Word abonnee

Tennis

Tallon Griekspoor: ‘Soms is tennis een klote sport’

Tommy n Lance

Tennis

Tallon Griekspoor: ‘Soms is tennis een klote sport’

door: Barbara Barend & Jasper Boks
15 maart 2022
13 tot 18 minuten lezen

Tallon Griekspoor (25) won in 2021 liefst acht challenger-toernooien. Dat had niemand vóór hem gepresteerd. De laatste 26 wedstrijden van het jaar bleef hij bovendien ongeslagen. In aanloop naar Roland Garros (vanaf 22 mei) gingen we bij hem langs.

Raemon Sluiter in die periode met de vraag of hij samen met Dennis mijn coach wilde worden. Ik vertelde hem dat ik op zoek was naar iemand die er volledig voor mij zou zijn, dat had ik nodig om die laatste stap te kunnen zetten. Dat miste ik bij de bond. Toen ik hem sprak, kwam wel net naar buiten dat hij een gesprek had gevoerd met Feyenoord voor een eventuele rol als teammanager. Maar Raemon liet weten dat zijn hart nog bij tennis lag en dan vooral bij het Nederlandse tennis.

Hij had nadat een einde was gekomen aan de samenwerking met Kiki Bertens tal van aanbiedingen gehad van tennissters, hij kon zo aan de slag met speelsters uit de top twintig, maar Raemon liet weten dat hij bovenal aan de slag wilde met iemand met wie hij een goede klik heeft. Hij kwam bij mij kijken bij het ABN AMRO World Tennis Tournament in februari vorig jaar en we merkten meteen dat die klik er was. Raemon en Dennis besloten elkaar af te wisselen als coach en om beurten met mij mee te gaan. Vanaf dat moment is het als een trein gegaan. Wat Raemon betreft: hij is heel erg zorgzaam. Ik ben nog niet van de baan af of hij brengt mijn rackets al naar de bespanner.

Dingen die nog niet eens bij mij zijn opgekomen, heeft hij al geregeld. Hij is eigenlijk te lief voor deze wereld. Op en naast de baan hebben we veel lol. Je kunt erg met en om hem lachen, maar hij kan ook heel serieus zijn. Raemon heeft ook wel wat meegemaakt met het kindje van zijn broer dat op jonge leeftijd overleed aan een ernstige ziekte. De eerste keer dat ik daarover sprak met hem, ging hij meteen ook heel erg de diepte in. Ik vond dat zo indrukwekkend, zo mooi en zo eerlijk.

Van hem pik ik het ook meteen als hij keihard is, want dat kan hij ook zijn, hoor. Hij is gewoon eerlijk, zegt waar het op staat. De ene keer met een grap, de andere keer met een vloek. Ik kan ook alles tegen hem zeggen. En als we bij elkaar over het randje gaan, dan wordt het meteen uitgesproken.

Tekst gaat verder onder de foto

Tallon Griekspoor

Toen we net samenwerkten, wees Raemon me er wel op dat ik erg lang op m’n telefoon zat. Hij had het over mijn aandachtsspanne. Daar heeft hij een punt, daar probeer ik wat aan te doen. Dat ik zoveel op m’n telefoon zat, is mede ontstaan door corona. Ik verbleef vaak lang alleen op m’n hotelkamer en greep dan naar m’n telefoon. Het rare was, thuis keek ik bijna niet om naar m’n mobiel, maar zodra ik bij een toernooi was, zat ik alleen nog maar op dat ding. En zat ik niet op m’n telefoon, dan zat ik wel achter m’n laptop om te gamen. Vroeger, rond m’n achttiende, ging ik met vrienden ook wel naar het casino. Dat wilde ik ook ontdekken. Ik merkte gelukkig al snel dat de stress van het gokken mijn tennis in de weg stond.

Het is niet zo dat Dennis en Raemon me als een klein kind m’n telefoon of laptop moeten afpakken, af en toe wordt er alleen een opmerking gemaakt. Dat is genoeg. Het is al veel minder. Raemon zit helemaal niet op z’n telefoon. Hij is heel gevat en grappig op Twitter, maar verder is hij superonhandig met z’n mobiel en laptops. Ik ben van een generatie die is opgegroeid met de telefoon en gamen.”

Tallons jeugd

“Mijn vader heeft een bedrijf in civiele techniek, mijn tweelingbroers Scott en Kevin en ik kwamen niets tekort. Er was bij ons thuis eigenlijk maar één regel: keihard werken. Opa, die het familiebedrijf begon, komt mij nog steeds vertellen dat een werkdag op z’n minst duurt van acht uur ’s ochtends tot vier uur ’s middags.

Mijn broers en ik waren van jongs af aan altijd op de tennisbaan te vinden. Mijn vader en moeder hebben niet getennist en waren al helemaal geen dwingende tennisouders. Ze werden alleen kwaad als ik me misdroeg op de baan. Het gebeurde wel dat ik scheldend en huilend op de baan stond. Ik heb het een keer zo bont gemaakt dat m’n moeder al m’n tennisspullen in vuilniszaken heeft gedaan. ‘Het is klaar met je,’ zei ze, ‘ik breng alles naar de vuilnisbelt.’ Ik heb vreselijk gehuild. De volgende dag mocht ik weer tennissen, maar ik had de boodschap begrepen.”

‘Waarom is Novak Djokovic zo goed? Die jongen komt uit de oorlog. Djokovic speelt elke wedstrijd alsof zijn leven ervan afhangt. Dat is bij ons veel minder’

Ik kon als kind wel een ettertje zijn. Ik had twee broers van vijfenhalf jaar ouder, had het gevoel dat ik het altijd tegen hen op moest nemen en dat zorgde ervoor dat ik m’n mondje wel klaar had. Goed leren kon ik, maar vertikte het. Ik heb vmbo afgemaakt, een jaar voor mijn eindexamen havo stopte ik met school. Ik koos voor het tennis. Op m’n zeventiende ging ik alleen naar het buitenland om toernooien te spelen, moest het zelf maar uit zien te zoeken met het Engels dat ik op school had geleerd. Ik werd in korte tijd volwassen, leerde dingen die ik op school niet had kunnen leren op die leeftijd, denk ik.

Onlangs zag ik toevallig een interview met mijn vader bij Hart van Nederland. Hij zei daarin dat hij trots op me was. Dat deed me veel. Omdat zulke dingen bij ons thuis niet vaak worden uitgesproken. Ik ben ook zo blij dat ik het nu zo goed doe voor mijn ouders. Zij zorgden ervoor dat mijn broers en ik onze dromen achterna konden. Dat ik de top honderd heb gehaald, is zo mooi. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn ouders en broers. Omdat ik het ook heb gered dankzij hen.”

Tallons broers

“Ik mocht van jongs af aan soms met Scott en Kevin meetrainen. Dat was mega zwaar, zij hadden veel meer kracht dan ik, sloegen zo hard. Ik kon dankzij mijn broers altijd trainen met betere jongens. Toen ik jong was, had ik het gevoel dat ik niet één, maar drie vaders had, dacht dat ik altijd werd aangevallen door mijn broers. Ik ben rond m’n achttiende veel meer gaan inzien en waarderen wat Kevin en Scott allemaal voor me deden en hoe ze me probeerden te helpen. Zij zijn zo belangrijk geweest voor mijn ontwikkeling, zonder hen had ik het nooit zover geschopt.

Mijn broers moesten het altijd hebben van keihard werken en dat heeft hen ver gebracht: Nederlands kampioen, een plek in het Nederlands Davis Cup-team. Vergeleken bij Kevin en Scott was ik wat lakser, maar van mij werd weer gezegd dat ik het meeste talent had van ons drieën. Ze vonden het lastig om te zien dat ik er minder hard voor werkte dan zij. Dat harde werken zit er nu nog in bij hen. Ze zijn een paar jaar terug gestopt met tennis, zitten in het bedrijf van mijn vader en
beginnen elke ochtend om half zeven en stoppen pas om vijf uur.

Dat harde werken zit er nu ook bij mij in. Ik had voorheen vaak last van blessures. Won geregeld van goede spelers, maar daarna lag ik er weer twee maanden uit. Ik werd geremd in mijn ontwikkeling, doordat ik fysiek niet sterk en fit genoeg was. Dat besef is de afgelopen twee jaar gekomen. Ik heb heel erg geïnvesteerd in fitter worden. Dat had ik eerder kunnen doen. Ik ben nu 25. De een is volwassen op dit gebied op z’n achttiende en de ander pas op z’n dertigste.”

Tallons team

“Met de mensen met wie ik nu werk, heb ik een enorme klik. Bij de bond had ik die niet met iedereen, telkens werkte ik weer met iemand anders. Niet ideaal. Die klik is voor mij heilig. Elke ochtend dat ik mijn team zie, krijg ik een glimlach. Even een dolletje, lachen en daarna keihard aan het werk. We kunnen ook tijdens de training een grap maken. Als ik Raemon tijdens de training de hoek in stuur, roep ik: Rae, neem nog een taartje vanavond. Dan heeft hij meteen een grote mond, roept hij dat hij me op een snelle baan nog wel pakt. Nou, dan laat ik hem nog een paar keer lopen. Het mooie is: Raemon gaat toch altijd voor elke bal. Hij is nog zo fanatiek en wil zich niet laten kennen.

Dennis en Raemon verdelen dit jaar de coaching fiftyfifty. Ik vind de afwisseling fijn, vind het heerlijk dat ik niet elke dag dezelfde stem hoor. Dennis en Raemon zitten helemaal op één lijn, bellen elke dag met elkaar. Het grappige is dat Dennis vroeger Raemon nog heeft gecoacht, ze hebben echt precies dezelfde kijk op tennis. Het enige verschil is dat ze het net op een andere manier proberen over te brengen. Het werkt perfect. Daarnaast gaat Bas van Bentum mee naar de meeste toernooien, hij is sinds juni mijn fysieke trainer. Ik ben heel erg fit, heb veel minder last van pijntjes dan voorheen.”

Tallon de laatbloeier

‘Het duurt bij Nederlandse jongens langer om de top te halen omdat de urgentie misschien wat minder is om dag in dag uit hard te werken, wat nodig is om de top te halen als tennisser. Wij hebben alles wat ons hartje begeert. Het is goed dat je als jonge tennisser door de jungle moet gaan, dingen moet regelen en dat niet alles perfect is. Je moet leren knokken. Waarom is Novak Djokovic zo goed? Die jongen komt uit de oorlog. Tennis was voor hem een manier om aan de ellende te ontsnappen. Djokovic speelt elke wedstrijd alsof zijn leven ervan afhangt. Dat is bij ons veel minder.

Ik ben ook verwend geweest. Daarom ben ik pas op m’n 25ste de top 100 binnengedrongen en niet op m’n 22ste. Ik heb ook lang gedacht dat het vanzelf wel kwam. Op een gegeven moment moet die knop wel om. Het komt niet vanzelf, je moet in jezelf investeren.

Er zijn veel Nederlandse jongens geweest die genoeg talent hadden, maar die de knop niet hebben weten om te zetten. Natuurlijk is mijn geduld op de proef gesteld. Ik heb wel een paar keer gehad dat ik er zo vreselijk klaar mee was… Dan dacht ik: ik ga vragen of ik ook bij mijn vader in het bedrijf kan werken. Maar na een nachtje slapen dacht ik alweer: wat is het mooi dat ik dit kan doen. Ik heb ook altijd het gevoel gehad dat ik nog tijd had, dat ik het nog in me had om de stap naar de top te maken. Ik wist dat ik vooral het fysieke deel op orde moest krijgen.

Het is me gelukt de stap naar de top honderd te maken. Ja, het had eerder gekund. Maar in het tennis van nu zie je veel spelers tot ver in de dertig doorgaan, ik kan dus nog wel tien jaar mee. Het tennisniveau is zo’n stuk hoger dan vijftien jaar terug. Het spel is veel fysieker. En ook op mentaal vlak wordt er veel meer gevraagd. Dat is vooral te danken aan Rafael Nadal en Novak Djokovic. Zij hebben het tennis zo fysiek gemaakt. Het duurt wel een paar jaar voordat je je fysiek kunt meten met zulke gasten.”

Tallons collega

“Botic en ik appen elkaar vaak. Voorheen misschien wel te vaak. Toen zagen we elkaar elke dag, waardoor het soms ook een beetje botste. Het is helemaal oké tussen ons, hoor. Botic en ik hebben ook in december weer keihard met elkaar getraind. Net als voorheen. We hebben vorig jaar tegen elkaar gezegd: ‘Er staan zoveel jongens in de top honderd die niet beter zijn dan wij. Waarom staan wij daar niet?’ Het is mooi dat we het allebei hebben gehaald. Allebei dik de top honderd in, geweldig toch? We stonden afgelopen december dan ook met meer zelfvertrouwen op de baan dan een jaar eerder.

Tekst gaat verder onder de foto

Tallon Griekspoor

Het helpt zo dat Botic dezelfde weg aan het afleggen is als ik. Als ik hem geweldig zie presteren bij de US Open, waar hij de kwartfinale haalde, denk ik: dat kan ik ook. Als Botic iets presteert, dan motiveert mij dat enorm. Dat zal hij bij mij ook hebben. Van de jongens van wie ik win, kan Botic ook winnen. En andersom. En we zitten allebei ook zo in elkaar dat we elkaar het succes gunnen. Heerlijk dat we elkaar op een goede manier kunnen triggeren. We hebben elkaar nodig om op een hoger niveau te komen, maken elkaar echt beter.”

Tallons toekomst

“Ik sta er misschien wel te weinig bij stil dat het me gelukt is. Er was geen tijd om te genieten. Het was: door, door, door. Het besef hoe bijzonder het is wat ik heb gedaan de afgelopen tijd kwam pas op vakantie. Ik mag misschien wel wat vaker in m’n arm knijpen dat het speciaal is wat ik allemaal meemaak. Omdat de nieuwe werkelijkheid al heel snel weer als normaal aanvoelt. En omdat ik meteen weer nieuwe doelen moet stellen. Het eerstvolgende doel: de top vijftig halen.”

Helden Magazine 61

Het verhaal van Tallon Griekspoor komt voort uit Helden Magazine 61. In deze editie wordt er stil gestaan bij Johan Cruijff. Cruijff zou op 25 april 75 zijn geworden. Barbara en Frits Barend reisden naar Barcelona voor een bijzonder gesprek met Jordi Cruijff over zijn vader.

In Helden Magazine 61 lees je een uitgebreid interview met Kiki Bertens en Marit Bouwmeester. De mama’s in spé behoren tot de succesvolste sportvrouwen die Nederland ooit heeft gehad en staan nu voor een nieuwe uitdaging in hun leven. Ook spraken we Justin Bijlow en zijn vriendin, zij verwachten in juni hun eerste kindje. Het gaat de keeper van Feyenoord en Oranje voor de wind. Daarnaast is Jurriën Timber onomstreden in de verdediging bij Ajax en Oranje. Een gesprek over zijn moeder, tweelingbroer Quinten, Curaçao en Louis van Gaal.

Ook spraken we met Emma Oosterwegel over haar geheim én behoort Sebastian Langeveld tot de beste Nederlandse klassiekerrenners van het peleton. Joey & Henk Veerman zijn oud-teamgenoten, vrienden en plaatsgenoten. De Volendammers gingen het gesprek aan over onder meer hun vriendschap en transfers. Bovendien een bijzonder interview met Stig Broeckx, de oud-wielrenner lag maandenlang in diepe coma en was gedoemd een kasplantje te worden, maar stond letterlijk weer op.

Verder was Gijs van Lennep een succesvolle autocoureur in de jaren zestig en zeventig. Reist Youri Zoon al negentien jaar als kitesurfer de wereld over en gaat nu een nieuwe uitdaging in zijn leven aan: de triatlon. Blikten we terug met Hennie Kuiper op zijn imposante wielercarrière én met Matthijs Büchli en Laurine van Riesen terug op de Spelen in Tokio. Victoria Koblenko trekt een sprintje met 400 meterloper Liemarvin Bonevacia én Jill Roord staat in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’ stil bij David Leeuw met zijn gezin.

Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 61 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Delen: