Word abonnee
Meer

Mountainbiken

Puck Pieterse: ‘Daar gaat je medaille’

Puck Pieterse De olympische zilveren medaille leek zondag 28 juli een zekerheidje. Maar toen kreeg Puck Pieterse te maken met een leeglopende band. De weg naar de materiaalpost was te lang waardoor de 22-jarige mountainbikester buiten de medailles viel. Ze werd vierde, waarna ze wel meteen de drie medaillewinnaressen feliciteerde, kort daarna de pers nuchter te woord stond en diezelfde avond aanschoof bij tv-programma Studio Parijs. In de weken erna volgden pleisters op de wond: etappewinst en de witte trui voor de beste jongere in de Tour de France Femmes, plus twee wereldtitels: mountainbiken en onder 23 jaar op de weg. Vanuit haar woonplaats Amersfoort, waar beide regenboogtruien en gouden medailles op een dressoir prijken, blikt ze samen met Helden voor het dubbeldikke jubileumnummer terug. “Met heel veel vertrouwen stond ik aan de start van die olympische mountainbikewedstrijd. Ik ben ook weleens te nerveus, maar de voorbereiding was goed geweest. Ik was blessurevrij gebleven, niet ziek geweest, had goed kunnen trainen en de nacht voor de wedstrijd – zoals meestal trouwens – goed geslapen. Vanaf m’n zeventiende rij ik NK’s, EK’s en WK’s en elke keer startte ik als een van de favorieten. In mei had ik m’n Europese titel nog geprolongeerd. Dus al ben ik jong, ik ben ook best ervaren, ook wat betreft omgaan met druk. En zoals altijd dacht ik kort voor de start ook weer: meer dan je best kun je niet doen. Ik wist dat ik in vorm was. Natuurlijk zijn er altijd wel wat zenuwen, dan ijsbeer ik even en zodra het startschot geklonken heeft, zijn de zenuwen weg. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Jerdy en Kirsten Schouten is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Puck Pieterse De olympische zilveren medaille leek zondag 28 juli een zekerheidje. Maar toen kreeg Puck Pieterse te maken met een leeglopende band. De weg naar de materiaalpost was te lang waardoor de 22-jarige mountainbikester buiten de medailles viel. Ze werd vierde, waarna ze wel meteen de drie medaillewinnaressen feliciteerde, kort daarna de pers nuchter te woord stond en diezelfde avond aanschoof bij tv-programma Studio Parijs. In de weken erna volgden pleisters op de wond: etappewinst en de witte trui voor de beste jongere in de Tour de France Femmes, plus twee wereldtitels: mountainbiken en onder 23 jaar op de weg. Vanuit haar woonplaats Amersfoort, waar beide regenboogtruien en gouden medailles op een dressoir prijken, blikt ze samen met Helden voor het dubbeldikke jubileumnummer terug. “Met heel veel vertrouwen stond ik aan de start van die olympische mountainbikewedstrijd. Ik ben ook weleens te nerveus, maar de voorbereiding was goed geweest. Ik was blessurevrij gebleven, niet ziek geweest, had goed kunnen trainen en de nacht voor de wedstrijd – zoals meestal trouwens – goed geslapen. Vanaf m’n zeventiende rij ik NK’s, EK’s en WK’s en elke keer startte ik als een van de favorieten. In mei had ik m’n Europese titel nog geprolongeerd. Dus al ben ik jong, ik ben ook best ervaren, ook wat betreft omgaan met druk. En zoals altijd dacht ik kort voor de start ook weer: meer dan je best kun je niet doen. Ik wist dat ik in vorm was. Natuurlijk zijn er altijd wel wat zenuwen, dan ijsbeer ik even en zodra het startschot geklonken heeft, zijn de zenuwen weg. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Jerdy en Kirsten Schouten is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Mountainbiken

Fem van Empel: ‘Liever wat modder’

Fem van Empel (21) werd vorig jaar wereldkampioen veldrijden, maar laat ook van zich horen op de weg en in het mountainbiken. In aanloop naar het WK veldrijden (3 februari) gingen we op bezoek bij het multitalent dat rijdt in dienst van Team Visma-Lease a Bike. “Ik wilde altijd profvoetbalster worden.” “Na een cross zitten we meestal helemaal onder de modder. Ik vind het wel speciaal om na afloop met een zwart gezicht voor de camera te verschijnen, het ziet er toch ook wel stoer uit, toch?” Lachend: “Voor mij geen uitgebreide skincare routine hoor, dan liever wat modder,” zegt Fem van Empel. De pas 21-jarige Fem komt sinds januari vorig jaar uit voor Team Jumbo-Visma, inmiddels Team Visma-Lease a Bike. Ze is explosief en behendig. “Ik heb een goede bouw voor een wielrenster, ben vrij lang. Veel onderdelen van het veldrijden liggen mij: een paar keer van de fiets afspringen, korte looppassages en klimmetjes. Ik heb dan wel geluk met mijn bouw, maar het belangrijkst is training en voeding, hoor.” Fem komt sinds vorig jaar ook uit op de weg, mountainbiken doet ze al langer. De vergelijking met Mathieu van der Poel is snel gemaakt. “Er worden geregeld uitspraken gedaan als: ‘Fem heeft het profiel van die of die renner.’ En daarmee wordt ook op Mathieu van der Poel gedoeld. Maar ik word niet graag vergeleken met een ander, ook niet met Mathieu. Ieder heeft zijn eigen kwaliteiten. Bovendien hou ik niet zo van die aandacht, ik sta liever in de schaduw.” ‘Ik word niet graag vergeleken met een ander, ook niet met Mathieu van der Poel. Ieder heeft zijn eigen kwaliteiten. Bovendien hou ik niet zo van die aandacht’ Het verschil tussen de drie disciplines is groot, zegt Fem. “Ook qua sfeer. Veldrijden voelt als een grote familie, iedere week zie je dezelfde mensen, renners en verzorgers. Op de weg is het meer op het individu gericht. Ik voel er afgunst, de ploegen onderling groeten elkaar ook nauwelijks. Bij de cross is het heel gemoedelijk, iedereen zegt elkaar gedag. En in het mountainbiken is de sfeer zelfs nog relaxter dan in het veldrijden. Ik vind veldrijden het leukst, maar het meest uitdagende is het mountainbiken. Er komt zoveel bij kijken. Bij de verkenning sta ik soms al bovenaan te kijken van: moet ik hier nou naar beneden? Op de weg moet ik nog meer het spelletje, het tactische gedeelte, leren begrijpen. Op de weg wint niet altijd de beste en qua ploegenspel heb ik nog een hoop te leren. Vorig jaar heb ik voor het eerst van het wegwielrennen geproefd. Ik kon me redelijk staande houden bij een klimkoers of tijdens een vlakke etappe. Ik denk dat ik redelijk allround ben.” Helden Magazine 70 Het eerste gedeelte van het interview met Fem van Empel komt voort uit het eerste nummer van 2024. Jutta Leerdam schittert op de cover van de zeventigste editie van Helden. Ze heeft een grote schare fans en volgers. Hoe kijkt ze naar zichzelf? En hoe kijken anderen naar haar. ‘’Echt, schaatsen staat bij mij altijd voorop.’’ In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Het jonge Amerikaanse fenomeen Jordan Stolz vragen we naar zijn geheim en de samenwerking met Irene Schouten en Jillert Anema. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder kwam wielrenner Milan Vader in 2022 zwaar ten val, lag in coma en keerde na een lange revalidatie terug aan de top, met dank aan vriendin Ilse Lutke die niet van zijn zijde week. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland, we spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Fem van Empel (21) werd vorig jaar wereldkampioen veldrijden, maar laat ook van zich horen op de weg en in het mountainbiken. In aanloop naar het WK veldrijden (3 februari) gingen we op bezoek bij het multitalent dat rijdt in dienst van Team Visma-Lease a Bike. “Ik wilde altijd profvoetbalster worden.” “Na een cross zitten we meestal helemaal onder de modder. Ik vind het wel speciaal om na afloop met een zwart gezicht voor de camera te verschijnen, het ziet er toch ook wel stoer uit, toch?” Lachend: “Voor mij geen uitgebreide skincare routine hoor, dan liever wat modder,” zegt Fem van Empel. De pas 21-jarige Fem komt sinds januari vorig jaar uit voor Team Jumbo-Visma, inmiddels Team Visma-Lease a Bike. Ze is explosief en behendig. “Ik heb een goede bouw voor een wielrenster, ben vrij lang. Veel onderdelen van het veldrijden liggen mij: een paar keer van de fiets afspringen, korte looppassages en klimmetjes. Ik heb dan wel geluk met mijn bouw, maar het belangrijkst is training en voeding, hoor.” Fem komt sinds vorig jaar ook uit op de weg, mountainbiken doet ze al langer. De vergelijking met Mathieu van der Poel is snel gemaakt. “Er worden geregeld uitspraken gedaan als: ‘Fem heeft het profiel van die of die renner.’ En daarmee wordt ook op Mathieu van der Poel gedoeld. Maar ik word niet graag vergeleken met een ander, ook niet met Mathieu. Ieder heeft zijn eigen kwaliteiten. Bovendien hou ik niet zo van die aandacht, ik sta liever in de schaduw.” ‘Ik word niet graag vergeleken met een ander, ook niet met Mathieu van der Poel. Ieder heeft zijn eigen kwaliteiten. Bovendien hou ik niet zo van die aandacht’ Het verschil tussen de drie disciplines is groot, zegt Fem. “Ook qua sfeer. Veldrijden voelt als een grote familie, iedere week zie je dezelfde mensen, renners en verzorgers. Op de weg is het meer op het individu gericht. Ik voel er afgunst, de ploegen onderling groeten elkaar ook nauwelijks. Bij de cross is het heel gemoedelijk, iedereen zegt elkaar gedag. En in het mountainbiken is de sfeer zelfs nog relaxter dan in het veldrijden. Ik vind veldrijden het leukst, maar het meest uitdagende is het mountainbiken. Er komt zoveel bij kijken. Bij de verkenning sta ik soms al bovenaan te kijken van: moet ik hier nou naar beneden? Op de weg moet ik nog meer het spelletje, het tactische gedeelte, leren begrijpen. Op de weg wint niet altijd de beste en qua ploegenspel heb ik nog een hoop te leren. Vorig jaar heb ik voor het eerst van het wegwielrennen geproefd. Ik kon me redelijk staande houden bij een klimkoers of tijdens een vlakke etappe. Ik denk dat ik redelijk allround ben.” Helden Magazine 70 Het eerste gedeelte van het interview met Fem van Empel komt voort uit het eerste nummer van 2024. Jutta Leerdam schittert op de cover van de zeventigste editie van Helden. Ze heeft een grote schare fans en volgers. Hoe kijkt ze naar zichzelf? En hoe kijken anderen naar haar. ‘’Echt, schaatsen staat bij mij altijd voorop.’’ In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Het jonge Amerikaanse fenomeen Jordan Stolz vragen we naar zijn geheim en de samenwerking met Irene Schouten en Jillert Anema. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder kwam wielrenner Milan Vader in 2022 zwaar ten val, lag in coma en keerde na een lange revalidatie terug aan de top, met dank aan vriendin Ilse Lutke die niet van zijn zijde week. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland, we spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Mountainbiken

Milan Vader: ‘Het is een wonder dat ik hier zit’

Milan Vader (27) kwam op 8 april 2022 hard ten val. Hij vocht dagenlang voor zijn leven in een ziekenhuis in Bilbao, lag twaalf dagen in coma. Vriendin Ilse Lutke (21) week niet van zijn zijde en stond hem bij tijdens zijn revalidatie. In oktober 2023 bekroonde hij zijn comeback met een ritzege en de eindoverwinning in World Tour-koers Ronde van Guangxi. Samen blikken ze terug op de val en de wederopstanding. Vrolijk lachend komen Milan Vader en Ilse Lutke de lobby van Cityhotel Wood binnengewandeld. Milan heeft het warme Spanje, waar hij zich voorbereid op het nieuwe wielerseizoen, voor even ingeruild voor geboorteplaats Middelburg. Even wat zaken regelen, tijd doorbrengen met zijn vriendin en ouders en dan snel weer terug naar Alicante, waar hij een appartement heeft. Ilse komt hem daar geregeld opzoeken, pendelt ook nog op en neer tussen Assen, waar ze vandaan komt, en de hoofdstad van Zeeland. Milan begint smakelijk te vertellen over hun eerste afspraak. “Ik kreeg een berichtje van jou op Instagram, dacht meteen: wat een mooie meid. We hebben over en weer berichtjes gestuurd via de chat en Ilse vroeg al snel of we konden bellen. We hingen meteen vier uur en elf minuten met elkaar aan de lijn. En dat met iemand die ik nog nooit had ontmoet, dat vond ik heel speciaal. Ik dacht meteen: nu moet ik doorpakken, want over een paar dagen ga ik voor training naar Spanje. Ik vroeg of ze het goed vond dat ik bij haar langskwam in Assen. Op pakjesavond 2020 zat ik daar. De pizzarette stond op tafel, ik leerde meteen jouw ouders kennen en bleef slapen.” Triomfantelijk lachend: “Toen was het geregeld.” Ilse: “Ik ben inmiddels gestopt, maar was in die tijd ook een fanatieke mountainbiker. Vriendinnen zeiden tijdens het NK in Sittard van 2020: ‘We kwamen net Milan Vader tegen.’ Ik wist niet wie jij was, besloot je te volgen en dacht: laat ik eens een berichtje sturen.” Milan: “Toen ik terugkwam uit Spanje stond je me samen met mijn vader op te wachten op het vliegveld en bent meteen met ons meegegaan naar Middelburg. En drie jaar later gaan we hier samenwonen.” Ze zijn druk bezig met het interieur van hun nieuwe huis, kunnen niet wachten tot een nieuw hoofdstuk in hun leven begint. De band is sterk, mede door wat ze afgelopen tijd mee hebben gemaakt. De val Milan ging het mountainbiken na de Spelen in Tokio – waar hij tiende werd – combineren met het wegwielrennen. Zijn trainer Tim Heemskerk wees hem er al een paar keer op dat hij het fysiek had om ook goed uit de voeten te kunnen op de weg. Toen Heemskerk de overstap maakte naar Team Jumbo-Visma liet hij de naam van Milan vallen en toonde de waardes die hij trapte. In februari 2022 maakte Milan vlak voor zijn 26ste verjaardag zijn debuut als wegrenner in de Ronde van Valencia. “Het was toch ook een gok om mij de kans te geven, iedereen vond het mooi dat het meteen zo goed ging.” Daarna reed hij Strade Bianche en mocht hij zijn opwachting maken in de Ronde van Baskenland. Op 8 april was de vijfde etappe, zijn negende koersdag als wegrenner. Ilse: “Ik was op de terugweg van Groningen, waar ik de opleiding Sport & Beweging volgde, naar Assen toen ik werd gebeld door jouw vader. Hij zei dat je was gevallen. ‘Het lijkt erop dat het niet heel erg is,’ zei hij.” Milan: “Het eerste bericht was dat ik mijn sleutelbeen en een paar ribben had gebroken. Kan gebeuren.” Ilse: “Later belde jouw vader opnieuw om te zeggen dat het toch ernstiger was. Toen kwam het telefoontje dat jouw ouders naar het ziekenhuis in Bilbao moesten komen. Ze vroegen of ik mee wilde. Ik heb meteen mijn koffer gepakt.” Milan: “Ik weet niets meer van de val, heb van horen zeggen dat ik tijdens een afdaling in een bocht met mijn pedaal het asfalt raakte en daardoor over mijn stuur vloog, zo over de vangrail de afgrond in. Er was ook nog een versie die luidt dat ik te veel snelheid had en daardoor de bocht niet hield. Door mijn fietscomputer konden ze opmaken dat ik met 68 kilometer per uur tegen de vangrail knalde. Ik ben al met al zo’n twintig meter door de lucht gevlogen en zo’n twee etages lager neergekomen, terwijl mijn fiets nog boven, tegen de vangrail lag.” Tomás Rodriguez was de ronde-arts. Hij zag eerst Kobe Goossens van Intermarché- Wanty. De Belg was in dezelfde bocht gevallen en wees meteen naar beneden: daar lag iemand die harder hulp nodig had. Toen de arts aankwam bij Milan, lag die op zijn buik in het gras. Bewusteloos. Toen Rodriguez bij hem was, kwam hij weer bij. “Het schijnt dat ik boos en opstandig was. Ik wilde op eigen kracht de ambulance instappen, dacht dat ik dat wel kon.” Milan vertelt dat hij geluk had dat de ronde-arts in het dagelijks leven hart- en vaatchirurg is. “Hij had al snel door dat ik geen zuurstof kreeg. Ik had een klaplong en een geperforeerde long en de halsslagaders waren beschadigd. Tijdens een noodstop heeft hij me geïntubeerd. Hij bracht ter plekke een beademingsbuis aan, zodat ik weer zuurstof binnenkreeg. In het ziekenhuis ben ik meteen geopereerd. Doordat ik waarschijnlijk op mijn hoofd en bovenlichaam ben geland, was het helemaal mis met mijn halsslagaders, de rechter was gescheurd en de linker beschadigd. Ze hebben in mijn rechterslagader een stent van vijftien centimeter geplaatst, van mijn nek, bij mijn oor langs tot mijn hersenen aan toe.” Ilse werd door haar ouders naar Bergen op Zoom gebracht en stapte daar om half elf ’s avonds bij Patrick en Ingrid, de ouders van Milan, en Damy, zijn vier jaar jongere broertje, in de auto. “De reis was vreselijk, die onzekerheid... We hebben tijdens de autorit verschillende scenario’s doorgenomen. Hoe moest het verder met ons als jij verlamd – of erger – een kasplantje zou zijn? Ik zei meteen: mocht dat het geval zijn, dan blijf ik bij hem en zien we het wel.” Ilse: ‘We hebben verschillende scenario’s doorgenomen. Hoe moest het verder met ons als jij verlamd – of erger – een kas- plantje zou zijn? Ik zei meteen: dan blijf ik bij hem’ Milan: “Mijn vader zei dat, heb ik van hem begrepen, omdat hij had gehoord dat er iets met mijn halsslagader was en toen realiseerde hij zich dat er ook iets mis kon zijn met de bloed- en zuurstoftoevoer naar mijn hersenen. Vandaar dat filosoferen. Mijn vader zei tegen je: ‘Jij bent nog jong, hebt nog een heel leven voor je. Er zijn nog genoeg andere leuke jongens.’” Ilse: “En toen zei ik: maar ik hou toch het meest van Milan.” Helden Magazine 70 Het eerste gedeelte van het interview met Milan Vader en Ilse Lutke komt voort uit het eerste nummer van 2024. Jutta Leerdam schittert op de cover van de zeventigste editie van Helden. Ze heeft een grote schare fans en volgers. Hoe kijkt ze naar zichzelf? En hoe kijken anderen naar haar. ‘’Echt, schaatsen staat bij mij altijd voorop.’’ In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Het jonge Amerikaanse fenomeen Jordan Stolz vragen we naar zijn geheim en de samenwerking met Irene Schouten en Jillert Anema. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder is veldrijdster Fem van Empel een multitalent, maar het is wel wennen dat iedereen haar vergelijkt met Mathieu van der Poel. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland, we spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Milan Vader (27) kwam op 8 april 2022 hard ten val. Hij vocht dagenlang voor zijn leven in een ziekenhuis in Bilbao, lag twaalf dagen in coma. Vriendin Ilse Lutke (21) week niet van zijn zijde en stond hem bij tijdens zijn revalidatie. In oktober 2023 bekroonde hij zijn comeback met een ritzege en de eindoverwinning in World Tour-koers Ronde van Guangxi. Samen blikken ze terug op de val en de wederopstanding. Vrolijk lachend komen Milan Vader en Ilse Lutke de lobby van Cityhotel Wood binnengewandeld. Milan heeft het warme Spanje, waar hij zich voorbereid op het nieuwe wielerseizoen, voor even ingeruild voor geboorteplaats Middelburg. Even wat zaken regelen, tijd doorbrengen met zijn vriendin en ouders en dan snel weer terug naar Alicante, waar hij een appartement heeft. Ilse komt hem daar geregeld opzoeken, pendelt ook nog op en neer tussen Assen, waar ze vandaan komt, en de hoofdstad van Zeeland. Milan begint smakelijk te vertellen over hun eerste afspraak. “Ik kreeg een berichtje van jou op Instagram, dacht meteen: wat een mooie meid. We hebben over en weer berichtjes gestuurd via de chat en Ilse vroeg al snel of we konden bellen. We hingen meteen vier uur en elf minuten met elkaar aan de lijn. En dat met iemand die ik nog nooit had ontmoet, dat vond ik heel speciaal. Ik dacht meteen: nu moet ik doorpakken, want over een paar dagen ga ik voor training naar Spanje. Ik vroeg of ze het goed vond dat ik bij haar langskwam in Assen. Op pakjesavond 2020 zat ik daar. De pizzarette stond op tafel, ik leerde meteen jouw ouders kennen en bleef slapen.” Triomfantelijk lachend: “Toen was het geregeld.” Ilse: “Ik ben inmiddels gestopt, maar was in die tijd ook een fanatieke mountainbiker. Vriendinnen zeiden tijdens het NK in Sittard van 2020: ‘We kwamen net Milan Vader tegen.’ Ik wist niet wie jij was, besloot je te volgen en dacht: laat ik eens een berichtje sturen.” Milan: “Toen ik terugkwam uit Spanje stond je me samen met mijn vader op te wachten op het vliegveld en bent meteen met ons meegegaan naar Middelburg. En drie jaar later gaan we hier samenwonen.” Ze zijn druk bezig met het interieur van hun nieuwe huis, kunnen niet wachten tot een nieuw hoofdstuk in hun leven begint. De band is sterk, mede door wat ze afgelopen tijd mee hebben gemaakt. De val Milan ging het mountainbiken na de Spelen in Tokio – waar hij tiende werd – combineren met het wegwielrennen. Zijn trainer Tim Heemskerk wees hem er al een paar keer op dat hij het fysiek had om ook goed uit de voeten te kunnen op de weg. Toen Heemskerk de overstap maakte naar Team Jumbo-Visma liet hij de naam van Milan vallen en toonde de waardes die hij trapte. In februari 2022 maakte Milan vlak voor zijn 26ste verjaardag zijn debuut als wegrenner in de Ronde van Valencia. “Het was toch ook een gok om mij de kans te geven, iedereen vond het mooi dat het meteen zo goed ging.” Daarna reed hij Strade Bianche en mocht hij zijn opwachting maken in de Ronde van Baskenland. Op 8 april was de vijfde etappe, zijn negende koersdag als wegrenner. Ilse: “Ik was op de terugweg van Groningen, waar ik de opleiding Sport & Beweging volgde, naar Assen toen ik werd gebeld door jouw vader. Hij zei dat je was gevallen. ‘Het lijkt erop dat het niet heel erg is,’ zei hij.” Milan: “Het eerste bericht was dat ik mijn sleutelbeen en een paar ribben had gebroken. Kan gebeuren.” Ilse: “Later belde jouw vader opnieuw om te zeggen dat het toch ernstiger was. Toen kwam het telefoontje dat jouw ouders naar het ziekenhuis in Bilbao moesten komen. Ze vroegen of ik mee wilde. Ik heb meteen mijn koffer gepakt.” Milan: “Ik weet niets meer van de val, heb van horen zeggen dat ik tijdens een afdaling in een bocht met mijn pedaal het asfalt raakte en daardoor over mijn stuur vloog, zo over de vangrail de afgrond in. Er was ook nog een versie die luidt dat ik te veel snelheid had en daardoor de bocht niet hield. Door mijn fietscomputer konden ze opmaken dat ik met 68 kilometer per uur tegen de vangrail knalde. Ik ben al met al zo’n twintig meter door de lucht gevlogen en zo’n twee etages lager neergekomen, terwijl mijn fiets nog boven, tegen de vangrail lag.” Tomás Rodriguez was de ronde-arts. Hij zag eerst Kobe Goossens van Intermarché- Wanty. De Belg was in dezelfde bocht gevallen en wees meteen naar beneden: daar lag iemand die harder hulp nodig had. Toen de arts aankwam bij Milan, lag die op zijn buik in het gras. Bewusteloos. Toen Rodriguez bij hem was, kwam hij weer bij. “Het schijnt dat ik boos en opstandig was. Ik wilde op eigen kracht de ambulance instappen, dacht dat ik dat wel kon.” Milan vertelt dat hij geluk had dat de ronde-arts in het dagelijks leven hart- en vaatchirurg is. “Hij had al snel door dat ik geen zuurstof kreeg. Ik had een klaplong en een geperforeerde long en de halsslagaders waren beschadigd. Tijdens een noodstop heeft hij me geïntubeerd. Hij bracht ter plekke een beademingsbuis aan, zodat ik weer zuurstof binnenkreeg. In het ziekenhuis ben ik meteen geopereerd. Doordat ik waarschijnlijk op mijn hoofd en bovenlichaam ben geland, was het helemaal mis met mijn halsslagaders, de rechter was gescheurd en de linker beschadigd. Ze hebben in mijn rechterslagader een stent van vijftien centimeter geplaatst, van mijn nek, bij mijn oor langs tot mijn hersenen aan toe.” Ilse werd door haar ouders naar Bergen op Zoom gebracht en stapte daar om half elf ’s avonds bij Patrick en Ingrid, de ouders van Milan, en Damy, zijn vier jaar jongere broertje, in de auto. “De reis was vreselijk, die onzekerheid... We hebben tijdens de autorit verschillende scenario’s doorgenomen. Hoe moest het verder met ons als jij verlamd – of erger – een kasplantje zou zijn? Ik zei meteen: mocht dat het geval zijn, dan blijf ik bij hem en zien we het wel.” Ilse: ‘We hebben verschillende scenario’s doorgenomen. Hoe moest het verder met ons als jij verlamd – of erger – een kas- plantje zou zijn? Ik zei meteen: dan blijf ik bij hem’ Milan: “Mijn vader zei dat, heb ik van hem begrepen, omdat hij had gehoord dat er iets met mijn halsslagader was en toen realiseerde hij zich dat er ook iets mis kon zijn met de bloed- en zuurstoftoevoer naar mijn hersenen. Vandaar dat filosoferen. Mijn vader zei tegen je: ‘Jij bent nog jong, hebt nog een heel leven voor je. Er zijn nog genoeg andere leuke jongens.’” Ilse: “En toen zei ik: maar ik hou toch het meest van Milan.” Helden Magazine 70 Het eerste gedeelte van het interview met Milan Vader en Ilse Lutke komt voort uit het eerste nummer van 2024. Jutta Leerdam schittert op de cover van de zeventigste editie van Helden. Ze heeft een grote schare fans en volgers. Hoe kijkt ze naar zichzelf? En hoe kijken anderen naar haar. ‘’Echt, schaatsen staat bij mij altijd voorop.’’ In Helden Magazine 70 is er veel aandacht voor de wintersporten. Het jonge Amerikaanse fenomeen Jordan Stolz vragen we naar zijn geheim en de samenwerking met Irene Schouten en Jillert Anema. Shorttrackzusjes Xandra en Michelle Velzeboer veroveren samen de wereld, een dubbelinterview in aanloop naar de WK in Rotterdam. Collega-shorttracker Jens van ’t Wout ontmoet Victoria Koblenko. Daarnaast is er ook aandacht voor voetbal. Peter Bosz is met PSV hard op weg naar zijn eerste landstitel. De kans is groot dat PSV zijn laatste club is als trainer. Calvin Stengs is helemaal terug, schittert bij Feyenoord en Oranje. We gingen langs bij Calvin, zijn vriendin Beau de Boer – dochter van Frank de Boer – en zoontje Saint. Frits Barend eert Ruud Geels, de vaak verguisde spits die in november overleed en oud-voetballer Michael Mols spreekt over de tumor die in zijn hoofd werd ontdekt. Verder is veldrijdster Fem van Empel een multitalent, maar het is wel wennen dat iedereen haar vergelijkt met Mathieu van der Poel. Tallon Griekspoor is de beste tennisser van Nederland, we spraken hem samen met zijn broers Kevin en Scott in aanloop naar de ABN AMRO Open. Als laatste stroomt het racen bij duizendpoot Tom Coronel door zijn bloed. “Max Verstappen is beter dan iedereen die ik ooit heb gezien.” Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 70 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw favoriete sporters? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Mountainbiken

Bart Brentjes: ‘Ik was een graadmeter’

Hij zette het mountainbiken op de kaart. Bart Brentjens won de wereldbeker in 1994, werd een jaar later wereldkampioen en pakte in 1996 olympisch goud. Op zijn 53ste reist hij als teammanager van CST PostNL Bafang Mountainbike Racing Team de wereld rond. We spreken hem over neef Frans Maassen, ex-coach Gert-Jan Theunisse, echtgenote Petra en nieuw boegbeeld Mathieu van der Poel. Een grote vrachtwagen met ‘CST PostNL Bafana Mountainbike Racing Team’ erop staat op het erf naast de monumentale boerderij in het Brabantse buurtschap Huisseling. Bart Brentjens, zijn vrouw Petra, zoon Bart junior van negentien en Ginger van zeventien wonen er al jaren. De schuur ernaast is verbouwd en gepromoveerd tot een strak en mooi kantoor. Aan de muur hangt pontificaal de fiets met oranje frame waarmee Bart in 1996 historie schreef door de allereerste olympische titel in het mountainbiken te veroveren. In het magazijn staan verschillende mountainbikes en rekken vol accessoires. Petra zit achter de computer, doet veel administratief en logistiek werk voor de ploeg die Bart van de grond kreeg en waarvan hij al jarenlang teammanager is. Bart en Petra, dochter van oud-ploegleider Piet Libregts, leerden elkaar begin jaren negentig kennen op het kantoor van Manfred Krikke, destijds teamleider van Bart. Petra ontwierp daar fietskleding voor Ultima. In 1997 trouwden zij. Voor zijn werk reist Bart nog altijd de wereld over. Petra blijft meestal thuis. Naast de kinderen zijn er ook nog golden retriever Bram en het paard van Ginger die aandacht en zorg nodig hebben. Zelf fietst Bart, inmiddels 53, ook nog steeds. Onlangs won hij in Zuid-Afrika opnieuw de Cape Epic in de Grand Masters-categorie, een mountainbike-wedstrijd voor duo’s. “Ik vind het belangrijk om gezond te blijven en met mijn lijf bezig te zijn.” Ben je stiekem ook een beetje bang om oud te worden? Lachend: “Ik ontkom er niet aan. Ik merk dat ik ouder word, daar horen helaas ook mankementjes bij. Soms leg ik de lat iets te hoog, dan wil ik nog met de jonge mannen meerijden en dan kom je jezelf na een uur tegen.” • Bart groeide op in het Limburgse Haelen. Hij keek als tiener vooral op tegen zijn vier jaar oudere neef en plaatsgenoot Frans Maassen, die in 1987 prof werd en onder meer de Amstel Gold Race en een Tour-etappe won. “Frans was op de weg een klasse beter dan ik. Alleen als we offroad gingen fietsen kon ik het hem een beetje moeilijk maken. Maar toen werd begin jaren negentig het mountainbiken geïntroduceerd. Je had een iets andere positie op de fiets nodig, moest gevoel hebben voor techniek, grip en bochten. Op de mountainbike kon ik het Frans ineens wel lastig maken.” Het had niet veel gescheeld of Bart had nooit voor het fietsen gekozen. In zijn jeugd voetbalde hij. En in de winter was hij als het hard genoeg vroor op het ijs te vinden. Om tochten te schaatsen of te ijshockeyen. Het noodlot dirigeerde hem richting de fiets. “We konden als het vroor vaak al snel op de eendenvijver terecht, daarop waren we altijd aan het ijshockeyen. Dat deden we op noren, met het gevolg dat ik altijd grote blaren had op mijn hakken. Maar we konden natuurlijk niet wachten tot we op de beek konden schaatsen, daarop konden we tien kilometer aan één stuk schaatsen. Het gebeurde geregeld dat we door het ijs van de beek zakten, kon ik met een natte broek en koude voeten naar huis. Met het door het ijs zakken is op mijn dertiende een bacterie bij die blaren gekomen, die zijn gaan ontsteken. Ik heb toen een stafylokokbacterie in mijn beenmerg gekregen. Ik weet nog goed dat we ijsvrij kregen op school. 'De strijd die Gert-Jan Theunisse en ik voerden, was absurd. We wilden niet voor elkaar onderdoen, dat ging zó ver. Hij heeft me zo sterk gemaakt' 'S ochtends was ik met de fiets naar school gegaan, maar kon nadat we ijsvrij hadden gekregen niet meer met de fiets terug naar huis. Ik had zo’n pijn aan mijn knie. Ik was al een keer naar de huisarts geweest met mijn moeder, die zei: ‘Hij zal wel op zijn knie zijn gevallen, ga maar terug naar huis, het valt wel mee.’ Totdat ik ineens heel hoge koorts kreeg. Mijn moeder ging meteen naar de eerste hulp in het ziekenhuis. Ze hielden me gelijk. Het was kantje boord. In het dorp dachten ze al dat ik gestorven was."Er werd zelfs voor me gebeden in de kerk. In totaal heb ik zeven weken in het ziekenhuis gelegen, heb weer moeten leren lopen. Voetballen ging niet meer. Als revalidatie ben ik gaan fietsen.” • Mountainbiken werd zijn roeping. In de snelgroeiende sport hoorde hij al rap tot de wereldtop. Er werd in het begin raar naar hem gekeken. Wat moest iemand uit Nederland op een mountainbike, er was daar toch geen berg te bekennen? “Die opmerking krijgen Nederlandse mountainbikers nu nog steeds. Buitenlanders vragen zich af hoe Nederlanders zo goed kunnen mountainbiken. Nu, met Mathieu van der Poel, is dat opnieuw het geval. Ik denk niet dat je per se in de bergen moet wonen om een goede klimmer te zijn, tegen de wind in fietsen is bijna vergelijkbaar met bergop fietsen. Wat mountainbiken betreft: tegenwoordig zijn de klimmen in de olympische discipline maximaal twee of drie minuten. Dat kun je in Nederland ook goed trainen.” Helden Magazine 62 Het eerste gedeelte van het verhaal van Bart Brentjes komt voort uit Helden Magazine 62. In deze dubbeldikke editie schittert naast Vivianne Miedema, Ruud Gullit op de cover. Gullit spreekt zich uit over Max Verstappen, Marco van Basten, Louis van Gaal, Erik ten Hag, Ronald Koeman, Virgil van Dijk, Memphis Depay en de Black Lives Matter-discussie. De Oranje Leeuwinnen gaan in Engeland proberen hun Europese titel van 2017 te prolongeren. In het EK vrouwenvoetbal gedeelte spraken we met Dominique Janssen, Jackie Groenen, Jill Roord & Lynn Wilms, Shanice van der Sanden en bondscoach Mark Parsons. In Helden Magazine 62 lees je nog meer interviews en reportages over voetbal. Een gesprek met Luis Sinisterra en zijn trotse moeder. Trainer en oud-voetballer Wim Jonk over Johan Cruijff, Louis van Gaal en Dennis Bergkamp, Molukse voetbalhelden Simon Tahamata & Jack Soumaru én keeper van landskampioen Ajax: Remko Pasveer. Ook spraken we de in korte tijd uitgegroeide boegbeeld van de Nederlandse atletiek: Femke Bol, blikken we samen met drievoudig olympisch kampioen, hockeyster Lidewij Welten.Een gesprek met Thomas Dekker over een leven van vallen en opstaan én Jetze Plat is een voorbeeld voor velen. Verder was Tim Montgomery de snelste man op aarde, is Cees Bol sprinter bij Team DSM en is Lewis Hamilton de succesvolste Formule 1-coureur aller tijden. Victoria Koblenko daarnaast interviewde Mister Nice Guy en marathonloper Björn Koreman én hockeyster Marijn Veen vertelt over de moeilijke tijd in aanloop naar het WK. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 62 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
Hij zette het mountainbiken op de kaart. Bart Brentjens won de wereldbeker in 1994, werd een jaar later wereldkampioen en pakte in 1996 olympisch goud. Op zijn 53ste reist hij als teammanager van CST PostNL Bafang Mountainbike Racing Team de wereld rond. We spreken hem over neef Frans Maassen, ex-coach Gert-Jan Theunisse, echtgenote Petra en nieuw boegbeeld Mathieu van der Poel. Een grote vrachtwagen met ‘CST PostNL Bafana Mountainbike Racing Team’ erop staat op het erf naast de monumentale boerderij in het Brabantse buurtschap Huisseling. Bart Brentjens, zijn vrouw Petra, zoon Bart junior van negentien en Ginger van zeventien wonen er al jaren. De schuur ernaast is verbouwd en gepromoveerd tot een strak en mooi kantoor. Aan de muur hangt pontificaal de fiets met oranje frame waarmee Bart in 1996 historie schreef door de allereerste olympische titel in het mountainbiken te veroveren. In het magazijn staan verschillende mountainbikes en rekken vol accessoires. Petra zit achter de computer, doet veel administratief en logistiek werk voor de ploeg die Bart van de grond kreeg en waarvan hij al jarenlang teammanager is. Bart en Petra, dochter van oud-ploegleider Piet Libregts, leerden elkaar begin jaren negentig kennen op het kantoor van Manfred Krikke, destijds teamleider van Bart. Petra ontwierp daar fietskleding voor Ultima. In 1997 trouwden zij. Voor zijn werk reist Bart nog altijd de wereld over. Petra blijft meestal thuis. Naast de kinderen zijn er ook nog golden retriever Bram en het paard van Ginger die aandacht en zorg nodig hebben. Zelf fietst Bart, inmiddels 53, ook nog steeds. Onlangs won hij in Zuid-Afrika opnieuw de Cape Epic in de Grand Masters-categorie, een mountainbike-wedstrijd voor duo’s. “Ik vind het belangrijk om gezond te blijven en met mijn lijf bezig te zijn.” Ben je stiekem ook een beetje bang om oud te worden? Lachend: “Ik ontkom er niet aan. Ik merk dat ik ouder word, daar horen helaas ook mankementjes bij. Soms leg ik de lat iets te hoog, dan wil ik nog met de jonge mannen meerijden en dan kom je jezelf na een uur tegen.” • Bart groeide op in het Limburgse Haelen. Hij keek als tiener vooral op tegen zijn vier jaar oudere neef en plaatsgenoot Frans Maassen, die in 1987 prof werd en onder meer de Amstel Gold Race en een Tour-etappe won. “Frans was op de weg een klasse beter dan ik. Alleen als we offroad gingen fietsen kon ik het hem een beetje moeilijk maken. Maar toen werd begin jaren negentig het mountainbiken geïntroduceerd. Je had een iets andere positie op de fiets nodig, moest gevoel hebben voor techniek, grip en bochten. Op de mountainbike kon ik het Frans ineens wel lastig maken.” Het had niet veel gescheeld of Bart had nooit voor het fietsen gekozen. In zijn jeugd voetbalde hij. En in de winter was hij als het hard genoeg vroor op het ijs te vinden. Om tochten te schaatsen of te ijshockeyen. Het noodlot dirigeerde hem richting de fiets. “We konden als het vroor vaak al snel op de eendenvijver terecht, daarop waren we altijd aan het ijshockeyen. Dat deden we op noren, met het gevolg dat ik altijd grote blaren had op mijn hakken. Maar we konden natuurlijk niet wachten tot we op de beek konden schaatsen, daarop konden we tien kilometer aan één stuk schaatsen. Het gebeurde geregeld dat we door het ijs van de beek zakten, kon ik met een natte broek en koude voeten naar huis. Met het door het ijs zakken is op mijn dertiende een bacterie bij die blaren gekomen, die zijn gaan ontsteken. Ik heb toen een stafylokokbacterie in mijn beenmerg gekregen. Ik weet nog goed dat we ijsvrij kregen op school. 'De strijd die Gert-Jan Theunisse en ik voerden, was absurd. We wilden niet voor elkaar onderdoen, dat ging zó ver. Hij heeft me zo sterk gemaakt' 'S ochtends was ik met de fiets naar school gegaan, maar kon nadat we ijsvrij hadden gekregen niet meer met de fiets terug naar huis. Ik had zo’n pijn aan mijn knie. Ik was al een keer naar de huisarts geweest met mijn moeder, die zei: ‘Hij zal wel op zijn knie zijn gevallen, ga maar terug naar huis, het valt wel mee.’ Totdat ik ineens heel hoge koorts kreeg. Mijn moeder ging meteen naar de eerste hulp in het ziekenhuis. Ze hielden me gelijk. Het was kantje boord. In het dorp dachten ze al dat ik gestorven was."Er werd zelfs voor me gebeden in de kerk. In totaal heb ik zeven weken in het ziekenhuis gelegen, heb weer moeten leren lopen. Voetballen ging niet meer. Als revalidatie ben ik gaan fietsen.” • Mountainbiken werd zijn roeping. In de snelgroeiende sport hoorde hij al rap tot de wereldtop. Er werd in het begin raar naar hem gekeken. Wat moest iemand uit Nederland op een mountainbike, er was daar toch geen berg te bekennen? “Die opmerking krijgen Nederlandse mountainbikers nu nog steeds. Buitenlanders vragen zich af hoe Nederlanders zo goed kunnen mountainbiken. Nu, met Mathieu van der Poel, is dat opnieuw het geval. Ik denk niet dat je per se in de bergen moet wonen om een goede klimmer te zijn, tegen de wind in fietsen is bijna vergelijkbaar met bergop fietsen. Wat mountainbiken betreft: tegenwoordig zijn de klimmen in de olympische discipline maximaal twee of drie minuten. Dat kun je in Nederland ook goed trainen.” Helden Magazine 62 Het eerste gedeelte van het verhaal van Bart Brentjes komt voort uit Helden Magazine 62. In deze dubbeldikke editie schittert naast Vivianne Miedema, Ruud Gullit op de cover. Gullit spreekt zich uit over Max Verstappen, Marco van Basten, Louis van Gaal, Erik ten Hag, Ronald Koeman, Virgil van Dijk, Memphis Depay en de Black Lives Matter-discussie. De Oranje Leeuwinnen gaan in Engeland proberen hun Europese titel van 2017 te prolongeren. In het EK vrouwenvoetbal gedeelte spraken we met Dominique Janssen, Jackie Groenen, Jill Roord & Lynn Wilms, Shanice van der Sanden en bondscoach Mark Parsons. In Helden Magazine 62 lees je nog meer interviews en reportages over voetbal. Een gesprek met Luis Sinisterra en zijn trotse moeder. Trainer en oud-voetballer Wim Jonk over Johan Cruijff, Louis van Gaal en Dennis Bergkamp, Molukse voetbalhelden Simon Tahamata & Jack Soumaru én keeper van landskampioen Ajax: Remko Pasveer. Ook spraken we de in korte tijd uitgegroeide boegbeeld van de Nederlandse atletiek: Femke Bol, blikken we samen met drievoudig olympisch kampioen, hockeyster Lidewij Welten.Een gesprek met Thomas Dekker over een leven van vallen en opstaan én Jetze Plat is een voorbeeld voor velen. Verder was Tim Montgomery de snelste man op aarde, is Cees Bol sprinter bij Team DSM en is Lewis Hamilton de succesvolste Formule 1-coureur aller tijden. Victoria Koblenko daarnaast interviewde Mister Nice Guy en marathonloper Björn Koreman én hockeyster Marijn Veen vertelt over de moeilijke tijd in aanloop naar het WK. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 62 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Mountainbiken

Nieuwe Helden: Chris van Dijk

Mountainbiker Chris van Dijk (18) is een van de sporters van TalentNED, dat staat voor duurzame talentonwikkeling in de sport en het bedrijfsleven. In de serie ‘Nieuwe Helden’ leren we het aanstormend mountainbiketalent beter kennen. Barbara Barend trapte met hem een rondje op de Cannondale e-bike. Mijn grote voorbeeld is.... “Mountainbiker Nino Schurter. Afgelopen seizoen is hij voor de achtste keer wereldkampioen geworden, ongekend knap.” Heb je hem weleens ontmoet? “Ik ben ooit met hem op de foto gegaan, maar toen had ik per ongeluk de timer van m’n telefoon aangezet. Dat werd dus een heel rare foto.” Op een onbewoond eiland met... “Een fiets en een goede vriend. Dan kan ik alles doen waar ik gelukkig van word: sporten, lachen en praten. Trainingskampen zie ik ook als fietsen met vrienden.” Over tien jaar ben ik... “Een van de betere mountainbikers. Ik hoef niet per se iemand te zijn die altijd wint, ik zou al erg blij zijn als ik van de sport kan leven. In het mountainbiken is dat best lastig, dus dan moet je wel tot de wereldtop behoren. Het lijkt me fantastisch als mijn leven bestaat uit reizen van plek naar plek voor wedstrijden.” Zijn de mountainbikers de ‘gekkies’ onder de fietsers? Lachend: “Misschien wel een beetje. We houden enorm van afdalen, daarvoor moet je wel gek zijn.” Zonder mijn Cannondale ben ik... “Leeg. Als ik niet kan fietsen, verveel ik me en ben ik een stuk minder gelukkig. Sporten - en met name fietsen - geeft me zoveel energie.” Mijn grootste kracht is... “Dat ik altijd het vertrouwen heb dat ik er weer bovenop kom. Ik raak niet snel in paniek. Tijdens wedstrijden houd ik dat altijd in m’n achterhoofd. Al zit ik er bij de start niet meteen bij, dan kan ik terugkomen en alsnog winnen. Dat is een rustgevende gedachte.”
Mountainbiker Chris van Dijk (18) is een van de sporters van TalentNED, dat staat voor duurzame talentonwikkeling in de sport en het bedrijfsleven. In de serie ‘Nieuwe Helden’ leren we het aanstormend mountainbiketalent beter kennen. Barbara Barend trapte met hem een rondje op de Cannondale e-bike. Mijn grote voorbeeld is.... “Mountainbiker Nino Schurter. Afgelopen seizoen is hij voor de achtste keer wereldkampioen geworden, ongekend knap.” Heb je hem weleens ontmoet? “Ik ben ooit met hem op de foto gegaan, maar toen had ik per ongeluk de timer van m’n telefoon aangezet. Dat werd dus een heel rare foto.” Op een onbewoond eiland met... “Een fiets en een goede vriend. Dan kan ik alles doen waar ik gelukkig van word: sporten, lachen en praten. Trainingskampen zie ik ook als fietsen met vrienden.” Over tien jaar ben ik... “Een van de betere mountainbikers. Ik hoef niet per se iemand te zijn die altijd wint, ik zou al erg blij zijn als ik van de sport kan leven. In het mountainbiken is dat best lastig, dus dan moet je wel tot de wereldtop behoren. Het lijkt me fantastisch als mijn leven bestaat uit reizen van plek naar plek voor wedstrijden.” Zijn de mountainbikers de ‘gekkies’ onder de fietsers? Lachend: “Misschien wel een beetje. We houden enorm van afdalen, daarvoor moet je wel gek zijn.” Zonder mijn Cannondale ben ik... “Leeg. Als ik niet kan fietsen, verveel ik me en ben ik een stuk minder gelukkig. Sporten - en met name fietsen - geeft me zoveel energie.” Mijn grootste kracht is... “Dat ik altijd het vertrouwen heb dat ik er weer bovenop kom. Ik raak niet snel in paniek. Tijdens wedstrijden houd ik dat altijd in m’n achterhoofd. Al zit ik er bij de start niet meteen bij, dan kan ik terugkomen en alsnog winnen. Dat is een rustgevende gedachte.”