Ron Vlaar speelt ook de komende twee seizoenen voor AZ. De 31-jarige centrale verdediger bereikte maandag een akkoord om zijn aflopende contract te verlengen. Een paar maanden geleden spraken we Ron Vlaar over zijn terugkeer naar Nederland.
Terwijl we in de perszaal van AZ wachten op Ron, zien we hem uitgebreid de tijd nemen voor de 10-jarige Joeri. Hij is de centrale verdediger van AZ Onder 12 en speler van de maand december geworden. Joeri mag eindelijk zijn grote held ontmoeten. Hij slaat zijn schriftje open. Daarin heeft hij vragen voor Ron opgeschreven. “Hoe ben jij zo goed geworden?” vraagt Joeri.
Ron glimlacht en antwoordt vastberaden: “Door altijd aan alle aspecten te werken. Voetbaltechnisch, fysiek, tactisch en mentaal. Krachttraining heeft mij ook mentaal sterker gemaakt. En ik ben altijd kritisch naar mezelf. Ik wil nog steeds elke dag beter worden. Maak het jezelf niet gemakkelijk, blijf jezelf aansporen beter te worden. Ik kan goed voetballen, maar ik ben niet de beste voetballer. Als het totaalplaatje maar klopt. En blijf altijd in jezelf geloven.” Joeri luistert ademloos naar Ron en kijkt hem met grote ogen aan.
Tekst gaat verder onder de foto
Je inspireert de jeugd, bent een held voor veel jongens. Voel jij je ook zo?
Ron Vlaar: “Zo zie ik het niet, maar ik vind het wel belangrijk om de tijd voor zo'n jongen te nemen. Het is alsof ik mezelf zie zitten. Hij is tien, ik was twaalf toen ik bij AZ kwam. Ik denk dan toch terug aan mijn eigen jeugdopleiding. Ik zag mezelf weer in flitsen voorbijkomen. Dat heeft allemaal bijgedragen aan de Ron die hier nu zit.”
Doet dat wat met je?
“Ja, het is niet makkelijk om profvoetballer te worden. Zo hoop je van tevoren niet zo vaak in de lappenmand te zitten.”
In de zomer van 2014 wordt Vlaar een held. In de verdediging van Oranje vormt hij een muur van beton. De bijnaam Ron Beton is geboren. Vlaar wil hogerop en besluit zijn contract bij Aston Villa niet te verlengen. Maar zo'n anderhalf jaar later raakt de clubloze centrale verdediger weer geblesseerd: Hij vertrekt naar Alkmaar om te revalideren van zijn zesde knieoperatie. In december tekent Vlaar een contract bij AZ tot de zomer.
'Ook achteraf had ik mijn contract bij Aston Villa niet verlengd'
Heb je achteraf spijt van beslissingen?
“Nee. Ook achteraf had ik mijn contract bij Aston Villa niet verlengd. Ik heb toen gezegd dat ik geloofde dat ik een stapje hoger kon, maar dat dit ook met Villa zou kunnen. Uiteindelijk heb ik de keuze niet laten vallen op Villa. En toen raakte ik geblesseerd. Die keuze had ik bewust gemaakt en als het dan zo loopt: het zij zo.”
Hoe is het nu met je?
“Ik mag niet klagen. Ik ben weer lekker aan het voetballen. Ik ben na het WK niet meer in mijn normale ritme gekomen, maar ik heb goede hoop dat ik die nu kan vinden. Ik ben fit, kan goed trainen en voel me goed.”
Hoe bevalt het in Nederland, na jaren buitenland?
“Het geeft me rust. Ik vind het fantastisch dat ik weer bij mijn twee zoons in de buurt ben. En zij vinden dat ook superfijn. Ik woon in Weesp bij mijn vriendin; mijn kinderen wonen in Rotterdam. Als ik vrij ben, ga ik naar ze toe. Soms kan ik ze naar school brengen of ophalen. De oudste voetbalt en als het kan, ben ik bij de wedstrijd of training. Dat zijn dingen die ik hiervoor nooit heb kunnen doen. Het geeft een heel goed gevoel.”
Ben je nu gelukkiger dan in Engeland?
“Het is niet met elkaar te vergelijken. Ik wist heel goed waarom ik in Engeland was. Voor het voetbal. Dat maakte me gelukkig. Maar nu zie ik mijn familie en kinderen meer. Zij zijn ook een van de redenen geweest waarom ik in Nederland wilde revalideren en ik hier het seizoen wil afmaken. Revalideren is nooit fijn, maar ik probeerde het leuk te maken door voldoening te halen uit keihard trainen. En verder te genieten van de dingen om me heen: van mijn vriendin, mijn ouders, zussen en kinderen.”
Ben je veranderd in de afgelopen twee jaar?
“Nee, ik denk het niet. Ik ben na mijn operaties ook niet voorzichter geworden.”
'Ik ben nog steeds dezelfde Ron. En ik voel me nog steeds mentaal onbreekbaar'
Is relativeren in de topsport voor jou nog steeds dodelijk, ook na 6 knieoperaties?
“Ja. Natuurlijk is het de afgelopen tijd soms frustrerend geweest. Maar het is zaak om vooruit te willen en telkens doelstellingen op te leggen om ook vooruit te gaan. Anders kom je niet verder.”
Welke doelstellingen heb je nu?
“Het gaat nu goed, ik kan alles meetrainen en spelen. Ik wil die lijn doorzetten. Daar heb ik wedstrijden voor nodig.”
Voel je je nog als Ron Beton, het ijzersterke oermens, mentaal onbreekbaar en blakend van zelfvertrouwen?
“Ha, die bijnaam heb ik gekregen op het WK en het is hartstikke leuk als dat gebeurt, maar het is geweest. Ik ben nog steeds dezelfde Ron. En ik voel me nog steeds mentaal onbreekbaar.”
Hoe breng jij je zelfvertrouwen over op de spelersgroep bij AZ?
“Ik denk daar niet over na, het gebeurt gewoon. Ik vind het belangrijk dat je als team onoverwinnelijkheid uitstraalt en nooit opgeeft. En ik ben altijd wel bezig met het team en de spelers, maak een praatje hier en daar… En in het veld probeer ik positief te coachen.”
Hoe zie jij je toekomst?
“Ik kijk vooruit tot de zomer en laat het dan op me afkomen. Ik weet niet wat er dan gaat gebeuren en ik denk ook nog niet na over een ideaal scenario. Natuurlijk wil ik graag naar een mooie club en zit het WK 2018 absoluut in mijn hoofd. Ik hoop dat beiden gaan lukken.”