Hij is bijna voorbij die mooie zomer die begon met het WK zonder Nederland. Het was naast genieten ook veel afzien in Rusland mede of juist dóór het ontbreken van Oranje. De Belgen hebben genoten, de Rode Duivels hadden de beste spelers en werden glorieus gehuldigd in Brussel na het bereiken van de derde plaats, dezelfde plaats die wij in 2014 nog bereikten. Ik herinner me nog heel goed dat Louis van Gaal na de verloren halve finale in Brazilië, vier jaar geleden, zei dat hij absoluut geen huldiging wilde. Een huldiging is er alleen voor de winnaar, vond onze toenmalige bondscoach. Zit iets in.
Tom Dumoulin had een huldiging verdiend na zijn twee tweede plaatsten in de zwaarste en mooiste wielerrondes van de wereld, maar die huldiging kwam er niet. Maar tweede, hè! Het gaat in topsport uiteindelijk om winnen en dat is maar voor heel weinigen weggelegd. Vaak zit in een verliezer ook een prachtig Heldenverhaal, maar in het geval van Dumoulin kun je van veel spreken, maar niet van een verliezer. Op de redactie van Helden zaten we middagen lang aan de buis gekluisterd tijdens de Giro en de Tour, om en dankzij Tom. Het leuke is dat ik om me heen merkte dat ik, en met mij zoveel vrouwen, nog meer van wielrennen ben gaan houden dankzij Tom Dumoulin.
Zoals zelfs mijn moeder tegenwoordig op zondagmiddag niet gestoord mag worden als Max Verstappen rijdt en gaande de Tour ook werd geraakt door het Dumoulin- virus. En dan heb ik het nog niet eens over de twee sprintzeges van Dylan Groenewegen in de Tour, weer zo’n nieuwe held. En ik ben ook zo benieuwd wat alleskunner Mathieu van der Poel, die ook in deze Helden staat, kan als hij na Tokio echt voor de weg kiest.
Zelfs mijn moeder mag tegenwoordig op zondagmiddag niet gestoord worden als Max Verstappen rijdt
Onze liefde voor het wielrennen is zo groot geworden dat mijn vrouw en ik sinds een paar jaar ook geregeld de racefiets pakken en met onze koersbroek en helm op door de duinen fietsen. En wie is soms onze fietspartner? De veelvuldig Gouden Kalf-winnaar en hoofdrolspeler van Penoza, Monic Hendrickx, die ik leerde kennen toen we rond Pinksteren met een aantal vrouwen mochten racen op het circuit van Zandvoort. Ik kan u zeggen: zij rijdt als een speer, in de auto en op de fiets.
Deze Helden staat ook in het teken van de nieuwe voetbalcompetitie. Met interviews met de groeibriljanten van Ajax Donny van de Beek, Matthijs de Ligt en Frenkie de Jong. En onze Oranjeleeuwin en ster Sherida Spitse was zeer openhartig over de mooiste, maar naar ook bleek de verdrietigste periode uit haar leven. Terwijl ze Europees kampioen werd, leed haar vrouw Jolien aan een zware postnatale depressie. Niemand wist dat, behalve hartsvriendin Shanice van de Sanden en haar maatjes van FC Twente. Gelukkig gaat het nu een stuk beter met de twee vrouwen die deze zomer hun liefde met een huwelijk bekroond zagen.
Tot slot ben ik heel trots op het interview dat mijn vader had met Sepp Blatter. Bijna twee jaar geleden besloot Frits dat hij Blatter wilde interviewen. Hij kreeg een vage toezegging. Maar de oud-FIFA-baas liet zich niet eenvoudig vangen. Eerst kwam er de vraag of Frits zijn vragen wilde mailen. ‘Dat doe ik niet,’ zei hij. Er werd nog een aantal keren op en neer gemaild met de woordvoerder van Blatter. En twee maanden geleden was het toch zover. Hij had een afspraak en kon Blatter op een woensdagochtend van tien tot twaalf uur interviewen. Onze hoofdredacteur Jasper Boks en ik keken elkaar lachend aan. Wij wisten niet dat Frits al twee jaar bezig was met een exclusief gesprek. ‘Zal toch wel niet lukken, dacht ik. Daarom heb ik jullie niets gezegd,’ zei hij toen hij ons kort voor de start van het WK voetbal meldde dat het was gelukt.