Held van de Maand: Epke Zonderland

Jelto Spijker Jelto Spijker (24) is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo. De keeper, die uitkomt in de Duitse competitie, had zeven jaar geleden zijn coming-out. Dit is zijn verhaal. “Als ik voetballer was geweest, was ik nooit uit de kast gekomen.” “Acht was ik toen ik via Aqua Fun, een jeugdprogramma waarbij alle watersporten aan bod kwamen, met waterpolo in aanraking kwam. Ik vond het leuk, kreeg een uitnodiging om bij ons in Veenendaal naar een wedstrijd van het eerste van VZC te komen kijken met mijn moeder. Toen ik dertien van die kleerkasten in badjas op zag komen en vervolgens voor spektakel in het water zag zorgen, was ik verkocht. Op mijn tiende werd ik keeper. Ik was niet de snelste zwemmer en ook niet altijd gemotiveerd om na balverlies heel hard terug te zwemmen. De trainer stelde voor om het eens als doelman te proberen. Waterpolo was heel belangrijk voor mij. Toen ik vier was, overleed mijn vader bij ons in de huiskamer aan een herseninfarct. Alles kwam vanaf dat moment op de schouders van mijn moeder terecht. Zij moest voor brood op de plank zorgen en er tegelijkertijd voor mijn drieënhalf jaar oudere broer Paul en mij zijn. De vaderfiguur die ik thuis miste, vond ik in het waterpolo. Er waren regels, er was discipline en de jeugdtrainers waren er om daarop te hameren. Ik leerde hoe ik me diende te gedragen en hoe ik met anderen om moest gaan. Lange tijd dacht ik dat het gemis van mijn vader geen grote impact op mij had. Ik was zo jong toen hij overleed, had amper echte herinneringen aan hem. Ik had last van woedeaanvallen, was niet de makkelijkste in de omgang, lag moeilijk in de groep en voelde me vaak onbegrepen. Met mijn broer had ik ook altijd ruzie. Ik denk dat het allemaal te maken had met het feit dat er thuis geen vader was. In de puberteit, zo rond mijn vijftiende, kreeg ik mijzelf meer onder controle. Op mijn zestiende kreeg ik het gevoel dat ik op jongens viel. Ik wilde het eerst zeker weten, bedacht: als ik nou probeer het mooiste meisje van de klas te versieren... Het lukte, maar toen ik met haar was, kreeg ik al heel snel de bevestiging van wat ik al dacht: ik val op mannen. Dat meisje van destijds is nog steeds een van mijn beste vriendinnen. Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Jelto Spijker komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.  

Het nieuwe millennium is nog maar twintig jaar oud, maar toch heeft het al voor een hele rits grote Nederlandse voetbaltalenten gezorgd. Veelbelovende spelers die na 1 januari 2000 zijn geboren en ondanks hun jonge leeftijd al flink aan de weg timmeren. Dit waren begin 2020 volgens Helden de toppers van Generatie Z. Myron Boadu Geboren: 14 januari 2001 Club: AZ Positie: spits “Mijn plan bij de start van dit seizoen was fit blijven en eerste spits worden bij AZ. Na twee zware blessures was het tijd om te vlammen en dat lukt tot nu toe goed. Ik heb zelfs al mijn debuut in het Nederlands elftal mogen maken én gescoord. Een mijlpaal in mijn carrière. Als je me dat afgelopen zomer had gezegd... Het is niet dat ik je voor gek had verklaard, maar ik had niet voor mogelijk gehouden dat het allemaal zo snel zou gaan. De kruisbandblessure aan mijn knie in 2017 was een klap. Maar ik bleef altijd positief en kwam er sterker uit dankzij de steun van mijn familie, zaakwaarnemers Mino Raiola en José Fortes Rodriguez, en ook Zlatan Ibrahimovic. Na mijn operatie in Amerika, waar hij toen aan het revalideren was, trokken we zes, zeven dagen met elkaar op. Zlatan deed er alles aan om zo goed mogelijk terug te komen. Zien hoe hij trainde was niet alleen een inspiratie, maar ook een eyeopener. Als ik hetzelfde bleef doen als voor mijn blessure zou het niet gaan lukken. Ik besefte dat ik nog harder moest werken. Vorig seizoen raakte ik na vijf competitiewedstrijden geblesseerd aan mijn enkel. Mijn ploeggenoot Calvin Stengs was ook geblesseerd en we revalideerden lange tijd samen. Het deed me goed om hem na zijn herstel weer te zien schitteren op het veld. Cal was voor mij een inspiratie om ook zo goed mogelijk terug te keren. Nu voel ik me sterker dan ooit. Ik heb dit seizoen al best veel gescoord (11 goals in 17 competitieduels voor de winterstop) en over een langere periode laten zien wat ik kan. Ik zie dit dus als mijn doorbraak. Na de uitwedstrijd tegen Häcken in de voorronde van de Europa League, waarin ik scoorde en twee assists gaf, dacht ik: oké, we kunnen dit seizoen leuke dingen gaan laten zien. Ik heb veel vertrouwen in mezelf. Als sterke en snelle meevoetballende spits zit ik bij AZ in het ideale team. Alles klikt bij ons, van de voorhoede tot de backs, en dat is mooi om mee te maken. Mijn persoonlijke doel dit seizoen is topscorer worden van de eredivisie. Het is mijn ambitie om uiteindelijk een van de beste spitsen ter wereld te worden, een vaste plek te hebben bij Oranje en te spelen voor Barcelona of Manchester United. Ik zal daar heel hard voor moeten werken, maar ik denk wel dat het mogelijk is. Je moet dromen hebben en die dromen moet je ook nastreven.” Sepp van den Berg Geboren: 20 december 2001 Club: Liverpool Positie: verdediger “Ik dacht dat mijn vader een grapje maakte toen we vorig jaar thuis op de bank aan het praten waren over mijn toekomst en hij ineens zei dat Liverpool interesse in me had. Zo’n grote club, dat kon niet serieus zijn. Maar het was echt waar en dat was best een shock. Ik wilde sowieso een stap maken. PSV was een optie, maar het buitenland sprak me meer aan. Ik wilde me meten met de wereldtop. De overstap naar Liverpool was best groot, maar het heeft me veel gebracht. Ik ben volwassener geworden. Thuis in Zwolle deed mijn moeder alles voor me. Nu woon ik op mezelf en moet ik zelf koken, wassen en schoonmaken. Ook als voetballer ben ik gegroeid. Ik train bijna dagelijks met de beste spelers ter wereld. Soms spelen we elf tegen elf. Dan zit ik bij het wisselteam, krijg ik de bal aangespeeld en komen Mohamed Salah, Sadio Mané en Roberto Firmino op me af rennen. Eerst dacht ik: shit, wat moet ik doen? Nu geniet ik ervan. In mijn hoofd is het normaal geworden, maar als ik het zo vertel dan is het amper te geloven. Ik leef echt mijn droom. Naci Ünüvar Geboren: 13 juni 2003 Club: Ajax Positie: middenvelder/ aanvaller “De eerste keer dat ik in de Johan Cruijff Arena kwam, was ik zeven jaar en speelde ik nog niet bij Ajax. Het was de kampioenswedstrijd tegen FC Twente in 2011. Dat maakte grote indruk op me. Een jaar later werd ik door Ajax gescout, mocht ik meedoen aan de talentendagen, en kreeg ik uiteindelijk een brief dat ik was aangenomen. Elke dag zag ik eerst de Arena voordat ik op De Toekomst werd afgezet. Sindsdien is het mijn droom om in dat stadion te spelen. Op elfjarige leeftijd sloeg ik voor het eerst een lichting over. Ik ging van onder 12 naar onder 13, naar onder 16 en onder 17. In het begin was het even wennen, maar het kostte me nooit veel moeite om me snel aan het niveau aan te passen. Ook niet toen ik vorig jaar op mijn vijftiende mocht meedoen met onder 19. Voor mij was 2019 sowieso een mooi jaar. Het EK gewonnen met Oranje onder 17 en het WK in Brazilië gespeeld. Met Ajax onder 19 landskampioen geworden en de beker gewonnen. Mijn eerste contract getekend, een beloning voor al het harde werken. En afgelopen december ook nog mijn debuut gemaakt in Jong Ajax en een week later tegen TOP Oss ook mijn eerste goal gemaakt in dat team. Toen ik na die wedstrijd in de auto naar huis zat met mijn vader, moeder, broertje en vriendin, belde trainer John Heitinga om me te vertellen dat ik na de winterstop met het eerste mee op trainingskamp mocht naar Qatar. Iedereen was hartstikke blij. Ik zag de trots in mijn moeders ogen. Een heel mooi moment. Elke wedstrijd zie ik als een kans om mezelf te laten zien. Ik ben een slimme en creatieve speler die redelijk makkelijk scoort en het publiek met mooie acties wil vermaken. Zoals met die pass buitenkantvoet bij onder 17 vorig jaar tegen Feyenoord, die viral ging op social media. Ik heb vroeger na school heel veel op pleintjes gevoetbald. Iedereen gaf zijn leven tijdens die partijtjes, want als je verloor moest je lang wachten langs de kant. Niemand wilde verliezen. Ik ook niet. Ik wilde maar één ding en dat was voetballen. Dat zie je nu ook terug in mijn spel. Ik wil altijd winnen. Mijn grootste droom is het winnen van de Champions League, het EK, of het WK. Maar eerst droom ik ervan om prijzen te pakken met Ajax. Mijn doel voor de tweede seizoenshelft is veel minuten maken in Jong Ajax en hopelijk mijn debuut te maken in het eerste. Ik zat op de tribune in de Arena toen Sontje Hansen, mijn beste voetbalvriend, vlak voor de winterstop mocht invallen bij Ajax 1. Ik had kippenvel over mijn hele lijf. Toen kwam het besef dat het ook voor mij dichtbij is. Ik geef elke training honderd procent en probeer mezelf zo goed mogelijk te laten zien aan de trainers. Hopelijk komt het dan vanzelf. Debuteren zal sowieso speciaal zijn, maar ik zou het helemaal mooi vinden als het in de Arena gebeurt.” Orkun Kökcü Geboren: 29 december 2000 Club: Feyenoord Positie: middenvelder “Mijn mooiste moment tot nu toe is mijn eredivisiedebuut vorig seizoen uit bij Emmen. Ik maakte een goal en gaf een assist. Toen ik op de basisschool eens moest opschrijven wat ik later wilde worden, kwam ik niet verder dan profvoetballer. De droom is er altijd geweest, ik geloofde erin dat ik het kon redden. Al dacht ik niet dat dit bij een topclub zou zijn. Het is best toevallig hoe ik in de jeugdopleiding van Feyenoord ben gekomen. Eigenlijk heb ik dat aan mijnbroer te danken. Als hij niet ooit bij FC Groningen als jeugdspeler was aangenomen, zou ik daar ook nooit terecht zijn gekomen. Dan had ik misschien nooit meegedaan aan de selectiedagen van Oranje onder 14 waar ik weer werd opgemerkt door Feyenoord. De eerste jaren bij Feyenoord had ik niet het idee dat ik een van de beteren van mijn lichting was. Pas bij onder 19 kwam mijn loopbaan in een stroomversnelling. Ik mocht trainen met het eerste en mee op trainingskamp. Toen kwam het besef dat ik het ver kon schoppen. Vorig jaar verwachtte niemand iets van me en had ik ervaren spelers om me heen waardoor alles makkelijker ging. Begin dit seizoen veranderde die situatie. Ik had uitgesproken dat ik basisspeler wilde worden en er werd meer van me verwacht. Het team draaide alleen niet lekker en ik speelde ook niet goed. Toen Dick Advocaat onze trainer werd, liet hij vanaf dag één merken dat hij vertrouwen in me had en werd ik weer meer mezelf in het veld. Afgelopen zomer heb ik besloten om uit te komen voor Turkije. Voor de vakantie had ik als aanvoerder nog bij Oranje onder 19 gespeeld, maar mijn gevoel zei: dit is wat ik wil. Mijn ouders lieten me vrij in mijn keuze, maar dachten eerder aan het Nederlands elftal. Mijn vader hield er al rekening mee dat er zou worden gezegd dat ik heb geprofiteerd van de Nederlandse opleiding. Ik heb reëel gekeken naar mijn kansen. Nederland heeft een jonge ploeg met veel concurrentie op het middenveld. Turkije heeft nu ook een goed team en de bond heeft het vertrouwen in me uitgesproken. Mijn gevoel voor Turkije is altijd groot geweest. Tijdens het EK 2008 reed mijn vader met mijn broer en mij toeterend door Amsterdam. Mijn doel is aankomende zomer de EK-selectie van Turkije halen. Maar eerst wil ik mijn stempel drukken bij Feyenoord door meer verantwoordelijkheid te nemen en belangrijk te zijn met goals en assists. Volgens Advocaat speelt leeftijd geen rol en zo is het ook.” Melayro Bogarde Geboren: 28 mei 2002 Club: TSG 1899 Hoffenheim Positie: verdediger “Mijn mooiste moment was het winnen van het EK met Oranje onder 17 in 2019. Persoonlijk draaide ik een goed toernooi. Een paar maanden later op het WK in Brazilië met onder 17 speelde ik niet mijn beste wedstrijden, maar ook dat was een mooie ervaring. Door het spelen van die toernooien heb ik gemerkt dat ik in mijn leeftijdscategorie best dicht tegen de top aan zit. Niemand had het denk ik verwacht toen ik in 2018 op mijn zestiende de overstap maakte van Feyenoord naar het Duitse Hoffenheim. Ik had zeven jaar in Rotterdam gevoetbald en kon bij Feyenoord blijven, maar ik dacht en denk dat ik bij Hoffenheim grotere stappen in mijn ontwikkeling kan zetten. Er was in die periode ook concrete interesse van verschillende topclubs uit Engeland, maar bij die clubs is het nog moeilijker om door te breken. Ik vind dat ik een mooie stap heb gemaakt en denk ook dat ik er een completere en betere verdediger ga worden. Hoffenheim staat bekend als een club waar veel doorstroming is vanuit de jeugd. Ze hebben ook een heel nieuw en modern trainingscomplex. Op dat complex woon ik samen met mijn ploeggenoten van onder 19 en wordt er goed voor ons gezorgd. In het begin was het even wennen, maar ik heb nooit last gehad van heimwee. Mijn ouders komen om de drie weken langs en met Joshua Brenet en Jürgen Locadia zijn er twee Nederlandse jongens bij de club met wie ik veel omga. Ook met trainer Alfred Schreuder heb ik goed contact. Ik train drie, vier keer per week mee met het eerste elftal en speel mijn wedstrijden bij onder 19. Daarnaast heb ik één of twee keer in de week individuele training waarbij ik werk aan mijn verbeterpunten. Afgelopen december zat ik tijdens de competitiewedstrijd tegen Red Bull Leipzig voor het eerst op de bank bij het eerste elftal. Dat was een mooie ervaring. Ik merk dat ik steeds een stapje dichter bij mijn profdebuut kom. Dat is mijn doel voor de tweede seizoenshelft. Volgend seizoen wil ik proberen zoveel mogelijk wedstrijden in het eerste te spelen. Ik wil slagen bij Hoffenheim en mijn droom is om op een dag een mooie transfer te maken naar de Spaanse of de Engelse competitie.” Meer namen... Naast Myron Boadu, Sepp van den Berg, Naci Ünüvar, Orkun Kökcü, Melayro Bogarde en Mohamed Ihattaren barst het Nederlandse voetbal van nog veel meer grote talenten. Mannen die het Nederlands elftal in de toekomst bij de hand kunnen nemen. We zetten ze in dit lijstje op alfabetische volgorde op een rijtje. Naoufal Bannis (11 maart 2002, Feyenoord, aanvaller) Jayden Braaf (31 augustus 2002, Manchester City, aanvaller) Brian Brobbey (1 februari 2002, Ajax, aanvaller) Wouter Burger (16 februari 2001, Feyenoord, middenvelder) Ryan Gravenberch (16 mei 2002, Ajax, middenvelder) Kenzo Goudmijn (18 december 2001, AZ, middenvelder) Sontje Hansen (18 mei 2002, Ajax, aanvaller) Ki-Jana Hoever (18 januari 2002, Liverpool, verdediger) Sydney van Hooijdonk (6 februari 2000, NAC Breda, aanvaller) Ian Maatsen (10 maart 2002, Chelsea, verdediger) Daishawn Redan (2 februari 2001, Hertha BSC, aanvaller) Ludovit Reis (1 juni 2000, Barcelona, middenvelder) Devyne Rensch (18 januari 2003, Ajax, verdediger) Xavi Simons (21 april 2003, Paris Saint-Germain, middenvelder) Crysencio Summerville (30 oktober 2001, ADO Den Haag/Feyenoord, aanvaller) Mohamed Taabouni (29 maart 2002, AZ, middenvelder) Kenneth Taylor (16 mei 2002, Ajax, middenvelder) Joshua Zirkzee (22 mei 2001, Bayern München, aanvaller) Helden Magazine 50 Het over Generatie Z komt voort uit Helden Magazine nummer 50, waar op het moment van uitkomen een nieuw decennium is begonnen. Voor Helden een goed moment om jonge, nieuwe sporthelden te belichten. Sportman van 2019 Mathieu van der Poel draait alweer even mee, maar is net 25, wat jong is voor een wielrenner. De alleskunner siert de 50ste cover. In deze editie blikken wij ook aan de hand van afbeeldingen terug met de assistent-trainer van Feyenoord, John de Wolf. Wil Mohamed Ihattaren de eer van de familie hoog houden. Heeft oud-aanvoerster Mandy van den Berg het plezier in het voetbal weer teruggevonden én lees je over de cultclub van Andries Jonker en Co Adriaanse. Verder in de 50ste editie van Helden gingen we langs bij schaatsster Esmee Visser en haar vriend Daan Olivier. Legden we het supertalent, Remco Evenepoel, negen namen voor én gaan we op wereldreis met baansprinter Theo Bos, die graag zijn carrière ‘rond’ wil maken. Daarnaast kan meerkampster Anouk Vetter weer lachen, nadat ze in 2019 door een diep dal ging, is de 21-jarige Griek: Stefanos Tsitsipas de nieuwe ster in het tennis, gaat Victoria Koblenko langs bij judoka Noël van ’t End én verteld Yara van Kerkhof, hoe haar wereld compleet instortte. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Nog niet zo lang geleden was hij vakkenvuller bij de plaatselijke Dirk van den Broek. Hij studeerde ook fiscale economie. En nu is Jens Toornstra een belangrijke schakel bij landskampioen Feyenoord en international. De middenvelder schudde afgelopen seizoen alle vooroordelen van zich af. De prestaties in De Kuip van Jens bleven ook buiten Nederland niet onopgemerkt. Verschillende clubs toonden interesse. Toch koos hij ervoor om Feyenoord trouw te blijven. De middenvelder tekende een nieuw contract tot 2021. “Er was interesse, maar als ik naar het buitenland was gegaan, had ik mijn dochter ook nagenoeg niet meer kunnen zien. Daarbij was het aanbod van Feyenoord goed, dus de keuze was vrij makkelijk.” Je bent 28. Een transfer naar het buitenland was misschien wel nu of nooit? “Klopt. En dan kies ik voor m’n dochter. Kort na het seizoen was het al duidelijk dat ik bij Feyenoord wilde blijven. Ik koos voor zekerheid. Maar ook omdat ik het hier heel erg naar m’n zin heb. We zijn kampioen geworden en gaan nu Champions League spelen, dat wil ik graag meemaken en daar ga ik van genieten.” 'Een transfer naar het buitenland is ook huis nog geen afgesloten hoofdstuk' Is het bij jou ook een beetje: oost west, thuis best? De jongen uit ter Aar hoeft niet ineens in een grote Europese stad te wonen? Lachend: “Dat ook wel. Ik hoor genoeg verhalen van spelers die naar het buitenland zijn gegaan. Het lijkt er allemaal wel heel mooi, maar dat is het niet altijd. Zeker als je niet speelt. Dan zit je daar maar in je eentje. Hier heb ik tenminste al m’n vrienden en familie. Een transfer naar het buitenland is ook heus nog geen afgesloten hoofdstuk. Als er wat moois komt, ga ik erover nadenken. Maar van mij hoeft het gewoon niet per se.” Dan maar het hoogtepunt van vorig seizoen evenaren? “Tja, ik denk dat dat niet zomaar wordt geëvenaard, maar we gaan ons best doen. Het begint bij hard werken en geloven.” Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.