Zeventien Nederlanders droegen in de Tour de France ooit het tricot waar elke wielrenner van droomt: de gele trui. Van hen zijn er nog dertien in leven en poseerden er twaalf voor onze camera. Vandaag: Teun van Vliet.
22 MAART 1962, 3 DAGEN IN HET GEEL
“Ik was 26 jaar toen ik in 1988 de gele trui pakte. Het was tijdens mijn derde Tour en na de ploegentijdrit, die Panasonic won, kreeg ik de gele trui. Ik droeg hem drie dagen, daarna nam ploeggenoot Henk Lubberding ’m van me over.
Dat ik die gele trui destijds won, was voor mij een bevestiging van mijn vorm. In 1987 werd ik eerste in de Omloop Het Volk. Daarna won ik ook nog de klassieker Gent-Wevelgem en etappes in de Tirreno-Adriatico, de Vierdaagse van Duinkerken en Ronde van Zwitserland.Dat die gele trui erbij kwam, maakte voor mij het plaatje compleet. Ik ging mezelf door die gele trui ook niet ineens heel anders gedragen, ik was en ik ben nog steeds dezelfde Teun.
De trui heeft een mooi plaatsje gekregen in ons eetcafé De Pomp in Baarle-Nassau. Als mensen ’m zien hangen, vragen ze of ik dé Teun van Vliet ben. ‘Dat ben ik zeker,’ zeg ik dan trots.
Maar de gele trui en alle andere sportieve prestaties vallen voor mij in het niet als ik kijk wat ik verder allemaal heb meegemaakt. Ik heb twee keer een hersentumor gehad en dat heb ik twee keer overwonnen. De artsen zeiden in 2006 dat ik nog maar een jaar te leven had, maar ik zit hier nog steeds. Daar ben ik meer dan trots op. In 2011 ben ik genezen verklaard en dat is voor mij de allergrootste overwinning uit mijn leven!”