Zeventien Nederlanders droegen in de Tour de France ooit het tricot waar elke wielrenner van droomt: de gele trui. Van hen zijn er nog dertien in leven en poseerden er twaalf voor onze camera. Vandaag: Adrie van der Poel.
17 JUNI 1959, 1 DAG IN HET GEEL
“Ik heb de gele trui in 1984 gedragen, maar dat is best een gek verhaal. De vierde etappe was van Valenciennes naar Béthune en na die rit kreeg Ferdi Van Den Haute de gele trui uitgereikt. Maar dat bleek niet helemaal te kloppen.
De jury had een rekenfout gemaakt en toen ik ’s avonds op mijn hotelkamer zat, klopte er een hoge baas aan van de Tourorganisatie. Hij overhandigde mij alsnog de gele trui! Ik heb mezelf er destijds niet te druk om gemaakt, maar de ploeg en de sponsors zijn daardoor wel heel veel publiciteit misgelopen. Door dat rekenfoutje ben ik denk ik wel de enige renner die nooit met de gele trui op het podium heeft gestaan.
Uiteindelijk begon ik de dag daarna dus wel met het geel om mijn schouders en dat gaf een heel speciaal gevoel. Er zijn veel renners die heel vaak de Tour de France hebben gereden, maar die de gele trui nooit hebben gedragen. Als ik kijk wat ik twintig jaar lang allemaal heb gepresteerd, dan past die trui precies in het verhaal van mijn carrière. Ik heb etappes gewonnen in de Tour de France, ik heb in de bolletjestrui gereden en de gele trui past daar dus mooi bij.
Maar het feit dat Erik Breukink in 1989 de laatste was, geeft ook wel aan hoe moeilijk het is om in die gele trui te rijden. De Tour de France wordt nu iets meer dan honderd jaar georganiseerd en in al die jaren is het maar zeventienNederlanders gelukt om in de gele trui te rijden. Dat zijn er niet veel, maar ik hoor daar toch maar mooi bij.”