Word abonnee

Wielrennen

Tom Dumoulin en Primoz Roglic: ‘Het is simpelweg het recht van de sterkste’

Team Jumbo Visma - Raymond Kerckhoffs

Wielrennen

Tom Dumoulin en Primoz Roglic: ‘Het is simpelweg het recht van de sterkste’

door: Raymond Kerckhoffs
30 juli 2020
6 tot 11 minuten lezen

Tom Dumoulin (29) won in 2017 de Giro, Primoz Roglic (30) was vorig jaar de winnaar van de Vuelta. Voorheen waren ze concurrenten, nu ploeggenoten. Ze hebben allebei hetzelfde doel: de eindzege in de Tour de France. We spraken de wielrenners die samen met Steven Kruijswijk het driekoppige monster van  Jumbo-Visma vormen. Tom: “Ik ben niet bang voor onderlinge strubbelingen.”

“Dutch mafia,” zonder blikken of blozen spreekt hij het uit. Als Primoz Roglic terugblikt op zijn eerste confrontatie met Tom Dumoulin, op 6 mei 2016 tijdens de proloog van de Giro d’Italia in Apeldoorn, kromt hij gepaard met theatrale bewegingen zijn wenkbrauwen. In die ouverture van de Italiaanse ronde van 9,8 kilometer is ‘thuisrijder’ Dumoulin welgeteld tweehonderdste van een seconde sneller dan Roglic en pakt de roze trui.

“Dat was toch een Nederlands onderonsje. Ze wilden daar een landgenoot op het podium hebben,” zegt Roglic met een knipoog. “Ik heb er niet lang wakker van gelegen. Voor mij was die tweede plaats een verrassing. Het was een bevestiging van mijn kwaliteiten als tijdrijder, dat heeft mij veel zelfvertrouwen gegeven. Dankzij dat resultaat kon ik stappen zetten. Daardoor kon ik anderhalve week later vol zelfvertrouwen zegevieren in de lange Giro-tijdrit in Chianti.” “Ik heb die dag gewoon ongelooflijk veel geluk gehad,” zegt Dumoulin, “ik had al van Primoz gehoord, maar het was toch een verrassing dat hij zo’n scherpe tijdrit neerzette. Zelf was ik die dag niet in mijn beste doen.”

Tekst gaat verder onder de foto

Primoz Roglic

Jullie tweede confrontatie was het WK tijdrijden in 2017. Opnieuw was Dumoulin de beste en eindigde Roglic op de tweede plaats. Hoe keek jij toen naar Tom?
Primoz: “Tom Dumoulin was een groot kampioen, had net de Giro gewonnen. Hij werd in Noorwegen wereldkampioen tijdrijden wat zijn status als een van de beste tijdrijders bevestigde. Natuurlijk had ik daar willen winnen, maar ik had die dag geen kans tegen hem. Het zilver was toen een mooi resultaat.”

Tom: “Ik ben er inmiddels achter gekomen hoe bijzonder zo’n wereldtitel tijdrijden is. Dat het niet makkelijk is om dat ieder jaar te herhalen.”

Tom bewees in een paar jaar dat hij niet alleen een goede tijdrijder was, maar dat hij ook grote en kleine rondes kon winnen. Keek jij vooral naar hem?
Primoz: “Ik keek zeker hoe Tom zijn carrière had opgebouwd.

In 2015 won hij al bijna de Vuelta. Ik debuteerde pas in 2016 op WorldTour-niveau, Tom had dus een voorsprong van een paar jaar op mij. Maar ik zag ook hoe hij zich ieder jaar verder ontwikkelde. Ik wilde net als Tom een allrounder worden, iemand die in het rondewerk ook goed uit de voeten kon en zowel bergop als in de tijdrit met de besten mee kon. Ik noem mezelf geen tijdritspecialist en ik ben ook geen pure klimmer. Zeker in een vlakke tijdrit zijn er vijftig renners in het peloton die beter zijn dan ik. Maar op een heuvelachtig parcours kan ik wel meedoen om de overwinning. Datzelfde geldt voor het klimwerk. Zowel op de lange cols als op de steile klimmen kan ik met de besten mee, maar ik ben geen specialist op dat terrein.”

Na die tijdrit in Apeldoorn ben jij Primoz natuurlijk nooit meer uit het oog verloren.
Tom: “Zeker niet. Ik zag Primoz steeds sterker worden. Wij zijn als renners met elkaar te vergelijken. We kunnen allebei een goede tijdrit rijden. Op het vlakke leggen we het, zoals Primoz zegt, af tegen specialisten als Rohan Dennis. Maar bergop kunnen we ook met de besten mee, waardoor we vrij complete klassementsrenners zijn. Ik denk dat we allebei in onze eerste jaren een vergelijkbare progressie hebben geboekt. Alleen heeft Primoz dat een stuk sneller gedaan dan ik. De voorsprong die ik op hem had, heeft hij ieder jaar verkleind. Inmiddels is hij al beter dan ik.”

Hoe goed kenden jullie elkaar voordat jullie eind vorig jaar ploeggenoten werden?
Tom: “We hadden nauwelijks contact. In het begin van een wedstrijd heb ik een paar keer een praatje met hem gemaakt. En telkens zei Primoz dan: ‘Today, I’m so fucked. I’m done. My legs are really finished.’ Vervolgens reed hij in de finale de sterren van de hemel.”

Tom Dumoulin: ‘Als ik niet de beste ben, dan wil ik niet eens dat er voor mij gereden wordt. Ons doel is om als team de Tour te winnen’

Primoz: “Door dat te zeggen, hoopte ik dat Tom niet te snel zou gaan aanvallen.”

Tom: “Ik heb al gemerkt dat jij altijd zegt dat je je niet goed voelt. Zelfs tijdens de training probeer je je ploegmaten dat wijs te maken.”

Tekst gaat verder onder de foto

Tom Dumoulin

Primoz lachend: “Dat is echt niet gespeeld, hoor.”

Helden Magazine 53

Het eerste gedeelte van het verhaal van Tom Dumoulin en Primoz Roglic komt voort uit Helden Magazine nummer 53. In de 53ste editie blikken onder meer Robin en Bouchra van Persie uitgebreid terug op hún carrière, want zo voelt dat. Een gesprek over Louis van Gaal, Oranje, Feyenoord, racisme, homo-acceptatie, de toekomst én de liefde.

Daarnaast verbindt niet alleen het zwemmen Femke Heemskerk, Kira Toussaint en Ranomi Kromowidjojo, maar ook het feit dat ze alle drie bijna gelijktijdig ten huwelijk zijn gevraagd. Daarnaast vertellen Joël en Naomi Veltman hoe zij er in goede en slechte tijden voor elkaar zijn, laat Guus Hiddink zijn licht schijnen over de rentree van Arjen Robben, Oranje en racisme én schittert aanstaande moeder Stefanie van der Gragt in de rubriek ‘Leeuwinnen in het Rijks.’

Verder in de 53ste editie van Helden blikten we met Laurens ten Dam terug op zijn loopbaan én vertelt Lorena Wiebes openhartig over de drugsverslaving van haar broer en hoeveel impact dat op haar en het gezin heeft gehad.

Ook ging Helden langs bij de familie van den Goorbergh. Zonta van den Goorbergh wil in de voetsporen van zijn vader, oud-MotoGP-coureur Jurgen van den Goorberght, treden. De pas vijftienjarige Keet Oldenbeuving werd in 2019 Europees kampioen en won de NOC*NSF Young Talent Award. Theo Lucius voelt vijftien jaar na het mislopen van de Champions League-finale nog steeds de kater.Victoria Koblenko ging langs bij oud-voetballer Bryan Roy én Tessie Savelkouls raakte op 9 februari dit jaar zwaar geblesseerd, de kans dat ze ooit nog kan judoën is klein.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Delen: