Dit weekend vindt in Düsseldorf de Grand Prix judo plaats. De 22-jarige Sanne Verhagen zal in Düsseldorf uitkomen in de categorie onder de 57 kilo. In 2014 stond er in Helden Magazine een openhartig interview met Verhagen over het verlies van haar moeder. Nu, ongeveer een jaar later, belden wij met haar om te vragen hoe het met haar gaat.
Verhagen was 21 jaar toen in september 2013 haar moeder na een zeer kort ziekbed overleed. Die klap kwam hard aan voor de jonge judoka, en het was voor haar destijds moeilijk om de positieve kant van het leven in te zien. Ook het plezier in de sport was Verhagen deels kwijtgeraakt. “Het was moeilijk. Maar het gaat nu wel steeds beter met me. Het gaat allemaal met ups en downs. De ene dag gaat het goed en heb ik er echt zin in, maar er zitten ook mindere dagen tussen.”
'Ik ben nog steeds bezig met het verwerken'
“Ik weet niet of ik mijn verdriet, nu een ruim jaar later, al goed heb kunnen verwerken. Ik kan het ook niet goed uitleggen. Er zitten nog heel veel verdrietige momenten tussen, maar het is niet zo dat ik er constant aan denk. Ik ben nog steeds bezig met het verwerken, maar misschien blijft dat wel voor altijd zo,” legt Verhagen op een rustige manier uit.
Door het verlies van haar moeder was haar motivatie voor de sport ook minder groot dan voorheen, maar gelukkig begint de motivatie langzaam terug te komen bij Verhagen. “Ik heb nu weleens momenten dat ik denk: 'Hé, het voelt weer zoals vroeger.' Ik weet ook niet goed waar het aan ligt. Het is niet zo dat ik na een winst of een goede training opeens veel meer motivatie heb. Het is denk ik vooral een mentale kwestie.”
'Die WK-medaille is erg belangrijk, maar lost niks op'
Haar moeder Karin Verhagen-Vissher overleed eind 2013. Het is dus niet gek dat het jaar daarna erg zwaar voor haar was. Vooral de eerste helft van 2014 was erg heftig, en moest ze zichzelf er doorheen trekken. “Ik kan het gevoel niet zo goed verwoorden,” zegt Verhagen. “Maar ik moest echt even door de zure appel heen bijten. Ik vind het moeilijk om het uit te leggen. Gelukkig vond ik net voor het WK de drive weer een beetje terug.”
En op dat WK deed Verhagen het niet onverdienstelijk. Ze wist een bronzen medaille te behalen in de categorie onder de 57 kilo. “Die WK-medaille is echt heel erg belangrijk voor me hoor, maar het lost natuurlijk niks op. Dat klinkt hard, maar zo zie ik het. Ik had die medaille gewoon heel graag met mama willen delen. Het was allemaal zo dubbel. Het is tot nu toe wel mijn hoogtepunt uit mijn sportcarrière. Misschien ga ik er later wel meer van genieten. Dat je later terugkijkt en denkt: 'Dat heb ik toch maar even mooi gedaan!'”
'Je hoeft niet altijd te winnen'
Ondanks het vertrouwen dat Verhagen altijd in zichzelf heeft gehad, had ze niet verwacht dat ze zo snel de top weer zou kunnen bereiken. Zeker gezien de omstandigheden. “Ik heb altijd het vertrouwen van mama meegenomen, maar er zijn voor mij echt wel momenten geweest dat ik dacht: 'Winnen of verliezen, het maakt me niet uit. Er zijn belangrijkere dingen.' Maar ik denk dat je ook niet altijd hoeft te winnen, dat is ook helemaal niet haalbaar. Iedereen verliest weleens, dat is menselijk.”
Op dit moment bereidt Verhagen zich voor op de Grand Prix in Dusseldorf van aankomend weekend. Volgens Verhagen zijn dat wedstrijden die steeds belangrijker worden voor haar. “Dat zijn toch de tegenstanders van de komende jaren. Maar ik zie wel hoe het daar gaat. Ik zie het niet als het moment om te gaan pieken. Wanneer dat moment wel is? Ik hoop bij het EK, als dat doorgaat. Anders het WK in augustus.”
Het hele interview met Sanne Verhagen uit 2014 is terug te lezen in Helden Magazine editie 22.