Word abonnee
Meer

Voetbal

Het is bij Arne Slot take it or leave it

Arne Slot (46) kan niet meer kapot. Hij is in korte tijd uitgegroeid tot held in Liverpool en koerst regelrecht op de Premier League-titel af. In Engeland kijken ze vol bewondering naar de trainer van wie ze een paar maanden geleden het bestaan amper wisten. Voor Helden Magazine nummer 75 maken we een rondje langs de velden om het succes van de oud-trainer van onder andere Feyenoord en AZ te verklaren. Arne Slot ‘Arne is nu de vedette van ons tweeën’ “Ik dacht dat Xavi Alonso, oud-speler van Liverpool en daarna succesvol trainer van Bayer Leverkusen, de trainer van Liverpool zou worden toen bekend werd dat Jürgen Klopp ging stoppen. Toen las ik ineens dat Arne was benaderd, waarop ik hem meteen een appje stuurde. Hij antwoordde in vertrouwen dat hij inderdaad in onderhandeling was,” zegt Sander Westerveld,die als keeper tussen 1999 en 2001 voor Liverpool speelde. De oud-international is analist van de Premier League voor Viaplay, kenner van Liverpool en een goede bekende van Arne Slot. “Op de dag dat zijn overgang naar Liverpool bekend werd, was ik als analist voor Viaplay bij de wedstrijd Everton-Manchester City. Een journalist was erachter gekomen dat Arne en ik samen hadden gespeeld, dus prompt kwamen alle journalisten na die wedstrijd naar me toe om te vragen wie Arne was, wat voor trainer hij was. Mijn spontane analyses van hem lees ik nog heel vaak terug. Ik zei dat hij de perfecte trainer was voor Liverpool, dat Arne altijd en overal zichzelf blijft, dat hij niet onder de indruk raakt van namen. Zijn voorganger had een zeer goede selectie achtergelaten. Ik voorspelde dat Slot een trainer kon zijn die wellicht nog meer uit die selectie zou kunnen halen. Hij maakt goede spelers beter. Kijk naar Mo Salah, Virgil van Dijk, spelers van wie velen dachten dat ze misschien over hun hoogtepunt waren. Onder Slot spelen ze beter dan ooit. Hij haalt het maximale rendement uit spelers. Neem Ryan Gravenberch. Maar ik wist natuurlijk ook niet dat hij in de eerste twintig wedstrijden in de Premier League er maar één zou verliezen en dat hij alle wedstrijden in de Champions League zou gaan winnen. Dat is uniek.” Westerveld speelde een jaar samen bij Sparta in het seizoen 2008/2009. “Bij Sparta noemde hij me vanaf dag één ‘vedette’. Hij vond me in vergelijking met hem een vedette omdat ik international was geweest en voor mooie clubs had gespeeld. Sinds die tijd hebben we contact gehouden. Als we gingen golfen toen hij trainer was van Feyenoord en we spraken via whatsapp af, dan antwoordde hij altijd met: ‘Oké vedette.’” Westerveld maakte in 2001 een van de meest succesvolle seizoen uit de clubgeschiedenis mee. Liverpool won dat jaar de UEFA Cup, de Europese Super Cup, de FA Cup, de League Cup en de Charity Shield. “De club had een lijstje met keepers en Edwin van der Sar stond bovenaan. Ze kwamen kijken naar Ajax-Vitesse, een wedstrijd die wij wonnen door een goal van Nikos Machlas na een pass van mij. Na die wedstrijd las ik in kranten dat Edwin Liverpool had afgezegd omdat hij de club toen niet groot genoeg vond. Op basis van die wedstrijd tegen Ajax schakelde Liverpool door naar mij. Na de wedstrijd tegen PSV zijn manager Gérard Houllier, assistent Phil Thompson en keeperstrainer Joe Corrigan bij me thuis geweest. Houllier zei dat hij altijd eerst aan spelers vraagt: wil je voor Liverpool spelen? Ik antwoord meteen: next question. Ik was geen Van der Sar die de clubs voor het uitzoeken had. Liverpool was een droom voor mij. Ik was blij dat ik een zaakwaarnemer had, want ik was bij wijze van spreken ook voor niets naar Liverpool gegaan. Mijn zaakwaarnemer Ton van Dalen vroeg wat ik wilde verdienen. Ik gaf wat bedragen aan, hij belde me en zei: ‘Ik krijg het niet voor elkaar.’ Ik vertelde dat het me niet veel uitmaakte. Ton zei lachend: ‘Want het is meer geworden.’ Ik tekende in 1999 op Schiphol vlak voordat we met het Nederlands elftal vertrokken voor een trip naar Brazilië. Ik was voor het eerst door bondscoach Frank Rijkaard opgeroepen en maakte een paar dagen later mijn debuut. Onwerkelijke weken.” Westerveld is nog altijd verbonden aan Liverpool, als begeleider van sponsors. Hij merkt keer op keer dat iedereen lyrisch is over Arne Slot. “Toen hij met Feyenoord kampioen werd, zei ik dat ik hem voortaan ook vedette ging noemen. En als ik zie hoe hij bij Liverpool presteert, is hij nu echt de vedette van ons tweeën. We komen elkaar geregeld tegen bij Liverpool. Ik mag als oud-speler overal ongestoord naar binnen lopen, dus ook door de gangen naar de kleedkamers. Daar zien we elkaar soms even. Bovendien eten we na de wedstrijd soms in hetzelfde restaurant.” Arne Slot woont zonder vrouw en kinderen in Liverpool, omdat er in zijn ogen geen plaats is voor een privéleven. Trainer van The Reds ben je 24/7. “Daarover heb ik hem geïnterviewd, dat interview staat op YouTube,” zegt Westerveld. “Ik vroeg hem wat hij buiten het trainerschap doet. ‘Ik heb geen leven naast mijn werk,’ zei Arne. Dat staat mij tegen aan het vak. Ik heb vier kinderen, die wil ik zo vaak mogelijk zien en ik wil leuke dingen met hen doen. Arne zit op het trainingscomplex, luncht daar. Aan het eind van de dag neemt hij een maaltijd van de kok van Liverpool mee naar huis. Thuis warmt hij zijn eten op en gaat ondertussen wedstrijden bekijken en ander werk doen. Dat is zijn leven. Arne werkt, eet en slaapt; meer niet. Westerveld: "Ik heb geen leven naast mijn werk,' zei Arne. Aan het eind van de dag neemt hij een maaltijd van de kok van Liverpool mee naar huis. Arne werkt, eet en slaapt; meer niet' Hij zit in zijn eentje thuis. Ik vroeg hem wat er in zijn koelkast ligt. Hij antwoordde dat hij weleens naar de supermarkt gaat om yoghurt en melk te kopen. Na veertien dagen opent hij de koelkast en staat alles er nog onaangeroerd in. ‘Dan gooi ik het maar weg en ga voor de zekerheid toch maar weer nieuwe spullen kopen,’ zei hij. Het offer dat sommige coaches brengen, wordt onderschat. Dan kun je wel zeggen dat een trainer van een grote club als Liverpool veel geld verdient, maar als je rond de vijftig bent, moet je af en toe ook kunnen ontspannen en leuke dingen doen. Dat ontneemt Arne zich, alles in zijn leven draait dag en nacht om Liverpool. Daarom begrijp ik ook steeds meer dat zijn voorganger Jürgen Klopp een sabbatical heeft genomen. Klopp was van 2015 tot afgelopen zomer trainer van Liverpool en heeft ook alles opgeofferd om die club goed te kunnen leiden. Hij is nu echt aan het genieten, gaat op wintersport, reist de hele wereld over. Dat heeft hij jarenlang - daarvoor was hij ook al trainer van Mainz en Borussia Dortmund - niet gekund. De keuzes die Arne nu maakt, impliceren privé heel grote offers. Bedenk daarbij wel dat als Liverpool dit seizoen kampioen wordt, de club cijfermatig de grootste club is van Engeland. Mede dankzij Arne.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het verhaal over Arne Slot komt uit Helden Magazine nummer 75. Maar Slot is niet de enige Nederlander die schittert in de Premier League. Micky van de Ven, een paar jaar geleden nog speler bij FC Volendam, is nu een publiekslieveling bij Tottenham Hotspur. Hij deelt zijn verhaal over de weg naar de top. Ook spraken we met Wout Weghorst, voormalig speler van Burnley en Manchester United. De huidige spits van Ajax roept zowel bewondering als kritiek op. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij, en dat gaat ook nooit meer veranderen,” vertelt Weghorst openhartig. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard ook aandacht voor schaatsen. Jenning de Boo en Kjeld Nuis zijn niet alleen ploeggenoten, maar ook goede vrienden. Tijd voor een uitgebreid dubbelinterview met het razendsnelle duo. Daarnaast zetten we Angel Daleman in de spotlight. Ze is slechts zeventien jaar, maar blinkt al uit als zowel shorttracker als langebaanschaatsster. Iedereen loopt met haar weg. In een interview praat Angel over haar mentor Ireen Wüst, haar tatoeages en de moeilijke keuzes die ze moet maken. Tennis Naast schaatsen lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!
Arne Slot (46) kan niet meer kapot. Hij is in korte tijd uitgegroeid tot held in Liverpool en koerst regelrecht op de Premier League-titel af. In Engeland kijken ze vol bewondering naar de trainer van wie ze een paar maanden geleden het bestaan amper wisten. Voor Helden Magazine nummer 75 maken we een rondje langs de velden om het succes van de oud-trainer van onder andere Feyenoord en AZ te verklaren. Arne Slot ‘Arne is nu de vedette van ons tweeën’ “Ik dacht dat Xavi Alonso, oud-speler van Liverpool en daarna succesvol trainer van Bayer Leverkusen, de trainer van Liverpool zou worden toen bekend werd dat Jürgen Klopp ging stoppen. Toen las ik ineens dat Arne was benaderd, waarop ik hem meteen een appje stuurde. Hij antwoordde in vertrouwen dat hij inderdaad in onderhandeling was,” zegt Sander Westerveld,die als keeper tussen 1999 en 2001 voor Liverpool speelde. De oud-international is analist van de Premier League voor Viaplay, kenner van Liverpool en een goede bekende van Arne Slot. “Op de dag dat zijn overgang naar Liverpool bekend werd, was ik als analist voor Viaplay bij de wedstrijd Everton-Manchester City. Een journalist was erachter gekomen dat Arne en ik samen hadden gespeeld, dus prompt kwamen alle journalisten na die wedstrijd naar me toe om te vragen wie Arne was, wat voor trainer hij was. Mijn spontane analyses van hem lees ik nog heel vaak terug. Ik zei dat hij de perfecte trainer was voor Liverpool, dat Arne altijd en overal zichzelf blijft, dat hij niet onder de indruk raakt van namen. Zijn voorganger had een zeer goede selectie achtergelaten. Ik voorspelde dat Slot een trainer kon zijn die wellicht nog meer uit die selectie zou kunnen halen. Hij maakt goede spelers beter. Kijk naar Mo Salah, Virgil van Dijk, spelers van wie velen dachten dat ze misschien over hun hoogtepunt waren. Onder Slot spelen ze beter dan ooit. Hij haalt het maximale rendement uit spelers. Neem Ryan Gravenberch. Maar ik wist natuurlijk ook niet dat hij in de eerste twintig wedstrijden in de Premier League er maar één zou verliezen en dat hij alle wedstrijden in de Champions League zou gaan winnen. Dat is uniek.” Westerveld speelde een jaar samen bij Sparta in het seizoen 2008/2009. “Bij Sparta noemde hij me vanaf dag één ‘vedette’. Hij vond me in vergelijking met hem een vedette omdat ik international was geweest en voor mooie clubs had gespeeld. Sinds die tijd hebben we contact gehouden. Als we gingen golfen toen hij trainer was van Feyenoord en we spraken via whatsapp af, dan antwoordde hij altijd met: ‘Oké vedette.’” Westerveld maakte in 2001 een van de meest succesvolle seizoen uit de clubgeschiedenis mee. Liverpool won dat jaar de UEFA Cup, de Europese Super Cup, de FA Cup, de League Cup en de Charity Shield. “De club had een lijstje met keepers en Edwin van der Sar stond bovenaan. Ze kwamen kijken naar Ajax-Vitesse, een wedstrijd die wij wonnen door een goal van Nikos Machlas na een pass van mij. Na die wedstrijd las ik in kranten dat Edwin Liverpool had afgezegd omdat hij de club toen niet groot genoeg vond. Op basis van die wedstrijd tegen Ajax schakelde Liverpool door naar mij. Na de wedstrijd tegen PSV zijn manager Gérard Houllier, assistent Phil Thompson en keeperstrainer Joe Corrigan bij me thuis geweest. Houllier zei dat hij altijd eerst aan spelers vraagt: wil je voor Liverpool spelen? Ik antwoord meteen: next question. Ik was geen Van der Sar die de clubs voor het uitzoeken had. Liverpool was een droom voor mij. Ik was blij dat ik een zaakwaarnemer had, want ik was bij wijze van spreken ook voor niets naar Liverpool gegaan. Mijn zaakwaarnemer Ton van Dalen vroeg wat ik wilde verdienen. Ik gaf wat bedragen aan, hij belde me en zei: ‘Ik krijg het niet voor elkaar.’ Ik vertelde dat het me niet veel uitmaakte. Ton zei lachend: ‘Want het is meer geworden.’ Ik tekende in 1999 op Schiphol vlak voordat we met het Nederlands elftal vertrokken voor een trip naar Brazilië. Ik was voor het eerst door bondscoach Frank Rijkaard opgeroepen en maakte een paar dagen later mijn debuut. Onwerkelijke weken.” Westerveld is nog altijd verbonden aan Liverpool, als begeleider van sponsors. Hij merkt keer op keer dat iedereen lyrisch is over Arne Slot. “Toen hij met Feyenoord kampioen werd, zei ik dat ik hem voortaan ook vedette ging noemen. En als ik zie hoe hij bij Liverpool presteert, is hij nu echt de vedette van ons tweeën. We komen elkaar geregeld tegen bij Liverpool. Ik mag als oud-speler overal ongestoord naar binnen lopen, dus ook door de gangen naar de kleedkamers. Daar zien we elkaar soms even. Bovendien eten we na de wedstrijd soms in hetzelfde restaurant.” Arne Slot woont zonder vrouw en kinderen in Liverpool, omdat er in zijn ogen geen plaats is voor een privéleven. Trainer van The Reds ben je 24/7. “Daarover heb ik hem geïnterviewd, dat interview staat op YouTube,” zegt Westerveld. “Ik vroeg hem wat hij buiten het trainerschap doet. ‘Ik heb geen leven naast mijn werk,’ zei Arne. Dat staat mij tegen aan het vak. Ik heb vier kinderen, die wil ik zo vaak mogelijk zien en ik wil leuke dingen met hen doen. Arne zit op het trainingscomplex, luncht daar. Aan het eind van de dag neemt hij een maaltijd van de kok van Liverpool mee naar huis. Thuis warmt hij zijn eten op en gaat ondertussen wedstrijden bekijken en ander werk doen. Dat is zijn leven. Arne werkt, eet en slaapt; meer niet. Westerveld: "Ik heb geen leven naast mijn werk,' zei Arne. Aan het eind van de dag neemt hij een maaltijd van de kok van Liverpool mee naar huis. Arne werkt, eet en slaapt; meer niet' Hij zit in zijn eentje thuis. Ik vroeg hem wat er in zijn koelkast ligt. Hij antwoordde dat hij weleens naar de supermarkt gaat om yoghurt en melk te kopen. Na veertien dagen opent hij de koelkast en staat alles er nog onaangeroerd in. ‘Dan gooi ik het maar weg en ga voor de zekerheid toch maar weer nieuwe spullen kopen,’ zei hij. Het offer dat sommige coaches brengen, wordt onderschat. Dan kun je wel zeggen dat een trainer van een grote club als Liverpool veel geld verdient, maar als je rond de vijftig bent, moet je af en toe ook kunnen ontspannen en leuke dingen doen. Dat ontneemt Arne zich, alles in zijn leven draait dag en nacht om Liverpool. Daarom begrijp ik ook steeds meer dat zijn voorganger Jürgen Klopp een sabbatical heeft genomen. Klopp was van 2015 tot afgelopen zomer trainer van Liverpool en heeft ook alles opgeofferd om die club goed te kunnen leiden. Hij is nu echt aan het genieten, gaat op wintersport, reist de hele wereld over. Dat heeft hij jarenlang - daarvoor was hij ook al trainer van Mainz en Borussia Dortmund - niet gekund. De keuzes die Arne nu maakt, impliceren privé heel grote offers. Bedenk daarbij wel dat als Liverpool dit seizoen kampioen wordt, de club cijfermatig de grootste club is van Engeland. Mede dankzij Arne.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het verhaal over Arne Slot komt uit Helden Magazine nummer 75. Maar Slot is niet de enige Nederlander die schittert in de Premier League. Micky van de Ven, een paar jaar geleden nog speler bij FC Volendam, is nu een publiekslieveling bij Tottenham Hotspur. Hij deelt zijn verhaal over de weg naar de top. Ook spraken we met Wout Weghorst, voormalig speler van Burnley en Manchester United. De huidige spits van Ajax roept zowel bewondering als kritiek op. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij, en dat gaat ook nooit meer veranderen,” vertelt Weghorst openhartig. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard ook aandacht voor schaatsen. Jenning de Boo en Kjeld Nuis zijn niet alleen ploeggenoten, maar ook goede vrienden. Tijd voor een uitgebreid dubbelinterview met het razendsnelle duo. Daarnaast zetten we Angel Daleman in de spotlight. Ze is slechts zeventien jaar, maar blinkt al uit als zowel shorttracker als langebaanschaatsster. Iedereen loopt met haar weg. In een interview praat Angel over haar mentor Ireen Wüst, haar tatoeages en de moeilijke keuzes die ze moet maken. Tennis Naast schaatsen lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!

Voetbal

Micky van de Ven – TGV op voetbalschoenen

Amper vijf jaar geleden speelde Micky van de Ven (23) nog in de Keuken Kampioen Divisie, tegenwoordig is hij de snelste speler van de Premier League en van het Nederlands elftal. In Helden Magazine nummer 75 legden wij de razendsnelle verdediger van Tottenham Hotspur negen uitspraken voor. “Mijn teamgenoten maken er grappen over, zeggen: ‘Ja hoor, hij trekt weer een sprintje en het hele stadion zingt zijn naam.’ Micky van de Ven “Ik wilde hem gerust ieder weekend een tientje geven, maar op een gegeven moment moet hij ook zelf iets verdienen. Hij zei: 'Papa, ik ga echt niet in de supermarkt zitten. Bliep bliep, wilt u een bonnetje? Dat ga ik gewoon niet doen. Geef me nog een half jaar en dan beloof ik dat het goed komt.’” Marcel van de Ven, BNR The Friday Move, 5 november 2023. Lachend: “Ik heb deze uitspraak van mijn vader voorbij zien komen op social media. Als jongetje deed ik niet anders dan voetballen. Ik was altijd buiten, ook al goot het van de regen. Mijn moeder moest me naar binnen sleuren voor het avondeten. School was niet aan mij besteed en ik had ook geen trek in een bijbaan. Ik wilde zo graag slagen als profvoetballer.” Je begon bij WSV in Wormer. Bij AZ en Ajax werd jij als jeugdspeler afgewezen. Volendam wilde jou wel hebben, je doorliep er de jeugdopleiding. “Bij WSV hoorde ik van trainers en teamgenoten geregeld dat ik de beste van het team was. Leuk, maar dan moet je wel hopen dat er een profclub voorbijkomt. Ajax en AZ toonden interesse. AZ vond mij uiteindelijk niet goed genoeg en stuurde me weg, Ajax wilde me toch niet hebben. Ik begon te twijfelen. Was ik wel goed genoeg voor een profclub? Een jaar later kwam Volendam. In mijn eerste jaren bij Volendam dacht ik niet na over wat er allemaal kon gebeuren. Ik was gewoon lekker aan het voetballen, plezier aan het maken. Rond mijn zestiende stroomden veel gasten door naar Onder 19. Ik ook. Ik wist: dit is het moment dat ik me moet gaan onderscheiden. 'AZ vond mij niet goed genoeg en stuurde me weg, Ajax wilde me toch niet hebben. Ik begon te twijfelen. Was ik wel goed genoeg voor een profclub?' In Onder 19 speelde ik alles, ook al was ik eerstejaars. De trainer zei na iedere wedstrijd dat ik de beste van het veld was. Ik hoopte dat ik door mocht naar Onder 23, Jong Volendam, ook al was ik een jaar jonger dan de andere doorstromers. Maar dat gebeurde niet. Ook de trainer van het eerste elftal zei dat ik nog twee jongens voor me had en dat het lastig voor mij zou worden om ooit in het eerste te komen. Ondanks dat mijn ouders en zus mij steunden, dacht ik: wat doe ik hier nog? Ik voelde dat ik beter een stap terug kon doen naar de amateurs, om daarna hopelijk weer een nieuwe stap te maken. Dat voelde beter dan nog een jaar bij Onder 19 blijven zonder perspectief. Het was lastig om erin te blijven geloven.” [caption id="attachment_20748" align="aligncenter" width="1708"] Micky van de Ven[/caption] Jouw vader Marcel is een voormalig (undercover) politieman, jarenlang onderdeel geweest van de Unit Specialistische Operaties van de landelijke eenheid, en tegenwoordig bekend van Nederlandse tv-programma's als Ontvoerd en Hunted. Hij is ook een expert en spreker op het gebied van mentale kracht en weerbaarheid. Hoe hielp hij jou destijds? “Van jongs af aan helpt mijn vader mij op mentaal gebied. Eén keer heeft hij er in m’n jeugd een theorieboek bij gepakt. Hij legde uit dat er cirkels zijn. En als je in een bepaalde cirkel terechtkomt, je beter terug kan naar een andere om van daaruit weer verder te kunnen. Dat klinkt een beetje vaag, maar het hielp enorm. Mijn vader probeerde mij vaak dingen te laten inzien aan de hand van voorbeelden. Zo gingen we met zijn tweeën naar Ajax en zei hij: ‘Let op de spits en kijk hoe het publiek hem af loopt te snauwen. Maar moet je kijken wat ze doen als hij hard aan het werk is. Dan gaan mensen klappen. Het is een soort show.’ Mijn vader heeft mij laten inzien dat als je hard werkt, er altijd een beloning gaat komen. Een maand nadat ik met hem op de tribune bij Ajax had gezeten, werd de trainer van het eerste van Volendam eruit geknikkerd en Wim Jonk werd aangesteld. Toen begon het allemaal voor mij.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het interview met Micky van de Ven komt uit Helden Magazine nummer 75. Voor de eerste editie van 2025 maakte Frits Barend een rondje langs de velden. Hij merkte dat iedereen lyrisch is over de trainer van Liverpool, Arne Slot. “Ik vind Arne fantastisch,” aldus Guus Hiddink. Ook spraken we met Wout Weghorst, voormalig speler van Burnley en Manchester United. De huidige spits van Ajax roept zowel bewondering als kritiek op. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij, en dat gaat ook nooit meer veranderen,” vertelt Weghorst openhartig. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard ook aandacht voor schaatsen. Jenning de Boo en Kjeld Nuis zijn niet alleen ploeggenoten, maar ook goede vrienden. Tijd voor een uitgebreid dubbelinterview met het razendsnelle duo. Daarnaast zetten we Angel Daleman in de spotlight. Ze is slechts zeventien jaar, maar blinkt al uit als zowel shorttracker als langebaanschaatsster. Iedereen loopt met haar weg. In een interview praat Angel over haar mentor Ireen Wüst, haar tatoeages en de moeilijke keuzes die ze moet maken. Tennis Naast wintersport lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!
Amper vijf jaar geleden speelde Micky van de Ven (23) nog in de Keuken Kampioen Divisie, tegenwoordig is hij de snelste speler van de Premier League en van het Nederlands elftal. In Helden Magazine nummer 75 legden wij de razendsnelle verdediger van Tottenham Hotspur negen uitspraken voor. “Mijn teamgenoten maken er grappen over, zeggen: ‘Ja hoor, hij trekt weer een sprintje en het hele stadion zingt zijn naam.’ Micky van de Ven “Ik wilde hem gerust ieder weekend een tientje geven, maar op een gegeven moment moet hij ook zelf iets verdienen. Hij zei: 'Papa, ik ga echt niet in de supermarkt zitten. Bliep bliep, wilt u een bonnetje? Dat ga ik gewoon niet doen. Geef me nog een half jaar en dan beloof ik dat het goed komt.’” Marcel van de Ven, BNR The Friday Move, 5 november 2023. Lachend: “Ik heb deze uitspraak van mijn vader voorbij zien komen op social media. Als jongetje deed ik niet anders dan voetballen. Ik was altijd buiten, ook al goot het van de regen. Mijn moeder moest me naar binnen sleuren voor het avondeten. School was niet aan mij besteed en ik had ook geen trek in een bijbaan. Ik wilde zo graag slagen als profvoetballer.” Je begon bij WSV in Wormer. Bij AZ en Ajax werd jij als jeugdspeler afgewezen. Volendam wilde jou wel hebben, je doorliep er de jeugdopleiding. “Bij WSV hoorde ik van trainers en teamgenoten geregeld dat ik de beste van het team was. Leuk, maar dan moet je wel hopen dat er een profclub voorbijkomt. Ajax en AZ toonden interesse. AZ vond mij uiteindelijk niet goed genoeg en stuurde me weg, Ajax wilde me toch niet hebben. Ik begon te twijfelen. Was ik wel goed genoeg voor een profclub? Een jaar later kwam Volendam. In mijn eerste jaren bij Volendam dacht ik niet na over wat er allemaal kon gebeuren. Ik was gewoon lekker aan het voetballen, plezier aan het maken. Rond mijn zestiende stroomden veel gasten door naar Onder 19. Ik ook. Ik wist: dit is het moment dat ik me moet gaan onderscheiden. 'AZ vond mij niet goed genoeg en stuurde me weg, Ajax wilde me toch niet hebben. Ik begon te twijfelen. Was ik wel goed genoeg voor een profclub?' In Onder 19 speelde ik alles, ook al was ik eerstejaars. De trainer zei na iedere wedstrijd dat ik de beste van het veld was. Ik hoopte dat ik door mocht naar Onder 23, Jong Volendam, ook al was ik een jaar jonger dan de andere doorstromers. Maar dat gebeurde niet. Ook de trainer van het eerste elftal zei dat ik nog twee jongens voor me had en dat het lastig voor mij zou worden om ooit in het eerste te komen. Ondanks dat mijn ouders en zus mij steunden, dacht ik: wat doe ik hier nog? Ik voelde dat ik beter een stap terug kon doen naar de amateurs, om daarna hopelijk weer een nieuwe stap te maken. Dat voelde beter dan nog een jaar bij Onder 19 blijven zonder perspectief. Het was lastig om erin te blijven geloven.” [caption id="attachment_20748" align="aligncenter" width="1708"] Micky van de Ven[/caption] Jouw vader Marcel is een voormalig (undercover) politieman, jarenlang onderdeel geweest van de Unit Specialistische Operaties van de landelijke eenheid, en tegenwoordig bekend van Nederlandse tv-programma's als Ontvoerd en Hunted. Hij is ook een expert en spreker op het gebied van mentale kracht en weerbaarheid. Hoe hielp hij jou destijds? “Van jongs af aan helpt mijn vader mij op mentaal gebied. Eén keer heeft hij er in m’n jeugd een theorieboek bij gepakt. Hij legde uit dat er cirkels zijn. En als je in een bepaalde cirkel terechtkomt, je beter terug kan naar een andere om van daaruit weer verder te kunnen. Dat klinkt een beetje vaag, maar het hielp enorm. Mijn vader probeerde mij vaak dingen te laten inzien aan de hand van voorbeelden. Zo gingen we met zijn tweeën naar Ajax en zei hij: ‘Let op de spits en kijk hoe het publiek hem af loopt te snauwen. Maar moet je kijken wat ze doen als hij hard aan het werk is. Dan gaan mensen klappen. Het is een soort show.’ Mijn vader heeft mij laten inzien dat als je hard werkt, er altijd een beloning gaat komen. Een maand nadat ik met hem op de tribune bij Ajax had gezeten, werd de trainer van het eerste van Volendam eruit geknikkerd en Wim Jonk werd aangesteld. Toen begon het allemaal voor mij.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het interview met Micky van de Ven komt uit Helden Magazine nummer 75. Voor de eerste editie van 2025 maakte Frits Barend een rondje langs de velden. Hij merkte dat iedereen lyrisch is over de trainer van Liverpool, Arne Slot. “Ik vind Arne fantastisch,” aldus Guus Hiddink. Ook spraken we met Wout Weghorst, voormalig speler van Burnley en Manchester United. De huidige spits van Ajax roept zowel bewondering als kritiek op. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij, en dat gaat ook nooit meer veranderen,” vertelt Weghorst openhartig. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard ook aandacht voor schaatsen. Jenning de Boo en Kjeld Nuis zijn niet alleen ploeggenoten, maar ook goede vrienden. Tijd voor een uitgebreid dubbelinterview met het razendsnelle duo. Daarnaast zetten we Angel Daleman in de spotlight. Ze is slechts zeventien jaar, maar blinkt al uit als zowel shorttracker als langebaanschaatsster. Iedereen loopt met haar weg. In een interview praat Angel over haar mentor Ireen Wüst, haar tatoeages en de moeilijke keuzes die ze moet maken. Tennis Naast wintersport lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!

Voetbal

Wout Weghorst: ‘Ik ben een gevoelsmens’

Wout Weghorst (32) speelde in de Duitse Bundesliga, de Engelse Premier League en de Turkse Süper Lig. Na het EK vorige zomer keerde hij terug in de eredivisie. De spits van Ajax werd – en wordt - bejubeld, maar tegelijkertijd verguisd. Ook voelde hij zich geregeld onbegrepen. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij en dat gaat ook nooit meer veranderen.” In Helden Magazine nummer 75 spraken we hem samen met zijn vriendin Nikki van Esch. Wout Weghorst Dochter Wies, geboren op 24 december, ligt vredig in een Maxi-Cosi te slapen. Daantje, de tweejarige dochter van Wout Weghorst en zijn vriendin Nikki van Esch, is ook thuis en roert in een kopje warme thee. Wout en Nikki zijn elkaars jeugdliefde en dertien jaar samen. Ze hebben vier dochters. Juul (6), Lucie (4), Daantje (2) en Wies. Wout: “Ik heb altijd gezegd dat we gaan trouwen als alle kinderen er zijn.” En is de familie Weghorst nu compleet? Wout kijkt Nikki aan: “Ik denk het wel. Ik heb altijd tegen jou gezegd dat ik graag een groot gezin wilde met allemaal meisjes. Ik heb altijd gevoeld dat ik vier dochters zou krijgen en heb dat ook altijd gezegd. Mijn vader zie ik nog zitten toen wij vertelden dat ook Wies een meisje was. Hij barstte in tranen uit en zei: ‘Dat meen je niet. Ik kan nu ook niet meer zeggen dat je geluk hebt, want ook dit heb je altijd gezegd.’” Nikki: “Ik had dat gevoel wat minder dan jij. Toen ik zwanger was van Wies, wilde ik wel graag dat ze een meisje zou zijn, maar vooral uit praktische overwegingen. We hadden alles al in huis voor nog een meisje. Ergens leek het me ook een beetje zielig als de vierde ineens een jongetje zou zijn. Dan zou hij er gratis drie moeders bij krijgen.” Hoe hebben jullie elkaar leren kennen? Wout: “Wij woonden allebei in Borne en gingen in Hengelo naar de middelbare school. We kwamen bij elkaar in de klas in 4 havo.” Lachend: “Je was meteen verliefd op mij.” Nikki lachend: “Ik had een verschrikkelijke hekel aan jou, vond jou een vervelend ventje.” Met een knipoog: “Daar hebben meer mensen last van.” Nikki: 'Ik had een verschrikkelijke hekel aan jou, vond jou een vervelend ventje.' Met een knipoog: 'Daar hebben meer mensen last van' Wout: “Ik was een uitslover. Op school deed ik altijd een beetje stoer, ik gedroeg me als een popie jopie. Omdat wij allebei in Borne woonden, en elke dag in Hengelo naar school moesten, gingen we op een gegeven moment steeds vaker samen fietsen, iedere dag samen naar school, twintig minuten heen en terug.” Nikki: “Ik leerde jou beter kennen en zag dat je ook een andere kant had.” Wout: “Met oud en nieuw hebben we voor het eerst gezoend. In die tijd gebeurde dat wel vaker, maar bij jou voelde het speciaal. Vervolgens liet je daarna twee weken niks van je horen, wat voelde als twee maanden. Ook na de vakantie, toen school weer begon, liet je weinig merken. Uiteindelijk besloot ik met een ander meisje af te spreken, dat vond je toch niet zo leuk.” Nikki: “We trokken weer naar elkaar toe. In het begin was het nog een beetje aan en uit, maar het voelde wel altijd als iets wat bijzonder was. Je speelde op dat moment bij NEO in het eerste. Ik stond op zaterdag weleens langs de lijn in Borne, maar het was niet bepaald mijn streven om met een voetballer te gaan,” zegt Nikki lachend. Wout: “Ik speelde ook gewoon bij de amateurs, ver weg van een serieuze voetbalcarrière.” Nikki: “Op zaterdagavond gingen we vaak met een grote vriendengroep stappen in Hengelo. Wij waren de enige uit Borne die meegingen. Jij wilde altijd om twee uur thuis zijn. Inmiddels speelde je bij DETO, dat was een niveau hoger, en je moest de volgende ochtend fris en fruitig op de club zijn, want je wist maar nooit wie er kwam kijken, zei je altijd. Jij riep standaard om half twee ’s nachts: ‘Als je met mee wil fietsen, dan moet je komen, want ik ga nu weg.’” Wout: “De rest van de groep lachte me uit.” Nikki: “Al jouw vrienden dronken bier, jij nam een ijsthee. Ze zeiden: ‘Je wordt nooit een professionele voetballer, kerel, je speelt bij DETO. Neem het nou niet zo serieus.’” [caption id="attachment_20742" align="aligncenter" width="1697"] Wout Weghorst[/caption] Stond jij als puber al zo sterk in je schoenen dat je dat niet vervelend vond? Wout lachend: “Ja, die geluiden zijn nooit veranderd, hè. Tuurlijk was dat niet altijd makkelijk, maar ik had heel sterk de overtuiging dat ik profvoetballer ging worden. Waar dat vandaan kwam, weet ik niet. Op een gegeven moment zeiden zelfs mijn ouders: ‘Wout, de kans is klein dat je nog profvoetballer gaat worden, misschien moet je ook over iets anders gaan nadenken.” Nikki: “We zijn officieel samen vanaf het moment dat jij bij Willem II in het belofteteam kwam.” Wat vond jij zo mooi aan Nikki? “Ik vond bij jou houvast. Bij jou voelde het anders dan bij andere meisjes, het was een gevoel van onvoorwaardelijkheid. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik echt geluk had met jou. Jij zei altijd: ‘Het komt wel goed met jou, ik geloof in ons.’ Ik wist toen: jou laat ik nooit meer gaan.” De buitenwereld zag een rebelse jongen. Nikki, zag jij dat het irritante jongetje uit de klas ook een goed hart had? Nikki: “Jij was ‘het’ gewoon voor mij. Jouw mooiste eigenschap is dat je heel goed weet wat je wil. Daar handel je ook naar.” Lachend: “Als vriend laat je nu weleens te wensen over, je koopt nooit bloemen voor me. Ik weet dat je heel veel van me houdt, maar je vindt het soms moeilijk om dat te tonen. Maar als vader ben je fantastisch. Jouw liefde voor de kinderen en mij is onvoorwaardelijk.” Jouw ouders gingen uit elkaar toen jij acht was. Voel jij daarom ook zo sterk dat jij Nikki en de kinderen juist nooit in de steek zal laten? Wout en Nikki worden emotioneel. Wout: “Dat onvoorwaardelijke gevoel heb ik in mijn jeugd weleens gemist en vond ik bij jou. Ik had het geluk dat jij in mij en ons geloofde. Jij bent de rots in de branding voor ons. Dat voel ik zeker sterk, ik zal mijn meiden nooit in de steek laten en er te allen tijde voor ze zijn. Soms voelt het een beetje dat ik nu als vader ook tegelijk het kind ben dat ik altijd heb willen zijn. Ik voel me vrij en kan de hele dag met de meisjes spelen, ik kan daar geen genoeg van krijgen.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het interview met Wout Weghorst komt uit Helden Magazine nummer 75. Voor de eerste editie van 2025 maakte Frits Barend een rondje langs de velden. Hij merkte dat iedereen lyrisch is over de trainer van Liverpool, Arne Slot. “Ik vind Arne fantastisch,” aldus Guus Hiddink. Maar Slot is niet de enige Nederlander die schittert in de Premier League. Micky van de Ven, een paar jaar geleden nog speler bij FC Volendam, is nu een publiekslieveling bij Tottenham Hotspur. Hij deelt zijn verhaal over de weg naar de top. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard ook aandacht voor schaatsen. Jenning de Boo en Kjeld Nuis zijn niet alleen ploeggenoten, maar ook goede vrienden. Tijd voor een uitgebreid dubbelinterview met het razendsnelle duo. Daarnaast zetten we Angel Daleman in de spotlight. Ze is slechts zeventien jaar, maar blinkt al uit als zowel shorttracker als langebaanschaatsster. Iedereen loopt met haar weg. In een interview praat Angel over haar mentor Ireen Wüst, haar tatoeages en de moeilijke keuzes die ze moet maken. Tennis Naast schaatsen lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!
Wout Weghorst (32) speelde in de Duitse Bundesliga, de Engelse Premier League en de Turkse Süper Lig. Na het EK vorige zomer keerde hij terug in de eredivisie. De spits van Ajax werd – en wordt - bejubeld, maar tegelijkertijd verguisd. Ook voelde hij zich geregeld onbegrepen. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij en dat gaat ook nooit meer veranderen.” In Helden Magazine nummer 75 spraken we hem samen met zijn vriendin Nikki van Esch. Wout Weghorst Dochter Wies, geboren op 24 december, ligt vredig in een Maxi-Cosi te slapen. Daantje, de tweejarige dochter van Wout Weghorst en zijn vriendin Nikki van Esch, is ook thuis en roert in een kopje warme thee. Wout en Nikki zijn elkaars jeugdliefde en dertien jaar samen. Ze hebben vier dochters. Juul (6), Lucie (4), Daantje (2) en Wies. Wout: “Ik heb altijd gezegd dat we gaan trouwen als alle kinderen er zijn.” En is de familie Weghorst nu compleet? Wout kijkt Nikki aan: “Ik denk het wel. Ik heb altijd tegen jou gezegd dat ik graag een groot gezin wilde met allemaal meisjes. Ik heb altijd gevoeld dat ik vier dochters zou krijgen en heb dat ook altijd gezegd. Mijn vader zie ik nog zitten toen wij vertelden dat ook Wies een meisje was. Hij barstte in tranen uit en zei: ‘Dat meen je niet. Ik kan nu ook niet meer zeggen dat je geluk hebt, want ook dit heb je altijd gezegd.’” Nikki: “Ik had dat gevoel wat minder dan jij. Toen ik zwanger was van Wies, wilde ik wel graag dat ze een meisje zou zijn, maar vooral uit praktische overwegingen. We hadden alles al in huis voor nog een meisje. Ergens leek het me ook een beetje zielig als de vierde ineens een jongetje zou zijn. Dan zou hij er gratis drie moeders bij krijgen.” Hoe hebben jullie elkaar leren kennen? Wout: “Wij woonden allebei in Borne en gingen in Hengelo naar de middelbare school. We kwamen bij elkaar in de klas in 4 havo.” Lachend: “Je was meteen verliefd op mij.” Nikki lachend: “Ik had een verschrikkelijke hekel aan jou, vond jou een vervelend ventje.” Met een knipoog: “Daar hebben meer mensen last van.” Nikki: 'Ik had een verschrikkelijke hekel aan jou, vond jou een vervelend ventje.' Met een knipoog: 'Daar hebben meer mensen last van' Wout: “Ik was een uitslover. Op school deed ik altijd een beetje stoer, ik gedroeg me als een popie jopie. Omdat wij allebei in Borne woonden, en elke dag in Hengelo naar school moesten, gingen we op een gegeven moment steeds vaker samen fietsen, iedere dag samen naar school, twintig minuten heen en terug.” Nikki: “Ik leerde jou beter kennen en zag dat je ook een andere kant had.” Wout: “Met oud en nieuw hebben we voor het eerst gezoend. In die tijd gebeurde dat wel vaker, maar bij jou voelde het speciaal. Vervolgens liet je daarna twee weken niks van je horen, wat voelde als twee maanden. Ook na de vakantie, toen school weer begon, liet je weinig merken. Uiteindelijk besloot ik met een ander meisje af te spreken, dat vond je toch niet zo leuk.” Nikki: “We trokken weer naar elkaar toe. In het begin was het nog een beetje aan en uit, maar het voelde wel altijd als iets wat bijzonder was. Je speelde op dat moment bij NEO in het eerste. Ik stond op zaterdag weleens langs de lijn in Borne, maar het was niet bepaald mijn streven om met een voetballer te gaan,” zegt Nikki lachend. Wout: “Ik speelde ook gewoon bij de amateurs, ver weg van een serieuze voetbalcarrière.” Nikki: “Op zaterdagavond gingen we vaak met een grote vriendengroep stappen in Hengelo. Wij waren de enige uit Borne die meegingen. Jij wilde altijd om twee uur thuis zijn. Inmiddels speelde je bij DETO, dat was een niveau hoger, en je moest de volgende ochtend fris en fruitig op de club zijn, want je wist maar nooit wie er kwam kijken, zei je altijd. Jij riep standaard om half twee ’s nachts: ‘Als je met mee wil fietsen, dan moet je komen, want ik ga nu weg.’” Wout: “De rest van de groep lachte me uit.” Nikki: “Al jouw vrienden dronken bier, jij nam een ijsthee. Ze zeiden: ‘Je wordt nooit een professionele voetballer, kerel, je speelt bij DETO. Neem het nou niet zo serieus.’” [caption id="attachment_20742" align="aligncenter" width="1697"] Wout Weghorst[/caption] Stond jij als puber al zo sterk in je schoenen dat je dat niet vervelend vond? Wout lachend: “Ja, die geluiden zijn nooit veranderd, hè. Tuurlijk was dat niet altijd makkelijk, maar ik had heel sterk de overtuiging dat ik profvoetballer ging worden. Waar dat vandaan kwam, weet ik niet. Op een gegeven moment zeiden zelfs mijn ouders: ‘Wout, de kans is klein dat je nog profvoetballer gaat worden, misschien moet je ook over iets anders gaan nadenken.” Nikki: “We zijn officieel samen vanaf het moment dat jij bij Willem II in het belofteteam kwam.” Wat vond jij zo mooi aan Nikki? “Ik vond bij jou houvast. Bij jou voelde het anders dan bij andere meisjes, het was een gevoel van onvoorwaardelijkheid. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik echt geluk had met jou. Jij zei altijd: ‘Het komt wel goed met jou, ik geloof in ons.’ Ik wist toen: jou laat ik nooit meer gaan.” De buitenwereld zag een rebelse jongen. Nikki, zag jij dat het irritante jongetje uit de klas ook een goed hart had? Nikki: “Jij was ‘het’ gewoon voor mij. Jouw mooiste eigenschap is dat je heel goed weet wat je wil. Daar handel je ook naar.” Lachend: “Als vriend laat je nu weleens te wensen over, je koopt nooit bloemen voor me. Ik weet dat je heel veel van me houdt, maar je vindt het soms moeilijk om dat te tonen. Maar als vader ben je fantastisch. Jouw liefde voor de kinderen en mij is onvoorwaardelijk.” Jouw ouders gingen uit elkaar toen jij acht was. Voel jij daarom ook zo sterk dat jij Nikki en de kinderen juist nooit in de steek zal laten? Wout en Nikki worden emotioneel. Wout: “Dat onvoorwaardelijke gevoel heb ik in mijn jeugd weleens gemist en vond ik bij jou. Ik had het geluk dat jij in mij en ons geloofde. Jij bent de rots in de branding voor ons. Dat voel ik zeker sterk, ik zal mijn meiden nooit in de steek laten en er te allen tijde voor ze zijn. Soms voelt het een beetje dat ik nu als vader ook tegelijk het kind ben dat ik altijd heb willen zijn. Ik voel me vrij en kan de hele dag met de meisjes spelen, ik kan daar geen genoeg van krijgen.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het interview met Wout Weghorst komt uit Helden Magazine nummer 75. Voor de eerste editie van 2025 maakte Frits Barend een rondje langs de velden. Hij merkte dat iedereen lyrisch is over de trainer van Liverpool, Arne Slot. “Ik vind Arne fantastisch,” aldus Guus Hiddink. Maar Slot is niet de enige Nederlander die schittert in de Premier League. Micky van de Ven, een paar jaar geleden nog speler bij FC Volendam, is nu een publiekslieveling bij Tottenham Hotspur. Hij deelt zijn verhaal over de weg naar de top. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard ook aandacht voor schaatsen. Jenning de Boo en Kjeld Nuis zijn niet alleen ploeggenoten, maar ook goede vrienden. Tijd voor een uitgebreid dubbelinterview met het razendsnelle duo. Daarnaast zetten we Angel Daleman in de spotlight. Ze is slechts zeventien jaar, maar blinkt al uit als zowel shorttracker als langebaanschaatsster. Iedereen loopt met haar weg. In een interview praat Angel over haar mentor Ireen Wüst, haar tatoeages en de moeilijke keuzes die ze moet maken. Tennis Naast schaatsen lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!

Voetbal

Edwin van der Sar: ‘Het geluk is de winnaar’

Edwin van der Sar stapte eind mei 2023 op als algemeen directeur van Ajax. Anderhalve maand later, op 7 juli, werd hij op vakantie in Kroatië getroffen door een hersenbloeding. In 2009 was zijn toen 36-jarige vrouw Annemarie ook al getroffen door een hersenbloeding. Beiden blikken in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine terug op een bewogen periode. Edwin van der Sar “Ik word nu al blij als ik buiten blauwe lucht zie,” zegt Edwin van der Sar. “Dat ik geen volle agenda heb, is nieuw voor ons.” Zijn vrouw Annemarie: “Edwin en ik doen tegenwoordig een hoop dingen samen waar we vroeger niet in alle rust aan toekwamen. We zijn vooral aan het bijkomen van een heftig jaar dat volledig in het teken stond van Edwins revalidatie. We plannen ook niet teveel op een dag. Vanochtend hebben we een online meeting gehad met de Hersenstichting. En nu dit interview.” Edwin: “Ik kan je zeggen: ons huidige leven bevalt ons uitstekend. De hersenbloeding en de gevolgen daarna waren natuurlijk best heftig. Nu ik me weer goed voel en zogezegd in goed vaarwater zit, zie ik de toekomst als een mooie reis.” Edwin had een indrukwekkende carrière als keeper. In 22 seizoenen kwam hij uit voor Ajax, Juventus, Fulham en Manchester United en droeg hij 130 keer het Oranje-shirt. Hij won onder meer twee keer de Champions League, twee keer de wereldbeker voor clubteams en negen landstitels. Hij stopte in 2011 en ging een jaar later aan de slag bij Ajax, waar hij in elf jaar tijd de functies bekleedde van directeur marketing en algemeen directeur. Ook was hij tien jaar bestuurslid van de ECA, de European Club Association. Edwin was er medeverantwoordelijk voor dat Ajax als gevolg van de door Johan Cruijff ingezette Fluwelen Revolutie weer succesvol werd binnen en buiten de landsgrenzen. In 2023 nam Edwin afscheid van Ajax. “Het laatste jaar bij Ajax was zeker niet mijn leukste jaar. Ik vertrok eind mei als algemeen directeur, ik was moe en voelde me op dat moment niet zoals ik me zou willen voelen. Anderhalve maand later, op 7 juli, werd ik in Kroatië getroffen door een hersenbloeding. Ik heb twee weken in het ziekenhuis gelegen. Toen ik naar huis mocht, begon het traject van werken aan mijn herstel, met veel rusten, onderzoeken, verschillende keren naar het ziekenhuis voor foto’s en scans, dan weer zus, dan weer zo. Er kwam best een hoop op me af. Er waren heel veel lieve mensen die van mij of Annemarie wilden weten hoe het met me ging. Maar alle energie en focus ging uit naar de verschillende onderzoeken en mijn herstel. Wij hebben daardoor noodgedwongen, zeg maar uit zelfbescherming, veel mensen afgehouden. Ik wilde eerst herstellen. Dat kon alleen door rust te pakken en zelf te bepalen wanneer ik iemand wilde zien. Pas na vijf maanden zijn we samen wat meer dingen gaan doen en weer mensen gaan zien.” Annemarie: “Toen Ed zich na een half jaar weer goed voelde, wilde hij samen mooie reizen gaan maken.” Edwin: “Begin december regende het hier alleen maar en zeiden we ineens tegen elkaar: laten we gaan skiën. Er was genoeg sneeuw en er waren nog geen rijen voor de liften. We stonden alleen met locals op de latten. Daarna zijn we een grote reis van bijna zeven weken gaan maken. We gingen naar Hongkong, Australië en verbleven zes weken in Nieuw-Zeeland. We gingen van hotel naar een B&B en vervolgens weer naar een glazen huis in de natuur. Ik werd niet gestoord door dringende telefoontjes, er was niet de noodzaak dat ik wedstrijden moest bezoeken. Dat was in vergelijking met mijn leven van de voorgaande elf jaar een aangename verandering.” [caption id="attachment_20592" align="aligncenter" width="2560"] Edwin van der Sar en zijn vrouw Annemarie[/caption] Annemarie: “De rust en de ruimte in die landen en de tijd voor elkaar waren heel bijzonder. We zijn al heel lang samen en zaten altijd maar in die voortrazende trein, kenden nooit een moment van echte rust. Toen Edwin was gestopt, gingen we lekker op vakantie en toen... We zijn zo dankbaar dat hij helemaal is hersteld. Het was een moeilijke beslissing om te stoppen bij Ajax, maar achteraf zijn we zo blij dat hij dat besluit al had genomen. Stel je voor dat hij op 7 juli nog bij Ajax had gewerkt, dan was hij mentaal in een heel ander reintegratietraject terechtgekomen, dan had hij toch de verantwoordelijkheid voor de club nog meer gevoeld. Ajax is niet alleen een grote organisatie, alles om de club wordt ook nog eens duizendmaal uitvergroot.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Edwin en Annemarie van der Sar is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Edwin van der Sar stapte eind mei 2023 op als algemeen directeur van Ajax. Anderhalve maand later, op 7 juli, werd hij op vakantie in Kroatië getroffen door een hersenbloeding. In 2009 was zijn toen 36-jarige vrouw Annemarie ook al getroffen door een hersenbloeding. Beiden blikken in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine terug op een bewogen periode. Edwin van der Sar “Ik word nu al blij als ik buiten blauwe lucht zie,” zegt Edwin van der Sar. “Dat ik geen volle agenda heb, is nieuw voor ons.” Zijn vrouw Annemarie: “Edwin en ik doen tegenwoordig een hoop dingen samen waar we vroeger niet in alle rust aan toekwamen. We zijn vooral aan het bijkomen van een heftig jaar dat volledig in het teken stond van Edwins revalidatie. We plannen ook niet teveel op een dag. Vanochtend hebben we een online meeting gehad met de Hersenstichting. En nu dit interview.” Edwin: “Ik kan je zeggen: ons huidige leven bevalt ons uitstekend. De hersenbloeding en de gevolgen daarna waren natuurlijk best heftig. Nu ik me weer goed voel en zogezegd in goed vaarwater zit, zie ik de toekomst als een mooie reis.” Edwin had een indrukwekkende carrière als keeper. In 22 seizoenen kwam hij uit voor Ajax, Juventus, Fulham en Manchester United en droeg hij 130 keer het Oranje-shirt. Hij won onder meer twee keer de Champions League, twee keer de wereldbeker voor clubteams en negen landstitels. Hij stopte in 2011 en ging een jaar later aan de slag bij Ajax, waar hij in elf jaar tijd de functies bekleedde van directeur marketing en algemeen directeur. Ook was hij tien jaar bestuurslid van de ECA, de European Club Association. Edwin was er medeverantwoordelijk voor dat Ajax als gevolg van de door Johan Cruijff ingezette Fluwelen Revolutie weer succesvol werd binnen en buiten de landsgrenzen. In 2023 nam Edwin afscheid van Ajax. “Het laatste jaar bij Ajax was zeker niet mijn leukste jaar. Ik vertrok eind mei als algemeen directeur, ik was moe en voelde me op dat moment niet zoals ik me zou willen voelen. Anderhalve maand later, op 7 juli, werd ik in Kroatië getroffen door een hersenbloeding. Ik heb twee weken in het ziekenhuis gelegen. Toen ik naar huis mocht, begon het traject van werken aan mijn herstel, met veel rusten, onderzoeken, verschillende keren naar het ziekenhuis voor foto’s en scans, dan weer zus, dan weer zo. Er kwam best een hoop op me af. Er waren heel veel lieve mensen die van mij of Annemarie wilden weten hoe het met me ging. Maar alle energie en focus ging uit naar de verschillende onderzoeken en mijn herstel. Wij hebben daardoor noodgedwongen, zeg maar uit zelfbescherming, veel mensen afgehouden. Ik wilde eerst herstellen. Dat kon alleen door rust te pakken en zelf te bepalen wanneer ik iemand wilde zien. Pas na vijf maanden zijn we samen wat meer dingen gaan doen en weer mensen gaan zien.” Annemarie: “Toen Ed zich na een half jaar weer goed voelde, wilde hij samen mooie reizen gaan maken.” Edwin: “Begin december regende het hier alleen maar en zeiden we ineens tegen elkaar: laten we gaan skiën. Er was genoeg sneeuw en er waren nog geen rijen voor de liften. We stonden alleen met locals op de latten. Daarna zijn we een grote reis van bijna zeven weken gaan maken. We gingen naar Hongkong, Australië en verbleven zes weken in Nieuw-Zeeland. We gingen van hotel naar een B&B en vervolgens weer naar een glazen huis in de natuur. Ik werd niet gestoord door dringende telefoontjes, er was niet de noodzaak dat ik wedstrijden moest bezoeken. Dat was in vergelijking met mijn leven van de voorgaande elf jaar een aangename verandering.” [caption id="attachment_20592" align="aligncenter" width="2560"] Edwin van der Sar en zijn vrouw Annemarie[/caption] Annemarie: “De rust en de ruimte in die landen en de tijd voor elkaar waren heel bijzonder. We zijn al heel lang samen en zaten altijd maar in die voortrazende trein, kenden nooit een moment van echte rust. Toen Edwin was gestopt, gingen we lekker op vakantie en toen... We zijn zo dankbaar dat hij helemaal is hersteld. Het was een moeilijke beslissing om te stoppen bij Ajax, maar achteraf zijn we zo blij dat hij dat besluit al had genomen. Stel je voor dat hij op 7 juli nog bij Ajax had gewerkt, dan was hij mentaal in een heel ander reintegratietraject terechtgekomen, dan had hij toch de verantwoordelijkheid voor de club nog meer gevoeld. Ajax is niet alleen een grote organisatie, alles om de club wordt ook nog eens duizendmaal uitvergroot.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Edwin en Annemarie van der Sar is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Voetbal

Jerdy Schouten: ‘Ik heb het toch maar mooi geflikt’

Jerdy Schouten (27) heeft een droomjaar. Hij was een belangrijke schakel in het kampioensteam van PSV en van het Nederlands elftal, waarmee hij de halve finale op het EK in Duitsland haalde. Ook werd hij voor het eerst vader. Voor het dubbeldikke jubileumnummer gingen we op bezoek bij de verdedigende middenvelder, zijn vrouw Kirsten en drie maanden oude dochter Gioia. Kirsten: “Als jij een slechte bal geeft, dan roep ik dat hardop in het stadion.” Jerdy en Kirsten Schouten Baby Gioia zit in een wipper voor de tv in de woonkamer. 24Kitchen staat aan. “Kan ze vast een beetje inspiratie in de keuken opdoen,” grapt Jerdy Schouten. Op 19 juli, ruim een week na de verloren halve finale tegen Engeland (2-1), werd Gioia Schouten geboren. Kirsten: “Ze kwam twee dagen na mijn uitgerekende datum. Voor hetzelfde geld was ze twee weken eerder geboren, tijdens het EK.” Jerdy: “We hadden afgesproken dat ik er alles aan zou doen om bij de bevalling te kunnen zijn. De staf wist er ook van.” Kirsten: “We hebben geluk gehad, want de bevalling duurde maar drie uur. Dat had jij nooit gehaald vanuit Duitsland.” Jerdy en Kirsten zijn zo’n zes jaar samen, waarvan anderhalf jaar getrouwd, maar kennen elkaar al langer uit Hellevoetsluis. Jerdy: “We zagen elkaar altijd op verjaardagen van een gemeenschappelijke vriend, maar keken niet naar elkaar om. Jij zat al in de fase dat je met vriendinnen en mooiboys op de bank zat te chillen. Ik zat vooral op de PlayStation. Een paar jaar later kwamen we elkaar tegen bij de plaatselijke derby, Hellevoetsluis tegen Nieuwenhoorn, in de kantine. Toen pas sloeg de vonk over.” Kirsten: “Jij zei: ‘Ik ken jou toch?’” Jerdy, lachend: “Je zag er zo anders uit dan vroeger. Ik twijfelde of jij het was. Tijdens die eerste blik voelde ik al meteen dat er een klik was tussen ons.” Kirsten: “Ik wist ook nog wie jij was. Die vriend van ons ging weleens bij jouw wedstrijden kijken en had het soms over jou. Voor mij was jij nog steeds die verlegen jongen die aan het gamen was. Toen ik jou in de kantine zag, vond ik jou ook zo veranderd. Toch hebben we die avond heel weinig woorden gewisseld.” Jerdy: “Ik speelde op dat moment bij Excelsior en heb de hele avond over voetbal moeten praten met mensen die mij aanspraken. Ik vroeg jou via Instagram of je op date wilde.” Kirsten: “We zijn gaan glowgolfen in Rotterdam. Na die date waren we verliefd. Ik vond het best leuk dat jij voetbalde. Je speelde in Rotterdam, lekker dichtbij, en ik ging vaak met vrienden bij jou kijken. Ik had een druk leven, studeerde commerciële economie, werkte en voetbalde zelf ook nog. Eerst bij Nieuwenhoorn – mijn vader is daar nog trainer geweest – en daarna bij Zuidland. Ik stond linksback, was niet goed, hoor, maar vond het wel heel leuk.” Jerdy, lachend: “Ik noemde jou het kuitenbijtertje.” Na een half jaar waagden Jerdy en Kirsten meteen een sprong in het diepe. Jerdy vertrok naar het Italiaanse Bologna in de zomer van 2019, Kirsten ging mee. [caption id="attachment_20594" align="aligncenter" width="2560"] Jerdy Schouten[/caption] Kirsten: “Ik was net klaar met mijn studie, dacht: als het niet werkt, ga ik gewoon terug.” Jerdy: “We stonden er hetzelfde in: een langeafstandsrelatie zou niet gaan werken tussen ons.” Kirsten: “Bologna is een heel mooie stad, die eerste weken in de zomer voelde het net als vakantie. Bij iedere thuiswedstrijd kwamen er mensen langs. Maar tijdens uitwedstrijden voelde ik me soms eenzaam, dan zat ik in mijn eentje thuis. In Nederland was ik een druk leven gewend, dus ik verveelde me ook al snel. Ik ben bij een transportbedrijf gaan werken als administratief medewerkster.” Jerdy: “Ik vond het fijn dat jij ook bezig was en niet thuis op mij zat te wachten.” In juni 2022 vroeg Jerdy Kirsten ten huwelijk op vakantie op Curaçao, een zomer later stond de bruiloft op het programma in Renesse. Kirsten: “En de zomer daarop werd Gioia geboren. Iedere zomer gebeurt er iets moois...” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Jerdy en Kirsten Schouten is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Jerdy Schouten (27) heeft een droomjaar. Hij was een belangrijke schakel in het kampioensteam van PSV en van het Nederlands elftal, waarmee hij de halve finale op het EK in Duitsland haalde. Ook werd hij voor het eerst vader. Voor het dubbeldikke jubileumnummer gingen we op bezoek bij de verdedigende middenvelder, zijn vrouw Kirsten en drie maanden oude dochter Gioia. Kirsten: “Als jij een slechte bal geeft, dan roep ik dat hardop in het stadion.” Jerdy en Kirsten Schouten Baby Gioia zit in een wipper voor de tv in de woonkamer. 24Kitchen staat aan. “Kan ze vast een beetje inspiratie in de keuken opdoen,” grapt Jerdy Schouten. Op 19 juli, ruim een week na de verloren halve finale tegen Engeland (2-1), werd Gioia Schouten geboren. Kirsten: “Ze kwam twee dagen na mijn uitgerekende datum. Voor hetzelfde geld was ze twee weken eerder geboren, tijdens het EK.” Jerdy: “We hadden afgesproken dat ik er alles aan zou doen om bij de bevalling te kunnen zijn. De staf wist er ook van.” Kirsten: “We hebben geluk gehad, want de bevalling duurde maar drie uur. Dat had jij nooit gehaald vanuit Duitsland.” Jerdy en Kirsten zijn zo’n zes jaar samen, waarvan anderhalf jaar getrouwd, maar kennen elkaar al langer uit Hellevoetsluis. Jerdy: “We zagen elkaar altijd op verjaardagen van een gemeenschappelijke vriend, maar keken niet naar elkaar om. Jij zat al in de fase dat je met vriendinnen en mooiboys op de bank zat te chillen. Ik zat vooral op de PlayStation. Een paar jaar later kwamen we elkaar tegen bij de plaatselijke derby, Hellevoetsluis tegen Nieuwenhoorn, in de kantine. Toen pas sloeg de vonk over.” Kirsten: “Jij zei: ‘Ik ken jou toch?’” Jerdy, lachend: “Je zag er zo anders uit dan vroeger. Ik twijfelde of jij het was. Tijdens die eerste blik voelde ik al meteen dat er een klik was tussen ons.” Kirsten: “Ik wist ook nog wie jij was. Die vriend van ons ging weleens bij jouw wedstrijden kijken en had het soms over jou. Voor mij was jij nog steeds die verlegen jongen die aan het gamen was. Toen ik jou in de kantine zag, vond ik jou ook zo veranderd. Toch hebben we die avond heel weinig woorden gewisseld.” Jerdy: “Ik speelde op dat moment bij Excelsior en heb de hele avond over voetbal moeten praten met mensen die mij aanspraken. Ik vroeg jou via Instagram of je op date wilde.” Kirsten: “We zijn gaan glowgolfen in Rotterdam. Na die date waren we verliefd. Ik vond het best leuk dat jij voetbalde. Je speelde in Rotterdam, lekker dichtbij, en ik ging vaak met vrienden bij jou kijken. Ik had een druk leven, studeerde commerciële economie, werkte en voetbalde zelf ook nog. Eerst bij Nieuwenhoorn – mijn vader is daar nog trainer geweest – en daarna bij Zuidland. Ik stond linksback, was niet goed, hoor, maar vond het wel heel leuk.” Jerdy, lachend: “Ik noemde jou het kuitenbijtertje.” Na een half jaar waagden Jerdy en Kirsten meteen een sprong in het diepe. Jerdy vertrok naar het Italiaanse Bologna in de zomer van 2019, Kirsten ging mee. [caption id="attachment_20594" align="aligncenter" width="2560"] Jerdy Schouten[/caption] Kirsten: “Ik was net klaar met mijn studie, dacht: als het niet werkt, ga ik gewoon terug.” Jerdy: “We stonden er hetzelfde in: een langeafstandsrelatie zou niet gaan werken tussen ons.” Kirsten: “Bologna is een heel mooie stad, die eerste weken in de zomer voelde het net als vakantie. Bij iedere thuiswedstrijd kwamen er mensen langs. Maar tijdens uitwedstrijden voelde ik me soms eenzaam, dan zat ik in mijn eentje thuis. In Nederland was ik een druk leven gewend, dus ik verveelde me ook al snel. Ik ben bij een transportbedrijf gaan werken als administratief medewerkster.” Jerdy: “Ik vond het fijn dat jij ook bezig was en niet thuis op mij zat te wachten.” In juni 2022 vroeg Jerdy Kirsten ten huwelijk op vakantie op Curaçao, een zomer later stond de bruiloft op het programma in Renesse. Kirsten: “En de zomer daarop werd Gioia geboren. Iedere zomer gebeurt er iets moois...” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Jerdy en Kirsten Schouten is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Voetbal

Alsof Lamine Yamal betoverd is

FC Barcelona krijgt niet alleen weer kleur op de wangen, de ploeg heeft ook weer een troetelkind sinds het vertrek van Lionel Messi. Zijn naam: Lamine Yamal, op zijn zestiende al Europees kampioen met Spanje. Een portret van de inmiddels zeventienjarige aanvaller met Marokkaanse, Equatoriaal-Guinese, Catalaanse én Spaanse roots uit het dubbeldikke jubileumnummer van 2024. “Zijn doorbraak maakt iets speciaals los.” Lamine Yamal Op YouTube is een prachtige compilatie te zien van de opmars van Lamine Yamal Nasraoui Ebana. Van La Masía naar het eerste heet het door Barça-tv samengestelde filmpje. Je hoeft geen kenner te zijn om het talent te herkennen van het jochie dat op zijn zesde voor het eerst werd gescout door Barcelona. Hij doorliep er vanaf 2014 de hele jeugdopleiding. Van jongs af aan is Yamal – zijn voetbalnaam – tegenstanders te slim en te snel af. Met zijn gouden linkerbeen beweegt hij zich als een slangenmens over het veld. In de compilatie ziet de kijker hem steeds ietsje ouder worden en voortdurend van rugnummer wisselen. Zijn onvoorspelbare bewegingen, beslissende acties en weergaloze doelpunten zijn van alle tijden. Net zoals zijn ontwapenende lach. Yamal is de nieuwe publiekslieveling van Barcelona. Al is er aan de andere kant ook een voortdurende polemiek rond hem en zijn familie. Hij maakte op 29 april 2023 tegen Real Betis en onder trainer Xavi Hernández zijn competitiedebuut voor Barcelona. Als een toptalent van vijftien jaar, negen maanden en zestien dagen. Anderhalf jaar later is hij de status van golden boy ontgroeid. Yamal is voor zijn achttiende al de grote ster van Barcelona én het nationale Spaanse elftal. Hij speelde een grote rol bij het winnen van de Europese titel en werd op het Ballon d’Or-gala verkozen tot ’s werelds beste voetballer onder 21 jaar. [caption id="attachment_20585" align="aligncenter" width="2560"] Lamine Yamal[/caption] Er lonkt nog een heel voetballeven voor de aanvaller die als hét grote voorbeeld geldt voor een nieuwe generatie. Over de hele wereld dragen jonge voetballers het shirt van Yamal met rugnummer 19. En daarmee treedt hij bij Barça als voetballer én als commercieel product in de voetsporen van Lionel Messi. Al wil hij zelf niets weten van een vergelijking met de Argentijnse superster. Evenmin ziet hij gelijkenissen met andere Barçaiconen als Johan Cruijff, Ronaldinho of Xavi Hernández. Lamine Yamal is Lamine Yamal. Hij gaat zijn eigen weg op een manier die afwijkt van het moderne, geprogrammeerde voetbal. Zijn toekomst ligt naar eigen zeggen bij Barcelona. Een bod van naar verluidt 250 miljoen euro dat Paris Saint-Germain afgelopen zomer zou hebben gedaan was volgens Barçavoorzitter Joan Laporta kansloos. Hoewel zijn carrière nog maar net is begonnen, doen verschillende oudtopspelers op verzoek van Helden een voorspelling over de toekomst van Yamal. Volgens Hristo Stoitsjkov is hij nu al geschiedenis aan het schrijven. “Op zeer jonge leeftijd is Lamine Yamal een fenomeen met een enorme impact op het mondiale voetbal,” laat de Bulgaarse oud-voetballer van Barcelona via een appje weten. Stoitsjkov: 'Op zeer jonge leeftijd is Lamine Yamal een fenomeen met een enorme impact op het mondiale voetbal' En ook Jorge Valdano is zeer lovend. De Argentijn, die het witte shirt van Real Madrid droeg en in 1986 samen met Diego Maradona wereldkampioen werd, betitelt Lamine Yamal desgevraagd als: “De Spaanse voetballer die van alle spelers deze eeuw de grootste toekomst voor zich heeft.” En Ali Boussaboun, oud-international van Marokko, noemt LY ‘een toptalent die nu al als Europees kampioen met Spanje tot de allerbesten behoort’. Het zijn loftuitingen van internationale kenners, die Lamine Yamal als liefhebbers van het voetbal koesteren. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het verhaal over Lamine Yamal is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. En nog veel meer!
FC Barcelona krijgt niet alleen weer kleur op de wangen, de ploeg heeft ook weer een troetelkind sinds het vertrek van Lionel Messi. Zijn naam: Lamine Yamal, op zijn zestiende al Europees kampioen met Spanje. Een portret van de inmiddels zeventienjarige aanvaller met Marokkaanse, Equatoriaal-Guinese, Catalaanse én Spaanse roots uit het dubbeldikke jubileumnummer van 2024. “Zijn doorbraak maakt iets speciaals los.” Lamine Yamal Op YouTube is een prachtige compilatie te zien van de opmars van Lamine Yamal Nasraoui Ebana. Van La Masía naar het eerste heet het door Barça-tv samengestelde filmpje. Je hoeft geen kenner te zijn om het talent te herkennen van het jochie dat op zijn zesde voor het eerst werd gescout door Barcelona. Hij doorliep er vanaf 2014 de hele jeugdopleiding. Van jongs af aan is Yamal – zijn voetbalnaam – tegenstanders te slim en te snel af. Met zijn gouden linkerbeen beweegt hij zich als een slangenmens over het veld. In de compilatie ziet de kijker hem steeds ietsje ouder worden en voortdurend van rugnummer wisselen. Zijn onvoorspelbare bewegingen, beslissende acties en weergaloze doelpunten zijn van alle tijden. Net zoals zijn ontwapenende lach. Yamal is de nieuwe publiekslieveling van Barcelona. Al is er aan de andere kant ook een voortdurende polemiek rond hem en zijn familie. Hij maakte op 29 april 2023 tegen Real Betis en onder trainer Xavi Hernández zijn competitiedebuut voor Barcelona. Als een toptalent van vijftien jaar, negen maanden en zestien dagen. Anderhalf jaar later is hij de status van golden boy ontgroeid. Yamal is voor zijn achttiende al de grote ster van Barcelona én het nationale Spaanse elftal. Hij speelde een grote rol bij het winnen van de Europese titel en werd op het Ballon d’Or-gala verkozen tot ’s werelds beste voetballer onder 21 jaar. [caption id="attachment_20585" align="aligncenter" width="2560"] Lamine Yamal[/caption] Er lonkt nog een heel voetballeven voor de aanvaller die als hét grote voorbeeld geldt voor een nieuwe generatie. Over de hele wereld dragen jonge voetballers het shirt van Yamal met rugnummer 19. En daarmee treedt hij bij Barça als voetballer én als commercieel product in de voetsporen van Lionel Messi. Al wil hij zelf niets weten van een vergelijking met de Argentijnse superster. Evenmin ziet hij gelijkenissen met andere Barçaiconen als Johan Cruijff, Ronaldinho of Xavi Hernández. Lamine Yamal is Lamine Yamal. Hij gaat zijn eigen weg op een manier die afwijkt van het moderne, geprogrammeerde voetbal. Zijn toekomst ligt naar eigen zeggen bij Barcelona. Een bod van naar verluidt 250 miljoen euro dat Paris Saint-Germain afgelopen zomer zou hebben gedaan was volgens Barçavoorzitter Joan Laporta kansloos. Hoewel zijn carrière nog maar net is begonnen, doen verschillende oudtopspelers op verzoek van Helden een voorspelling over de toekomst van Yamal. Volgens Hristo Stoitsjkov is hij nu al geschiedenis aan het schrijven. “Op zeer jonge leeftijd is Lamine Yamal een fenomeen met een enorme impact op het mondiale voetbal,” laat de Bulgaarse oud-voetballer van Barcelona via een appje weten. Stoitsjkov: 'Op zeer jonge leeftijd is Lamine Yamal een fenomeen met een enorme impact op het mondiale voetbal' En ook Jorge Valdano is zeer lovend. De Argentijn, die het witte shirt van Real Madrid droeg en in 1986 samen met Diego Maradona wereldkampioen werd, betitelt Lamine Yamal desgevraagd als: “De Spaanse voetballer die van alle spelers deze eeuw de grootste toekomst voor zich heeft.” En Ali Boussaboun, oud-international van Marokko, noemt LY ‘een toptalent die nu al als Europees kampioen met Spanje tot de allerbesten behoort’. Het zijn loftuitingen van internationale kenners, die Lamine Yamal als liefhebbers van het voetbal koesteren. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het verhaal over Lamine Yamal is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. En nog veel meer!

Voetbal

Ronald Koeman: ‘Ik ben een actieve opa’

Het Nederlands elftal haalde afgelopen zomer de halve finale van het EK. Daarin werd vlak voor tijd met 2-1 verloren van Engeland. Hoewel bondscoach Ronald Koeman terugkijkt op een sportief zeer geslaagd EK, kon zijn vrouw Bartina niet één wedstrijd bezoeken, mede omdat ze vlak voor het WK met spoed in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Vanuit hun woonplaats Barcelona kijkt Ronald in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine terug op het EK en hij kijkt samen met Bartina terug op de bewogen jaren daarvoor. Ronald Koeman Met welk gevoel reisde jij af naar Duitsland voor het EK? “Met een heel goed gevoel. Ik was vol vertrouwen, hoewel we veel spelers hadden van wie we niet wisten of ze fit zouden zijn. Bij Frenkie de Jong had ik echt het gevoel dat hij dan wel niet de eerste wedstrijd zou spelen, maar gaande het toernooi toch van waarde kon zijn. In de eerste week in Zeist kreeg hij toch weer een reactie bij hogere belasting en daarom hebben we helaas moeten beslissen dat hij niet mee zou gaan. We hadden veel blessures bij onze middenvelders, Marten de Roon, Teun Koopmeiners, Mats Wieffer en ook Quinten Timber vielen weg. We hebben de afgelopen anderhalf jaar zo vaak spelers zien afhaken. En niet alleen bij ons, hoor. Frenkie speelde zijn laatste interland in september 2023, bijna anderhalf jaar geleden. Wat het EK zelf betreft: Memphis Depay was heel lang geblesseerd, maar net weer fit. Of hij wedstrijdfit was, moesten we afwachten. Na zijn goal tegen Oostenrijk dacht ik dat hij er weer zou staan, maar helaas hebben we het hele EK niet de Memphis gezien die we hoopten te zien. Hij vindt dat zelf ook, hoor. En alleen in wedstrijden kun je ervaren of een speler van het niveau Memphis er klaar voor is. Dus ik had goede hoop met Memphis. Voor de duidelijkheid, dit is geen kritiek op spelers of clubs. Spelers worden tegenwoordig optimaal verzorgd. Als je ziet wat spelers in de Premier League na een wedstrijd nog aan behandelingen krijgen, hoe ze worden begeleid, dat is niet te vergelijken met mijn tijd. Wij gingen na een wedstrijd uitgebreid eten in de stad.” En daarna doken jullie het nachtleven nog in. Lachend: “Ja, maar dat kan ook niet meer als je de wedstrijdschema’s van vandaag ziet. Het stoort mij ook heel erg dat de FIFA en UEFA daar niets mee doen en alleen maar meer wedstrijden en toernooien organiseren. Tot voor kort had je om de twee jaar een groot toernooi, het EK en het WK. Nu hebben we met die Nations League er elk jaar in de zomer een toernooi bij. En dan krijgen we in de zomer van 2026 een WK in drie landen - Canada, Amerika en Mexico - dat ook weer een week langer duurt dan het vorige WK. En er komt in de zomer van 2025 ook nog een WK voor clubs, waaraan 32 teams meedoen en dat een maand duurt… Het overvolle speelschema is aanwijsbaar de reden dat er zoveel spelers geblesseerd zijn. Die veel te volle kalender gaat allemaal ten koste van het voetbal en van de kwaliteit.” [caption id="attachment_20583" align="aligncenter" width="1921"] Ronald Koeman[/caption] Terug naar het EK en dan met name naar dat ene moment: de wissel in de eerste helft van Joey Veerman tegen Oostenrijk. Sta je nog steeds achter die beslissing? “Ja, voor honderd procent. Ik vond dat Joey niet goed speelde. Ik was verbaasd dat hij juist faalde in waar hij normaal goed in is: goede passes geven. Op de training liet hij het zien en dan wil je dat vertaald zien in de wedstrijd. In de eerste wedstrijd tegen Polen maakte hij al fouten in balbezit, toch wilde ik hem een tweede kans geven. Ik weet niet hoe het kwam. Het kan zijn dat hij druk voelde van critici die zeiden dat hij het nu ook eens op internationaal niveau moest tonen. De kwaliteit van Joey is de bal naar de goede kleur spelen. Dat was al niet voldoende tegen Polen, maar tegen Oostenrijk was het echt ondermaats. Natuurlijk overzag ik ook de gevolgen. Ik overlegde wat ik van plan was met de andere trainers en realiseerde me hoe zwaar zo’n beslissing zou vallen, maar op een gegeven moment vond ik dat ik de beslissing niet langer kon uitstellen. Joey heb ik na de wedstrijd en ’s avonds met rust gelaten. Ik zag dat hij helemaal kapot zat. Dan is het mijn taak als trainer om hem de volgende dag mijn beslissing uit te leggen, hem te helpen op de training en in gesprekken weer vertrouwen te geven. Joey nam me niets kwalijk. Ik heb als speler ook nooit de trainer de schuld gegeven als ik achter elkaar zes ballen bij de tegenstander inleverde. Ik heb hem ook weer gebracht in de eerstvolgende belangrijke wedstrijd die nog niet beslist was, de achtste finale tegen Roemenië, om te laten zien dat ik hem niet had afgeschreven. 'Ik zag dat Joey Veerman helemaal kapot zat. Dan is het mijn taak als trainer om hem de volgende dag mijn beslissing uit te leggen. Joey nam me niets kwalijk' Kijk, het menselijke aspect mag je als coach niet uit het hoofd verliezen, dat deed ik ook niet, en dat hoort ook bij deze tijd. In mijn tijd waren we veel harder voor elkaar en in de tijd van Johan Cruijff en Willem van Hanegem waren spelers nog veel harder voor en tegen medespelers in en buiten het veld. Ik verheerlijk die tijd niet hoor, maar soms mogen spelers ook wel iets harder voor en tegen elkaar zijn. De acceptatie van harde kritiek is wel heel miniem geworden.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Ronald Koeman is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV. Werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden. Ze vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi. Zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Het Nederlands elftal haalde afgelopen zomer de halve finale van het EK. Daarin werd vlak voor tijd met 2-1 verloren van Engeland. Hoewel bondscoach Ronald Koeman terugkijkt op een sportief zeer geslaagd EK, kon zijn vrouw Bartina niet één wedstrijd bezoeken, mede omdat ze vlak voor het WK met spoed in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Vanuit hun woonplaats Barcelona kijkt Ronald in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine terug op het EK en hij kijkt samen met Bartina terug op de bewogen jaren daarvoor. Ronald Koeman Met welk gevoel reisde jij af naar Duitsland voor het EK? “Met een heel goed gevoel. Ik was vol vertrouwen, hoewel we veel spelers hadden van wie we niet wisten of ze fit zouden zijn. Bij Frenkie de Jong had ik echt het gevoel dat hij dan wel niet de eerste wedstrijd zou spelen, maar gaande het toernooi toch van waarde kon zijn. In de eerste week in Zeist kreeg hij toch weer een reactie bij hogere belasting en daarom hebben we helaas moeten beslissen dat hij niet mee zou gaan. We hadden veel blessures bij onze middenvelders, Marten de Roon, Teun Koopmeiners, Mats Wieffer en ook Quinten Timber vielen weg. We hebben de afgelopen anderhalf jaar zo vaak spelers zien afhaken. En niet alleen bij ons, hoor. Frenkie speelde zijn laatste interland in september 2023, bijna anderhalf jaar geleden. Wat het EK zelf betreft: Memphis Depay was heel lang geblesseerd, maar net weer fit. Of hij wedstrijdfit was, moesten we afwachten. Na zijn goal tegen Oostenrijk dacht ik dat hij er weer zou staan, maar helaas hebben we het hele EK niet de Memphis gezien die we hoopten te zien. Hij vindt dat zelf ook, hoor. En alleen in wedstrijden kun je ervaren of een speler van het niveau Memphis er klaar voor is. Dus ik had goede hoop met Memphis. Voor de duidelijkheid, dit is geen kritiek op spelers of clubs. Spelers worden tegenwoordig optimaal verzorgd. Als je ziet wat spelers in de Premier League na een wedstrijd nog aan behandelingen krijgen, hoe ze worden begeleid, dat is niet te vergelijken met mijn tijd. Wij gingen na een wedstrijd uitgebreid eten in de stad.” En daarna doken jullie het nachtleven nog in. Lachend: “Ja, maar dat kan ook niet meer als je de wedstrijdschema’s van vandaag ziet. Het stoort mij ook heel erg dat de FIFA en UEFA daar niets mee doen en alleen maar meer wedstrijden en toernooien organiseren. Tot voor kort had je om de twee jaar een groot toernooi, het EK en het WK. Nu hebben we met die Nations League er elk jaar in de zomer een toernooi bij. En dan krijgen we in de zomer van 2026 een WK in drie landen - Canada, Amerika en Mexico - dat ook weer een week langer duurt dan het vorige WK. En er komt in de zomer van 2025 ook nog een WK voor clubs, waaraan 32 teams meedoen en dat een maand duurt… Het overvolle speelschema is aanwijsbaar de reden dat er zoveel spelers geblesseerd zijn. Die veel te volle kalender gaat allemaal ten koste van het voetbal en van de kwaliteit.” [caption id="attachment_20583" align="aligncenter" width="1921"] Ronald Koeman[/caption] Terug naar het EK en dan met name naar dat ene moment: de wissel in de eerste helft van Joey Veerman tegen Oostenrijk. Sta je nog steeds achter die beslissing? “Ja, voor honderd procent. Ik vond dat Joey niet goed speelde. Ik was verbaasd dat hij juist faalde in waar hij normaal goed in is: goede passes geven. Op de training liet hij het zien en dan wil je dat vertaald zien in de wedstrijd. In de eerste wedstrijd tegen Polen maakte hij al fouten in balbezit, toch wilde ik hem een tweede kans geven. Ik weet niet hoe het kwam. Het kan zijn dat hij druk voelde van critici die zeiden dat hij het nu ook eens op internationaal niveau moest tonen. De kwaliteit van Joey is de bal naar de goede kleur spelen. Dat was al niet voldoende tegen Polen, maar tegen Oostenrijk was het echt ondermaats. Natuurlijk overzag ik ook de gevolgen. Ik overlegde wat ik van plan was met de andere trainers en realiseerde me hoe zwaar zo’n beslissing zou vallen, maar op een gegeven moment vond ik dat ik de beslissing niet langer kon uitstellen. Joey heb ik na de wedstrijd en ’s avonds met rust gelaten. Ik zag dat hij helemaal kapot zat. Dan is het mijn taak als trainer om hem de volgende dag mijn beslissing uit te leggen, hem te helpen op de training en in gesprekken weer vertrouwen te geven. Joey nam me niets kwalijk. Ik heb als speler ook nooit de trainer de schuld gegeven als ik achter elkaar zes ballen bij de tegenstander inleverde. Ik heb hem ook weer gebracht in de eerstvolgende belangrijke wedstrijd die nog niet beslist was, de achtste finale tegen Roemenië, om te laten zien dat ik hem niet had afgeschreven. 'Ik zag dat Joey Veerman helemaal kapot zat. Dan is het mijn taak als trainer om hem de volgende dag mijn beslissing uit te leggen. Joey nam me niets kwalijk' Kijk, het menselijke aspect mag je als coach niet uit het hoofd verliezen, dat deed ik ook niet, en dat hoort ook bij deze tijd. In mijn tijd waren we veel harder voor elkaar en in de tijd van Johan Cruijff en Willem van Hanegem waren spelers nog veel harder voor en tegen medespelers in en buiten het veld. Ik verheerlijk die tijd niet hoor, maar soms mogen spelers ook wel iets harder voor en tegen elkaar zijn. De acceptatie van harde kritiek is wel heel miniem geworden.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Ronald Koeman is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV. Werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden. Ze vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi. Zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Voetbal

Lasse Schöne: ‘Die finale was oersaai, niet om aan te gluren’

Lasse Schöne Voor het eerst in vijftien jaar, na Feyenoord in 2002, stond een Nederlandse club weer in een Europese finale. Dat leek aan het begin van het seizoen 2016/2017 ver weg. In de voorronde van de Champions League werd Ajax kansloos uitgeschakeld door Rostov (thuis 1-1, uit 4-1). Maar onder de nieuwe trainer Peter Bosz werd het in de Europa League poulewinnaar. Vervolgens werd thuis in de kwartfinale met 2-0 afgerekend met Schalke 04. In Gelsenkirchen stond het na negentig minuten echter ook 2-0, waarna de thuisclub in de verlenging een 3-0 voorsprong nam. Ajax toonde veerkracht, scoorde twee keer en bereikte zo de halve finale. Daarin ontmoette het Olympique Lyon, dat in het eerste duel met 4-1 verslagen werd. De 3-1-nederlaag in Frankrijk was net voldoende voor plaatsing voor de finale. Die eindstrijd op 24 mei 2017 in het Zweedse Solna, tegen het Manchester United van José Mourinho, werd een slaapverwekkende wedstrijd; leed dat verzacht had kunnen worden door ’m te winnen. Maar dat gebeurde niet. Lasse Schöne, inmiddels 38 en speler van NEC, blikt terug. “In de jeugd en mijn beginjaren als prof was ik een nummer 10. Zulke spelers waren ook mijn idolen: Michael Laudrup en Roberto Baggio. Bij Ajax was ik onder trainer Frank de Boer ook een nummer 10, en ook rechtsbuiten. Bij Peter Bosz, die in 2016 onze nieuwe trainer werd, was Davy Klaassen aanvoerder en nummer 10. Daarom vertelde ik Bosz dat ik ook op ‘6’ kon spelen. Daar zou hij over nadenken. Soms heb je een beetje geluk nodig. Ajax verloor in het begin van dat seizoen thuis van Willem II met 2-1. Ik speelde niet, maar toen we drie dagen later voor de beker weer tegen Willem II moesten, zei Peter: ‘Dit is je kans, hier heb je de aanvoerdersband en je speelt op 6; laat maar zien.’ We speelden een geweldige wedstrijd. We wonnen met 5-0 en ik scoorde. Later heb ik gehoord dat Peter na een kwartier zei: ‘Lasse is mijn nummer 6 dit seizoen.’ Dat is ook een mooie positie waar ik achteraf gezien wel eerder in m’n carrière had willen spelen, omdat je heel veel aan de bal komt. Het werd een goed jaar, waarin we helaas net een puntje tekortkwamen voor het kampioenschap, maar wel de Europa League-finale haalden. Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Lasse Schöne komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal. Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 
Lasse Schöne Voor het eerst in vijftien jaar, na Feyenoord in 2002, stond een Nederlandse club weer in een Europese finale. Dat leek aan het begin van het seizoen 2016/2017 ver weg. In de voorronde van de Champions League werd Ajax kansloos uitgeschakeld door Rostov (thuis 1-1, uit 4-1). Maar onder de nieuwe trainer Peter Bosz werd het in de Europa League poulewinnaar. Vervolgens werd thuis in de kwartfinale met 2-0 afgerekend met Schalke 04. In Gelsenkirchen stond het na negentig minuten echter ook 2-0, waarna de thuisclub in de verlenging een 3-0 voorsprong nam. Ajax toonde veerkracht, scoorde twee keer en bereikte zo de halve finale. Daarin ontmoette het Olympique Lyon, dat in het eerste duel met 4-1 verslagen werd. De 3-1-nederlaag in Frankrijk was net voldoende voor plaatsing voor de finale. Die eindstrijd op 24 mei 2017 in het Zweedse Solna, tegen het Manchester United van José Mourinho, werd een slaapverwekkende wedstrijd; leed dat verzacht had kunnen worden door ’m te winnen. Maar dat gebeurde niet. Lasse Schöne, inmiddels 38 en speler van NEC, blikt terug. “In de jeugd en mijn beginjaren als prof was ik een nummer 10. Zulke spelers waren ook mijn idolen: Michael Laudrup en Roberto Baggio. Bij Ajax was ik onder trainer Frank de Boer ook een nummer 10, en ook rechtsbuiten. Bij Peter Bosz, die in 2016 onze nieuwe trainer werd, was Davy Klaassen aanvoerder en nummer 10. Daarom vertelde ik Bosz dat ik ook op ‘6’ kon spelen. Daar zou hij over nadenken. Soms heb je een beetje geluk nodig. Ajax verloor in het begin van dat seizoen thuis van Willem II met 2-1. Ik speelde niet, maar toen we drie dagen later voor de beker weer tegen Willem II moesten, zei Peter: ‘Dit is je kans, hier heb je de aanvoerdersband en je speelt op 6; laat maar zien.’ We speelden een geweldige wedstrijd. We wonnen met 5-0 en ik scoorde. Later heb ik gehoord dat Peter na een kwartier zei: ‘Lasse is mijn nummer 6 dit seizoen.’ Dat is ook een mooie positie waar ik achteraf gezien wel eerder in m’n carrière had willen spelen, omdat je heel veel aan de bal komt. Het werd een goed jaar, waarin we helaas net een puntje tekortkwamen voor het kampioenschap, maar wel de Europa League-finale haalden. Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Lasse Schöne komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal. Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Voetbal

Ian Maatsen: Een heel trots mannetje

Ian Maatsen Ian Maatsen (22) vertrok in 2018 van PSV naar Chelsea. Dit jaar kwam hij uit voor Borussia Dortmund, waarmee hij de Champions League-finale haalde. Het leverde hem een transfer naar Aston Villa en een EK met Oranje op. De verdediger bewijst iedereen die riep dat hij te vroeg naar het buitenland vertrok zijn ongelijk. We legden hem vijf stellingen voor. Met een lach op zijn gezicht schuift Ian Maatsen op 13 juni aan bij de persconferentie van Oranje. Een dag eerder heeft hij alsnog een belletje gekregen van Ronald Koeman. Eerder was hij afgevallen voor de definitieve selectie, maar Frenkie de Jong is geblesseerd en dus moet Ian zo snel mogelijk naar Wolfsburg, de thuisbasis van Oranje, komen. Daarvoor moest hij wel het jacht, dat in de buurt van Mykonos dobberde en waarop hij vakantie vierde, verlaten. Minder leuk voor zijn vriendin, maar de plicht riep. “Ze heeft goede zon gepakt voor vijf dagen, dus ze moet wel blij zijn,” vertelt hij grappend over het afbreken van de vakantie in Griekenland. Het is snel gegaan met Ian, die vorige zomer nog een EK speelde met Jong Oranje. Hij maakte naam nadat hij afgelopen winter op huurbasis de overstap van Chelsea naar Borussia Dortmund maakte. Ian was al snel niet meer weg te denken uit de basis, bestreek de hele linkerkant. Hij verdedigde niet alleen, maar stoomde ook vaak mee op en gaf assists. Kortom: Ian is een moderne back en die zijn gewild. Dortmund wilde hem graag definitief overnemen, maar Aston Villa kaapte hem weg. De Premier League-ploeg maakte meteen 44,5 miljoen over naar Chelsea. Wat Oranje betreft: speeltijd kreeg hij niet op het EK, op zijn debuut voor het Nederlands elftal moet hij nog even wachten. Maar als hij zich zo stormachtig blijft ontwikkelen, zal het niet lang meer duren. Het voetbalbloed stroomt bij de familie Maatsen door de aderen “Je kunt wel stellen dat voetbal bij onze familie hoort. Mijn vader en zijn twee broertjes hebben bij HVO in Vlaardingen gespeeld. Daar ben ik ook als jonge jongen begonnen.” Jij bent opgegroeid op de pleintjes in Vlaardingen. Hoe was jouw jeugd? “Ik heb een heel leuke jeugd gehad. We waren niet arm, maar ook niet rijk. Mijn ouders gaven me alles wat ik nodig had. Ik had goede vrienden om me heen. We waren altijd buiten aan het voetballen of kattenkwaad aan het uithalen. Eigenlijk deed ik alles wat kinderen op die leeftijd doen.” Van je vijfde tot je dertiende speelde je in de jeugd van Feyenoord. Hoe was dat als jonge jongen uit de buurt? “Ik was een heel trots mannetje. Elke dag liep ik in mijn Feyenoord-trainingspak door de buurt, trots te wezen dat ik voor Feyenoord mocht spelen. Een mooie tijd waaraan ik veel vrienden heb overgehouden.” Jouw oudere neven Dalian en Darren hebben ook allebei het profvoetbal gehaald. Vraag je hen vaak om advies? “Zij hebben allebei ervaring opgedaan in het buitenland en in Nederland. Soms vroeg ik aan hen wat zij zouden doen in bepaalde situaties.” Lachend: “Ik zei altijd al tegen hen dat ik de beste ben van ons drie, dan kreeg ik te horen dat ik het eerst maar eens moest laten zien.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Ian Maatsen komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 
Ian Maatsen Ian Maatsen (22) vertrok in 2018 van PSV naar Chelsea. Dit jaar kwam hij uit voor Borussia Dortmund, waarmee hij de Champions League-finale haalde. Het leverde hem een transfer naar Aston Villa en een EK met Oranje op. De verdediger bewijst iedereen die riep dat hij te vroeg naar het buitenland vertrok zijn ongelijk. We legden hem vijf stellingen voor. Met een lach op zijn gezicht schuift Ian Maatsen op 13 juni aan bij de persconferentie van Oranje. Een dag eerder heeft hij alsnog een belletje gekregen van Ronald Koeman. Eerder was hij afgevallen voor de definitieve selectie, maar Frenkie de Jong is geblesseerd en dus moet Ian zo snel mogelijk naar Wolfsburg, de thuisbasis van Oranje, komen. Daarvoor moest hij wel het jacht, dat in de buurt van Mykonos dobberde en waarop hij vakantie vierde, verlaten. Minder leuk voor zijn vriendin, maar de plicht riep. “Ze heeft goede zon gepakt voor vijf dagen, dus ze moet wel blij zijn,” vertelt hij grappend over het afbreken van de vakantie in Griekenland. Het is snel gegaan met Ian, die vorige zomer nog een EK speelde met Jong Oranje. Hij maakte naam nadat hij afgelopen winter op huurbasis de overstap van Chelsea naar Borussia Dortmund maakte. Ian was al snel niet meer weg te denken uit de basis, bestreek de hele linkerkant. Hij verdedigde niet alleen, maar stoomde ook vaak mee op en gaf assists. Kortom: Ian is een moderne back en die zijn gewild. Dortmund wilde hem graag definitief overnemen, maar Aston Villa kaapte hem weg. De Premier League-ploeg maakte meteen 44,5 miljoen over naar Chelsea. Wat Oranje betreft: speeltijd kreeg hij niet op het EK, op zijn debuut voor het Nederlands elftal moet hij nog even wachten. Maar als hij zich zo stormachtig blijft ontwikkelen, zal het niet lang meer duren. Het voetbalbloed stroomt bij de familie Maatsen door de aderen “Je kunt wel stellen dat voetbal bij onze familie hoort. Mijn vader en zijn twee broertjes hebben bij HVO in Vlaardingen gespeeld. Daar ben ik ook als jonge jongen begonnen.” Jij bent opgegroeid op de pleintjes in Vlaardingen. Hoe was jouw jeugd? “Ik heb een heel leuke jeugd gehad. We waren niet arm, maar ook niet rijk. Mijn ouders gaven me alles wat ik nodig had. Ik had goede vrienden om me heen. We waren altijd buiten aan het voetballen of kattenkwaad aan het uithalen. Eigenlijk deed ik alles wat kinderen op die leeftijd doen.” Van je vijfde tot je dertiende speelde je in de jeugd van Feyenoord. Hoe was dat als jonge jongen uit de buurt? “Ik was een heel trots mannetje. Elke dag liep ik in mijn Feyenoord-trainingspak door de buurt, trots te wezen dat ik voor Feyenoord mocht spelen. Een mooie tijd waaraan ik veel vrienden heb overgehouden.” Jouw oudere neven Dalian en Darren hebben ook allebei het profvoetbal gehaald. Vraag je hen vaak om advies? “Zij hebben allebei ervaring opgedaan in het buitenland en in Nederland. Soms vroeg ik aan hen wat zij zouden doen in bepaalde situaties.” Lachend: “Ik zei altijd al tegen hen dat ik de beste ben van ons drie, dan kreeg ik te horen dat ik het eerst maar eens moest laten zien.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Ian Maatsen komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Voetbal

Jorrel Hato: ‘Mijn tijd komt nog wel’

Jorrel Hato Jorrel Hato (18) maakte als zestienjarige zijn debuut in het eerste van Ajax. Hij werd niet alleen de jongste aanvoerder van de Amsterdammers ooit, maar ook van een Nederlandse club in Europa. Tevens debuteerde hij in Oranje. We spraken de verdediger over Rotterdam-Zuid, zijn rijbewijs, de aanvoerdersband en zijn dromen. Jorrel en zijn lichaam “Ik ben best ijdel. Niet dat ik heel lang voor de spiegel sta, hoor. Mijn haar heb ik zo gedaan, in vijf minuten, maximaal tien. Maar ik vind het wel belangrijk om er goed uit te zien. Welke merken ik draag, maakt mij niet zoveel uit, maar ik wil wel leuke kleding aan. Of ik ook weleens Crocs draag zoals Brian Brobbey?” Lachend: “Nee, ik draag gewoon schoenen naar de club.” Ben je tevreden met jouw lichaam als je in de spiegel kijkt? “Voor nu wel, maar als ik uiteindelijk naar een grote club in Europa wil, moet ik ook sterker worden. Er kunnen nog wel wat spieren bij.” Je hebt een tatoeage op je linkerarm met een leeuw en een gladiator. Heeft die nog een speciale betekenis? “Nee, de leeuw is altijd mijn lievelingsdier geweest. Binnenkort komen er nog wel tatoeages bij, denk ik.” Jorrel en Rotterdam-Zuid Je bent opgegroeid in Rotterdam-Zuid. Hoorde je vanuit je slaapkamerraam de Kuip ontploffen als er was gescoord? “Ja, ik kon de Kuip horen.” Hoe zag jouw jeugd eruit? “Ik speelde veel op een Cruyff Court met jongens uit de buurt en met mijn broertje Elgyn. Hoewel hij vijf jaar jonger is, mocht hij altijd meedoen met ons.” Jouw vader is geboren op Curaçao, je moeder heeft Kaapverdische roots. Wat heb jij daarvan meegekregen? “Niet heel veel, ik ben gewoon Nederlands. Natuurlijk heb ik opa’s en oma’s aan beide kanten waar ik vaak kwam, maar verder heb ik niet veel invloeden van beide landen in mijn jeugd gevoeld. Op Kaapverdië ben ik maar twee keer geweest, op Curaçao een stuk vaker.” Je begon met voetballen bij De Zwervers in Rotterdam-Zuid, ging in 2015 – op je negende – naar Sparta. Hoe waren je eerste jaren in de jeugdopleiding? “Heel leuk. We hadden ook een goed team, deden altijd bovenin mee tegen Ajax, PSV, AZ, Feyenoord en waren niet veel minder dan die topclubs. Uiteindelijk kwam Ajax toen ik twaalf was. Mijn moeder kreeg een telefoontje. Ze vertelde me dat Ajax me wilde hebben. Als een club als Ajax komt, zeg je natuurlijk geen nee.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Jorrel Hato komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met Ian Maatsen. Hij had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 
Jorrel Hato Jorrel Hato (18) maakte als zestienjarige zijn debuut in het eerste van Ajax. Hij werd niet alleen de jongste aanvoerder van de Amsterdammers ooit, maar ook van een Nederlandse club in Europa. Tevens debuteerde hij in Oranje. We spraken de verdediger over Rotterdam-Zuid, zijn rijbewijs, de aanvoerdersband en zijn dromen. Jorrel en zijn lichaam “Ik ben best ijdel. Niet dat ik heel lang voor de spiegel sta, hoor. Mijn haar heb ik zo gedaan, in vijf minuten, maximaal tien. Maar ik vind het wel belangrijk om er goed uit te zien. Welke merken ik draag, maakt mij niet zoveel uit, maar ik wil wel leuke kleding aan. Of ik ook weleens Crocs draag zoals Brian Brobbey?” Lachend: “Nee, ik draag gewoon schoenen naar de club.” Ben je tevreden met jouw lichaam als je in de spiegel kijkt? “Voor nu wel, maar als ik uiteindelijk naar een grote club in Europa wil, moet ik ook sterker worden. Er kunnen nog wel wat spieren bij.” Je hebt een tatoeage op je linkerarm met een leeuw en een gladiator. Heeft die nog een speciale betekenis? “Nee, de leeuw is altijd mijn lievelingsdier geweest. Binnenkort komen er nog wel tatoeages bij, denk ik.” Jorrel en Rotterdam-Zuid Je bent opgegroeid in Rotterdam-Zuid. Hoorde je vanuit je slaapkamerraam de Kuip ontploffen als er was gescoord? “Ja, ik kon de Kuip horen.” Hoe zag jouw jeugd eruit? “Ik speelde veel op een Cruyff Court met jongens uit de buurt en met mijn broertje Elgyn. Hoewel hij vijf jaar jonger is, mocht hij altijd meedoen met ons.” Jouw vader is geboren op Curaçao, je moeder heeft Kaapverdische roots. Wat heb jij daarvan meegekregen? “Niet heel veel, ik ben gewoon Nederlands. Natuurlijk heb ik opa’s en oma’s aan beide kanten waar ik vaak kwam, maar verder heb ik niet veel invloeden van beide landen in mijn jeugd gevoeld. Op Kaapverdië ben ik maar twee keer geweest, op Curaçao een stuk vaker.” Je begon met voetballen bij De Zwervers in Rotterdam-Zuid, ging in 2015 – op je negende – naar Sparta. Hoe waren je eerste jaren in de jeugdopleiding? “Heel leuk. We hadden ook een goed team, deden altijd bovenin mee tegen Ajax, PSV, AZ, Feyenoord en waren niet veel minder dan die topclubs. Uiteindelijk kwam Ajax toen ik twaalf was. Mijn moeder kreeg een telefoontje. Ze vertelde me dat Ajax me wilde hebben. Als een club als Ajax komt, zeg je natuurlijk geen nee.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Jorrel Hato komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met Ian Maatsen. Hij had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer!