Eindelijk ging het gebeuren. Het Oranje van Frank Rijkaard had een stip op de horizon gezet en op 2 juli 2000 zou het land ontploffen van voetbalgeluk: Europees kampioen. Het liep anders. Uitblinkers Dennis Bergkamp, Frank de Boer, Patrick Kluivert, Boudewijn Zenden en Paul Bosvelt over de prachtige film met het verkeerde einde.

Deel 1: de reconstructie
11 juni 2000
Hij schudt zijn nekspieren los. Patrick Kluivert weet: nu moet het gebeuren. Als halvefinalist op het WK’98 heeft Oranje een status als favoriet verkregen voor het EK in België en Nederland en Kluivert voelt: “Hoe goed we waren, wisten we wel. Nu moesten we een keer een toernooi gaan winnen. Nu lag de druk bij ons. Een EK in eigen land en er was maar één finale denkbaar: Frankrijk-Nederland.”
Als Kluivert rondkijkt ziet hij vertrouwde gezichten. Edgar Davids pept de boel op. De bebrilde pitbull is de grote aan-jager. Frank de Boer heeft het fanatisme in zijn blik, Dennis Bergkamp brandt van binnen, maar Davids uit het in beest-achtige wilskracht.De eerste wedstrijd moet Oranje tegen Tsjechië. Dat heeft nog geen Petr Cech op doel staan, maar jongeren als Pavel Nedved en Tomas Rosicky stormen naar de top. “En ze hadden een spits die drie koppen groter leek dan de rest,” herinnert Frank de Boer zich. Jan Koller.
Frank Rijkaard had twee jaar geboetseerd aan zijn ideale elftal, juist nu heeft hij wat problemen. De snelle Marc Overmars is lang geblesseerd geweest, de vaste linksback Winston Bogarde is afgehaakt en voor Clarence Seedorf kan Rijkaard moeilijk de passende positie vinden. Omdat er in vele oefenduels te veel tegengoals zijn geïncasseerd, is Rijkaard met een kerstboom-opstelling gekomen. De linkspoten Davids en Phillip Cocu moeten een bastion vormen voor de defensie, Seedorf dient rechts als vleugel op te duiken, Boudewijn Zenden is de sneltrein op links en Dennis Bergkamp komt op tien. In de spits staat de piek: Kluivert.

Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen!