Word abonnee
Meer

Schaatsen

Angel Daleman – Sportvrouw met vleugels

Angel Daleman is shorttracker én langebaanschaatsster, won als junior al meerdere wereldtitels en herschrijft de recordboeken. Uit handen van haar voorbeeld en mentor Ireen Wüst kreeg het zeventienjarige multitalent in december de award die hoort bij de titel Talent van het Jaar. Voor Helden Magazine nummer 75 gingen we langs bij de alleskunner. Angel: “Ik stap van het ene in het andere warme bad.” Angel Daleman Jouw vader en moeder hebben jou op 25 maart 2007 Angel genoemd. Ben jij zo’n engel? “Mijn vader en moeder hebben mij Angel genoemd door het nummer Angels van Robbie Williams. Ik heb een zes jaar oudere zus, Luna, en een drie jaar oudere broer, Jayden en ze vonden het wel toepasselijk om mij als jongste Angel te noemen. Toen ik heel jong was, was ik niet bepaald een engeltje, eerder een terrorkind. Ik wilde altijd mijn zin hebben. Mijn broer en zus waren zelfs een beetje bang voor mij, want als het niet ging zoals ik wilde, begon ik keihard te gillen.” Lachend: “Ze hadden zich vooraf zoveel voorgesteld van een zusje. Mijn zus dacht: ik heb straks een levende Baby Born Pop. Mijn broer leek het ook leuk om niet alleen een oudere, maar ook een jongere zus te hebben. Toen ik negen maanden was, liep ik al. En het werd toen snel minder leuk voor hen dat ik deel uitmaakte van het gezin. Als ik met mijn zus naast mijn moeder liep, dan moest en zou ik in het midden, want het was míjn mama. Mijn broer en zus konden mij af en toe wel achter het behang plakken.” Hoe is jullie band nu? “Heel goed. Ze vinden het leuk om samen met mijn ouders te komen kijken. Zeker als ik in Thialf moet rijden, zijn ze erbij. Maar denk nou niet dat ze me ineens als een of andere prinses behandelen. Thuis ben ik gewoon de jongste en heb ik niet zoveel te vertellen.” Jouw moeder Bellina en vader Emile hebben tatoeages. Jij hebt er op je zeventiende ook meerdere. Is dat een ‘Dalemanhandelsmerk’? “Mijn ouders, tantes, zus; iedereen had tatoeages en ik wilde dat ook graag. Ik heb er nu negen en achter bijna alle tatoeages die ik heb, zit een verhaal. Mijn eerste tattoo liet ik zetten op m’n veertiende; een roos, die ik in mijn zij heb laten zetten. Op het takje van de bloem staat ‘Brave’ getatoeëerd. Die eerste tatoeage is een eerbetoon aan mijn oma, die Roos heet. De eerste reactie van oma was: ‘Moet dat nou, kind?’ Achteraf vond ze het heel leuk. 'Mijn eerste tattoo liet ik zetten op m'n veertiende. Die eerste is een eerbetoon aan mijn oma, die Roos heet. De eerste reactie van oma was: 'Moet dat nou, kind?" Later heb ik ook een tatoeage met de tekst ‘Family’ laten zetten, omdat mijn familie alles voor me betekent. Ik heb een hartje op mijn linker pink laten zetten, net als mijn zus en tantes Melanie en Maureen de Lange. Op mijn ruggengraat heb ik een tatoeage laten zetten met de tekst ‘She flies by her own wings’. Dat vond ik een toepasselijke tattoo omdat ik Angel heet. Ik heb ook nog een tatoeage met ‘Live your dream’. Ik heb op dit moment nog geen tatoeage die puur gerelateerd is aan de sport. Mijn tantes Melanie en Maureen, de tweelingzussen van mijn moeder die als shorttrackers ooit naar de Spelen gingen, willen samen met mij nog een tattoo van de olympische ringen laten zetten. Mijn tantes zeiden: ‘Als jij erin slaagt om je te kwalificeren voor de Spelen, dan gaan we alle drie die tatoeage laten zetten.’ Het zou mooi zijn als dat volgend jaar al kan.” [caption id="attachment_20744" align="aligncenter" width="2560"] Angel Daleman[/caption] SCHAATSVIRUS Het schaatsvirus zit in de familie. Melanie en Maureen de Lange deden mee aan de Winterspelen van Nagano, in 1998, en jouw opa John de Lange reed in 1985, 1986 en 1997 de Elfstedentocht. “Thuis ging het vaak over Melanie en Maureen. Pas veel later werd het mij duidelijk dat opa mee had gedaan aan de Elfstedentocht. Mijn opa was voorzitter van de skeelerbaan in Leiderdorp. In de winter werd die onder water gezet voor het geval het zou gaan vriezen. Ik was twee toen ik met de hele familie op het ijs te vinden was op schaatsjes met dubbele ijzers. Ik had het virus meteen te pakken, ging al snel op skeelers door de huiskamer. Mijn opa was lange tijd mijn trainer, begeleidde mij en mijn zus, die toen ook nog schaatste, tot m’n twaalfde. Opa zag dat ik talent had, maar hij liet dat niet erg blijken, vond het belangrijk dat ik met beide benen op de grond bleef staan. Toen skeeleren, schaatsen en shorttracken steeds serieuzer werden, begonnen Melanie en Maureen hun ervaringen met mij te delen. Ze gaven mij adviezen. Als ik het even niet meer weet, klop ik nog steeds bij hen aan om te vragen of ze nog tips hebben. Mijn tantes komen ook vaak kijken. Grappig dat ze op de tribune ook de familie Velzeboer tegenkomen. Maureen en Melanie kennen natuurlijk Monique, Simone en Marc Velzeboer nog uit de tijd dat ze zelf op het ijs stonden. En nu nemen Xandra en Michelle Velzeboer en ik het stokje over.” Wanneer realiseerde jij je voor het eerst: ik ben beter dan veel van mijn leeftijdgenoten? “Ik won op jonge leeftijd al vaak, maar het besef kwam echt toen ik bij het KTT, het talententeam shorttrack, mocht aansluiten. Normaal gesproken mocht dat vanaf je veertiende of vijftiende en ik was twaalf. Toen ik niet veel later ook nog eens wedstrijden begon te winnen in een hogere leeftijdscategorie, wist ik helemaal dat het heel goed ging.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het interview met Angel Daleman komt uit Helden Magazine nummer 75. Voor de eerste editie van 2025 maakte Frits Barend een rondje langs de velden. Hij merkte dat iedereen lyrisch is over de trainer van Liverpool, Arne Slot. “Ik vind Arne fantastisch,” aldus Guus Hiddink. Voetbal Maar Slot is niet de enige Nederlander die schittert in de Premier League. Micky van de Ven, een paar jaar geleden nog speler bij FC Volendam, is nu een publiekslieveling bij Tottenham Hotspur. Hij deelt zijn verhaal over de weg naar de top. Ook spraken we met Wout Weghorst, voormalig speler van Burnley en Manchester United. De huidige spits van Ajax roept zowel bewondering als kritiek op. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij, en dat gaat ook nooit meer veranderen,” vertelt Weghorst openhartig. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard meer aandacht voor schaatsen. Jenning de Boo en Kjeld Nuis zijn niet alleen ploeggenoten, maar ook goede vrienden. Tijd voor een uitgebreid dubbelinterview met het razendsnelle duo. Tennis Naast schaatsen lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!
Angel Daleman is shorttracker én langebaanschaatsster, won als junior al meerdere wereldtitels en herschrijft de recordboeken. Uit handen van haar voorbeeld en mentor Ireen Wüst kreeg het zeventienjarige multitalent in december de award die hoort bij de titel Talent van het Jaar. Voor Helden Magazine nummer 75 gingen we langs bij de alleskunner. Angel: “Ik stap van het ene in het andere warme bad.” Angel Daleman Jouw vader en moeder hebben jou op 25 maart 2007 Angel genoemd. Ben jij zo’n engel? “Mijn vader en moeder hebben mij Angel genoemd door het nummer Angels van Robbie Williams. Ik heb een zes jaar oudere zus, Luna, en een drie jaar oudere broer, Jayden en ze vonden het wel toepasselijk om mij als jongste Angel te noemen. Toen ik heel jong was, was ik niet bepaald een engeltje, eerder een terrorkind. Ik wilde altijd mijn zin hebben. Mijn broer en zus waren zelfs een beetje bang voor mij, want als het niet ging zoals ik wilde, begon ik keihard te gillen.” Lachend: “Ze hadden zich vooraf zoveel voorgesteld van een zusje. Mijn zus dacht: ik heb straks een levende Baby Born Pop. Mijn broer leek het ook leuk om niet alleen een oudere, maar ook een jongere zus te hebben. Toen ik negen maanden was, liep ik al. En het werd toen snel minder leuk voor hen dat ik deel uitmaakte van het gezin. Als ik met mijn zus naast mijn moeder liep, dan moest en zou ik in het midden, want het was míjn mama. Mijn broer en zus konden mij af en toe wel achter het behang plakken.” Hoe is jullie band nu? “Heel goed. Ze vinden het leuk om samen met mijn ouders te komen kijken. Zeker als ik in Thialf moet rijden, zijn ze erbij. Maar denk nou niet dat ze me ineens als een of andere prinses behandelen. Thuis ben ik gewoon de jongste en heb ik niet zoveel te vertellen.” Jouw moeder Bellina en vader Emile hebben tatoeages. Jij hebt er op je zeventiende ook meerdere. Is dat een ‘Dalemanhandelsmerk’? “Mijn ouders, tantes, zus; iedereen had tatoeages en ik wilde dat ook graag. Ik heb er nu negen en achter bijna alle tatoeages die ik heb, zit een verhaal. Mijn eerste tattoo liet ik zetten op m’n veertiende; een roos, die ik in mijn zij heb laten zetten. Op het takje van de bloem staat ‘Brave’ getatoeëerd. Die eerste tatoeage is een eerbetoon aan mijn oma, die Roos heet. De eerste reactie van oma was: ‘Moet dat nou, kind?’ Achteraf vond ze het heel leuk. 'Mijn eerste tattoo liet ik zetten op m'n veertiende. Die eerste is een eerbetoon aan mijn oma, die Roos heet. De eerste reactie van oma was: 'Moet dat nou, kind?" Later heb ik ook een tatoeage met de tekst ‘Family’ laten zetten, omdat mijn familie alles voor me betekent. Ik heb een hartje op mijn linker pink laten zetten, net als mijn zus en tantes Melanie en Maureen de Lange. Op mijn ruggengraat heb ik een tatoeage laten zetten met de tekst ‘She flies by her own wings’. Dat vond ik een toepasselijke tattoo omdat ik Angel heet. Ik heb ook nog een tatoeage met ‘Live your dream’. Ik heb op dit moment nog geen tatoeage die puur gerelateerd is aan de sport. Mijn tantes Melanie en Maureen, de tweelingzussen van mijn moeder die als shorttrackers ooit naar de Spelen gingen, willen samen met mij nog een tattoo van de olympische ringen laten zetten. Mijn tantes zeiden: ‘Als jij erin slaagt om je te kwalificeren voor de Spelen, dan gaan we alle drie die tatoeage laten zetten.’ Het zou mooi zijn als dat volgend jaar al kan.” [caption id="attachment_20744" align="aligncenter" width="2560"] Angel Daleman[/caption] SCHAATSVIRUS Het schaatsvirus zit in de familie. Melanie en Maureen de Lange deden mee aan de Winterspelen van Nagano, in 1998, en jouw opa John de Lange reed in 1985, 1986 en 1997 de Elfstedentocht. “Thuis ging het vaak over Melanie en Maureen. Pas veel later werd het mij duidelijk dat opa mee had gedaan aan de Elfstedentocht. Mijn opa was voorzitter van de skeelerbaan in Leiderdorp. In de winter werd die onder water gezet voor het geval het zou gaan vriezen. Ik was twee toen ik met de hele familie op het ijs te vinden was op schaatsjes met dubbele ijzers. Ik had het virus meteen te pakken, ging al snel op skeelers door de huiskamer. Mijn opa was lange tijd mijn trainer, begeleidde mij en mijn zus, die toen ook nog schaatste, tot m’n twaalfde. Opa zag dat ik talent had, maar hij liet dat niet erg blijken, vond het belangrijk dat ik met beide benen op de grond bleef staan. Toen skeeleren, schaatsen en shorttracken steeds serieuzer werden, begonnen Melanie en Maureen hun ervaringen met mij te delen. Ze gaven mij adviezen. Als ik het even niet meer weet, klop ik nog steeds bij hen aan om te vragen of ze nog tips hebben. Mijn tantes komen ook vaak kijken. Grappig dat ze op de tribune ook de familie Velzeboer tegenkomen. Maureen en Melanie kennen natuurlijk Monique, Simone en Marc Velzeboer nog uit de tijd dat ze zelf op het ijs stonden. En nu nemen Xandra en Michelle Velzeboer en ik het stokje over.” Wanneer realiseerde jij je voor het eerst: ik ben beter dan veel van mijn leeftijdgenoten? “Ik won op jonge leeftijd al vaak, maar het besef kwam echt toen ik bij het KTT, het talententeam shorttrack, mocht aansluiten. Normaal gesproken mocht dat vanaf je veertiende of vijftiende en ik was twaalf. Toen ik niet veel later ook nog eens wedstrijden begon te winnen in een hogere leeftijdscategorie, wist ik helemaal dat het heel goed ging.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het interview met Angel Daleman komt uit Helden Magazine nummer 75. Voor de eerste editie van 2025 maakte Frits Barend een rondje langs de velden. Hij merkte dat iedereen lyrisch is over de trainer van Liverpool, Arne Slot. “Ik vind Arne fantastisch,” aldus Guus Hiddink. Voetbal Maar Slot is niet de enige Nederlander die schittert in de Premier League. Micky van de Ven, een paar jaar geleden nog speler bij FC Volendam, is nu een publiekslieveling bij Tottenham Hotspur. Hij deelt zijn verhaal over de weg naar de top. Ook spraken we met Wout Weghorst, voormalig speler van Burnley en Manchester United. De huidige spits van Ajax roept zowel bewondering als kritiek op. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij, en dat gaat ook nooit meer veranderen,” vertelt Weghorst openhartig. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard meer aandacht voor schaatsen. Jenning de Boo en Kjeld Nuis zijn niet alleen ploeggenoten, maar ook goede vrienden. Tijd voor een uitgebreid dubbelinterview met het razendsnelle duo. Tennis Naast schaatsen lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!

Schaatsen

Jenning de Boo en Kjeld Nuis: ‘Bij ons is het: What you see, is what you get’

Ze zijn ploeggenoten, razendsnel en uitgesproken. Kjeld Nuis (35) loopt al jaren mee, won drie olympische titels en wereldtitels op de 1000 en 1500 meter. Jenning de Boo (21) is Europees kampioen sprint en the new kid in town. Zijn jachtterreinen: de 500 en 1000 meter. In aanloop naar de WK afstanden (13-16 maart in Hamar) leggen we de ploeggenoten bij Team Reggeborgh in Helden Magazine nummer 75 stellingen voor. Kjeld: “Jij rijdt zo ongelooflijk hard voor iemand van jouw leeftijd, Jenning. Voor iemand van mijn leeftijd trouwens ook…” Jenning de Boo en Kjeld Nuis Wij zijn soulmates, van veertien jaar leeftijdsverschil merken wij niets Jenning lachend: “Nou, ik denk dat jij jouw vriendin Joy Beune eerder soulmate zou noemen, toch?” Kjeld: “Ja, wij kennen elkaar nog te kort om elkaar zo te bestempelen.” Jenning: “Het was meteen gezellig toen we elkaar anderhalf jaar geleden leerden kennen. We zijn goed bevriend geraakt, hebben veel dezelfde interesses, zoals horloges en motoren.” Kjeld: “We zitten ook samen achter de PlayStation. Afgelopen week ben je nog bij mij komen eten. Dat doe ik niet met iedereen. Ik herken veel dingen van mezelf in jou. Wat prestaties betreft: ik moest daar veel langer op wachten. Jij wekt weleens het idee dat het je aankomt waaien, daar maken we soms ook grappen over.” Jenning: “Dat zeg je nou wel, maar jij liet me laatst een filmpje zien van een World Cup in Chelyabinsk in 2011. Jij was toen net zo oud als ik en won ook al.” Kjeld: “Ik kon me wel meteen meten met de top van de wereld en ik won dat jaar op de 1000 meter ook al zilver op de WK afstanden in Inzell, achter Shani Davis, maar ik moest het de eerste jaren hebben van uitschieters. Jij doet het vanaf het eerste moment goed op zowel de 500 als 1000 meter, bent meteen een complete sprinter. Dat is wel heel sick.” Jenning: “Mijn resultaten komen voor veel mensen uit de lucht vallen omdat ze mij voorheen nooit zagen op de langebaan. Ik was die jongen die in 2023 ineens de overstap maakte van het shorttracken. Toen jij mijn leeftijd had, wisten al heel veel mensen wie jij was en was bekend dat jij een groot talent was.” Kjeld: “Ik weet nog dat onze coach Gerard van Velde tegen me zei: ‘Jenning de Boo komt er volgend seizoen bij.’ Ik vroeg: wíé? Vanaf de allereerste training kon je met ons meekomen, dat is niet veel nieuwkomers gegeven. Ook daarin herkende ik mezelf. Ik kon ook meteen de grote namen volgen toen ik in de ploeg van Jac Orie kwam.” Jenning: “Gerard zei tegen me: ‘Je moet snel aansluiting vinden bij de snelle mannen. Als dat niet lukt, kan dat je een mentale klap geven.’ Gerard had mijn fiets- en krachtresultaten gezien en op basis van die gegevens mocht ik bij de ploeg komen. Op het ijs moest nog maar blijken of ik mee kon komen.” [caption id="attachment_20746" align="aligncenter" width="2560"] Jenning de Boo en Kjeld Nuis[/caption] Hoe keken jouw ploeggenoten bij Team Reggeborgh tijdens die eerste trainingen naar jou? Jenning: “Ik kende niemand bij de ploeg, maar werd gelukkig meteen opgenomen in de groep. Er waren meer jonge jongens, onder wie Tim Prins, bij wie ik meteen aansluiting vond. En voor ik het wist zat ik met Wesly Dijs en jou, toch de ervaren mannen in de ploeg, aan de koffie.” Kjeld: “Het is makkelijker om je draai te vinden in een ploeg als je meteen het niveau aankan. Als je net niet meekunt in het begin ontstaat er automatisch een gat en is het lastiger om op iemand af te stappen. Je wordt dan ook minder snel geaccepteerd. Dat klinkt hard, maar zo werkt dat nu eenmaal in topsport. Tim en jij stonden er eind 2023 als broekies meteen in een vol Thialf. Jij won meteen de 500 en 1000 meter bij de NK afstanden en Tim won de 1000 meter bij de WCKT. Het was meteen: bam, hier zijn we!” Heb jij de carrière van Kjeld op de voet gevolgd, Jenning? Jenning: “Hoewel ik de afgelopen jaren in een shorttrack-bubbel zat, heb ik jou vaak genoeg op tv gezien. Ik was wel meer met mijn voorbeelden in het shorttrack bezig, onder wie Sjinkie Knegt en de Zuid-Koreanen, maar ik heb wel gezien dat jij olympische gouden medailles won. Als ik kijk naar wat jij allemaal hebt gepresteerd… Alleen de wereldtitel sprint heb je niet gewonnen, voor de rest heb je alles gewonnen wat er te winnen valt. Dat is voor mij nog zo ver weg.” Lachend: “Ik heb me voor dit gesprek trouwens voorgenomen niet te veel veren in jouw reet te steken. Nu al mislukt.” Kjeld: “Het leeftijdsverschil is soms ook confronterend. En dan doel ik vooral op de dingen waar die jonkies het over hebben in de kleedkamer. Laatst vertelde ik dat ik een World Cup op de 1500 meter reed tegen Ivan Skobrev. Jij vroeg: ‘Wie?’ Toen dacht ik: dude, come on! Grappig, maar tegelijkertijd denk ik op zo’n moment: fucking hell, het is dus alweer zo lang geleden. Ik schaats met mannen die Skobrev niet eens kennen!” En Kjeld, klikt het zo goed met Jenning en de jonge schaatsers in de ploeg omdat je vanbinnen het gevoel hebt dat je zelf nog twintig bent? Kjeld: “Ja, dat denk ik echt! Maar de realiteit is: onze levens zijn compleet verschillend. Ik ben vader, heb een zoontje van acht.” Jenning lachend: “Jij zegt geregeld: ‘Ik kan zaterdagochtend niet fietsen, want Jax moet voetballen.’” Kjeld: “In de weekenden ben ik er voor Jax, als ik tenminste geen wedstrijden heb. Als ik die kleine over het voetbalveld zie rennen, vergeet ik dat er een belangrijke wedstrijd aankomt. Heerlijk. In het voorseizoen had ik last van een spierblessure. Ik zat op de bank, terwijl de rest een wedstrijd aan het rijden was in een vol Thialf. Ik zat me op te vreten, was echt aan het janken thuis. Jax was bij me, zat naast mij een boterhammetje te eten. Hij zag dat ik emotioneel was en vroeg: ‘Wat is er papa?’ Ik vertelde dat het niet lekker ging met mijn been. Hij vroeg: ‘Maar het komt wel goed toch?’ Ik knikte, waarop hij zei: ‘Nou dan!’ Toen hij dat zei, kon ik alles meteen relativeren. Neemt niet weg dat het me ook weleens lekker lijkt om net als vroeger op vrije dagen helemaal niks te hoeven doen. Maar dat weegt niet op tegen het vaderschap. Mooier dan medailles winnen terwijl die kleine op de tribune zit, is er niet.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het dubbelinterview met Jenning de Boo en Kjeld Nuis komt uit Helden Magazine nummer 75. Voor de eerste editie van 2025 maakte Frits Barend een rondje langs de velden. Hij merkte dat iedereen lyrisch is over de trainer van Liverpool, Arne Slot. “Ik vind Arne fantastisch,” aldus Guus Hiddink. Voetbal Maar Slot is niet de enige Nederlander die schittert in de Premier League. Micky van de Ven, een paar jaar geleden nog speler bij FC Volendam, is nu een publiekslieveling bij Tottenham Hotspur. Hij deelt zijn verhaal over de weg naar de top. Ook spraken we met Wout Weghorst, voormalig speler van Burnley en Manchester United. De huidige spits van Ajax roept zowel bewondering als kritiek op. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij, en dat gaat ook nooit meer veranderen,” vertelt Weghorst openhartig. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard meer aandacht voor schaatsen. We zetten ook Angel Daleman in de spotlight. Ze is slechts zeventien jaar, maar blinkt al uit als zowel shorttracker als langebaanschaatsster. Iedereen loopt met haar weg. In een interview praat Angel over haar mentor Ireen Wüst, haar tatoeages en de moeilijke keuzes die ze moet maken. Tennis Naast schaatsen lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!
Ze zijn ploeggenoten, razendsnel en uitgesproken. Kjeld Nuis (35) loopt al jaren mee, won drie olympische titels en wereldtitels op de 1000 en 1500 meter. Jenning de Boo (21) is Europees kampioen sprint en the new kid in town. Zijn jachtterreinen: de 500 en 1000 meter. In aanloop naar de WK afstanden (13-16 maart in Hamar) leggen we de ploeggenoten bij Team Reggeborgh in Helden Magazine nummer 75 stellingen voor. Kjeld: “Jij rijdt zo ongelooflijk hard voor iemand van jouw leeftijd, Jenning. Voor iemand van mijn leeftijd trouwens ook…” Jenning de Boo en Kjeld Nuis Wij zijn soulmates, van veertien jaar leeftijdsverschil merken wij niets Jenning lachend: “Nou, ik denk dat jij jouw vriendin Joy Beune eerder soulmate zou noemen, toch?” Kjeld: “Ja, wij kennen elkaar nog te kort om elkaar zo te bestempelen.” Jenning: “Het was meteen gezellig toen we elkaar anderhalf jaar geleden leerden kennen. We zijn goed bevriend geraakt, hebben veel dezelfde interesses, zoals horloges en motoren.” Kjeld: “We zitten ook samen achter de PlayStation. Afgelopen week ben je nog bij mij komen eten. Dat doe ik niet met iedereen. Ik herken veel dingen van mezelf in jou. Wat prestaties betreft: ik moest daar veel langer op wachten. Jij wekt weleens het idee dat het je aankomt waaien, daar maken we soms ook grappen over.” Jenning: “Dat zeg je nou wel, maar jij liet me laatst een filmpje zien van een World Cup in Chelyabinsk in 2011. Jij was toen net zo oud als ik en won ook al.” Kjeld: “Ik kon me wel meteen meten met de top van de wereld en ik won dat jaar op de 1000 meter ook al zilver op de WK afstanden in Inzell, achter Shani Davis, maar ik moest het de eerste jaren hebben van uitschieters. Jij doet het vanaf het eerste moment goed op zowel de 500 als 1000 meter, bent meteen een complete sprinter. Dat is wel heel sick.” Jenning: “Mijn resultaten komen voor veel mensen uit de lucht vallen omdat ze mij voorheen nooit zagen op de langebaan. Ik was die jongen die in 2023 ineens de overstap maakte van het shorttracken. Toen jij mijn leeftijd had, wisten al heel veel mensen wie jij was en was bekend dat jij een groot talent was.” Kjeld: “Ik weet nog dat onze coach Gerard van Velde tegen me zei: ‘Jenning de Boo komt er volgend seizoen bij.’ Ik vroeg: wíé? Vanaf de allereerste training kon je met ons meekomen, dat is niet veel nieuwkomers gegeven. Ook daarin herkende ik mezelf. Ik kon ook meteen de grote namen volgen toen ik in de ploeg van Jac Orie kwam.” Jenning: “Gerard zei tegen me: ‘Je moet snel aansluiting vinden bij de snelle mannen. Als dat niet lukt, kan dat je een mentale klap geven.’ Gerard had mijn fiets- en krachtresultaten gezien en op basis van die gegevens mocht ik bij de ploeg komen. Op het ijs moest nog maar blijken of ik mee kon komen.” [caption id="attachment_20746" align="aligncenter" width="2560"] Jenning de Boo en Kjeld Nuis[/caption] Hoe keken jouw ploeggenoten bij Team Reggeborgh tijdens die eerste trainingen naar jou? Jenning: “Ik kende niemand bij de ploeg, maar werd gelukkig meteen opgenomen in de groep. Er waren meer jonge jongens, onder wie Tim Prins, bij wie ik meteen aansluiting vond. En voor ik het wist zat ik met Wesly Dijs en jou, toch de ervaren mannen in de ploeg, aan de koffie.” Kjeld: “Het is makkelijker om je draai te vinden in een ploeg als je meteen het niveau aankan. Als je net niet meekunt in het begin ontstaat er automatisch een gat en is het lastiger om op iemand af te stappen. Je wordt dan ook minder snel geaccepteerd. Dat klinkt hard, maar zo werkt dat nu eenmaal in topsport. Tim en jij stonden er eind 2023 als broekies meteen in een vol Thialf. Jij won meteen de 500 en 1000 meter bij de NK afstanden en Tim won de 1000 meter bij de WCKT. Het was meteen: bam, hier zijn we!” Heb jij de carrière van Kjeld op de voet gevolgd, Jenning? Jenning: “Hoewel ik de afgelopen jaren in een shorttrack-bubbel zat, heb ik jou vaak genoeg op tv gezien. Ik was wel meer met mijn voorbeelden in het shorttrack bezig, onder wie Sjinkie Knegt en de Zuid-Koreanen, maar ik heb wel gezien dat jij olympische gouden medailles won. Als ik kijk naar wat jij allemaal hebt gepresteerd… Alleen de wereldtitel sprint heb je niet gewonnen, voor de rest heb je alles gewonnen wat er te winnen valt. Dat is voor mij nog zo ver weg.” Lachend: “Ik heb me voor dit gesprek trouwens voorgenomen niet te veel veren in jouw reet te steken. Nu al mislukt.” Kjeld: “Het leeftijdsverschil is soms ook confronterend. En dan doel ik vooral op de dingen waar die jonkies het over hebben in de kleedkamer. Laatst vertelde ik dat ik een World Cup op de 1500 meter reed tegen Ivan Skobrev. Jij vroeg: ‘Wie?’ Toen dacht ik: dude, come on! Grappig, maar tegelijkertijd denk ik op zo’n moment: fucking hell, het is dus alweer zo lang geleden. Ik schaats met mannen die Skobrev niet eens kennen!” En Kjeld, klikt het zo goed met Jenning en de jonge schaatsers in de ploeg omdat je vanbinnen het gevoel hebt dat je zelf nog twintig bent? Kjeld: “Ja, dat denk ik echt! Maar de realiteit is: onze levens zijn compleet verschillend. Ik ben vader, heb een zoontje van acht.” Jenning lachend: “Jij zegt geregeld: ‘Ik kan zaterdagochtend niet fietsen, want Jax moet voetballen.’” Kjeld: “In de weekenden ben ik er voor Jax, als ik tenminste geen wedstrijden heb. Als ik die kleine over het voetbalveld zie rennen, vergeet ik dat er een belangrijke wedstrijd aankomt. Heerlijk. In het voorseizoen had ik last van een spierblessure. Ik zat op de bank, terwijl de rest een wedstrijd aan het rijden was in een vol Thialf. Ik zat me op te vreten, was echt aan het janken thuis. Jax was bij me, zat naast mij een boterhammetje te eten. Hij zag dat ik emotioneel was en vroeg: ‘Wat is er papa?’ Ik vertelde dat het niet lekker ging met mijn been. Hij vroeg: ‘Maar het komt wel goed toch?’ Ik knikte, waarop hij zei: ‘Nou dan!’ Toen hij dat zei, kon ik alles meteen relativeren. Neemt niet weg dat het me ook weleens lekker lijkt om net als vroeger op vrije dagen helemaal niks te hoeven doen. Maar dat weegt niet op tegen het vaderschap. Mooier dan medailles winnen terwijl die kleine op de tribune zit, is er niet.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het dubbelinterview met Jenning de Boo en Kjeld Nuis komt uit Helden Magazine nummer 75. Voor de eerste editie van 2025 maakte Frits Barend een rondje langs de velden. Hij merkte dat iedereen lyrisch is over de trainer van Liverpool, Arne Slot. “Ik vind Arne fantastisch,” aldus Guus Hiddink. Voetbal Maar Slot is niet de enige Nederlander die schittert in de Premier League. Micky van de Ven, een paar jaar geleden nog speler bij FC Volendam, is nu een publiekslieveling bij Tottenham Hotspur. Hij deelt zijn verhaal over de weg naar de top. Ook spraken we met Wout Weghorst, voormalig speler van Burnley en Manchester United. De huidige spits van Ajax roept zowel bewondering als kritiek op. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij, en dat gaat ook nooit meer veranderen,” vertelt Weghorst openhartig. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard meer aandacht voor schaatsen. We zetten ook Angel Daleman in de spotlight. Ze is slechts zeventien jaar, maar blinkt al uit als zowel shorttracker als langebaanschaatsster. Iedereen loopt met haar weg. In een interview praat Angel over haar mentor Ireen Wüst, haar tatoeages en de moeilijke keuzes die ze moet maken. Tennis Naast schaatsen lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!

Schaatsen

Joy Beune – Wie het laatst lacht…

Voor Joy Beune was 2024 het jaar van haar grote doorbraak. Ze werd wereldkampioen op de 5000 meter en de ploegenachtervolging en werd de beste allrounder van de wereld. De weg naar de top ging met vallen en opstaan voor de 25-jarige schaatsster van Team IKO. De nieuwe koningin van de langebaan lag onder vuur, maar liet zich niet van het ijs slaan. In het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine doet ze haar verhaal. Lachend: “Ik heb geen oppas meer nodig.” Joy Beune [caption id="attachment_20593" align="aligncenter" width="2560"] Joy Beune[/caption] Erwin en Martin ten Hove “Vanaf het eerste gesprek dat we voerden, in 2022, klikte het met Erwin en Martin. Zij waren ervan overtuigd dat ik de beste schaatsster van de wereld kon worden. Dat zij op dat moment zoveel vertrouwen in mij uitspraken, na een paar moeilijke jaren bij Jumbo-Visma, deed heel veel met me. Hoewel zij mijn trainers zijn, voelden ze al snel als een soort familie voor me. Alles kan in overleg met hen, er is nooit onenigheid. Van jongs af aan werd geroepen dat ik de beste schaatsster van de wereld kon worden, zeker nadat ik in 2018 wereldkampioen bij de junioren werd door de wereldrecords op de 1000, 1500 en 3000 meter te verbeteren. Maar om de stap ook daadwerkelijk te zetten, was een heel goede band met mijn coaches cruciaal. Ik wil het gevoel hebben van mijn coaches dat ik ertoe doe, dat zij het allerbeste voor mij willen. Dat gevoel geven Erwin en Martin mij vanaf dag één. Bij Team IKO wordt gekeken naar het individu, er wordt echt maatwerk geleverd. Wat voor de een werkt, hoeft niet automatisch voor de ander te werken. Eerst moesten we ontdekken welke aanpak het best bij mij paste. We zijn samen gaan puzzelen, ik kreeg daar zoveel vertrouwen van. Ik ben een gevoelsmens, staar me niet blind op de cijfertjes. Soms kan al dat meten een tikkeltje te veel zijn. Tenminste: zo ervaar ik dat. Een test is slechts een momentopname. Bij Team IKO zijn ze ook niet meteen bezorgd bij een mindere test, hebben ze alle trainingen die al zijn gedaan ook in het achterhoofd. Bij Erwin en Martin is er volop ruimte om me op mentaal vlak te ontwikkelen. Psyned is betrokken bij de ploeg. Sportpsycholoog Yara van Gendt maakt ook echt deel uit van de begeleidingsstaf. We doen vaak teamsessies, zodat we elkaar goed leren kennen. Eens in de twee of drie weken kunnen we ook individueel met Yara zitten. Zij houdt heel goed in de gaten of er zaken zijn die niet helemaal gaan zoals iemand zou willen. Yara kan dat dan weer aankaarten bij de coaches. Daarnaast heb ik zelf ook al een tijdje iemand die mij op mentaal vlak helpt. Met haar kan ik lekker sparren of gewoon even lekker lullen. Vooral op mentaal vlak heb ik veel winst geboekt. Vroeger dacht ik: ik moet gewoon zo hard schaatsen als ik kan. Verder had ik geen plan. Een raceplan maken en me daar ook echt aan houden, dat heb ik echt geleerd de afgelopen twee jaar. Met dank aan mijn coaches, maar ook dankzij de mentale begeleiders. Tijdens races kon ik best afgeleid raken of terugvallen in oude patronen. Het is zaak om heel duidelijk mijn taken uit te voeren en me niet van de wijs te laten brengen. Ik word op een gegeven moment moe en juist dan is het belangrijk om te blijven doen wat ik moet doen. Het klinkt heel eenvoudig, maar dat is iets wat heel moeilijk is in de praktijk. Je kunt bijvoorbeeld medelijden krijgen met jezelf, denken: mijn benen doen zo’n pijn. Om dat gevoel zo lang mogelijk uit te stellen is het goed om een duidelijk plan te hebben en de taken die daarbij horen tijdens een race te blijven herhalen in m’n hoofd. Door mezelf telkens toe te spreken, ben ik ook heel erg gefocust en is er minder ruimte voor de pijn. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Joy Beune is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Voor Joy Beune was 2024 het jaar van haar grote doorbraak. Ze werd wereldkampioen op de 5000 meter en de ploegenachtervolging en werd de beste allrounder van de wereld. De weg naar de top ging met vallen en opstaan voor de 25-jarige schaatsster van Team IKO. De nieuwe koningin van de langebaan lag onder vuur, maar liet zich niet van het ijs slaan. In het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine doet ze haar verhaal. Lachend: “Ik heb geen oppas meer nodig.” Joy Beune [caption id="attachment_20593" align="aligncenter" width="2560"] Joy Beune[/caption] Erwin en Martin ten Hove “Vanaf het eerste gesprek dat we voerden, in 2022, klikte het met Erwin en Martin. Zij waren ervan overtuigd dat ik de beste schaatsster van de wereld kon worden. Dat zij op dat moment zoveel vertrouwen in mij uitspraken, na een paar moeilijke jaren bij Jumbo-Visma, deed heel veel met me. Hoewel zij mijn trainers zijn, voelden ze al snel als een soort familie voor me. Alles kan in overleg met hen, er is nooit onenigheid. Van jongs af aan werd geroepen dat ik de beste schaatsster van de wereld kon worden, zeker nadat ik in 2018 wereldkampioen bij de junioren werd door de wereldrecords op de 1000, 1500 en 3000 meter te verbeteren. Maar om de stap ook daadwerkelijk te zetten, was een heel goede band met mijn coaches cruciaal. Ik wil het gevoel hebben van mijn coaches dat ik ertoe doe, dat zij het allerbeste voor mij willen. Dat gevoel geven Erwin en Martin mij vanaf dag één. Bij Team IKO wordt gekeken naar het individu, er wordt echt maatwerk geleverd. Wat voor de een werkt, hoeft niet automatisch voor de ander te werken. Eerst moesten we ontdekken welke aanpak het best bij mij paste. We zijn samen gaan puzzelen, ik kreeg daar zoveel vertrouwen van. Ik ben een gevoelsmens, staar me niet blind op de cijfertjes. Soms kan al dat meten een tikkeltje te veel zijn. Tenminste: zo ervaar ik dat. Een test is slechts een momentopname. Bij Team IKO zijn ze ook niet meteen bezorgd bij een mindere test, hebben ze alle trainingen die al zijn gedaan ook in het achterhoofd. Bij Erwin en Martin is er volop ruimte om me op mentaal vlak te ontwikkelen. Psyned is betrokken bij de ploeg. Sportpsycholoog Yara van Gendt maakt ook echt deel uit van de begeleidingsstaf. We doen vaak teamsessies, zodat we elkaar goed leren kennen. Eens in de twee of drie weken kunnen we ook individueel met Yara zitten. Zij houdt heel goed in de gaten of er zaken zijn die niet helemaal gaan zoals iemand zou willen. Yara kan dat dan weer aankaarten bij de coaches. Daarnaast heb ik zelf ook al een tijdje iemand die mij op mentaal vlak helpt. Met haar kan ik lekker sparren of gewoon even lekker lullen. Vooral op mentaal vlak heb ik veel winst geboekt. Vroeger dacht ik: ik moet gewoon zo hard schaatsen als ik kan. Verder had ik geen plan. Een raceplan maken en me daar ook echt aan houden, dat heb ik echt geleerd de afgelopen twee jaar. Met dank aan mijn coaches, maar ook dankzij de mentale begeleiders. Tijdens races kon ik best afgeleid raken of terugvallen in oude patronen. Het is zaak om heel duidelijk mijn taken uit te voeren en me niet van de wijs te laten brengen. Ik word op een gegeven moment moe en juist dan is het belangrijk om te blijven doen wat ik moet doen. Het klinkt heel eenvoudig, maar dat is iets wat heel moeilijk is in de praktijk. Je kunt bijvoorbeeld medelijden krijgen met jezelf, denken: mijn benen doen zo’n pijn. Om dat gevoel zo lang mogelijk uit te stellen is het goed om een duidelijk plan te hebben en de taken die daarbij horen tijdens een race te blijven herhalen in m’n hoofd. Door mezelf telkens toe te spreken, ben ik ook heel erg gefocust en is er minder ruimte voor de pijn. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Joy Beune is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Schaatsen

Heldenpraat met Selma Poutsma

Ze werd met de Nederlandse relayploeg olympisch kampioen in 2022 en veroverde in maart bij de WK in Rotterdam voor de vierde keer de wereldtitel op de aflossing. Maar Selma Poutsma (25) kijkt ook verder dan het shorttracken, heeft de overstap gemaakt naar Team Essent en wil ook schitteren als langebaanschaatsster. Helden onderwerpt haar in het dubbeldikke jubileumnummer aan een vragenvuur. Selma Poutsma Als ik niet zou schaatsen, zou ik deze sport beoefenen. “Ballet. Ik wilde vroeger ballerina worden en heb rond mijn twaalfde ook even op ballet gezeten. Ik ben helemaal niet lenig of elegant, dus ik had het ook niet ver geschopt als ballerina, maar ik vind het nog steeds leuk om naar te kijken. Als gezin is het traditie om elk jaar met elkaar naar het Nationale Opera & Ballet-theater te gaan. Helaas kan ik er niet altijd bij zijn, omdat ik vaak wedstrijden heb. De voorstellingen die ik heb gezien, vond ik geweldig.” Tattoo of piercing. “Mag ik ze ook allebei níét kiezen? Een piercing of tatoeage vind ik bij anderen heel vet, maar bij mezelf passen ze niet zo. Als ik dan écht een keuze zou moeten maken, zou ik voor een neuspiercing gaan.” Het Wilhelmus of de Marseillaise. “De Marseillaise is een prachtig volkslied. Ik vond het dan ook geweldig dat die voor mij heeft geklonken toen ik Frans kampioen werd. Maar ik kies toch voor het Wilhelmus. Dat is mijn volkslied. Ik voel me helemaal op m’n plek in Nederland en zou hier ook nooit meer weg willen. In Frankrijk heb ik vier jaar gewoond, tussen 2014 en 2018, en daar de middelbare school afgerond. Ik kwam in Frankrijk terecht door een trainingsstage die we daar hadden met een groep junioren. Ik kreeg de vraag of ik er een jaar wilde trainen. Dat wilde ik wel. [caption id="attachment_20588" align="aligncenter" width="2500"] Selma Poutsma[/caption] Ik ben er uiteindelijk veel langer gebleven en kwam ook voor de Franse shorttrackploeg uit. Ik heb World Cupwedstrijden voor Frankrijk gereden en er was even sprake van dat ik, als ik me zou weten te kwalificeren, ook voor Frankrijk op de Olympische Spelen uit zou komen. Uiteindelijk ben ik blij dat het niet gebeurd is. In 2018 keerde ik terug naar Nederland en in 2022 kon ik ‘gewoon’ voor Nederland uitkomen op de Spelen en goud pakken.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Selma Poutsma is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Ze werd met de Nederlandse relayploeg olympisch kampioen in 2022 en veroverde in maart bij de WK in Rotterdam voor de vierde keer de wereldtitel op de aflossing. Maar Selma Poutsma (25) kijkt ook verder dan het shorttracken, heeft de overstap gemaakt naar Team Essent en wil ook schitteren als langebaanschaatsster. Helden onderwerpt haar in het dubbeldikke jubileumnummer aan een vragenvuur. Selma Poutsma Als ik niet zou schaatsen, zou ik deze sport beoefenen. “Ballet. Ik wilde vroeger ballerina worden en heb rond mijn twaalfde ook even op ballet gezeten. Ik ben helemaal niet lenig of elegant, dus ik had het ook niet ver geschopt als ballerina, maar ik vind het nog steeds leuk om naar te kijken. Als gezin is het traditie om elk jaar met elkaar naar het Nationale Opera & Ballet-theater te gaan. Helaas kan ik er niet altijd bij zijn, omdat ik vaak wedstrijden heb. De voorstellingen die ik heb gezien, vond ik geweldig.” Tattoo of piercing. “Mag ik ze ook allebei níét kiezen? Een piercing of tatoeage vind ik bij anderen heel vet, maar bij mezelf passen ze niet zo. Als ik dan écht een keuze zou moeten maken, zou ik voor een neuspiercing gaan.” Het Wilhelmus of de Marseillaise. “De Marseillaise is een prachtig volkslied. Ik vond het dan ook geweldig dat die voor mij heeft geklonken toen ik Frans kampioen werd. Maar ik kies toch voor het Wilhelmus. Dat is mijn volkslied. Ik voel me helemaal op m’n plek in Nederland en zou hier ook nooit meer weg willen. In Frankrijk heb ik vier jaar gewoond, tussen 2014 en 2018, en daar de middelbare school afgerond. Ik kwam in Frankrijk terecht door een trainingsstage die we daar hadden met een groep junioren. Ik kreeg de vraag of ik er een jaar wilde trainen. Dat wilde ik wel. [caption id="attachment_20588" align="aligncenter" width="2500"] Selma Poutsma[/caption] Ik ben er uiteindelijk veel langer gebleven en kwam ook voor de Franse shorttrackploeg uit. Ik heb World Cupwedstrijden voor Frankrijk gereden en er was even sprake van dat ik, als ik me zou weten te kwalificeren, ook voor Frankrijk op de Olympische Spelen uit zou komen. Uiteindelijk ben ik blij dat het niet gebeurd is. In 2018 keerde ik terug naar Nederland en in 2022 kon ik ‘gewoon’ voor Nederland uitkomen op de Spelen en goud pakken.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Selma Poutsma is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Zaalvoetbal

Heldenpraat met Saïd Bouzambou

Saïd Bouzambou (34) groeide op in armoede en spelen bij een echte voetbalvereniging behoorde daardoor niet tot de mogelijkheden. Toen het Jeugdfonds Sport & Cultuur in beeld kwam en hij steun kreeg, veranderde dat. Ruim dertig jaar later zet Saïd zich nu zelf in voor kansarme jongeren en is hij uitgegroeid tot de meest ervaren speler van het Nederlands futsalteam. Met Oranje maakt hij zich op voor het eerste WK (14 september – 6 oktober in Oezbekistan) in 24 jaar. Tijd om Saïd beter te leren kennen. Saïd Bouzambou Van deze voetballer had ik vroeger posters op mijn slaapkamer hangen... “Raúl González van Real Madrid. Ik ben opgegroeid in het Real-tijdperk met Luís Figo, Zinédine Zidane, de Braziliaanse Ronaldo en dus ook Raúl. Hij was toen al een clublegende. Raúl is net als ik linksbenig en ook heel nuchter. Ik keek enorm naar hem op.” Zo ziet mijn ochtendroutine eruit... “Eigenlijk een beetje de standaarddingen: opstaan, tandenpoetsen en douchen. Dan komt voor mij het gebed, net als de meeste moslims bid ik vijf keer per dag.” Lachend: “Daarna is het vaak haasten, omdat ik erachter kom dat ik toch weer te laat ben opgestaan en te weinig tijd had.” Dit is mijn go-to skillmove... “De fake of de kap. In de wedstrijd gebruik ik ze allebei veel. Je kan daarmee vrij makkelijk een verdediger op het verkeerde been zetten. Ik ben van de effectieve skillmoves. Tijdens wedstrijden hoor ik verdedigers vaak al roepen: ‘Hij gaat kappen!’ Het is algemeen bekend in de eredivisie.” Dit zou ik heel graag willen leren... “De Spaanse taal. Het leren gaat een beetje op en af nu. De ene keer ben ik bezig met een app, dan weer met een boekje. Ik zou er eigenlijk wat meer consistent in moeten worden.” Ik zou graag een dagje willen ruilen met... “De minister-president. Ik ben heel benieuwd hoe zo’n dag eruitziet.” Lachend: “Het lijkt van een afstand altijd op veel praten, maar weinig doen.” Dit is mijn favoriete voetbal-herinnering... “De Champions League-finale van 2014. Real Madrid won die finale van Atlético Madrid. Sergio Ramos kopte in blessuretijd de gelijkmaker binnen en in de verlenging scoorde Real drie keer. Fantastische wedstrijd.” Deze serie raad ik iedereen aan... “Earth op de BBC. Het is een natuurserie die vertelt hoe de wereld in elkaar steekt. Niet alleen heel mooi, maar ook leerzaam.” Als ik kon tijdreizen, ging ik naar... “De tijd van onze profeet Mohammed; een heel bijzondere man en het beste voorbeeld dat je als moslim kunt hebben. Ik zou in die tijd willen leven met hem en de mensen om hem heen.” Een sporter die ik heel erg bewonder is... “Cristiano Ronaldo. Als je hem afgelopen EK ook weer zag; hij raakte geen pepernoot meer, maar was nog zo gedreven en hongerig. En dat terwijl hij alles al heeft gewonnen. Als ik naar mezelf kijk, merk ik toch dat op een bepaalde leeftijd de honger iets minder wordt.” Als ik een andere sport mocht kiezen, dan koos ik voor... “Tennis en padel vind ik beide leuk om te doen. Padel heeft componenten die zaalvoetbal ook heeft. Korte bewegingen, snel draaien, snel reageren, op de voorvoeten staan en het is ook heel explosief. Ook ideaal om je core nog extra te trainen.” Dit is mijn mooiste eigenschap... “Slecht tegen mijn verlies kunnen. Ik wil ten koste van alles winnen en laat niks aan het toeval over. Sommige mensen zullen het een slechte eigenschap vinden, maar ik vind het juist een mooie eigenschap. Het heeft me ver gebracht. Niet alleen met zaalvoetbal, maar ook op de werkvloer en op school.” Dit is mijn mooiste jeugdherinnering... “Tot ’s avonds laat voetballen op de pleintjes met vrienden. Geen mobiele telefoons, camera’s en playstations. Alleen vrienden en een bal.” Dit doe ik het liefst in de zomer... “Naar het strand gaan. Ik ben echt een strandganger. Ik woon al mijn hele leven in Zeeland, dan groei je op met het strand in de achtertuin.” Helden Magazine nummer 73 Heldenpraat met Saïd Bouzambou komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden.
Saïd Bouzambou (34) groeide op in armoede en spelen bij een echte voetbalvereniging behoorde daardoor niet tot de mogelijkheden. Toen het Jeugdfonds Sport & Cultuur in beeld kwam en hij steun kreeg, veranderde dat. Ruim dertig jaar later zet Saïd zich nu zelf in voor kansarme jongeren en is hij uitgegroeid tot de meest ervaren speler van het Nederlands futsalteam. Met Oranje maakt hij zich op voor het eerste WK (14 september – 6 oktober in Oezbekistan) in 24 jaar. Tijd om Saïd beter te leren kennen. Saïd Bouzambou Van deze voetballer had ik vroeger posters op mijn slaapkamer hangen... “Raúl González van Real Madrid. Ik ben opgegroeid in het Real-tijdperk met Luís Figo, Zinédine Zidane, de Braziliaanse Ronaldo en dus ook Raúl. Hij was toen al een clublegende. Raúl is net als ik linksbenig en ook heel nuchter. Ik keek enorm naar hem op.” Zo ziet mijn ochtendroutine eruit... “Eigenlijk een beetje de standaarddingen: opstaan, tandenpoetsen en douchen. Dan komt voor mij het gebed, net als de meeste moslims bid ik vijf keer per dag.” Lachend: “Daarna is het vaak haasten, omdat ik erachter kom dat ik toch weer te laat ben opgestaan en te weinig tijd had.” Dit is mijn go-to skillmove... “De fake of de kap. In de wedstrijd gebruik ik ze allebei veel. Je kan daarmee vrij makkelijk een verdediger op het verkeerde been zetten. Ik ben van de effectieve skillmoves. Tijdens wedstrijden hoor ik verdedigers vaak al roepen: ‘Hij gaat kappen!’ Het is algemeen bekend in de eredivisie.” Dit zou ik heel graag willen leren... “De Spaanse taal. Het leren gaat een beetje op en af nu. De ene keer ben ik bezig met een app, dan weer met een boekje. Ik zou er eigenlijk wat meer consistent in moeten worden.” Ik zou graag een dagje willen ruilen met... “De minister-president. Ik ben heel benieuwd hoe zo’n dag eruitziet.” Lachend: “Het lijkt van een afstand altijd op veel praten, maar weinig doen.” Dit is mijn favoriete voetbal-herinnering... “De Champions League-finale van 2014. Real Madrid won die finale van Atlético Madrid. Sergio Ramos kopte in blessuretijd de gelijkmaker binnen en in de verlenging scoorde Real drie keer. Fantastische wedstrijd.” Deze serie raad ik iedereen aan... “Earth op de BBC. Het is een natuurserie die vertelt hoe de wereld in elkaar steekt. Niet alleen heel mooi, maar ook leerzaam.” Als ik kon tijdreizen, ging ik naar... “De tijd van onze profeet Mohammed; een heel bijzondere man en het beste voorbeeld dat je als moslim kunt hebben. Ik zou in die tijd willen leven met hem en de mensen om hem heen.” Een sporter die ik heel erg bewonder is... “Cristiano Ronaldo. Als je hem afgelopen EK ook weer zag; hij raakte geen pepernoot meer, maar was nog zo gedreven en hongerig. En dat terwijl hij alles al heeft gewonnen. Als ik naar mezelf kijk, merk ik toch dat op een bepaalde leeftijd de honger iets minder wordt.” Als ik een andere sport mocht kiezen, dan koos ik voor... “Tennis en padel vind ik beide leuk om te doen. Padel heeft componenten die zaalvoetbal ook heeft. Korte bewegingen, snel draaien, snel reageren, op de voorvoeten staan en het is ook heel explosief. Ook ideaal om je core nog extra te trainen.” Dit is mijn mooiste eigenschap... “Slecht tegen mijn verlies kunnen. Ik wil ten koste van alles winnen en laat niks aan het toeval over. Sommige mensen zullen het een slechte eigenschap vinden, maar ik vind het juist een mooie eigenschap. Het heeft me ver gebracht. Niet alleen met zaalvoetbal, maar ook op de werkvloer en op school.” Dit is mijn mooiste jeugdherinnering... “Tot ’s avonds laat voetballen op de pleintjes met vrienden. Geen mobiele telefoons, camera’s en playstations. Alleen vrienden en een bal.” Dit doe ik het liefst in de zomer... “Naar het strand gaan. Ik ben echt een strandganger. Ik woon al mijn hele leven in Zeeland, dan groei je op met het strand in de achtertuin.” Helden Magazine nummer 73 Heldenpraat met Saïd Bouzambou komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden.

Motorcross

Collin Veijer: Motormuis

Collin Veijer (19) zorgde er vorig seizoen voor dat Nederland voor het eerst sinds 33 jaar weer een Grand Prix-winnaar heeft in de motorsport. Op 12 november won hij de GP van Maleisië en dat in zijn debuutjaar. In aanloop naar zijn tweede seizoen in de Moto3, dat op 8 maart van start is gegaan, legden we hem in Helden Magazine 71 vier stellingen voor. Een gesprek over aandacht van vrouwen, motorsport-DNA, het Max Verstappen-effect en de wereldtitel. Sinds mijn eerste Grand Prix zege in de Moto3-klasse heb ik over aandacht van vrouwen niet te klagen Lachend: “Ik kijk daar eerlijk gezegd niet heel erg naar. Ik kreeg wel wat meer DM’s op Instagram binnen van vrouwen dan ik normaal krijg.” Wat is er allemaal veranderd in je leven na de overwinning op 12 november vorig jaar? “Vooral de aandacht. In de kring mensen die ik om mij heen heb, is er niks veranderd. Maar van buitenaf zie je wel dat wanneer je succes hebt, mensen je ineens heel leuk vinden. Daar zitten veel goede mensen tussen, maar ook wat mindere.” Heb je na de overwinning contact gehad met de laatste Nederlandse Grand Prix-winnaar Hans Spaan? “Ik heb geen persoonlijk contact met hem gehad, maar via Ziggo kreeg ik wel een videoboodschap van hem te zien. Dat was erg leuk.” Wat hebben je ouders tegen je gezegd na jouw overwinning? “Mijn vader is er altijd bij en maakt alles van dichtbij mee. Na de race zei hij tegen mij: ‘Leuk dat je hem gewonnen hebt, maar we zijn hier niet om één race te winnen. We zijn hier om er meerdere te winnen. Hou beide benen op de grond en ga niet gek doen.’” Heb je na de eerste GP-zege een cadeautje voor je ouders gekocht? “Nee, voor dat soort dingen zijn wij allemaal iets te nuchter.” Hoe verschilt jouw leven met dat van een normale negentienjarige? Lachend: “Ik krijg iets meer geld dan de gemiddelde negentienjarige. Ik ga sinds mijn zestiende niet meer naar school en ben elke dag aan het trainen. Dat doet de gemiddelde negentienjarige natuurlijk niet, die gaat gewoon nog naar school of is net begonnen met werken.” Wat vinden jouw oud-klasgenoten van wat je nu doet? “Met de meesten heb ik geen contact meer. Degenen die ik spreek, vinden het wel leuk, maar ik probeer gewoon zo normaal mogelijk tegen iedereen te doen. Ik voel me niet speciaal.” Lachend: “We doen allemaal ons ding en aan het einde van de dag poep ik ook gewoon.” ''Ik probeer gewoon zo normaal mogelijk tegen iedereen te doen, voel me niet speciaal. We doen allemaal ons ding en aan het einde van de dag poep ik ook gewoon.'' Zou je soms willen dat jouw leven iets meer op dat van een ‘normale’ negentienjarige leek? “Soms wel. Dat probeer ik in te halen in december. Dan kom ik vanuit Barcelona naar Nederland en ga ik naast het trainen af en toe met vrienden op stap en zie ik mijn familie wat meer. Ik ben de rest van het jaar vrij hard voor mezelf. Als ik een keer op stap ga, dan zorg ik dat ik de volgende dag gewoon weer op de fiets zit om aan mijn conditie te werken.” Helden Magazine 71 Het eerste gedeelte van het interview met Collin Veijer is afkomstig uit de tweede uitgave van 2024. De 71ste editie van Helden Magazine is voor het eerst in België te bewonderen! Deze mijlpaal wordt gevierd met twee verschillende sporters op de cover: Estavana Polman in Nederland en Wout van Aert in België. In een openhartig interview deelt Estavana Polman, het gezicht van het Nederlandse handbalteam, haar verhaal over de voorbereidingen op het olympisch kwalificatietoernooi. Daarbij komen ook haar persoonlijke uitdagingen, zoals haar relatie met Rafael van der Vaart, het moederschap en haar blessures ter sprake. Alleskunner Wout van Aert laat dit jaar de Tour de France schieten en kiest voor het eerst voor de Giro d’Italia. De Belgische renner spreekt zich uit over het nieuwe traject, Mathieu van der Poel, Visma-Lease a Bike en de Olympische Spelen. In deze editie van Helden wordt er ook veel aandacht besteed aan voetbal. Esmee Brugts, bekroond als Talent van het Jaar, maakte afgelopen zomer een droomtransfer naar FC Barcelona. Experts laten zich daarnaast uit over Jerdy Schouten, de sleutelspeler van PSV, dat op weg is naar het landskampioenschap en het EK met Oranje in Duitsland. We blikken terug op de legendarische wedstrijd tegen Portugal tijdens het WK van 2006 met Khalid Boulahrouz en bezoeken verdediger Bart Nieuwkoop in Rotterdam. Met Manchester City won Kevin De Bruyne alles wat er te winnen valt. Kenners spreken zich uit over onder meer zijn weergaloze traptechniek en fabuleuze inzicht. In ‘De Dag Dat Alles Misging’ kijken Sigi Lens en Edu Nandlal terug op de vliegtuigcrash in Suriname. Ze hebben de verschrikkelijke SLM-ramp overleefd die zich 35 jaar geleden heeft voorgedaan. Verder in de 140 pagina’s tellende editie deelt marathonloopster Anne Luijten haar bewogen jaar met de lezers. Ze liep de olympische limiet, trouwde, maar verloor ook haar trouwste fan: vader Jos. Zwemfenomeen Ian Thorpe blikt terug op zijn legendarische races en vriendschap met Pieter van den Hoogenband. Victoria Koblenko gaat in gesprek met Ranomi Kromowidjojo, drievoudig olympisch kampioen en zeventienvoudig wereldkampioen zwemmen en kickbokslegende Peter Aerts, een grootheid in Japan, spreekt onder meer over het oprichten van zijn eigen bond LEGEND.
Collin Veijer (19) zorgde er vorig seizoen voor dat Nederland voor het eerst sinds 33 jaar weer een Grand Prix-winnaar heeft in de motorsport. Op 12 november won hij de GP van Maleisië en dat in zijn debuutjaar. In aanloop naar zijn tweede seizoen in de Moto3, dat op 8 maart van start is gegaan, legden we hem in Helden Magazine 71 vier stellingen voor. Een gesprek over aandacht van vrouwen, motorsport-DNA, het Max Verstappen-effect en de wereldtitel. Sinds mijn eerste Grand Prix zege in de Moto3-klasse heb ik over aandacht van vrouwen niet te klagen Lachend: “Ik kijk daar eerlijk gezegd niet heel erg naar. Ik kreeg wel wat meer DM’s op Instagram binnen van vrouwen dan ik normaal krijg.” Wat is er allemaal veranderd in je leven na de overwinning op 12 november vorig jaar? “Vooral de aandacht. In de kring mensen die ik om mij heen heb, is er niks veranderd. Maar van buitenaf zie je wel dat wanneer je succes hebt, mensen je ineens heel leuk vinden. Daar zitten veel goede mensen tussen, maar ook wat mindere.” Heb je na de overwinning contact gehad met de laatste Nederlandse Grand Prix-winnaar Hans Spaan? “Ik heb geen persoonlijk contact met hem gehad, maar via Ziggo kreeg ik wel een videoboodschap van hem te zien. Dat was erg leuk.” Wat hebben je ouders tegen je gezegd na jouw overwinning? “Mijn vader is er altijd bij en maakt alles van dichtbij mee. Na de race zei hij tegen mij: ‘Leuk dat je hem gewonnen hebt, maar we zijn hier niet om één race te winnen. We zijn hier om er meerdere te winnen. Hou beide benen op de grond en ga niet gek doen.’” Heb je na de eerste GP-zege een cadeautje voor je ouders gekocht? “Nee, voor dat soort dingen zijn wij allemaal iets te nuchter.” Hoe verschilt jouw leven met dat van een normale negentienjarige? Lachend: “Ik krijg iets meer geld dan de gemiddelde negentienjarige. Ik ga sinds mijn zestiende niet meer naar school en ben elke dag aan het trainen. Dat doet de gemiddelde negentienjarige natuurlijk niet, die gaat gewoon nog naar school of is net begonnen met werken.” Wat vinden jouw oud-klasgenoten van wat je nu doet? “Met de meesten heb ik geen contact meer. Degenen die ik spreek, vinden het wel leuk, maar ik probeer gewoon zo normaal mogelijk tegen iedereen te doen. Ik voel me niet speciaal.” Lachend: “We doen allemaal ons ding en aan het einde van de dag poep ik ook gewoon.” ''Ik probeer gewoon zo normaal mogelijk tegen iedereen te doen, voel me niet speciaal. We doen allemaal ons ding en aan het einde van de dag poep ik ook gewoon.'' Zou je soms willen dat jouw leven iets meer op dat van een ‘normale’ negentienjarige leek? “Soms wel. Dat probeer ik in te halen in december. Dan kom ik vanuit Barcelona naar Nederland en ga ik naast het trainen af en toe met vrienden op stap en zie ik mijn familie wat meer. Ik ben de rest van het jaar vrij hard voor mezelf. Als ik een keer op stap ga, dan zorg ik dat ik de volgende dag gewoon weer op de fiets zit om aan mijn conditie te werken.” Helden Magazine 71 Het eerste gedeelte van het interview met Collin Veijer is afkomstig uit de tweede uitgave van 2024. De 71ste editie van Helden Magazine is voor het eerst in België te bewonderen! Deze mijlpaal wordt gevierd met twee verschillende sporters op de cover: Estavana Polman in Nederland en Wout van Aert in België. In een openhartig interview deelt Estavana Polman, het gezicht van het Nederlandse handbalteam, haar verhaal over de voorbereidingen op het olympisch kwalificatietoernooi. Daarbij komen ook haar persoonlijke uitdagingen, zoals haar relatie met Rafael van der Vaart, het moederschap en haar blessures ter sprake. Alleskunner Wout van Aert laat dit jaar de Tour de France schieten en kiest voor het eerst voor de Giro d’Italia. De Belgische renner spreekt zich uit over het nieuwe traject, Mathieu van der Poel, Visma-Lease a Bike en de Olympische Spelen. In deze editie van Helden wordt er ook veel aandacht besteed aan voetbal. Esmee Brugts, bekroond als Talent van het Jaar, maakte afgelopen zomer een droomtransfer naar FC Barcelona. Experts laten zich daarnaast uit over Jerdy Schouten, de sleutelspeler van PSV, dat op weg is naar het landskampioenschap en het EK met Oranje in Duitsland. We blikken terug op de legendarische wedstrijd tegen Portugal tijdens het WK van 2006 met Khalid Boulahrouz en bezoeken verdediger Bart Nieuwkoop in Rotterdam. Met Manchester City won Kevin De Bruyne alles wat er te winnen valt. Kenners spreken zich uit over onder meer zijn weergaloze traptechniek en fabuleuze inzicht. In ‘De Dag Dat Alles Misging’ kijken Sigi Lens en Edu Nandlal terug op de vliegtuigcrash in Suriname. Ze hebben de verschrikkelijke SLM-ramp overleefd die zich 35 jaar geleden heeft voorgedaan. Verder in de 140 pagina’s tellende editie deelt marathonloopster Anne Luijten haar bewogen jaar met de lezers. Ze liep de olympische limiet, trouwde, maar verloor ook haar trouwste fan: vader Jos. Zwemfenomeen Ian Thorpe blikt terug op zijn legendarische races en vriendschap met Pieter van den Hoogenband. Victoria Koblenko gaat in gesprek met Ranomi Kromowidjojo, drievoudig olympisch kampioen en zeventienvoudig wereldkampioen zwemmen en kickbokslegende Peter Aerts, een grootheid in Japan, spreekt onder meer over het oprichten van zijn eigen bond LEGEND.

Schaatsen

Jutta Leerdam: ‘Echt schaatsen staat altijd voorop’

Jutta Leerdam (25) weet dat de schijnwerpers bij de WK Afstanden (15-18 februari in Calgary) en WK Allround & Sprint (8-10 maart in Inzell) op haar gericht zijn. Want dat gebeurt overal waar ze verschijnt. Alles wat Jutta doet is nieuws. Of het nou haar prestaties op het ijs zijn, haar posts op social media of haar relatie met influencer Jake Paul. Hoe kijkt ze daar zelf naar? En hoe kijken anderen naar haar? Jutta Leerdam is sinds afgelopen zomer ook te bewonderen in Madame Tussauds. Op Instagram postte ze foto’s van zichzelf met haar wassen evenbeeld. Uiteraard ontbraken bij de replica haar trademarks – lang blond haar en zwarte eyeliner – niet. [caption id="attachment_19485" align="alignnone" width="2560"] Jutta posseert met haar evenbeeld in Madame Tussauds[/caption] Hoe anders was dat in september toen ze haar debuut maakte als model bij de Fashion Week in modestad Milaan voor BOSS. Op social media deelde ze met haar meer dan vier miljoen volgers beelden van de modeshow en hoe het er backstage aan toeging. Ze was op de catwalk te zien in een lange zwarte jas, zonder eyeliner en het haar had ze vast. Weer eens wat anders. Op TikTok liet ze weten dat ze nooit ‘catwalk-les’ had gekregen, omdat ze elke dag alleen maar schaatst. Haar volgers blijven ook op de hoogte van haar relatie met de Amerikaanse influencer, YouTuber en bokser Jake Paul. Ze maakten in april hun relatie bekend en sindsdien deelden ze meerdere keren foto’s en filmpjes van hen samen op hun social mediakanalen. Jake Paul was ook te bewonderen bij het World Cup Kwalificatie Toernooi in Thialf eind oktober, waar hij vanaf de tribune – en naast zijn ‘schoonouders’ Ruud en Monique – Jutta de 1000 meter zag winnen. Het team rondom Paul vroeg vooraf aan de organisatie of ze de auto voor de deur mochten parkeren en er wellicht een aparte ingang was voor Paul en zijn gevolg. Het antwoord was simpel: in Thialf parkeert iedereen op dezelfde parkeerplaats en gaan alle bezoekers door dezelfde ingang. Ook iemand met dik 25 miljoen volgers op Instagram. Op haar beurt was Jutta in augustus aanwezig bij een bokspartij van haar vriend. Ze zag Jake Paul in Dallas zijn entree maken op een tank en daarna de partij winnen. Ook was ze al te gast in zijn goed beluisterde podcast en schitterde ze in zijn YouTube-video’s. Vlak voor de kerst deelde Jutta op social een video van haar en Jake dansend naast de kerstboom in op elkaar afgestemde kerstoufits. ‘Mensen hebben altijd wel een mening over de dingen die ik doe. Tot nu toe bewijs ik keer op keer dat de invloed van al die dingen op mijn schaatsen wel meevalt’ De schijnwerpers waren ook op Jutta gericht tijdens de ploegenpresentatie van Jumbo-Visma op het hoofdkantoor van Unilever in Rotterdam, half september. Tal van cameraploegen waren uitgerukt, onder andere eentje van RTL Boulevard - die natuurlijk vooral geïnteresseerd was in haar liefdesleven - en fotografen, waaronder die van roddelbladen. “Er is geen enkele schaatser die zoveel druk heeft als ik,” stelde ze op het podium. Toen ze van interview naar interview was gegaan en voor elke camera opnieuw haar verhaal had gedaan, zei ze: “Ik weet zeker dat ik degene ben die de meeste ogen op zich gericht weet.” Hype “Ik heb nooit gedacht: laat ik het maar niet doen,” lachte Jutta toen haar breed uitgemeten relatie ter sprake kwam. “Die hype was er ook al voordat we elkaar leerden kennen. Er is geen ontkomen aan dat wij opduiken in de media. Hij is een vlogger en YouTuber, doet het supergoed op social media en heeft een heel content-team om zich heen. Vanaf het begin wisten we dat we nooit een privérelatie konden hebben. Voordat we überhaupt aan het daten waren, was het al een ding in de media en online. Wij hebben iets supersterks samen, delen af en toe iets van ons beiden, maar eigenlijk is dat best oppervlakkig. De dingen die privé zijn, proberen we ook echt privé te houden. Social media zijn ergens een afspiegeling van mijn leven, maar wel uitvergroot. Want ik ben ook gewoon twee keer per dag aan het trainen, ik zit op de fiets en zie mijn vriend bijna niet.” Op de vraag of het samenzijn met Jake Paul niet voor nog meer druk op haar schouders zorgde, antwoordde ze: “Ik voel altijd druk. Toen ik in aanloop naar de Spelen in Beijing mijn eigen schaatsteam begon, voelde ik die druk ook. Ik hoorde mensen zich afvragen: gaat dit wel goed? Daarna de Spelen zelf. Vervolgens de switch naar Team Jumbo- Visma in 2022, waardoor ik vooral bij mezelf heel veel druk voelde om me te bewijzen. Kortom: elk jaar voel ik druk en die kan ik altijd wel omzetten in extra motivatie en scherpte.” 'Stemmetje in m'n hoofd' Vanaf het moment dat ze in 2017 als achttienjarige wereldkampioen allround werd bij de junioren wisten mensen van haar bestaan. Niet alleen door haar prestaties, maar ook door haar uiterlijk. Ze kreeg een relatie met schaatser Koen Verweij en haar schare volgers op social media nam snel toe, ook omdat ze heel actief was met het posten van foto’s, filmpjes en berichten. In 2020 won ze haar eerste individuele wereldtitel, op de 1000 meter, en sindsdien kreeg ze vaak de vraag of haar leven als ‘merk’ en ‘influencer’ haar prestaties op het ijs niet in de weg stonden. Ondertussen was het nooit rustig. Eerst maakte ze de overstap van Team IKO naar Reggeborgh. In 2020 kwam ze er niet uit wat betreft een nieuw contract, waarop ze met haar vriend een eigen ploeg, Worldstream, begon. Na de Spelen in 2022 ging het uit met Verweij en stapte ze over naar Jumbo-Visma. Ze bleef ondanks alles presteren: in 2021 werd ze Europees kampioen sprint, in 2022 won ze olympisch zilver op de 1000 meter en de wereldtitel sprint, in 2023 werd ze wereldkampioen 1000 meter en Europees kampioen sprint. “Mensen hebben altijd wel een mening over de dingen die ik doe,” stelde ze, “sommigen denken misschien dat ik, door de dingen die ik naast het schaatsen doe, minder oog heb voor mijn sport, maar dat is absoluut niet het geval. Dit jaar is mijn relatie natuurlijk veel in het nieuws waardoor ze dat zouden kunnen denken, maar toen ik mijn eigen team opzette, was het: ‘Zorgt dat niet voor veel te veel stress bij dat meisje?’ Tot nu toe bewijs ik keer op keer dat de invloed van al die dingen op mijn schaatsen wel meevalt. Ik heb altijd dat stemmetje in m’n hoofd dat me scherp houdt. Het lukt me ook altijd goed om me af te sluiten voor dingen, om gefocust te blijven op het proces, op hoe ik hard kan schaatsen. Maar ik voel wel dat ik me elke keer opnieuw moet bewijzen.” Het komt voor de buitenwacht wellicht anders over, maar Jutta had een veel stabielere zomer dan een jaar eerder. “Ik ben gelukkig en dat was vorige zomer anders, toen had ik een heel moeilijke periode,” doelde ze op de breuk met Verweij. “Ik stapte ook nog eens over naar Jumbo- Visma. Alles wat me daarvoor stabiliteit bood, was weg. Dat ik meteen daarna een heel goede winter reed, had ik absoluut nooit verwacht. Ik heb daar veel vertrouwen uit gehaald. Nu heb ik wel veel stabiliteit, daardoor heb ik het gevoel dat ik de stijgende lijn makkelijker voort kan zetten. Ik heb afgelopen zomer met mijn coach Jac Orie door kunnen bouwen op vorig seizoen.” Over Jutta Jac Orie: 'Jutta heeft een goed motortje' Jutta is ontzettend goed trainbaar en heel erg gedreven. Ik moest haar eerder afremmen. De truc is om haar op alle gebieden een beetje af te remmen, anders loopt ze zichzelf voorbij,” zegt Jac Orie, vanaf de zomer van 2022 tot afgelopen seizoen haar trainer/ coach bij Jumbo-Visma. “Dat afremmen doe ik door zo goed mogelijk uit te leggen wat we willen trainen, hoe we dat willen doen en wat de gevolgen zijn als ze te veel doet. Bij toppers is het zo, is mijn erva-ring, dat als je de aanpak heel goed met ze bespreekt, ze er ook echt voor gaan. Je moet bij sporters van het kaliber Jutta nooit met een lulverhaal aankomen, daar prikken ze zo doorheen.” Voordat hij aan de slag gaat met een schaatser heeft Orie hem of haar al helemaal geanalyseerd. Afgaande op haar testresultaten en waardes schat hij in waartoe een schaatser in staat kan zijn. Uiteraard heeft hij ook zo’n gesprek met Jutta gevoerd. “Als Jutta wat ze in zich heeft ook kan vertalen naar het ijs, dan kan er een seconde af van het baanrecord op de 1000 meter in Thialf. Maar tussen theorie en praktijk zit nog wel iets, hè. Ze moet op het juiste moment in vorm zijn, de omstandigheden zoals de luchtdruk moeten goed zijn. Maar fysiologisch is ze er in elk geval toe in staat. Ze heeft een motortje hangen, hoor, en ze heeft veel vermogen. Jutta heeft een goede mix. Ze rijdt geweldige bochten, maar op de rechte stukken is technisch gezien nog winst te halen. En dan vooral op de kruisingen. Haar start kan ook beter. Op de eerste dertig meter is haar positie wat betreft haar bekken niet altijd goed. De ene keer doet ze het wel goed, de andere keer niet. Dat moet stabieler worden. Ja, er is echt nog veel progressie te boeken.” Ze blinkt nu vooral uit op de 1000 meter. Orie denkt dat ze ook een heel goede 500 en 1500 meter kan rijden. “Jutta is een echte 1000 meterrijdster. Op die afstand komen al haar kwaliteiten samen. Maar als haar start beter is, gaat ze ook weer sneller op de 500 meter en als ze de rechte stukken beter rijdt, heeft dat ook meteen effect op haar 1500 meter.” Natuurlijk is het Orie ook niet ontgaan dat er veel belangstelling voor Jutta is. “Maar ik kijk vooral naar hoe ze traint, of ze haar rust pakt en of ze goed belastbaar is. Als dat allemaal goed in orde is, dan ben ik als trainer en coach tevreden. De rest is voor haar eigen verantwoordelijkheid. Er is natuurlijk veel te doen over haar liefdesleven. Volgens mij zijn ze hartstikke gelukkig en dan is het toch goed? Ik heb Jake Paul al een paar keer gesproken, hij is hartstikke respectvol en in mijn ogen een rustige jongen.” Bang voor jaloezie of een verstoring van de dynamiek binnen de ploeg door alle aandacht die Jutta krijgt, is hij niet. “De andere schaatsers snappen over het algemeen wel hoe het werkt, hoor. En Jutta gaat er ook gewoon goed mee om.”   Dai Dai N'tab: 'Zij is wat veel vrouwen willen zijn' “Ik zie Jutta als een heel vrolijk persoon, die lekker door het leven hobbelt. Toen ze in 2019 binnenkwam bij Reggeborgh was ze nog best onzeker. Ze was een jong meisje met iets van tien- of vijftienduizend volgers op social media. Jutta was er toen trouwens ook wel al druk mee. Daarna zijn onze wegen een beetje gescheiden. Zij begon haar eigen ploeg en ik vertrok naar Jumbo-Visma. Mooi om te zien hoe ze zich sindsdien heeft ontwikkeld, als sporter en mens. En als merk, want dat is ze ook,” zegt sprinter Dai Dai N’tab. Jutta en hij waren eerder ploeggenoten en maatjes bij Reggeborgh en waren dat weer bij Jumbo-Visma. “We praten veel met elkaar, tijdens lange autoritten voeren we vaak wat meer diepgravende gesprekken. Op mentaal vlak hebben we veel aan elkaar. Jutta kan een beetje onzeker zijn over dingen die er nog aan zitten te komen, maar dat houdt haar ook scherp. Ze is op haar pad al verschillende obstakels tegengekomen, maar die grijpt ze altijd aan om ervan te leren, er weer beter uit te komen en er iets moois van te maken.” N’tab gebruikt social media ook, maar bij Jutta is dat next level. “Ze weet heel veel ogen op zich gericht en dat zorgt ook voor meer druk. Het zit haar niet in de weg, want ze is op de 1000 meter veel beter dan bijna al haar concurrenten. De wetenschap dat ze goed is en de goede dingen doet in de training, neemt ook weer veel druk weg.” Jutta beseft dat ze met haar grote bereik thema’s op de kaart kan zetten. Ze schroomde niet om onderwerpen waar normaal een taboe op rust – zoals menstruatieklachten bij topsporters en haar ervaringen met obsessief afvallen – aan te kaarten. N’tab: “Jutta heeft van jongs af aan al een uitgesproken mening. Ik vind het tof dat ze gewoon dingen durft te blijven zeggen. Wat ze heel goed doet, is zichzelf als een heel geloofwaardige vrouw neerzetten. Zij is wat heel veel vrouwen willen zijn: een mooie, sterke dame die ook nog eens succesvol is. Zij spreekt daardoor een heel breed publiek aan. Ook mannen vinden haar natuurlijk interessant door hoe zij eruitziet. Ze weet heel goed de juiste snaar te raken bij mannen en vrouwen.” Antoinette Rijpma- de Jong: 'Jutta kijkt heel anders tegen zaken aan dan ik' “Wij trainen eigenlijk niet samen. Ik heb een schema voor allrounders en Jutta voor sprinters,” zegt Antoinette Rijpma-de Jong. Ze werd in 2023 wereldkampioen op de 1500 meter en pakte WK-zilver op de 1000 meter achter ploeggenote Jutta. Daarnaast pakte ze de Europese titel all-round. Bij de afgelopen EK Afstanden was het op de 1000 meter weer: Jutta één, Rijpma-de Jong twee. “Als het moet gebeuren op de 1000 meter dan sta ik er, maar mijn focus ligt meer op de 1500, de 3000 meter en het allrounden." Rijpma-de Jong hield zich vroeger ook veel bezig met social media, maar heeft het op aanraden van haar man Coen, met wie ze in 2022 trouwde, juist afgebouwd. “Voor mij werkte het niet om ook nog intensief bezig te zijn met social media, het was beter om minder te letten op likes en wat andere mensen van mij vinden. Ik heb mijn handen al vol aan het schaatsen. Jutta krijgt juist energie van die aandacht, eigent het zich ook toe om in het middelpunt van de belangstelling te staan. We zijn afgelopen jaar allebei wereldkampioen geworden, maar ik profileer me minder. Ik vind het wel heel knap hoe zij alles heeft opgebouwd en hoe goed ze zich kan presenteren op en naast het ijs. Jutta kijkt heel anders tegen zaken aan dan ik. Dat maakt Jutta Jutta en dat maakt mij Antoinette. Ik woon lekker op de boerderij in Rottum met mijn man en vind het helemaal geweldig om in mijn vrije tijd met de paarden bezig te zijn.” Thomas Krol: 'Jutta heeft standbeeld in Madame Tussauds hè' “Jutta kan ons volgen en dat is voor haar gunstig, maar wij hebben er geen voor- deel aan dat zij met ons traint. Zij rijdt immers achter ons aan, wij niet achter haar. Wij doen ons ding en als zij ons wil volgen, dan is dat prima,” zegt ploeggenoot Thomas Krol, onder andere regerend olympisch kampioen op de 1000 meter, twee keer wereldkampioen en winnaar van olympisch zilver op de 1500 meter en wereldkampioen sprint. Lachend: “Jutta heeft een standbeeld in Madame Tussauds in Amsterdam, hè, dat zegt genoeg. Dat heeft Ireen Wüst niet, terwijl zij de succesvolste Nederlandse olympiër ooit is. Het draait niet meer alleen om prestaties, maar ook om het hele bereik. Dat is de tijd waarin we leven. Het staat Jutta vrij om daarmee bezig te zijn, maar ik heb daar zelf helemaal geen affectie bij om het op die manier te doen. Ik heb niet zo heel veel met showbizz en glamour. Ik heb het daar weleens over met haar, hoor. Gekscherend maak ik dan een opmerking als: joh, stop eens met selfies maken en ga eens trainen. En dan roept Jutta altijd: ‘Je bent gewoon ja- loers.’ We kunnen elkaar daar heel goed mee dollen. Zij doet haar ding en ik het mijne.”   Femke Kok: 'Door Jutta krijgt het hele schaatsen meer aandacht “Wij zijn elkaars concurrent, komen elkaar altijd tegen. Jutta houdt mij scherp. Als er iemand is die heel snel is, wil ik daar niet voor onderdoen. Jutta motiveert me om het maximale uit mezelf te halen, maar ik focus me daarbij wel vooral op mezelf. We gaan normaal met elkaar om. Ik ben tegen iedereen altijd sportief, zo zit ik in elkaar,” zegt Femke Kok, sprinter van Team Reggeborgh, over haar rivale. In 2020 en 2022 pakte ze samen met Jutta – en Letitia de Jong en Dione Voskamp – de wereldtitel op de teamsprint, maar verder nemen ze het vooral tegen elkaar op. Bij de EK sprint van 2021 en 2023 was het brons en zilver voor Kok en twee keer goud voor Jutta. Bij de WK sprint van 2022 pakte Jutta goud en Femke zilver. Waar Femke Kok de 500 meter als specialiteit van het huis heeft, geldt dat bij Leerdam vooral voor de 1000 meter. Femke won op de vorige WK Afstanden goud op de 500 meter, waar Leerdam de wereldtitel op de 1000 meter pakte en brons op de halve afstand. Afgelopen EK Afstanden won Kok de 500 meter voor Jutta. Kok ziet natuurlijk ook hoe Jutta de schijnwerpers op zich gericht weet op en naast het ijs. “Ik ben me er eigenlijk niet zo van bewust dat je als topsporter ook je eigen merk kunt zijn, ben er veel minder mee bezig om me te profileren op social media. Ik post af en toe dingen op Instagram en dat is eigenlijk altijd gerelateerd aan mijn sport. Dat doe ik omdat ik het leuk vind en heb daar verder geen bijbedoelingen mee. Ik ben puur bezig met mijn sport en verder niet. Maar Jutta zorgt voor veel publiciteit, door haar krijgt het hele schaatsen meer aandacht en dat is goed.” Hélène Hendriks: 'Ik ben niet zo bang dat ze gaat zweven' “Wat Jutta heeft gecreëerd afgelopen jaar, is gigantisch. Zij is een enorm boegbeeld, dat zal iedereen beamen. Zij is gewoon een ster, een absolute ster,” zegt tv-presentatrice Hélène Hendriks, die de presentatie van de schaatsploeg van Jumbo-Visma deed. “Bij haar komt alles samen. Ze is topsporter, een soort van stijlicoon, een influencer én ze heeft een verhouding met Jake Paul, die een nog groter fenomeen op social media is dan Jutta. Zij bewijst dat het samen kan gaan.” Hendriks, in 2023 winnaar van de Televizier-Ring in de categorie presentator, speelde voordat ze een tv-persoonlijkheid werd, jarenlang hockey in de hoofdklasse. “Zolang haar prestaties goed zijn, twijfelt niemand ergens aan. Maar een verhouding die over de hele wereld breed wordt uitgemeten, kan behoorlijk wat met iemand doen. Dat betekent ook dat je voorzichtig moet zijn. Ik snap dat er bij Jutta wat meer gereserveerdheid in zit, dat ze haar leven heel erg wil regisseren. Want als je maar zo open en vrolijk in het leven blijft staan, dan kun je ook weleens je neus stoten. Belangrijk is dat de kleine cirkel om haar heen haar met beide benen op de grond houdt. En eerlijk gezegd ben ik ook niet zo bang dat ze gaat zweven. Ik vind haar gewoon een hele nuchtere, knappe verschijning, maar bovenal een waanzinnige topsporter. Ik zie in alles bij Jutta de topsporter. Haar gedrevenheid, die enorme wil. Zonder die eigenschappen kun je niet presteren.” Ze is een ster en dat zorgt dat veel mensen wat van haar willen, aldus Hendriks. “Mensen zien een verdienmodel. Dat zie je bij voetballers ook. Dan moet je je staande houden en de juiste mensen om je heen verzamelen. Daar is ze volgens mij slim genoeg voor en die heeft ze ook al om zich heen." Koen Verweij: 'Ik kijk met een glimlach terug' “Jutta heeft me veel nieuwe dingen en inzichten bijgebracht en hopelijk ik haar ook,” liet Koen Verweij in een schrifte- lijke verklaring weten nadat in 2022 na ruim vijf jaar een einde kwam aan de relatie met Jutta, met wie hij ook schaatsploeg Worldstream begon. “Ik ben trots en dankbaar voor alle reizen, lessen en momenten die we samen hebben mogen delen en ik kijk met een glimlach terug op de bijzondere periode uit ons leven die we met elkaar hebben gedeeld. Meer zeg ik er niet over.” Jake Paul: 'Toen ik op een donkere plek was, was ze er voor me' “Wat mijn toekomstplannen met Jutta zijn? Trouwen!” vertelde Jake Paul aan SBS Shownieuws toen hij in oktober Thialf aandeed om vanaf de tribunes de verrichtingen van Jutta te volgen. In zijn video’s op YouTube zei hij: “Ze is lief, zorgzaam, oprecht en liefdevol. Wat onze grootste uitdaging zal worden? Dat iedereen me zal haten omdat ik met haar date. Boeit me trouwens niet. I’m Dutch now, omdat Jutta mijn grote liefde is.” Begin april bevestigden ze hun relatie, nadat er daarvoor al foto’s en video’s te zien waren dat ze met elkaar optrokken in Miami. “Jutta is een van de zuiverste mensen die ik in mijn leven heb ont- moet. Ze haalde mij echt uit de put toen ik na zes overwinningen op rij verloor van Tommy Fury. Ze heeft me geholpen om over deze nederlaag heen te komen. Toen ik op een donkere plek was, was ze er echt voor me en sprak ze over haar nederlagen. We begrepen elkaar in de dingen die ik doormaakte. Ze is zo’n zegen geweest. Dus Jutta, als je dit bekijkt: je bent geweldig.” Bas Tietema: 'Jutta hoort bij deze tijd' “Wat ik bij Jutta heel knap en bijzonder vind: zowel als sporter en als influencer bereikt ze een hoog niveau. Je merkt dat mensen heel graag iemand in een hokje willen stoppen, zo van: ben je nou influencer of ben je nou sporter? Bij Jutta hoeft die vraag niet gesteld te worden, ze is top op de socials en op het ijs. Presteren en zichtbaar zijn, dat is razendknap. Jutta flikt het gewoon. Ze is ook van een jongere generatie die de waarde van social media begrijpt. Voor zichzelf, maar ook voor haar sport. Het plezier spat er ook af als je de video’s ziet,” zegt Bas Tietema, YouTuber, oud-wielrenner en oprichter van wielerploeg TDT-Unibet Cycling Team. “Ze is onder jongeren ook heel populair. En ze is goed voor het imago van het schaatsen, dat door Jutta ook weer meer zal worden bekeken door jongeren. Daar komt dan nog eens haar relatie met Jake Paul bij, iemand met miljoenen volgers over de hele wereld. Het is alles bij elkaar een superverhaal: van het ijs in Thialf naar de catwalk in Milaan en glamour in Miami. Voor jongeren is ze een rolmodel geworden. Fans willen tegenwoordig meer van sporters zien dan enkel hoe ze trainen. Sporters als Jutta nemen de fans mee in hun leven, dat hoort bij deze tijd.” Chris Woerts: 'Zodra het even tegenzit zal er kritiek komen' “Jutta Leerdam is een zeer gewaardeerde en talentvolle sporter. Daar wordt ze in de eerste plaats op afgerekend. Daarnaast is Jutta influencer en social mediageniek. Zolang dat niet ten koste gaat van het sporten is er niets aan de hand, maar de scheidslijn is dun en dat maakt haar kwetsbaar,” stelt Chris Woerts, sportmarketeer en geregeld bargast in tv-programma Vandaag Inside. “In de media en op de juicekanalen wordt gesmuld van haar excentrieke leven met een partner die ook leeft van social media-aandacht. Zolang ze de nummer één van de wereld is, zal iedereen haar bevindingen met aandacht en plezier volgen. Maar zodra het even tegenzit, komt die andere rol ter sprake en zal er kritiek komen. Daar moet ze zich op voorbereiden en ook rekening mee houden. Ik begrijp goed dat Jutta het maximale rendement wil halen uit haar social mediakanalen. Het is prettig om een andere inkomstenstroom te hebben naast die van schaatser. Zolang het niet controversieel is en binnen de perken blijft, is het prima.” Kosta Poltavets: 'Ze heeft met Kramer en Wüst die ultieme wil om te winnen gemeen' “Jutta is de meest complete schaatser met wie ik heb gewerkt,” zegt Kosta Poltavets, van 2020 tot en met 2022 haar trainer bij Worldstream. “Ze is fysiek de ideale schaatser en ik hoefde als trainer eigenlijk alleen maar te finetunen. Ik was alleen maar bezig met details, met bijslijpen. Voor de rest was ze toen al megagoed.” Jutta droeg in 2022 met tranen in haar ogen haar wereldtitel sprint op aan haar Oekraïense coach, die het zwaar had met de Russische inval in zijn geboorteland en de onzekere situatie van familie en vrienden die daar woonden. “Jutta is ook zo prettig in de omgang. In een team zorgt ze altijd voor de goede sfeer.” Poltavets werkte ook voor de Russische schaatsbond en in Nederland stond hij in het verleden ook Sven Kramer en Ireen Wüst bij. “Wat Jutta gemeen heeft met Ireen en Sven is haar ultieme wil om te winnen. Wat ze verder met social media doet, gaat niet ten koste van haar prestaties. Knap. Dat komt omdat er iets is wat voor haar belangrijker is dan wat dan ook: winnen.” Marianne Timmer: 'We kunnen iets leren van haar gedurfde aanpak' “Jutta Leerdam is een fenomenale sportvrouw met een prachtige techniek en een mooie uitstraling op het ijs,” zegt Marianne Timmer, drievoudig olympisch kampioen, twee keer wereldkampioen 1000 meter en een keer wereldkampioene sprint. Zij was ook een schaatsster die ongekend populair was en de sport oversteeg, weliswaar in een tijd zonder social media. “Jutta’s vermogen om zich zowel sportief als vrouwelijk te presenteren, zorgt ervoor dat ze op en buiten het ijs opvalt. Hoewel ik haar niet persoonlijk ken, bewonder ik de manier waarop ze zichzelf profileert op social media. Haar gedurfde en verfrissende aanpak kan het schaatsen in het algemeen een boost geven, zelfs in Amerika. Zij trekt met haar uitstraling en zichtbaarheid nieuwe jonge fans richting het schaatsen. Haar relatie met Koen Verweij en nu met Jake Paul lijkt een spannende dynamiek te brengen, waar de schaatswereld van mee profiteert.” Timmer bestempelt Jutta’s presentatie als on-Nederlands. “Zij positioneert zich zonder terughoudendheid als de beste. In Nederland is bescheidenheid vaak de norm, maar Jutta’s zelfverzekerde houding kunnen we als een positief voorbeeld nemen dat het ook anders kan. Ze daagt de Nederlandse mentaliteit uit en laat zien dat prestaties voorop staan, en niet de bijzaken als haar rol als influencer. Het wordt interessant om te zien hoe ze omgaat met eventuele druk als haar prestaties veranderen. Kortom, Jutta Leerdam brengt een verfrissende dynamiek in de schaatssport en we kunnen wellicht iets leren van haar gedurfde aanpak.” Helden Magazine 70 Het interview met Jutta Leerdam komt voort uit het eerste nummer van 2024. In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Het jonge Amerikaanse fenomeen Jordan Stolz vragen we naar zijn geheim en de samenwerking met Irene Schouten en Jillert Anema. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder kwam wielrenner Milan Vader in 2022 zwaar ten val, lag in coma en keerde na een lange revalidatie terug aan de top, met dank aan vriendin Ilse Lutke die niet van zijn zijde week. Veldrijdster Fem van Empel is een multitalent, maar het is wel wennen dat iedereen haar vergelijkt met Mathieu van der Poel. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland. We spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Jutta Leerdam (25) weet dat de schijnwerpers bij de WK Afstanden (15-18 februari in Calgary) en WK Allround & Sprint (8-10 maart in Inzell) op haar gericht zijn. Want dat gebeurt overal waar ze verschijnt. Alles wat Jutta doet is nieuws. Of het nou haar prestaties op het ijs zijn, haar posts op social media of haar relatie met influencer Jake Paul. Hoe kijkt ze daar zelf naar? En hoe kijken anderen naar haar? Jutta Leerdam is sinds afgelopen zomer ook te bewonderen in Madame Tussauds. Op Instagram postte ze foto’s van zichzelf met haar wassen evenbeeld. Uiteraard ontbraken bij de replica haar trademarks – lang blond haar en zwarte eyeliner – niet. [caption id="attachment_19485" align="alignnone" width="2560"] Jutta posseert met haar evenbeeld in Madame Tussauds[/caption] Hoe anders was dat in september toen ze haar debuut maakte als model bij de Fashion Week in modestad Milaan voor BOSS. Op social media deelde ze met haar meer dan vier miljoen volgers beelden van de modeshow en hoe het er backstage aan toeging. Ze was op de catwalk te zien in een lange zwarte jas, zonder eyeliner en het haar had ze vast. Weer eens wat anders. Op TikTok liet ze weten dat ze nooit ‘catwalk-les’ had gekregen, omdat ze elke dag alleen maar schaatst. Haar volgers blijven ook op de hoogte van haar relatie met de Amerikaanse influencer, YouTuber en bokser Jake Paul. Ze maakten in april hun relatie bekend en sindsdien deelden ze meerdere keren foto’s en filmpjes van hen samen op hun social mediakanalen. Jake Paul was ook te bewonderen bij het World Cup Kwalificatie Toernooi in Thialf eind oktober, waar hij vanaf de tribune – en naast zijn ‘schoonouders’ Ruud en Monique – Jutta de 1000 meter zag winnen. Het team rondom Paul vroeg vooraf aan de organisatie of ze de auto voor de deur mochten parkeren en er wellicht een aparte ingang was voor Paul en zijn gevolg. Het antwoord was simpel: in Thialf parkeert iedereen op dezelfde parkeerplaats en gaan alle bezoekers door dezelfde ingang. Ook iemand met dik 25 miljoen volgers op Instagram. Op haar beurt was Jutta in augustus aanwezig bij een bokspartij van haar vriend. Ze zag Jake Paul in Dallas zijn entree maken op een tank en daarna de partij winnen. Ook was ze al te gast in zijn goed beluisterde podcast en schitterde ze in zijn YouTube-video’s. Vlak voor de kerst deelde Jutta op social een video van haar en Jake dansend naast de kerstboom in op elkaar afgestemde kerstoufits. ‘Mensen hebben altijd wel een mening over de dingen die ik doe. Tot nu toe bewijs ik keer op keer dat de invloed van al die dingen op mijn schaatsen wel meevalt’ De schijnwerpers waren ook op Jutta gericht tijdens de ploegenpresentatie van Jumbo-Visma op het hoofdkantoor van Unilever in Rotterdam, half september. Tal van cameraploegen waren uitgerukt, onder andere eentje van RTL Boulevard - die natuurlijk vooral geïnteresseerd was in haar liefdesleven - en fotografen, waaronder die van roddelbladen. “Er is geen enkele schaatser die zoveel druk heeft als ik,” stelde ze op het podium. Toen ze van interview naar interview was gegaan en voor elke camera opnieuw haar verhaal had gedaan, zei ze: “Ik weet zeker dat ik degene ben die de meeste ogen op zich gericht weet.” Hype “Ik heb nooit gedacht: laat ik het maar niet doen,” lachte Jutta toen haar breed uitgemeten relatie ter sprake kwam. “Die hype was er ook al voordat we elkaar leerden kennen. Er is geen ontkomen aan dat wij opduiken in de media. Hij is een vlogger en YouTuber, doet het supergoed op social media en heeft een heel content-team om zich heen. Vanaf het begin wisten we dat we nooit een privérelatie konden hebben. Voordat we überhaupt aan het daten waren, was het al een ding in de media en online. Wij hebben iets supersterks samen, delen af en toe iets van ons beiden, maar eigenlijk is dat best oppervlakkig. De dingen die privé zijn, proberen we ook echt privé te houden. Social media zijn ergens een afspiegeling van mijn leven, maar wel uitvergroot. Want ik ben ook gewoon twee keer per dag aan het trainen, ik zit op de fiets en zie mijn vriend bijna niet.” Op de vraag of het samenzijn met Jake Paul niet voor nog meer druk op haar schouders zorgde, antwoordde ze: “Ik voel altijd druk. Toen ik in aanloop naar de Spelen in Beijing mijn eigen schaatsteam begon, voelde ik die druk ook. Ik hoorde mensen zich afvragen: gaat dit wel goed? Daarna de Spelen zelf. Vervolgens de switch naar Team Jumbo- Visma in 2022, waardoor ik vooral bij mezelf heel veel druk voelde om me te bewijzen. Kortom: elk jaar voel ik druk en die kan ik altijd wel omzetten in extra motivatie en scherpte.” 'Stemmetje in m'n hoofd' Vanaf het moment dat ze in 2017 als achttienjarige wereldkampioen allround werd bij de junioren wisten mensen van haar bestaan. Niet alleen door haar prestaties, maar ook door haar uiterlijk. Ze kreeg een relatie met schaatser Koen Verweij en haar schare volgers op social media nam snel toe, ook omdat ze heel actief was met het posten van foto’s, filmpjes en berichten. In 2020 won ze haar eerste individuele wereldtitel, op de 1000 meter, en sindsdien kreeg ze vaak de vraag of haar leven als ‘merk’ en ‘influencer’ haar prestaties op het ijs niet in de weg stonden. Ondertussen was het nooit rustig. Eerst maakte ze de overstap van Team IKO naar Reggeborgh. In 2020 kwam ze er niet uit wat betreft een nieuw contract, waarop ze met haar vriend een eigen ploeg, Worldstream, begon. Na de Spelen in 2022 ging het uit met Verweij en stapte ze over naar Jumbo-Visma. Ze bleef ondanks alles presteren: in 2021 werd ze Europees kampioen sprint, in 2022 won ze olympisch zilver op de 1000 meter en de wereldtitel sprint, in 2023 werd ze wereldkampioen 1000 meter en Europees kampioen sprint. “Mensen hebben altijd wel een mening over de dingen die ik doe,” stelde ze, “sommigen denken misschien dat ik, door de dingen die ik naast het schaatsen doe, minder oog heb voor mijn sport, maar dat is absoluut niet het geval. Dit jaar is mijn relatie natuurlijk veel in het nieuws waardoor ze dat zouden kunnen denken, maar toen ik mijn eigen team opzette, was het: ‘Zorgt dat niet voor veel te veel stress bij dat meisje?’ Tot nu toe bewijs ik keer op keer dat de invloed van al die dingen op mijn schaatsen wel meevalt. Ik heb altijd dat stemmetje in m’n hoofd dat me scherp houdt. Het lukt me ook altijd goed om me af te sluiten voor dingen, om gefocust te blijven op het proces, op hoe ik hard kan schaatsen. Maar ik voel wel dat ik me elke keer opnieuw moet bewijzen.” Het komt voor de buitenwacht wellicht anders over, maar Jutta had een veel stabielere zomer dan een jaar eerder. “Ik ben gelukkig en dat was vorige zomer anders, toen had ik een heel moeilijke periode,” doelde ze op de breuk met Verweij. “Ik stapte ook nog eens over naar Jumbo- Visma. Alles wat me daarvoor stabiliteit bood, was weg. Dat ik meteen daarna een heel goede winter reed, had ik absoluut nooit verwacht. Ik heb daar veel vertrouwen uit gehaald. Nu heb ik wel veel stabiliteit, daardoor heb ik het gevoel dat ik de stijgende lijn makkelijker voort kan zetten. Ik heb afgelopen zomer met mijn coach Jac Orie door kunnen bouwen op vorig seizoen.” Over Jutta Jac Orie: 'Jutta heeft een goed motortje' Jutta is ontzettend goed trainbaar en heel erg gedreven. Ik moest haar eerder afremmen. De truc is om haar op alle gebieden een beetje af te remmen, anders loopt ze zichzelf voorbij,” zegt Jac Orie, vanaf de zomer van 2022 tot afgelopen seizoen haar trainer/ coach bij Jumbo-Visma. “Dat afremmen doe ik door zo goed mogelijk uit te leggen wat we willen trainen, hoe we dat willen doen en wat de gevolgen zijn als ze te veel doet. Bij toppers is het zo, is mijn erva-ring, dat als je de aanpak heel goed met ze bespreekt, ze er ook echt voor gaan. Je moet bij sporters van het kaliber Jutta nooit met een lulverhaal aankomen, daar prikken ze zo doorheen.” Voordat hij aan de slag gaat met een schaatser heeft Orie hem of haar al helemaal geanalyseerd. Afgaande op haar testresultaten en waardes schat hij in waartoe een schaatser in staat kan zijn. Uiteraard heeft hij ook zo’n gesprek met Jutta gevoerd. “Als Jutta wat ze in zich heeft ook kan vertalen naar het ijs, dan kan er een seconde af van het baanrecord op de 1000 meter in Thialf. Maar tussen theorie en praktijk zit nog wel iets, hè. Ze moet op het juiste moment in vorm zijn, de omstandigheden zoals de luchtdruk moeten goed zijn. Maar fysiologisch is ze er in elk geval toe in staat. Ze heeft een motortje hangen, hoor, en ze heeft veel vermogen. Jutta heeft een goede mix. Ze rijdt geweldige bochten, maar op de rechte stukken is technisch gezien nog winst te halen. En dan vooral op de kruisingen. Haar start kan ook beter. Op de eerste dertig meter is haar positie wat betreft haar bekken niet altijd goed. De ene keer doet ze het wel goed, de andere keer niet. Dat moet stabieler worden. Ja, er is echt nog veel progressie te boeken.” Ze blinkt nu vooral uit op de 1000 meter. Orie denkt dat ze ook een heel goede 500 en 1500 meter kan rijden. “Jutta is een echte 1000 meterrijdster. Op die afstand komen al haar kwaliteiten samen. Maar als haar start beter is, gaat ze ook weer sneller op de 500 meter en als ze de rechte stukken beter rijdt, heeft dat ook meteen effect op haar 1500 meter.” Natuurlijk is het Orie ook niet ontgaan dat er veel belangstelling voor Jutta is. “Maar ik kijk vooral naar hoe ze traint, of ze haar rust pakt en of ze goed belastbaar is. Als dat allemaal goed in orde is, dan ben ik als trainer en coach tevreden. De rest is voor haar eigen verantwoordelijkheid. Er is natuurlijk veel te doen over haar liefdesleven. Volgens mij zijn ze hartstikke gelukkig en dan is het toch goed? Ik heb Jake Paul al een paar keer gesproken, hij is hartstikke respectvol en in mijn ogen een rustige jongen.” Bang voor jaloezie of een verstoring van de dynamiek binnen de ploeg door alle aandacht die Jutta krijgt, is hij niet. “De andere schaatsers snappen over het algemeen wel hoe het werkt, hoor. En Jutta gaat er ook gewoon goed mee om.”   Dai Dai N'tab: 'Zij is wat veel vrouwen willen zijn' “Ik zie Jutta als een heel vrolijk persoon, die lekker door het leven hobbelt. Toen ze in 2019 binnenkwam bij Reggeborgh was ze nog best onzeker. Ze was een jong meisje met iets van tien- of vijftienduizend volgers op social media. Jutta was er toen trouwens ook wel al druk mee. Daarna zijn onze wegen een beetje gescheiden. Zij begon haar eigen ploeg en ik vertrok naar Jumbo-Visma. Mooi om te zien hoe ze zich sindsdien heeft ontwikkeld, als sporter en mens. En als merk, want dat is ze ook,” zegt sprinter Dai Dai N’tab. Jutta en hij waren eerder ploeggenoten en maatjes bij Reggeborgh en waren dat weer bij Jumbo-Visma. “We praten veel met elkaar, tijdens lange autoritten voeren we vaak wat meer diepgravende gesprekken. Op mentaal vlak hebben we veel aan elkaar. Jutta kan een beetje onzeker zijn over dingen die er nog aan zitten te komen, maar dat houdt haar ook scherp. Ze is op haar pad al verschillende obstakels tegengekomen, maar die grijpt ze altijd aan om ervan te leren, er weer beter uit te komen en er iets moois van te maken.” N’tab gebruikt social media ook, maar bij Jutta is dat next level. “Ze weet heel veel ogen op zich gericht en dat zorgt ook voor meer druk. Het zit haar niet in de weg, want ze is op de 1000 meter veel beter dan bijna al haar concurrenten. De wetenschap dat ze goed is en de goede dingen doet in de training, neemt ook weer veel druk weg.” Jutta beseft dat ze met haar grote bereik thema’s op de kaart kan zetten. Ze schroomde niet om onderwerpen waar normaal een taboe op rust – zoals menstruatieklachten bij topsporters en haar ervaringen met obsessief afvallen – aan te kaarten. N’tab: “Jutta heeft van jongs af aan al een uitgesproken mening. Ik vind het tof dat ze gewoon dingen durft te blijven zeggen. Wat ze heel goed doet, is zichzelf als een heel geloofwaardige vrouw neerzetten. Zij is wat heel veel vrouwen willen zijn: een mooie, sterke dame die ook nog eens succesvol is. Zij spreekt daardoor een heel breed publiek aan. Ook mannen vinden haar natuurlijk interessant door hoe zij eruitziet. Ze weet heel goed de juiste snaar te raken bij mannen en vrouwen.” Antoinette Rijpma- de Jong: 'Jutta kijkt heel anders tegen zaken aan dan ik' “Wij trainen eigenlijk niet samen. Ik heb een schema voor allrounders en Jutta voor sprinters,” zegt Antoinette Rijpma-de Jong. Ze werd in 2023 wereldkampioen op de 1500 meter en pakte WK-zilver op de 1000 meter achter ploeggenote Jutta. Daarnaast pakte ze de Europese titel all-round. Bij de afgelopen EK Afstanden was het op de 1000 meter weer: Jutta één, Rijpma-de Jong twee. “Als het moet gebeuren op de 1000 meter dan sta ik er, maar mijn focus ligt meer op de 1500, de 3000 meter en het allrounden." Rijpma-de Jong hield zich vroeger ook veel bezig met social media, maar heeft het op aanraden van haar man Coen, met wie ze in 2022 trouwde, juist afgebouwd. “Voor mij werkte het niet om ook nog intensief bezig te zijn met social media, het was beter om minder te letten op likes en wat andere mensen van mij vinden. Ik heb mijn handen al vol aan het schaatsen. Jutta krijgt juist energie van die aandacht, eigent het zich ook toe om in het middelpunt van de belangstelling te staan. We zijn afgelopen jaar allebei wereldkampioen geworden, maar ik profileer me minder. Ik vind het wel heel knap hoe zij alles heeft opgebouwd en hoe goed ze zich kan presenteren op en naast het ijs. Jutta kijkt heel anders tegen zaken aan dan ik. Dat maakt Jutta Jutta en dat maakt mij Antoinette. Ik woon lekker op de boerderij in Rottum met mijn man en vind het helemaal geweldig om in mijn vrije tijd met de paarden bezig te zijn.” Thomas Krol: 'Jutta heeft standbeeld in Madame Tussauds hè' “Jutta kan ons volgen en dat is voor haar gunstig, maar wij hebben er geen voor- deel aan dat zij met ons traint. Zij rijdt immers achter ons aan, wij niet achter haar. Wij doen ons ding en als zij ons wil volgen, dan is dat prima,” zegt ploeggenoot Thomas Krol, onder andere regerend olympisch kampioen op de 1000 meter, twee keer wereldkampioen en winnaar van olympisch zilver op de 1500 meter en wereldkampioen sprint. Lachend: “Jutta heeft een standbeeld in Madame Tussauds in Amsterdam, hè, dat zegt genoeg. Dat heeft Ireen Wüst niet, terwijl zij de succesvolste Nederlandse olympiër ooit is. Het draait niet meer alleen om prestaties, maar ook om het hele bereik. Dat is de tijd waarin we leven. Het staat Jutta vrij om daarmee bezig te zijn, maar ik heb daar zelf helemaal geen affectie bij om het op die manier te doen. Ik heb niet zo heel veel met showbizz en glamour. Ik heb het daar weleens over met haar, hoor. Gekscherend maak ik dan een opmerking als: joh, stop eens met selfies maken en ga eens trainen. En dan roept Jutta altijd: ‘Je bent gewoon ja- loers.’ We kunnen elkaar daar heel goed mee dollen. Zij doet haar ding en ik het mijne.”   Femke Kok: 'Door Jutta krijgt het hele schaatsen meer aandacht “Wij zijn elkaars concurrent, komen elkaar altijd tegen. Jutta houdt mij scherp. Als er iemand is die heel snel is, wil ik daar niet voor onderdoen. Jutta motiveert me om het maximale uit mezelf te halen, maar ik focus me daarbij wel vooral op mezelf. We gaan normaal met elkaar om. Ik ben tegen iedereen altijd sportief, zo zit ik in elkaar,” zegt Femke Kok, sprinter van Team Reggeborgh, over haar rivale. In 2020 en 2022 pakte ze samen met Jutta – en Letitia de Jong en Dione Voskamp – de wereldtitel op de teamsprint, maar verder nemen ze het vooral tegen elkaar op. Bij de EK sprint van 2021 en 2023 was het brons en zilver voor Kok en twee keer goud voor Jutta. Bij de WK sprint van 2022 pakte Jutta goud en Femke zilver. Waar Femke Kok de 500 meter als specialiteit van het huis heeft, geldt dat bij Leerdam vooral voor de 1000 meter. Femke won op de vorige WK Afstanden goud op de 500 meter, waar Leerdam de wereldtitel op de 1000 meter pakte en brons op de halve afstand. Afgelopen EK Afstanden won Kok de 500 meter voor Jutta. Kok ziet natuurlijk ook hoe Jutta de schijnwerpers op zich gericht weet op en naast het ijs. “Ik ben me er eigenlijk niet zo van bewust dat je als topsporter ook je eigen merk kunt zijn, ben er veel minder mee bezig om me te profileren op social media. Ik post af en toe dingen op Instagram en dat is eigenlijk altijd gerelateerd aan mijn sport. Dat doe ik omdat ik het leuk vind en heb daar verder geen bijbedoelingen mee. Ik ben puur bezig met mijn sport en verder niet. Maar Jutta zorgt voor veel publiciteit, door haar krijgt het hele schaatsen meer aandacht en dat is goed.” Hélène Hendriks: 'Ik ben niet zo bang dat ze gaat zweven' “Wat Jutta heeft gecreëerd afgelopen jaar, is gigantisch. Zij is een enorm boegbeeld, dat zal iedereen beamen. Zij is gewoon een ster, een absolute ster,” zegt tv-presentatrice Hélène Hendriks, die de presentatie van de schaatsploeg van Jumbo-Visma deed. “Bij haar komt alles samen. Ze is topsporter, een soort van stijlicoon, een influencer én ze heeft een verhouding met Jake Paul, die een nog groter fenomeen op social media is dan Jutta. Zij bewijst dat het samen kan gaan.” Hendriks, in 2023 winnaar van de Televizier-Ring in de categorie presentator, speelde voordat ze een tv-persoonlijkheid werd, jarenlang hockey in de hoofdklasse. “Zolang haar prestaties goed zijn, twijfelt niemand ergens aan. Maar een verhouding die over de hele wereld breed wordt uitgemeten, kan behoorlijk wat met iemand doen. Dat betekent ook dat je voorzichtig moet zijn. Ik snap dat er bij Jutta wat meer gereserveerdheid in zit, dat ze haar leven heel erg wil regisseren. Want als je maar zo open en vrolijk in het leven blijft staan, dan kun je ook weleens je neus stoten. Belangrijk is dat de kleine cirkel om haar heen haar met beide benen op de grond houdt. En eerlijk gezegd ben ik ook niet zo bang dat ze gaat zweven. Ik vind haar gewoon een hele nuchtere, knappe verschijning, maar bovenal een waanzinnige topsporter. Ik zie in alles bij Jutta de topsporter. Haar gedrevenheid, die enorme wil. Zonder die eigenschappen kun je niet presteren.” Ze is een ster en dat zorgt dat veel mensen wat van haar willen, aldus Hendriks. “Mensen zien een verdienmodel. Dat zie je bij voetballers ook. Dan moet je je staande houden en de juiste mensen om je heen verzamelen. Daar is ze volgens mij slim genoeg voor en die heeft ze ook al om zich heen." Koen Verweij: 'Ik kijk met een glimlach terug' “Jutta heeft me veel nieuwe dingen en inzichten bijgebracht en hopelijk ik haar ook,” liet Koen Verweij in een schrifte- lijke verklaring weten nadat in 2022 na ruim vijf jaar een einde kwam aan de relatie met Jutta, met wie hij ook schaatsploeg Worldstream begon. “Ik ben trots en dankbaar voor alle reizen, lessen en momenten die we samen hebben mogen delen en ik kijk met een glimlach terug op de bijzondere periode uit ons leven die we met elkaar hebben gedeeld. Meer zeg ik er niet over.” Jake Paul: 'Toen ik op een donkere plek was, was ze er voor me' “Wat mijn toekomstplannen met Jutta zijn? Trouwen!” vertelde Jake Paul aan SBS Shownieuws toen hij in oktober Thialf aandeed om vanaf de tribunes de verrichtingen van Jutta te volgen. In zijn video’s op YouTube zei hij: “Ze is lief, zorgzaam, oprecht en liefdevol. Wat onze grootste uitdaging zal worden? Dat iedereen me zal haten omdat ik met haar date. Boeit me trouwens niet. I’m Dutch now, omdat Jutta mijn grote liefde is.” Begin april bevestigden ze hun relatie, nadat er daarvoor al foto’s en video’s te zien waren dat ze met elkaar optrokken in Miami. “Jutta is een van de zuiverste mensen die ik in mijn leven heb ont- moet. Ze haalde mij echt uit de put toen ik na zes overwinningen op rij verloor van Tommy Fury. Ze heeft me geholpen om over deze nederlaag heen te komen. Toen ik op een donkere plek was, was ze er echt voor me en sprak ze over haar nederlagen. We begrepen elkaar in de dingen die ik doormaakte. Ze is zo’n zegen geweest. Dus Jutta, als je dit bekijkt: je bent geweldig.” Bas Tietema: 'Jutta hoort bij deze tijd' “Wat ik bij Jutta heel knap en bijzonder vind: zowel als sporter en als influencer bereikt ze een hoog niveau. Je merkt dat mensen heel graag iemand in een hokje willen stoppen, zo van: ben je nou influencer of ben je nou sporter? Bij Jutta hoeft die vraag niet gesteld te worden, ze is top op de socials en op het ijs. Presteren en zichtbaar zijn, dat is razendknap. Jutta flikt het gewoon. Ze is ook van een jongere generatie die de waarde van social media begrijpt. Voor zichzelf, maar ook voor haar sport. Het plezier spat er ook af als je de video’s ziet,” zegt Bas Tietema, YouTuber, oud-wielrenner en oprichter van wielerploeg TDT-Unibet Cycling Team. “Ze is onder jongeren ook heel populair. En ze is goed voor het imago van het schaatsen, dat door Jutta ook weer meer zal worden bekeken door jongeren. Daar komt dan nog eens haar relatie met Jake Paul bij, iemand met miljoenen volgers over de hele wereld. Het is alles bij elkaar een superverhaal: van het ijs in Thialf naar de catwalk in Milaan en glamour in Miami. Voor jongeren is ze een rolmodel geworden. Fans willen tegenwoordig meer van sporters zien dan enkel hoe ze trainen. Sporters als Jutta nemen de fans mee in hun leven, dat hoort bij deze tijd.” Chris Woerts: 'Zodra het even tegenzit zal er kritiek komen' “Jutta Leerdam is een zeer gewaardeerde en talentvolle sporter. Daar wordt ze in de eerste plaats op afgerekend. Daarnaast is Jutta influencer en social mediageniek. Zolang dat niet ten koste gaat van het sporten is er niets aan de hand, maar de scheidslijn is dun en dat maakt haar kwetsbaar,” stelt Chris Woerts, sportmarketeer en geregeld bargast in tv-programma Vandaag Inside. “In de media en op de juicekanalen wordt gesmuld van haar excentrieke leven met een partner die ook leeft van social media-aandacht. Zolang ze de nummer één van de wereld is, zal iedereen haar bevindingen met aandacht en plezier volgen. Maar zodra het even tegenzit, komt die andere rol ter sprake en zal er kritiek komen. Daar moet ze zich op voorbereiden en ook rekening mee houden. Ik begrijp goed dat Jutta het maximale rendement wil halen uit haar social mediakanalen. Het is prettig om een andere inkomstenstroom te hebben naast die van schaatser. Zolang het niet controversieel is en binnen de perken blijft, is het prima.” Kosta Poltavets: 'Ze heeft met Kramer en Wüst die ultieme wil om te winnen gemeen' “Jutta is de meest complete schaatser met wie ik heb gewerkt,” zegt Kosta Poltavets, van 2020 tot en met 2022 haar trainer bij Worldstream. “Ze is fysiek de ideale schaatser en ik hoefde als trainer eigenlijk alleen maar te finetunen. Ik was alleen maar bezig met details, met bijslijpen. Voor de rest was ze toen al megagoed.” Jutta droeg in 2022 met tranen in haar ogen haar wereldtitel sprint op aan haar Oekraïense coach, die het zwaar had met de Russische inval in zijn geboorteland en de onzekere situatie van familie en vrienden die daar woonden. “Jutta is ook zo prettig in de omgang. In een team zorgt ze altijd voor de goede sfeer.” Poltavets werkte ook voor de Russische schaatsbond en in Nederland stond hij in het verleden ook Sven Kramer en Ireen Wüst bij. “Wat Jutta gemeen heeft met Ireen en Sven is haar ultieme wil om te winnen. Wat ze verder met social media doet, gaat niet ten koste van haar prestaties. Knap. Dat komt omdat er iets is wat voor haar belangrijker is dan wat dan ook: winnen.” Marianne Timmer: 'We kunnen iets leren van haar gedurfde aanpak' “Jutta Leerdam is een fenomenale sportvrouw met een prachtige techniek en een mooie uitstraling op het ijs,” zegt Marianne Timmer, drievoudig olympisch kampioen, twee keer wereldkampioen 1000 meter en een keer wereldkampioene sprint. Zij was ook een schaatsster die ongekend populair was en de sport oversteeg, weliswaar in een tijd zonder social media. “Jutta’s vermogen om zich zowel sportief als vrouwelijk te presenteren, zorgt ervoor dat ze op en buiten het ijs opvalt. Hoewel ik haar niet persoonlijk ken, bewonder ik de manier waarop ze zichzelf profileert op social media. Haar gedurfde en verfrissende aanpak kan het schaatsen in het algemeen een boost geven, zelfs in Amerika. Zij trekt met haar uitstraling en zichtbaarheid nieuwe jonge fans richting het schaatsen. Haar relatie met Koen Verweij en nu met Jake Paul lijkt een spannende dynamiek te brengen, waar de schaatswereld van mee profiteert.” Timmer bestempelt Jutta’s presentatie als on-Nederlands. “Zij positioneert zich zonder terughoudendheid als de beste. In Nederland is bescheidenheid vaak de norm, maar Jutta’s zelfverzekerde houding kunnen we als een positief voorbeeld nemen dat het ook anders kan. Ze daagt de Nederlandse mentaliteit uit en laat zien dat prestaties voorop staan, en niet de bijzaken als haar rol als influencer. Het wordt interessant om te zien hoe ze omgaat met eventuele druk als haar prestaties veranderen. Kortom, Jutta Leerdam brengt een verfrissende dynamiek in de schaatssport en we kunnen wellicht iets leren van haar gedurfde aanpak.” Helden Magazine 70 Het interview met Jutta Leerdam komt voort uit het eerste nummer van 2024. In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Het jonge Amerikaanse fenomeen Jordan Stolz vragen we naar zijn geheim en de samenwerking met Irene Schouten en Jillert Anema. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder kwam wielrenner Milan Vader in 2022 zwaar ten val, lag in coma en keerde na een lange revalidatie terug aan de top, met dank aan vriendin Ilse Lutke die niet van zijn zijde week. Veldrijdster Fem van Empel is een multitalent, maar het is wel wennen dat iedereen haar vergelijkt met Mathieu van der Poel. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland. We spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Schaatsen

Jordan Stolz: Super man

Jordan Stolz is de nieuwe schaatssensatie. De negentienjarige Amerikaan won vorig jaar de wereldtitels op de 500, 1000 en 1500 meter. Met behulp van Jillert Anema, zijn coach bij Team Albert Heijn Zaanlander, wil hij nog beter worden. In aanloop naar de WK afstanden (15-18 februari, Calgary) en WK sprint (23-24 februari, Heerenveen) sprak Helden het wonderkind over succes, God en goud. “Misschien is mijn geheim dat er geen geheim is.” [caption id="attachment_19501" align="alignnone" width="1830"] Jordan Stolz & Irene Schouten[/caption] Kjeld Nuis staat bekend als een onverbeterlijke optimist, altijd op zoek naar lichtpuntjes, zelfs na een stevige uppercut van Jordan Stolz tijdens de 1500 meter bij de World Cup in Stavanger. Terwijl de Nederlandse concurrentie zich afvraagt wie het Amerikaanse fenomeen zal verslaan, ziet Kjeld alleen maar een positieve impuls voor de schaatssport. “Wie gaat Stolz kloppen? Dat wordt de grote uitdaging voor de komende jaren. Mooi man!” zegt Kjeld met een glimlach. Op het kantoor van Team Albert Heijn Zaanlander, waar de favoriete muziek van Stolz’ coach Jillert Anema de ruimte vult, blijft Jordan Stolz onverstoorbaar, ondanks de jankende gitaren en stevige rock- nummers. “Jillert en ik hebben dezelfde muzieksmaak. Rock uit de 60’s en 70’s.” Sportvissen Achter de relaxte houding schuilt een sporter van negentien met een bijzondere missie en drive. Hij is zelfbewust en bescheiden. Jordan is niet van de grote woorden, wil zijn prestaties laten spreken. Jordan werd geboren op een elandenranch buiten Kewaskum, Wisconsin, en raakte op zijn zesde in de ban van schaatsen. Na schooltijd keek hij naar shorttrack op de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver en zag de kleurrijke Amerikaanse shorttracklegende Apolo Ohno imponeren en goud winnen. ‘In de kleedkamers heb ik het nooit over mijn geloof. Daar hebben de Nederlanders altijd het hoogste woord, gaat het over geld, seks en auto’s. Vind ik ook prima’ Jordan sprong op van de bank en begon in de woonkamer schaatsbewegingen te maken. Vader Dirk, de plaatselijke sheriff, wist wat hem te doen stond: zorgen voor een ijsbaan op het erf. De achtertuin van de familie Stolz veranderde in een ijsbaan met buitenverlichting. Vader en moeder fungeerden als baanvegers. “Ik ben mijn ouders heel dankbaar. Als ik het ijs op wilde, dan kon dat. Ze veegden de baan en coachten mij en mijn zus Hannah. Ik was zo fanatiek dat als ik ’s nachts niet kon slapen, ik stiekem het ijs op ging. Ik ben mijn ouders dankbaar dat ze mij zo onvoorwaardelijk steunden. Helden Magazine 70 Het eerste gedeelte van het interview met Jordan Stolz komt voort uit het eerste nummer van 2024. Jutta Leerdam schittert op de cover van de zeventigste editie van Helden. Ze heeft een grote schare fans en volgers. Hoe kijkt ze naar zichzelf? En hoe kijken anderen naar haar. ‘’Echt, schaatsen staat bij mij altijd voorop.’’ In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder kwam wielrenner Milan Vader in 2022 zwaar ten val, lag in coma en keerde na een lange revalidatie terug aan de top, met dank aan vriendin Ilse Lutke die niet van zijn zijde week. Veldrijdster Fem van Empel is een multitalent, maar het is wel wennen dat iedereen haar vergelijkt met Mathieu van der Poel. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland, we spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Jordan Stolz is de nieuwe schaatssensatie. De negentienjarige Amerikaan won vorig jaar de wereldtitels op de 500, 1000 en 1500 meter. Met behulp van Jillert Anema, zijn coach bij Team Albert Heijn Zaanlander, wil hij nog beter worden. In aanloop naar de WK afstanden (15-18 februari, Calgary) en WK sprint (23-24 februari, Heerenveen) sprak Helden het wonderkind over succes, God en goud. “Misschien is mijn geheim dat er geen geheim is.” [caption id="attachment_19501" align="alignnone" width="1830"] Jordan Stolz & Irene Schouten[/caption] Kjeld Nuis staat bekend als een onverbeterlijke optimist, altijd op zoek naar lichtpuntjes, zelfs na een stevige uppercut van Jordan Stolz tijdens de 1500 meter bij de World Cup in Stavanger. Terwijl de Nederlandse concurrentie zich afvraagt wie het Amerikaanse fenomeen zal verslaan, ziet Kjeld alleen maar een positieve impuls voor de schaatssport. “Wie gaat Stolz kloppen? Dat wordt de grote uitdaging voor de komende jaren. Mooi man!” zegt Kjeld met een glimlach. Op het kantoor van Team Albert Heijn Zaanlander, waar de favoriete muziek van Stolz’ coach Jillert Anema de ruimte vult, blijft Jordan Stolz onverstoorbaar, ondanks de jankende gitaren en stevige rock- nummers. “Jillert en ik hebben dezelfde muzieksmaak. Rock uit de 60’s en 70’s.” Sportvissen Achter de relaxte houding schuilt een sporter van negentien met een bijzondere missie en drive. Hij is zelfbewust en bescheiden. Jordan is niet van de grote woorden, wil zijn prestaties laten spreken. Jordan werd geboren op een elandenranch buiten Kewaskum, Wisconsin, en raakte op zijn zesde in de ban van schaatsen. Na schooltijd keek hij naar shorttrack op de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver en zag de kleurrijke Amerikaanse shorttracklegende Apolo Ohno imponeren en goud winnen. ‘In de kleedkamers heb ik het nooit over mijn geloof. Daar hebben de Nederlanders altijd het hoogste woord, gaat het over geld, seks en auto’s. Vind ik ook prima’ Jordan sprong op van de bank en begon in de woonkamer schaatsbewegingen te maken. Vader Dirk, de plaatselijke sheriff, wist wat hem te doen stond: zorgen voor een ijsbaan op het erf. De achtertuin van de familie Stolz veranderde in een ijsbaan met buitenverlichting. Vader en moeder fungeerden als baanvegers. “Ik ben mijn ouders heel dankbaar. Als ik het ijs op wilde, dan kon dat. Ze veegden de baan en coachten mij en mijn zus Hannah. Ik was zo fanatiek dat als ik ’s nachts niet kon slapen, ik stiekem het ijs op ging. Ik ben mijn ouders dankbaar dat ze mij zo onvoorwaardelijk steunden. Helden Magazine 70 Het eerste gedeelte van het interview met Jordan Stolz komt voort uit het eerste nummer van 2024. Jutta Leerdam schittert op de cover van de zeventigste editie van Helden. Ze heeft een grote schare fans en volgers. Hoe kijkt ze naar zichzelf? En hoe kijken anderen naar haar. ‘’Echt, schaatsen staat bij mij altijd voorop.’’ In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder kwam wielrenner Milan Vader in 2022 zwaar ten val, lag in coma en keerde na een lange revalidatie terug aan de top, met dank aan vriendin Ilse Lutke die niet van zijn zijde week. Veldrijdster Fem van Empel is een multitalent, maar het is wel wennen dat iedereen haar vergelijkt met Mathieu van der Poel. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland, we spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Schaatsen

Femke Kok: ‘Ik was vaak te lief’

Femke Kok veroverde bij de WK afstanden in 2023 als eerste Nederlandse schaatsster ooit de wereldtitel op de 500 meter. Een jaar later deed ze dat nog eens over. 2024 leek weleens het jaar van Femke te kunnen gaan worden, maar in het najaar kreeg ze te maken met het cytomegalovirus, dat net als de ziekte van Pfeiffer gepaard gaat met vermoeidheid. Toen ze zich eind oktober afmeldde voor het wereldbekerkwalificatietoernooi, had ze geen idee hoelang ze uit de roulatie zou zijn. Op het NK sprint maakte ze haar comeback. Nu mag ze zich op gaan maken voor het de EK sprint in Thialf. We blikken terug op ons interview met Femke uit 2023. Kurumi Inagawa “Inagawa is een Japanse die snel kan openen, een van de beste tegenstanders die ik me kon wensen. Ik begon in de buitenbaan,” zegt Femke Kok. Bij de WK afstanden startte ze op 3 maart in een kolkend Thialf in rit zeven op de 500 meter. “Ik raakte zo gemotiveerd van het publiek, had zo’n zin om te schaatsen. Doordat er nog geen richttijd was, voelde ik weinig druk. Het hele seizoen waren mijn prestaties een beetje achtergebleven, waardoor de verwachtingen rond mij sowieso minder waren. Ik was voor mijn gevoel al een beetje afgeschreven. Ik was relaxed, had niets te verliezen. Dat was heel anders in 2022, toen juist iedereen dacht dat ik wel even zou winnen als ik aan de start van een 500 meter stond, omdat ik in 2021 na mijn overstap naar de senioren op mijn afstand meteen vier wereldbekerwedstrijden op rij had gewonnen en zilver bij de WK afstanden had gepakt. Ik vond het lastig om een jaar later met die druk om te gaan, kwam nog maar net kijken.” Femke was er bij wereldbekerwedstrijden afgelopen seizoen niet in geslaagd het podium te halen, wel werd ze twee keer vierde. Drie weken eerder werd de World Cup in Polen een teleurstelling. “Daar ging alles mis wat mis kon gaan. Op de 500 meter had ik een dikke misser, waardoor ik meteen kansloos was. Op de 1000 meter zou ik in de tweede rit starten, maar dat werd ineens rit één. Ik was nog niet klaar met inrijden, had mijn transponders nog niet om gekregen toen ik ineens naar de start moest. Ik was al buiten adem toen ik van start ging. 'Dat zenuwslopende wachten op het middenterrein. Vreselijk. Ik maakte mezelf helemaal gek. Van pure spanning heb ik mijn coach en de fysio heel vaak geknepen' Daarna was ik er zo klaar mee. Het eten was slecht, het hotel was niks. Eigenlijk moest ik nog een week in Polen blijven, want een week later was daar ook de wereldbekerfinale. Ik wist: als ik hier nog een week blijf, maak ik mezelf helemaal gek. Ik heb tegen mijn trainers Gerard van Velde en Dennis van der Gun gezegd dat ik naar huis wilde, om in Heerenveen in alle rust te kunnen trainen in aanloop naar de WK.” Tijdens die trainingen met trainingsgenoot Mats Siemons focuste ze zich vooral op haar techniek. “Ik had me niet gekwalificeerd voor de 1000 meter op de WK afstanden, had alleen de 500 meter. Ik had één kans, het was alles of niets. Die ene race op de WK kon mijn seizoen maken of breken. Ik had bij de NK sprint, eind december in Thialf, 37,07 gereden, wist dus dat ik een goede tijd in me had. Tijdens de trainingen ging het met de dag beter, ik kreeg steeds meer vertrouwen en mijn coaches dachten ook dat ik wat moois kon laten zien.” Femke opende snel, in 10,35, en was een fractie sneller dan Inagawa. Na een goede eerste bocht kon ze op de kruising naar de Japanse toe rijden. Bij het ingaan van de laatste bocht kwam ze al onderdoor om daarna te finishen in 37,28. “Ik was heel blij dat ik op het moment dat het moest mijn beste race van het seizoen had gereden. Elke klap was raak.” Gerard van Velde ging uit zijn dak op de kruising toen hij de tijd van Femke zag. Dennis van der Gun ving haar op na haar rit. Ze twijfelde of haar tijd goed genoeg was, had bij de mannen een uurtje eerder Jordan Stolz bijna een baanrecord zien rijden op de 500 meter, dus ze dacht vooraf dat de winnende tijd in de buurt van het baanrecord van 37,02 zou liggen. “Ik was niet heel uitbundig, maar Dennis zei meteen: ‘Ik moet nog zien of iemand aan jouw tijd komt.’ Daarna het zenuwslopende wachten op het middenterrein. Vreselijk. Ik maakte mezelf helemaal gek, wist niet of ik moest zitten of staan. Dennis en onze fysiotherapeut Johan Methorst stonden naast me. Van pure spanning heb ik Dennis en Johan heel vaak geknepen.” In rit tien waren twee grote concurrenten aan de beurt: Erin Jackson, de Amerikaanse olympisch kampioene op de 500 meter, en vrouw in vorm Vanessa Herzog. De Oostenrijkse kwam vijfhonderdste tekort. “Dennis en Johan riepen: ‘Het kan nog, het kan nog!’” In de volgende rit nam Jutta Leerdam, bij World Cups in aanloop naar de WK al vier keer goed voor een podiumplek op de 500 meter, het op tegen Kim Min-sun. De Zuid-Koreaanse gold als topfavoriet voor de wereldtitel. “Zij had op een na alle 500 meters van het seizoen gewonnen en was in Thialf ook al sneller geweest dan 37,28. Ze opende snel, maar ook Jutta deed dat voor haar doen en zij heeft natuurlijk altijd een fantastische volle ronde in zich.” Leerdam finishte in 37,54 en Kim, die in de laatste binnenbocht een misslag had, deed dat in 37,56. Op het middenterrein werden Van der Gun en Methorst opnieuw geknepen. “Ik dacht: als zelfs Kim en Jutta niet aan mijn tijd komen...” In de slotrit nam ploeggenoot en vriendin Michelle de Jong het op tegen de Amerikaanse Kimi Goetz. Ze kwamen allebei niet aan haar tijd. Femke maakte een vreugdesprong, stak beide armen in de lucht en omhelsde meteen Van der Gun. “Het hele seizoen had ik niet op het podium gestaan en op de WK was het ineens raak. Bizar. Dennis had dat seizoen na elke tegenvaller tegen me gezegd: ‘Niet erg dat je niet op het podium staat. Het is veel mooier om na de laatste wedstrijd van het seizoen op het podium te staan.’ Als klein meisje had ik met mijn vader en moeder op tv naar grote wedstrijden in Thialf gekeken en dacht ik: daar wil ik ook op een dag wereldkampioen worden. Een droom kwam uit. En dat ik ook nog eens de eerste Nederlandse vrouw ben die wereldkampioen op de 500 meter is geworden, maakte het extra mooi.” Na afloop schaatste ze een ereronde met de Nederlandse vlag om haar schouders. Ze stopte om haar ouders langs de kant te omhelzen. “Zij waren ook zo blij, hadden ook mijn struggles van dichtbij meegekregen.” René Kok en Ilja Postma Schaatsen zit bij Femke in het dna. René Kok was een verdienstelijk schaatser, reed ooit in de Friese selectie met Rintje Ritsma en daarna marathons. Moeder Ilja Postma schaatste recreatief en volbracht in 1997 de Elfstedentocht. Femke, enig kind, groeide op in Nij Beets, waar ze nu nog met haar ouders woont en waar in het ouderlijk huis de voertaal Fries is. Als kind turnde ze ook. Met het gezin zaten ze voor de tv als er schaatswedstrijden waren. “Mijn vader wees dan vaak naar de tv en zei tegen me: ‘Kijk, zo moet het.’ Dan vertelde hij hoe je de bocht aan moest snijden of hoe je afzette naar de zijkant. Ik sprong dan op en deed de schaatsbeweging na in de woonkamer. Tijdens de volgende training op het ijs ging ik me dan inbeelden dat ik de schaatser was die ik op televisie had gezien. Bijvoorbeeld de Koreaanse Lee Sang-hwa, wereldrecordhoudster op de 500 meter, zij zat altijd zo mooi diep.” Vader René trainde ook vaak met zijn dochter. “Door zijn achtergrond als schaatser kon hij me heel goed helpen. Als ik hem niet als trainer had gehad, was ik denk ik niet geweest waar ik nu ben. Mijn ouders zeiden altijd: ‘Als je iets anders leuker vindt, mag je dat ook gaan doen, hoor.’ Hoe beter ik werd, des te fanatieker ik aan de slag ging.” Haar fanatisme ging als tiener ook tegen haar werken. “Ik was rond mijn zestiende zo erg bezig met het resultaat, dat ik vergat goed te schaatsen. Ik was voor wedstrijden soms zo gespannen dat ik moest overgeven. Mijn vader en moeder zeiden in die tijd: ‘Of je stopt, of we gaan er iets aan doen.’ Ik ben destijds gesprekken gaan voeren met een psycholoog en daar heb ik veel aan gehad. Het overgeven was sindsdien verleden tijd, ik ging met veel meer ontspanning het ijs op.” Gerard van Velde Femke gold al jaren als een groot talent. In 2019 en 2020 wist ze de wereldtitel bij de junioren te pakken. Gerard van Velde, coach van Team Reggeborgh, knoopte in oktober 2019 een gesprek aan met Femke, die op dat moment nog uitkwam voor het gewest Friesland. Van Velde wilde haar dolgraag naar zijn ploeg halen. “Ik was nog heel jong toen Gerard in 2002 olympisch kampioen op de 1000 meter werd in Salt Lake City, maar had de beelden natuurlijk wel gezien op YouTube. Ik was vereerd dat hij het in me zag zitten.” Ze had meteen een klik met Van Velde. “Tijdens ons eerste gesprek was ik nog een allrounder; om wereldkampioen bij de junioren te worden, moest ik ook een aardige 3000 meter kunnen rijden. Gerard zei dat als ik de overstap naar de senioren maakte, hij veel potentie in me zag als sprintster. Hij had heel duidelijke ideeën hoe hij me beter kon maken en die spraken mij erg aan.” In de zomer van 2020 maakte ze de overstap naar Reggeborgh. Van Velde ging meteen met de toen negentienjarige ruwe diamant aan de slag. “Door zijn achtergrond als sprinter wist hij precies hoe dingen moesten voelen, hij kon zich heel goed inleven in mij, heeft zelf die zoektocht ook afgelegd als schaatser. Op technisch vlak kon hij me zo goed helpen.” Het bleef niet bij aanwijzingen alleen. Van Velde, die op 30 november 52 wordt en in 2008 stopte als schaatser, is nog altijd superfit en fietst en schaatst vaak mee tijdens trainingen. “Gerard is mega fit en hartstikke fanatiek. Als ik niet beter wist, had ik gedacht dat hij nog steeds topsporter was. Ik vind die bevlogenheid heel mooi. Hij is zo betrokken, als je ergens mee zit, kun je altijd bij hem terecht. Ik heb bijna dagelijks contact met hem.” Femke ging als een komeet in haar eerste seizoen bij de senioren. Ze verzekerde zich dankzij vier zeges op de 500 meter van de eindzege in het World Cup-klassement en bij de WK afstanden pakte ze zilver op ‘haar’ afstand, achter de Russische Angelina Golikova. “Het jaar daarna waren de Spelen in Beijing en veel mensen verwachtten dat ik wel even zou winnen als ik ergens aan de start verscheen. Ik vond het moeilijk, dacht: hoezo verwachten ze nu al van me dat ik het wel even ga doen? We hadden in de zomer anders getraind en ik had daar niet zo goed op gereageerd. Ik was nog maar een jaar senior en we waren nog heel erg aan het kijken wat voor mij werkte.” Bovendien was er het een en ander veranderd in haar leven. Zo kwam er na vier jaar een einde aan haar relatie. ‘Daar had ik het erg moeilijk mee.’ Van Velde was heel belangrijk in die periode. “Hij bleef heel rustig, wees me er telkens op dat ik nog jong en volop in ontwikkeling was en dat het niet reëel was dat ik weer zomaar alles zou winnen. Gerard vertelde ook heel eerlijk over zijn eigen onzekerheden als schaatser, dat hij veel moeite had om de overstap te maken naar de klapschaats en zelfs een periode helemaal gestopt was. Ik had er zoveel aan dat hij zulke gesprekken met me voerde, hij kon me tot rust brengen.” Ireen Wüst Bij Reggeborgh trof Femke ook de beste Nederlandse olympiër ooit. Ireen Wüst kwam in 2020 bij de ploeg met als doel een uittroepteken te plaatsen achter haar carrière en bekommerde zich als een soort mentor om de ruim veertien jaar jongere Femke. “Ik keek altijd vol bewondering naar Ireen, zij was mijn grote voorbeeld. Het mooie was dat ze er heel erg voor openstond om te helpen. Ik kon altijd bij haar aankloppen als ik ergens mee zat. Op elk vlak kon zij me raad geven. Ireen vertelde me hoe ik met de pers om moest gaan en ik kon het met haar hebben over de hoge verwachtingen.” Allebei kwalificeerden ze zich voor de Spelen. Voor Femke was het haar olympische debuut, voor Wüst waren het haar vijfde Spelen. “Ireen nam mij echt bij de hand. We deelden met elkaar een appartement. Ireen zei voor vertrek al: ‘We gaan er eerst een mooi appartement van maken in Beijing. Kom op, we gaan slingers bestellen.’ We hingen ook posters op. Ireen deed er alles aan om ons thuis te laten voelen daar. Zo mooi dat zij aan zulke dingen dacht. Ze maakte er ook een traditie van om elke avond in ons appartement samen een serietje te kijken. Kjeld Nuis was daar ook altijd bij, hij wist als olympisch kampioen natuurlijk ook precies hoe je toe moest leven naar de Spelen. Ireen zorgde ervoor dat er een vast ritme was, heerlijk om iemand bij ons te hebben die ons overal doorheen kon loodsen. Door corona waren het heel vreemde Spelen, er was geen publiek welkom. De familie zat thuis, daardoor was je nog meer op elkaar aangewezen en dat maakte het extra intens.” Femke zag Wüst op 7 februari 2022 de 1500 meter winnen, het betekende haar zesde gouden olympische medaille. Op elke van de vijf Spelen waaraan ze meedeed, veroverde ze minstens één olympische titel. “Ik heb echt met grote ogen naar Ireen gekeken. Zo bijzonder om van zo dichtbij mee te maken hoe zo’n groot kampioene het aanpakte. Ze was vooraf zo relaxed. Toen ze terugkwam in het appartement vierden we natuurlijk een feestje. Ze was heel erg moe, moest aan het einde van de dag nog naar de NOS. ‘M’n haar ziet er niet uit,’ zei Ireen. Toen heb ik haar haar nog gedaan met de krultang, haha. En de volgende dag deed ik dat ook voor de medailleceremonie.” Kjeld Nuis veroverde een dag later olympisch goud op de 1500 meter, waardoor het opnieuw feest was in het Reggeborgh- appartement. Weer vijf dagen later was het de beurt aan Femke en Michelle de Jong. Femke werd zesde in 37,39, op achttienhonderdste van het brons. “Ik voelde me goed, maar had allemaal missers tijdens mijn race. Ik baalde vreselijk. Ireen was er toen voor me. De 500 meter was laat op de dag, maar Ireen bleef speciaal op voor mij, terwijl ze de volgende dag nog in actie moest komen op de ploegenachtervolging. Zo lief dat ze er was om me op te vangen en me gerust te stellen. Ireen vertelde dat ze heel trots op me was en dat dit me alleen maar sterker zou maken.” Dat het met haar vorm wel goed zat, bleek daarna bij de WK sprint, waarop Femke tweede werd achter Jutta Leerdam. Ireen nam na de Spelen afscheid. “Ik vind het heel jammer dat ze is gestopt, mis haar. Ik heb nog steeds geregeld contact met Ireen, kan haar nog altijd bellen als ik vragen heb.” Wüst ging na haar schaatscarrière aan de slag als topsportmentor bij schaatsploeg TalentNED en werd eerder aangesteld als expert prestatiegedrag en mentale gezondheid door NOC*NSF. Ze deelt haar ervaringen met jonge sporters. Wüst was er ook als de kippen bij om Femke in maart te feliciteren met haar wereldtitel. “Ze zei dat ze het geweldig vond. En ze verwees nog naar de Spelen, zei iets van: ‘Een jaar later en jij hebt die gouden medaille nu ook.’” Dennis van der Gun Femke werkte in 2022 voor het eerst samen met Dennis van der Gun, die daarvoor samen met Johan de Wit vier jaar de Japanse sprinters onder zijn hoede had. Van der Gun volgde Michel Mulder op als assistent van Van Velde. “Dennis heeft veel ervaring en kan heel goed op mij inpraten. Dennis komt altijd met de juiste aanwijzingen en woorden, zowel op mentaal als technisch gebied. Hij is duidelijk en direct, maar brengt dingen bij mij vaak op een grappige manier. Dat werkt heel fijn.” Na haar tienerjaren heeft Femke geen gebruik meer gemaakt van een mental coach of (sport)psycholoog. “Ik heb mensen om mij heen met wie ik ook heel goed kan praten. Gerard, Ireen, eerst Michel, en nu dus Dennis. Dennis heeft me heel goed geholpen toen het niet zo goed ging. Hij hamerde erop vertrouwen te blijven houden. Dat wij op het middenterrein van Thialf samen de wereldtitel konden vieren, is daar het bewijs van. Ik denk dat ik vooral op mentaal vlak weer een stap heb gemaakt dankzij Dennis.” Femke vertelt dat Van der Gun haar al snel ‘doorhad’. “Ik laat niet snel het achterste van m’n tong zien, denk snel: zij hebben er verstand van, dus zal het wel goed zijn. Dennis en Gerard laten mij inzien dat ik best mag aangeven als ik me ergens niet lekker bij voel, dat ik wel wat strenger mag zijn naar anderen. Van nature ben ik iemand die op momenten dat ik me ergens niet helemaal goed bij voel, denk: laat ik maar niet moeilijk doen. Dennis moedigt me aan bij twijfel aan de bel te trekken.” In oude interviews werd Femke vaak omschreven als ‘lief meisje’. Ze knikt: “Ik was vaak te lief. Ik heb in februari zelf besloten eerder terug te keren uit Polen na de eerste World Cup. Toen ik aangaf dat ik me daar niet fijn voelde, was Dennis streng. Hij zei: ‘Als jij dat voelt, dan ga je nu zeggen dat je naar huis wil.’ Hij triggerde mij om naar mezelf te luisteren. Het is mooi dat het zich ook heeft uitbetaald. Mede daardoor ben ik nu wereldkampioen. De Femke van twee jaar geleden had dat besluit nooit genomen.” Ook op technisch gebied heeft Van der Gun haar beter gemaakt. “Dennis heeft lang met de Japanners gewerkt, heeft me tips gegeven waardoor ik nog net wat beter kan starten en mijn explosiviteit eerder om kan zetten in snelheid. En Dennis laat me heel erg op finesse trainen. Op de 500 meter is het zo belangrijk dat elke klap raak is.” De uitdaging voor de komende tijd is om haar 1000 meter op een hoger niveau te krijgen. Het plan dat ze met Van Velde en Van der Gun uitstippelde, ligt er. “Ik ben nog steeds bezig met een ontdekkingsreis als schaatser. Met een betere 1000 meter word ik ook weer completer als sprinter. Ik ben wereldkampioen allround bij de junioren geweest, dus ik moet ook een goede 1000 meter in huis kunnen hebben. Ik vind het een mooie uitdaging om daar de komende jaren mee aan de slag te gaan. Het mag uiteraard niet ten koste gaan van mijn 500 meter. De winst is vooral te halen in de tweede ronde op de 1000 meter. Ik moet zorgen dat ik technisch goed blijf rijden, want ik heb de neiging de techniek een beetje uit het oog te verliezen op het einde van een 1000 meter. Jutta Leerdam Nederland telt momenteel twee schaatssters die bij de absolute top op de sprint horen: Jutta Leerdam en Femke. “Wij zijn elkaars concurrent, komen elkaar altijd tegen. Jutta houdt mij scherp. Als er iemand is die heel snel is, wil ik daar niet voor onder doen,” zegt Femke over haar twee jaar oudere rivale. In 2020 en 2022 pakte ze samen met Leerdam – en Letitia de Jong en Dione Voskamp – de wereldtitel op de teamsprint, maar verder nemen ze het vooral tegen elkaar op. Bij de EK sprint van 2021 en 2023 was het brons en zilver voor Femke en twee keer goud voor Leerdam. Bij de WK sprint van 2022 pakte Leerdam goud en Femke zilver. Waar Femke de 500 meter als specialiteit van het huis heeft, geldt dat bij Leerdam vooral voor de 1000 meter. Femke won bij de WK afstanden dus goud op de 500 meter, waar Leerdam de wereldtitel op de 1000 meter pakte en brons op de halve afstand. “Jutta motiveert me om het maximale uit mezelf te halen, maar ik focus me daarbij wel vooral op mezelf. We gaan normaal met elkaar om. Ik ben tegen iedereen altijd sportief, zo zit ik in elkaar.” Leerdam heeft op social media meer dan vier miljoen volgers, haar leven wordt breed uitgemeten. Naast topsporter is zij ook influencer en een ‘merk’ dat haar sport overstijgt. “Jutta doet haar ding en dat past bij haar. Ik ben me er eigenlijk niet zo van bewust dat je als topsporter ook je eigen merk kunt zijn, ben er veel minder mee bezig om me te profileren op social media. Post af en toe dingen op Instagram en dat is eigenlijk altijd gerelateerd aan mijn sport. Ik post dingen omdat ik ze leuk vind en heb daar verder geen bijbedoelingen mee. Ik ben puur bezig met mijn sport en verder niet. Willem- Alexander en Máxima Een wereldtitel zorgt voor goede pr. Meer mensen weten wie ze is en ook op social media weten mensen haar te vinden. “Ik val meer op, krijg best vaak DM’s op social media, maar daar ga ik nooit op in,” zegt Femke. “Heb dus lange tijd een relatie gehad en ben sinds twee jaar vrijgezel. Ik mis het soms wel om iemand om me heen te hebben met wie ik dingen kan delen. Maar dat moet dan wel iemand zijn die mijn leven begrijpt, die snapt dat ik niet naar feestjes kan, tegen veel sociale dingen ‘nee’ moet zeggen en veel weg ben. Dat maakt het allemaal niet eenvoudig. Ik ben ook niet heel erg op zoek, hoor, wacht wel af wat er op mijn pad komt.” Femke was door haar wereldtitel ook opgevallen bij koning Willem-Alexander en koningin Máxima. Ze ontving een uitnodiging voor de jaarlijkse Uitblinkerslunch. Op 1 september meldde ze zich in een groene jurk met haar paspoort en toegangsbewijs op Paleis Noordeinde. “Ik was verrast en vereerd, vond het spannend en cool om op bezoek te gaan bij de koning en koningin. Ik mocht aan tafel gaan zitten bij koningin Máxima en naast mij zat cabaretier Jochem Myjer. Tijdens de koffie kwam ook Willem-Alexander, die eerst aan de andere tafel zat, erbij. We hadden heel leuke, luchtige gesprekken. De koning en koningin wisten wie ik was, hadden zich volgens mij goed ingelezen, stelden vragen.” Lachend: “Ja, je kunt wel stellen dat mijn wereldtitel deuren heeft geopend.” Met dank aan B&B Uitgerust voor Zaken, Heerenveen Helden Magazine 69 Het  verhaal van Femke Kok komt voort uit het dubbeldikke eindejaarsnummer van Helden. De laatste editie van 2023 staat traditioneel in het teken van een terugblik op het afgelopen sportjaar, waarop Femke Bol de cover siert. De atlete blikt uitgebreid terug op het jaar waarin alles wat ze aanraakte in goud leek te veranderen. Helden ging daarnaast in Engeland op bezoek bij Nathan Aké, die met Manchester City de landstitel, FA Cup en Champions League won. Hij werd samen met zijn echtgenote Kaylee, met wie hij al sinds zijn vijftiende samen is, geïnterviewd en gefotografeerd. Bijzonder was ook het bezoek aan de familie Schippers. Dafne nam afscheid van de atletiek en samen met haar ouders, zus en broer blikte ze terug op haar indrukwekkende carrière. In de 69ste editie van Helden komen tal van sporters aan het woord die 2023 kleur gaven. Wout Poels blikt terug op ritzeges in de Tour en Vuelta, maar ook op het verlies van ploeggenoot Gino Mäder. Golden Sisters Bente en Lieke Rogge werden samen wereldkampioen waterpolo. Karolien en Finn Florijn zijn gezegend met geweldige roeigenen, ze pakten allebei WK-goud; een dubbelinterview. Jeffrey Hoogland is koning op de kilometer. Hij werd voor de vierde keer wereldkampioen op ‘zijn’ afstand en verbeterde het wereldrecord. Een openhartig gesprek met de kilometervreter. Verder pakten zeilers Bart Lambriex en Floris van de Werken een hattrick aan wereldtitels. Over zeilen gesproken: Marit Bouwmeester keerde terug na de bevalling van haar dochter in 2022 en werd meteen weer Europees kampioen. Feyenoord werd ook kampioen en Lutsharel Geertruida had daar een belangrijk aandeel in. Hij doet zijn verhaal. Joey Veerman won in 2023 de KNVB-beker en werd vader. Een gesprek met de uitgesproken voetballer over wie veel mensen een mening hebben. Ook een verhaal over Lionel Messi en de club waar hij afgelopen zomer heen verhuisde, het Inter Miami van David Beckham. Een portret van Carlos Alcaraz, de nieuwe posterboy van het tennis die Novak Djokovic klopte in de finale op Wimbledon in dé wedstrijd van het jaar. En als laatste was het voor schaatscoach Kosta Poltavets en voetbaltrainer Anoush Dastgir juist een zwaar jaar, door de situatie in hun geboortelanden Oekraïne en Afghanistan. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 69 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Femke Kok veroverde bij de WK afstanden in 2023 als eerste Nederlandse schaatsster ooit de wereldtitel op de 500 meter. Een jaar later deed ze dat nog eens over. 2024 leek weleens het jaar van Femke te kunnen gaan worden, maar in het najaar kreeg ze te maken met het cytomegalovirus, dat net als de ziekte van Pfeiffer gepaard gaat met vermoeidheid. Toen ze zich eind oktober afmeldde voor het wereldbekerkwalificatietoernooi, had ze geen idee hoelang ze uit de roulatie zou zijn. Op het NK sprint maakte ze haar comeback. Nu mag ze zich op gaan maken voor het de EK sprint in Thialf. We blikken terug op ons interview met Femke uit 2023. Kurumi Inagawa “Inagawa is een Japanse die snel kan openen, een van de beste tegenstanders die ik me kon wensen. Ik begon in de buitenbaan,” zegt Femke Kok. Bij de WK afstanden startte ze op 3 maart in een kolkend Thialf in rit zeven op de 500 meter. “Ik raakte zo gemotiveerd van het publiek, had zo’n zin om te schaatsen. Doordat er nog geen richttijd was, voelde ik weinig druk. Het hele seizoen waren mijn prestaties een beetje achtergebleven, waardoor de verwachtingen rond mij sowieso minder waren. Ik was voor mijn gevoel al een beetje afgeschreven. Ik was relaxed, had niets te verliezen. Dat was heel anders in 2022, toen juist iedereen dacht dat ik wel even zou winnen als ik aan de start van een 500 meter stond, omdat ik in 2021 na mijn overstap naar de senioren op mijn afstand meteen vier wereldbekerwedstrijden op rij had gewonnen en zilver bij de WK afstanden had gepakt. Ik vond het lastig om een jaar later met die druk om te gaan, kwam nog maar net kijken.” Femke was er bij wereldbekerwedstrijden afgelopen seizoen niet in geslaagd het podium te halen, wel werd ze twee keer vierde. Drie weken eerder werd de World Cup in Polen een teleurstelling. “Daar ging alles mis wat mis kon gaan. Op de 500 meter had ik een dikke misser, waardoor ik meteen kansloos was. Op de 1000 meter zou ik in de tweede rit starten, maar dat werd ineens rit één. Ik was nog niet klaar met inrijden, had mijn transponders nog niet om gekregen toen ik ineens naar de start moest. Ik was al buiten adem toen ik van start ging. 'Dat zenuwslopende wachten op het middenterrein. Vreselijk. Ik maakte mezelf helemaal gek. Van pure spanning heb ik mijn coach en de fysio heel vaak geknepen' Daarna was ik er zo klaar mee. Het eten was slecht, het hotel was niks. Eigenlijk moest ik nog een week in Polen blijven, want een week later was daar ook de wereldbekerfinale. Ik wist: als ik hier nog een week blijf, maak ik mezelf helemaal gek. Ik heb tegen mijn trainers Gerard van Velde en Dennis van der Gun gezegd dat ik naar huis wilde, om in Heerenveen in alle rust te kunnen trainen in aanloop naar de WK.” Tijdens die trainingen met trainingsgenoot Mats Siemons focuste ze zich vooral op haar techniek. “Ik had me niet gekwalificeerd voor de 1000 meter op de WK afstanden, had alleen de 500 meter. Ik had één kans, het was alles of niets. Die ene race op de WK kon mijn seizoen maken of breken. Ik had bij de NK sprint, eind december in Thialf, 37,07 gereden, wist dus dat ik een goede tijd in me had. Tijdens de trainingen ging het met de dag beter, ik kreeg steeds meer vertrouwen en mijn coaches dachten ook dat ik wat moois kon laten zien.” Femke opende snel, in 10,35, en was een fractie sneller dan Inagawa. Na een goede eerste bocht kon ze op de kruising naar de Japanse toe rijden. Bij het ingaan van de laatste bocht kwam ze al onderdoor om daarna te finishen in 37,28. “Ik was heel blij dat ik op het moment dat het moest mijn beste race van het seizoen had gereden. Elke klap was raak.” Gerard van Velde ging uit zijn dak op de kruising toen hij de tijd van Femke zag. Dennis van der Gun ving haar op na haar rit. Ze twijfelde of haar tijd goed genoeg was, had bij de mannen een uurtje eerder Jordan Stolz bijna een baanrecord zien rijden op de 500 meter, dus ze dacht vooraf dat de winnende tijd in de buurt van het baanrecord van 37,02 zou liggen. “Ik was niet heel uitbundig, maar Dennis zei meteen: ‘Ik moet nog zien of iemand aan jouw tijd komt.’ Daarna het zenuwslopende wachten op het middenterrein. Vreselijk. Ik maakte mezelf helemaal gek, wist niet of ik moest zitten of staan. Dennis en onze fysiotherapeut Johan Methorst stonden naast me. Van pure spanning heb ik Dennis en Johan heel vaak geknepen.” In rit tien waren twee grote concurrenten aan de beurt: Erin Jackson, de Amerikaanse olympisch kampioene op de 500 meter, en vrouw in vorm Vanessa Herzog. De Oostenrijkse kwam vijfhonderdste tekort. “Dennis en Johan riepen: ‘Het kan nog, het kan nog!’” In de volgende rit nam Jutta Leerdam, bij World Cups in aanloop naar de WK al vier keer goed voor een podiumplek op de 500 meter, het op tegen Kim Min-sun. De Zuid-Koreaanse gold als topfavoriet voor de wereldtitel. “Zij had op een na alle 500 meters van het seizoen gewonnen en was in Thialf ook al sneller geweest dan 37,28. Ze opende snel, maar ook Jutta deed dat voor haar doen en zij heeft natuurlijk altijd een fantastische volle ronde in zich.” Leerdam finishte in 37,54 en Kim, die in de laatste binnenbocht een misslag had, deed dat in 37,56. Op het middenterrein werden Van der Gun en Methorst opnieuw geknepen. “Ik dacht: als zelfs Kim en Jutta niet aan mijn tijd komen...” In de slotrit nam ploeggenoot en vriendin Michelle de Jong het op tegen de Amerikaanse Kimi Goetz. Ze kwamen allebei niet aan haar tijd. Femke maakte een vreugdesprong, stak beide armen in de lucht en omhelsde meteen Van der Gun. “Het hele seizoen had ik niet op het podium gestaan en op de WK was het ineens raak. Bizar. Dennis had dat seizoen na elke tegenvaller tegen me gezegd: ‘Niet erg dat je niet op het podium staat. Het is veel mooier om na de laatste wedstrijd van het seizoen op het podium te staan.’ Als klein meisje had ik met mijn vader en moeder op tv naar grote wedstrijden in Thialf gekeken en dacht ik: daar wil ik ook op een dag wereldkampioen worden. Een droom kwam uit. En dat ik ook nog eens de eerste Nederlandse vrouw ben die wereldkampioen op de 500 meter is geworden, maakte het extra mooi.” Na afloop schaatste ze een ereronde met de Nederlandse vlag om haar schouders. Ze stopte om haar ouders langs de kant te omhelzen. “Zij waren ook zo blij, hadden ook mijn struggles van dichtbij meegekregen.” René Kok en Ilja Postma Schaatsen zit bij Femke in het dna. René Kok was een verdienstelijk schaatser, reed ooit in de Friese selectie met Rintje Ritsma en daarna marathons. Moeder Ilja Postma schaatste recreatief en volbracht in 1997 de Elfstedentocht. Femke, enig kind, groeide op in Nij Beets, waar ze nu nog met haar ouders woont en waar in het ouderlijk huis de voertaal Fries is. Als kind turnde ze ook. Met het gezin zaten ze voor de tv als er schaatswedstrijden waren. “Mijn vader wees dan vaak naar de tv en zei tegen me: ‘Kijk, zo moet het.’ Dan vertelde hij hoe je de bocht aan moest snijden of hoe je afzette naar de zijkant. Ik sprong dan op en deed de schaatsbeweging na in de woonkamer. Tijdens de volgende training op het ijs ging ik me dan inbeelden dat ik de schaatser was die ik op televisie had gezien. Bijvoorbeeld de Koreaanse Lee Sang-hwa, wereldrecordhoudster op de 500 meter, zij zat altijd zo mooi diep.” Vader René trainde ook vaak met zijn dochter. “Door zijn achtergrond als schaatser kon hij me heel goed helpen. Als ik hem niet als trainer had gehad, was ik denk ik niet geweest waar ik nu ben. Mijn ouders zeiden altijd: ‘Als je iets anders leuker vindt, mag je dat ook gaan doen, hoor.’ Hoe beter ik werd, des te fanatieker ik aan de slag ging.” Haar fanatisme ging als tiener ook tegen haar werken. “Ik was rond mijn zestiende zo erg bezig met het resultaat, dat ik vergat goed te schaatsen. Ik was voor wedstrijden soms zo gespannen dat ik moest overgeven. Mijn vader en moeder zeiden in die tijd: ‘Of je stopt, of we gaan er iets aan doen.’ Ik ben destijds gesprekken gaan voeren met een psycholoog en daar heb ik veel aan gehad. Het overgeven was sindsdien verleden tijd, ik ging met veel meer ontspanning het ijs op.” Gerard van Velde Femke gold al jaren als een groot talent. In 2019 en 2020 wist ze de wereldtitel bij de junioren te pakken. Gerard van Velde, coach van Team Reggeborgh, knoopte in oktober 2019 een gesprek aan met Femke, die op dat moment nog uitkwam voor het gewest Friesland. Van Velde wilde haar dolgraag naar zijn ploeg halen. “Ik was nog heel jong toen Gerard in 2002 olympisch kampioen op de 1000 meter werd in Salt Lake City, maar had de beelden natuurlijk wel gezien op YouTube. Ik was vereerd dat hij het in me zag zitten.” Ze had meteen een klik met Van Velde. “Tijdens ons eerste gesprek was ik nog een allrounder; om wereldkampioen bij de junioren te worden, moest ik ook een aardige 3000 meter kunnen rijden. Gerard zei dat als ik de overstap naar de senioren maakte, hij veel potentie in me zag als sprintster. Hij had heel duidelijke ideeën hoe hij me beter kon maken en die spraken mij erg aan.” In de zomer van 2020 maakte ze de overstap naar Reggeborgh. Van Velde ging meteen met de toen negentienjarige ruwe diamant aan de slag. “Door zijn achtergrond als sprinter wist hij precies hoe dingen moesten voelen, hij kon zich heel goed inleven in mij, heeft zelf die zoektocht ook afgelegd als schaatser. Op technisch vlak kon hij me zo goed helpen.” Het bleef niet bij aanwijzingen alleen. Van Velde, die op 30 november 52 wordt en in 2008 stopte als schaatser, is nog altijd superfit en fietst en schaatst vaak mee tijdens trainingen. “Gerard is mega fit en hartstikke fanatiek. Als ik niet beter wist, had ik gedacht dat hij nog steeds topsporter was. Ik vind die bevlogenheid heel mooi. Hij is zo betrokken, als je ergens mee zit, kun je altijd bij hem terecht. Ik heb bijna dagelijks contact met hem.” Femke ging als een komeet in haar eerste seizoen bij de senioren. Ze verzekerde zich dankzij vier zeges op de 500 meter van de eindzege in het World Cup-klassement en bij de WK afstanden pakte ze zilver op ‘haar’ afstand, achter de Russische Angelina Golikova. “Het jaar daarna waren de Spelen in Beijing en veel mensen verwachtten dat ik wel even zou winnen als ik ergens aan de start verscheen. Ik vond het moeilijk, dacht: hoezo verwachten ze nu al van me dat ik het wel even ga doen? We hadden in de zomer anders getraind en ik had daar niet zo goed op gereageerd. Ik was nog maar een jaar senior en we waren nog heel erg aan het kijken wat voor mij werkte.” Bovendien was er het een en ander veranderd in haar leven. Zo kwam er na vier jaar een einde aan haar relatie. ‘Daar had ik het erg moeilijk mee.’ Van Velde was heel belangrijk in die periode. “Hij bleef heel rustig, wees me er telkens op dat ik nog jong en volop in ontwikkeling was en dat het niet reëel was dat ik weer zomaar alles zou winnen. Gerard vertelde ook heel eerlijk over zijn eigen onzekerheden als schaatser, dat hij veel moeite had om de overstap te maken naar de klapschaats en zelfs een periode helemaal gestopt was. Ik had er zoveel aan dat hij zulke gesprekken met me voerde, hij kon me tot rust brengen.” Ireen Wüst Bij Reggeborgh trof Femke ook de beste Nederlandse olympiër ooit. Ireen Wüst kwam in 2020 bij de ploeg met als doel een uittroepteken te plaatsen achter haar carrière en bekommerde zich als een soort mentor om de ruim veertien jaar jongere Femke. “Ik keek altijd vol bewondering naar Ireen, zij was mijn grote voorbeeld. Het mooie was dat ze er heel erg voor openstond om te helpen. Ik kon altijd bij haar aankloppen als ik ergens mee zat. Op elk vlak kon zij me raad geven. Ireen vertelde me hoe ik met de pers om moest gaan en ik kon het met haar hebben over de hoge verwachtingen.” Allebei kwalificeerden ze zich voor de Spelen. Voor Femke was het haar olympische debuut, voor Wüst waren het haar vijfde Spelen. “Ireen nam mij echt bij de hand. We deelden met elkaar een appartement. Ireen zei voor vertrek al: ‘We gaan er eerst een mooi appartement van maken in Beijing. Kom op, we gaan slingers bestellen.’ We hingen ook posters op. Ireen deed er alles aan om ons thuis te laten voelen daar. Zo mooi dat zij aan zulke dingen dacht. Ze maakte er ook een traditie van om elke avond in ons appartement samen een serietje te kijken. Kjeld Nuis was daar ook altijd bij, hij wist als olympisch kampioen natuurlijk ook precies hoe je toe moest leven naar de Spelen. Ireen zorgde ervoor dat er een vast ritme was, heerlijk om iemand bij ons te hebben die ons overal doorheen kon loodsen. Door corona waren het heel vreemde Spelen, er was geen publiek welkom. De familie zat thuis, daardoor was je nog meer op elkaar aangewezen en dat maakte het extra intens.” Femke zag Wüst op 7 februari 2022 de 1500 meter winnen, het betekende haar zesde gouden olympische medaille. Op elke van de vijf Spelen waaraan ze meedeed, veroverde ze minstens één olympische titel. “Ik heb echt met grote ogen naar Ireen gekeken. Zo bijzonder om van zo dichtbij mee te maken hoe zo’n groot kampioene het aanpakte. Ze was vooraf zo relaxed. Toen ze terugkwam in het appartement vierden we natuurlijk een feestje. Ze was heel erg moe, moest aan het einde van de dag nog naar de NOS. ‘M’n haar ziet er niet uit,’ zei Ireen. Toen heb ik haar haar nog gedaan met de krultang, haha. En de volgende dag deed ik dat ook voor de medailleceremonie.” Kjeld Nuis veroverde een dag later olympisch goud op de 1500 meter, waardoor het opnieuw feest was in het Reggeborgh- appartement. Weer vijf dagen later was het de beurt aan Femke en Michelle de Jong. Femke werd zesde in 37,39, op achttienhonderdste van het brons. “Ik voelde me goed, maar had allemaal missers tijdens mijn race. Ik baalde vreselijk. Ireen was er toen voor me. De 500 meter was laat op de dag, maar Ireen bleef speciaal op voor mij, terwijl ze de volgende dag nog in actie moest komen op de ploegenachtervolging. Zo lief dat ze er was om me op te vangen en me gerust te stellen. Ireen vertelde dat ze heel trots op me was en dat dit me alleen maar sterker zou maken.” Dat het met haar vorm wel goed zat, bleek daarna bij de WK sprint, waarop Femke tweede werd achter Jutta Leerdam. Ireen nam na de Spelen afscheid. “Ik vind het heel jammer dat ze is gestopt, mis haar. Ik heb nog steeds geregeld contact met Ireen, kan haar nog altijd bellen als ik vragen heb.” Wüst ging na haar schaatscarrière aan de slag als topsportmentor bij schaatsploeg TalentNED en werd eerder aangesteld als expert prestatiegedrag en mentale gezondheid door NOC*NSF. Ze deelt haar ervaringen met jonge sporters. Wüst was er ook als de kippen bij om Femke in maart te feliciteren met haar wereldtitel. “Ze zei dat ze het geweldig vond. En ze verwees nog naar de Spelen, zei iets van: ‘Een jaar later en jij hebt die gouden medaille nu ook.’” Dennis van der Gun Femke werkte in 2022 voor het eerst samen met Dennis van der Gun, die daarvoor samen met Johan de Wit vier jaar de Japanse sprinters onder zijn hoede had. Van der Gun volgde Michel Mulder op als assistent van Van Velde. “Dennis heeft veel ervaring en kan heel goed op mij inpraten. Dennis komt altijd met de juiste aanwijzingen en woorden, zowel op mentaal als technisch gebied. Hij is duidelijk en direct, maar brengt dingen bij mij vaak op een grappige manier. Dat werkt heel fijn.” Na haar tienerjaren heeft Femke geen gebruik meer gemaakt van een mental coach of (sport)psycholoog. “Ik heb mensen om mij heen met wie ik ook heel goed kan praten. Gerard, Ireen, eerst Michel, en nu dus Dennis. Dennis heeft me heel goed geholpen toen het niet zo goed ging. Hij hamerde erop vertrouwen te blijven houden. Dat wij op het middenterrein van Thialf samen de wereldtitel konden vieren, is daar het bewijs van. Ik denk dat ik vooral op mentaal vlak weer een stap heb gemaakt dankzij Dennis.” Femke vertelt dat Van der Gun haar al snel ‘doorhad’. “Ik laat niet snel het achterste van m’n tong zien, denk snel: zij hebben er verstand van, dus zal het wel goed zijn. Dennis en Gerard laten mij inzien dat ik best mag aangeven als ik me ergens niet lekker bij voel, dat ik wel wat strenger mag zijn naar anderen. Van nature ben ik iemand die op momenten dat ik me ergens niet helemaal goed bij voel, denk: laat ik maar niet moeilijk doen. Dennis moedigt me aan bij twijfel aan de bel te trekken.” In oude interviews werd Femke vaak omschreven als ‘lief meisje’. Ze knikt: “Ik was vaak te lief. Ik heb in februari zelf besloten eerder terug te keren uit Polen na de eerste World Cup. Toen ik aangaf dat ik me daar niet fijn voelde, was Dennis streng. Hij zei: ‘Als jij dat voelt, dan ga je nu zeggen dat je naar huis wil.’ Hij triggerde mij om naar mezelf te luisteren. Het is mooi dat het zich ook heeft uitbetaald. Mede daardoor ben ik nu wereldkampioen. De Femke van twee jaar geleden had dat besluit nooit genomen.” Ook op technisch gebied heeft Van der Gun haar beter gemaakt. “Dennis heeft lang met de Japanners gewerkt, heeft me tips gegeven waardoor ik nog net wat beter kan starten en mijn explosiviteit eerder om kan zetten in snelheid. En Dennis laat me heel erg op finesse trainen. Op de 500 meter is het zo belangrijk dat elke klap raak is.” De uitdaging voor de komende tijd is om haar 1000 meter op een hoger niveau te krijgen. Het plan dat ze met Van Velde en Van der Gun uitstippelde, ligt er. “Ik ben nog steeds bezig met een ontdekkingsreis als schaatser. Met een betere 1000 meter word ik ook weer completer als sprinter. Ik ben wereldkampioen allround bij de junioren geweest, dus ik moet ook een goede 1000 meter in huis kunnen hebben. Ik vind het een mooie uitdaging om daar de komende jaren mee aan de slag te gaan. Het mag uiteraard niet ten koste gaan van mijn 500 meter. De winst is vooral te halen in de tweede ronde op de 1000 meter. Ik moet zorgen dat ik technisch goed blijf rijden, want ik heb de neiging de techniek een beetje uit het oog te verliezen op het einde van een 1000 meter. Jutta Leerdam Nederland telt momenteel twee schaatssters die bij de absolute top op de sprint horen: Jutta Leerdam en Femke. “Wij zijn elkaars concurrent, komen elkaar altijd tegen. Jutta houdt mij scherp. Als er iemand is die heel snel is, wil ik daar niet voor onder doen,” zegt Femke over haar twee jaar oudere rivale. In 2020 en 2022 pakte ze samen met Leerdam – en Letitia de Jong en Dione Voskamp – de wereldtitel op de teamsprint, maar verder nemen ze het vooral tegen elkaar op. Bij de EK sprint van 2021 en 2023 was het brons en zilver voor Femke en twee keer goud voor Leerdam. Bij de WK sprint van 2022 pakte Leerdam goud en Femke zilver. Waar Femke de 500 meter als specialiteit van het huis heeft, geldt dat bij Leerdam vooral voor de 1000 meter. Femke won bij de WK afstanden dus goud op de 500 meter, waar Leerdam de wereldtitel op de 1000 meter pakte en brons op de halve afstand. “Jutta motiveert me om het maximale uit mezelf te halen, maar ik focus me daarbij wel vooral op mezelf. We gaan normaal met elkaar om. Ik ben tegen iedereen altijd sportief, zo zit ik in elkaar.” Leerdam heeft op social media meer dan vier miljoen volgers, haar leven wordt breed uitgemeten. Naast topsporter is zij ook influencer en een ‘merk’ dat haar sport overstijgt. “Jutta doet haar ding en dat past bij haar. Ik ben me er eigenlijk niet zo van bewust dat je als topsporter ook je eigen merk kunt zijn, ben er veel minder mee bezig om me te profileren op social media. Post af en toe dingen op Instagram en dat is eigenlijk altijd gerelateerd aan mijn sport. Ik post dingen omdat ik ze leuk vind en heb daar verder geen bijbedoelingen mee. Ik ben puur bezig met mijn sport en verder niet. Willem- Alexander en Máxima Een wereldtitel zorgt voor goede pr. Meer mensen weten wie ze is en ook op social media weten mensen haar te vinden. “Ik val meer op, krijg best vaak DM’s op social media, maar daar ga ik nooit op in,” zegt Femke. “Heb dus lange tijd een relatie gehad en ben sinds twee jaar vrijgezel. Ik mis het soms wel om iemand om me heen te hebben met wie ik dingen kan delen. Maar dat moet dan wel iemand zijn die mijn leven begrijpt, die snapt dat ik niet naar feestjes kan, tegen veel sociale dingen ‘nee’ moet zeggen en veel weg ben. Dat maakt het allemaal niet eenvoudig. Ik ben ook niet heel erg op zoek, hoor, wacht wel af wat er op mijn pad komt.” Femke was door haar wereldtitel ook opgevallen bij koning Willem-Alexander en koningin Máxima. Ze ontving een uitnodiging voor de jaarlijkse Uitblinkerslunch. Op 1 september meldde ze zich in een groene jurk met haar paspoort en toegangsbewijs op Paleis Noordeinde. “Ik was verrast en vereerd, vond het spannend en cool om op bezoek te gaan bij de koning en koningin. Ik mocht aan tafel gaan zitten bij koningin Máxima en naast mij zat cabaretier Jochem Myjer. Tijdens de koffie kwam ook Willem-Alexander, die eerst aan de andere tafel zat, erbij. We hadden heel leuke, luchtige gesprekken. De koning en koningin wisten wie ik was, hadden zich volgens mij goed ingelezen, stelden vragen.” Lachend: “Ja, je kunt wel stellen dat mijn wereldtitel deuren heeft geopend.” Met dank aan B&B Uitgerust voor Zaken, Heerenveen Helden Magazine 69 Het  verhaal van Femke Kok komt voort uit het dubbeldikke eindejaarsnummer van Helden. De laatste editie van 2023 staat traditioneel in het teken van een terugblik op het afgelopen sportjaar, waarop Femke Bol de cover siert. De atlete blikt uitgebreid terug op het jaar waarin alles wat ze aanraakte in goud leek te veranderen. Helden ging daarnaast in Engeland op bezoek bij Nathan Aké, die met Manchester City de landstitel, FA Cup en Champions League won. Hij werd samen met zijn echtgenote Kaylee, met wie hij al sinds zijn vijftiende samen is, geïnterviewd en gefotografeerd. Bijzonder was ook het bezoek aan de familie Schippers. Dafne nam afscheid van de atletiek en samen met haar ouders, zus en broer blikte ze terug op haar indrukwekkende carrière. In de 69ste editie van Helden komen tal van sporters aan het woord die 2023 kleur gaven. Wout Poels blikt terug op ritzeges in de Tour en Vuelta, maar ook op het verlies van ploeggenoot Gino Mäder. Golden Sisters Bente en Lieke Rogge werden samen wereldkampioen waterpolo. Karolien en Finn Florijn zijn gezegend met geweldige roeigenen, ze pakten allebei WK-goud; een dubbelinterview. Jeffrey Hoogland is koning op de kilometer. Hij werd voor de vierde keer wereldkampioen op ‘zijn’ afstand en verbeterde het wereldrecord. Een openhartig gesprek met de kilometervreter. Verder pakten zeilers Bart Lambriex en Floris van de Werken een hattrick aan wereldtitels. Over zeilen gesproken: Marit Bouwmeester keerde terug na de bevalling van haar dochter in 2022 en werd meteen weer Europees kampioen. Feyenoord werd ook kampioen en Lutsharel Geertruida had daar een belangrijk aandeel in. Hij doet zijn verhaal. Joey Veerman won in 2023 de KNVB-beker en werd vader. Een gesprek met de uitgesproken voetballer over wie veel mensen een mening hebben. Ook een verhaal over Lionel Messi en de club waar hij afgelopen zomer heen verhuisde, het Inter Miami van David Beckham. Een portret van Carlos Alcaraz, de nieuwe posterboy van het tennis die Novak Djokovic klopte in de finale op Wimbledon in dé wedstrijd van het jaar. En als laatste was het voor schaatscoach Kosta Poltavets en voetbaltrainer Anoush Dastgir juist een zwaar jaar, door de situatie in hun geboortelanden Oekraïne en Afghanistan. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 69 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Schaatsen

Kosta Poltavets: ‘Het voelt alsof ik in de Bermuda driehoek zit’

Eigenlijk wilde schaatscoach Kosta Poltavets (61) naar Oekraïne om mee te vechten tegen de Russen. Hij kreeg het advies om in Heerenveen te blijven en vanuit Friesland Oekraïners te helpen waar het kan. Daarnaast heeft hij Joodse roots, veel bekenden wonen in Israël. “De oorlog raakt mij rechtstreeks, vrienden en familie sterven.” Niets is meer hetzelfde voor Kosta Poltavets na de inval van het Russische leger in zijn vaderland Oekraïne. Kosta stond op 24 februari 2022 op het ijs van het Vikingskipet in Hamar met zijn toenmalige pupil Jutta Leerdam toen het nieuws over de Russische aanval via zijn mobiele telefoon binnenkwam. Angst en paniek sloegen toe bij Kosta, die meteen twijfelde of hij in Noorwegen moest blijven. Hij wilde familie en vrienden bijstaan in Oekraïne. “Vlak voor de 1000 meter van Jutta kreeg ik een telefoontje van mijn halfbroer Dmytro dat zijn vrouw en kinderen al gevlucht waren richting de Roemeense grens. Hij was zwaarbewapend, zat in Kiev om de stad te verdedigen. Mijn eerste ingeving was: ik ga er naartoe. Ik had zoveel stress, dat is gewoon niet te omschrijven. Maar Jutta en andere mensen hebben mij overtuigd dat ik beter iets vanuit Nederland kon doen, dat ik ook op die manier mijn bijdrage kon leveren. Dat is ook wat onze dochter Katja nu doet. Zij is zangeres, beter bekend als Katie Koss, en zet haar stem en haar gitaar in als wapen. Wij zetten nu ook onze stem in.” Zware strijd De oorlog is al bijna twee jaar gaande. De foto’s en video’s die hij dagelijks vanuit zijn geboortestad Charkov binnenkrijgt, raken Kosta elke keer weer keihard. Hij ziet wat de Russische bombardementen aanrichten; dood en verderf beheersen ‘zijn’ stad. “Die beelden zijn heftiger dan wat we hier op televisie zien. Ik zal degenen die dit hebben aangericht nooit vergeven en ik zal het al helemaal nooit vergeten.” Ook al verdeelt Kosta nu zijn tijd tussen thuisbasis Heerenveen en zijn werk als technisch adviseur voor de schaatsbond van Kazachstan, de oorlog beheerst 24 uur per dag zijn leven. “De hele dag zijn er de telefoontjes. Ik bel zelf of word gebeld. Ik heb het gevoel dat ik een beetje verdoofd ben omdat de oorlog mij ook rechtstreeks raakt, ook al zit ik hier. Vrienden en familie zijn doodsbang, al meerdere van mijn vrienden en familieleden zijn gestorven. Mijn schoonmoeder lag in een ziekenhuis dat onder Russisch vuur kwam te liggen. Er ontplofte een raket in dat ziekenhuis en ze ontsnapte op het nippertje aan de dood. Vier maanden later overleed ze aan de stress door die raketaanval en de zware strijd rond Charkov. Een week geleden overleed mijn stiefmoeder. Stress. Ook bezweken aan de dagelijkse strijd om te overleven in een stad aan het front. Bij militaire acties heb ik al zes goeie kennissen verloren. Anderhalf jaar al ligt mijn geboortestad dagelijks onder vuur. Het vraagt heel veel van de mensen, vooral mentaal. Ooit zal de oorlog voorbij zijn en dan is Charkov een verwoeste stad met heel veel zwaar getraumatiseerde inwoners. En die moeten weer terug naar een normaal leven... Meteen toen de oorlog uitbrak, heb ik meegewerkt om vrienden en kennissen op te vangen hier in en rond Heerenveen. De vrouw van mijn halfbroer met twee kinderen, een familielid met vrouw en drie kinderen op een camping hier in de buurt. Ik help waar ik kan, maar het vreet aan me dat ik het gevoel heb dat het niet genoeg is. Steeds maar die frustratie, die pijn. Sinds 24 februari 2022 is er geen dag geweest dat ik zonder zorgen was, dat ik er eens lekker op uit wilde. Daarom help ik Oekraïense vluchtelingen waar ik kan. Ik moet dealen met die pijn en zorg, pijn waar elke Oekraïner mee opstaat en naar bed gaat. Die brandende pijn iedere dag weer; ik wil dan naar Oekraïne, vechten en er zijn voor m’n familie. Maar telkens besluit ik toch weer: ik doe het niet. Ik heb het daar geregeld met oud-voetballer en landgenoot Evgeniy Levchenko over gehad. Hij is ook heel actief in Nederland voor de vluchtelingen uit Oekraïne. 'Ik help Oekraïense vluchtelingen waar ik kan. Ik moet dealen met die pijn en zorg, pijn waar elke Oekraïner mee opstaat en naar bed gaat' Hij zegt dat ik met mijn positie, ervaring en netwerk hier meer kan betekenen dan daar. Ik ben niet iemand die de media opzoekt, doe het op mijn manier: in stilte en achter de schermen. Ik help bijvoorbeeld de skeelerbond van Oekraïne met het maken van pakken. Dat regel ik vanuit Nederland. Ik zorg ook dat Oekraïense sporters wedstrijden kunnen rijden en dat ze in Nederland kunnen trainen en verblijven. Ze hebben mee kunnen doen aan de grote skeelermarathon in Berlijn. En dan ben ik trots en een beetje emotioneel als een van de meisjes tiende wordt bij de dames-elite.” Helden Magazine 69 Het eerste gedeelte van het verhaal van Kosta Poltavets komt voort uit het dubbeldikke eindejaarsnummer van Helden. De laatste editie van 2023 staat traditioneel in het teken van een terugblik op het afgelopen sportjaar, waarop Femke Bol de cover siert. De atlete blikt uitgebreid terug op het jaar waarin alles wat ze aanraakte in goud leek te veranderen. Helden ging daarnaast in Engeland op bezoek bij Nathan Aké, die met Manchester City de landstitel, FA Cup en Champions League won. Hij werd samen met zijn echtgenote Kaylee, met wie hij al sinds zijn vijftiende samen is, geïnterviewd en gefotografeerd. Bijzonder was ook het bezoek aan de familie Schippers. Dafne nam afscheid van de atletiek en samen met haar ouders, zus en broer blikte ze terug op haar indrukwekkende carrière. In de 69ste editie van Helden komen tal van sporters aan het woord die 2023 kleur gaven. Wout Poels blikt terug op ritzeges in de Tour en Vuelta, maar ook op het verlies van ploeggenoot Gino Mäder. Golden Sisters Bente en Lieke Rogge werden samen wereldkampioen waterpolo. Femke Kok kroonde zich tot de eerste Nederlandse wereldkampioene op de 500 meter en toont zich zoals we haar niet eerder zagen. Karolien en Finn Florijn zijn gezegend met geweldige roeigenen, ze pakten allebei WK-goud; een dubbelinterview. Jeffrey Hoogland is koning op de kilometer. Hij werd voor de vierde keer wereldkampioen op ‘zijn’ afstand en verbeterde het wereldrecord. Een openhartig gesprek met de kilometervreter. Verder pakten zeilers Bart Lambriex en Floris van de Werken een hattrick aan wereldtitels. Over zeilen gesproken: Marit Bouwmeester keerde terug na de bevalling van haar dochter in 2022 en werd meteen weer Europees kampioen. Feyenoord werd ook kampioen en Lutsharel Geertruida had daar een belangrijk aandeel in. Hij doet zijn verhaal. Joey Veerman won in 2023 de KNVB-beker en werd vader. Een gesprek met de uitgesproken voetballer over wie veel mensen een mening hebben. Ook een verhaal over Lionel Messi en de club waar hij afgelopen zomer heen verhuisde, het Inter Miami van David Beckham. Een portret van Carlos Alcaraz, de nieuwe posterboy van het tennis die Novak Djokovic klopte in de finale op Wimbledon in dé wedstrijd van het jaar. En als laatste was het voor voetbaltrainer Anoush Dastgir juist een zwaar jaar, door de situatie in zijn geboorteland Afghanistan. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 69 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Eigenlijk wilde schaatscoach Kosta Poltavets (61) naar Oekraïne om mee te vechten tegen de Russen. Hij kreeg het advies om in Heerenveen te blijven en vanuit Friesland Oekraïners te helpen waar het kan. Daarnaast heeft hij Joodse roots, veel bekenden wonen in Israël. “De oorlog raakt mij rechtstreeks, vrienden en familie sterven.” Niets is meer hetzelfde voor Kosta Poltavets na de inval van het Russische leger in zijn vaderland Oekraïne. Kosta stond op 24 februari 2022 op het ijs van het Vikingskipet in Hamar met zijn toenmalige pupil Jutta Leerdam toen het nieuws over de Russische aanval via zijn mobiele telefoon binnenkwam. Angst en paniek sloegen toe bij Kosta, die meteen twijfelde of hij in Noorwegen moest blijven. Hij wilde familie en vrienden bijstaan in Oekraïne. “Vlak voor de 1000 meter van Jutta kreeg ik een telefoontje van mijn halfbroer Dmytro dat zijn vrouw en kinderen al gevlucht waren richting de Roemeense grens. Hij was zwaarbewapend, zat in Kiev om de stad te verdedigen. Mijn eerste ingeving was: ik ga er naartoe. Ik had zoveel stress, dat is gewoon niet te omschrijven. Maar Jutta en andere mensen hebben mij overtuigd dat ik beter iets vanuit Nederland kon doen, dat ik ook op die manier mijn bijdrage kon leveren. Dat is ook wat onze dochter Katja nu doet. Zij is zangeres, beter bekend als Katie Koss, en zet haar stem en haar gitaar in als wapen. Wij zetten nu ook onze stem in.” Zware strijd De oorlog is al bijna twee jaar gaande. De foto’s en video’s die hij dagelijks vanuit zijn geboortestad Charkov binnenkrijgt, raken Kosta elke keer weer keihard. Hij ziet wat de Russische bombardementen aanrichten; dood en verderf beheersen ‘zijn’ stad. “Die beelden zijn heftiger dan wat we hier op televisie zien. Ik zal degenen die dit hebben aangericht nooit vergeven en ik zal het al helemaal nooit vergeten.” Ook al verdeelt Kosta nu zijn tijd tussen thuisbasis Heerenveen en zijn werk als technisch adviseur voor de schaatsbond van Kazachstan, de oorlog beheerst 24 uur per dag zijn leven. “De hele dag zijn er de telefoontjes. Ik bel zelf of word gebeld. Ik heb het gevoel dat ik een beetje verdoofd ben omdat de oorlog mij ook rechtstreeks raakt, ook al zit ik hier. Vrienden en familie zijn doodsbang, al meerdere van mijn vrienden en familieleden zijn gestorven. Mijn schoonmoeder lag in een ziekenhuis dat onder Russisch vuur kwam te liggen. Er ontplofte een raket in dat ziekenhuis en ze ontsnapte op het nippertje aan de dood. Vier maanden later overleed ze aan de stress door die raketaanval en de zware strijd rond Charkov. Een week geleden overleed mijn stiefmoeder. Stress. Ook bezweken aan de dagelijkse strijd om te overleven in een stad aan het front. Bij militaire acties heb ik al zes goeie kennissen verloren. Anderhalf jaar al ligt mijn geboortestad dagelijks onder vuur. Het vraagt heel veel van de mensen, vooral mentaal. Ooit zal de oorlog voorbij zijn en dan is Charkov een verwoeste stad met heel veel zwaar getraumatiseerde inwoners. En die moeten weer terug naar een normaal leven... Meteen toen de oorlog uitbrak, heb ik meegewerkt om vrienden en kennissen op te vangen hier in en rond Heerenveen. De vrouw van mijn halfbroer met twee kinderen, een familielid met vrouw en drie kinderen op een camping hier in de buurt. Ik help waar ik kan, maar het vreet aan me dat ik het gevoel heb dat het niet genoeg is. Steeds maar die frustratie, die pijn. Sinds 24 februari 2022 is er geen dag geweest dat ik zonder zorgen was, dat ik er eens lekker op uit wilde. Daarom help ik Oekraïense vluchtelingen waar ik kan. Ik moet dealen met die pijn en zorg, pijn waar elke Oekraïner mee opstaat en naar bed gaat. Die brandende pijn iedere dag weer; ik wil dan naar Oekraïne, vechten en er zijn voor m’n familie. Maar telkens besluit ik toch weer: ik doe het niet. Ik heb het daar geregeld met oud-voetballer en landgenoot Evgeniy Levchenko over gehad. Hij is ook heel actief in Nederland voor de vluchtelingen uit Oekraïne. 'Ik help Oekraïense vluchtelingen waar ik kan. Ik moet dealen met die pijn en zorg, pijn waar elke Oekraïner mee opstaat en naar bed gaat' Hij zegt dat ik met mijn positie, ervaring en netwerk hier meer kan betekenen dan daar. Ik ben niet iemand die de media opzoekt, doe het op mijn manier: in stilte en achter de schermen. Ik help bijvoorbeeld de skeelerbond van Oekraïne met het maken van pakken. Dat regel ik vanuit Nederland. Ik zorg ook dat Oekraïense sporters wedstrijden kunnen rijden en dat ze in Nederland kunnen trainen en verblijven. Ze hebben mee kunnen doen aan de grote skeelermarathon in Berlijn. En dan ben ik trots en een beetje emotioneel als een van de meisjes tiende wordt bij de dames-elite.” Helden Magazine 69 Het eerste gedeelte van het verhaal van Kosta Poltavets komt voort uit het dubbeldikke eindejaarsnummer van Helden. De laatste editie van 2023 staat traditioneel in het teken van een terugblik op het afgelopen sportjaar, waarop Femke Bol de cover siert. De atlete blikt uitgebreid terug op het jaar waarin alles wat ze aanraakte in goud leek te veranderen. Helden ging daarnaast in Engeland op bezoek bij Nathan Aké, die met Manchester City de landstitel, FA Cup en Champions League won. Hij werd samen met zijn echtgenote Kaylee, met wie hij al sinds zijn vijftiende samen is, geïnterviewd en gefotografeerd. Bijzonder was ook het bezoek aan de familie Schippers. Dafne nam afscheid van de atletiek en samen met haar ouders, zus en broer blikte ze terug op haar indrukwekkende carrière. In de 69ste editie van Helden komen tal van sporters aan het woord die 2023 kleur gaven. Wout Poels blikt terug op ritzeges in de Tour en Vuelta, maar ook op het verlies van ploeggenoot Gino Mäder. Golden Sisters Bente en Lieke Rogge werden samen wereldkampioen waterpolo. Femke Kok kroonde zich tot de eerste Nederlandse wereldkampioene op de 500 meter en toont zich zoals we haar niet eerder zagen. Karolien en Finn Florijn zijn gezegend met geweldige roeigenen, ze pakten allebei WK-goud; een dubbelinterview. Jeffrey Hoogland is koning op de kilometer. Hij werd voor de vierde keer wereldkampioen op ‘zijn’ afstand en verbeterde het wereldrecord. Een openhartig gesprek met de kilometervreter. Verder pakten zeilers Bart Lambriex en Floris van de Werken een hattrick aan wereldtitels. Over zeilen gesproken: Marit Bouwmeester keerde terug na de bevalling van haar dochter in 2022 en werd meteen weer Europees kampioen. Feyenoord werd ook kampioen en Lutsharel Geertruida had daar een belangrijk aandeel in. Hij doet zijn verhaal. Joey Veerman won in 2023 de KNVB-beker en werd vader. Een gesprek met de uitgesproken voetballer over wie veel mensen een mening hebben. Ook een verhaal over Lionel Messi en de club waar hij afgelopen zomer heen verhuisde, het Inter Miami van David Beckham. Een portret van Carlos Alcaraz, de nieuwe posterboy van het tennis die Novak Djokovic klopte in de finale op Wimbledon in dé wedstrijd van het jaar. En als laatste was het voor voetbaltrainer Anoush Dastgir juist een zwaar jaar, door de situatie in zijn geboorteland Afghanistan. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 69 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.