Sporters zijn altijd druk en onderweg. Alles staat in het teken van het verwezenlijken van doelen en dromen. Deze week volgen wij atlete Nadine Broersen, die vrijdag in actie komt op de EK indoor in Praag.
Vandaag staat er voor jou nog geen wedstrijd op het programma. Wat ga je wel allemaal doen?
“Deze dag staat vooral in het teken van voorbereiden op de wedstrijd van morgen. We gaan straks naar de baan waar de wedstrijden gehouden worden en daar kunnen we dan wat dingen trainen. Verder gaan we natuurlijk nog eten en doen we vooral rustig aan. We hebben vanavond ook nog een teammeeting met iedereen, om alles door te nemen.”
'Bij de afsluitende 800 meter weet je dat je dood gaat'
Zo’n wedstrijddag is een druk gevulde dag. Hoe bereid jij jezelf daar op voor?
“Het is erg belangrijk om zo’n dag onderdeel per onderdeel te bekijken. Als ik bijvoorbeeld moet hoogspringen, dan denk ik niet meer aan de 60 meter sprint die ik daarvoor heb gedaan. Als die heel slecht is gegaan, dan kan dat alleen maar tegen je werken. Ik denk ook nooit vooruit aan het volgende onderdeel, dat zorgt alleen maar voor afleiding. Normaal gesproken is hoogspringen mijn favoriete onderdeel, maar dat wordt nu natuurlijk een spannend moment. Bij de afsluitende 800 meter weet je gewoon dat je dood gaat. Dat is niet mijn favoriete moment, ha. Maar aan de andere kant geeft het wel een kick als het gelukt is.”
Als jij een belangrijke wedstrijd hebt, zijn er dan mensen die standaard voor jou op de tribune zitten?
“Dat zijn meestal wel dezelfde mensen. Natuurlijk mijn man en mijn familie. Mijn zussen gaan ook vaak mee naar de baan, dat vinden ze leuk. Ze hebben ook nog een tijdje op atletiek gezeten, maar dat was voor mij. Tijdens de Olympische Spelen waren ze er ook bij, dat was erg mooi. Mijn ouders hebben me ook altijd gesteund, zonder mijn vader en moeder had ik hier niet gestaan. Er zijn bij de wedstrijden ook veel mensen van buitenaf, echte atletiekliefhebbers. Die komen niet speciaal voor mij hoor, maar die houden echt van de sport.”
'Overlijden van mijn moeder heeft me extra motivatie gegeven'
Je ouders hebben je altijd gesteund, maar in 2007 kwam je moeder plotseling te overlijden. Dat moet een enorme klap zijn geweest voor jou.
“Dat was verschrikkelijk, echt een dieptepunt. Ik zat op het randje van topsport, laat maar zeggen. Nationaal was ik al wel doorgebroken, maar internationaal nog net niet. In die periode heb ik helemaal niet getraind, daar had ik geen zin in. Toch besloot ik om mee te doen aan een wedstrijd, zonder training. Die wedstrijd ging zo goed, dat ik werd uitgenodigd voor het Nederlands team. Dat gaf me zo’n enorme boost en vertrouwen. Het overlijden van mijn moeder heeft mij eigenlijk extra motivatie gegeven om door te gaan. Ik weet dat mijn moeder heel trots is op wat ik allemaal doe.”
Van het negatieve naar het positieve. Wat is een hoogtepunt uit jou carrière?
“Het moment dat ik mezelf in 2012 kwalificeerde voor de Olympische Spelen was heel erg mooi. Het plan was eigenlijk dat ik mee ging doen aan de Olympische Spelen in Rio. Dat het in 2012 al lukte kwam dus als een verrassing. Toen ik in 2014 wereldkampioen werd op de vijfkamp was natuurlijk ook heel erg mooi. Dat was echt een bevestiging voor mezelf dat het goed zat.”
Lees ook:
Deel 1: 'Sociale leven erg belangrijk'
Deel 2: 'Wilde vroeger in het leger'
Deel 4: 'Beslissing klopt nog niet met gevoel'