Sporters zijn altijd druk en onderweg. Keihard aan het trainen voor nieuwe wedstrijden en toernooien. Alles staat in het teken van het verwezenlijken van doelen en dromen. Maar ook willen ze net als ieder mens hun sociale leven onderhouden. Deze week volgen we roeier Roel Braas die deelneemt aan de wereldkampioenschappen in eigen land.
Je hebt je gisteren gekwalificeerd voor de halve finale door tweede te worden in jouw kwartfinale. Tevreden?
“In mijn eerste race startte ik te langzaam, nu begon ik juist goed. De Duitser Marcel Hacker (wereldkampioen skiff van 2002) wilde ik zo lang mogelijk voor blijven. Op het laatst kwam hij over me heen. Maar ik was in elk geval veel scherper dan in de heats. Ik zei vooraf ook tegen mezelf: 'Focus en geen gelul.'”
Is Hacker te goed of had je hem als je hem kunnen hebben?
“Hij is zeker goed, op het derde stuk van vijfhonderd meter deed hij het geweldig. Misschien had ik hem voor kunnen blijven. Ik koos er echter voor om niet het achterste van mijn tong te laten zien in de kwartfinale. Toen hij over me heen kwam, wist ik al dat ik normaal gesproken al bij de beste drie zou finishen en dus door ging naar de halve finale.”
Je roeit dus nog een beetje met de handrem erop?
“In de halve finale gaat de knop om. Als ik nu alles had gegeven, had me dat misschien opgebroken in de halve finale. Als ik in de kwartfinale echt alles had gegeven, dan had ik vandaag de hele dag op bed gelegen. Dan duurt het lang voordat m'n hartslag weer normaal is. Voor zo'n zware inspanning was het nog te vroeg. Je kunt nu eenmaal niet drie races op rij over de schreef gaan.”
Wat voor weersomstandigheden heb jij eigenlijk het liefst?
“Vlak water, niet te veel golven. Maar van mij hoeft wind in de rug ook niet. Als je 'snel' water hebt, dus wind in de rug, dan is het moeilijk om afstand te nemen. Ik heb het liefst neutraal weer. Misschien een beetje wind tegen zelfs. De race hoeft van mij niet te snel te gaan. Dan komen mijn kwaliteiten het best tot z'n recht.”
Het WK wordt op de Bosbaan gehouden. Merk je dat het voor jou een thuiswedstrijd is?
“Ik ken natuurlijk de baan dondersgoed. Maar ja, bij die van Luzern is dat ook zo. Het helpt wel een beetje natuurlijk, dat je precies weet waar je bent. En dat de mensen me met extra belangstelling volgen, krijg ik ook wel een beetje mee. Misschien helpt dat onbewust ook.”
Lees ook:
'Ik moet niet met een volle buik roeien'
'Van niks doen word je lui'
'Zou stom zijn om na Rio te stoppen'