De bom barstte afgelopen zomer na de bekentenis van trainer Gerrit Beltman dat hij jarenlang turnsters had mishandeld. Renske Endel (37), Suzanne Harmes (35), Verona van de Leur (35) en Gabriëlla Wammes (35) hadden tien jaar geleden al het lef om hun nek uit te steken en in Helden te vertellen over de misdragingen van Beltman en zijn collega Frank Louter die bij hen diepe sporen hadden nagelaten. We zochten de turnsters die in 2001 en 2002 werden gekozen als Sportploeg van het Jaar wederom op.
“Mijn tijd in de gevangenis deed me sterk denken aan mijn turncarrière. Ik werd getroffen door de gelijkenissen toen ik 72 dagen in hechtenis zat,” vertelde Verona van de Leur in 2011. De turnster die in 2002 bij de EK in Patras drie zilveren en twee bronzen individuele medailles won en daaraan de titel Sportvrouw van het Jaar dankte, werd in 2010 samen met haar vriend opgepakt op verdenking van afpersing en een jaar later ook veroordeeld. “Zoals wij destijds topsport hebben bedreven, leken we een soort sekte, losgemaakt van alles om ons heen. Het plezier werd je ontnomen. Het was zo’n streng regime dat ik achteraf durf te spreken van kindermishandeling,” zei Verona in tv-programma Barend & Barend en Helden over haar tijd onder Frank Louter.
Verona heeft aantekeningen bij zich van gebeurtenissen die ze aan de orde wil stellen. Ze heeft ook een verklaring waardoor ze in coronatijd kan reizen van haar huis, net over de Belgische grens, naar Van der Valk Hotel Ridderkerk. “Het was een shock voor veel mensen dat ik mijn tijd in de turnzaal erger vond dan de periode in de gevangenis,” zegt Verona tien jaar na dato. “Er gebeurden in de turnhal dingen die absoluut niet door de beugel konden. Ook op fysiek vlak, al is het niet zo dat turnsters dagelijks werden geslagen. Maar het geestelijke aspect, de angsten die ik dagelijks voelde… Frank Louter was ook bondscoach. Het was dus zaak om hem te pleasen en je aan zijn regime over te geven, als je tenminste
bij het Nederlands team wilde zitten. Zo werd je zijn bezit, een marionet.
Iedereen wilde destijds mij zijn, meisjes droomden ervan om Sportvrouw van het Jaar te worden. Ik hoorde zo vaak: ‘Jij hebt een geweldig leven.’ Ik dacht dan: je moest eens weten. Ja, ik kon naar gala’s door het turnen, was op tv en werd herkend, maar de offers die ik daarvoor heb moeten brengen, waren ongekend. Nadat ik was gestopt vond ik dat het maar eens gezegd moest worden hoe het eraan toe ging in de turnhal.”
Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen!
