Kika van Es had vroeger één droom: profvoetballer worden. Maar twintig jaar geleden was dat als meisje makkelijker gezegd dan gedaan. Voor Kika was de weg naar de top er eentje met vallen en opstaan.

“Mijn probleem was dat ik een meisje was. Ik wilde profvoetballer worden, maar toen ik begon met voetballen bestonden er nog geen meisjesteams. Er was al wel een Nederlands elftal voor vrouwen, maar het traject richting de top ontbrak nog. Omdat ik mijn droom uit wilde laten komen, ging ik tussen de jongens voetballen en besloot ik zelfs als jongetje door het leven te gaan. Ik knipte m’n haren kort en noemde mezelf Randy. Mijn ouders hebben me daarin altijd gesteund. Op zaterdag mocht ik van hen een jongetje zijn en werd ik Randy genoemd. Dat ik van mijn ouders mocht zijn wie ik wilde zijn, was voor mij ontzettend veel waard. Mijn teamgenoten en de club wisten natuurlijk dat ik een meisje was, maar tegenstanders en scouts niet. Ik ben ooit gescout door PSV en NEC omdat ze dachten dat ik een jongetje was. Maar toen ze hoorden dat ik een meisje was ging het feest niet door. Dat voelde voor mij op dat moment als een droom die uiteenspatte.

Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen!