Word abonnee

Tennis

‘We hebben uiteindelijk geen ene fuck te vertellen’

Marcel Krijger

Tennis

‘We hebben uiteindelijk geen ene fuck te vertellen’

door: Victoria Koblenko
12 april 2018
11 tot 16 minuten lezen

Raemon Sluiter stopte in 2008 als toptennisser. Daarna volgde een veelbewogen decennium met persoonlijke uitdagingen. Op zijn veertigste en in aanloop naar Roland Garros zocht Victoria Koblenko de man op die tegenwoordig als trainer van Kiki Bertens de wereld rondreist.

Je kreeg van mij als huiswerk de opdracht om voor de foto’s outfits mee te nemen waarin je ook op stap zou gaan.
“Ik moest wel heel diep graven in m’n kast en m’n geheugen. Zo vaak heb ik niet de tijd voor dat soort dingen. Dikke kans ook dat ik de meeste kleding niet meer pas.”
Qua stijl of qua maat?
Lachend: “Nou, als ik moet kiezen tussen wedstrijden van de tegenstander van Kiki bekijken of een dag voor de wedstrijd zelf gaan sporten, dan kies ik vanzelfsprekend voor het eerste.”

Tekst gaat verder onder de foto

MIJN JOB
Je recept als coach werpt z’n vruchten af, want Kiki Bertens draait sinds 2016 mee in de top veertig van de wereld, won toernooien en haalde de halve finale van Roland Garros. Wat doe je anders dan haar vorige coach?
“Kiki heeft altijd samen met een coach gewerkt van wie ze moest doen wat er gezegd werd. De methode van instructies geven en opvolgen heeft Kiki in die tijd geholpen en ver gebracht. Ik was alleen van mening om nog stappen te kunnen maken, ze eigenaresse van haar eigen carrière moest worden. Een coach moet haar wel wat richting geven, maar binnen die kaders moet je haar zelf laten bewegen. Omdat je er als tennisser uiteindelijk in je eentje voor staat op de baan. Het is mooi dat Kiki na haar loopbaan met een voldaan gevoel terugkijkt en niet denkt: had ik maar dit, had ik maar dat. Dat is tenminste niet de manier van samenwerken die ik voor een tennisser voor ogen heb.”
Probeer je haar mede verantwoordelijk te maken voor de keuzes die ze moet maken?
“Ja, want het gaat om Kiki. Zij staat op de eerste, tweede en derde plaats. Daarna kom ik.”
Maar het is ook jouw trainerscarrière…
“Natuurlijk wil ik voor mezelf ook dat het goed gaat, maar dat is ondergeschikt. Hoe het met Kiki gaat, daar draait het om. Als zij morgen stopt, ben ik voor de buitenwacht de coach die Kiki heeft laten stoppen met tennis. Maar als ze me vervolgens drie maanden later belt en vertelt dat het geweldig met haar gaat, dat ze gelukkiger dan ooit is, dan ben ik met alle liefde die coach die haar heeft laten stoppen. En van dat gesprek hoeft niemand iets te weten. Ik wil het beste voor Kiki. Dat is mijn job.”

Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle door op onderstaande knop te klikken. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen! 

Delen: