Word abonnee
Word abonnee
Word abonnee
Word abonnee
Filter:
Meer
Word abonnee

Ronald Koeman

'Ik ben een actieve opa'

Cody Gakpo

De gave van Cody Gakpo

Femke Bol, Sifan Hassan & Lieke Klaver

'Drie van zulke boegbeelden is goud'

Estavana Polman

'Soms denk ik: Es, waarom doe je het nog?'

Jutta Leerdam

'Echt schaatsen staat altijd voorop'

Femke Bol

'Ik wist niet eens dat ik zo hard kon'

Max Verstappen

Het is niet makkelijk om teamgenoot van Verstappen te zijn

Mathieu van der Poel

Klaar voor het grote werk
Filter:
Meer
Klik hier om per editie te lezen

Overig

Blikvangers van 2023

2023 was ook het jaar van Max Verstappen, Demi Vollering, de [...]
2023 was ook het jaar van Max Verstappen, Demi Vollering, de Jumbo-Visma-ploeg, Noah Lyles, Faith Kipyogon, Sanne Wevers, Simone Biles, Xavi Simons, Esmee Brugts, de Spaanse voetbalvrouwen en het demasqué van Ajax. Ze komen voorbij in het jaaroverzicht in beeld. Recordjacht En dat is wereldtitel nummer drie. Vorig jaar dacht iedereen al [...]

Overig

Peter Heerschop eert

Peter Heerschop eert Annemiek van Vleuten, Mathieu van der Poel én Sifan Hassan in het eindejaarsnummer van Helden Magazine. Annemiek van Vleuten Als Eddy Merckx een vrouw was, dan was hij Annemiek van Vleuten. Of andersom. Laat ik beginnen met een greep uit een erelijst: olympisch kampioen en twee keer wereldkampioene tijdrijden, twee keer wereldkampioene op de weg, vijf keer winnares van de Giro, drie keer winnares van de Vuelta en één keer winnares van de Tour de France. Ze won twee keer de Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik en de Strade Bianche. Ze won in 2022 alle drie de grote rondes, de wereldtitel én Luik-Bastenaken-Luik. Op haar 39ste. Dan weet iedere sportliefhebber dat ik het heb over Annemiek van Vleuten. De Alleskunner, Half Mens Half Fiets, Zij Die Kan Afzien Met Een Glimlach, De Kannibaal In Schaapskleren, De Doorzetter, De Veelvraat, Mevrouwtje Regenboogtrui, Prinses Van De Soepele Pedaaltred, De Elegante Beuker In De Bergen, Vrouw Die Altijd Weer Opstaat. Dan heb ik het over TAAKAGA: The Artist Always Known As Gewoon Annemiek. Annemiek van Vleuten werd geboren op 8 oktober 1982 in Vleuten. Gaan we al. Dat kunnen alleen de hele groten; geboren worden in een stad die naar jou is genoemd. Ze is dit jaar gestopt met wielrennen. Ik zal proberen te beschrijven waarom haar indrukwekkende carrière niet onopgemerkt is gebleven, te beginnen met de uitspraak dat je de hele groten vooral herkent aan hoe ze omgaan met tegenslag. Ik stond langs de route bij de olympische wegwedstrijd in Rio in 2016. Vlak voor de lange afdaling het enge bos in, op 200 meter van een heel gladde bocht. Annemiek was de sterkste in koers, had samen met de Amerikaanse Mara Abbott een voorsprong van 45 seconden op een achtervolgend groepje met onder anderen Anna van der Breggen en de Italiaanse Elisa Longo Borghini. Het was inmiddels licht gaan regenen, het was glad. Abbott durfde niet echt af te dalen. Annemiek was de betere afdaler en pakte meteen 50 meter voorsprong en liep daarna snel uit. Het olympisch goud kon haar niet meer ontgaan. Totdat, nee toch... Annemiek miste een bocht en knalde vol op een stoeprand van 50 centimeter. Ze bleef doodstil liggen, leek buiten bewustzijn. De ontknoping van de wedstrijd werd een thriller, die werd gewonnen door Anna van der Breggen. Een geweldige winnares, maar hoe was het met Annemiek? Mathieu van der Poel Mathieu van der Poel is een wonder op twee wielen, op welk terrein dan ook. Hij is een sportief multitalent. In zijn jeugd deed hij aan turnen, tennis, atletiek en voetbal. Hij zat zelfs een jaar op de talentenschool van Willem II, de club waar de vier jaar oudere Virgil van Dijk begon. Had dus ook gekund dat hij topvoetballer was geworden. De atletiek zien we sowieso terug in zijn loopprestaties bij het veldrijden en het turnen bij zijn onwaarschijnlijke balans en evenwichtscapriolen. Alles is samengekomen in één wielrenner. MvdP is de eerste en enige wielrenner die medailles won bij WK’s op de weg, veldrijden, mountainbiken en gravel. En daarom, ik zeg het maar gewoon: Mathieu van der Poel is een van de beste wielrenners ooit. Een paar voorbeelden uit 2023. Mathieu won de wielerklassieker Parijs-Roubaix in april, nadat hij een paar weken eerder ook al Milaan-San Remo had gewonnen. Ik ben normaal gesproken geen complotdenker, maar ik vraag me toch af: is het echt gebeurd? Mathieu reed namelijk Parijs-Roubaix met een gemiddelde van 47 kilometer per uur. Let wel: die koers is 256 km lang, gaat over kasseien en zandweggetjes. Er is altijd sprake van wind of regen, valpartijen, lekke banden en veel meer gedoe. 47 kilometer per uur fietsen, vijfenhalf uur achter elkaar stoempen, ontwijken, balanceren, rekenen en iedere pijn en uitputting ontkennen. Het is onvoorstelbaar. Ik heb op de fiets ook weleens 47 kilometer per uur gehaald. Van de Cauberg af, met wind in de rug en dan gedurende dertig seconden. Wat MvdP doet? Onvoorstelbaar. Hij is ook veldrijder. Mathieu haalde alleen bij de senioren al 151 overwinningen. Op 5 februari dit jaar won hij in Hoogerheide voor de vijfde keer de wereldtitel. Een wedstrijd veldrijden duurt bij Mathieu ongeveer een uur. Hij komt af en toe, zo voelt het, 57 minuten eerder binnen dan de nummer twee. De keren dat hij niet won, deed hij waarschijnlijk niet mee. Of hij verloor nipt van Wout van Aert. Soms. Mathieu en Wout zijn gedroomde jeugdrivalen. Sifan Hassan Ik citeer Wikipedia: ‘Sifan Hassan is een Nederlandse atlete van Ethiopische afkomst die zich heeft toegelegd op de middellange en lange afstanden. Wereldkampioen 5000 en 10.000 meter in 2019. In 2008 werd zij door haar moeder naar Nederland gestuurd. Ze is alleen. In het opvangcentrum. Ze voelt zich doodongelukkig. Ze mag niet weg, ze mag er niet uit. Maar ze wil rennen.’ Er staat daar nog wel meer, maar er staat bijvoorbeeld niet: ‘Sifan Hassan is een absoluut fenomeen in de atletiek.’ Er staat niet: ‘Zij doet dingen die, totdat zij ze liet zien, absoluut voor onmogelijk werden gehouden.’ Sifan liep bij de afgelopen Olympische Spelen zowel de 1500 meter, de 5000 meter als de 10.000 meter. En op alle drie de afstanden haalde ze een medaille: twee keer goud, één keer brons. Uniek. En niet zo lang daarna won ze ook nog eens haar eerste marathon in een bizar snelle tijd. En op haar tweede marathon won ze weer, in de op een na snelste tijd ooit. Dat kan dus eigenlijk allemaal helemaal niet. We hebben het over verzurings- en zuurstofopnametechnisch nogal verschillende afstanden. De snelheid die je nodig hebt bij het trainen voor de ene afstand, verlies je bij het trainen voor de andere afstand. Nou ja, bij Sifan Hassan geldt dat dus niet. Sifan loopt altijd goed. Ze zeggen dat gierzwaluwen kunnen slapen terwijl ze vliegen. Sifan kan waarschijnlijk rennen tijdens het slapen. En ze loopt slim. Ze leest elke race ook als geen ander. De ene keer vanaf het begin op kop, de volgende juist weer tot bijna de laatste ronde vrijwel achteraan, vertrouwend op haar versnelling in de laatste 300 meter. Loerend als een jachtluipaard met het uithoudingsvermogen van een jagende roedel wolven. Een paar voorbeelden van haar unieke kwaliteiten. Op de Spelen van Tokio in 2021 liep ze dus drie verschillende afstanden. Ze had zich de ene dag geplaatst voor de finale op de 5000 meter, de volgende dag was de serie van de 1500 meter, waarin ze eerst helemaal achteraan ging lopen. Vervolgens liep ze, bij wijze van spreken, een stukje achterstevoren en strikte ze na twee rondjes haar veters. Na drie rondjes werd ze gehinderd en viel. Maar ze stond op, haalde de hele bende in en won alsnog haar serie. Een paar uur later liep ze de finale van de 5000 meter. Sifan liep lang op de negende of tiende plek. In de laatste ronde gaf ze gas. Het werd een sprint van 400 meter. Ongekend, er zijn geen woorden voor. Zoveel macht in zo’n klein lichaam. Als een panter. Helden Magazine 69 De eerste gedeeltes van de ode van Peter Heerschop aan Annemiek van Vleuten, Mathieu van der Poel en Sifan Hassan komt voort uit het dubbeldikke eindejaarsnummer van Helden. De laatste editie van 2023 staat traditioneel in het teken van een terugblik op het afgelopen sportjaar, waarop Femke Bol de cover siert. De atlete blikt uitgebreid terug op het jaar waarin alles wat ze aanraakte in goud leek te veranderen. Helden ging daarnaast in Engeland op bezoek bij Nathan Aké, die met Manchester City de landstitel, FA Cup en Champions League won. Hij werd samen met zijn echtgenote Kaylee, met wie hij al sinds zijn vijftiende samen is, geïnterviewd en gefotografeerd. Bijzonder was ook het bezoek aan de familie Schippers. Dafne nam afscheid van de atletiek en samen met haar ouders, zus en broer blikte ze terug op haar indrukwekkende carrière. In de 69ste editie van Helden komen tal van sporters aan het woord die 2023 kleur gaven. Wout Poels blikt terug op ritzeges in de Tour en Vuelta, maar ook op het verlies van ploeggenoot Gino Mäder. Golden Sisters Bente en Lieke Rogge werden samen wereldkampioen waterpolo. Femke Kok kroonde zich tot de eerste Nederlandse wereldkampioene op de 500 meter en toont zich zoals we haar niet eerder zagen. Karolien en Finn Florijn zijn gezegend met geweldige roeigenen, ze pakten allebei WK-goud; een dubbelinterview. Jeffrey Hoogland is koning op de kilometer. Hij werd voor de vierde keer wereldkampioen op ‘zijn’ afstand en verbeterde het wereldrecord. Een openhartig gesprek met de kilometervreter. Verder pakten zeilers Bart Lambriex en Floris van de Werken een hattrick aan wereldtitels. Over zeilen gesproken: Marit Bouwmeester keerde terug na de bevalling van haar dochter in 2022 en werd meteen weer Europees kampioen. Feyenoord werd ook kampioen en Lutsharel Geertruida had daar een belangrijk aandeel in. Hij doet zijn verhaal. Joey Veerman won in 2023 de KNVB-beker en werd vader. Een gesprek met de uitgesproken voetballer over wie veel mensen een mening hebben. Ook een verhaal over Lionel Messi en de club waar hij afgelopen zomer heen verhuisde, het Inter Miami van David Beckham. Een portret van Carlos Alcaraz, de nieuwe posterboy van het tennis die Novak Djokovic klopte in de finale op Wimbledon in dé wedstrijd van het jaar. En als laatste was het voor schaatscoach Kosta Poltavets en voetbaltrainer Anoush Dastgir juist een zwaar jaar, door de situatie in hun geboortelanden Oekraïne en Afghanistan. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 69 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Peter Heerschop eert Annemiek van Vleuten, Mathieu van der Poel én Sifan Hassan in het eindejaarsnummer van Helden Magazine. Annemiek van Vleuten Als Eddy Merckx een vrouw was, dan was hij Annemiek van Vleuten. Of andersom. Laat ik beginnen met een greep uit een erelijst: olympisch kampioen en twee keer wereldkampioene tijdrijden, twee keer wereldkampioene op de weg, vijf keer winnares van de Giro, drie keer winnares van de Vuelta en één keer winnares van de Tour de France. Ze won twee keer de Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik en de Strade Bianche. Ze won in 2022 alle drie de grote rondes, de wereldtitel én Luik-Bastenaken-Luik. Op haar 39ste. Dan weet iedere sportliefhebber dat ik het heb over Annemiek van Vleuten. De Alleskunner, Half Mens Half Fiets, Zij Die Kan Afzien Met Een Glimlach, De Kannibaal In Schaapskleren, De Doorzetter, De Veelvraat, Mevrouwtje Regenboogtrui, Prinses Van De Soepele Pedaaltred, De Elegante Beuker In De Bergen, Vrouw Die Altijd Weer Opstaat. Dan heb ik het over TAAKAGA: The Artist Always Known As Gewoon Annemiek. Annemiek van Vleuten werd geboren op 8 oktober 1982 in Vleuten. Gaan we al. Dat kunnen alleen de hele groten; geboren worden in een stad die naar jou is genoemd. Ze is dit jaar gestopt met wielrennen. Ik zal proberen te beschrijven waarom haar indrukwekkende carrière niet onopgemerkt is gebleven, te beginnen met de uitspraak dat je de hele groten vooral herkent aan hoe ze omgaan met tegenslag. Ik stond langs de route bij de olympische wegwedstrijd in Rio in 2016. Vlak voor de lange afdaling het enge bos in, op 200 meter van een heel gladde bocht. Annemiek was de sterkste in koers, had samen met de Amerikaanse Mara Abbott een voorsprong van 45 seconden op een achtervolgend groepje met onder anderen Anna van der Breggen en de Italiaanse Elisa Longo Borghini. Het was inmiddels licht gaan regenen, het was glad. Abbott durfde niet echt af te dalen. Annemiek was de betere afdaler en pakte meteen 50 meter voorsprong en liep daarna snel uit. Het olympisch goud kon haar niet meer ontgaan. Totdat, nee toch... Annemiek miste een bocht en knalde vol op een stoeprand van 50 centimeter. Ze bleef doodstil liggen, leek buiten bewustzijn. De ontknoping van de wedstrijd werd een thriller, die werd gewonnen door Anna van der Breggen. Een geweldige winnares, maar hoe was het met Annemiek? Mathieu van der Poel Mathieu van der Poel is een wonder op twee wielen, op welk terrein dan ook. Hij is een sportief multitalent. In zijn jeugd deed hij aan turnen, tennis, atletiek en voetbal. Hij zat zelfs een jaar op de talentenschool van Willem II, de club waar de vier jaar oudere Virgil van Dijk begon. Had dus ook gekund dat hij topvoetballer was geworden. De atletiek zien we sowieso terug in zijn loopprestaties bij het veldrijden en het turnen bij zijn onwaarschijnlijke balans en evenwichtscapriolen. Alles is samengekomen in één wielrenner. MvdP is de eerste en enige wielrenner die medailles won bij WK’s op de weg, veldrijden, mountainbiken en gravel. En daarom, ik zeg het maar gewoon: Mathieu van der Poel is een van de beste wielrenners ooit. Een paar voorbeelden uit 2023. Mathieu won de wielerklassieker Parijs-Roubaix in april, nadat hij een paar weken eerder ook al Milaan-San Remo had gewonnen. Ik ben normaal gesproken geen complotdenker, maar ik vraag me toch af: is het echt gebeurd? Mathieu reed namelijk Parijs-Roubaix met een gemiddelde van 47 kilometer per uur. Let wel: die koers is 256 km lang, gaat over kasseien en zandweggetjes. Er is altijd sprake van wind of regen, valpartijen, lekke banden en veel meer gedoe. 47 kilometer per uur fietsen, vijfenhalf uur achter elkaar stoempen, ontwijken, balanceren, rekenen en iedere pijn en uitputting ontkennen. Het is onvoorstelbaar. Ik heb op de fiets ook weleens 47 kilometer per uur gehaald. Van de Cauberg af, met wind in de rug en dan gedurende dertig seconden. Wat MvdP doet? Onvoorstelbaar. Hij is ook veldrijder. Mathieu haalde alleen bij de senioren al 151 overwinningen. Op 5 februari dit jaar won hij in Hoogerheide voor de vijfde keer de wereldtitel. Een wedstrijd veldrijden duurt bij Mathieu ongeveer een uur. Hij komt af en toe, zo voelt het, 57 minuten eerder binnen dan de nummer twee. De keren dat hij niet won, deed hij waarschijnlijk niet mee. Of hij verloor nipt van Wout van Aert. Soms. Mathieu en Wout zijn gedroomde jeugdrivalen. Sifan Hassan Ik citeer Wikipedia: ‘Sifan Hassan is een Nederlandse atlete van Ethiopische afkomst die zich heeft toegelegd op de middellange en lange afstanden. Wereldkampioen 5000 en 10.000 meter in 2019. In 2008 werd zij door haar moeder naar Nederland gestuurd. Ze is alleen. In het opvangcentrum. Ze voelt zich doodongelukkig. Ze mag niet weg, ze mag er niet uit. Maar ze wil rennen.’ Er staat daar nog wel meer, maar er staat bijvoorbeeld niet: ‘Sifan Hassan is een absoluut fenomeen in de atletiek.’ Er staat niet: ‘Zij doet dingen die, totdat zij ze liet zien, absoluut voor onmogelijk werden gehouden.’ Sifan liep bij de afgelopen Olympische Spelen zowel de 1500 meter, de 5000 meter als de 10.000 meter. En op alle drie de afstanden haalde ze een medaille: twee keer goud, één keer brons. Uniek. En niet zo lang daarna won ze ook nog eens haar eerste marathon in een bizar snelle tijd. En op haar tweede marathon won ze weer, in de op een na snelste tijd ooit. Dat kan dus eigenlijk allemaal helemaal niet. We hebben het over verzurings- en zuurstofopnametechnisch nogal verschillende afstanden. De snelheid die je nodig hebt bij het trainen voor de ene afstand, verlies je bij het trainen voor de andere afstand. Nou ja, bij Sifan Hassan geldt dat dus niet. Sifan loopt altijd goed. Ze zeggen dat gierzwaluwen kunnen slapen terwijl ze vliegen. Sifan kan waarschijnlijk rennen tijdens het slapen. En ze loopt slim. Ze leest elke race ook als geen ander. De ene keer vanaf het begin op kop, de volgende juist weer tot bijna de laatste ronde vrijwel achteraan, vertrouwend op haar versnelling in de laatste 300 meter. Loerend als een jachtluipaard met het uithoudingsvermogen van een jagende roedel wolven. Een paar voorbeelden van haar unieke kwaliteiten. Op de Spelen van Tokio in 2021 liep ze dus drie verschillende afstanden. Ze had zich de ene dag geplaatst voor de finale op de 5000 meter, de volgende dag was de serie van de 1500 meter, waarin ze eerst helemaal achteraan ging lopen. Vervolgens liep ze, bij wijze van spreken, een stukje achterstevoren en strikte ze na twee rondjes haar veters. Na drie rondjes werd ze gehinderd en viel. Maar ze stond op, haalde de hele bende in en won alsnog haar serie. Een paar uur later liep ze de finale van de 5000 meter. Sifan liep lang op de negende of tiende plek. In de laatste ronde gaf ze gas. Het werd een sprint van 400 meter. Ongekend, er zijn geen woorden voor. Zoveel macht in zo’n klein lichaam. Als een panter. Helden Magazine 69 De eerste gedeeltes van de ode van Peter Heerschop aan Annemiek van Vleuten, Mathieu van der Poel en Sifan Hassan komt voort uit het dubbeldikke eindejaarsnummer van Helden. De laatste editie van 2023 staat traditioneel in het teken van een terugblik op het afgelopen sportjaar, waarop Femke Bol de cover siert. De atlete blikt uitgebreid terug op het jaar waarin alles wat ze aanraakte in goud leek te veranderen. Helden ging daarnaast in Engeland op bezoek bij Nathan Aké, die met Manchester City de landstitel, FA Cup en Champions League won. Hij werd samen met zijn echtgenote Kaylee, met wie hij al sinds zijn vijftiende samen is, geïnterviewd en gefotografeerd. Bijzonder was ook het bezoek aan de familie Schippers. Dafne nam afscheid van de atletiek en samen met haar ouders, zus en broer blikte ze terug op haar indrukwekkende carrière. In de 69ste editie van Helden komen tal van sporters aan het woord die 2023 kleur gaven. Wout Poels blikt terug op ritzeges in de Tour en Vuelta, maar ook op het verlies van ploeggenoot Gino Mäder. Golden Sisters Bente en Lieke Rogge werden samen wereldkampioen waterpolo. Femke Kok kroonde zich tot de eerste Nederlandse wereldkampioene op de 500 meter en toont zich zoals we haar niet eerder zagen. Karolien en Finn Florijn zijn gezegend met geweldige roeigenen, ze pakten allebei WK-goud; een dubbelinterview. Jeffrey Hoogland is koning op de kilometer. Hij werd voor de vierde keer wereldkampioen op ‘zijn’ afstand en verbeterde het wereldrecord. Een openhartig gesprek met de kilometervreter. Verder pakten zeilers Bart Lambriex en Floris van de Werken een hattrick aan wereldtitels. Over zeilen gesproken: Marit Bouwmeester keerde terug na de bevalling van haar dochter in 2022 en werd meteen weer Europees kampioen. Feyenoord werd ook kampioen en Lutsharel Geertruida had daar een belangrijk aandeel in. Hij doet zijn verhaal. Joey Veerman won in 2023 de KNVB-beker en werd vader. Een gesprek met de uitgesproken voetballer over wie veel mensen een mening hebben. Ook een verhaal over Lionel Messi en de club waar hij afgelopen zomer heen verhuisde, het Inter Miami van David Beckham. Een portret van Carlos Alcaraz, de nieuwe posterboy van het tennis die Novak Djokovic klopte in de finale op Wimbledon in dé wedstrijd van het jaar. En als laatste was het voor schaatscoach Kosta Poltavets en voetbaltrainer Anoush Dastgir juist een zwaar jaar, door de situatie in hun geboortelanden Oekraïne en Afghanistan. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 69 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Helden

Roularta Media Nederland neemt Helden Magazine over

Roularta Media Nederland neemt Helden Magazine over. De overname past bij de ambitie van RMN om haar positie op de Nederlandse magazinemarkt verder uit te bouwen. Voor Helden Magazine past de verkoop van de titel bij de ambitie om vanuit een grote tijdschriftenorganisatie de volgende stappen op het beoogde groeipad te zetten. Roularta Media Nederland (RMN) is de op één na grootste magazine uitgever van Nederland en exploiteert met ruim 240 professionals 30 magazinemerken die een gezamenlijke omzet van 70 miljoen euro realiseren. RMN maakt deel uit van de internationale Roularta Media Group, dat het versterken van haar positie op de Nederlandse magazinemarkt als belangrijk strategisch speerpunt benoemt. De overname van Helden Magazine draagt in belangrijke mate bij aan de invulling van deze strategie. Helden Magazine is opgericht in 2009 vanuit een journalistiek hart en uit liefde voor het verhaal achter de sporter. Helden brengt échte verhalen over sportprestaties, plezier, goud én de andere kant van de medaille. Verhalen die prikkelen. Over de strijd achter de prestatie en achter het falen. Oprechte verhalen die raken. Verhalen die inspireren, bewonderen, verwonderen en nieuw perspectief bieden. Het printbereik van Helden bedraagt 175.000 per editie en heeft een maandelijks digitaal bereik van 1,8 miljoen impressies vanuit de website en socials. De podcast wordt door ruim 20.000 luisteraars per maand beluisterd. Erwin van Luit, CEO van Roularta Media Nederland: “Dat we Helden Magazine mogen toevoegen aan ons portfolio is voor ons bedrijf weer een mooie stap in de uitrol van onze groeistrategie. Het is een geweldig mediamerk en een prachtig product met veel potentie om verder uit te bouwen. Ik ben ook erg blij dat Barbara Barend aan de titel verbonden blijft. We hebben er veel zin in om samen met haar en het team achter Helden de titel verder door te ontwikkelen en te laten groeien.” Barbara Barend, founder en directeur van Helden: “Ik ben ontzettend blij dat we Helden op deze manier duurzaam kunnen voortzetten. Met veel plezier hebben we Helden de afgelopen jaren zelfstandig gemaakt. Nu is de tijd aangebroken onderdeel te worden van een grotere club om ook de volgende stappen te kunnen zetten.” Financiële details over de transactie worden niet bekendgemaakt.
Roularta Media Nederland neemt Helden Magazine over. De overname past bij de ambitie van RMN om haar positie op de Nederlandse magazinemarkt verder uit te bouwen. Voor Helden Magazine past de verkoop van de titel bij de ambitie om vanuit een grote tijdschriftenorganisatie de volgende stappen op het beoogde groeipad te zetten. Roularta Media Nederland (RMN) is de op één na grootste magazine uitgever van Nederland en exploiteert met ruim 240 professionals 30 magazinemerken die een gezamenlijke omzet van 70 miljoen euro realiseren. RMN maakt deel uit van de internationale Roularta Media Group, dat het versterken van haar positie op de Nederlandse magazinemarkt als belangrijk strategisch speerpunt benoemt. De overname van Helden Magazine draagt in belangrijke mate bij aan de invulling van deze strategie. Helden Magazine is opgericht in 2009 vanuit een journalistiek hart en uit liefde voor het verhaal achter de sporter. Helden brengt échte verhalen over sportprestaties, plezier, goud én de andere kant van de medaille. Verhalen die prikkelen. Over de strijd achter de prestatie en achter het falen. Oprechte verhalen die raken. Verhalen die inspireren, bewonderen, verwonderen en nieuw perspectief bieden. Het printbereik van Helden bedraagt 175.000 per editie en heeft een maandelijks digitaal bereik van 1,8 miljoen impressies vanuit de website en socials. De podcast wordt door ruim 20.000 luisteraars per maand beluisterd. Erwin van Luit, CEO van Roularta Media Nederland: “Dat we Helden Magazine mogen toevoegen aan ons portfolio is voor ons bedrijf weer een mooie stap in de uitrol van onze groeistrategie. Het is een geweldig mediamerk en een prachtig product met veel potentie om verder uit te bouwen. Ik ben ook erg blij dat Barbara Barend aan de titel verbonden blijft. We hebben er veel zin in om samen met haar en het team achter Helden de titel verder door te ontwikkelen en te laten groeien.” Barbara Barend, founder en directeur van Helden: “Ik ben ontzettend blij dat we Helden op deze manier duurzaam kunnen voortzetten. Met veel plezier hebben we Helden de afgelopen jaren zelfstandig gemaakt. Nu is de tijd aangebroken onderdeel te worden van een grotere club om ook de volgende stappen te kunnen zetten.” Financiële details over de transactie worden niet bekendgemaakt.

Helden

Held van de Maand

Na de eerdere Held van de Week verkiezing. Zijn wij in 2023 begonnen met de Held van de Maand verkiezing. In samenwerking met GASSAN. Nomineren wij elke maand een aantal sporters met het mooiste verhaal, waaruit jullie kunnen kiezen. Het gaat voor ons dus niet alleen om de sportprestatie. Aan het eind van het jaar wordt uit alle Helden van de Maand onze Held van het Jaar gekozen. Hieronder vind je de Helden van de afgelopen maanden: Jutta Leerdam - Januari - Jutta Leerdam, sinds afgelopen zomer schaatsster van Jumbo-Visma, liet niet alleen op de ijsbaan, maar ook naast de baan van zich horen. Ze doorbrak taboes door openlijk te praten over de invloed van menstruatieklachten op haar sportprestaties en haar gewicht. Femke Bol - Februari - Dat Femke Bol hard kan lopen is geen verrassing meer. Dat ze wereldrecords aan het verbreken is, had niemand verwacht. Ze liep de 400 meter in 49,26 seconden en verbrak hiermee het 41 jaar oude wereldrecord van de Tsjechoslowaakse Jarmila Kratochvilova. Lutsharel Geertruida - Maart - Voor Lutsharel Geertruida kon het niet op in de maand maart. De verdediger van Feyenoord maakte vlak voor tijd de winnende tegen Ajax, waardoor Feyenoord en grote stap richting het kampioenschap zette. Daarnaast debuteerde hij in het Nederlands elftal tegen Frankrijk en hij verlengde zijn contract tot en met 2025. Sifan Hassan - April - Of het 5.000m, 10.000m of 42 km is, het lijkt voor Sifan niets uit te maken. Tijdens haar marathondebuut zorgde ze voor een sensatie door in een tijd van 2.18,33 de winst te pakken. Met deze tijd dook ze onder het Nederlands record van Nienke Brinkman en voldoet ze aan het olympische limiet voor de Spelen in Parijs. Quilindschy Hartman - Mei - Quilindschy Hartman beleefde een debuutseizoen waar je alleen van kan dromen. Bij jeugdliefde Feyenoord veroverde hij een basisplaats, maakte hij zijn Europese debuut en pakte hij het landskampioenschap. Zo intimiderend als hij eruitziet, zo lief en sociaal is Quilindschy. In de nieuwe Helden vertelt hij hoe anders zijn carrière had kunnen lopen als hij een aantal andere keuzes had gemaakt. Maarten van der Weijden - Juni - Begin 2001 kreeg Maarten van der Weijden te horen dat hij acute leukemie had. Sindsdien doet hij er alles aan om geld op te halen voor kankeronderzoek. In 2019 zwom Maarten al de Elfstedenzwemtocht om geld op te halen. Dit jaar zwom, fietste en liep in totaal 600 kilometer. Hij haalde hiermee 3,7 miljoen euro op. Laura Aarts - Juli - Aarts veroverde met het Nederlands waterpoloteam voor het eerst in 32 jaar de wereldtitel. Ze gold na een succesvol EK in 2018 al als een van de beste keepsters ter wereld, maar dat ze dit WK erbij zou zijn was niet vanzelfsprekend. Ze stopte in 2019 met waterpolo en richtte zich op haar studio fysiotherapie. Ze keerde eind vorig jaar terug in het Nederlands elftal en speelde een sleutelrol op dit WK. Femke Bol - Augustus - Na een aanpassing van haar pasritme, van 15 naar 14 passen, rent Femke Bol dit jaar harder dan ooit. Op het WK in Boedapest maakte ze haar favorietenrol waar en liep naar de wereldtitel op de 400 meter horden in 51,70, haar op één na beste tijd ooit. Femke had op de 400 meter horden al Europees goud, WK-zilver en olympisch brons, nu is er dan ook die felbegeerde wereldtitel. Als klap op de vuurpijl won ze ook nog goud met de 4×400 meter estafetteploeg. 
Na de eerdere Held van de Week verkiezing. Zijn wij in 2023 begonnen met de Held van de Maand verkiezing. In samenwerking met GASSAN. Nomineren wij elke maand een aantal sporters met het mooiste verhaal, waaruit jullie kunnen kiezen. Het gaat voor ons dus niet alleen om de sportprestatie. Aan het eind van het jaar wordt uit alle Helden van de Maand onze Held van het Jaar gekozen. Hieronder vind je de Helden van de afgelopen maanden: Jutta Leerdam - Januari - Jutta Leerdam, sinds afgelopen zomer schaatsster van Jumbo-Visma, liet niet alleen op de ijsbaan, maar ook naast de baan van zich horen. Ze doorbrak taboes door openlijk te praten over de invloed van menstruatieklachten op haar sportprestaties en haar gewicht. Femke Bol - Februari - Dat Femke Bol hard kan lopen is geen verrassing meer. Dat ze wereldrecords aan het verbreken is, had niemand verwacht. Ze liep de 400 meter in 49,26 seconden en verbrak hiermee het 41 jaar oude wereldrecord van de Tsjechoslowaakse Jarmila Kratochvilova. Lutsharel Geertruida - Maart - Voor Lutsharel Geertruida kon het niet op in de maand maart. De verdediger van Feyenoord maakte vlak voor tijd de winnende tegen Ajax, waardoor Feyenoord en grote stap richting het kampioenschap zette. Daarnaast debuteerde hij in het Nederlands elftal tegen Frankrijk en hij verlengde zijn contract tot en met 2025. Sifan Hassan - April - Of het 5.000m, 10.000m of 42 km is, het lijkt voor Sifan niets uit te maken. Tijdens haar marathondebuut zorgde ze voor een sensatie door in een tijd van 2.18,33 de winst te pakken. Met deze tijd dook ze onder het Nederlands record van Nienke Brinkman en voldoet ze aan het olympische limiet voor de Spelen in Parijs. Quilindschy Hartman - Mei - Quilindschy Hartman beleefde een debuutseizoen waar je alleen van kan dromen. Bij jeugdliefde Feyenoord veroverde hij een basisplaats, maakte hij zijn Europese debuut en pakte hij het landskampioenschap. Zo intimiderend als hij eruitziet, zo lief en sociaal is Quilindschy. In de nieuwe Helden vertelt hij hoe anders zijn carrière had kunnen lopen als hij een aantal andere keuzes had gemaakt. Maarten van der Weijden - Juni - Begin 2001 kreeg Maarten van der Weijden te horen dat hij acute leukemie had. Sindsdien doet hij er alles aan om geld op te halen voor kankeronderzoek. In 2019 zwom Maarten al de Elfstedenzwemtocht om geld op te halen. Dit jaar zwom, fietste en liep in totaal 600 kilometer. Hij haalde hiermee 3,7 miljoen euro op. Laura Aarts - Juli - Aarts veroverde met het Nederlands waterpoloteam voor het eerst in 32 jaar de wereldtitel. Ze gold na een succesvol EK in 2018 al als een van de beste keepsters ter wereld, maar dat ze dit WK erbij zou zijn was niet vanzelfsprekend. Ze stopte in 2019 met waterpolo en richtte zich op haar studio fysiotherapie. Ze keerde eind vorig jaar terug in het Nederlands elftal en speelde een sleutelrol op dit WK. Femke Bol - Augustus - Na een aanpassing van haar pasritme, van 15 naar 14 passen, rent Femke Bol dit jaar harder dan ooit. Op het WK in Boedapest maakte ze haar favorietenrol waar en liep naar de wereldtitel op de 400 meter horden in 51,70, haar op één na beste tijd ooit. Femke had op de 400 meter horden al Europees goud, WK-zilver en olympisch brons, nu is er dan ook die felbegeerde wereldtitel. Als klap op de vuurpijl won ze ook nog goud met de 4×400 meter estafetteploeg. 

Helden

Win wedstrijdkaarten voor de OranjeLeeuwinnen

Deze winactie is afgelopen. Voor de uitzwaaiwedstrijd van de OranjeLeeuwinnen tegen België op zondag 2 juli, mocht Staatsloterij 5x 2 wedstrijdkaarten weggeven. Deelnemen aan deze winactie kon tot en met 28 juni 2023.
Deze winactie is afgelopen. Voor de uitzwaaiwedstrijd van de OranjeLeeuwinnen tegen België op zondag 2 juli, mocht Staatsloterij 5x 2 wedstrijdkaarten weggeven. Deelnemen aan deze winactie kon tot en met 28 juni 2023.

Helden

Sportboek van het Jaar 2022

Bij Helden willen we zoveel mogelijk mensen inspireren met de mooiste sportverhalen. Tegelijkertijd zijn we ook altijd op zoek naar inspirerende sportverhalen van anderen. In aanloop naar Wereldboekendag hebben we daarom wederom de publieksverkiezing: Sportboek van het Jaar georganiseerd. Tijdens de twee stemrondes is er massaal gestemd op jullie favorieten. En nu is het eindelijk zover, de uitslag van de strijd om de titel: Sportboek van het Jaar 2022 is geworden: Lourdes aan de Maas. Lourdes aan de Maas - Michel van Egmond & Martijn Krabbendam - In Lourdes aan de Maas bieden Van Egmond en Krabbendam een blik achter de schermen bij het Feyenoord van nu, maar brengen tegelijkertijd een ode aan het rijke verleden van de club. Tussendoor schetsen ze een biografisch portret van oer-Feyenoorder Fred Blankemeijer, decennialang het geweten van de club. In de 'Dick Voormekaar Podcast verraste én overhandigde Frits Barend de prijs aan de winnaars. Je beluistert de aflevering hieronder: Nominaties Van de tien genomineerden boeken, bleven er drie kanshebbers over in de laatste stemronde die kans maakten op de titel: Sportboek van het Jaar 2022. Naast Lourdes aan de Maas, maakten ook Epke én Koersen op geluk kans op deze titel. Hieronder worden de boeken kort beschreven. Epke - John Volkers - Epke is een ontwapenende biografie van topsporter Epke Zonderland. Over presteren onder druk, grenzen verleggen en omgaan met tegenslagen. Het turnpak is uit. De doktersjas spant nog wat om de gespierde schouders. Epke Zonderland, olympisch kampioen en wereldkampioen aan de rekstok, studeerde naast zijn topsportcarrière geneeskunde. Op 1 januari 2022 is hij zich gaan specialiseren. Epke wordt sportarts. Koersen op geluk - Thomas Dekker - Een wervelend verslag van Thomas Dekkers roerige leven na zijn wielercarrière. Thomas vertrekt naar zijn steenrijke geliefde in Beverly Hills, waar hij deel uitmaakt van het jetsetleven met filmsterren, kunstenaars en artiesten. Hij leeft bijna vijf jaar lang een ongelooflijk luxeleven en beleeft de meest bizarre avonturen, terwijl hij in feite vooral op zoek is naar liefde en oprechtheid.
Bij Helden willen we zoveel mogelijk mensen inspireren met de mooiste sportverhalen. Tegelijkertijd zijn we ook altijd op zoek naar inspirerende sportverhalen van anderen. In aanloop naar Wereldboekendag hebben we daarom wederom de publieksverkiezing: Sportboek van het Jaar georganiseerd. Tijdens de twee stemrondes is er massaal gestemd op jullie favorieten. En nu is het eindelijk zover, de uitslag van de strijd om de titel: Sportboek van het Jaar 2022 is geworden: Lourdes aan de Maas. Lourdes aan de Maas - Michel van Egmond & Martijn Krabbendam - In Lourdes aan de Maas bieden Van Egmond en Krabbendam een blik achter de schermen bij het Feyenoord van nu, maar brengen tegelijkertijd een ode aan het rijke verleden van de club. Tussendoor schetsen ze een biografisch portret van oer-Feyenoorder Fred Blankemeijer, decennialang het geweten van de club. In de 'Dick Voormekaar Podcast verraste én overhandigde Frits Barend de prijs aan de winnaars. Je beluistert de aflevering hieronder: Nominaties Van de tien genomineerden boeken, bleven er drie kanshebbers over in de laatste stemronde die kans maakten op de titel: Sportboek van het Jaar 2022. Naast Lourdes aan de Maas, maakten ook Epke én Koersen op geluk kans op deze titel. Hieronder worden de boeken kort beschreven. Epke - John Volkers - Epke is een ontwapenende biografie van topsporter Epke Zonderland. Over presteren onder druk, grenzen verleggen en omgaan met tegenslagen. Het turnpak is uit. De doktersjas spant nog wat om de gespierde schouders. Epke Zonderland, olympisch kampioen en wereldkampioen aan de rekstok, studeerde naast zijn topsportcarrière geneeskunde. Op 1 januari 2022 is hij zich gaan specialiseren. Epke wordt sportarts. Koersen op geluk - Thomas Dekker - Een wervelend verslag van Thomas Dekkers roerige leven na zijn wielercarrière. Thomas vertrekt naar zijn steenrijke geliefde in Beverly Hills, waar hij deel uitmaakt van het jetsetleven met filmsterren, kunstenaars en artiesten. Hij leeft bijna vijf jaar lang een ongelooflijk luxeleven en beleeft de meest bizarre avonturen, terwijl hij in feite vooral op zoek is naar liefde en oprechtheid.

Helden

TUI City of Memories

Deze winactie is afgelopen. In samenwerking met Ajax en TUI hebben er drie winacties plaatsgevonden. Deelnemers aan de winacties maakten kans op een stedentrip t.w.v. €1000.-. In de steden: Wenen, Athene en Madrid blikten Ronald de Boer, John van ' t Schip en Klaas-Jan Huntelaar terug op enkele bijzondere dagen. Wenen Denk je aan Wenen, dan denk je als sportliefhebber aan de gewonnen Champions League-finale van Ajax in 1995. Maar de hoofdstad van Oostenrijk is meer dan dat. Wenen is de stad van de Mozart-concerten, de Weense Wals, Schloss Schönbrunn, het Wiener Philharmoniker, Slot Belvedere en nog véél meer. Meer zien van Wenen? In de serie City of Memories, een samenwerking tussen Ajax en TUI, blikt Ronald de Boer terug op die bijzondere dag in 1995 waar Ajax voor de vierde keer de Champions League won. Athene Athene: stad van de Akropolis, het Dionysus-theater en de Tempel van de Olympische Zeus. Het is ook de stad waar Ajax - vernoemd naar een Griekse held - op 13 mei 1987 de Europa Cup II veroverde. De ploeg van coach Johan Cruijff won in de hoofdstad van Griekenland met 1-0 van Lokomotiv Leipzig. Meer zien van Athene? In de serie City of Memories, een samenwerking tussen Ajax en TUI, blikt John van 't Schip terug op die bijzondere dag in 1987 waar Ajax aan de hand van Johan Cruijff de Europa Cup II veroverde. Madrid Madrid: stad van Prado en het Retiro Park. Het is ook de stad waar Ajax op 5 maart 2019 Real Madrid van de mat speelde. In de hoofdstad van Spanje won Ajax de achtste finale van de Champions League met 4-1 en schakelde daarmee de titelverdediger uit. Meer zien van Madrid? In de serie City of Memories, een samenwerking tussen Ajax en TUI, blikt Klaas-Jan Huntelaar terug op een koninklijke avond waar het Ajax van Huntelaar zijn voormalige werkgever Real Madrid uitschakelde in de Champions League.
Deze winactie is afgelopen. In samenwerking met Ajax en TUI hebben er drie winacties plaatsgevonden. Deelnemers aan de winacties maakten kans op een stedentrip t.w.v. €1000.-. In de steden: Wenen, Athene en Madrid blikten Ronald de Boer, John van ' t Schip en Klaas-Jan Huntelaar terug op enkele bijzondere dagen. Wenen Denk je aan Wenen, dan denk je als sportliefhebber aan de gewonnen Champions League-finale van Ajax in 1995. Maar de hoofdstad van Oostenrijk is meer dan dat. Wenen is de stad van de Mozart-concerten, de Weense Wals, Schloss Schönbrunn, het Wiener Philharmoniker, Slot Belvedere en nog véél meer. Meer zien van Wenen? In de serie City of Memories, een samenwerking tussen Ajax en TUI, blikt Ronald de Boer terug op die bijzondere dag in 1995 waar Ajax voor de vierde keer de Champions League won. Athene Athene: stad van de Akropolis, het Dionysus-theater en de Tempel van de Olympische Zeus. Het is ook de stad waar Ajax - vernoemd naar een Griekse held - op 13 mei 1987 de Europa Cup II veroverde. De ploeg van coach Johan Cruijff won in de hoofdstad van Griekenland met 1-0 van Lokomotiv Leipzig. Meer zien van Athene? In de serie City of Memories, een samenwerking tussen Ajax en TUI, blikt John van 't Schip terug op die bijzondere dag in 1987 waar Ajax aan de hand van Johan Cruijff de Europa Cup II veroverde. Madrid Madrid: stad van Prado en het Retiro Park. Het is ook de stad waar Ajax op 5 maart 2019 Real Madrid van de mat speelde. In de hoofdstad van Spanje won Ajax de achtste finale van de Champions League met 4-1 en schakelde daarmee de titelverdediger uit. Meer zien van Madrid? In de serie City of Memories, een samenwerking tussen Ajax en TUI, blikt Klaas-Jan Huntelaar terug op een koninklijke avond waar het Ajax van Huntelaar zijn voormalige werkgever Real Madrid uitschakelde in de Champions League.

Helden

Held van het Jaar 2022

Prachtige prestaties, Helden die zich uitspraken over moeilijke onderwerpen, sporters die afscheid namen of zich maatschappelijk lieten gelden; 2022 was wederom een bijzonder sportjaar.  Op maandag 19 december 2022 werd live in de uitzending van Tijd voor Max de Held van het Jaar bekend gemaakt. In samenwerking met de Johan Cruyff Foundation overhandigde Barbara Barend een Schoolplein14 uit aan de Held van het Jaar 2022: Ireen Wüst. Ireen Wüst  - Succesvolste Nederlandse Olympiër ooit - ''Waar iedereen bang wordt van die vijf olympische ringen en gekke dingen gaat doen, komt Ireen thuis'', zei Erben Wennemars eerder dit jaar over Ireen Wüst. Wüst wist ook deze spelen weer een gouden medaille (1500m) aan haar palmares toe te voegen en werd zo de eerste atleet ooit die op vijf verschillende Olympische Spelen een individuele gouden medaille won. Nominaties Na de eerste stemronde waren er nog vijf Nederlandse topsporters over die kans maakten op de titel: Held van het Jaar 2022. Naast de winnares Ireen Wüst vulden op alfabetische volgorde: Frédérique Matla, Irene Schouten, Suzanne Schulting én Annemiek van Vleuten de top vijf aan. Lees hieronder waarom deze sporters genomineerd waren voor de Held van het Jaar: Frédérique Matla  - Doelpuntenmachine - Elk internationaal titeltoernooi waar Frédérique Matla met het Nederlands hockeyelftal aan deelneemt hebben allen hetzelfde resultaat. Winst. Echter liggen de prioriteiten inmiddels ook elders. Na de uitkomsten van het onderzoek naar de angstcultuur en mentale mishandeling, ligt de focus voornamelijk op het zoeken naar de juiste balans, de prestatiecultuur opnieuw inrichten en misschien wel het belangrijkste: plezier hebben. Irene Schouten  - Koningin van de Olympische Spelen - Irene Schouten kroonde zich in Peking tot de absolute koningin van de Winterspelen. Met gouden medailles op de 3000m, 5000m en de massastart liet ze een onuitwisbare indruk achter. Alsof dat nog niet genoeg was, voegde ze ook nog een bronzen plak bij de ploegenachtervolging toe aan haar erelijst. Hiermee werd ze de meest succesvolle Nederlander ooit op één winterspelen. Suzanne Schulting  - Niet te stoppen - Schulting kan met recht de Koningin van het shorttrack genoemd worden. De shorttrackster wist twee gouden medailles (1000m en 3000m aflossing), één zilveren medaille (500m) en één bronzen medaille (1500m) toe te voegen aan haar indrukwekkende erelijst. Helaas moest ze de Wereldkampioenschappen aan haar voorbij laten gaan. Wie weet hoeveel medailles ze daar nog in de wacht had gesleept. Annemiek van Vleuten  - The golden touch - Na het winnen van de voorjaarsklassieker Luik-Bastenaken-Luik, won ze voor de 3de keer in haar carrière de Giro Donne, de eerste editie van de Tour de France Femmes en de Challenge by La Vuelta. Als kers op de taart werd Annemiek van Vleuten ondanks een elleboogbreuk ook op schitterende wijze voor de 2de keer wereldkampioene op de weg in Australië.
Prachtige prestaties, Helden die zich uitspraken over moeilijke onderwerpen, sporters die afscheid namen of zich maatschappelijk lieten gelden; 2022 was wederom een bijzonder sportjaar.  Op maandag 19 december 2022 werd live in de uitzending van Tijd voor Max de Held van het Jaar bekend gemaakt. In samenwerking met de Johan Cruyff Foundation overhandigde Barbara Barend een Schoolplein14 uit aan de Held van het Jaar 2022: Ireen Wüst. Ireen Wüst  - Succesvolste Nederlandse Olympiër ooit - ''Waar iedereen bang wordt van die vijf olympische ringen en gekke dingen gaat doen, komt Ireen thuis'', zei Erben Wennemars eerder dit jaar over Ireen Wüst. Wüst wist ook deze spelen weer een gouden medaille (1500m) aan haar palmares toe te voegen en werd zo de eerste atleet ooit die op vijf verschillende Olympische Spelen een individuele gouden medaille won. Nominaties Na de eerste stemronde waren er nog vijf Nederlandse topsporters over die kans maakten op de titel: Held van het Jaar 2022. Naast de winnares Ireen Wüst vulden op alfabetische volgorde: Frédérique Matla, Irene Schouten, Suzanne Schulting én Annemiek van Vleuten de top vijf aan. Lees hieronder waarom deze sporters genomineerd waren voor de Held van het Jaar: Frédérique Matla  - Doelpuntenmachine - Elk internationaal titeltoernooi waar Frédérique Matla met het Nederlands hockeyelftal aan deelneemt hebben allen hetzelfde resultaat. Winst. Echter liggen de prioriteiten inmiddels ook elders. Na de uitkomsten van het onderzoek naar de angstcultuur en mentale mishandeling, ligt de focus voornamelijk op het zoeken naar de juiste balans, de prestatiecultuur opnieuw inrichten en misschien wel het belangrijkste: plezier hebben. Irene Schouten  - Koningin van de Olympische Spelen - Irene Schouten kroonde zich in Peking tot de absolute koningin van de Winterspelen. Met gouden medailles op de 3000m, 5000m en de massastart liet ze een onuitwisbare indruk achter. Alsof dat nog niet genoeg was, voegde ze ook nog een bronzen plak bij de ploegenachtervolging toe aan haar erelijst. Hiermee werd ze de meest succesvolle Nederlander ooit op één winterspelen. Suzanne Schulting  - Niet te stoppen - Schulting kan met recht de Koningin van het shorttrack genoemd worden. De shorttrackster wist twee gouden medailles (1000m en 3000m aflossing), één zilveren medaille (500m) en één bronzen medaille (1500m) toe te voegen aan haar indrukwekkende erelijst. Helaas moest ze de Wereldkampioenschappen aan haar voorbij laten gaan. Wie weet hoeveel medailles ze daar nog in de wacht had gesleept. Annemiek van Vleuten  - The golden touch - Na het winnen van de voorjaarsklassieker Luik-Bastenaken-Luik, won ze voor de 3de keer in haar carrière de Giro Donne, de eerste editie van de Tour de France Femmes en de Challenge by La Vuelta. Als kers op de taart werd Annemiek van Vleuten ondanks een elleboogbreuk ook op schitterende wijze voor de 2de keer wereldkampioene op de weg in Australië.

