Word abonnee
Meer

Basketbal

Dinja en Joeri van Liere: Wereldveroveraars

Dinja en Joeri van Liere Dinja en Joeri van Liere zijn een uniek duo. Dinja (33) deed als amazone mee aan de Olympische Spelen in Parijs, broer Joeri (38) maakt zich op voor de Paralympische Spelen als rolstoelbasketballer. Twee gezinsleden die in dezelfde maand deelnemen aan de Spelen; historie hebben ze sowieso al geschreven. Bij het domein van zijn zus, de stal in Uden, speelt Joeri met de honden, die de basketbal net zo interessant vinden als hij. “Het is heel mooi hier.” Hij kijkt naar ‘de bak’ waarin zus Dinja rijdt. Verderop in de wei staan de paarden. Dinja en Joeri groeiden samen met hun broer Twan op in het Zeeuwse Kapellen, waar Joeri nog altijd woont. De broers raakten in de ban van motorcross. “Ik croste al op mijn vierde, we waren elk weekend onderweg voor races. Jij was een crossmeisje, ging altijd mee toen je klein was, maar speelde dan met vriendinnetjes in de blubber en het zand.” Dinja: “Jullie toerden door Nederland, gingen zelfs naar Tsjechië voor het jeugd-EK. Ik vond het leuk, maakte veel mee.” Joeri: “We verbleven vaak op een camping. Elke maandag op school had ik een nieuw verhaal te vertellen, leuker dan dat van klasgenootjes.” Dinja: “Ik zat ook niet op dezelfde golflengte als mijn klasgenootjes.” Flits en surprise Waar haar broers in de ban waren van motorcrossen, werd Dinja al op jonge leeftijd verliefd op paarden. De sponsor van Joeri en Twan had dochters die paarden hadden. “Ik wilde nergens anders meer heen dan naar die paarden. Daarna kreeg ik van mijn opa mijn eerste pony: Flits, een springpony. Ik kreeg hetzelfde leven als mijn broers, maar dan in een andere wereld. Opa bracht Flits en mij overal naartoe. Het gaf me een gevoel van vrijheid, ik was niet aan één plek gehecht.” Lachend: “Het was het tegenovergestelde van een burgerlijk bestaan.” Na Flits kwam Surprise, ook een springpony. “Over hem had ik niks te vertellen, die ging gewoon stilstaan midden in het parcours. Mij werd geadviseerd om dressuur te gaan doen, zodat ik meer controle over de pony zou krijgen. Zo is het begonnen. Het mooie aan dressuur is dat als je een paard, dat iets minder kwaliteit heeft, netjes africht en er goed mee oefent, je heel veel ver kunt komen. Bij het springen ben je afhankelijk van een paard dat de kwaliteit heeft hoog te springen.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Dinja en Joeri van Liere komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker.  Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 
Dinja en Joeri van Liere Dinja en Joeri van Liere zijn een uniek duo. Dinja (33) deed als amazone mee aan de Olympische Spelen in Parijs, broer Joeri (38) maakt zich op voor de Paralympische Spelen als rolstoelbasketballer. Twee gezinsleden die in dezelfde maand deelnemen aan de Spelen; historie hebben ze sowieso al geschreven. Bij het domein van zijn zus, de stal in Uden, speelt Joeri met de honden, die de basketbal net zo interessant vinden als hij. “Het is heel mooi hier.” Hij kijkt naar ‘de bak’ waarin zus Dinja rijdt. Verderop in de wei staan de paarden. Dinja en Joeri groeiden samen met hun broer Twan op in het Zeeuwse Kapellen, waar Joeri nog altijd woont. De broers raakten in de ban van motorcross. “Ik croste al op mijn vierde, we waren elk weekend onderweg voor races. Jij was een crossmeisje, ging altijd mee toen je klein was, maar speelde dan met vriendinnetjes in de blubber en het zand.” Dinja: “Jullie toerden door Nederland, gingen zelfs naar Tsjechië voor het jeugd-EK. Ik vond het leuk, maakte veel mee.” Joeri: “We verbleven vaak op een camping. Elke maandag op school had ik een nieuw verhaal te vertellen, leuker dan dat van klasgenootjes.” Dinja: “Ik zat ook niet op dezelfde golflengte als mijn klasgenootjes.” Flits en surprise Waar haar broers in de ban waren van motorcrossen, werd Dinja al op jonge leeftijd verliefd op paarden. De sponsor van Joeri en Twan had dochters die paarden hadden. “Ik wilde nergens anders meer heen dan naar die paarden. Daarna kreeg ik van mijn opa mijn eerste pony: Flits, een springpony. Ik kreeg hetzelfde leven als mijn broers, maar dan in een andere wereld. Opa bracht Flits en mij overal naartoe. Het gaf me een gevoel van vrijheid, ik was niet aan één plek gehecht.” Lachend: “Het was het tegenovergestelde van een burgerlijk bestaan.” Na Flits kwam Surprise, ook een springpony. “Over hem had ik niks te vertellen, die ging gewoon stilstaan midden in het parcours. Mij werd geadviseerd om dressuur te gaan doen, zodat ik meer controle over de pony zou krijgen. Zo is het begonnen. Het mooie aan dressuur is dat als je een paard, dat iets minder kwaliteit heeft, netjes africht en er goed mee oefent, je heel veel ver kunt komen. Bij het springen ben je afhankelijk van een paard dat de kwaliteit heeft hoog te springen.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Dinja en Joeri van Liere komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker.  Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Golf

Joost Luiten: ‘Nu staat mijn zoontje op één’

Joost Luiten Joost Luiten (38) is al jaren het gezicht van golf in Nederland. Hij won zes toernooien op de Europese Tour, onder andere twee keer de KLM Open. In december vorig jaar werden hij en zijn vrouw Melanie de trotse ouders van zoontje Dex. Het leven lacht hem toe, maar dat is niet altijd zo geweest. Een burn-out beheerste een tijdje zijn leven. In Helden Magazine nummer 72 leggen we hem in aanloop naar de KLM Open – tussen 20 en 23 juni op The International in Amsterdam – vijf stellingen voor. [caption id="attachment_20104" align="alignnone" width="1200"] Trotse vader Joost met zoon Dex.[/caption] Sinds de geboorte van mijn zoontje Dex gooi ik mijn golfclubs niet meer in de boom “Ik ben misschien iets rustiger, maar die passie voor golf heb ik nog steeds. Wij zijn dag in dag uit bezig met dat spelletje en dat gaat zo in je kop zitten. Soms wordt het mij ook even te veel, dan knapt er iets en moet ik even mijn frustraties kwijt. Is niet altijd goed, maar het gebeurt in een split second. Dat ik mijn clubs in de boom gooide, ging viral.” Het gebeurde in november in Dubai dat je drie clubs in een boom gooide. Je klom er overigens niet zelf in om ze eruit te halen. Lachend: “Even nuanceren: ik gooide één club de boom in en die bleef hangen. Ik dacht: hoe krijg ik die er nu uit? Dus ik probeerde met een andere club die eruit te krijgen. Voor ik er erg in had, hingen er drie clubs in de boom. Een toeschouwer filmde dat en na afloop kwamen mensen van de Tour naar me toe met de vraag of ze het filmpje mochten gebruiken. De meeste spelers willen dat niet op social media hebben, maar ik dacht: waarom niet? Ik ben daar misschien wat makkelijker in dan anderen. Als ik het bij anderen zie gebeuren, lach ik me ook kapot. Toen ik het terugzag, moest ik heel hard lachen. Je moet ook een beetje zelfspot hebben, toch? Ik heb er heel veel reacties op gekregen van collega’s. Zij maakten er grapjes over, maar snapten tegelijkertijd precies waar ik doorheen ging op dat moment. Je hebt vandaag de dag met imago en sponsors te maken, maar ik vind: je moet jezelf niet te serieus nemen. Als iemand hier aanstoot aan neemt, tja...” Op 19 december afgelopen jaar werd je voor het eerst vader. Hoe is het leven als golfpapa? “Ik deel het leven iets anders in. Er is nu nog iets waar ik mijn focus op heb. Vroeger waren dat golf en mijn vrouw Melanie. Nu is daar ons zoontje Dex bijgekomen. Als ik in Nederland ben, merk ik vooral dat de indeling van mijn dagen anders is. Ik moet hem ook verzorgen, hij heeft aandacht nodig. Vind ik onwijs leuk, maar ik moest in het begin wel wennen. Hoe moest ik mijn tijd indelen? Wanneer had ik tijd om te trainen? Tot december stond golf op één en deelde ik de rest daaromheen in. Nu staat Dex op één en moet ik golf eromheen plannen als ik thuis ben. Het is ook heerlijk als ik drie weken weg ben geweest en het alleen maar golf, golf en nog eens golf is geweest, ik even afleiding heb als ik weer hier ben. Het vaderschap relativeert. Ik ben dus zeker als ik in Nederland vertoef wel veranderd.” Is het lastiger om van huis te gaan sinds je vader bent? “Nu nog niet. Ik ben al achttien jaar lang heel veel van huis weg. Er is altijd wel wat waar ik niet bij kan zijn of wat ik mis. Ik kan niet bij elk feestje zijn. Wat Dex betreft, denk ik dat ik het lastiger ga vinden om weg te gaan als hij doorkrijgt dat hij papa weer een tijdje moet missen. Dat hoor ik ook van collega’s die vader zijn. Nu heeft hij dat nog niet door en vind ik het lastiger om Mel alleen achter te laten. Zij moet al het werk met Dex in haar eentje doen.” Helden Magazine nummer 72 Het eerste gedeelte van het interview met Joost Luiten komt voort uit Helden Magazine nummer 72. Het extra dikke zomernummer van Helden staat volledig in het teken van drie grote sportevenementen: het EK voetbal in Duitsland, de Tour de France en de Olympische Spelen in Parijs. Op de cover van de 204 pagina's tellende editie schitteren drie rolmodellen van wereldklasse uit de Nederlandse atletiek: Femke Bol, Sifan Hassan en Lieke Klaver. Wat is het geheim van hun succes? Experts zoals Ellen van Langen, Caroline Feith, Bart Bennema en Gregory Sedoc delen hun inzichten. EK voetbal De sportzomer van 2024 wordt afgetrapt met het EK voetbal, dat op 14 juni begint. In deze Helden een verhaal over Ronald Koeman. Onder andere Frank Rijkaard, Ruud Gullit, broer Erwin Koeman, Guus Hiddink, Jordi Cruijff en Rafael van der Vaart delen hun mening over de bondscoach van het Nederlands elftal. Verder ging Helden naar Milaan voor een interview met revelatie Tijjani Reijnders en zijn vrouw. Daley Blind 106-voudig international - bespreekt zijn indrukwekkende carrière aan de hand van foto’s. Brian Brobbey over de bondscoach, Marco van Basten, zijn toekomst, zijn roots en racisme. Arie Haan gaat vijftig jaar terug in de tijd, naar het WK voetbal in West-Duitsland dat eindigde met een nationaal trauma. Jan Wouters blikt terug op het gewonnen EK van 1988, ook in Duitsland. Het is nog altijd de enige hoofdprijs van Oranje. Tour de France  Na het EK volgt de Tour de France, van 29 juni tot en met 21 juli. In deze Helden lees je een interview met sprinter Fabio Jakobsen en een portret van Mathieu van der Poel, die ook de olympische wegwedstrijd in Parijs rijdt. Jeroen Blijlevens en Steven de Jongh, ploegleiders bij Lidl-Trek, vertellen hun verhaal, en we vragen ons af: kan Sepp Kuss na de Vuelta ook de Tour winnen? Olympische Spelen De Olympische Spelen vinden plaats van 26 juli tot en met 11 augustus. Chef de mission Pieter van den Hoogenband kijkt terug op zijn gouden race twintig jaar geleden. Turnster Sanne Wevers bereidt zich voor op haar laatste kunstje, baanwielrenner Harrie Lavreysen spreekt over hoge verwachtingen, en BMX’er Niek Kimmann over zijn post-olympische dip. Sharon van Rouwendaal gaat voor goud in het openwater, roeizussen Bente en Ilse Paulis geven een dubbelinterview, en Simone van de Kraats hoopt op goud in het waterpolo. Bovendien gingen we op bezoek bij Tes Schouten, Caspar Corbeau en Arno Kamminga, de drie schoolslagmusketiers. Alle drie zijn ze een medaillekandidaat in Parijs. Voor het eerst sinds 1992 plaatse een Nederlands duo zich op de 500 meter kanosprint voor de Spelen. Hoog tijd om kennis te maken met Selma Konijn en Ruth Vorsselman. Triatlontopper Maya Kingma stelde ernstige misstanden aan de kaak binnen het topsportprogramma van de triatlonbond. Dat werd de triatleet niet door iedereen in dank afgenomen.
Joost Luiten Joost Luiten (38) is al jaren het gezicht van golf in Nederland. Hij won zes toernooien op de Europese Tour, onder andere twee keer de KLM Open. In december vorig jaar werden hij en zijn vrouw Melanie de trotse ouders van zoontje Dex. Het leven lacht hem toe, maar dat is niet altijd zo geweest. Een burn-out beheerste een tijdje zijn leven. In Helden Magazine nummer 72 leggen we hem in aanloop naar de KLM Open – tussen 20 en 23 juni op The International in Amsterdam – vijf stellingen voor. [caption id="attachment_20104" align="alignnone" width="1200"] Trotse vader Joost met zoon Dex.[/caption] Sinds de geboorte van mijn zoontje Dex gooi ik mijn golfclubs niet meer in de boom “Ik ben misschien iets rustiger, maar die passie voor golf heb ik nog steeds. Wij zijn dag in dag uit bezig met dat spelletje en dat gaat zo in je kop zitten. Soms wordt het mij ook even te veel, dan knapt er iets en moet ik even mijn frustraties kwijt. Is niet altijd goed, maar het gebeurt in een split second. Dat ik mijn clubs in de boom gooide, ging viral.” Het gebeurde in november in Dubai dat je drie clubs in een boom gooide. Je klom er overigens niet zelf in om ze eruit te halen. Lachend: “Even nuanceren: ik gooide één club de boom in en die bleef hangen. Ik dacht: hoe krijg ik die er nu uit? Dus ik probeerde met een andere club die eruit te krijgen. Voor ik er erg in had, hingen er drie clubs in de boom. Een toeschouwer filmde dat en na afloop kwamen mensen van de Tour naar me toe met de vraag of ze het filmpje mochten gebruiken. De meeste spelers willen dat niet op social media hebben, maar ik dacht: waarom niet? Ik ben daar misschien wat makkelijker in dan anderen. Als ik het bij anderen zie gebeuren, lach ik me ook kapot. Toen ik het terugzag, moest ik heel hard lachen. Je moet ook een beetje zelfspot hebben, toch? Ik heb er heel veel reacties op gekregen van collega’s. Zij maakten er grapjes over, maar snapten tegelijkertijd precies waar ik doorheen ging op dat moment. Je hebt vandaag de dag met imago en sponsors te maken, maar ik vind: je moet jezelf niet te serieus nemen. Als iemand hier aanstoot aan neemt, tja...” Op 19 december afgelopen jaar werd je voor het eerst vader. Hoe is het leven als golfpapa? “Ik deel het leven iets anders in. Er is nu nog iets waar ik mijn focus op heb. Vroeger waren dat golf en mijn vrouw Melanie. Nu is daar ons zoontje Dex bijgekomen. Als ik in Nederland ben, merk ik vooral dat de indeling van mijn dagen anders is. Ik moet hem ook verzorgen, hij heeft aandacht nodig. Vind ik onwijs leuk, maar ik moest in het begin wel wennen. Hoe moest ik mijn tijd indelen? Wanneer had ik tijd om te trainen? Tot december stond golf op één en deelde ik de rest daaromheen in. Nu staat Dex op één en moet ik golf eromheen plannen als ik thuis ben. Het is ook heerlijk als ik drie weken weg ben geweest en het alleen maar golf, golf en nog eens golf is geweest, ik even afleiding heb als ik weer hier ben. Het vaderschap relativeert. Ik ben dus zeker als ik in Nederland vertoef wel veranderd.” Is het lastiger om van huis te gaan sinds je vader bent? “Nu nog niet. Ik ben al achttien jaar lang heel veel van huis weg. Er is altijd wel wat waar ik niet bij kan zijn of wat ik mis. Ik kan niet bij elk feestje zijn. Wat Dex betreft, denk ik dat ik het lastiger ga vinden om weg te gaan als hij doorkrijgt dat hij papa weer een tijdje moet missen. Dat hoor ik ook van collega’s die vader zijn. Nu heeft hij dat nog niet door en vind ik het lastiger om Mel alleen achter te laten. Zij moet al het werk met Dex in haar eentje doen.” Helden Magazine nummer 72 Het eerste gedeelte van het interview met Joost Luiten komt voort uit Helden Magazine nummer 72. Het extra dikke zomernummer van Helden staat volledig in het teken van drie grote sportevenementen: het EK voetbal in Duitsland, de Tour de France en de Olympische Spelen in Parijs. Op de cover van de 204 pagina's tellende editie schitteren drie rolmodellen van wereldklasse uit de Nederlandse atletiek: Femke Bol, Sifan Hassan en Lieke Klaver. Wat is het geheim van hun succes? Experts zoals Ellen van Langen, Caroline Feith, Bart Bennema en Gregory Sedoc delen hun inzichten. EK voetbal De sportzomer van 2024 wordt afgetrapt met het EK voetbal, dat op 14 juni begint. In deze Helden een verhaal over Ronald Koeman. Onder andere Frank Rijkaard, Ruud Gullit, broer Erwin Koeman, Guus Hiddink, Jordi Cruijff en Rafael van der Vaart delen hun mening over de bondscoach van het Nederlands elftal. Verder ging Helden naar Milaan voor een interview met revelatie Tijjani Reijnders en zijn vrouw. Daley Blind 106-voudig international - bespreekt zijn indrukwekkende carrière aan de hand van foto’s. Brian Brobbey over de bondscoach, Marco van Basten, zijn toekomst, zijn roots en racisme. Arie Haan gaat vijftig jaar terug in de tijd, naar het WK voetbal in West-Duitsland dat eindigde met een nationaal trauma. Jan Wouters blikt terug op het gewonnen EK van 1988, ook in Duitsland. Het is nog altijd de enige hoofdprijs van Oranje. Tour de France  Na het EK volgt de Tour de France, van 29 juni tot en met 21 juli. In deze Helden lees je een interview met sprinter Fabio Jakobsen en een portret van Mathieu van der Poel, die ook de olympische wegwedstrijd in Parijs rijdt. Jeroen Blijlevens en Steven de Jongh, ploegleiders bij Lidl-Trek, vertellen hun verhaal, en we vragen ons af: kan Sepp Kuss na de Vuelta ook de Tour winnen? Olympische Spelen De Olympische Spelen vinden plaats van 26 juli tot en met 11 augustus. Chef de mission Pieter van den Hoogenband kijkt terug op zijn gouden race twintig jaar geleden. Turnster Sanne Wevers bereidt zich voor op haar laatste kunstje, baanwielrenner Harrie Lavreysen spreekt over hoge verwachtingen, en BMX’er Niek Kimmann over zijn post-olympische dip. Sharon van Rouwendaal gaat voor goud in het openwater, roeizussen Bente en Ilse Paulis geven een dubbelinterview, en Simone van de Kraats hoopt op goud in het waterpolo. Bovendien gingen we op bezoek bij Tes Schouten, Caspar Corbeau en Arno Kamminga, de drie schoolslagmusketiers. Alle drie zijn ze een medaillekandidaat in Parijs. Voor het eerst sinds 1992 plaatse een Nederlands duo zich op de 500 meter kanosprint voor de Spelen. Hoog tijd om kennis te maken met Selma Konijn en Ruth Vorsselman. Triatlontopper Maya Kingma stelde ernstige misstanden aan de kaak binnen het topsportprogramma van de triatlonbond. Dat werd de triatleet niet door iedereen in dank afgenomen.

Golf

Anne van Dam: ‘Ik ben toch best aardig terechtgekomen’

  Anne van Dam (27) is de beste golfster [...]
  Anne van Dam (27) is de beste golfster van Nederland. Ze woont en speelt al sinds 2019 in Amerika. De komende tijd zal ze meer in Europa te zien zijn, te beginnen bij de Big Green Egg Open (8-10 september in Hilversum). “Golf mag, in de goede zin van het woord, best wat sexyer en aantrekkelijker gemaakt [...]

Paardrijden

Adelinde Cornelissen: ‘Natuurlijk kan een paard ziek worden, maar zoiets…’

Domme pech, dat ondervond Adelinde Cornelissen in Rio de Janeiro. Met Parzival had ze zich in de zomer van 2016 op de valreep voor de Olym­pische Spelen geplaatst. Maar een etmaal voor de wedstrijddag bleek haar in top­ vorm verkerende paard ineens doodziek. Successen zoals op de Spelen van Londen individueel zilver en brons met het team ­leken ineens lichtjaren ver weg. Herstel werd een race tegen de klok. Toch reed de dressuuramazone een dag later de ring in, maar het werd een ultra­ kort optreden. Nooit eerder sprak ze daar uitgebreid over. “Nu heb ik meer afstand en minder emoties. In Rio kon ik er geen zin­nig woord over zeggen. Ja, ik kon de pers vertellen wat er gebeurd was; meer lukte me niet. Het had Parzivals laatste edstrijd moeten zijn en voor hem wilde ik een mooi en waardig afscheid van de wedstrijdsport. Op de Spelen had hij nog één keer moeten shinen. Dat verdiende hij. Maar dat mislukte, door zoiets! Natuurlijk weet je dat een paard ziek kan worden. Maar met zoiets had ik nooit rekening gehouden. De aanloop naar Rio was al spannend. Met zijn negentien jaar zou Parzival ‘te oud’ zijn. Gelukkig hebben we het tegendeel kunnen bewijzen op het NK, een maand voor Rio. Toen konden ze niet meer om hem heen. Als ik niet alle vertrouwen in Parzivals niveau had ge­had, zou ik mijn medewerkers en mezelf alle poeha van de voorbereiding, reis en verblijf in Rio wel hebben bespaard. Er kwamen alleen maar berichten binnen dat het daar allemaal ‘nog niet klaar was’. Bij aankomst bleek dat ook te kloppen. Maar mij maakte dat niet uit. Al had ik op de vloer moeten slapen. Het is zoals het is; daar ben ik altijd makkelijk in. Veel belangrijker was dat het trainen in Rio supergoed ging en Parzivals vorm ook supergoed was. Ik ben heel gestruc­tureerd, werk altijd volgens een plan. Daar focus ik me dan op en ik heb daar­ door weinig tijd om met andere dingen bezig te zijn. Oogkleppen zijn het hulp­ middel tegen afleiding. Die olympische dagen waren wel heel anders dan thuis, waar ik de hele dag met alle paarden bezig ben. In Rio had ik alleen Parzival om voor te zorgen en dan kon ik nog maar een uurtje met hem trainen. Er bleven veel uren over. Daarom heb ik daar heel veel hardgelopen. De paarden stonden op een half uur van het olympisch dorp, waar wij sliepen. Daarom had ik een groom (paarden­ verzorger) mee: mijn vriend Aris van Manen, die elke ochtend om zes uur op stal kwam om Parzival te voeren. Op dat tijdstip was ik de dag voor de wedstrijd al in de eerste shuttlebus onderweg toen Aris belde. Hij meldde: ‘Parzival is niet goed, z’n kaak is helemaal dik; geen idee wat er met ’m aan de hand is.’ Aris belde daarna meteen Jan Greve, de bonds­ dierenarts. 'Ik had ook nog nooit een vergiftigd paard gehad, dus ik had geen flauw idee hoe zoiets zich ontwikkelde' Om gek van te worden natuurlijk, hele­maal als je in zo’n bus zit en geen kant op kunt. De teamveterinair en ik waren tegelijkertijd bij de stallen. Gelukkig was daar een supergoede dierenkliniek waar ze alles zijn gaan checken. Daar bleek dat Parzivals temperatuur en bloedwaardes van hoog naar laag en omgekeerd spron­gen en dat hij vergiftigd was door een beet of steek van een beest of een insect. Ze hebben hem aan het infuus gedaan ­schoonspoelen om het gif eruit te krijgen en de nieren te stimuleren ­en ik heb er de hele dag bij gezeten. Langzaamaan zagen we hem een soort van opknappen, alleen wilde hij nog niet eten en drinken. Af en toe heb ik geprobeerd ’m wortel­tjes te voeren en ik denk dat het al aan het einde van de middag was dat er iets naar binnen ging. Daar was ik superblij mee, ook omdat de dierenartsen hem fit verklaarden. Helden Magazine 55 Het eerste gedeelte van het verhaal van Adelinde Cornelissen komt voort uit Helden Magazine nummer 55. De 55ste editie staat in het teken van Gouden duo’s. Kjeld Nuis en Joy Beune zijn naast collega’s ook geliefden. Over hun relatie was veel te doen. Voor het eerst doen ze samen hun verhaal. Naast het verhaal van Kjeld Nuis en Joy Beune lees je veel meer interviews en reportages met én over jouw favoriete Nederlandse topsporters. Zo hebben Rafael van der Vaart en Theo Janssen veel gemeen. Ze zijn generatie genoten, linkspoten en levensgenieters. Daarnaast beleefde Femke Bol haar internationale doorbraak, doet Dylan Groenewegen voor het eerst uitgebreid zijn verhaal over De Val, waarbij collega Fabio Jakobsen zwaargewond raakte en blikt Wilco Kelderman terug op de bloedstollende ontknoping van zijn derde plek in de Giro. Ook in de 55ste editie van Helden spraken we vrienden en sinds kort weer ploeggenoten: Kai Verbij, Thomas Krol en Dai Dai N’Tab. Gingen we langs bij drievoudig olympisch kampioene, Jorien ter Mors over onder meer KiKa, Lara van Ruijven en de liefde. Is Tonny Vilhena gelukkig in Rusland bij FC Krasnodar en won Richard Krajicek 25 jaar geleden Wimbledon. Vandaag de dag heeft hij een andere uitdaging: toernooidirecteur van het ABN AMRO WTT zijn in coronatijd. Verder maakte speler van Atalanta Bergamo en Oranje, Hans Hateboer de verschrikkingen van corona in het zwaargetroffen Bergamo van dichtbij mee. Wil Carsten Nienhuis naar de Olympische Spelen als alpineskiër. Ziet paralympisch wielrenner Tristan Bangma bijna niets, maar door de nieuwste 5G-technologie kan hij ‘zien’ met zijn oren en staan we stil met Aniek Nouwen in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
Domme pech, dat ondervond Adelinde Cornelissen in Rio de Janeiro. Met Parzival had ze zich in de zomer van 2016 op de valreep voor de Olym­pische Spelen geplaatst. Maar een etmaal voor de wedstrijddag bleek haar in top­ vorm verkerende paard ineens doodziek. Successen zoals op de Spelen van Londen individueel zilver en brons met het team ­leken ineens lichtjaren ver weg. Herstel werd een race tegen de klok. Toch reed de dressuuramazone een dag later de ring in, maar het werd een ultra­ kort optreden. Nooit eerder sprak ze daar uitgebreid over. “Nu heb ik meer afstand en minder emoties. In Rio kon ik er geen zin­nig woord over zeggen. Ja, ik kon de pers vertellen wat er gebeurd was; meer lukte me niet. Het had Parzivals laatste edstrijd moeten zijn en voor hem wilde ik een mooi en waardig afscheid van de wedstrijdsport. Op de Spelen had hij nog één keer moeten shinen. Dat verdiende hij. Maar dat mislukte, door zoiets! Natuurlijk weet je dat een paard ziek kan worden. Maar met zoiets had ik nooit rekening gehouden. De aanloop naar Rio was al spannend. Met zijn negentien jaar zou Parzival ‘te oud’ zijn. Gelukkig hebben we het tegendeel kunnen bewijzen op het NK, een maand voor Rio. Toen konden ze niet meer om hem heen. Als ik niet alle vertrouwen in Parzivals niveau had ge­had, zou ik mijn medewerkers en mezelf alle poeha van de voorbereiding, reis en verblijf in Rio wel hebben bespaard. Er kwamen alleen maar berichten binnen dat het daar allemaal ‘nog niet klaar was’. Bij aankomst bleek dat ook te kloppen. Maar mij maakte dat niet uit. Al had ik op de vloer moeten slapen. Het is zoals het is; daar ben ik altijd makkelijk in. Veel belangrijker was dat het trainen in Rio supergoed ging en Parzivals vorm ook supergoed was. Ik ben heel gestruc­tureerd, werk altijd volgens een plan. Daar focus ik me dan op en ik heb daar­ door weinig tijd om met andere dingen bezig te zijn. Oogkleppen zijn het hulp­ middel tegen afleiding. Die olympische dagen waren wel heel anders dan thuis, waar ik de hele dag met alle paarden bezig ben. In Rio had ik alleen Parzival om voor te zorgen en dan kon ik nog maar een uurtje met hem trainen. Er bleven veel uren over. Daarom heb ik daar heel veel hardgelopen. De paarden stonden op een half uur van het olympisch dorp, waar wij sliepen. Daarom had ik een groom (paarden­ verzorger) mee: mijn vriend Aris van Manen, die elke ochtend om zes uur op stal kwam om Parzival te voeren. Op dat tijdstip was ik de dag voor de wedstrijd al in de eerste shuttlebus onderweg toen Aris belde. Hij meldde: ‘Parzival is niet goed, z’n kaak is helemaal dik; geen idee wat er met ’m aan de hand is.’ Aris belde daarna meteen Jan Greve, de bonds­ dierenarts. 'Ik had ook nog nooit een vergiftigd paard gehad, dus ik had geen flauw idee hoe zoiets zich ontwikkelde' Om gek van te worden natuurlijk, hele­maal als je in zo’n bus zit en geen kant op kunt. De teamveterinair en ik waren tegelijkertijd bij de stallen. Gelukkig was daar een supergoede dierenkliniek waar ze alles zijn gaan checken. Daar bleek dat Parzivals temperatuur en bloedwaardes van hoog naar laag en omgekeerd spron­gen en dat hij vergiftigd was door een beet of steek van een beest of een insect. Ze hebben hem aan het infuus gedaan ­schoonspoelen om het gif eruit te krijgen en de nieren te stimuleren ­en ik heb er de hele dag bij gezeten. Langzaamaan zagen we hem een soort van opknappen, alleen wilde hij nog niet eten en drinken. Af en toe heb ik geprobeerd ’m wortel­tjes te voeren en ik denk dat het al aan het einde van de middag was dat er iets naar binnen ging. Daar was ik superblij mee, ook omdat de dierenartsen hem fit verklaarden. Helden Magazine 55 Het eerste gedeelte van het verhaal van Adelinde Cornelissen komt voort uit Helden Magazine nummer 55. De 55ste editie staat in het teken van Gouden duo’s. Kjeld Nuis en Joy Beune zijn naast collega’s ook geliefden. Over hun relatie was veel te doen. Voor het eerst doen ze samen hun verhaal. Naast het verhaal van Kjeld Nuis en Joy Beune lees je veel meer interviews en reportages met én over jouw favoriete Nederlandse topsporters. Zo hebben Rafael van der Vaart en Theo Janssen veel gemeen. Ze zijn generatie genoten, linkspoten en levensgenieters. Daarnaast beleefde Femke Bol haar internationale doorbraak, doet Dylan Groenewegen voor het eerst uitgebreid zijn verhaal over De Val, waarbij collega Fabio Jakobsen zwaargewond raakte en blikt Wilco Kelderman terug op de bloedstollende ontknoping van zijn derde plek in de Giro. Ook in de 55ste editie van Helden spraken we vrienden en sinds kort weer ploeggenoten: Kai Verbij, Thomas Krol en Dai Dai N’Tab. Gingen we langs bij drievoudig olympisch kampioene, Jorien ter Mors over onder meer KiKa, Lara van Ruijven en de liefde. Is Tonny Vilhena gelukkig in Rusland bij FC Krasnodar en won Richard Krajicek 25 jaar geleden Wimbledon. Vandaag de dag heeft hij een andere uitdaging: toernooidirecteur van het ABN AMRO WTT zijn in coronatijd. Verder maakte speler van Atalanta Bergamo en Oranje, Hans Hateboer de verschrikkingen van corona in het zwaargetroffen Bergamo van dichtbij mee. Wil Carsten Nienhuis naar de Olympische Spelen als alpineskiër. Ziet paralympisch wielrenner Tristan Bangma bijna niets, maar door de nieuwste 5G-technologie kan hij ‘zien’ met zijn oren en staan we stil met Aniek Nouwen in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Darten

Raymond van Barneveld: ‘Ik ben het sukkeltje aan het worden’

Hij werd al vijf keer wereldkampioen, maar staat ook alweer een paar jaar droog wat individuele hoofdprijzen betreft. Om gek van te worden, vindt Raymond van Barneveld. Met Victoria Koblenko spreekt hij in aanloop naar het WK darts (13 december-1 januari) over de pijn van verliezen, stress en diabetes. En hij filosofeert over stoppen met darts. “Er is een burn-out bij me vastgesteld.” “Ik ben al drie jaar aan het nadenken. Ik zoek in mezelf antwoord op de vraag: waarom nog? Ik ben al jarenlang amper thuis. Dat valt me steeds zwaarder, zeker doordat ik al een tijd geen grote prijzen meer win,” zegt Raymond van Barneveld, de man die darts in Nederland op de kaart zette en vijf keer wereldkampioen werd. “Telkens krijg ik weer die bokshand ­ schoen op m’n kin, elke keer moet ik die nederlaag weer verwerken. Telkens weer die pijn, dat ben ik zat. Tegelijkertijd is de kick om dat podium op te gaan er nog. Reizen naar de andere kant van de wereld en daar aanbeden worden went nooit. Maar uiteindelijk moet je van binnen happy zijn. Neem de avonden waarop we voor de Premier League in Ahoy spelen, dan ben ik een gelukkig mens.” Je wordt een jaar lang gevolgd voor een documentaire op RTL 7 die tijdens het WK te zien is op tv. Gaan we je zien zoals we je nog niet kennen? “Veel mensen denken dat ik zomaar dat podium kom oplopen en even m’n kunstje doe. Maar zo is het niet. Ik wil mensen een inzicht geven wat er allemaal komt kijken bij het leven dat ik leid.” STRESS Hoe ziet voor jou een ongelukkige avond eruit? “Na afloop van een nederlaag zit ik vaak vol ongeloof. Er zijn talloze avonden dat ik bij het ingooien veertig of vijftig keer 180 gooi. Eenmaal op het podium lukt me dat vervolgens één of twee keer. Je hebt op het podium natuurlijk allerlei issues. De verlichting is anders, je hebt te maken met luchtverplaatsing en je voelt de stress van het moeten. Darts blijft een mentaal spel. Ik heb ongelooflijk veel avonden gehad dat ik na een wedstrijd op mijn hotelkamer lag en me afvroeg wat er was gebeurd. Vroeger waren er maar een paar tegenstanders tegen wie ik in de problemen kon komen, nu lijkt het of iedereen voor mij een lastige tegenstander is. Het is alsof ik m’n concentratie niet vast kan houden. Hoelang wil ik mezelf nog pijnigen? Ik heb heel mooie dingen gedaan, maar het lijkt niet meer te lukken.” 'Hoelang wil ik mezelf nog pijnigen? Ik heb heel mooie dingen gedaan, maar het lijkt niet meer te lukken’ Waarom niet? “Ik ben 51, heb al een paar jaar diabetes. Dat helpt natuurlijk niet mee. Tijdens een partij komt het voor dat ik me het ene moment heel lekker voel. Dan heb ik het gevoel dat ik 38 ben. Maar vijf minuten later kan ik me ineens voelen als iemand van 83. Als men dit leest, zijn er vast mensen die denken: hij heeft weer wat te zeiken. Maar misschien is mijn diabetes niet door verkeerde voeding ontstaan, maar door de stress.” Hoe voer jij jouw strijd met ‘sluipmoordenaar’ diabetes? “Ik probeer nog steeds op m’n gewicht te letten, maar tegenwoordig wil ik af en toe ook gewoon iets kunnen snacken. Ik ben in zeven jaar dertig kilo afgevallen, heb er alles aan gedaan, maar de diabetes blijft. Koude handen, tintelende vingers, wazig zicht. Dat is een ramp. Ik ben nu dus van mening dat het door spanningen komt waarmee ik te maken heb tijdens wedstrijden. We hebben met een soort scanner gemeten hoe hoog m’n stressniveau was op het podium. Dat was drie keer hoger dan normaal. Als ik vier dagen achter elkaar moet spelen, dan heb ik te maken met heel veel stress. Het lichaam reageert daar gewoon op. Als je dan ook nog bedenkt dat ik zo’n beetje 48 van de 52 weken per jaar op pad ben...” Helden Magazine 44 Het eerste gedeelte van het verhaal van Raymond van Barneveld komt voort uit Helden Magazine 44 waar Kjeld Nuis de cover siert. Nuis is de Held van het Jaar geworden. De tweevoudig olympisch kampioen kent ook de andere kant van de medaille. Verder in de 44ste editie van Helden, Tom Dumoulin over zijn successen, de Tour en de Giro, Virgil van Dijk de aanvoerder van het vernieuwde Oranje en Liverpool, schorttrackster Suzanne Schulting, tennisster Kiki Bertens, de winnaar van de Ronde van Vlaanderen Niki Terpstra, handbalster Yvette Broch, schaatser Sven Kramer, de successen van de Nederlandse sportvrouwen, zwemmer Nyls Korstanje, bokser Peter Müllenberg, voetballer Davy Klaassen, en Frenkie de Jong en vriendin Mikky ontmoeten Wendy Rommedahl. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
Hij werd al vijf keer wereldkampioen, maar staat ook alweer een paar jaar droog wat individuele hoofdprijzen betreft. Om gek van te worden, vindt Raymond van Barneveld. Met Victoria Koblenko spreekt hij in aanloop naar het WK darts (13 december-1 januari) over de pijn van verliezen, stress en diabetes. En hij filosofeert over stoppen met darts. “Er is een burn-out bij me vastgesteld.” “Ik ben al drie jaar aan het nadenken. Ik zoek in mezelf antwoord op de vraag: waarom nog? Ik ben al jarenlang amper thuis. Dat valt me steeds zwaarder, zeker doordat ik al een tijd geen grote prijzen meer win,” zegt Raymond van Barneveld, de man die darts in Nederland op de kaart zette en vijf keer wereldkampioen werd. “Telkens krijg ik weer die bokshand ­ schoen op m’n kin, elke keer moet ik die nederlaag weer verwerken. Telkens weer die pijn, dat ben ik zat. Tegelijkertijd is de kick om dat podium op te gaan er nog. Reizen naar de andere kant van de wereld en daar aanbeden worden went nooit. Maar uiteindelijk moet je van binnen happy zijn. Neem de avonden waarop we voor de Premier League in Ahoy spelen, dan ben ik een gelukkig mens.” Je wordt een jaar lang gevolgd voor een documentaire op RTL 7 die tijdens het WK te zien is op tv. Gaan we je zien zoals we je nog niet kennen? “Veel mensen denken dat ik zomaar dat podium kom oplopen en even m’n kunstje doe. Maar zo is het niet. Ik wil mensen een inzicht geven wat er allemaal komt kijken bij het leven dat ik leid.” STRESS Hoe ziet voor jou een ongelukkige avond eruit? “Na afloop van een nederlaag zit ik vaak vol ongeloof. Er zijn talloze avonden dat ik bij het ingooien veertig of vijftig keer 180 gooi. Eenmaal op het podium lukt me dat vervolgens één of twee keer. Je hebt op het podium natuurlijk allerlei issues. De verlichting is anders, je hebt te maken met luchtverplaatsing en je voelt de stress van het moeten. Darts blijft een mentaal spel. Ik heb ongelooflijk veel avonden gehad dat ik na een wedstrijd op mijn hotelkamer lag en me afvroeg wat er was gebeurd. Vroeger waren er maar een paar tegenstanders tegen wie ik in de problemen kon komen, nu lijkt het of iedereen voor mij een lastige tegenstander is. Het is alsof ik m’n concentratie niet vast kan houden. Hoelang wil ik mezelf nog pijnigen? Ik heb heel mooie dingen gedaan, maar het lijkt niet meer te lukken.” 'Hoelang wil ik mezelf nog pijnigen? Ik heb heel mooie dingen gedaan, maar het lijkt niet meer te lukken’ Waarom niet? “Ik ben 51, heb al een paar jaar diabetes. Dat helpt natuurlijk niet mee. Tijdens een partij komt het voor dat ik me het ene moment heel lekker voel. Dan heb ik het gevoel dat ik 38 ben. Maar vijf minuten later kan ik me ineens voelen als iemand van 83. Als men dit leest, zijn er vast mensen die denken: hij heeft weer wat te zeiken. Maar misschien is mijn diabetes niet door verkeerde voeding ontstaan, maar door de stress.” Hoe voer jij jouw strijd met ‘sluipmoordenaar’ diabetes? “Ik probeer nog steeds op m’n gewicht te letten, maar tegenwoordig wil ik af en toe ook gewoon iets kunnen snacken. Ik ben in zeven jaar dertig kilo afgevallen, heb er alles aan gedaan, maar de diabetes blijft. Koude handen, tintelende vingers, wazig zicht. Dat is een ramp. Ik ben nu dus van mening dat het door spanningen komt waarmee ik te maken heb tijdens wedstrijden. We hebben met een soort scanner gemeten hoe hoog m’n stressniveau was op het podium. Dat was drie keer hoger dan normaal. Als ik vier dagen achter elkaar moet spelen, dan heb ik te maken met heel veel stress. Het lichaam reageert daar gewoon op. Als je dan ook nog bedenkt dat ik zo’n beetje 48 van de 52 weken per jaar op pad ben...” Helden Magazine 44 Het eerste gedeelte van het verhaal van Raymond van Barneveld komt voort uit Helden Magazine 44 waar Kjeld Nuis de cover siert. Nuis is de Held van het Jaar geworden. De tweevoudig olympisch kampioen kent ook de andere kant van de medaille. Verder in de 44ste editie van Helden, Tom Dumoulin over zijn successen, de Tour en de Giro, Virgil van Dijk de aanvoerder van het vernieuwde Oranje en Liverpool, schorttrackster Suzanne Schulting, tennisster Kiki Bertens, de winnaar van de Ronde van Vlaanderen Niki Terpstra, handbalster Yvette Broch, schaatser Sven Kramer, de successen van de Nederlandse sportvrouwen, zwemmer Nyls Korstanje, bokser Peter Müllenberg, voetballer Davy Klaassen, en Frenkie de Jong en vriendin Mikky ontmoeten Wendy Rommedahl. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Golf

Joost Luiten: ‘Het loopt nooit zoals ik het wil’

De KLM Open, van 13 tot en met 16 september op The Dutch in Spijk, moet het dit jaar zonder tweevoudig winnaar Joost Luiten doen. De beste golfer van Nederland is dit jaar niet meer op de baan te bewonderen door een polsblessure. Victoria Koblenko ging op ziekenbezoek. Voelt dat golfen soms weleens als echt werken? “Nooit. Golfen is verslavend. Het is heerlijk als je de bal goed raakt. Maar waarom kan dat bij de volgende bal al niet meer het geval zijn? Je traint hard om beter te worden. Dat beter willen worden is voor mij verslavend. Maar het kost wel veel tijd.” Golf staat te boek als een sport voor the happy few. Krijgt jouw sport wel voldoende waardering en hoe zit het met de waardering van andere sporters voor jou? “Daar heb ik wel een grappig verhaal over. Een van mijn eerste sponsors was Pim Blokland, die ook veel geld in Feyenoord heeft gestoken. Ik mocht een keer op een maandagochtend een kopje koffie bij Feyenoord doen. Ik kwam binnen en het shirt met ‘Luiten’ achterop lag al klaar. Het was de bedoeling dat ik even mee ging trainen. Ik had tien jaar geen voetbal aangeraakt. Tijdens het rondootje stond ik in het midden en werd helemaal gek gemaakt.” Mocht je ook mee douchen? “Zeker. Ik voelde meteen ook de hiërarchie in de kleedkamer. Degene die het meest verdient, is de leider van het team. Daryl Janmaat vroeg me op de man af wat ik verdiende. Ik had een goed jaar gedraaid met 2,5 miljoen euro aan prijzengeld. Toen werden ze stil.” ‘Jongens zijn nu op veel eerdere leeftijd klaar om prof te worden. We gaan richting voetbalcarrières in golf, denk ik’ Veel olympische sporters moeten hard werken om sponsors aan zich te binden. Golf lijkt er wel in te grossieren. Hoe komt dat? “Golf is een sociale sport. En je kunt als geldschieter meespelen. Dat maakt het heel aantrekkelijk voor sponsors. Als er een toernooi is, kom ik drie dagen vooraf op locatie. Voordat het toernooi op donderdag begint, spelen we een rondje met sponsors.” Daarna, na twee speelrondes, komt de beruchte ‘cut’ in zicht... “De top 65 wordt op vrijdag bepaald, ja. Mis je de cut, dan verdien je geen euro en heb je wel veel kosten gemaakt.” Hoe vaak heb je de cut gemist? “Gemiddeld twee keer per jaar. Ik ben een constante speler.” Helden Magazine 43 Het eerste gedeelte van het verhaal van Joost Luiten komt voort uit Helden Magazine 43 waar Max Verstappen de cover siert. Verstappen is nog maar twintig en overal waar hij komt, heerst gekte. Wat als hij wereldkampioen wordt? Verder in de 43ste editie van Helden, alleskunner Mathieu van der Poel over vader Arie, Peter Sagan en meer, de Amsterdamse Kroonjuwelen Donny van de Beek, Frenkie de Jong en Matthijs de Ligt, turner Epke Zonderland, Sepp Blatter, volleybalvrouwen Anne Buijs & Robin de Kruijf, voetballer Neymar, Karsten Kroon wil het theater in met zijn vriendin, hockeyers Rizwan Muhammad, Rashid Mehmood en schaatsster Heather Bergsma-Richardson, golfsurfster Eveline Hooft, jong talent Alida van Daalen, de Nederlandse 3x3 basketballers, wielrenster Ellen van Dijk, oud-voetballer John van ’t Schip over PEC Zwolle, Marco van Basten en Johan Cruijff en Barbara Barend ontmoet Sherida Spitse en haar vrouw, Jolien. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
De KLM Open, van 13 tot en met 16 september op The Dutch in Spijk, moet het dit jaar zonder tweevoudig winnaar Joost Luiten doen. De beste golfer van Nederland is dit jaar niet meer op de baan te bewonderen door een polsblessure. Victoria Koblenko ging op ziekenbezoek. Voelt dat golfen soms weleens als echt werken? “Nooit. Golfen is verslavend. Het is heerlijk als je de bal goed raakt. Maar waarom kan dat bij de volgende bal al niet meer het geval zijn? Je traint hard om beter te worden. Dat beter willen worden is voor mij verslavend. Maar het kost wel veel tijd.” Golf staat te boek als een sport voor the happy few. Krijgt jouw sport wel voldoende waardering en hoe zit het met de waardering van andere sporters voor jou? “Daar heb ik wel een grappig verhaal over. Een van mijn eerste sponsors was Pim Blokland, die ook veel geld in Feyenoord heeft gestoken. Ik mocht een keer op een maandagochtend een kopje koffie bij Feyenoord doen. Ik kwam binnen en het shirt met ‘Luiten’ achterop lag al klaar. Het was de bedoeling dat ik even mee ging trainen. Ik had tien jaar geen voetbal aangeraakt. Tijdens het rondootje stond ik in het midden en werd helemaal gek gemaakt.” Mocht je ook mee douchen? “Zeker. Ik voelde meteen ook de hiërarchie in de kleedkamer. Degene die het meest verdient, is de leider van het team. Daryl Janmaat vroeg me op de man af wat ik verdiende. Ik had een goed jaar gedraaid met 2,5 miljoen euro aan prijzengeld. Toen werden ze stil.” ‘Jongens zijn nu op veel eerdere leeftijd klaar om prof te worden. We gaan richting voetbalcarrières in golf, denk ik’ Veel olympische sporters moeten hard werken om sponsors aan zich te binden. Golf lijkt er wel in te grossieren. Hoe komt dat? “Golf is een sociale sport. En je kunt als geldschieter meespelen. Dat maakt het heel aantrekkelijk voor sponsors. Als er een toernooi is, kom ik drie dagen vooraf op locatie. Voordat het toernooi op donderdag begint, spelen we een rondje met sponsors.” Daarna, na twee speelrondes, komt de beruchte ‘cut’ in zicht... “De top 65 wordt op vrijdag bepaald, ja. Mis je de cut, dan verdien je geen euro en heb je wel veel kosten gemaakt.” Hoe vaak heb je de cut gemist? “Gemiddeld twee keer per jaar. Ik ben een constante speler.” Helden Magazine 43 Het eerste gedeelte van het verhaal van Joost Luiten komt voort uit Helden Magazine 43 waar Max Verstappen de cover siert. Verstappen is nog maar twintig en overal waar hij komt, heerst gekte. Wat als hij wereldkampioen wordt? Verder in de 43ste editie van Helden, alleskunner Mathieu van der Poel over vader Arie, Peter Sagan en meer, de Amsterdamse Kroonjuwelen Donny van de Beek, Frenkie de Jong en Matthijs de Ligt, turner Epke Zonderland, Sepp Blatter, volleybalvrouwen Anne Buijs & Robin de Kruijf, voetballer Neymar, Karsten Kroon wil het theater in met zijn vriendin, hockeyers Rizwan Muhammad, Rashid Mehmood en schaatsster Heather Bergsma-Richardson, golfsurfster Eveline Hooft, jong talent Alida van Daalen, de Nederlandse 3x3 basketballers, wielrenster Ellen van Dijk, oud-voetballer John van ’t Schip over PEC Zwolle, Marco van Basten en Johan Cruijff en Barbara Barend ontmoet Sherida Spitse en haar vrouw, Jolien. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Darten

Raymond van Barneveld: ‘Ga tegen mij niet zeggen dat tweede ook goed is’

Zijn eerste wereldtitel won Raymond van Barneveld op 11 januari 1998. De wereld is veranderd de afgelopen twintig jaar. En ook de darter is dat: hij is vijftig, opa, heeft suikerziekte en is tegenwoordig de underdog. Andere dingen zijn nog hetzelfde: zoals de pijn van een nederlaag. In aanloop naar het WK (14 december-1 januari) blikt de vijfvoudig wereldkampioen terug. GEKKENHUIS “Ik gooide die 76 met m’n laatste pijlen op 11 januari 1998 en daarna viel ik op m’n knieën. Mijn leven was voorgoed veranderd. In 1995 had ik de finale van de Embassy gehaald. Het was mijn droom om profdarter te worden, maar die eindstrijd halen was niet voldoende, ik moest ’m winnen. Ik was twee jaar best gefrustreerd. Af en toe werd ik gebeld om een demonstratie te geven, maar mijn baan als postbode kon ik niet vaarwel zeggen. Bij de PTT dachten ze met me mee, hoor. Ik hoefde op zaterdagen niet te werken en later ook niet meer op maandagen, zodat ik zo goed mogelijk met m’n sport bezig kon zijn. Dat ik niet altijd aanwezig was, zorgde ook voor wat ergernis bij collega’s. Ik werd voorgetrokken, vonden ze. Zal wel, maar ik maakte de PTT in die tijd ook populair. In december 1997 was ik nog heel druk met de post in aanloop naar de kerstdagen. Nietsvermoedend bracht ik die dagen m’n laatste bundel post weg. Na de Embassy-titel kon ik wél prof worden. Brandstaff bood zich aan als hoofdsponsor. Met mijn manager Ad Schoofs en goede vriend en caller Albert John, die in 2002 om het leven kwam bij een scooterongeluk, gingen we in een busje het hele land door. Ik opende winkeltjes, kwam langs op bedrijfsfeesten en werd gevraagd op te komen dagen bij beurzen. In 1999 werd het helemaal een gekkenhuis. Er was geen voetbal op tv, miljoenen stem- den af op de Embassy. En ik won opnieuw een zenuwslopende finale met 6-5. Het leek wel of ik in m’n eentje The Beatles was. Niet normaal wat een mensenmenigte op Schiphol toen ik terugkwam. En nu zijn we twintig jaar verder. Mijn vader zei altijd: ‘Als je eenmaal kinderen hebt, gaat het leven twee keer zo hard.’ Nou, als je succes hebt in het leven, vliegt de tijd ook. Ik mis die tijd van twintig jaar terug. Het plezier, de lol. Ik ben vijftig, maar heb nergens tijd voor. Niet voor m’n gezin, vrije tijd heb ik amper, vakanties gaan eraan onderdoor. Het is zwaar. Mensen denken vaak: wat klaagt die Van Barneveld nou, hij heeft toch geld zat? Leuk, dat geld, maar het is ook fijn als je de kans krijgt om er leuke dingen mee te doen. Van de 52 weekenden in het jaar, ben ik er zo’n beetje 48 van huis.” ‘Best moeilijk dat het niet meer allemaal om mij draait. Vroeger was ík de man, wilde iedereen met míj op de foto’ UNDERDOG & VAN GERWEN “Jarenlang heb ik op een onverharde weg vol keien en kuilen gereden. Voor alle andere darters heb ik de weg geasfalteerd. Ik ben de pionier, heb nooit anderen om advies kunnen vragen, rij nog altijd op die onverharde weg. Ik vind het best moeilijk dat het niet meer allemaal om mij draait. Vroeger was ík de man, wilde iedereen met míj op de foto. Als ik nu naast Michael van Gerwen, Phil Taylor of Gary Anderson sta, sta ik er een beetje verloren bij. Iedereen is met hen bezig. Nu is Michael de grote man en ik ben de underdog. Ik herken veel van mezelf in hem. Mike is een slimme jongen, heeft huisjes gekocht met het geld dat hij verdient, geïnvesteerd. Ik beschouw Michael wel als een vriend van me, ben laatst ook op zijn babyfeestje geweest, heb ik kleertjes voor de kleine meegenomen. Ja, Mike heeft het prima voor elkaar. Prachtig huis, gigantische tuin. Het geld komt met bakken binnen, hij verdient een miljoen per jaar. Jaloers... dat is niet het juiste woord. Maar toen ik m’n eerste wereldtitel won, kreeg ik daar 32.000 pond voor, terwijl de wereldtitel nu 400.000 pond oplevert. Dan denk ik, was dat twintig jaar terug maar zo. De stap om profdarter te worden is nu veel kleiner door de verdiensten. Ja, en als ik dan de nieuwe generatie, die is opgegroeid met smartphones, zie... ‘U’ zeggen is er niet meer bij. Hoe vaak ik door jeugdspelers word toegesproken met ‘jij’. Dan zeg ik: ik heb niet met je in de klas gezeten, vriend, ben vijftig, zeg gewoon netjes u of meneer. Ik was veel meer onderdanig, had respect voor de spelers die veel hadden bereikt. Ik heb altijd in mezelf geïnvesteerd, ben Engelse lessen gaan nemen, zodat ik me beter kon presenteren. Dat leverde weer sponsors op. Veel van de jonge jongens zie ik daar niet over nadenken. Ik begrijp het niet. Zoals er ook nog jongens zijn die roepen dat ze als voorbereiding op een BDO-toernooi een paar biertjes pakken. Killing! Dan denk ik: ben je alleen maar aan het slapen geweest? Ik heb jarenlang geprobeerd dat stempel van die drank ervanaf te krijgen. Door dat soort domme uitspraken blijven mensen roepen dat darts geen topsport is. Michael heeft nu wat ik had, maar hij werkt er óók keihard voor. Heel knap wat hij laat zien. Phil Taylor voor laten gaan, dat heb ik in de loop der jaren wel moeten en kunnen accepteren. Maar ik had er nooit bij stilgestaan dat er een Nederlander zou komen die Phil en mij voorbij zou gaan. Ik ben nu ook nog eens de nummer twee van Nederland... Helden Magazine 39 Het eerste gedeelte van het verhaal van Raymond van Barneveld komt voort uit Helden Magazine 39 waar Tom Dumoulin de cover siert. Dumoulin won de Giro en de wereldtitels tijdrijden met de ploeg en individueel. In het extra dikke nummer is er daarnaast volop aandacht voor onder meer de aankomende Winterspelen in Pyeongchang en een terugblik naar het sportjaar 2017. Verder in de 39ste editie van Helden, Europees kampioen, beste voetbalster van Europa en de wereld Lieke Martens, wielrenster Anna van der Breggen over haar wens: de regenboogtrui, Richard Krajicek over uitvliegende kinderen, coachen en het ABN AMRO WTT, schaatser Sven Kramer, schaatsters Ireen Wüst en Irene Schouten, alpineskiër Maarten Meiners, voetbaltrainer Peter Bosz, de Nederlandse bobsleemannen, shorttrackster Suzanne Schulting, oud-keeper Patrick Lodewijks, Henk Grol, Dione Housheer, Anish Giri en Wendy Rommedahl. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
Zijn eerste wereldtitel won Raymond van Barneveld op 11 januari 1998. De wereld is veranderd de afgelopen twintig jaar. En ook de darter is dat: hij is vijftig, opa, heeft suikerziekte en is tegenwoordig de underdog. Andere dingen zijn nog hetzelfde: zoals de pijn van een nederlaag. In aanloop naar het WK (14 december-1 januari) blikt de vijfvoudig wereldkampioen terug. GEKKENHUIS “Ik gooide die 76 met m’n laatste pijlen op 11 januari 1998 en daarna viel ik op m’n knieën. Mijn leven was voorgoed veranderd. In 1995 had ik de finale van de Embassy gehaald. Het was mijn droom om profdarter te worden, maar die eindstrijd halen was niet voldoende, ik moest ’m winnen. Ik was twee jaar best gefrustreerd. Af en toe werd ik gebeld om een demonstratie te geven, maar mijn baan als postbode kon ik niet vaarwel zeggen. Bij de PTT dachten ze met me mee, hoor. Ik hoefde op zaterdagen niet te werken en later ook niet meer op maandagen, zodat ik zo goed mogelijk met m’n sport bezig kon zijn. Dat ik niet altijd aanwezig was, zorgde ook voor wat ergernis bij collega’s. Ik werd voorgetrokken, vonden ze. Zal wel, maar ik maakte de PTT in die tijd ook populair. In december 1997 was ik nog heel druk met de post in aanloop naar de kerstdagen. Nietsvermoedend bracht ik die dagen m’n laatste bundel post weg. Na de Embassy-titel kon ik wél prof worden. Brandstaff bood zich aan als hoofdsponsor. Met mijn manager Ad Schoofs en goede vriend en caller Albert John, die in 2002 om het leven kwam bij een scooterongeluk, gingen we in een busje het hele land door. Ik opende winkeltjes, kwam langs op bedrijfsfeesten en werd gevraagd op te komen dagen bij beurzen. In 1999 werd het helemaal een gekkenhuis. Er was geen voetbal op tv, miljoenen stem- den af op de Embassy. En ik won opnieuw een zenuwslopende finale met 6-5. Het leek wel of ik in m’n eentje The Beatles was. Niet normaal wat een mensenmenigte op Schiphol toen ik terugkwam. En nu zijn we twintig jaar verder. Mijn vader zei altijd: ‘Als je eenmaal kinderen hebt, gaat het leven twee keer zo hard.’ Nou, als je succes hebt in het leven, vliegt de tijd ook. Ik mis die tijd van twintig jaar terug. Het plezier, de lol. Ik ben vijftig, maar heb nergens tijd voor. Niet voor m’n gezin, vrije tijd heb ik amper, vakanties gaan eraan onderdoor. Het is zwaar. Mensen denken vaak: wat klaagt die Van Barneveld nou, hij heeft toch geld zat? Leuk, dat geld, maar het is ook fijn als je de kans krijgt om er leuke dingen mee te doen. Van de 52 weekenden in het jaar, ben ik er zo’n beetje 48 van huis.” ‘Best moeilijk dat het niet meer allemaal om mij draait. Vroeger was ík de man, wilde iedereen met míj op de foto’ UNDERDOG & VAN GERWEN “Jarenlang heb ik op een onverharde weg vol keien en kuilen gereden. Voor alle andere darters heb ik de weg geasfalteerd. Ik ben de pionier, heb nooit anderen om advies kunnen vragen, rij nog altijd op die onverharde weg. Ik vind het best moeilijk dat het niet meer allemaal om mij draait. Vroeger was ík de man, wilde iedereen met míj op de foto. Als ik nu naast Michael van Gerwen, Phil Taylor of Gary Anderson sta, sta ik er een beetje verloren bij. Iedereen is met hen bezig. Nu is Michael de grote man en ik ben de underdog. Ik herken veel van mezelf in hem. Mike is een slimme jongen, heeft huisjes gekocht met het geld dat hij verdient, geïnvesteerd. Ik beschouw Michael wel als een vriend van me, ben laatst ook op zijn babyfeestje geweest, heb ik kleertjes voor de kleine meegenomen. Ja, Mike heeft het prima voor elkaar. Prachtig huis, gigantische tuin. Het geld komt met bakken binnen, hij verdient een miljoen per jaar. Jaloers... dat is niet het juiste woord. Maar toen ik m’n eerste wereldtitel won, kreeg ik daar 32.000 pond voor, terwijl de wereldtitel nu 400.000 pond oplevert. Dan denk ik, was dat twintig jaar terug maar zo. De stap om profdarter te worden is nu veel kleiner door de verdiensten. Ja, en als ik dan de nieuwe generatie, die is opgegroeid met smartphones, zie... ‘U’ zeggen is er niet meer bij. Hoe vaak ik door jeugdspelers word toegesproken met ‘jij’. Dan zeg ik: ik heb niet met je in de klas gezeten, vriend, ben vijftig, zeg gewoon netjes u of meneer. Ik was veel meer onderdanig, had respect voor de spelers die veel hadden bereikt. Ik heb altijd in mezelf geïnvesteerd, ben Engelse lessen gaan nemen, zodat ik me beter kon presenteren. Dat leverde weer sponsors op. Veel van de jonge jongens zie ik daar niet over nadenken. Ik begrijp het niet. Zoals er ook nog jongens zijn die roepen dat ze als voorbereiding op een BDO-toernooi een paar biertjes pakken. Killing! Dan denk ik: ben je alleen maar aan het slapen geweest? Ik heb jarenlang geprobeerd dat stempel van die drank ervanaf te krijgen. Door dat soort domme uitspraken blijven mensen roepen dat darts geen topsport is. Michael heeft nu wat ik had, maar hij werkt er óók keihard voor. Heel knap wat hij laat zien. Phil Taylor voor laten gaan, dat heb ik in de loop der jaren wel moeten en kunnen accepteren. Maar ik had er nooit bij stilgestaan dat er een Nederlander zou komen die Phil en mij voorbij zou gaan. Ik ben nu ook nog eens de nummer twee van Nederland... Helden Magazine 39 Het eerste gedeelte van het verhaal van Raymond van Barneveld komt voort uit Helden Magazine 39 waar Tom Dumoulin de cover siert. Dumoulin won de Giro en de wereldtitels tijdrijden met de ploeg en individueel. In het extra dikke nummer is er daarnaast volop aandacht voor onder meer de aankomende Winterspelen in Pyeongchang en een terugblik naar het sportjaar 2017. Verder in de 39ste editie van Helden, Europees kampioen, beste voetbalster van Europa en de wereld Lieke Martens, wielrenster Anna van der Breggen over haar wens: de regenboogtrui, Richard Krajicek over uitvliegende kinderen, coachen en het ABN AMRO WTT, schaatser Sven Kramer, schaatsters Ireen Wüst en Irene Schouten, alpineskiër Maarten Meiners, voetbaltrainer Peter Bosz, de Nederlandse bobsleemannen, shorttrackster Suzanne Schulting, oud-keeper Patrick Lodewijks, Henk Grol, Dione Housheer, Anish Giri en Wendy Rommedahl. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Golf

Ruben van Uden: Laatbloeier in het golfen

Ruben van Uden is een laatbloeier. Hij werd op z’n 26ste prof. Al na drie weken veroverde hij bij de ING Private Banking Golfweek een wildcard voor de KLM Open (14-17 september). Het isslechts het begin, zegt hij. “Ik ga de kunst afkijken van Joost Luiten.”
Ruben van Uden is een laatbloeier. Hij werd op z’n 26ste prof. Al na drie weken veroverde hij bij de ING Private Banking Golfweek een wildcard voor de KLM Open (14-17 september). Het isslechts het begin, zegt hij. “Ik ga de kunst afkijken van Joost Luiten.”