Alsof Zweden zulke bijzondere voetballers heeft. Of Zwitserland. Alsof IJsland een speler heeft die het verschil maakt. Ik weet bijna zeker dat de gemiddelde voetballiefhebber nauwelijks een speler van die landen kent, laat staan twee. Zelfs Engeland heeft maar één vedette die erboven uitsteekt, Harry Kane.
Maar deze middelmatige voetballanden, althans net zo middelmatig als Nederland, doen komende zomer wel mee aan het wereldkampioenschap in Rusland. Ook Polen, Servië en Kroatië zijn geen landen waarbij ik straks denk: daar ga ik eens lekker voor zitten. Kortom, Nederland had er komende zomer gewoon bij kunnen en moeten zijn. Dat we in Rusland ontbreken, ligt niet alleen aan een mindere lichting spelers, althans minder dan het kwartet Robben-Sneijder-Van Persie-Van der Vaart. Die verklaring voor het ontbreken op het WK gaat me iets te kort door de bocht. De coaches en hun toenmalige bazen zijn net zo schuldig aan het missen van het EK in 2016 en vervolgens het WK later dit jaar. De leidinggevenden hebben ons met z’n allen iets moois onthouden. Twee keer werd een bondscoach vroegtijdig ontslagen en wat is het resultaat? Dat het Nederlands elftal er geen moer mee is opgeschoten.
De eerste grote fout werd gemaakt in 2015 toen directeur Bert van Oostveen zo nodig Guus Hiddink moest ontslaan. Hiddink gaat in deze Helden uitgebreid in op dat bizarre ontslag. Danny Blind nam het over en verloor de wedstrijden die hij niet mocht verliezen met als gevolg geen EK. Vervolgens werd Blind op weg naar het WK voortijdig de laan uitgestuurd. Wat schoten we ermee op? Zijn opvolger Dick Advocaat faalde in de eerste de beste echte test die ertoe deed – tegen Frankrijk – en won vervolgens vol trots alles wat er niet meer toe deed. Vier jaar zijn verloren gegaan door collectief falen van bestuurders, coaches en spelers. Gelukkig voor de KNVB werd Ronald Koeman eind vorig jaar precies in het bondscoachloze tijdperk ontslagen door Everton. Waarmee maar weer is aangetoond dat elk nadeel zijn voordeel heeft. Mede daardoor krijgt Ronald Koeman eindelijk de functie die hij vier jaar geleden al ambieerde. Guus Hiddink proostte tijdens ons lange interview op de benoeming van Koeman en sprak de wens uit dat de KNVB hem voorlopig laat zitten en dus met rust laat. Want als iets is bewezen, is het wel dat je een bondscoach zijn cyclus van minimaal twee jaar moet laten afmaken. Tussentijdse ontslagen hebben alleen maar ellende veroorzaakt, laat staan iets verbeterd.
Tekst gaat verder onder de foto
Guus Hiddink had afgerekend moeten worden aan het eind van de kwalificatie en hetzelfde geldt voor Danny Blind. Een bondscoach kan tijdens een kwalificatiereeks ook niet bouwen of experimenteren, hij moet direct resultaat boeken. Het is heel simpel: de coach van Oranje gaat voor kwalificatie van de grote eindtoernooien. En haalt hij zijn doel niet, dan hoort ook hij te begrijpen dat hem maar een beslissing wacht: opstappen. Vraag is natuurlijk altijd of de verantwoordelijken, de bestuurders die de coach hebben aangesteld, dan ook niet moeten opstappen. Zij hebben immers mede gefaald. De tragiek voor Koeman is dat hij na de zomer begint met een bijna onmogelijke opdracht in de nieuwe Europese Nations League. In een poule van drie met de toplanden Duitsland en Frankrijk wordt Nederland zeker geen eerste, de enige plek die meteen plaatsing voor het Europees kampioenschap van 2020 betekent. Koeman wacht kortom een zeer lange kwalificatie.
