Sporters zijn altijd druk en onderweg. Alles staat in het teken van het verwezenlijken van doelen en dromen. Deze week volgen wij wielrenster Kirsten Wild, die vanaf woensdag in actie komt op het WK baanwielrennen in Parijs.
Vanochtend stond er nog een training op het programma in het nieuwe Velodrome van Saint-Quentin-en-Yvelines. Hoe ging het?
“Ik heb lekker gefietst. Het was de laatste wedstrijdvoorbereiding en die gaat altijd een beetje hetzelfde. Het is fijn als die lekker gaat.”
Ben je eigenlijk een trainingsbeest?
“Ik vind trainen lekker, maar ik merk aan mezelf dat ik meer leef voor de wedstrijden. Waar ik dat aan merk? Nou, als ik niet zo’n snelle tijd rijd tijdens een training word ik niet meteen onrustig. Ik weet dat ik dan tijdens een wedstrijd toch harder kan. Ik ben tijdens een training wel gedreven en fanatiek. Als er staat dat ik tien keer een bepaalde oefening moet doen, dan doe ik die ook echt tien keer en niet acht keer. En als er staat dat ik tot 16.00 moet trainen, dan train ik liever tot 16.01 dan tot 15.55.”
Ik zag op je Twitter dat je veel van huis bent. Vind je het moeilijk om zo weinig thuis te zijn?
“Het is natuurlijk niet het leukste van topsport, maar ik weet waar ik het voor doe. Natuurlijk zit ik soms liever thuis op de bank, met mijn vriendje in ons eigen huis. Gelukkig hebben we veel contact via WhatsApp en Skype. Voor de buitenwereld lijken die tripjes soms leuker dan dat ze zijn, maar we zien echt niks van het land. Het is natuurlijk maar een tijdelijk deel van mijn leven, ik ga dit niet tot mijn 65e doen. Afgelopen winter was het trouwens echt een gekkenhuis, hoor. Van Portugal naar Colombia en van Londen naar Mexico. Ik ben trouwens ook nog in Duitsland geweest voor de bruiloft van een vriendin, maar dat was vrijwillig, ha.”
Hoe is je voorbereiding geweest op het WK dat morgen gaat beginnen?
“Eigenlijk heel erg fijn en ontspannen. Ik ben hier al bijna een week, dus ik heb aan alles al goed kunnen wennen. Er zijn geen gekke dingen gebeurd, dus ik ben er klaar voor. Een slechte voorbereiding kan voor mij dus geen excuus zijn.”
Ben je inmiddels ook al gewend aan de baan?
“Een beetje, de baan is anders dan anders. Hij is erg rond. Ha, kun je wel lachen. Ik zal het uitleggen: deze baan heeft erg lange bochten, waardoor je anders moet timen en anders druk moet geven. Het wordt allemaal vrij technisch op zo’n baan. Maar een baan is zoals die is, die kan ik niet opeens veranderen.”
Kan je goed tegen je verlies?
“Dat ligt aan de manier waarop ik verlies. Als er niet meer had ingezeten, dan is het zo. Maar als ik echt dom verlies dan baal ik daar heel erg van. Mensen hoeven op zulke momenten niet aan te komen met zogenaamd goed bedoelde adviezen, daar kan ik slecht tegen. Soms maak ik dat ook nog weleens duidelijk aan iemand, maar dan denk ik achteraf: dat had ik best iets genuanceerder kunnen zeggen.”
Neem je het verlies ook mee naar huis, of blijft dat beperkt tot op de fiets?
“Ik kan best een paar dagen met een nederlaag zitten. Mijn vorige coach zei dan altijd: ‘Oké, je mag er tot vanavond acht uur mee bezig zijn, daarna is het klaar met het gezeur.’ Daar kon ik dan altijd wel om lachen.”
Ben je al zenuwachtig voor morgen?
“Een klein beetje. Ik voel vooral gezonde spanning. Het komt nu opeens wel heel dichtbij natuurlijk, het begint morgen al. Ik denk dat het dan ook erger wordt. Als ik zenuwachtig ben merk ik ook aan mezelf dat ik druk word. Dat is nu nog niet het geval.”
Lees ook:
'Ik wil altijd winnen, dus vanavond ook'