Céline van Gerner moest vanaf de tribune toekijken hoe de Nederlandse turnsters zich op het WK in Glasgow knap plaatsten voor de Olympische Spelen. Weer werd ze geplaagd door een blessure. Hoe is het nu met Céline? Hoogste tijd voor een update.
Hoe gaat het met je herstel?
“Ik ben nu hard bezig met mijn laatste stukje herstel. Mijn hamstring was ingescheurd, bij de overgang naar mijn pees. De doorbloeding is daar wat minder, dus het herstel duurt wat langer dan verwacht. Des te beter is mijn keuze geweest om het WK aan me voorbij te laten gaan, anders had het nog langer geduurd. Ik ben nu weer vol aan het trainen. De harde aanlopen gaan goed en ik kan goed kracht zetten. Alleen de moeilijkere sprongen waar ik volle spagaten moet opzoeken, laat ik nog heel even achterwege.”
Je hebt na die geweldige Olympische Spelen in Londen helaas veel last gehad van blessures. In hoeverre was deze blessure weer een grote tegenslag?
“Het is inmiddels wel bekend dat ik na Londen in een dipje heb gezeten, ja; ik ben er ook even volledig uit geweest. Van zo’n groot hoogtepunt naar beneden, naar de realiteit. Daar heb ik wel even last van gehad. Nu gaat het veel beter. Mentaal zit het wel goed. Maar toen ik ineens voor het WK mijn hamstring voelde, baalde ik natuurlijk behoorlijk. Ik had daar nog nooit last van gehad, dat is dan zó zuur. Nu kan ik gewoon weer turnen en ha, ik ben het nog niet verleerd gelukkig.”
Tijdens het WK zat je op de tribune. Hoe was die ervaring?
“Heel dubbel. Aan de ene kant wil je daar zelf heel graag staan en aan de andere kant wist ik dat ik de goede keuze had gemaakt om daar niet te staan. Maar als je dan eenmaal op de tribune zit… ik was zo zenuwachtig. Wij konden continu zien op het scherm hoe de turnsters ervoor stonden. Als je zelf turnt heb je dat helemaal niet in de gaten; je bent echt zenuwachtiger voor iemand anders dan voor jezelf.”
'Het voelde net als bij een voetbalwedstrijd; dat iedereen de straten op rent als er is gewonnen'
Hoe reageerde je toen het officieel was: Nederland gaat als team naar de Olympische Spelen?
“Ik heb bijna iedereen die in het oranje gekleed was en in de buurt stond geknuffeld. En heel hard gegild! Het voelde net als bij een voetbalwedstrijd; dat iedereen de straten op rent als er is gewonnen. Ik wist wel dat ze ook zonder mij hele goede punten konden scoren, maar dit had echt niemand verwacht en ik ook niet. We gingen er echt van uit dat we ons later tijdens het Olympic Testevent zouden kwalificeren.”
Tekst gaat verder onder de foto
Vind je het een gek idee dat je teamgenoten zich nu eigenlijk voor jou hebben gekwalificeerd?
“Het is inderdaad goed mogelijk dat er meiden zijn die niet naar Rio gaan, maar wel op dit WK stonden. Eerlijk gezegd heb ik daar minder moeite mee, omdat we het hele traject met zijn allen hebben gedaan. Deze turnsters hebben het op dit WK natuurlijk laten zien en dat is heel bijzonder, maar er zijn meerderen die niet op het WK waren maar wel aan deze prestatie hebben bijgedragen. En uiteindelijk moet iedereen zich volgend jaar toch weer opnieuw bewijzen.”
'Gelukkig kan ik teren op jarenlange ervaring, dat maakt het makkelijker om terug te komen'
Je moet eerst natuurlijk nog volledig herstellen, maar hoe sta je er nu voor als turnster?
“Ik moet nu opbouwen. Gelukkig kan ik teren op jarenlange ervaring, dat maakt het makkelijker om terug te komen. Mijn sterke punt is mijn netheid, maar mijn moeilijkheidsgraad kan nog omhoog. Vooral op de vloer en de brug.”
Je bent nog jong. Als je uitkomt op de Spelen van Rio ben je 21. Hoe lang kunnen we nog genieten van Céline als turnster?
“Nou… ik denk eigenlijk niet dat ik er na Rio nog een cyclus aan vastplak. Misschien dat ik nog een of twee jaar doorga, maar sowieso niet vier jaar. Ik vind turnen nog leuk hoor, maar ik merk dat mijn lichaam slijt. Daarom ga ik nu vol voor de Olympische Spelen van Rio en daarna beslis ik rustig wat ik ga doen.”