal op m’n plek in Nederland en zou hier ook nooit meer weg willen. In Frankrijk heb ik vier jaar gewoond, tussen 2014 en 2018, en daar de middelbare school afgerond. Ik kwam in Frankrijk terecht door een trainingsstage die we daar hadden met een groep junioren. Ik kreeg de vraag of ik er een jaar wilde trainen. Dat wilde ik wel. [caption id="attachment_20588" align="aligncenter" width="2500"] Selma Poutsma[/caption] Ik ben er uiteindelijk veel langer gebleven en kwam ook voor de Franse shorttrackploeg uit. Ik heb World Cupwedstrijden voor Frankrijk gereden en er was even sprake van dat ik, als ik me zou weten te kwalificeren, ook voor Frankrijk op de Olympische Spelen uit zou komen. Uiteindelijk ben ik blij dat het niet gebeurd is. In 2018 keerde ik terug naar Nederland en in 2022 kon ik ‘gewoon’ voor Nederland uitkomen op de Spelen en goud pakken.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Selma Poutsma is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Ze werd met de Nederlandse relayploeg olympisch kampioen in 2022 en veroverde in maart bij de WK in Rotterdam voor de vierde keer de wereldtitel op de aflossing. Maar Selma Poutsma (25) kijkt ook verder dan het shorttracken, heeft de overstap gemaakt naar Team Essent en wil ook schitteren als langebaanschaatsster. Helden onderwerpt haar in het dubbeldikke jubileumnummer aan een vragenvuur. Selma Poutsma Als ik niet zou schaatsen, zou ik deze sport beoefenen. “Ballet. Ik wilde vroeger ballerina worden en heb rond mijn twaalfde ook even op ballet gezeten. Ik ben helemaal niet lenig of elegant, dus ik had het ook niet ver geschopt als ballerina, maar ik vind het nog steeds leuk om naar te kijken. Als gezin is het traditie om elk jaar met elkaar naar het Nationale Opera & Ballet-theater te gaan. Helaas kan ik er niet altijd bij zijn, omdat ik vaak wedstrijden heb. De voorstellingen die ik heb gezien, vond ik geweldig.” Tattoo of piercing. “Mag ik ze ook allebei níét kiezen? Een piercing of tatoeage vind ik bij anderen heel vet, maar bij mezelf passen ze niet zo. Als ik dan écht een keuze zou moeten maken, zou ik voor een neuspiercing gaan.” Het Wilhelmus of de Marseillaise. “De Marseillaise is een prachtig volkslied. Ik vond het dan ook geweldig dat die voor mij heeft geklonken toen ik Frans kampioen werd. Maar ik kies toch voor het Wilhelmus. Dat is mijn volkslied. Ik voel me helemaal op m’n plek in Nederland en zou hier ook nooit meer weg willen. In Frankrijk heb ik vier jaar gewoond, tussen 2014 en 2018, en daar de middelbare school afgerond. Ik kwam in Frankrijk terecht door een trainingsstage die we daar hadden met een groep junioren. Ik kreeg de vraag of ik er een jaar wilde trainen. Dat wilde ik wel. [caption id="attachment_20588" align="aligncenter" width="2500"] Selma Poutsma[/caption] Ik ben er uiteindelijk veel langer gebleven en kwam ook voor de Franse shorttrackploeg uit. Ik heb World Cupwedstrijden voor Frankrijk gereden en er was even sprake van dat ik, als ik me zou weten te kwalificeren, ook voor Frankrijk op de Olympische Spelen uit zou komen. Uiteindelijk ben ik blij dat het niet gebeurd is. In 2018 keerde ik terug naar Nederland en in 2022 kon ik ‘gewoon’ voor Nederland uitkomen op de Spelen en goud pakken.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Selma Poutsma is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Basketbal

Dinja en Joeri van Liere: Wereldveroveraars

Dinja en Joeri van Liere Dinja en Joeri van Liere zijn een uniek duo. Dinja (33) deed als amazone mee aan de Olympische Spelen in Parijs, broer Joeri (38) maakt zich op voor de Paralympische Spelen als rolstoelbasketballer. Twee gezinsleden die in dezelfde maand deelnemen aan de Spelen; historie hebben ze sowieso al geschreven. Bij het domein van zijn zus, de stal in Uden, speelt Joeri met de honden, die de basketbal net zo interessant vinden als hij. “Het is heel mooi hier.” Hij kijkt naar ‘de bak’ waarin zus Dinja rijdt. Verderop in de wei staan de paarden. Dinja en Joeri groeiden samen met hun broer Twan op in het Zeeuwse Kapellen, waar Joeri nog altijd woont. De broers raakten in de ban van motorcross. “Ik croste al op mijn vierde, we waren elk weekend onderweg voor races. Jij was een crossmeisje, ging altijd mee toen je klein was, maar speelde dan met vriendinnetjes in de blubber en het zand.” Dinja: “Jullie toerden door Nederland, gingen zelfs naar Tsjechië voor het jeugd-EK. Ik vond het leuk, maakte veel mee.” Joeri: “We verbleven vaak op een camping. Elke maandag op school had ik een nieuw verhaal te vertellen, leuker dan dat van klasgenootjes.” Dinja: “Ik zat ook niet op dezelfde golflengte als mijn klasgenootjes.” Flits en surprise Waar haar broers in de ban waren van motorcrossen, werd Dinja al op jonge leeftijd verliefd op paarden. De sponsor van Joeri en Twan had dochters die paarden hadden. “Ik wilde nergens anders meer heen dan naar die paarden. Daarna kreeg ik van mijn opa mijn eerste pony: Flits, een springpony. Ik kreeg hetzelfde leven als mijn broers, maar dan in een andere wereld. Opa bracht Flits en mij overal naartoe. Het gaf me een gevoel van vrijheid, ik was niet aan één plek gehecht.” Lachend: “Het was het tegenovergestelde van een burgerlijk bestaan.” Na Flits kwam Surprise, ook een springpony. “Over hem had ik niks te vertellen, die ging gewoon stilstaan midden in het parcours. Mij werd geadviseerd om dressuur te gaan doen, zodat ik meer controle over de pony zou krijgen. Zo is het begonnen. Het mooie aan dressuur is dat als je een paard, dat iets minder kwaliteit heeft, netjes africht en er goed mee oefent, je heel veel ver kunt komen. Bij het springen ben je afhankelijk van een paard dat de kwaliteit heeft hoog te springen.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Dinja en Joeri van Liere komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker.  Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 
Dinja en Joeri van Liere Dinja en Joeri van Liere zijn een uniek duo. Dinja (33) deed als amazone mee aan de Olympische Spelen in Parijs, broer Joeri (38) maakt zich op voor de Paralympische Spelen als rolstoelbasketballer. Twee gezinsleden die in dezelfde maand deelnemen aan de Spelen; historie hebben ze sowieso al geschreven. Bij het domein van zijn zus, de stal in Uden, speelt Joeri met de honden, die de basketbal net zo interessant vinden als hij. “Het is heel mooi hier.” Hij kijkt naar ‘de bak’ waarin zus Dinja rijdt. Verderop in de wei staan de paarden. Dinja en Joeri groeiden samen met hun broer Twan op in het Zeeuwse Kapellen, waar Joeri nog altijd woont. De broers raakten in de ban van motorcross. “Ik croste al op mijn vierde, we waren elk weekend onderweg voor races. Jij was een crossmeisje, ging altijd mee toen je klein was, maar speelde dan met vriendinnetjes in de blubber en het zand.” Dinja: “Jullie toerden door Nederland, gingen zelfs naar Tsjechië voor het jeugd-EK. Ik vond het leuk, maakte veel mee.” Joeri: “We verbleven vaak op een camping. Elke maandag op school had ik een nieuw verhaal te vertellen, leuker dan dat van klasgenootjes.” Dinja: “Ik zat ook niet op dezelfde golflengte als mijn klasgenootjes.” Flits en surprise Waar haar broers in de ban waren van motorcrossen, werd Dinja al op jonge leeftijd verliefd op paarden. De sponsor van Joeri en Twan had dochters die paarden hadden. “Ik wilde nergens anders meer heen dan naar die paarden. Daarna kreeg ik van mijn opa mijn eerste pony: Flits, een springpony. Ik kreeg hetzelfde leven als mijn broers, maar dan in een andere wereld. Opa bracht Flits en mij overal naartoe. Het gaf me een gevoel van vrijheid, ik was niet aan één plek gehecht.” Lachend: “Het was het tegenovergestelde van een burgerlijk bestaan.” Na Flits kwam Surprise, ook een springpony. “Over hem had ik niks te vertellen, die ging gewoon stilstaan midden in het parcours. Mij werd geadviseerd om dressuur te gaan doen, zodat ik meer controle over de pony zou krijgen. Zo is het begonnen. Het mooie aan dressuur is dat als je een paard, dat iets minder kwaliteit heeft, netjes africht en er goed mee oefent, je heel veel ver kunt komen. Bij het springen ben je afhankelijk van een paard dat de kwaliteit heeft hoog te springen.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Dinja en Joeri van Liere komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker.  Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Triatlon

Maya Kingma – Meer dan een klokkenluider

Maya Kingma Triatlontopper Maya Kingma (28) brak in 2021 door. Tegelijkertijd stelde zij ernstige misstanden aan de kaak binnen het topsportprogramma van de triatlonbond en ze kwam publiekelijk te boek te staan als klokkenluider. Die negatieve periode wil ze nu definitief achter zich laten. In Helden Magazine nummer 72 legden wij haar vier stellingen voor. Soms ben ik een beetje jaloers op openwaterkampioene Sharon van Rouwendaal Maya, lachend: “Ik ben niet snel jaloers. Wat Sharon gepresteerd heeft, is supertof. Ze is olympisch en meervoudig wereldkampioen openwater. Ik ken Sharon niet persoonlijk, zij is wat ouder. Ik ben haar ook nooit in het water tegengekomen, heb ook nooit in de Nederlandse selectie gezeten. Openwaterzwemmers Marcel Schouten en Ferry Weertman kwam ik wel geregeld tegen. Ik zat vroeger op heel veel sporten, zelfs op ballet en paardrijden, maar zwemmen vond ik het leukst. Naast het behalen van mijn zwemdiploma’s deed ik aan reddingszwemmen. Na het behalen van mijn diploma’s ging ik door met zwemvaardigheid 1,2 en 3. De trainer daarvan vroeg of ik mij niet bij de zwemclub SVC2000 in Breda, waar ik woonde, wilde aansluiten. Hij vond dat ik heel makkelijk zwom. Een paar jaar later kwam er iemand bij de club die de boel ging professionaliseren. Er werd ook gekeken naar het talent dat er rondzwom. Ik werd gescout en mocht iedere week op zaterdag meetrainen in Zeist. Onze trainer geloofde in brede sportontwikkeling. Elke week hadden we een uitgebreide zwemtraining. Voor onze conditie liepen we daarnaast de ene week hard in het bos en de andere week mountainbiketen we. Zo kwam ik met hardlopen en fietsen in aanraking. Die afwisseling vond ik uitdagend en hartstikke leuk. In 2010 deed ik mee aan een duatlonwedstrijd; hardlopen en mountainbiken in Etten-Leur. Het was ook het NK voor junioren. Ik won. De speaker bij die wedstrijd, Wim van den Broek, wist dat ik ook Nederlands kampioen openwaterzwemmen was bij de junioren en riep dat tijdens de prijsuitreiking. Vlak daarna benaderde de triatlonbond mij. De bond was een traject gestart om zwemmers met loopaanleg of lopers met zwemaanleg naar de triatlon te trekken. Ik was gevleid dat ze me vroegen, trainde vanaf dat moment drie weekenden per maand in Sittard, op het Nationaal Trainingscentrum en woonde nog thuis in Breda. Ik was eager in mijn sport, maar ook op school, dus ik wilde eerst het vwo afmaken voordat ik naar Sittard verhuisde. Drie jaar later, op mijn zeventiende, ben ik naar Sittard verhuisd. Helaas kwam ik er al snel achter dat het er heel onprofessioneel aan toeging, nog erger dan je denkt. Er was geen persoonlijke aandacht voor de atleet. Als je aan topsport denkt, denk je aan maatwerk. Dat kregen wij niet. Er was één programma voor iedereen. Er werd verwacht dat je meedeed en als je geblesseerd was, had je pech, dan werd je aan je lot overgelaten. Helden Magazine nummer 72 Het eerste gedeelte van het interview met Maya Kingma komt voort uit Helden Magazine nummer 72. Het extra dikke zomernummer van Helden staat volledig in het teken van drie grote sportevenementen: het EK voetbal in Duitsland, de Tour de France en de Olympische Spelen in Parijs. Op de cover van de 204 pagina's tellende editie schitteren drie rolmodellen van wereldklasse uit de Nederlandse atletiek: Femke Bol, Sifan Hassan en Lieke Klaver. Wat is het geheim van hun succes? Experts zoals Ellen van Langen, Caroline Feith, Bart Bennema en Gregory Sedoc delen hun inzichten. EK voetbal De sportzomer van 2024 wordt afgetrapt met het EK voetbal, dat op 14 juni begint. In deze Helden een verhaal over Ronald Koeman. Onder andere Frank Rijkaard, Ruud Gullit, broer Erwin Koeman, Guus Hiddink, Jordi Cruijff en Rafael van der Vaart delen hun mening over de bondscoach van het Nederlands elftal. Verder ging Helden naar Milaan voor een interview met revelatie Tijjani Reijnders en zijn vrouw. Daley Blind 106-voudig international - bespreekt zijn indrukwekkende carrière aan de hand van foto’s. Brian Brobbey over de bondscoach, Marco van Basten, zijn toekomst, zijn roots en racisme. Arie Haan gaat vijftig jaar terug in de tijd, naar het WK voetbal in West-Duitsland dat eindigde met een nationaal trauma. Jan Wouters blikt terug op het gewonnen EK van 1988, ook in Duitsland. Het is nog altijd de enige hoofdprijs van Oranje. Tour de France  Na het EK volgt de Tour de France, van 29 juni tot en met 21 juli. In deze Helden lees je een interview met sprinter Fabio Jakobsen en een portret van Mathieu van der Poel, die ook de olympische wegwedstrijd in Parijs rijdt. Jeroen Blijlevens en Steven de Jongh, ploegleiders bij Lidl-Trek, vertellen hun verhaal, en we vragen ons af: kan Sepp Kuss na de Vuelta ook de Tour winnen? Olympische Spelen De Olympische Spelen vinden plaats van 26 juli tot en met 11 augustus. Chef de mission Pieter van den Hoogenband kijkt terug op zijn gouden race twintig jaar geleden. Turnster Sanne Wevers bereidt zich voor op haar laatste kunstje, baanwielrenner Harrie Lavreysen spreekt over hoge verwachtingen, en BMX’er Niek Kimmann over zijn post-olympische dip. Sharon van Rouwendaal gaat voor goud in het openwater, roeizussen Bente en Ilse Paulis geven een dubbelinterview, en Simone van de Kraats hoopt op goud in het waterpolo. Bovendien gingen we op bezoek bij Tes Schouten, Caspar Corbeau en Arno Kamminga, de drie schoolslagmusketiers. Alle drie zijn ze een medaillekandidaat in Parijs. Voor het eerst sinds 1992 plaatse een Nederlands duo zich op de 500 meter kanosprint voor de Spelen. Hoog tijd om kennis te maken met Selma Konijn en Ruth Vorsselman. Joost Luiten is sinds kort vader en worstelde met golfyips. In aanloop naar de KLM Open, die hij twee keer won, doet hij zijn verhaal.
Maya Kingma Triatlontopper Maya Kingma (28) brak in 2021 door. Tegelijkertijd stelde zij ernstige misstanden aan de kaak binnen het topsportprogramma van de triatlonbond en ze kwam publiekelijk te boek te staan als klokkenluider. Die negatieve periode wil ze nu definitief achter zich laten. In Helden Magazine nummer 72 legden wij haar vier stellingen voor. Soms ben ik een beetje jaloers op openwaterkampioene Sharon van Rouwendaal Maya, lachend: “Ik ben niet snel jaloers. Wat Sharon gepresteerd heeft, is supertof. Ze is olympisch en meervoudig wereldkampioen openwater. Ik ken Sharon niet persoonlijk, zij is wat ouder. Ik ben haar ook nooit in het water tegengekomen, heb ook nooit in de Nederlandse selectie gezeten. Openwaterzwemmers Marcel Schouten en Ferry Weertman kwam ik wel geregeld tegen. Ik zat vroeger op heel veel sporten, zelfs op ballet en paardrijden, maar zwemmen vond ik het leukst. Naast het behalen van mijn zwemdiploma’s deed ik aan reddingszwemmen. Na het behalen van mijn diploma’s ging ik door met zwemvaardigheid 1,2 en 3. De trainer daarvan vroeg of ik mij niet bij de zwemclub SVC2000 in Breda, waar ik woonde, wilde aansluiten. Hij vond dat ik heel makkelijk zwom. Een paar jaar later kwam er iemand bij de club die de boel ging professionaliseren. Er werd ook gekeken naar het talent dat er rondzwom. Ik werd gescout en mocht iedere week op zaterdag meetrainen in Zeist. Onze trainer geloofde in brede sportontwikkeling. Elke week hadden we een uitgebreide zwemtraining. Voor onze conditie liepen we daarnaast de ene week hard in het bos en de andere week mountainbiketen we. Zo kwam ik met hardlopen en fietsen in aanraking. Die afwisseling vond ik uitdagend en hartstikke leuk. In 2010 deed ik mee aan een duatlonwedstrijd; hardlopen en mountainbiken in Etten-Leur. Het was ook het NK voor junioren. Ik won. De speaker bij die wedstrijd, Wim van den Broek, wist dat ik ook Nederlands kampioen openwaterzwemmen was bij de junioren en riep dat tijdens de prijsuitreiking. Vlak daarna benaderde de triatlonbond mij. De bond was een traject gestart om zwemmers met loopaanleg of lopers met zwemaanleg naar de triatlon te trekken. Ik was gevleid dat ze me vroegen, trainde vanaf dat moment drie weekenden per maand in Sittard, op het Nationaal Trainingscentrum en woonde nog thuis in Breda. Ik was eager in mijn sport, maar ook op school, dus ik wilde eerst het vwo afmaken voordat ik naar Sittard verhuisde. Drie jaar later, op mijn zeventiende, ben ik naar Sittard verhuisd. Helaas kwam ik er al snel achter dat het er heel onprofessioneel aan toeging, nog erger dan je denkt. Er was geen persoonlijke aandacht voor de atleet. Als je aan topsport denkt, denk je aan maatwerk. Dat kregen wij niet. Er was één programma voor iedereen. Er werd verwacht dat je meedeed en als je geblesseerd was, had je pech, dan werd je aan je lot overgelaten. Helden Magazine nummer 72 Het eerste gedeelte van het interview met Maya Kingma komt voort uit Helden Magazine nummer 72. Het extra dikke zomernummer van Helden staat volledig in het teken van drie grote sportevenementen: het EK voetbal in Duitsland, de Tour de France en de Olympische Spelen in Parijs. Op de cover van de 204 pagina's tellende editie schitteren drie rolmodellen van wereldklasse uit de Nederlandse atletiek: Femke Bol, Sifan Hassan en Lieke Klaver. Wat is het geheim van hun succes? Experts zoals Ellen van Langen, Caroline Feith, Bart Bennema en Gregory Sedoc delen hun inzichten. EK voetbal De sportzomer van 2024 wordt afgetrapt met het EK voetbal, dat op 14 juni begint. In deze Helden een verhaal over Ronald Koeman. Onder andere Frank Rijkaard, Ruud Gullit, broer Erwin Koeman, Guus Hiddink, Jordi Cruijff en Rafael van der Vaart delen hun mening over de bondscoach van het Nederlands elftal. Verder ging Helden naar Milaan voor een interview met revelatie Tijjani Reijnders en zijn vrouw. Daley Blind 106-voudig international - bespreekt zijn indrukwekkende carrière aan de hand van foto’s. Brian Brobbey over de bondscoach, Marco van Basten, zijn toekomst, zijn roots en racisme. Arie Haan gaat vijftig jaar terug in de tijd, naar het WK voetbal in West-Duitsland dat eindigde met een nationaal trauma. Jan Wouters blikt terug op het gewonnen EK van 1988, ook in Duitsland. Het is nog altijd de enige hoofdprijs van Oranje. Tour de France  Na het EK volgt de Tour de France, van 29 juni tot en met 21 juli. In deze Helden lees je een interview met sprinter Fabio Jakobsen en een portret van Mathieu van der Poel, die ook de olympische wegwedstrijd in Parijs rijdt. Jeroen Blijlevens en Steven de Jongh, ploegleiders bij Lidl-Trek, vertellen hun verhaal, en we vragen ons af: kan Sepp Kuss na de Vuelta ook de Tour winnen? Olympische Spelen De Olympische Spelen vinden plaats van 26 juli tot en met 11 augustus. Chef de mission Pieter van den Hoogenband kijkt terug op zijn gouden race twintig jaar geleden. Turnster Sanne Wevers bereidt zich voor op haar laatste kunstje, baanwielrenner Harrie Lavreysen spreekt over hoge verwachtingen, en BMX’er Niek Kimmann over zijn post-olympische dip. Sharon van Rouwendaal gaat voor goud in het openwater, roeizussen Bente en Ilse Paulis geven een dubbelinterview, en Simone van de Kraats hoopt op goud in het waterpolo. Bovendien gingen we op bezoek bij Tes Schouten, Caspar Corbeau en Arno Kamminga, de drie schoolslagmusketiers. Alle drie zijn ze een medaillekandidaat in Parijs. Voor het eerst sinds 1992 plaatse een Nederlands duo zich op de 500 meter kanosprint voor de Spelen. Hoog tijd om kennis te maken met Selma Konijn en Ruth Vorsselman. Joost Luiten is sinds kort vader en worstelde met golfyips. In aanloop naar de KLM Open, die hij twee keer won, doet hij zijn verhaal.

Schaatsen

Jutta Leerdam: ‘Echt schaatsen staat altijd voorop’

Jutta Leerdam (25) weet dat de schijnwerpers bij de WK Afstanden (15-18 februari in Calgary) en WK Allround & Sprint (8-10 maart in Inzell) op haar gericht zijn. Want dat gebeurt overal waar ze verschijnt. Alles wat Jutta doet is nieuws. Of het nou haar prestaties op het ijs zijn, haar posts op social media of haar relatie met influencer Jake Paul. Hoe kijkt ze daar zelf naar? En hoe kijken anderen naar haar? Jutta Leerdam is sinds afgelopen zomer ook te bewonderen in Madame Tussauds. Op Instagram postte ze foto’s van zichzelf met haar wassen evenbeeld. Uiteraard ontbraken bij de replica haar trademarks – lang blond haar en zwarte eyeliner – niet. [caption id="attachment_19485" align="alignnone" width="2560"] Jutta posseert met haar evenbeeld in Madame Tussauds[/caption] Hoe anders was dat in september toen ze haar debuut maakte als model bij de Fashion Week in modestad Milaan voor BOSS. Op social media deelde ze met haar meer dan vier miljoen volgers beelden van de modeshow en hoe het er backstage aan toeging. Ze was op de catwalk te zien in een lange zwarte jas, zonder eyeliner en het haar had ze vast. Weer eens wat anders. Op TikTok liet ze weten dat ze nooit ‘catwalk-les’ had gekregen, omdat ze elke dag alleen maar schaatst. Haar volgers blijven ook op de hoogte van haar relatie met de Amerikaanse influencer, YouTuber en bokser Jake Paul. Ze maakten in april hun relatie bekend en sindsdien deelden ze meerdere keren foto’s en filmpjes van hen samen op hun social mediakanalen. Jake Paul was ook te bewonderen bij het World Cup Kwalificatie Toernooi in Thialf eind oktober, waar hij vanaf de tribune – en naast zijn ‘schoonouders’ Ruud en Monique – Jutta de 1000 meter zag winnen. Het team rondom Paul vroeg vooraf aan de organisatie of ze de auto voor de deur mochten parkeren en er wellicht een aparte ingang was voor Paul en zijn gevolg. Het antwoord was simpel: in Thialf parkeert iedereen op dezelfde parkeerplaats en gaan alle bezoekers door dezelfde ingang. Ook iemand met dik 25 miljoen volgers op Instagram. Op haar beurt was Jutta in augustus aanwezig bij een bokspartij van haar vriend. Ze zag Jake Paul in Dallas zijn entree maken op een tank en daarna de partij winnen. Ook was ze al te gast in zijn goed beluisterde podcast en schitterde ze in zijn YouTube-video’s. Vlak voor de kerst deelde Jutta op social een video van haar en Jake dansend naast de kerstboom in op elkaar afgestemde kerstoufits. ‘Mensen hebben altijd wel een mening over de dingen die ik doe. Tot nu toe bewijs ik keer op keer dat de invloed van al die dingen op mijn schaatsen wel meevalt’ De schijnwerpers waren ook op Jutta gericht tijdens de ploegenpresentatie van Jumbo-Visma op het hoofdkantoor van Unilever in Rotterdam, half september. Tal van cameraploegen waren uitgerukt, onder andere eentje van RTL Boulevard - die natuurlijk vooral geïnteresseerd was in haar liefdesleven - en fotografen, waaronder die van roddelbladen. “Er is geen enkele schaatser die zoveel druk heeft als ik,” stelde ze op het podium. Toen ze van interview naar interview was gegaan en voor elke camera opnieuw haar verhaal had gedaan, zei ze: “Ik weet zeker dat ik degene ben die de meeste ogen op zich gericht weet.” Hype “Ik heb nooit gedacht: laat ik het maar niet doen,” lachte Jutta toen haar breed uitgemeten relatie ter sprake kwam. “Die hype was er ook al voordat we elkaar leerden kennen. Er is geen ontkomen aan dat wij opduiken in de media. Hij is een vlogger en YouTuber, doet het supergoed op social media en heeft een heel content-team om zich heen. Vanaf het begin wisten we dat we nooit een privérelatie konden hebben. Voordat we überhaupt aan het daten waren, was het al een ding in de media en online. Wij hebben iets supersterks samen, delen af en toe iets van ons beiden, maar eigenlijk is dat best oppervlakkig. De dingen die privé zijn, proberen we ook echt privé te houden. Social media zijn ergens een afspiegeling van mijn leven, maar wel uitvergroot. Want ik ben ook gewoon twee keer per dag aan het trainen, ik zit op de fiets en zie mijn vriend bijna niet.” Op de vraag of het samenzijn met Jake Paul niet voor nog meer druk op haar schouders zorgde, antwoordde ze: “Ik voel altijd druk. Toen ik in aanloop naar de Spelen in Beijing mijn eigen schaatsteam begon, voelde ik die druk ook. Ik hoorde mensen zich afvragen: gaat dit wel goed? Daarna de Spelen zelf. Vervolgens de switch naar Team Jumbo- Visma in 2022, waardoor ik vooral bij mezelf heel veel druk voelde om me te bewijzen. Kortom: elk jaar voel ik druk en die kan ik altijd wel omzetten in extra motivatie en scherpte.” 'Stemmetje in m'n hoofd' Vanaf het moment dat ze in 2017 als achttienjarige wereldkampioen allround werd bij de junioren wisten mensen van haar bestaan. Niet alleen door haar prestaties, maar ook door haar uiterlijk. Ze kreeg een relatie met schaatser Koen Verweij en haar schare volgers op social media nam snel toe, ook omdat ze heel actief was met het posten van foto’s, filmpjes en berichten. In 2020 won ze haar eerste individuele wereldtitel, op de 1000 meter, en sindsdien kreeg ze vaak de vraag of haar leven als ‘merk’ en ‘influencer’ haar prestaties op het ijs niet in de weg stonden. Ondertussen was het nooit rustig. Eerst maakte ze de overstap van Team IKO naar Reggeborgh. In 2020 kwam ze er niet uit wat betreft een nieuw contract, waarop ze met haar vriend een eigen ploeg, Worldstream, begon. Na de Spelen in 2022 ging het uit met Verweij en stapte ze over naar Jumbo-Visma. Ze bleef ondanks alles presteren: in 2021 werd ze Europees kampioen sprint, in 2022 won ze olympisch zilver op de 1000 meter en de wereldtitel sprint, in 2023 werd ze wereldkampioen 1000 meter en Europees kampioen sprint. “Mensen hebben altijd wel een mening over de dingen die ik doe,” stelde ze, “sommigen denken misschien dat ik, door de dingen die ik naast het schaatsen doe, minder oog heb voor mijn sport, maar dat is absoluut niet het geval. Dit jaar is mijn relatie natuurlijk veel in het nieuws waardoor ze dat zouden kunnen denken, maar toen ik mijn eigen team opzette, was het: ‘Zorgt dat niet voor veel te veel stress bij dat meisje?’ Tot nu toe bewijs ik keer op keer dat de invloed van al die dingen op mijn schaatsen wel meevalt. Ik heb altijd dat stemmetje in m’n hoofd dat me scherp houdt. Het lukt me ook altijd goed om me af te sluiten voor dingen, om gefocust te blijven op het proces, op hoe ik hard kan schaatsen. Maar ik voel wel dat ik me elke keer opnieuw moet bewijzen.” Het komt voor de buitenwacht wellicht anders over, maar Jutta had een veel stabielere zomer dan een jaar eerder. “Ik ben gelukkig en dat was vorige zomer anders, toen had ik een heel moeilijke periode,” doelde ze op de breuk met Verweij. “Ik stapte ook nog eens over naar Jumbo- Visma. Alles wat me daarvoor stabiliteit bood, was weg. Dat ik meteen daarna een heel goede winter reed, had ik absoluut nooit verwacht. Ik heb daar veel vertrouwen uit gehaald. Nu heb ik wel veel stabiliteit, daardoor heb ik het gevoel dat ik de stijgende lijn makkelijker voort kan zetten. Ik heb afgelopen zomer met mijn coach Jac Orie door kunnen bouwen op vorig seizoen.” Over Jutta Jac Orie: 'Jutta heeft een goed motortje' Jutta is ontzettend goed trainbaar en heel erg gedreven. Ik moest haar eerder afremmen. De truc is om haar op alle gebieden een beetje af te remmen, anders loopt ze zichzelf voorbij,” zegt Jac Orie, vanaf de zomer van 2022 tot afgelopen seizoen haar trainer/ coach bij Jumbo-Visma. “Dat afremmen doe ik door zo goed mogelijk uit te leggen wat we willen trainen, hoe we dat willen doen en wat de gevolgen zijn als ze te veel doet. Bij toppers is het zo, is mijn erva-ring, dat als je de aanpak heel goed met ze bespreekt, ze er ook echt voor gaan. Je moet bij sporters van het kaliber Jutta nooit met een lulverhaal aankomen, daar prikken ze zo doorheen.” Voordat hij aan de slag gaat met een schaatser heeft Orie hem of haar al helemaal geanalyseerd. Afgaande op haar testresultaten en waardes schat hij in waartoe een schaatser in staat kan zijn. Uiteraard heeft hij ook zo’n gesprek met Jutta gevoerd. “Als Jutta wat ze in zich heeft ook kan vertalen naar het ijs, dan kan er een seconde af van het baanrecord op de 1000 meter in Thialf. Maar tussen theorie en praktijk zit nog wel iets, hè. Ze moet op het juiste moment in vorm zijn, de omstandigheden zoals de luchtdruk moeten goed zijn. Maar fysiologisch is ze er in elk geval toe in staat. Ze heeft een motortje hangen, hoor, en ze heeft veel vermogen. Jutta heeft een goede mix. Ze rijdt geweldige bochten, maar op de rechte stukken is technisch gezien nog winst te halen. En dan vooral op de kruisingen. Haar start kan ook beter. Op de eerste dertig meter is haar positie wat betreft haar bekken niet altijd goed. De ene keer doet ze het wel goed, de andere keer niet. Dat moet stabieler worden. Ja, er is echt nog veel progressie te boeken.” Ze blinkt nu vooral uit op de 1000 meter. Orie denkt dat ze ook een heel goede 500 en 1500 meter kan rijden. “Jutta is een echte 1000 meterrijdster. Op die afstand komen al haar kwaliteiten samen. Maar als haar start beter is, gaat ze ook weer sneller op de 500 meter en als ze de rechte stukken beter rijdt, heeft dat ook meteen effect op haar 1500 meter.” Natuurlijk is het Orie ook niet ontgaan dat er veel belangstelling voor Jutta is. “Maar ik kijk vooral naar hoe ze traint, of ze haar rust pakt en of ze goed belastbaar is. Als dat allemaal goed in orde is, dan ben ik als trainer en coach tevreden. De rest is voor haar eigen verantwoordelijkheid. Er is natuurlijk veel te doen over haar liefdesleven. Volgens mij zijn ze hartstikke gelukkig en dan is het toch goed? Ik heb Jake Paul al een paar keer gesproken, hij is hartstikke respectvol en in mijn ogen een rustige jongen.” Bang voor jaloezie of een verstoring van de dynamiek binnen de ploeg door alle aandacht die Jutta krijgt, is hij niet. “De andere schaatsers snappen over het algemeen wel hoe het werkt, hoor. En Jutta gaat er ook gewoon goed mee om.”   Dai Dai N'tab: 'Zij is wat veel vrouwen willen zijn' “Ik zie Jutta als een heel vrolijk persoon, die lekker door het leven hobbelt. Toen ze in 2019 binnenkwam bij Reggeborgh was ze nog best onzeker. Ze was een jong meisje met iets van tien- of vijftienduizend volgers op social media. Jutta was er toen trouwens ook wel al druk mee. Daarna zijn onze wegen een beetje gescheiden. Zij begon haar eigen ploeg en ik vertrok naar Jumbo-Visma. Mooi om te zien hoe ze zich sindsdien heeft ontwikkeld, als sporter en mens. En als merk, want dat is ze ook,” zegt sprinter Dai Dai N’tab. Jutta en hij waren eerder ploeggenoten en maatjes bij Reggeborgh en waren dat weer bij Jumbo-Visma. “We praten veel met elkaar, tijdens lange autoritten voeren we vaak wat meer diepgravende gesprekken. Op mentaal vlak hebben we veel aan elkaar. Jutta kan een beetje onzeker zijn over dingen die er nog aan zitten te komen, maar dat houdt haar ook scherp. Ze is op haar pad al verschillende obstakels tegengekomen, maar die grijpt ze altijd aan om ervan te leren, er weer beter uit te komen en er iets moois van te maken.” N’tab gebruikt social media ook, maar bij Jutta is dat next level. “Ze weet heel veel ogen op zich gericht en dat zorgt ook voor meer druk. Het zit haar niet in de weg, want ze is op de 1000 meter veel beter dan bijna al haar concurrenten. De wetenschap dat ze goed is en de goede dingen doet in de training, neemt ook weer veel druk weg.” Jutta beseft dat ze met haar grote bereik thema’s op de kaart kan zetten. Ze schroomde niet om onderwerpen waar normaal een taboe op rust – zoals menstruatieklachten bij topsporters en haar ervaringen met obsessief afvallen – aan te kaarten. N’tab: “Jutta heeft van jongs af aan al een uitgesproken mening. Ik vind het tof dat ze gewoon dingen durft te blijven zeggen. Wat ze heel goed doet, is zichzelf als een heel geloofwaardige vrouw neerzetten. Zij is wat heel veel vrouwen willen zijn: een mooie, sterke dame die ook nog eens succesvol is. Zij spreekt daardoor een heel breed publiek aan. Ook mannen vinden haar natuurlijk interessant door hoe zij eruitziet. Ze weet heel goed de juiste snaar te raken bij mannen en vrouwen.” Antoinette Rijpma- de Jong: 'Jutta kijkt heel anders tegen zaken aan dan ik' “Wij trainen eigenlijk niet samen. Ik heb een schema voor allrounders en Jutta voor sprinters,” zegt Antoinette Rijpma-de Jong. Ze werd in 2023 wereldkampioen op de 1500 meter en pakte WK-zilver op de 1000 meter achter ploeggenote Jutta. Daarnaast pakte ze de Europese titel all-round. Bij de afgelopen EK Afstanden was het op de 1000 meter weer: Jutta één, Rijpma-de Jong twee. “Als het moet gebeuren op de 1000 meter dan sta ik er, maar mijn focus ligt meer op de 1500, de 3000 meter en het allrounden." Rijpma-de Jong hield zich vroeger ook veel bezig met social media, maar heeft het op aanraden van haar man Coen, met wie ze in 2022 trouwde, juist afgebouwd. “Voor mij werkte het niet om ook nog intensief bezig te zijn met social media, het was beter om minder te letten op likes en wat andere mensen van mij vinden. Ik heb mijn handen al vol aan het schaatsen. Jutta krijgt juist energie van die aandacht, eigent het zich ook toe om in het middelpunt van de belangstelling te staan. We zijn afgelopen jaar allebei wereldkampioen geworden, maar ik profileer me minder. Ik vind het wel heel knap hoe zij alles heeft opgebouwd en hoe goed ze zich kan presenteren op en naast het ijs. Jutta kijkt heel anders tegen zaken aan dan ik. Dat maakt Jutta Jutta en dat maakt mij Antoinette. Ik woon lekker op de boerderij in Rottum met mijn man en vind het helemaal geweldig om in mijn vrije tijd met de paarden bezig te zijn.” Thomas Krol: 'Jutta heeft standbeeld in Madame Tussauds hè' “Jutta kan ons volgen en dat is voor haar gunstig, maar wij hebben er geen voor- deel aan dat zij met ons traint. Zij rijdt immers achter ons aan, wij niet achter haar. Wij doen ons ding en als zij ons wil volgen, dan is dat prima,” zegt ploeggenoot Thomas Krol, onder andere regerend olympisch kampioen op de 1000 meter, twee keer wereldkampioen en winnaar van olympisch zilver op de 1500 meter en wereldkampioen sprint. Lachend: “Jutta heeft een standbeeld in Madame Tussauds in Amsterdam, hè, dat zegt genoeg. Dat heeft Ireen Wüst niet, terwijl zij de succesvolste Nederlandse olympiër ooit is. Het draait niet meer alleen om prestaties, maar ook om het hele bereik. Dat is de tijd waarin we leven. Het staat Jutta vrij om daarmee bezig te zijn, maar ik heb daar zelf helemaal geen affectie bij om het op die manier te doen. Ik heb niet zo heel veel met showbizz en glamour. Ik heb het daar weleens over met haar, hoor. Gekscherend maak ik dan een opmerking als: joh, stop eens met selfies maken en ga eens trainen. En dan roept Jutta altijd: ‘Je bent gewoon ja- loers.’ We kunnen elkaar daar heel goed mee dollen. Zij doet haar ding en ik het mijne.”   Femke Kok: 'Door Jutta krijgt het hele schaatsen meer aandacht “Wij zijn elkaars concurrent, komen elkaar altijd tegen. Jutta houdt mij scherp. Als er iemand is die heel snel is, wil ik daar niet voor onderdoen. Jutta motiveert me om het maximale uit mezelf te halen, maar ik focus me daarbij wel vooral op mezelf. We gaan normaal met elkaar om. Ik ben tegen iedereen altijd sportief, zo zit ik in elkaar,” zegt Femke Kok, sprinter van Team Reggeborgh, over haar rivale. In 2020 en 2022 pakte ze samen met Jutta – en Letitia de Jong en Dione Voskamp – de wereldtitel op de teamsprint, maar verder nemen ze het vooral tegen elkaar op. Bij de EK sprint van 2021 en 2023 was het brons en zilver voor Kok en twee keer goud voor Jutta. Bij de WK sprint van 2022 pakte Jutta goud en Femke zilver. Waar Femke Kok de 500 meter als specialiteit van het huis heeft, geldt dat bij Leerdam vooral voor de 1000 meter. Femke won op de vorige WK Afstanden goud op de 500 meter, waar Leerdam de wereldtitel op de 1000 meter pakte en brons op de halve afstand. Afgelopen EK Afstanden won Kok de 500 meter voor Jutta. Kok ziet natuurlijk ook hoe Jutta de schijnwerpers op zich gericht weet op en naast het ijs. “Ik ben me er eigenlijk niet zo van bewust dat je als topsporter ook je eigen merk kunt zijn, ben er veel minder mee bezig om me te profileren op social media. Ik post af en toe dingen op Instagram en dat is eigenlijk altijd gerelateerd aan mijn sport. Dat doe ik omdat ik het leuk vind en heb daar verder geen bijbedoelingen mee. Ik ben puur bezig met mijn sport en verder niet. Maar Jutta zorgt voor veel publiciteit, door haar krijgt het hele schaatsen meer aandacht en dat is goed.” Hélène Hendriks: 'Ik ben niet zo bang dat ze gaat zweven' “Wat Jutta heeft gecreëerd afgelopen jaar, is gigantisch. Zij is een enorm boegbeeld, dat zal iedereen beamen. Zij is gewoon een ster, een absolute ster,” zegt tv-presentatrice Hélène Hendriks, die de presentatie van de schaatsploeg van Jumbo-Visma deed. “Bij haar komt alles samen. Ze is topsporter, een soort van stijlicoon, een influencer én ze heeft een verhouding met Jake Paul, die een nog groter fenomeen op social media is dan Jutta. Zij bewijst dat het samen kan gaan.” Hendriks, in 2023 winnaar van de Televizier-Ring in de categorie presentator, speelde voordat ze een tv-persoonlijkheid werd, jarenlang hockey in de hoofdklasse. “Zolang haar prestaties goed zijn, twijfelt niemand ergens aan. Maar een verhouding die over de hele wereld breed wordt uitgemeten, kan behoorlijk wat met iemand doen. Dat betekent ook dat je voorzichtig moet zijn. Ik snap dat er bij Jutta wat meer gereserveerdheid in zit, dat ze haar leven heel erg wil regisseren. Want als je maar zo open en vrolijk in het leven blijft staan, dan kun je ook weleens je neus stoten. Belangrijk is dat de kleine cirkel om haar heen haar met beide benen op de grond houdt. En eerlijk gezegd ben ik ook niet zo bang dat ze gaat zweven. Ik vind haar gewoon een hele nuchtere, knappe verschijning, maar bovenal een waanzinnige topsporter. Ik zie in alles bij Jutta de topsporter. Haar gedrevenheid, die enorme wil. Zonder die eigenschappen kun je niet presteren.” Ze is een ster en dat zorgt dat veel mensen wat van haar willen, aldus Hendriks. “Mensen zien een verdienmodel. Dat zie je bij voetballers ook. Dan moet je je staande houden en de juiste mensen om je heen verzamelen. Daar is ze volgens mij slim genoeg voor en die heeft ze ook al om zich heen." Koen Verweij: 'Ik kijk met een glimlach terug' “Jutta heeft me veel nieuwe dingen en inzichten bijgebracht en hopelijk ik haar ook,” liet Koen Verweij in een schrifte- lijke verklaring weten nadat in 2022 na ruim vijf jaar een einde kwam aan de relatie met Jutta, met wie hij ook schaatsploeg Worldstream begon. “Ik ben trots en dankbaar voor alle reizen, lessen en momenten die we samen hebben mogen delen en ik kijk met een glimlach terug op de bijzondere periode uit ons leven die we met elkaar hebben gedeeld. Meer zeg ik er niet over.” Jake Paul: 'Toen ik op een donkere plek was, was ze er voor me' “Wat mijn toekomstplannen met Jutta zijn? Trouwen!” vertelde Jake Paul aan SBS Shownieuws toen hij in oktober Thialf aandeed om vanaf de tribunes de verrichtingen van Jutta te volgen. In zijn video’s op YouTube zei hij: “Ze is lief, zorgzaam, oprecht en liefdevol. Wat onze grootste uitdaging zal worden? Dat iedereen me zal haten omdat ik met haar date. Boeit me trouwens niet. I’m Dutch now, omdat Jutta mijn grote liefde is.” Begin april bevestigden ze hun relatie, nadat er daarvoor al foto’s en video’s te zien waren dat ze met elkaar optrokken in Miami. “Jutta is een van de zuiverste mensen die ik in mijn leven heb ont- moet. Ze haalde mij echt uit de put toen ik na zes overwinningen op rij verloor van Tommy Fury. Ze heeft me geholpen om over deze nederlaag heen te komen. Toen ik op een donkere plek was, was ze er echt voor me en sprak ze over haar nederlagen. We begrepen elkaar in de dingen die ik doormaakte. Ze is zo’n zegen geweest. Dus Jutta, als je dit bekijkt: je bent geweldig.” Bas Tietema: 'Jutta hoort bij deze tijd' “Wat ik bij Jutta heel knap en bijzonder vind: zowel als sporter en als influencer bereikt ze een hoog niveau. Je merkt dat mensen heel graag iemand in een hokje willen stoppen, zo van: ben je nou influencer of ben je nou sporter? Bij Jutta hoeft die vraag niet gesteld te worden, ze is top op de socials en op het ijs. Presteren en zichtbaar zijn, dat is razendknap. Jutta flikt het gewoon. Ze is ook van een jongere generatie die de waarde van social media begrijpt. Voor zichzelf, maar ook voor haar sport. Het plezier spat er ook af als je de video’s ziet,” zegt Bas Tietema, YouTuber, oud-wielrenner en oprichter van wielerploeg TDT-Unibet Cycling Team. “Ze is onder jongeren ook heel populair. En ze is goed voor het imago van het schaatsen, dat door Jutta ook weer meer zal worden bekeken door jongeren. Daar komt dan nog eens haar relatie met Jake Paul bij, iemand met miljoenen volgers over de hele wereld. Het is alles bij elkaar een superverhaal: van het ijs in Thialf naar de catwalk in Milaan en glamour in Miami. Voor jongeren is ze een rolmodel geworden. Fans willen tegenwoordig meer van sporters zien dan enkel hoe ze trainen. Sporters als Jutta nemen de fans mee in hun leven, dat hoort bij deze tijd.” Chris Woerts: 'Zodra het even tegenzit zal er kritiek komen' “Jutta Leerdam is een zeer gewaardeerde en talentvolle sporter. Daar wordt ze in de eerste plaats op afgerekend. Daarnaast is Jutta influencer en social mediageniek. Zolang dat niet ten koste gaat van het sporten is er niets aan de hand, maar de scheidslijn is dun en dat maakt haar kwetsbaar,” stelt Chris Woerts, sportmarketeer en geregeld bargast in tv-programma Vandaag Inside. “In de media en op de juicekanalen wordt gesmuld van haar excentrieke leven met een partner die ook leeft van social media-aandacht. Zolang ze de nummer één van de wereld is, zal iedereen haar bevindingen met aandacht en plezier volgen. Maar zodra het even tegenzit, komt die andere rol ter sprake en zal er kritiek komen. Daar moet ze zich op voorbereiden en ook rekening mee houden. Ik begrijp goed dat Jutta het maximale rendement wil halen uit haar social mediakanalen. Het is prettig om een andere inkomstenstroom te hebben naast die van schaatser. Zolang het niet controversieel is en binnen de perken blijft, is het prima.” Kosta Poltavets: 'Ze heeft met Kramer en Wüst die ultieme wil om te winnen gemeen' “Jutta is de meest complete schaatser met wie ik heb gewerkt,” zegt Kosta Poltavets, van 2020 tot en met 2022 haar trainer bij Worldstream. “Ze is fysiek de ideale schaatser en ik hoefde als trainer eigenlijk alleen maar te finetunen. Ik was alleen maar bezig met details, met bijslijpen. Voor de rest was ze toen al megagoed.” Jutta droeg in 2022 met tranen in haar ogen haar wereldtitel sprint op aan haar Oekraïense coach, die het zwaar had met de Russische inval in zijn geboorteland en de onzekere situatie van familie en vrienden die daar woonden. “Jutta is ook zo prettig in de omgang. In een team zorgt ze altijd voor de goede sfeer.” Poltavets werkte ook voor de Russische schaatsbond en in Nederland stond hij in het verleden ook Sven Kramer en Ireen Wüst bij. “Wat Jutta gemeen heeft met Ireen en Sven is haar ultieme wil om te winnen. Wat ze verder met social media doet, gaat niet ten koste van haar prestaties. Knap. Dat komt omdat er iets is wat voor haar belangrijker is dan wat dan ook: winnen.” Marianne Timmer: 'We kunnen iets leren van haar gedurfde aanpak' “Jutta Leerdam is een fenomenale sportvrouw met een prachtige techniek en een mooie uitstraling op het ijs,” zegt Marianne Timmer, drievoudig olympisch kampioen, twee keer wereldkampioen 1000 meter en een keer wereldkampioene sprint. Zij was ook een schaatsster die ongekend populair was en de sport oversteeg, weliswaar in een tijd zonder social media. “Jutta’s vermogen om zich zowel sportief als vrouwelijk te presenteren, zorgt ervoor dat ze op en buiten het ijs opvalt. Hoewel ik haar niet persoonlijk ken, bewonder ik de manier waarop ze zichzelf profileert op social media. Haar gedurfde en verfrissende aanpak kan het schaatsen in het algemeen een boost geven, zelfs in Amerika. Zij trekt met haar uitstraling en zichtbaarheid nieuwe jonge fans richting het schaatsen. Haar relatie met Koen Verweij en nu met Jake Paul lijkt een spannende dynamiek te brengen, waar de schaatswereld van mee profiteert.” Timmer bestempelt Jutta’s presentatie als on-Nederlands. “Zij positioneert zich zonder terughoudendheid als de beste. In Nederland is bescheidenheid vaak de norm, maar Jutta’s zelfverzekerde houding kunnen we als een positief voorbeeld nemen dat het ook anders kan. Ze daagt de Nederlandse mentaliteit uit en laat zien dat prestaties voorop staan, en niet de bijzaken als haar rol als influencer. Het wordt interessant om te zien hoe ze omgaat met eventuele druk als haar prestaties veranderen. Kortom, Jutta Leerdam brengt een verfrissende dynamiek in de schaatssport en we kunnen wellicht iets leren van haar gedurfde aanpak.” Helden Magazine 70 Het interview met Jutta Leerdam komt voort uit het eerste nummer van 2024. In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Het jonge Amerikaanse fenomeen Jordan Stolz vragen we naar zijn geheim en de samenwerking met Irene Schouten en Jillert Anema. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder kwam wielrenner Milan Vader in 2022 zwaar ten val, lag in coma en keerde na een lange revalidatie terug aan de top, met dank aan vriendin Ilse Lutke die niet van zijn zijde week. Veldrijdster Fem van Empel is een multitalent, maar het is wel wennen dat iedereen haar vergelijkt met Mathieu van der Poel. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland. We spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Jutta Leerdam (25) weet dat de schijnwerpers bij de WK Afstanden (15-18 februari in Calgary) en WK Allround & Sprint (8-10 maart in Inzell) op haar gericht zijn. Want dat gebeurt overal waar ze verschijnt. Alles wat Jutta doet is nieuws. Of het nou haar prestaties op het ijs zijn, haar posts op social media of haar relatie met influencer Jake Paul. Hoe kijkt ze daar zelf naar? En hoe kijken anderen naar haar? Jutta Leerdam is sinds afgelopen zomer ook te bewonderen in Madame Tussauds. Op Instagram postte ze foto’s van zichzelf met haar wassen evenbeeld. Uiteraard ontbraken bij de replica haar trademarks – lang blond haar en zwarte eyeliner – niet. [caption id="attachment_19485" align="alignnone" width="2560"] Jutta posseert met haar evenbeeld in Madame Tussauds[/caption] Hoe anders was dat in september toen ze haar debuut maakte als model bij de Fashion Week in modestad Milaan voor BOSS. Op social media deelde ze met haar meer dan vier miljoen volgers beelden van de modeshow en hoe het er backstage aan toeging. Ze was op de catwalk te zien in een lange zwarte jas, zonder eyeliner en het haar had ze vast. Weer eens wat anders. Op TikTok liet ze weten dat ze nooit ‘catwalk-les’ had gekregen, omdat ze elke dag alleen maar schaatst. Haar volgers blijven ook op de hoogte van haar relatie met de Amerikaanse influencer, YouTuber en bokser Jake Paul. Ze maakten in april hun relatie bekend en sindsdien deelden ze meerdere keren foto’s en filmpjes van hen samen op hun social mediakanalen. Jake Paul was ook te bewonderen bij het World Cup Kwalificatie Toernooi in Thialf eind oktober, waar hij vanaf de tribune – en naast zijn ‘schoonouders’ Ruud en Monique – Jutta de 1000 meter zag winnen. Het team rondom Paul vroeg vooraf aan de organisatie of ze de auto voor de deur mochten parkeren en er wellicht een aparte ingang was voor Paul en zijn gevolg. Het antwoord was simpel: in Thialf parkeert iedereen op dezelfde parkeerplaats en gaan alle bezoekers door dezelfde ingang. Ook iemand met dik 25 miljoen volgers op Instagram. Op haar beurt was Jutta in augustus aanwezig bij een bokspartij van haar vriend. Ze zag Jake Paul in Dallas zijn entree maken op een tank en daarna de partij winnen. Ook was ze al te gast in zijn goed beluisterde podcast en schitterde ze in zijn YouTube-video’s. Vlak voor de kerst deelde Jutta op social een video van haar en Jake dansend naast de kerstboom in op elkaar afgestemde kerstoufits. ‘Mensen hebben altijd wel een mening over de dingen die ik doe. Tot nu toe bewijs ik keer op keer dat de invloed van al die dingen op mijn schaatsen wel meevalt’ De schijnwerpers waren ook op Jutta gericht tijdens de ploegenpresentatie van Jumbo-Visma op het hoofdkantoor van Unilever in Rotterdam, half september. Tal van cameraploegen waren uitgerukt, onder andere eentje van RTL Boulevard - die natuurlijk vooral geïnteresseerd was in haar liefdesleven - en fotografen, waaronder die van roddelbladen. “Er is geen enkele schaatser die zoveel druk heeft als ik,” stelde ze op het podium. Toen ze van interview naar interview was gegaan en voor elke camera opnieuw haar verhaal had gedaan, zei ze: “Ik weet zeker dat ik degene ben die de meeste ogen op zich gericht weet.” Hype “Ik heb nooit gedacht: laat ik het maar niet doen,” lachte Jutta toen haar breed uitgemeten relatie ter sprake kwam. “Die hype was er ook al voordat we elkaar leerden kennen. Er is geen ontkomen aan dat wij opduiken in de media. Hij is een vlogger en YouTuber, doet het supergoed op social media en heeft een heel content-team om zich heen. Vanaf het begin wisten we dat we nooit een privérelatie konden hebben. Voordat we überhaupt aan het daten waren, was het al een ding in de media en online. Wij hebben iets supersterks samen, delen af en toe iets van ons beiden, maar eigenlijk is dat best oppervlakkig. De dingen die privé zijn, proberen we ook echt privé te houden. Social media zijn ergens een afspiegeling van mijn leven, maar wel uitvergroot. Want ik ben ook gewoon twee keer per dag aan het trainen, ik zit op de fiets en zie mijn vriend bijna niet.” Op de vraag of het samenzijn met Jake Paul niet voor nog meer druk op haar schouders zorgde, antwoordde ze: “Ik voel altijd druk. Toen ik in aanloop naar de Spelen in Beijing mijn eigen schaatsteam begon, voelde ik die druk ook. Ik hoorde mensen zich afvragen: gaat dit wel goed? Daarna de Spelen zelf. Vervolgens de switch naar Team Jumbo- Visma in 2022, waardoor ik vooral bij mezelf heel veel druk voelde om me te bewijzen. Kortom: elk jaar voel ik druk en die kan ik altijd wel omzetten in extra motivatie en scherpte.” 'Stemmetje in m'n hoofd' Vanaf het moment dat ze in 2017 als achttienjarige wereldkampioen allround werd bij de junioren wisten mensen van haar bestaan. Niet alleen door haar prestaties, maar ook door haar uiterlijk. Ze kreeg een relatie met schaatser Koen Verweij en haar schare volgers op social media nam snel toe, ook omdat ze heel actief was met het posten van foto’s, filmpjes en berichten. In 2020 won ze haar eerste individuele wereldtitel, op de 1000 meter, en sindsdien kreeg ze vaak de vraag of haar leven als ‘merk’ en ‘influencer’ haar prestaties op het ijs niet in de weg stonden. Ondertussen was het nooit rustig. Eerst maakte ze de overstap van Team IKO naar Reggeborgh. In 2020 kwam ze er niet uit wat betreft een nieuw contract, waarop ze met haar vriend een eigen ploeg, Worldstream, begon. Na de Spelen in 2022 ging het uit met Verweij en stapte ze over naar Jumbo-Visma. Ze bleef ondanks alles presteren: in 2021 werd ze Europees kampioen sprint, in 2022 won ze olympisch zilver op de 1000 meter en de wereldtitel sprint, in 2023 werd ze wereldkampioen 1000 meter en Europees kampioen sprint. “Mensen hebben altijd wel een mening over de dingen die ik doe,” stelde ze, “sommigen denken misschien dat ik, door de dingen die ik naast het schaatsen doe, minder oog heb voor mijn sport, maar dat is absoluut niet het geval. Dit jaar is mijn relatie natuurlijk veel in het nieuws waardoor ze dat zouden kunnen denken, maar toen ik mijn eigen team opzette, was het: ‘Zorgt dat niet voor veel te veel stress bij dat meisje?’ Tot nu toe bewijs ik keer op keer dat de invloed van al die dingen op mijn schaatsen wel meevalt. Ik heb altijd dat stemmetje in m’n hoofd dat me scherp houdt. Het lukt me ook altijd goed om me af te sluiten voor dingen, om gefocust te blijven op het proces, op hoe ik hard kan schaatsen. Maar ik voel wel dat ik me elke keer opnieuw moet bewijzen.” Het komt voor de buitenwacht wellicht anders over, maar Jutta had een veel stabielere zomer dan een jaar eerder. “Ik ben gelukkig en dat was vorige zomer anders, toen had ik een heel moeilijke periode,” doelde ze op de breuk met Verweij. “Ik stapte ook nog eens over naar Jumbo- Visma. Alles wat me daarvoor stabiliteit bood, was weg. Dat ik meteen daarna een heel goede winter reed, had ik absoluut nooit verwacht. Ik heb daar veel vertrouwen uit gehaald. Nu heb ik wel veel stabiliteit, daardoor heb ik het gevoel dat ik de stijgende lijn makkelijker voort kan zetten. Ik heb afgelopen zomer met mijn coach Jac Orie door kunnen bouwen op vorig seizoen.” Over Jutta Jac Orie: 'Jutta heeft een goed motortje' Jutta is ontzettend goed trainbaar en heel erg gedreven. Ik moest haar eerder afremmen. De truc is om haar op alle gebieden een beetje af te remmen, anders loopt ze zichzelf voorbij,” zegt Jac Orie, vanaf de zomer van 2022 tot afgelopen seizoen haar trainer/ coach bij Jumbo-Visma. “Dat afremmen doe ik door zo goed mogelijk uit te leggen wat we willen trainen, hoe we dat willen doen en wat de gevolgen zijn als ze te veel doet. Bij toppers is het zo, is mijn erva-ring, dat als je de aanpak heel goed met ze bespreekt, ze er ook echt voor gaan. Je moet bij sporters van het kaliber Jutta nooit met een lulverhaal aankomen, daar prikken ze zo doorheen.” Voordat hij aan de slag gaat met een schaatser heeft Orie hem of haar al helemaal geanalyseerd. Afgaande op haar testresultaten en waardes schat hij in waartoe een schaatser in staat kan zijn. Uiteraard heeft hij ook zo’n gesprek met Jutta gevoerd. “Als Jutta wat ze in zich heeft ook kan vertalen naar het ijs, dan kan er een seconde af van het baanrecord op de 1000 meter in Thialf. Maar tussen theorie en praktijk zit nog wel iets, hè. Ze moet op het juiste moment in vorm zijn, de omstandigheden zoals de luchtdruk moeten goed zijn. Maar fysiologisch is ze er in elk geval toe in staat. Ze heeft een motortje hangen, hoor, en ze heeft veel vermogen. Jutta heeft een goede mix. Ze rijdt geweldige bochten, maar op de rechte stukken is technisch gezien nog winst te halen. En dan vooral op de kruisingen. Haar start kan ook beter. Op de eerste dertig meter is haar positie wat betreft haar bekken niet altijd goed. De ene keer doet ze het wel goed, de andere keer niet. Dat moet stabieler worden. Ja, er is echt nog veel progressie te boeken.” Ze blinkt nu vooral uit op de 1000 meter. Orie denkt dat ze ook een heel goede 500 en 1500 meter kan rijden. “Jutta is een echte 1000 meterrijdster. Op die afstand komen al haar kwaliteiten samen. Maar als haar start beter is, gaat ze ook weer sneller op de 500 meter en als ze de rechte stukken beter rijdt, heeft dat ook meteen effect op haar 1500 meter.” Natuurlijk is het Orie ook niet ontgaan dat er veel belangstelling voor Jutta is. “Maar ik kijk vooral naar hoe ze traint, of ze haar rust pakt en of ze goed belastbaar is. Als dat allemaal goed in orde is, dan ben ik als trainer en coach tevreden. De rest is voor haar eigen verantwoordelijkheid. Er is natuurlijk veel te doen over haar liefdesleven. Volgens mij zijn ze hartstikke gelukkig en dan is het toch goed? Ik heb Jake Paul al een paar keer gesproken, hij is hartstikke respectvol en in mijn ogen een rustige jongen.” Bang voor jaloezie of een verstoring van de dynamiek binnen de ploeg door alle aandacht die Jutta krijgt, is hij niet. “De andere schaatsers snappen over het algemeen wel hoe het werkt, hoor. En Jutta gaat er ook gewoon goed mee om.”   Dai Dai N'tab: 'Zij is wat veel vrouwen willen zijn' “Ik zie Jutta als een heel vrolijk persoon, die lekker door het leven hobbelt. Toen ze in 2019 binnenkwam bij Reggeborgh was ze nog best onzeker. Ze was een jong meisje met iets van tien- of vijftienduizend volgers op social media. Jutta was er toen trouwens ook wel al druk mee. Daarna zijn onze wegen een beetje gescheiden. Zij begon haar eigen ploeg en ik vertrok naar Jumbo-Visma. Mooi om te zien hoe ze zich sindsdien heeft ontwikkeld, als sporter en mens. En als merk, want dat is ze ook,” zegt sprinter Dai Dai N’tab. Jutta en hij waren eerder ploeggenoten en maatjes bij Reggeborgh en waren dat weer bij Jumbo-Visma. “We praten veel met elkaar, tijdens lange autoritten voeren we vaak wat meer diepgravende gesprekken. Op mentaal vlak hebben we veel aan elkaar. Jutta kan een beetje onzeker zijn over dingen die er nog aan zitten te komen, maar dat houdt haar ook scherp. Ze is op haar pad al verschillende obstakels tegengekomen, maar die grijpt ze altijd aan om ervan te leren, er weer beter uit te komen en er iets moois van te maken.” N’tab gebruikt social media ook, maar bij Jutta is dat next level. “Ze weet heel veel ogen op zich gericht en dat zorgt ook voor meer druk. Het zit haar niet in de weg, want ze is op de 1000 meter veel beter dan bijna al haar concurrenten. De wetenschap dat ze goed is en de goede dingen doet in de training, neemt ook weer veel druk weg.” Jutta beseft dat ze met haar grote bereik thema’s op de kaart kan zetten. Ze schroomde niet om onderwerpen waar normaal een taboe op rust – zoals menstruatieklachten bij topsporters en haar ervaringen met obsessief afvallen – aan te kaarten. N’tab: “Jutta heeft van jongs af aan al een uitgesproken mening. Ik vind het tof dat ze gewoon dingen durft te blijven zeggen. Wat ze heel goed doet, is zichzelf als een heel geloofwaardige vrouw neerzetten. Zij is wat heel veel vrouwen willen zijn: een mooie, sterke dame die ook nog eens succesvol is. Zij spreekt daardoor een heel breed publiek aan. Ook mannen vinden haar natuurlijk interessant door hoe zij eruitziet. Ze weet heel goed de juiste snaar te raken bij mannen en vrouwen.” Antoinette Rijpma- de Jong: 'Jutta kijkt heel anders tegen zaken aan dan ik' “Wij trainen eigenlijk niet samen. Ik heb een schema voor allrounders en Jutta voor sprinters,” zegt Antoinette Rijpma-de Jong. Ze werd in 2023 wereldkampioen op de 1500 meter en pakte WK-zilver op de 1000 meter achter ploeggenote Jutta. Daarnaast pakte ze de Europese titel all-round. Bij de afgelopen EK Afstanden was het op de 1000 meter weer: Jutta één, Rijpma-de Jong twee. “Als het moet gebeuren op de 1000 meter dan sta ik er, maar mijn focus ligt meer op de 1500, de 3000 meter en het allrounden." Rijpma-de Jong hield zich vroeger ook veel bezig met social media, maar heeft het op aanraden van haar man Coen, met wie ze in 2022 trouwde, juist afgebouwd. “Voor mij werkte het niet om ook nog intensief bezig te zijn met social media, het was beter om minder te letten op likes en wat andere mensen van mij vinden. Ik heb mijn handen al vol aan het schaatsen. Jutta krijgt juist energie van die aandacht, eigent het zich ook toe om in het middelpunt van de belangstelling te staan. We zijn afgelopen jaar allebei wereldkampioen geworden, maar ik profileer me minder. Ik vind het wel heel knap hoe zij alles heeft opgebouwd en hoe goed ze zich kan presenteren op en naast het ijs. Jutta kijkt heel anders tegen zaken aan dan ik. Dat maakt Jutta Jutta en dat maakt mij Antoinette. Ik woon lekker op de boerderij in Rottum met mijn man en vind het helemaal geweldig om in mijn vrije tijd met de paarden bezig te zijn.” Thomas Krol: 'Jutta heeft standbeeld in Madame Tussauds hè' “Jutta kan ons volgen en dat is voor haar gunstig, maar wij hebben er geen voor- deel aan dat zij met ons traint. Zij rijdt immers achter ons aan, wij niet achter haar. Wij doen ons ding en als zij ons wil volgen, dan is dat prima,” zegt ploeggenoot Thomas Krol, onder andere regerend olympisch kampioen op de 1000 meter, twee keer wereldkampioen en winnaar van olympisch zilver op de 1500 meter en wereldkampioen sprint. Lachend: “Jutta heeft een standbeeld in Madame Tussauds in Amsterdam, hè, dat zegt genoeg. Dat heeft Ireen Wüst niet, terwijl zij de succesvolste Nederlandse olympiër ooit is. Het draait niet meer alleen om prestaties, maar ook om het hele bereik. Dat is de tijd waarin we leven. Het staat Jutta vrij om daarmee bezig te zijn, maar ik heb daar zelf helemaal geen affectie bij om het op die manier te doen. Ik heb niet zo heel veel met showbizz en glamour. Ik heb het daar weleens over met haar, hoor. Gekscherend maak ik dan een opmerking als: joh, stop eens met selfies maken en ga eens trainen. En dan roept Jutta altijd: ‘Je bent gewoon ja- loers.’ We kunnen elkaar daar heel goed mee dollen. Zij doet haar ding en ik het mijne.”   Femke Kok: 'Door Jutta krijgt het hele schaatsen meer aandacht “Wij zijn elkaars concurrent, komen elkaar altijd tegen. Jutta houdt mij scherp. Als er iemand is die heel snel is, wil ik daar niet voor onderdoen. Jutta motiveert me om het maximale uit mezelf te halen, maar ik focus me daarbij wel vooral op mezelf. We gaan normaal met elkaar om. Ik ben tegen iedereen altijd sportief, zo zit ik in elkaar,” zegt Femke Kok, sprinter van Team Reggeborgh, over haar rivale. In 2020 en 2022 pakte ze samen met Jutta – en Letitia de Jong en Dione Voskamp – de wereldtitel op de teamsprint, maar verder nemen ze het vooral tegen elkaar op. Bij de EK sprint van 2021 en 2023 was het brons en zilver voor Kok en twee keer goud voor Jutta. Bij de WK sprint van 2022 pakte Jutta goud en Femke zilver. Waar Femke Kok de 500 meter als specialiteit van het huis heeft, geldt dat bij Leerdam vooral voor de 1000 meter. Femke won op de vorige WK Afstanden goud op de 500 meter, waar Leerdam de wereldtitel op de 1000 meter pakte en brons op de halve afstand. Afgelopen EK Afstanden won Kok de 500 meter voor Jutta. Kok ziet natuurlijk ook hoe Jutta de schijnwerpers op zich gericht weet op en naast het ijs. “Ik ben me er eigenlijk niet zo van bewust dat je als topsporter ook je eigen merk kunt zijn, ben er veel minder mee bezig om me te profileren op social media. Ik post af en toe dingen op Instagram en dat is eigenlijk altijd gerelateerd aan mijn sport. Dat doe ik omdat ik het leuk vind en heb daar verder geen bijbedoelingen mee. Ik ben puur bezig met mijn sport en verder niet. Maar Jutta zorgt voor veel publiciteit, door haar krijgt het hele schaatsen meer aandacht en dat is goed.” Hélène Hendriks: 'Ik ben niet zo bang dat ze gaat zweven' “Wat Jutta heeft gecreëerd afgelopen jaar, is gigantisch. Zij is een enorm boegbeeld, dat zal iedereen beamen. Zij is gewoon een ster, een absolute ster,” zegt tv-presentatrice Hélène Hendriks, die de presentatie van de schaatsploeg van Jumbo-Visma deed. “Bij haar komt alles samen. Ze is topsporter, een soort van stijlicoon, een influencer én ze heeft een verhouding met Jake Paul, die een nog groter fenomeen op social media is dan Jutta. Zij bewijst dat het samen kan gaan.” Hendriks, in 2023 winnaar van de Televizier-Ring in de categorie presentator, speelde voordat ze een tv-persoonlijkheid werd, jarenlang hockey in de hoofdklasse. “Zolang haar prestaties goed zijn, twijfelt niemand ergens aan. Maar een verhouding die over de hele wereld breed wordt uitgemeten, kan behoorlijk wat met iemand doen. Dat betekent ook dat je voorzichtig moet zijn. Ik snap dat er bij Jutta wat meer gereserveerdheid in zit, dat ze haar leven heel erg wil regisseren. Want als je maar zo open en vrolijk in het leven blijft staan, dan kun je ook weleens je neus stoten. Belangrijk is dat de kleine cirkel om haar heen haar met beide benen op de grond houdt. En eerlijk gezegd ben ik ook niet zo bang dat ze gaat zweven. Ik vind haar gewoon een hele nuchtere, knappe verschijning, maar bovenal een waanzinnige topsporter. Ik zie in alles bij Jutta de topsporter. Haar gedrevenheid, die enorme wil. Zonder die eigenschappen kun je niet presteren.” Ze is een ster en dat zorgt dat veel mensen wat van haar willen, aldus Hendriks. “Mensen zien een verdienmodel. Dat zie je bij voetballers ook. Dan moet je je staande houden en de juiste mensen om je heen verzamelen. Daar is ze volgens mij slim genoeg voor en die heeft ze ook al om zich heen." Koen Verweij: 'Ik kijk met een glimlach terug' “Jutta heeft me veel nieuwe dingen en inzichten bijgebracht en hopelijk ik haar ook,” liet Koen Verweij in een schrifte- lijke verklaring weten nadat in 2022 na ruim vijf jaar een einde kwam aan de relatie met Jutta, met wie hij ook schaatsploeg Worldstream begon. “Ik ben trots en dankbaar voor alle reizen, lessen en momenten die we samen hebben mogen delen en ik kijk met een glimlach terug op de bijzondere periode uit ons leven die we met elkaar hebben gedeeld. Meer zeg ik er niet over.” Jake Paul: 'Toen ik op een donkere plek was, was ze er voor me' “Wat mijn toekomstplannen met Jutta zijn? Trouwen!” vertelde Jake Paul aan SBS Shownieuws toen hij in oktober Thialf aandeed om vanaf de tribunes de verrichtingen van Jutta te volgen. In zijn video’s op YouTube zei hij: “Ze is lief, zorgzaam, oprecht en liefdevol. Wat onze grootste uitdaging zal worden? Dat iedereen me zal haten omdat ik met haar date. Boeit me trouwens niet. I’m Dutch now, omdat Jutta mijn grote liefde is.” Begin april bevestigden ze hun relatie, nadat er daarvoor al foto’s en video’s te zien waren dat ze met elkaar optrokken in Miami. “Jutta is een van de zuiverste mensen die ik in mijn leven heb ont- moet. Ze haalde mij echt uit de put toen ik na zes overwinningen op rij verloor van Tommy Fury. Ze heeft me geholpen om over deze nederlaag heen te komen. Toen ik op een donkere plek was, was ze er echt voor me en sprak ze over haar nederlagen. We begrepen elkaar in de dingen die ik doormaakte. Ze is zo’n zegen geweest. Dus Jutta, als je dit bekijkt: je bent geweldig.” Bas Tietema: 'Jutta hoort bij deze tijd' “Wat ik bij Jutta heel knap en bijzonder vind: zowel als sporter en als influencer bereikt ze een hoog niveau. Je merkt dat mensen heel graag iemand in een hokje willen stoppen, zo van: ben je nou influencer of ben je nou sporter? Bij Jutta hoeft die vraag niet gesteld te worden, ze is top op de socials en op het ijs. Presteren en zichtbaar zijn, dat is razendknap. Jutta flikt het gewoon. Ze is ook van een jongere generatie die de waarde van social media begrijpt. Voor zichzelf, maar ook voor haar sport. Het plezier spat er ook af als je de video’s ziet,” zegt Bas Tietema, YouTuber, oud-wielrenner en oprichter van wielerploeg TDT-Unibet Cycling Team. “Ze is onder jongeren ook heel populair. En ze is goed voor het imago van het schaatsen, dat door Jutta ook weer meer zal worden bekeken door jongeren. Daar komt dan nog eens haar relatie met Jake Paul bij, iemand met miljoenen volgers over de hele wereld. Het is alles bij elkaar een superverhaal: van het ijs in Thialf naar de catwalk in Milaan en glamour in Miami. Voor jongeren is ze een rolmodel geworden. Fans willen tegenwoordig meer van sporters zien dan enkel hoe ze trainen. Sporters als Jutta nemen de fans mee in hun leven, dat hoort bij deze tijd.” Chris Woerts: 'Zodra het even tegenzit zal er kritiek komen' “Jutta Leerdam is een zeer gewaardeerde en talentvolle sporter. Daar wordt ze in de eerste plaats op afgerekend. Daarnaast is Jutta influencer en social mediageniek. Zolang dat niet ten koste gaat van het sporten is er niets aan de hand, maar de scheidslijn is dun en dat maakt haar kwetsbaar,” stelt Chris Woerts, sportmarketeer en geregeld bargast in tv-programma Vandaag Inside. “In de media en op de juicekanalen wordt gesmuld van haar excentrieke leven met een partner die ook leeft van social media-aandacht. Zolang ze de nummer één van de wereld is, zal iedereen haar bevindingen met aandacht en plezier volgen. Maar zodra het even tegenzit, komt die andere rol ter sprake en zal er kritiek komen. Daar moet ze zich op voorbereiden en ook rekening mee houden. Ik begrijp goed dat Jutta het maximale rendement wil halen uit haar social mediakanalen. Het is prettig om een andere inkomstenstroom te hebben naast die van schaatser. Zolang het niet controversieel is en binnen de perken blijft, is het prima.” Kosta Poltavets: 'Ze heeft met Kramer en Wüst die ultieme wil om te winnen gemeen' “Jutta is de meest complete schaatser met wie ik heb gewerkt,” zegt Kosta Poltavets, van 2020 tot en met 2022 haar trainer bij Worldstream. “Ze is fysiek de ideale schaatser en ik hoefde als trainer eigenlijk alleen maar te finetunen. Ik was alleen maar bezig met details, met bijslijpen. Voor de rest was ze toen al megagoed.” Jutta droeg in 2022 met tranen in haar ogen haar wereldtitel sprint op aan haar Oekraïense coach, die het zwaar had met de Russische inval in zijn geboorteland en de onzekere situatie van familie en vrienden die daar woonden. “Jutta is ook zo prettig in de omgang. In een team zorgt ze altijd voor de goede sfeer.” Poltavets werkte ook voor de Russische schaatsbond en in Nederland stond hij in het verleden ook Sven Kramer en Ireen Wüst bij. “Wat Jutta gemeen heeft met Ireen en Sven is haar ultieme wil om te winnen. Wat ze verder met social media doet, gaat niet ten koste van haar prestaties. Knap. Dat komt omdat er iets is wat voor haar belangrijker is dan wat dan ook: winnen.” Marianne Timmer: 'We kunnen iets leren van haar gedurfde aanpak' “Jutta Leerdam is een fenomenale sportvrouw met een prachtige techniek en een mooie uitstraling op het ijs,” zegt Marianne Timmer, drievoudig olympisch kampioen, twee keer wereldkampioen 1000 meter en een keer wereldkampioene sprint. Zij was ook een schaatsster die ongekend populair was en de sport oversteeg, weliswaar in een tijd zonder social media. “Jutta’s vermogen om zich zowel sportief als vrouwelijk te presenteren, zorgt ervoor dat ze op en buiten het ijs opvalt. Hoewel ik haar niet persoonlijk ken, bewonder ik de manier waarop ze zichzelf profileert op social media. Haar gedurfde en verfrissende aanpak kan het schaatsen in het algemeen een boost geven, zelfs in Amerika. Zij trekt met haar uitstraling en zichtbaarheid nieuwe jonge fans richting het schaatsen. Haar relatie met Koen Verweij en nu met Jake Paul lijkt een spannende dynamiek te brengen, waar de schaatswereld van mee profiteert.” Timmer bestempelt Jutta’s presentatie als on-Nederlands. “Zij positioneert zich zonder terughoudendheid als de beste. In Nederland is bescheidenheid vaak de norm, maar Jutta’s zelfverzekerde houding kunnen we als een positief voorbeeld nemen dat het ook anders kan. Ze daagt de Nederlandse mentaliteit uit en laat zien dat prestaties voorop staan, en niet de bijzaken als haar rol als influencer. Het wordt interessant om te zien hoe ze omgaat met eventuele druk als haar prestaties veranderen. Kortom, Jutta Leerdam brengt een verfrissende dynamiek in de schaatssport en we kunnen wellicht iets leren van haar gedurfde aanpak.” Helden Magazine 70 Het interview met Jutta Leerdam komt voort uit het eerste nummer van 2024. In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Het jonge Amerikaanse fenomeen Jordan Stolz vragen we naar zijn geheim en de samenwerking met Irene Schouten en Jillert Anema. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder kwam wielrenner Milan Vader in 2022 zwaar ten val, lag in coma en keerde na een lange revalidatie terug aan de top, met dank aan vriendin Ilse Lutke die niet van zijn zijde week. Veldrijdster Fem van Empel is een multitalent, maar het is wel wennen dat iedereen haar vergelijkt met Mathieu van der Poel. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland. We spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Schaatsen

Jordan Stolz: Super man

Jordan Stolz is de nieuwe schaatssensatie. De negentienjarige Amerikaan won vorig jaar de wereldtitels op de 500, 1000 en 1500 meter. Met behulp van Jillert Anema, zijn coach bij Team Albert Heijn Zaanlander, wil hij nog beter worden. In aanloop naar de WK afstanden (15-18 februari, Calgary) en WK sprint (23-24 februari, Heerenveen) sprak Helden het wonderkind over succes, God en goud. “Misschien is mijn geheim dat er geen geheim is.” [caption id="attachment_19501" align="alignnone" width="1830"] Jordan Stolz & Irene Schouten[/caption] Kjeld Nuis staat bekend als een onverbeterlijke optimist, altijd op zoek naar lichtpuntjes, zelfs na een stevige uppercut van Jordan Stolz tijdens de 1500 meter bij de World Cup in Stavanger. Terwijl de Nederlandse concurrentie zich afvraagt wie het Amerikaanse fenomeen zal verslaan, ziet Kjeld alleen maar een positieve impuls voor de schaatssport. “Wie gaat Stolz kloppen? Dat wordt de grote uitdaging voor de komende jaren. Mooi man!” zegt Kjeld met een glimlach. Op het kantoor van Team Albert Heijn Zaanlander, waar de favoriete muziek van Stolz’ coach Jillert Anema de ruimte vult, blijft Jordan Stolz onverstoorbaar, ondanks de jankende gitaren en stevige rock- nummers. “Jillert en ik hebben dezelfde muzieksmaak. Rock uit de 60’s en 70’s.” Sportvissen Achter de relaxte houding schuilt een sporter van negentien met een bijzondere missie en drive. Hij is zelfbewust en bescheiden. Jordan is niet van de grote woorden, wil zijn prestaties laten spreken. Jordan werd geboren op een elandenranch buiten Kewaskum, Wisconsin, en raakte op zijn zesde in de ban van schaatsen. Na schooltijd keek hij naar shorttrack op de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver en zag de kleurrijke Amerikaanse shorttracklegende Apolo Ohno imponeren en goud winnen. ‘In de kleedkamers heb ik het nooit over mijn geloof. Daar hebben de Nederlanders altijd het hoogste woord, gaat het over geld, seks en auto’s. Vind ik ook prima’ Jordan sprong op van de bank en begon in de woonkamer schaatsbewegingen te maken. Vader Dirk, de plaatselijke sheriff, wist wat hem te doen stond: zorgen voor een ijsbaan op het erf. De achtertuin van de familie Stolz veranderde in een ijsbaan met buitenverlichting. Vader en moeder fungeerden als baanvegers. “Ik ben mijn ouders heel dankbaar. Als ik het ijs op wilde, dan kon dat. Ze veegden de baan en coachten mij en mijn zus Hannah. Ik was zo fanatiek dat als ik ’s nachts niet kon slapen, ik stiekem het ijs op ging. Ik ben mijn ouders dankbaar dat ze mij zo onvoorwaardelijk steunden. Helden Magazine 70 Het eerste gedeelte van het interview met Jordan Stolz komt voort uit het eerste nummer van 2024. Jutta Leerdam schittert op de cover van de zeventigste editie van Helden. Ze heeft een grote schare fans en volgers. Hoe kijkt ze naar zichzelf? En hoe kijken anderen naar haar. ‘’Echt, schaatsen staat bij mij altijd voorop.’’ In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder kwam wielrenner Milan Vader in 2022 zwaar ten val, lag in coma en keerde na een lange revalidatie terug aan de top, met dank aan vriendin Ilse Lutke die niet van zijn zijde week. Veldrijdster Fem van Empel is een multitalent, maar het is wel wennen dat iedereen haar vergelijkt met Mathieu van der Poel. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland, we spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Jordan Stolz is de nieuwe schaatssensatie. De negentienjarige Amerikaan won vorig jaar de wereldtitels op de 500, 1000 en 1500 meter. Met behulp van Jillert Anema, zijn coach bij Team Albert Heijn Zaanlander, wil hij nog beter worden. In aanloop naar de WK afstanden (15-18 februari, Calgary) en WK sprint (23-24 februari, Heerenveen) sprak Helden het wonderkind over succes, God en goud. “Misschien is mijn geheim dat er geen geheim is.” [caption id="attachment_19501" align="alignnone" width="1830"] Jordan Stolz & Irene Schouten[/caption] Kjeld Nuis staat bekend als een onverbeterlijke optimist, altijd op zoek naar lichtpuntjes, zelfs na een stevige uppercut van Jordan Stolz tijdens de 1500 meter bij de World Cup in Stavanger. Terwijl de Nederlandse concurrentie zich afvraagt wie het Amerikaanse fenomeen zal verslaan, ziet Kjeld alleen maar een positieve impuls voor de schaatssport. “Wie gaat Stolz kloppen? Dat wordt de grote uitdaging voor de komende jaren. Mooi man!” zegt Kjeld met een glimlach. Op het kantoor van Team Albert Heijn Zaanlander, waar de favoriete muziek van Stolz’ coach Jillert Anema de ruimte vult, blijft Jordan Stolz onverstoorbaar, ondanks de jankende gitaren en stevige rock- nummers. “Jillert en ik hebben dezelfde muzieksmaak. Rock uit de 60’s en 70’s.” Sportvissen Achter de relaxte houding schuilt een sporter van negentien met een bijzondere missie en drive. Hij is zelfbewust en bescheiden. Jordan is niet van de grote woorden, wil zijn prestaties laten spreken. Jordan werd geboren op een elandenranch buiten Kewaskum, Wisconsin, en raakte op zijn zesde in de ban van schaatsen. Na schooltijd keek hij naar shorttrack op de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver en zag de kleurrijke Amerikaanse shorttracklegende Apolo Ohno imponeren en goud winnen. ‘In de kleedkamers heb ik het nooit over mijn geloof. Daar hebben de Nederlanders altijd het hoogste woord, gaat het over geld, seks en auto’s. Vind ik ook prima’ Jordan sprong op van de bank en begon in de woonkamer schaatsbewegingen te maken. Vader Dirk, de plaatselijke sheriff, wist wat hem te doen stond: zorgen voor een ijsbaan op het erf. De achtertuin van de familie Stolz veranderde in een ijsbaan met buitenverlichting. Vader en moeder fungeerden als baanvegers. “Ik ben mijn ouders heel dankbaar. Als ik het ijs op wilde, dan kon dat. Ze veegden de baan en coachten mij en mijn zus Hannah. Ik was zo fanatiek dat als ik ’s nachts niet kon slapen, ik stiekem het ijs op ging. Ik ben mijn ouders dankbaar dat ze mij zo onvoorwaardelijk steunden. Helden Magazine 70 Het eerste gedeelte van het interview met Jordan Stolz komt voort uit het eerste nummer van 2024. Jutta Leerdam schittert op de cover van de zeventigste editie van Helden. Ze heeft een grote schare fans en volgers. Hoe kijkt ze naar zichzelf? En hoe kijken anderen naar haar. ‘’Echt, schaatsen staat bij mij altijd voorop.’’ In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder kwam wielrenner Milan Vader in 2022 zwaar ten val, lag in coma en keerde na een lange revalidatie terug aan de top, met dank aan vriendin Ilse Lutke die niet van zijn zijde week. Veldrijdster Fem van Empel is een multitalent, maar het is wel wennen dat iedereen haar vergelijkt met Mathieu van der Poel. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland, we spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Schaatsen

Femke Kok: ‘Ik was vaak te lief’

Femke Kok veroverde bij de WK afstanden in 2023 als eerste Nederlandse schaatsster ooit de wereldtitel op de 500 meter. Een jaar later deed ze dat nog eens over. 2024 leek weleens het jaar van Femke te kunnen gaan worden, maar in het najaar kreeg ze te maken met het cytomegalovirus, dat net als de ziekte van Pfeiffer gepaard gaat met vermoeidheid. Toen ze zich eind oktober afmeldde voor het wereldbekerkwalificatietoernooi, had ze geen idee hoelang ze uit de roulatie zou zijn. Op het NK sprint maakte ze haar comeback. Nu mag ze zich op gaan maken voor het de EK sprint in Thialf. We blikken terug op ons interview met Femke uit 2023. Kurumi Inagawa “Inagawa is een Japanse die snel kan openen, een van de beste tegenstanders die ik me kon wensen. Ik begon in de buitenbaan,” zegt Femke Kok. Bij de WK afstanden startte ze op 3 maart in een kolkend Thialf in rit zeven op de 500 meter. “Ik raakte zo gemotiveerd van het publiek, had zo’n zin om te schaatsen. Doordat er nog geen richttijd was, voelde ik weinig druk. Het hele seizoen waren mijn prestaties een beetje achtergebleven, waardoor de verwachtingen rond mij sowieso minder waren. Ik was voor mijn gevoel al een beetje afgeschreven. Ik was relaxed, had niets te verliezen. Dat was heel anders in 2022, toen juist iedereen dacht dat ik wel even zou winnen als ik aan de start van een 500 meter stond, omdat ik in 2021 na mijn overstap naar de senioren op mijn afstand meteen vier wereldbekerwedstrijden op rij had gewonnen en zilver bij de WK afstanden had gepakt. Ik vond het lastig om een jaar later met die druk om te gaan, kwam nog maar net kijken.” Femke was er bij wereldbekerwedstrijden afgelopen seizoen niet in geslaagd het podium te halen, wel werd ze twee keer vierde. Drie weken eerder werd de World Cup in Polen een teleurstelling. “Daar ging alles mis wat mis kon gaan. Op de 500 meter had ik een dikke misser, waardoor ik meteen kansloos was. Op de 1000 meter zou ik in de tweede rit starten, maar dat werd ineens rit één. Ik was nog niet klaar met inrijden, had mijn transponders nog niet om gekregen toen ik ineens naar de start moest. Ik was al buiten adem toen ik van start ging. 'Dat zenuwslopende wachten op het middenterrein. Vreselijk. Ik maakte mezelf helemaal gek. Van pure spanning heb ik mijn coach en de fysio heel vaak geknepen' Daarna was ik er zo klaar mee. Het eten was slecht, het hotel was niks. Eigenlijk moest ik nog een week in Polen blijven, want een week later was daar ook de wereldbekerfinale. Ik wist: als ik hier nog een week blijf, maak ik mezelf helemaal gek. Ik heb tegen mijn trainers Gerard van Velde en Dennis van der Gun gezegd dat ik naar huis wilde, om in Heerenveen in alle rust te kunnen trainen in aanloop naar de WK.” Tijdens die trainingen met trainingsgenoot Mats Siemons focuste ze zich vooral op haar techniek. “Ik had me niet gekwalificeerd voor de 1000 meter op de WK afstanden, had alleen de 500 meter. Ik had één kans, het was alles of niets. Die ene race op de WK kon mijn seizoen maken of breken. Ik had bij de NK sprint, eind december in Thialf, 37,07 gereden, wist dus dat ik een goede tijd in me had. Tijdens de trainingen ging het met de dag beter, ik kreeg steeds meer vertrouwen en mijn coaches dachten ook dat ik wat moois kon laten zien.” Femke opende snel, in 10,35, en was een fractie sneller dan Inagawa. Na een goede eerste bocht kon ze op de kruising naar de Japanse toe rijden. Bij het ingaan van de laatste bocht kwam ze al onderdoor om daarna te finishen in 37,28. “Ik was heel blij dat ik op het moment dat het moest mijn beste race van het seizoen had gereden. Elke klap was raak.” Gerard van Velde ging uit zijn dak op de kruising toen hij de tijd van Femke zag. Dennis van der Gun ving haar op na haar rit. Ze twijfelde of haar tijd goed genoeg was, had bij de mannen een uurtje eerder Jordan Stolz bijna een baanrecord zien rijden op de 500 meter, dus ze dacht vooraf dat de winnende tijd in de buurt van het baanrecord van 37,02 zou liggen. “Ik was niet heel uitbundig, maar Dennis zei meteen: ‘Ik moet nog zien of iemand aan jouw tijd komt.’ Daarna het zenuwslopende wachten op het middenterrein. Vreselijk. Ik maakte mezelf helemaal gek, wist niet of ik moest zitten of staan. Dennis en onze fysiotherapeut Johan Methorst stonden naast me. Van pure spanning heb ik Dennis en Johan heel vaak geknepen.” In rit tien waren twee grote concurrenten aan de beurt: Erin Jackson, de Amerikaanse olympisch kampioene op de 500 meter, en vrouw in vorm Vanessa Herzog. De Oostenrijkse kwam vijfhonderdste tekort. “Dennis en Johan riepen: ‘Het kan nog, het kan nog!’” In de volgende rit nam Jutta Leerdam, bij World Cups in aanloop naar de WK al vier keer goed voor een podiumplek op de 500 meter, het op tegen Kim Min-sun. De Zuid-Koreaanse gold als topfavoriet voor de wereldtitel. “Zij had op een na alle 500 meters van het seizoen gewonnen en was in Thialf ook al sneller geweest dan 37,28. Ze opende snel, maar ook Jutta deed dat voor haar doen en zij heeft natuurlijk altijd een fantastische volle ronde in zich.” Leerdam finishte in 37,54 en Kim, die in de laatste binnenbocht een misslag had, deed dat in 37,56. Op het middenterrein werden Van der Gun en Methorst opnieuw geknepen. “Ik dacht: als zelfs Kim en Jutta niet aan mijn tijd komen...” In de slotrit nam ploeggenoot en vriendin Michelle de Jong het op tegen de Amerikaanse Kimi Goetz. Ze kwamen allebei niet aan haar tijd. Femke maakte een vreugdesprong, stak beide armen in de lucht en omhelsde meteen Van der Gun. “Het hele seizoen had ik niet op het podium gestaan en op de WK was het ineens raak. Bizar. Dennis had dat seizoen na elke tegenvaller tegen me gezegd: ‘Niet erg dat je niet op het podium staat. Het is veel mooier om na de laatste wedstrijd van het seizoen op het podium te staan.’ Als klein meisje had ik met mijn vader en moeder op tv naar grote wedstrijden in Thialf gekeken en dacht ik: daar wil ik ook op een dag wereldkampioen worden. Een droom kwam uit. En dat ik ook nog eens de eerste Nederlandse vrouw ben die wereldkampioen op de 500 meter is geworden, maakte het extra mooi.” Na afloop schaatste ze een ereronde met de Nederlandse vlag om haar schouders. Ze stopte om haar ouders langs de kant te omhelzen. “Zij waren ook zo blij, hadden ook mijn struggles van dichtbij meegekregen.” René Kok en Ilja Postma Schaatsen zit bij Femke in het dna. René Kok was een verdienstelijk schaatser, reed ooit in de Friese selectie met Rintje Ritsma en daarna marathons. Moeder Ilja Postma schaatste recreatief en volbracht in 1997 de Elfstedentocht. Femke, enig kind, groeide op in Nij Beets, waar ze nu nog met haar ouders woont en waar in het ouderlijk huis de voertaal Fries is. Als kind turnde ze ook. Met het gezin zaten ze voor de tv als er schaatswedstrijden waren. “Mijn vader wees dan vaak naar de tv en zei tegen me: ‘Kijk, zo moet het.’ Dan vertelde hij hoe je de bocht aan moest snijden of hoe je afzette naar de zijkant. Ik sprong dan op en deed de schaatsbeweging na in de woonkamer. Tijdens de volgende training op het ijs ging ik me dan inbeelden dat ik de schaatser was die ik op televisie had gezien. Bijvoorbeeld de Koreaanse Lee Sang-hwa, wereldrecordhoudster op de 500 meter, zij zat altijd zo mooi diep.” Vader René trainde ook vaak met zijn dochter. “Door zijn achtergrond als schaatser kon hij me heel goed helpen. Als ik hem niet als trainer had gehad, was ik denk ik niet geweest waar ik nu ben. Mijn ouders zeiden altijd: ‘Als je iets anders leuker vindt, mag je dat ook gaan doen, hoor.’ Hoe beter ik werd, des te fanatieker ik aan de slag ging.” Haar fanatisme ging als tiener ook tegen haar werken. “Ik was rond mijn zestiende zo erg bezig met het resultaat, dat ik vergat goed te schaatsen. Ik was voor wedstrijden soms zo gespannen dat ik moest overgeven. Mijn vader en moeder zeiden in die tijd: ‘Of je stopt, of we gaan er iets aan doen.’ Ik ben destijds gesprekken gaan voeren met een psycholoog en daar heb ik veel aan gehad. Het overgeven was sindsdien verleden tijd, ik ging met veel meer ontspanning het ijs op.” Gerard van Velde Femke gold al jaren als een groot talent. In 2019 en 2020 wist ze de wereldtitel bij de junioren te pakken. Gerard van Velde, coach van Team Reggeborgh, knoopte in oktober 2019 een gesprek aan met Femke, die op dat moment nog uitkwam voor het gewest Friesland. Van Velde wilde haar dolgraag naar zijn ploeg halen. “Ik was nog heel jong toen Gerard in 2002 olympisch kampioen op de 1000 meter werd in Salt Lake City, maar had de beelden natuurlijk wel gezien op YouTube. Ik was vereerd dat hij het in me zag zitten.” Ze had meteen een klik met Van Velde. “Tijdens ons eerste gesprek was ik nog een allrounder; om wereldkampioen bij de junioren te worden, moest ik ook een aardige 3000 meter kunnen rijden. Gerard zei dat als ik de overstap naar de senioren maakte, hij veel potentie in me zag als sprintster. Hij had heel duidelijke ideeën hoe hij me beter kon maken en die spraken mij erg aan.” In de zomer van 2020 maakte ze de overstap naar Reggeborgh. Van Velde ging meteen met de toen negentienjarige ruwe diamant aan de slag. “Door zijn achtergrond als sprinter wist hij precies hoe dingen moesten voelen, hij kon zich heel goed inleven in mij, heeft zelf die zoektocht ook afgelegd als schaatser. Op technisch vlak kon hij me zo goed helpen.” Het bleef niet bij aanwijzingen alleen. Van Velde, die op 30 november 52 wordt en in 2008 stopte als schaatser, is nog altijd superfit en fietst en schaatst vaak mee tijdens trainingen. “Gerard is mega fit en hartstikke fanatiek. Als ik niet beter wist, had ik gedacht dat hij nog steeds topsporter was. Ik vind die bevlogenheid heel mooi. Hij is zo betrokken, als je ergens mee zit, kun je altijd bij hem terecht. Ik heb bijna dagelijks contact met hem.” Femke ging als een komeet in haar eerste seizoen bij de senioren. Ze verzekerde zich dankzij vier zeges op de 500 meter van de eindzege in het World Cup-klassement en bij de WK afstanden pakte ze zilver op ‘haar’ afstand, achter de Russische Angelina Golikova. “Het jaar daarna waren de Spelen in Beijing en veel mensen verwachtten dat ik wel even zou winnen als ik ergens aan de start verscheen. Ik vond het moeilijk, dacht: hoezo verwachten ze nu al van me dat ik het wel even ga doen? We hadden in de zomer anders getraind en ik had daar niet zo goed op gereageerd. Ik was nog maar een jaar senior en we waren nog heel erg aan het kijken wat voor mij werkte.” Bovendien was er het een en ander veranderd in haar leven. Zo kwam er na vier jaar een einde aan haar relatie. ‘Daar had ik het erg moeilijk mee.’ Van Velde was heel belangrijk in die periode. “Hij bleef heel rustig, wees me er telkens op dat ik nog jong en volop in ontwikkeling was en dat het niet reëel was dat ik weer zomaar alles zou winnen. Gerard vertelde ook heel eerlijk over zijn eigen onzekerheden als schaatser, dat hij veel moeite had om de overstap te maken naar de klapschaats en zelfs een periode helemaal gestopt was. Ik had er zoveel aan dat hij zulke gesprekken met me voerde, hij kon me tot rust brengen.” Ireen Wüst Bij Reggeborgh trof Femke ook de beste Nederlandse olympiër ooit. Ireen Wüst kwam in 2020 bij de ploeg met als doel een uittroepteken te plaatsen achter haar carrière en bekommerde zich als een soort mentor om de ruim veertien jaar jongere Femke. “Ik keek altijd vol bewondering naar Ireen, zij was mijn grote voorbeeld. Het mooie was dat ze er heel erg voor openstond om te helpen. Ik kon altijd bij haar aankloppen als ik ergens mee zat. Op elk vlak kon zij me raad geven. Ireen vertelde me hoe ik met de pers om moest gaan en ik kon het met haar hebben over de hoge verwachtingen.” Allebei kwalificeerden ze zich voor de Spelen. Voor Femke was het haar olympische debuut, voor Wüst waren het haar vijfde Spelen. “Ireen nam mij echt bij de hand. We deelden met elkaar een appartement. Ireen zei voor vertrek al: ‘We gaan er eerst een mooi appartement van maken in Beijing. Kom op, we gaan slingers bestellen.’ We hingen ook posters op. Ireen deed er alles aan om ons thuis te laten voelen daar. Zo mooi dat zij aan zulke dingen dacht. Ze maakte er ook een traditie van om elke avond in ons appartement samen een serietje te kijken. Kjeld Nuis was daar ook altijd bij, hij wist als olympisch kampioen natuurlijk ook precies hoe je toe moest leven naar de Spelen. Ireen zorgde ervoor dat er een vast ritme was, heerlijk om iemand bij ons te hebben die ons overal doorheen kon loodsen. Door corona waren het heel vreemde Spelen, er was geen publiek welkom. De familie zat thuis, daardoor was je nog meer op elkaar aangewezen en dat maakte het extra intens.” Femke zag Wüst op 7 februari 2022 de 1500 meter winnen, het betekende haar zesde gouden olympische medaille. Op elke van de vijf Spelen waaraan ze meedeed, veroverde ze minstens één olympische titel. “Ik heb echt met grote ogen naar Ireen gekeken. Zo bijzonder om van zo dichtbij mee te maken hoe zo’n groot kampioene het aanpakte. Ze was vooraf zo relaxed. Toen ze terugkwam in het appartement vierden we natuurlijk een feestje. Ze was heel erg moe, moest aan het einde van de dag nog naar de NOS. ‘M’n haar ziet er niet uit,’ zei Ireen. Toen heb ik haar haar nog gedaan met de krultang, haha. En de volgende dag deed ik dat ook voor de medailleceremonie.” Kjeld Nuis veroverde een dag later olympisch goud op de 1500 meter, waardoor het opnieuw feest was in het Reggeborgh- appartement. Weer vijf dagen later was het de beurt aan Femke en Michelle de Jong. Femke werd zesde in 37,39, op achttienhonderdste van het brons. “Ik voelde me goed, maar had allemaal missers tijdens mijn race. Ik baalde vreselijk. Ireen was er toen voor me. De 500 meter was laat op de dag, maar Ireen bleef speciaal op voor mij, terwijl ze de volgende dag nog in actie moest komen op de ploegenachtervolging. Zo lief dat ze er was om me op te vangen en me gerust te stellen. Ireen vertelde dat ze heel trots op me was en dat dit me alleen maar sterker zou maken.” Dat het met haar vorm wel goed zat, bleek daarna bij de WK sprint, waarop Femke tweede werd achter Jutta Leerdam. Ireen nam na de Spelen afscheid. “Ik vind het heel jammer dat ze is gestopt, mis haar. Ik heb nog steeds geregeld contact met Ireen, kan haar nog altijd bellen als ik vragen heb.” Wüst ging na haar schaatscarrière aan de slag als topsportmentor bij schaatsploeg TalentNED en werd eerder aangesteld als expert prestatiegedrag en mentale gezondheid door NOC*NSF. Ze deelt haar ervaringen met jonge sporters. Wüst was er ook als de kippen bij om Femke in maart te feliciteren met haar wereldtitel. “Ze zei dat ze het geweldig vond. En ze verwees nog naar de Spelen, zei iets van: ‘Een jaar later en jij hebt die gouden medaille nu ook.’” Dennis van der Gun Femke werkte in 2022 voor het eerst samen met Dennis van der Gun, die daarvoor samen met Johan de Wit vier jaar de Japanse sprinters onder zijn hoede had. Van der Gun volgde Michel Mulder op als assistent van Van Velde. “Dennis heeft veel ervaring en kan heel goed op mij inpraten. Dennis komt altijd met de juiste aanwijzingen en woorden, zowel op mentaal als technisch gebied. Hij is duidelijk en direct, maar brengt dingen bij mij vaak op een grappige manier. Dat werkt heel fijn.” Na haar tienerjaren heeft Femke geen gebruik meer gemaakt van een mental coach of (sport)psycholoog. “Ik heb mensen om mij heen met wie ik ook heel goed kan praten. Gerard, Ireen, eerst Michel, en nu dus Dennis. Dennis heeft me heel goed geholpen toen het niet zo goed ging. Hij hamerde erop vertrouwen te blijven houden. Dat wij op het middenterrein van Thialf samen de wereldtitel konden vieren, is daar het bewijs van. Ik denk dat ik vooral op mentaal vlak weer een stap heb gemaakt dankzij Dennis.” Femke vertelt dat Van der Gun haar al snel ‘doorhad’. “Ik laat niet snel het achterste van m’n tong zien, denk snel: zij hebben er verstand van, dus zal het wel goed zijn. Dennis en Gerard laten mij inzien dat ik best mag aangeven als ik me ergens niet lekker bij voel, dat ik wel wat strenger mag zijn naar anderen. Van nature ben ik iemand die op momenten dat ik me ergens niet helemaal goed bij voel, denk: laat ik maar niet moeilijk doen. Dennis moedigt me aan bij twijfel aan de bel te trekken.” In oude interviews werd Femke vaak omschreven als ‘lief meisje’. Ze knikt: “Ik was vaak te lief. Ik heb in februari zelf besloten eerder terug te keren uit Polen na de eerste World Cup. Toen ik aangaf dat ik me daar niet fijn voelde, was Dennis streng. Hij zei: ‘Als jij dat voelt, dan ga je nu zeggen dat je naar huis wil.’ Hij triggerde mij om naar mezelf te luisteren. Het is mooi dat het zich ook heeft uitbetaald. Mede daardoor ben ik nu wereldkampioen. De Femke van twee jaar geleden had dat besluit nooit genomen.” Ook op technisch gebied heeft Van der Gun haar beter gemaakt. “Dennis heeft lang met de Japanners gewerkt, heeft me tips gegeven waardoor ik nog net wat beter kan starten en mijn explosiviteit eerder om kan zetten in snelheid. En Dennis laat me heel erg op finesse trainen. Op de 500 meter is het zo belangrijk dat elke klap raak is.” De uitdaging voor de komende tijd is om haar 1000 meter op een hoger niveau te krijgen. Het plan dat ze met Van Velde en Van der Gun uitstippelde, ligt er. “Ik ben nog steeds bezig met een ontdekkingsreis als schaatser. Met een betere 1000 meter word ik ook weer completer als sprinter. Ik ben wereldkampioen allround bij de junioren geweest, dus ik moet ook een goede 1000 meter in huis kunnen hebben. Ik vind het een mooie uitdaging om daar de komende jaren mee aan de slag te gaan. Het mag uiteraard niet ten koste gaan van mijn 500 meter. De winst is vooral te halen in de tweede ronde op de 1000 meter. Ik moet zorgen dat ik technisch goed blijf rijden, want ik heb de neiging de techniek een beetje uit het oog te verliezen op het einde van een 1000 meter. Jutta Leerdam Nederland telt momenteel twee schaatssters die bij de absolute top op de sprint horen: Jutta Leerdam en Femke. “Wij zijn elkaars concurrent, komen elkaar altijd tegen. Jutta houdt mij scherp. Als er iemand is die heel snel is, wil ik daar niet voor onder doen,” zegt Femke over haar twee jaar oudere rivale. In 2020 en 2022 pakte ze samen met Leerdam – en Letitia de Jong en Dione Voskamp – de wereldtitel op de teamsprint, maar verder nemen ze het vooral tegen elkaar op. Bij de EK sprint van 2021 en 2023 was het brons en zilver voor Femke en twee keer goud voor Leerdam. Bij de WK sprint van 2022 pakte Leerdam goud en Femke zilver. Waar Femke de 500 meter als specialiteit van het huis heeft, geldt dat bij Leerdam vooral voor de 1000 meter. Femke won bij de WK afstanden dus goud op de 500 meter, waar Leerdam de wereldtitel op de 1000 meter pakte en brons op de halve afstand. “Jutta motiveert me om het maximale uit mezelf te halen, maar ik focus me daarbij wel vooral op mezelf. We gaan normaal met elkaar om. Ik ben tegen iedereen altijd sportief, zo zit ik in elkaar.” Leerdam heeft op social media meer dan vier miljoen volgers, haar leven wordt breed uitgemeten. Naast topsporter is zij ook influencer en een ‘merk’ dat haar sport overstijgt. “Jutta doet haar ding en dat past bij haar. Ik ben me er eigenlijk niet zo van bewust dat je als topsporter ook je eigen merk kunt zijn, ben er veel minder mee bezig om me te profileren op social media. Post af en toe dingen op Instagram en dat is eigenlijk altijd gerelateerd aan mijn sport. Ik post dingen omdat ik ze leuk vind en heb daar verder geen bijbedoelingen mee. Ik ben puur bezig met mijn sport en verder niet. Willem- Alexander en Máxima Een wereldtitel zorgt voor goede pr. Meer mensen weten wie ze is en ook op social media weten mensen haar te vinden. “Ik val meer op, krijg best vaak DM’s op social media, maar daar ga ik nooit op in,” zegt Femke. “Heb dus lange tijd een relatie gehad en ben sinds twee jaar vrijgezel. Ik mis het soms wel om iemand om me heen te hebben met wie ik dingen kan delen. Maar dat moet dan wel iemand zijn die mijn leven begrijpt, die snapt dat ik niet naar feestjes kan, tegen veel sociale dingen ‘nee’ moet zeggen en veel weg ben. Dat maakt het allemaal niet eenvoudig. Ik ben ook niet heel erg op zoek, hoor, wacht wel af wat er op mijn pad komt.” Femke was door haar wereldtitel ook opgevallen bij koning Willem-Alexander en koningin Máxima. Ze ontving een uitnodiging voor de jaarlijkse Uitblinkerslunch. Op 1 september meldde ze zich in een groene jurk met haar paspoort en toegangsbewijs op Paleis Noordeinde. “Ik was verrast en vereerd, vond het spannend en cool om op bezoek te gaan bij de koning en koningin. Ik mocht aan tafel gaan zitten bij koningin Máxima en naast mij zat cabaretier Jochem Myjer. Tijdens de koffie kwam ook Willem-Alexander, die eerst aan de andere tafel zat, erbij. We hadden heel leuke, luchtige gesprekken. De koning en koningin wisten wie ik was, hadden zich volgens mij goed ingelezen, stelden vragen.” Lachend: “Ja, je kunt wel stellen dat mijn wereldtitel deuren heeft geopend.” Met dank aan B&B Uitgerust voor Zaken, Heerenveen Helden Magazine 69 Het  verhaal van Femke Kok komt voort uit het dubbeldikke eindejaarsnummer van Helden. De laatste editie van 2023 staat traditioneel in het teken van een terugblik op het afgelopen sportjaar, waarop Femke Bol de cover siert. De atlete blikt uitgebreid terug op het jaar waarin alles wat ze aanraakte in goud leek te veranderen. Helden ging daarnaast in Engeland op bezoek bij Nathan Aké, die met Manchester City de landstitel, FA Cup en Champions League won. Hij werd samen met zijn echtgenote Kaylee, met wie hij al sinds zijn vijftiende samen is, geïnterviewd en gefotografeerd. Bijzonder was ook het bezoek aan de familie Schippers. Dafne nam afscheid van de atletiek en samen met haar ouders, zus en broer blikte ze terug op haar indrukwekkende carrière. In de 69ste editie van Helden komen tal van sporters aan het woord die 2023 kleur gaven. Wout Poels blikt terug op ritzeges in de Tour en Vuelta, maar ook op het verlies van ploeggenoot Gino Mäder. Golden Sisters Bente en Lieke Rogge werden samen wereldkampioen waterpolo. Karolien en Finn Florijn zijn gezegend met geweldige roeigenen, ze pakten allebei WK-goud; een dubbelinterview. Jeffrey Hoogland is koning op de kilometer. Hij werd voor de vierde keer wereldkampioen op ‘zijn’ afstand en verbeterde het wereldrecord. Een openhartig gesprek met de kilometervreter. Verder pakten zeilers Bart Lambriex en Floris van de Werken een hattrick aan wereldtitels. Over zeilen gesproken: Marit Bouwmeester keerde terug na de bevalling van haar dochter in 2022 en werd meteen weer Europees kampioen. Feyenoord werd ook kampioen en Lutsharel Geertruida had daar een belangrijk aandeel in. Hij doet zijn verhaal. Joey Veerman won in 2023 de KNVB-beker en werd vader. Een gesprek met de uitgesproken voetballer over wie veel mensen een mening hebben. Ook een verhaal over Lionel Messi en de club waar hij afgelopen zomer heen verhuisde, het Inter Miami van David Beckham. Een portret van Carlos Alcaraz, de nieuwe posterboy van het tennis die Novak Djokovic klopte in de finale op Wimbledon in dé wedstrijd van het jaar. En als laatste was het voor schaatscoach Kosta Poltavets en voetbaltrainer Anoush Dastgir juist een zwaar jaar, door de situatie in hun geboortelanden Oekraïne en Afghanistan. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 69 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Femke Kok veroverde bij de WK afstanden in 2023 als eerste Nederlandse schaatsster ooit de wereldtitel op de 500 meter. Een jaar later deed ze dat nog eens over. 2024 leek weleens het jaar van Femke te kunnen gaan worden, maar in het najaar kreeg ze te maken met het cytomegalovirus, dat net als de ziekte van Pfeiffer gepaard gaat met vermoeidheid. Toen ze zich eind oktober afmeldde voor het wereldbekerkwalificatietoernooi, had ze geen idee hoelang ze uit de roulatie zou zijn. Op het NK sprint maakte ze haar comeback. Nu mag ze zich op gaan maken voor het de EK sprint in Thialf. We blikken terug op ons interview met Femke uit 2023. Kurumi Inagawa “Inagawa is een Japanse die snel kan openen, een van de beste tegenstanders die ik me kon wensen. Ik begon in de buitenbaan,” zegt Femke Kok. Bij de WK afstanden startte ze op 3 maart in een kolkend Thialf in rit zeven op de 500 meter. “Ik raakte zo gemotiveerd van het publiek, had zo’n zin om te schaatsen. Doordat er nog geen richttijd was, voelde ik weinig druk. Het hele seizoen waren mijn prestaties een beetje achtergebleven, waardoor de verwachtingen rond mij sowieso minder waren. Ik was voor mijn gevoel al een beetje afgeschreven. Ik was relaxed, had niets te verliezen. Dat was heel anders in 2022, toen juist iedereen dacht dat ik wel even zou winnen als ik aan de start van een 500 meter stond, omdat ik in 2021 na mijn overstap naar de senioren op mijn afstand meteen vier wereldbekerwedstrijden op rij had gewonnen en zilver bij de WK afstanden had gepakt. Ik vond het lastig om een jaar later met die druk om te gaan, kwam nog maar net kijken.” Femke was er bij wereldbekerwedstrijden afgelopen seizoen niet in geslaagd het podium te halen, wel werd ze twee keer vierde. Drie weken eerder werd de World Cup in Polen een teleurstelling. “Daar ging alles mis wat mis kon gaan. Op de 500 meter had ik een dikke misser, waardoor ik meteen kansloos was. Op de 1000 meter zou ik in de tweede rit starten, maar dat werd ineens rit één. Ik was nog niet klaar met inrijden, had mijn transponders nog niet om gekregen toen ik ineens naar de start moest. Ik was al buiten adem toen ik van start ging. 'Dat zenuwslopende wachten op het middenterrein. Vreselijk. Ik maakte mezelf helemaal gek. Van pure spanning heb ik mijn coach en de fysio heel vaak geknepen' Daarna was ik er zo klaar mee. Het eten was slecht, het hotel was niks. Eigenlijk moest ik nog een week in Polen blijven, want een week later was daar ook de wereldbekerfinale. Ik wist: als ik hier nog een week blijf, maak ik mezelf helemaal gek. Ik heb tegen mijn trainers Gerard van Velde en Dennis van der Gun gezegd dat ik naar huis wilde, om in Heerenveen in alle rust te kunnen trainen in aanloop naar de WK.” Tijdens die trainingen met trainingsgenoot Mats Siemons focuste ze zich vooral op haar techniek. “Ik had me niet gekwalificeerd voor de 1000 meter op de WK afstanden, had alleen de 500 meter. Ik had één kans, het was alles of niets. Die ene race op de WK kon mijn seizoen maken of breken. Ik had bij de NK sprint, eind december in Thialf, 37,07 gereden, wist dus dat ik een goede tijd in me had. Tijdens de trainingen ging het met de dag beter, ik kreeg steeds meer vertrouwen en mijn coaches dachten ook dat ik wat moois kon laten zien.” Femke opende snel, in 10,35, en was een fractie sneller dan Inagawa. Na een goede eerste bocht kon ze op de kruising naar de Japanse toe rijden. Bij het ingaan van de laatste bocht kwam ze al onderdoor om daarna te finishen in 37,28. “Ik was heel blij dat ik op het moment dat het moest mijn beste race van het seizoen had gereden. Elke klap was raak.” Gerard van Velde ging uit zijn dak op de kruising toen hij de tijd van Femke zag. Dennis van der Gun ving haar op na haar rit. Ze twijfelde of haar tijd goed genoeg was, had bij de mannen een uurtje eerder Jordan Stolz bijna een baanrecord zien rijden op de 500 meter, dus ze dacht vooraf dat de winnende tijd in de buurt van het baanrecord van 37,02 zou liggen. “Ik was niet heel uitbundig, maar Dennis zei meteen: ‘Ik moet nog zien of iemand aan jouw tijd komt.’ Daarna het zenuwslopende wachten op het middenterrein. Vreselijk. Ik maakte mezelf helemaal gek, wist niet of ik moest zitten of staan. Dennis en onze fysiotherapeut Johan Methorst stonden naast me. Van pure spanning heb ik Dennis en Johan heel vaak geknepen.” In rit tien waren twee grote concurrenten aan de beurt: Erin Jackson, de Amerikaanse olympisch kampioene op de 500 meter, en vrouw in vorm Vanessa Herzog. De Oostenrijkse kwam vijfhonderdste tekort. “Dennis en Johan riepen: ‘Het kan nog, het kan nog!’” In de volgende rit nam Jutta Leerdam, bij World Cups in aanloop naar de WK al vier keer goed voor een podiumplek op de 500 meter, het op tegen Kim Min-sun. De Zuid-Koreaanse gold als topfavoriet voor de wereldtitel. “Zij had op een na alle 500 meters van het seizoen gewonnen en was in Thialf ook al sneller geweest dan 37,28. Ze opende snel, maar ook Jutta deed dat voor haar doen en zij heeft natuurlijk altijd een fantastische volle ronde in zich.” Leerdam finishte in 37,54 en Kim, die in de laatste binnenbocht een misslag had, deed dat in 37,56. Op het middenterrein werden Van der Gun en Methorst opnieuw geknepen. “Ik dacht: als zelfs Kim en Jutta niet aan mijn tijd komen...” In de slotrit nam ploeggenoot en vriendin Michelle de Jong het op tegen de Amerikaanse Kimi Goetz. Ze kwamen allebei niet aan haar tijd. Femke maakte een vreugdesprong, stak beide armen in de lucht en omhelsde meteen Van der Gun. “Het hele seizoen had ik niet op het podium gestaan en op de WK was het ineens raak. Bizar. Dennis had dat seizoen na elke tegenvaller tegen me gezegd: ‘Niet erg dat je niet op het podium staat. Het is veel mooier om na de laatste wedstrijd van het seizoen op het podium te staan.’ Als klein meisje had ik met mijn vader en moeder op tv naar grote wedstrijden in Thialf gekeken en dacht ik: daar wil ik ook op een dag wereldkampioen worden. Een droom kwam uit. En dat ik ook nog eens de eerste Nederlandse vrouw ben die wereldkampioen op de 500 meter is geworden, maakte het extra mooi.” Na afloop schaatste ze een ereronde met de Nederlandse vlag om haar schouders. Ze stopte om haar ouders langs de kant te omhelzen. “Zij waren ook zo blij, hadden ook mijn struggles van dichtbij meegekregen.” René Kok en Ilja Postma Schaatsen zit bij Femke in het dna. René Kok was een verdienstelijk schaatser, reed ooit in de Friese selectie met Rintje Ritsma en daarna marathons. Moeder Ilja Postma schaatste recreatief en volbracht in 1997 de Elfstedentocht. Femke, enig kind, groeide op in Nij Beets, waar ze nu nog met haar ouders woont en waar in het ouderlijk huis de voertaal Fries is. Als kind turnde ze ook. Met het gezin zaten ze voor de tv als er schaatswedstrijden waren. “Mijn vader wees dan vaak naar de tv en zei tegen me: ‘Kijk, zo moet het.’ Dan vertelde hij hoe je de bocht aan moest snijden of hoe je afzette naar de zijkant. Ik sprong dan op en deed de schaatsbeweging na in de woonkamer. Tijdens de volgende training op het ijs ging ik me dan inbeelden dat ik de schaatser was die ik op televisie had gezien. Bijvoorbeeld de Koreaanse Lee Sang-hwa, wereldrecordhoudster op de 500 meter, zij zat altijd zo mooi diep.” Vader René trainde ook vaak met zijn dochter. “Door zijn achtergrond als schaatser kon hij me heel goed helpen. Als ik hem niet als trainer had gehad, was ik denk ik niet geweest waar ik nu ben. Mijn ouders zeiden altijd: ‘Als je iets anders leuker vindt, mag je dat ook gaan doen, hoor.’ Hoe beter ik werd, des te fanatieker ik aan de slag ging.” Haar fanatisme ging als tiener ook tegen haar werken. “Ik was rond mijn zestiende zo erg bezig met het resultaat, dat ik vergat goed te schaatsen. Ik was voor wedstrijden soms zo gespannen dat ik moest overgeven. Mijn vader en moeder zeiden in die tijd: ‘Of je stopt, of we gaan er iets aan doen.’ Ik ben destijds gesprekken gaan voeren met een psycholoog en daar heb ik veel aan gehad. Het overgeven was sindsdien verleden tijd, ik ging met veel meer ontspanning het ijs op.” Gerard van Velde Femke gold al jaren als een groot talent. In 2019 en 2020 wist ze de wereldtitel bij de junioren te pakken. Gerard van Velde, coach van Team Reggeborgh, knoopte in oktober 2019 een gesprek aan met Femke, die op dat moment nog uitkwam voor het gewest Friesland. Van Velde wilde haar dolgraag naar zijn ploeg halen. “Ik was nog heel jong toen Gerard in 2002 olympisch kampioen op de 1000 meter werd in Salt Lake City, maar had de beelden natuurlijk wel gezien op YouTube. Ik was vereerd dat hij het in me zag zitten.” Ze had meteen een klik met Van Velde. “Tijdens ons eerste gesprek was ik nog een allrounder; om wereldkampioen bij de junioren te worden, moest ik ook een aardige 3000 meter kunnen rijden. Gerard zei dat als ik de overstap naar de senioren maakte, hij veel potentie in me zag als sprintster. Hij had heel duidelijke ideeën hoe hij me beter kon maken en die spraken mij erg aan.” In de zomer van 2020 maakte ze de overstap naar Reggeborgh. Van Velde ging meteen met de toen negentienjarige ruwe diamant aan de slag. “Door zijn achtergrond als sprinter wist hij precies hoe dingen moesten voelen, hij kon zich heel goed inleven in mij, heeft zelf die zoektocht ook afgelegd als schaatser. Op technisch vlak kon hij me zo goed helpen.” Het bleef niet bij aanwijzingen alleen. Van Velde, die op 30 november 52 wordt en in 2008 stopte als schaatser, is nog altijd superfit en fietst en schaatst vaak mee tijdens trainingen. “Gerard is mega fit en hartstikke fanatiek. Als ik niet beter wist, had ik gedacht dat hij nog steeds topsporter was. Ik vind die bevlogenheid heel mooi. Hij is zo betrokken, als je ergens mee zit, kun je altijd bij hem terecht. Ik heb bijna dagelijks contact met hem.” Femke ging als een komeet in haar eerste seizoen bij de senioren. Ze verzekerde zich dankzij vier zeges op de 500 meter van de eindzege in het World Cup-klassement en bij de WK afstanden pakte ze zilver op ‘haar’ afstand, achter de Russische Angelina Golikova. “Het jaar daarna waren de Spelen in Beijing en veel mensen verwachtten dat ik wel even zou winnen als ik ergens aan de start verscheen. Ik vond het moeilijk, dacht: hoezo verwachten ze nu al van me dat ik het wel even ga doen? We hadden in de zomer anders getraind en ik had daar niet zo goed op gereageerd. Ik was nog maar een jaar senior en we waren nog heel erg aan het kijken wat voor mij werkte.” Bovendien was er het een en ander veranderd in haar leven. Zo kwam er na vier jaar een einde aan haar relatie. ‘Daar had ik het erg moeilijk mee.’ Van Velde was heel belangrijk in die periode. “Hij bleef heel rustig, wees me er telkens op dat ik nog jong en volop in ontwikkeling was en dat het niet reëel was dat ik weer zomaar alles zou winnen. Gerard vertelde ook heel eerlijk over zijn eigen onzekerheden als schaatser, dat hij veel moeite had om de overstap te maken naar de klapschaats en zelfs een periode helemaal gestopt was. Ik had er zoveel aan dat hij zulke gesprekken met me voerde, hij kon me tot rust brengen.” Ireen Wüst Bij Reggeborgh trof Femke ook de beste Nederlandse olympiër ooit. Ireen Wüst kwam in 2020 bij de ploeg met als doel een uittroepteken te plaatsen achter haar carrière en bekommerde zich als een soort mentor om de ruim veertien jaar jongere Femke. “Ik keek altijd vol bewondering naar Ireen, zij was mijn grote voorbeeld. Het mooie was dat ze er heel erg voor openstond om te helpen. Ik kon altijd bij haar aankloppen als ik ergens mee zat. Op elk vlak kon zij me raad geven. Ireen vertelde me hoe ik met de pers om moest gaan en ik kon het met haar hebben over de hoge verwachtingen.” Allebei kwalificeerden ze zich voor de Spelen. Voor Femke was het haar olympische debuut, voor Wüst waren het haar vijfde Spelen. “Ireen nam mij echt bij de hand. We deelden met elkaar een appartement. Ireen zei voor vertrek al: ‘We gaan er eerst een mooi appartement van maken in Beijing. Kom op, we gaan slingers bestellen.’ We hingen ook posters op. Ireen deed er alles aan om ons thuis te laten voelen daar. Zo mooi dat zij aan zulke dingen dacht. Ze maakte er ook een traditie van om elke avond in ons appartement samen een serietje te kijken. Kjeld Nuis was daar ook altijd bij, hij wist als olympisch kampioen natuurlijk ook precies hoe je toe moest leven naar de Spelen. Ireen zorgde ervoor dat er een vast ritme was, heerlijk om iemand bij ons te hebben die ons overal doorheen kon loodsen. Door corona waren het heel vreemde Spelen, er was geen publiek welkom. De familie zat thuis, daardoor was je nog meer op elkaar aangewezen en dat maakte het extra intens.” Femke zag Wüst op 7 februari 2022 de 1500 meter winnen, het betekende haar zesde gouden olympische medaille. Op elke van de vijf Spelen waaraan ze meedeed, veroverde ze minstens één olympische titel. “Ik heb echt met grote ogen naar Ireen gekeken. Zo bijzonder om van zo dichtbij mee te maken hoe zo’n groot kampioene het aanpakte. Ze was vooraf zo relaxed. Toen ze terugkwam in het appartement vierden we natuurlijk een feestje. Ze was heel erg moe, moest aan het einde van de dag nog naar de NOS. ‘M’n haar ziet er niet uit,’ zei Ireen. Toen heb ik haar haar nog gedaan met de krultang, haha. En de volgende dag deed ik dat ook voor de medailleceremonie.” Kjeld Nuis veroverde een dag later olympisch goud op de 1500 meter, waardoor het opnieuw feest was in het Reggeborgh- appartement. Weer vijf dagen later was het de beurt aan Femke en Michelle de Jong. Femke werd zesde in 37,39, op achttienhonderdste van het brons. “Ik voelde me goed, maar had allemaal missers tijdens mijn race. Ik baalde vreselijk. Ireen was er toen voor me. De 500 meter was laat op de dag, maar Ireen bleef speciaal op voor mij, terwijl ze de volgende dag nog in actie moest komen op de ploegenachtervolging. Zo lief dat ze er was om me op te vangen en me gerust te stellen. Ireen vertelde dat ze heel trots op me was en dat dit me alleen maar sterker zou maken.” Dat het met haar vorm wel goed zat, bleek daarna bij de WK sprint, waarop Femke tweede werd achter Jutta Leerdam. Ireen nam na de Spelen afscheid. “Ik vind het heel jammer dat ze is gestopt, mis haar. Ik heb nog steeds geregeld contact met Ireen, kan haar nog altijd bellen als ik vragen heb.” Wüst ging na haar schaatscarrière aan de slag als topsportmentor bij schaatsploeg TalentNED en werd eerder aangesteld als expert prestatiegedrag en mentale gezondheid door NOC*NSF. Ze deelt haar ervaringen met jonge sporters. Wüst was er ook als de kippen bij om Femke in maart te feliciteren met haar wereldtitel. “Ze zei dat ze het geweldig vond. En ze verwees nog naar de Spelen, zei iets van: ‘Een jaar later en jij hebt die gouden medaille nu ook.’” Dennis van der Gun Femke werkte in 2022 voor het eerst samen met Dennis van der Gun, die daarvoor samen met Johan de Wit vier jaar de Japanse sprinters onder zijn hoede had. Van der Gun volgde Michel Mulder op als assistent van Van Velde. “Dennis heeft veel ervaring en kan heel goed op mij inpraten. Dennis komt altijd met de juiste aanwijzingen en woorden, zowel op mentaal als technisch gebied. Hij is duidelijk en direct, maar brengt dingen bij mij vaak op een grappige manier. Dat werkt heel fijn.” Na haar tienerjaren heeft Femke geen gebruik meer gemaakt van een mental coach of (sport)psycholoog. “Ik heb mensen om mij heen met wie ik ook heel goed kan praten. Gerard, Ireen, eerst Michel, en nu dus Dennis. Dennis heeft me heel goed geholpen toen het niet zo goed ging. Hij hamerde erop vertrouwen te blijven houden. Dat wij op het middenterrein van Thialf samen de wereldtitel konden vieren, is daar het bewijs van. Ik denk dat ik vooral op mentaal vlak weer een stap heb gemaakt dankzij Dennis.” Femke vertelt dat Van der Gun haar al snel ‘doorhad’. “Ik laat niet snel het achterste van m’n tong zien, denk snel: zij hebben er verstand van, dus zal het wel goed zijn. Dennis en Gerard laten mij inzien dat ik best mag aangeven als ik me ergens niet lekker bij voel, dat ik wel wat strenger mag zijn naar anderen. Van nature ben ik iemand die op momenten dat ik me ergens niet helemaal goed bij voel, denk: laat ik maar niet moeilijk doen. Dennis moedigt me aan bij twijfel aan de bel te trekken.” In oude interviews werd Femke vaak omschreven als ‘lief meisje’. Ze knikt: “Ik was vaak te lief. Ik heb in februari zelf besloten eerder terug te keren uit Polen na de eerste World Cup. Toen ik aangaf dat ik me daar niet fijn voelde, was Dennis streng. Hij zei: ‘Als jij dat voelt, dan ga je nu zeggen dat je naar huis wil.’ Hij triggerde mij om naar mezelf te luisteren. Het is mooi dat het zich ook heeft uitbetaald. Mede daardoor ben ik nu wereldkampioen. De Femke van twee jaar geleden had dat besluit nooit genomen.” Ook op technisch gebied heeft Van der Gun haar beter gemaakt. “Dennis heeft lang met de Japanners gewerkt, heeft me tips gegeven waardoor ik nog net wat beter kan starten en mijn explosiviteit eerder om kan zetten in snelheid. En Dennis laat me heel erg op finesse trainen. Op de 500 meter is het zo belangrijk dat elke klap raak is.” De uitdaging voor de komende tijd is om haar 1000 meter op een hoger niveau te krijgen. Het plan dat ze met Van Velde en Van der Gun uitstippelde, ligt er. “Ik ben nog steeds bezig met een ontdekkingsreis als schaatser. Met een betere 1000 meter word ik ook weer completer als sprinter. Ik ben wereldkampioen allround bij de junioren geweest, dus ik moet ook een goede 1000 meter in huis kunnen hebben. Ik vind het een mooie uitdaging om daar de komende jaren mee aan de slag te gaan. Het mag uiteraard niet ten koste gaan van mijn 500 meter. De winst is vooral te halen in de tweede ronde op de 1000 meter. Ik moet zorgen dat ik technisch goed blijf rijden, want ik heb de neiging de techniek een beetje uit het oog te verliezen op het einde van een 1000 meter. Jutta Leerdam Nederland telt momenteel twee schaatssters die bij de absolute top op de sprint horen: Jutta Leerdam en Femke. “Wij zijn elkaars concurrent, komen elkaar altijd tegen. Jutta houdt mij scherp. Als er iemand is die heel snel is, wil ik daar niet voor onder doen,” zegt Femke over haar twee jaar oudere rivale. In 2020 en 2022 pakte ze samen met Leerdam – en Letitia de Jong en Dione Voskamp – de wereldtitel op de teamsprint, maar verder nemen ze het vooral tegen elkaar op. Bij de EK sprint van 2021 en 2023 was het brons en zilver voor Femke en twee keer goud voor Leerdam. Bij de WK sprint van 2022 pakte Leerdam goud en Femke zilver. Waar Femke de 500 meter als specialiteit van het huis heeft, geldt dat bij Leerdam vooral voor de 1000 meter. Femke won bij de WK afstanden dus goud op de 500 meter, waar Leerdam de wereldtitel op de 1000 meter pakte en brons op de halve afstand. “Jutta motiveert me om het maximale uit mezelf te halen, maar ik focus me daarbij wel vooral op mezelf. We gaan normaal met elkaar om. Ik ben tegen iedereen altijd sportief, zo zit ik in elkaar.” Leerdam heeft op social media meer dan vier miljoen volgers, haar leven wordt breed uitgemeten. Naast topsporter is zij ook influencer en een ‘merk’ dat haar sport overstijgt. “Jutta doet haar ding en dat past bij haar. Ik ben me er eigenlijk niet zo van bewust dat je als topsporter ook je eigen merk kunt zijn, ben er veel minder mee bezig om me te profileren op social media. Post af en toe dingen op Instagram en dat is eigenlijk altijd gerelateerd aan mijn sport. Ik post dingen omdat ik ze leuk vind en heb daar verder geen bijbedoelingen mee. Ik ben puur bezig met mijn sport en verder niet. Willem- Alexander en Máxima Een wereldtitel zorgt voor goede pr. Meer mensen weten wie ze is en ook op social media weten mensen haar te vinden. “Ik val meer op, krijg best vaak DM’s op social media, maar daar ga ik nooit op in,” zegt Femke. “Heb dus lange tijd een relatie gehad en ben sinds twee jaar vrijgezel. Ik mis het soms wel om iemand om me heen te hebben met wie ik dingen kan delen. Maar dat moet dan wel iemand zijn die mijn leven begrijpt, die snapt dat ik niet naar feestjes kan, tegen veel sociale dingen ‘nee’ moet zeggen en veel weg ben. Dat maakt het allemaal niet eenvoudig. Ik ben ook niet heel erg op zoek, hoor, wacht wel af wat er op mijn pad komt.” Femke was door haar wereldtitel ook opgevallen bij koning Willem-Alexander en koningin Máxima. Ze ontving een uitnodiging voor de jaarlijkse Uitblinkerslunch. Op 1 september meldde ze zich in een groene jurk met haar paspoort en toegangsbewijs op Paleis Noordeinde. “Ik was verrast en vereerd, vond het spannend en cool om op bezoek te gaan bij de koning en koningin. Ik mocht aan tafel gaan zitten bij koningin Máxima en naast mij zat cabaretier Jochem Myjer. Tijdens de koffie kwam ook Willem-Alexander, die eerst aan de andere tafel zat, erbij. We hadden heel leuke, luchtige gesprekken. De koning en koningin wisten wie ik was, hadden zich volgens mij goed ingelezen, stelden vragen.” Lachend: “Ja, je kunt wel stellen dat mijn wereldtitel deuren heeft geopend.” Met dank aan B&B Uitgerust voor Zaken, Heerenveen Helden Magazine 69 Het  verhaal van Femke Kok komt voort uit het dubbeldikke eindejaarsnummer van Helden. De laatste editie van 2023 staat traditioneel in het teken van een terugblik op het afgelopen sportjaar, waarop Femke Bol de cover siert. De atlete blikt uitgebreid terug op het jaar waarin alles wat ze aanraakte in goud leek te veranderen. Helden ging daarnaast in Engeland op bezoek bij Nathan Aké, die met Manchester City de landstitel, FA Cup en Champions League won. Hij werd samen met zijn echtgenote Kaylee, met wie hij al sinds zijn vijftiende samen is, geïnterviewd en gefotografeerd. Bijzonder was ook het bezoek aan de familie Schippers. Dafne nam afscheid van de atletiek en samen met haar ouders, zus en broer blikte ze terug op haar indrukwekkende carrière. In de 69ste editie van Helden komen tal van sporters aan het woord die 2023 kleur gaven. Wout Poels blikt terug op ritzeges in de Tour en Vuelta, maar ook op het verlies van ploeggenoot Gino Mäder. Golden Sisters Bente en Lieke Rogge werden samen wereldkampioen waterpolo. Karolien en Finn Florijn zijn gezegend met geweldige roeigenen, ze pakten allebei WK-goud; een dubbelinterview. Jeffrey Hoogland is koning op de kilometer. Hij werd voor de vierde keer wereldkampioen op ‘zijn’ afstand en verbeterde het wereldrecord. Een openhartig gesprek met de kilometervreter. Verder pakten zeilers Bart Lambriex en Floris van de Werken een hattrick aan wereldtitels. Over zeilen gesproken: Marit Bouwmeester keerde terug na de bevalling van haar dochter in 2022 en werd meteen weer Europees kampioen. Feyenoord werd ook kampioen en Lutsharel Geertruida had daar een belangrijk aandeel in. Hij doet zijn verhaal. Joey Veerman won in 2023 de KNVB-beker en werd vader. Een gesprek met de uitgesproken voetballer over wie veel mensen een mening hebben. Ook een verhaal over Lionel Messi en de club waar hij afgelopen zomer heen verhuisde, het Inter Miami van David Beckham. Een portret van Carlos Alcaraz, de nieuwe posterboy van het tennis die Novak Djokovic klopte in de finale op Wimbledon in dé wedstrijd van het jaar. En als laatste was het voor schaatscoach Kosta Poltavets en voetbaltrainer Anoush Dastgir juist een zwaar jaar, door de situatie in hun geboortelanden Oekraïne en Afghanistan. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 69 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.