Overig

Next level

Jetze Plat (30) is een van de boegbeelden van de Nederlandse paralympische ploeg. In Tokio gaat hij voor goud bij het handbiken én de triatlon. Victoria Koblenko ging bij de man met het indrukwekkende lichaam langs die de afgelopen jaren alles won wat er te winnen viel. Vier jaar geleden was er geen houden aan. Alles wat je aanraakte, veranderde in goud. Hoe sta je ervoor in dit, als gevolg van corona, merkwaardige sportjaar? “Er waren amper wedstrijden, maar de negen internationale wedstrijden waaraan ik heb meegedaan, heb ik allemaal gewonnen.” Zie je op tegen lege tribunes in Tokio? “Het mooie van wedstrijden winnen - en soms ook verliezen - is het kunnen delen met mensen die je het hele jaar zien en volgen. Hen ga ik dit jaar wel missen. Natuurlijk kun je zo’n moment creëren bij thuiskomst, maar het is toch anders. Maar ik ga niet klagen. Ik ben allang blij dat de Paralympics door lijken te gaan. Daar heb ik afgelopen jaren alles in geïnvesteerd.” Hoe gooit corona jouw laatste voorbereiding op de Para­lympische Spelen in de war? “Ik was van plan om al vroeg af te reizen naar Tokio om te kunnen acclimatiseren, maar dat mag nu niet. Ik vlieg pas zeven dagen van tevoren naar Japan. Ik doe nu veel trainingen in een klimaatkamer in Limburg om m’n lichaam alvast te laten wennen aan de hoge luchtvochtigheid en temperatuur in Tokio.” ALLERGISCH Dit zijn door de omstandigheden heel andere Paralympische Spelen dan die in 2012 en 2016. Hoe helpt de ervaring van eerdere edities jou nu? “Voorheen tekende ik alles uit en wilde ik alles onder controle houden. Bij mijn eerste deelname, in 2012, staarde ik me blind op het resultaat. Mede daardoor werd het niet helemaal wat ik had verwacht. Ik werd vierde. Maar tegelijkertijd zorgde de ervaring van Londen ervoor dat ik professioneler werd. Ik ging specifieker trainen, ging aan de slag met mentale training.” Hoe bouw je mentale weerbaarheid op? “Door een heel intensief traject te volgen, zoals ik heb gedaan in aanloop naar Rio. Ik heb daar zoveel aan te danken. Mijn moeder werd in die periode ernstig ziek. We hebben voor de Paralympische Spelen alle mogelijke scenario’s besproken. Stel dat m’n moeder de dag voor mijn wedstrijd zou overlijden. Wat dan? Mijn moeder vond het, ondanks haar zware toestand, belangrijk dat ik goed zou presteren. Zelfs in die context kun je stabiliteit creëren. Dat heb ik allemaal geleerd. In Rio won ik mede daardoor goud op de triatlon en brons met het handbiken. Inmiddels weet ik heel goed hoe ik rustig moet blijven en kan anticiperen op omstandigheden, ik heb geleerd in het moment te schakelen.” Wanneer kwam het besef dat je talent had? “Dankzij een revalidatiecentrum in Utrecht mocht ik in 2008 een bezoekje brengen aan de Spelen in Peking. Daar mocht ik als jong talent naar de grote atleten kijken. Toen besloot ik: dit is wat ik wil. In 2011 won ik mijn eerste wereldbeker en kwam het besef dat ik er talent voor zou kunnen hebben.” Wat zijn de hoofdingrediënten van jouw succes? “Mijn passie. Ik houd van het handbiken en de triatlon, daar heb ik niet per se de wedstrijden voor nodig. Ik vind het mooi om elke dag te trainen. En ik zoek nooit excuses, daar ben ik vrij allergisch voor. Ik kan het verprutsen en dat ligt niet aan een concurrent die dingen doet die ik niet verwacht. Ik ben de eindverantwoordelijke.” In je vorige interview met Helden sprak je dankbaarheid uit naar je ouders die je nooit met een taxibusje naar school hebben laten gaan en je gelijk hebben behandeld in een gezin met drie andere kinderen, ondanks je fysieke bijzonderheid. “Klopt. Dat mijn ouders me altijd zo hebben behandeld, heeft me enorm gevormd en geholpen.” Gelukkig was je moeder nog getuige van het goud en brons in Rio. Eind 2017 is ze overleden. Ik was diep ontroerd om te lezen dat je haar als eerste belde na elke finish. Wie bel je nu na een wedstrijd? “Op het laatst kon ik mijn moeder gelukkig nog foto’s van trainingskampen sturen. Mijn vader is niet zo handig met een smartphone, kan er zo ongeveer alleen mee bellen. Tegenwoordig bel ik altijd als eerste mijn vriendin na een wedstrijd.” NEKWERVEL Je stond onlangs op de cover van tijdschrift Men’s Health. Iedereen kon zien dat je fysiek prima in vorm bent. Hoe onderhoud jij je lichaam? “De basis is het belangrijkst. Dat is deels al spelenderwijs vanaf heel jonge leeftijd gebeurt. Door veel te sporten heb ik mijn bovenlichaam sterker gemaakt. Dat deed ik ook mede om wat ik niet kon met mijn benen op te kunnen vangen. Toen ik topsporter werd, werd voeding natuurlijk ook steeds belangrijker. Ik moet voldoende energie hebben om de trainingen af te kunnen werken en daarna moet ik ook de voedingsstoffen ook weer zo goed mogelijk aanvullen voor het herstel. Ik ben blij met Campina als sponsor, de kwark met muesli is echt een belangrijke factor om voldoende energie te hebben voor een training en voor mijn herstel. Campina, die ook de hele paralympische ploeg steunt, focust zich op fysieke en mentale fitheid, dat is in deze tijd belangrijker dan ooit.” Toen je twee jaar geleden voor de tweede keer paralympisch sporter van het jaar werd, luidde het juryrapport: ‘Een sporter die z’n grenzen voortdurend opzoekt.’ Dat is wel gebleken. Motorcrossen gooide nog bijna roet in het eten... “Ik brak mijn nekwervel op mijn 29ste verjaardag, maar gelukkig hadden mijn nekspieren de klap opgevangen waardoor de schade beperkt bleef.” In 2017 legde je de beroemde Ironman op Hawaï als snelste af van alle paralympische atleten. Sterker, je kwam van alle 2200 deelnemers als 26ste over de finish. Wat staat er eigenlijk allemaal nog op jouw bucketlist? “Op korte termijn drie medailles winnen in vier dagen tijd in Tokio. Op lange termijn een eigen huis bouwen. Met Berit een eigen plek vanaf nul opbouwen lijkt me geweldig.” Berit Gunderson is de liefde van je leven? “Absoluut. Waar ik vroeger graag acht weken op trainingskamp ging, heb ik tegenwoordig na vier weken zin om naar huis te gaan en haar weer te zien.” Jullie hebben een break gehad. Ik kan erover meepraten hoe lastig het kan zijn om nieuwe spelregels te formuleren voor een doorstart van je relatie. Hoe is het jullie gelukt? “Als je uit elkaar gaat, ga je al snel dingen missen die ertoe doen. Als je dat voelt, is er ruimte om te werken aan dingen die misgingen. Berit was zoekende en ik was übergefocust op de sport. We wisten allebei dat er echt wat moest veranderen. Maar de echte uitdaging zat ’m voor mij in het naar mijn omgeving communiceren dat we weer een committent met elkaar waren aangegaan.” PUZZELSTUK Wat zijn, naast een mooi huis bouwen met Berit, de sportieve ambities nog? “Sowieso de Paralympische Spelen in Parijs over drie jaar. Ik weet voor 99 procent zeker dat ik daarna stop. Verder zit de Ironman op Hawaï toch ook nog in mijn hoofd. Ik zie het als een uitdaging om me daarin te meten met valide topatleten. De Ironman is niet te combineren met de afstanden bij het handbiken en op de triatlon in Tokio.” Wie zijn ‘wij’? “Mijn begeleidende team en ik. En dan vooral mijn hoofdtrainer Guido Vroemen die mijn trainingsschema’s maakt, mijn voeding in de gaten houdt en weet hoe ik belast kan worden. Op Guido vertrouw ik blind. Hij zou ook meegaan naar Tokio, maar door alle extra regels mag hij niet in het olympische dorp komen omdat hij geen officieel staflid is van NOC*NSF. Om telkens te organiseren hoe we elkaar buiten het olympisch dorp konden treffen, zou ons alleen maar hoofdpijn opleveren.” Wanneer kwam het besef dat je een team nodig hebt? “Toen ik vijftien of zestien was, begon het begrip in te dalen dat ik dit niet alleen kon doen. Ik wilde naar dat next level. Ik kon wel individueel trainen, maar als ik naar next level wilde, moest er ook begeleiding van next level bijkomen. Guido en ik gingen in 2014 samenwerken, maar dat verliep niet meteen soepel. Vooral de communicatie liep te wensen over. We trainden op afstand. In mijn handbike zit een vermogensmeter ingebouwd, maar het gevoel hoe ik herstelde van een training konden we daar niet aan aflezen. Ik vond het in het begin moeilijk eerlijk te zijn over hoe snel ik hersteld was.” Je wilde meer en harder trainen? “Klopt. Maar als ik meer deed, presteerde ik minder. Guido had alle kennis en ik had het talent, maar we moesten echt op elkaars golflengte komen. Ik vond het moeilijk om te zeggen dat ik moe was en nog niet hersteld was. Dat voelde voor mij als falen. De grote les was dat gas terugnemen niet hoefde te betekenen dat mijn prestatie achteruitging. Dat inzicht was een belangrijk puzzelstuk om naar dat next level te kunnen.” Wie hielp je met dit inzicht? “Ik heb op een dag met zwemtrainer Marcel Wouda gesproken. Hij keek met een neutrale blik naar mij en onze aanpak. Marcel stelde me een aantal vragen en toen bleek dat ik bij het aantal trainingsuren per week standaard twee uur extra deed. Marcel deed me inzien dat dat niet goed was, dat trainingsprogramma’s er niet voor niets zijn. Nu zie ik in dat als ik aan het einde van de week ook kwaliteit wil leveren in de trainingen, het niet in die paar extra uren training zit.” Je vertelde net dat je na de Paralympische Spelen in Parijs zo goed als zeker stopt. Waar verlang je naar als je sportcarrière erop zit? “Een wijdere blik. Ik wil de wereld ontdekken. Ik ben tegen die tijd 33. O, en lekker eten, daar verheug ik me ook op. Het is niet eens dat patatje of die zak chips die ik mis. Maar het kan fijn zijn om zonder weegschaal te genieten.” DEEPHOUSE Terug naar het nu, naar de Paralympische Spelen in Tokio. Hoe ziet de laatste voorbereiding er bij jou uit, dus vlak voor de start van een wedstrijd? “Ik zoek altijd de stilte in mezelf op. Als ik in een busje naar de wedstrijd zit, luister ik rustige muziek. Daarna gebruik ik een andere playlist als warming-up. Deephouse pept me op.” Hoe verloopt de dialoog met jezelf in de laatste minuten voor de wedstrijd? “Ik zeg tegen mezelf dat mijn concurrentie tien procent sterker is geworden sinds de vorige wedstrijd. Zo zet ik mezelf op scherp. Bewustwording van: dit is alles wat ik heb, hier moet ik het mee doen. Ik zeg tegen mezelf: dit is het moment.” Waarmee ga je jezelf belonen als je straks de medailles binnen hebt? Lachend: “Een ritje op de crossmotor!” Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
Jetze Plat (30) is een van de boegbeelden van de Nederlandse paralympische ploeg. In Tokio gaat hij voor goud bij het handbiken én de triatlon. Victoria Koblenko ging bij de man met het indrukwekkende lichaam langs die de afgelopen jaren alles won wat er te winnen viel. Vier jaar geleden was er geen houden aan. Alles wat je aanraakte, veranderde in goud. Hoe sta je ervoor in dit, als gevolg van corona, merkwaardige sportjaar? “Er waren amper wedstrijden, maar de negen internationale wedstrijden waaraan ik heb meegedaan, heb ik allemaal gewonnen.” Zie je op tegen lege tribunes in Tokio? “Het mooie van wedstrijden winnen - en soms ook verliezen - is het kunnen delen met mensen die je het hele jaar zien en volgen. Hen ga ik dit jaar wel missen. Natuurlijk kun je zo’n moment creëren bij thuiskomst, maar het is toch anders. Maar ik ga niet klagen. Ik ben allang blij dat de Paralympics door lijken te gaan. Daar heb ik afgelopen jaren alles in geïnvesteerd.” Hoe gooit corona jouw laatste voorbereiding op de Para­lympische Spelen in de war? “Ik was van plan om al vroeg af te reizen naar Tokio om te kunnen acclimatiseren, maar dat mag nu niet. Ik vlieg pas zeven dagen van tevoren naar Japan. Ik doe nu veel trainingen in een klimaatkamer in Limburg om m’n lichaam alvast te laten wennen aan de hoge luchtvochtigheid en temperatuur in Tokio.” ALLERGISCH Dit zijn door de omstandigheden heel andere Paralympische Spelen dan die in 2012 en 2016. Hoe helpt de ervaring van eerdere edities jou nu? “Voorheen tekende ik alles uit en wilde ik alles onder controle houden. Bij mijn eerste deelname, in 2012, staarde ik me blind op het resultaat. Mede daardoor werd het niet helemaal wat ik had verwacht. Ik werd vierde. Maar tegelijkertijd zorgde de ervaring van Londen ervoor dat ik professioneler werd. Ik ging specifieker trainen, ging aan de slag met mentale training.” Hoe bouw je mentale weerbaarheid op? “Door een heel intensief traject te volgen, zoals ik heb gedaan in aanloop naar Rio. Ik heb daar zoveel aan te danken. Mijn moeder werd in die periode ernstig ziek. We hebben voor de Paralympische Spelen alle mogelijke scenario’s besproken. Stel dat m’n moeder de dag voor mijn wedstrijd zou overlijden. Wat dan? Mijn moeder vond het, ondanks haar zware toestand, belangrijk dat ik goed zou presteren. Zelfs in die context kun je stabiliteit creëren. Dat heb ik allemaal geleerd. In Rio won ik mede daardoor goud op de triatlon en brons met het handbiken. Inmiddels weet ik heel goed hoe ik rustig moet blijven en kan anticiperen op omstandigheden, ik heb geleerd in het moment te schakelen.” Wanneer kwam het besef dat je talent had? “Dankzij een revalidatiecentrum in Utrecht mocht ik in 2008 een bezoekje brengen aan de Spelen in Peking. Daar mocht ik als jong talent naar de grote atleten kijken. Toen besloot ik: dit is wat ik wil. In 2011 won ik mijn eerste wereldbeker en kwam het besef dat ik er talent voor zou kunnen hebben.” Wat zijn de hoofdingrediënten van jouw succes? “Mijn passie. Ik houd van het handbiken en de triatlon, daar heb ik niet per se de wedstrijden voor nodig. Ik vind het mooi om elke dag te trainen. En ik zoek nooit excuses, daar ben ik vrij allergisch voor. Ik kan het verprutsen en dat ligt niet aan een concurrent die dingen doet die ik niet verwacht. Ik ben de eindverantwoordelijke.” In je vorige interview met Helden sprak je dankbaarheid uit naar je ouders die je nooit met een taxibusje naar school hebben laten gaan en je gelijk hebben behandeld in een gezin met drie andere kinderen, ondanks je fysieke bijzonderheid. “Klopt. Dat mijn ouders me altijd zo hebben behandeld, heeft me enorm gevormd en geholpen.” Gelukkig was je moeder nog getuige van het goud en brons in Rio. Eind 2017 is ze overleden. Ik was diep ontroerd om te lezen dat je haar als eerste belde na elke finish. Wie bel je nu na een wedstrijd? “Op het laatst kon ik mijn moeder gelukkig nog foto’s van trainingskampen sturen. Mijn vader is niet zo handig met een smartphone, kan er zo ongeveer alleen mee bellen. Tegenwoordig bel ik altijd als eerste mijn vriendin na een wedstrijd.” NEKWERVEL Je stond onlangs op de cover van tijdschrift Men’s Health. Iedereen kon zien dat je fysiek prima in vorm bent. Hoe onderhoud jij je lichaam? “De basis is het belangrijkst. Dat is deels al spelenderwijs vanaf heel jonge leeftijd gebeurt. Door veel te sporten heb ik mijn bovenlichaam sterker gemaakt. Dat deed ik ook mede om wat ik niet kon met mijn benen op te kunnen vangen. Toen ik topsporter werd, werd voeding natuurlijk ook steeds belangrijker. Ik moet voldoende energie hebben om de trainingen af te kunnen werken en daarna moet ik ook de voedingsstoffen ook weer zo goed mogelijk aanvullen voor het herstel. Ik ben blij met Campina als sponsor, de kwark met muesli is echt een belangrijke factor om voldoende energie te hebben voor een training en voor mijn herstel. Campina, die ook de hele paralympische ploeg steunt, focust zich op fysieke en mentale fitheid, dat is in deze tijd belangrijker dan ooit.” Toen je twee jaar geleden voor de tweede keer paralympisch sporter van het jaar werd, luidde het juryrapport: ‘Een sporter die z’n grenzen voortdurend opzoekt.’ Dat is wel gebleken. Motorcrossen gooide nog bijna roet in het eten... “Ik brak mijn nekwervel op mijn 29ste verjaardag, maar gelukkig hadden mijn nekspieren de klap opgevangen waardoor de schade beperkt bleef.” In 2017 legde je de beroemde Ironman op Hawaï als snelste af van alle paralympische atleten. Sterker, je kwam van alle 2200 deelnemers als 26ste over de finish. Wat staat er eigenlijk allemaal nog op jouw bucketlist? “Op korte termijn drie medailles winnen in vier dagen tijd in Tokio. Op lange termijn een eigen huis bouwen. Met Berit een eigen plek vanaf nul opbouwen lijkt me geweldig.” Berit Gunderson is de liefde van je leven? “Absoluut. Waar ik vroeger graag acht weken op trainingskamp ging, heb ik tegenwoordig na vier weken zin om naar huis te gaan en haar weer te zien.” Jullie hebben een break gehad. Ik kan erover meepraten hoe lastig het kan zijn om nieuwe spelregels te formuleren voor een doorstart van je relatie. Hoe is het jullie gelukt? “Als je uit elkaar gaat, ga je al snel dingen missen die ertoe doen. Als je dat voelt, is er ruimte om te werken aan dingen die misgingen. Berit was zoekende en ik was übergefocust op de sport. We wisten allebei dat er echt wat moest veranderen. Maar de echte uitdaging zat ’m voor mij in het naar mijn omgeving communiceren dat we weer een committent met elkaar waren aangegaan.” PUZZELSTUK Wat zijn, naast een mooi huis bouwen met Berit, de sportieve ambities nog? “Sowieso de Paralympische Spelen in Parijs over drie jaar. Ik weet voor 99 procent zeker dat ik daarna stop. Verder zit de Ironman op Hawaï toch ook nog in mijn hoofd. Ik zie het als een uitdaging om me daarin te meten met valide topatleten. De Ironman is niet te combineren met de afstanden bij het handbiken en op de triatlon in Tokio.” Wie zijn ‘wij’? “Mijn begeleidende team en ik. En dan vooral mijn hoofdtrainer Guido Vroemen die mijn trainingsschema’s maakt, mijn voeding in de gaten houdt en weet hoe ik belast kan worden. Op Guido vertrouw ik blind. Hij zou ook meegaan naar Tokio, maar door alle extra regels mag hij niet in het olympische dorp komen omdat hij geen officieel staflid is van NOC*NSF. Om telkens te organiseren hoe we elkaar buiten het olympisch dorp konden treffen, zou ons alleen maar hoofdpijn opleveren.” Wanneer kwam het besef dat je een team nodig hebt? “Toen ik vijftien of zestien was, begon het begrip in te dalen dat ik dit niet alleen kon doen. Ik wilde naar dat next level. Ik kon wel individueel trainen, maar als ik naar next level wilde, moest er ook begeleiding van next level bijkomen. Guido en ik gingen in 2014 samenwerken, maar dat verliep niet meteen soepel. Vooral de communicatie liep te wensen over. We trainden op afstand. In mijn handbike zit een vermogensmeter ingebouwd, maar het gevoel hoe ik herstelde van een training konden we daar niet aan aflezen. Ik vond het in het begin moeilijk eerlijk te zijn over hoe snel ik hersteld was.” Je wilde meer en harder trainen? “Klopt. Maar als ik meer deed, presteerde ik minder. Guido had alle kennis en ik had het talent, maar we moesten echt op elkaars golflengte komen. Ik vond het moeilijk om te zeggen dat ik moe was en nog niet hersteld was. Dat voelde voor mij als falen. De grote les was dat gas terugnemen niet hoefde te betekenen dat mijn prestatie achteruitging. Dat inzicht was een belangrijk puzzelstuk om naar dat next level te kunnen.” Wie hielp je met dit inzicht? “Ik heb op een dag met zwemtrainer Marcel Wouda gesproken. Hij keek met een neutrale blik naar mij en onze aanpak. Marcel stelde me een aantal vragen en toen bleek dat ik bij het aantal trainingsuren per week standaard twee uur extra deed. Marcel deed me inzien dat dat niet goed was, dat trainingsprogramma’s er niet voor niets zijn. Nu zie ik in dat als ik aan het einde van de week ook kwaliteit wil leveren in de trainingen, het niet in die paar extra uren training zit.” Je vertelde net dat je na de Paralympische Spelen in Parijs zo goed als zeker stopt. Waar verlang je naar als je sportcarrière erop zit? “Een wijdere blik. Ik wil de wereld ontdekken. Ik ben tegen die tijd 33. O, en lekker eten, daar verheug ik me ook op. Het is niet eens dat patatje of die zak chips die ik mis. Maar het kan fijn zijn om zonder weegschaal te genieten.” DEEPHOUSE Terug naar het nu, naar de Paralympische Spelen in Tokio. Hoe ziet de laatste voorbereiding er bij jou uit, dus vlak voor de start van een wedstrijd? “Ik zoek altijd de stilte in mezelf op. Als ik in een busje naar de wedstrijd zit, luister ik rustige muziek. Daarna gebruik ik een andere playlist als warming-up. Deephouse pept me op.” Hoe verloopt de dialoog met jezelf in de laatste minuten voor de wedstrijd? “Ik zeg tegen mezelf dat mijn concurrentie tien procent sterker is geworden sinds de vorige wedstrijd. Zo zet ik mezelf op scherp. Bewustwording van: dit is alles wat ik heb, hier moet ik het mee doen. Ik zeg tegen mezelf: dit is het moment.” Waarmee ga je jezelf belonen als je straks de medailles binnen hebt? Lachend: “Een ritje op de crossmotor!” Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Overig

Paralympische helden

In Tokio worden voor de zestiende keer de Paralympische Spelen gehouden. Dit zijn enkele van ‘onze’ helden die we in de gaten moeten houden tussen 24 augustus en 5 september. Fleur Jong (25) ATLETIEK Deze zomer begon sprankelend voor Fleur Jong, de vrouw in vorm. Zowel op de 100 meter sprint (12,64 seconden) als bij het verspringen (6,09 meter) verbrak de atlete op dubbele blades het wereldrecord. “Ik heb genoten van het moment en van de complimenten die ik kreeg, maar daarna was het weer back to business, want we zijn nog niet klaar met dit seizoen...” Tristan Bangma (23) WIELRENNEN Tristan Bangma heeft iets zeldzaams. Op zijn achtste werd opticus atrofie geconstateerd: zijn oogzenuwen zijn aangetast, waardoor de waargenomen beelden door het oog niet snel en goed genoeg worden doorgegeven naar zijn hersenen. “Destijds had ik nog een gezichtsvermogen van 25 procent, inmiddels is dat gereduceerd tot één procent. Ik heb nog nooit van iemand gehoord dat hij of zij dezelfde afwijking heeft.” Bo Kramer (23) ROLSTOELBASKETBAL “Als kind zat ik tijdens Studio Sport op zondagavond naast mijn vader. Als AZ en Ajax tegen elkaar speelden, was papa voor AZ en ik voor Ajax. Op het schoolplein voetbalde ik met de jongens en droomde ik ervan ooit bij Ajax te spelen.” Op elfjarige leeftijd werd, per toeval, botkanker geconstateerd. Bo’s rechterscheenbeen werd tijdens een operatie compleet vervangen door haar linkerkuitbeen, waardoor ze niet in staat is om een valide sport uit te oefenen. “Het was ziekenhuis in en uit, waardoor ik niet alleen een groot deel van het schooljaar miste, maar ook de puberteit heb overgeslagen. In het ziekenhuis hield men er nauwelijks rekening mee dat ik nog jong was. De diagnoses werden gedeeld waar ik bij was. Ik werd sneller volwassen dan anderen. Corné de Koning (31) ROEIEN “De magie van het roeien is voor mij: de krachtige, gestroomlijnde beweging op en tegen het water. Én je zit midden in de natuur. Het is een saaie sport om naar te kijken, maar om te doen uitdagend: het stelt je in staat om jezelf helemaal leeg te trekken en fysiek te testen, dat vind ik tof,” zegt Corné de Koning. Corné werd geboren met een beenafwijking. “Ik moest veel ingrepen ondergaan, zat soms zes maanden per jaar in het gips als een operatie niet goed was gelukt. Daarom was er weinig tijd om te sporten. Tijdens gymlessen werd ik altijd als laatste gekozen. ‘Jullie mogen Corné wel hebben,’ klonk het geregeld bij het partijtjes maken voor voetbal. Kinderen kunnen soms hard zijn.” Diede de Groot (24) ROLSTOELTENNIS Op de Spelen van Rio kondigde de toen negentienjarige Diede de Groot zich al aan als voornaamste kanshebster om de troon te gaan bestijgen, om ’s werelds beste rolstoeltennisster te worden. Als new kid on the block bracht zij landgenote Jiske Griffioen in de halve finale aan het wankelen. Ze leidde met 6-4 en 4-2, maar verloor uiteindelijk de tiebreak van de derde set. “Op dat moment was ik vooral verdrietig. Achteraf besefte ik pas goed wat er met me was gebeurd. Ik had op dat moment nog niet eens een grandslamtoernooi gespeeld en toch was ik al erg dicht bij de finale op de Paralympische Spelen. Het is een springplank geweest.” Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
In Tokio worden voor de zestiende keer de Paralympische Spelen gehouden. Dit zijn enkele van ‘onze’ helden die we in de gaten moeten houden tussen 24 augustus en 5 september. Fleur Jong (25) ATLETIEK Deze zomer begon sprankelend voor Fleur Jong, de vrouw in vorm. Zowel op de 100 meter sprint (12,64 seconden) als bij het verspringen (6,09 meter) verbrak de atlete op dubbele blades het wereldrecord. “Ik heb genoten van het moment en van de complimenten die ik kreeg, maar daarna was het weer back to business, want we zijn nog niet klaar met dit seizoen...” Tristan Bangma (23) WIELRENNEN Tristan Bangma heeft iets zeldzaams. Op zijn achtste werd opticus atrofie geconstateerd: zijn oogzenuwen zijn aangetast, waardoor de waargenomen beelden door het oog niet snel en goed genoeg worden doorgegeven naar zijn hersenen. “Destijds had ik nog een gezichtsvermogen van 25 procent, inmiddels is dat gereduceerd tot één procent. Ik heb nog nooit van iemand gehoord dat hij of zij dezelfde afwijking heeft.” Bo Kramer (23) ROLSTOELBASKETBAL “Als kind zat ik tijdens Studio Sport op zondagavond naast mijn vader. Als AZ en Ajax tegen elkaar speelden, was papa voor AZ en ik voor Ajax. Op het schoolplein voetbalde ik met de jongens en droomde ik ervan ooit bij Ajax te spelen.” Op elfjarige leeftijd werd, per toeval, botkanker geconstateerd. Bo’s rechterscheenbeen werd tijdens een operatie compleet vervangen door haar linkerkuitbeen, waardoor ze niet in staat is om een valide sport uit te oefenen. “Het was ziekenhuis in en uit, waardoor ik niet alleen een groot deel van het schooljaar miste, maar ook de puberteit heb overgeslagen. In het ziekenhuis hield men er nauwelijks rekening mee dat ik nog jong was. De diagnoses werden gedeeld waar ik bij was. Ik werd sneller volwassen dan anderen. Corné de Koning (31) ROEIEN “De magie van het roeien is voor mij: de krachtige, gestroomlijnde beweging op en tegen het water. Én je zit midden in de natuur. Het is een saaie sport om naar te kijken, maar om te doen uitdagend: het stelt je in staat om jezelf helemaal leeg te trekken en fysiek te testen, dat vind ik tof,” zegt Corné de Koning. Corné werd geboren met een beenafwijking. “Ik moest veel ingrepen ondergaan, zat soms zes maanden per jaar in het gips als een operatie niet goed was gelukt. Daarom was er weinig tijd om te sporten. Tijdens gymlessen werd ik altijd als laatste gekozen. ‘Jullie mogen Corné wel hebben,’ klonk het geregeld bij het partijtjes maken voor voetbal. Kinderen kunnen soms hard zijn.” Diede de Groot (24) ROLSTOELTENNIS Op de Spelen van Rio kondigde de toen negentienjarige Diede de Groot zich al aan als voornaamste kanshebster om de troon te gaan bestijgen, om ’s werelds beste rolstoeltennisster te worden. Als new kid on the block bracht zij landgenote Jiske Griffioen in de halve finale aan het wankelen. Ze leidde met 6-4 en 4-2, maar verloor uiteindelijk de tiebreak van de derde set. “Op dat moment was ik vooral verdrietig. Achteraf besefte ik pas goed wat er met me was gebeurd. Ik had op dat moment nog niet eens een grandslamtoernooi gespeeld en toch was ik al erg dicht bij de finale op de Paralympische Spelen. Het is een springplank geweest.” Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.