Het is zondagmiddag 24 oktober 2010, 16:16. De uitzinnige supporters in het Philips Stadion kijken voor de zoveelste keer vol ongeloof naar het scoreboard: PSV – Feyenoord, 10-0. “Het is nog steeds onwerkelijk,” geeft Orlando Engelaar, precies vijf jaar later, toe.
Het bleek een historische wedstrijd in de geschiedenis van de eredivisie. Een dieptepunt voor Feyenoord. Nooit eerder verloren de Rotterdammers met zoveel cijfers. Voor PSV is het niet alleen de grootste overwinning ooit op Feyenoord, het is ook een evenaring van de grootste zege ooit van de club in de eredivisie.
Orlando Engelaar stond die zondagmiddag in de basis voor PSV. De middenvelder en maker van het achtste doelpunt kijkt met ons terug op het schouwspel. Saillant detail: de inmiddels gestopte voetballer is Rotterdammer en speelde zijn hele jeugd voor Feyenoord.
Staat die wedstrijd nog steeds in je geheugen gegrift?
“Absoluut. Het was echt onwerkelijk. En nog steeds. Het zag er lang niet naar uit dat we met zulke grote cijfers zouden winnen, want het ging in de eerste helft vrij gelijk op. Na 24 minuten viel de 1-0 pas. En toen ging alles in een stroomversnelling. We kregen het gevoel dat alles ineens lukte en Feyenoord stortte in elkaar. Tja.. hoe dat kan, dat weet je nooit helemaal. Leroy Fer raakte vroeg geblesseerd, dat was wel een tikkie voor ze.”
Op zo’n topper uit de eredivisie ligt altijd druk. Kan je verklaren waarom het op dat moment zo goed liep bij PSV?
“We stonden bovenaan en hadden echt het gevoel: dit wordt ons jaar. Zo gingen we ook de wedstrijd in, we zijn PSV en wij vreten iedereen op. We hadden afgesproken vol op de aanval te spelen en zaten er bovenop. Maar dan nog, je verwacht een moeilijke wedstrijd. Je hebt van te voren misschien wel het gevoel dat je kan winnen, maar met 10-0… Dat had niemand voorspeld.”
'Na 8-0, dan juich je niet eens meer'
Je maakte het achtste doelpunt. Weet je nog hoe dat ging?
“We kregen een corner vanaf de linkerkant en ik kopte hem erin. Ik maakte nooit doelpunten op deze manier, dus dit was wel bijzonder. Het was misschien ook wel weer typerend voor die wedstrijd, dat zo’n goal er dan in gaat. Maar na de 8-0, dan juich je niet eens meer.”
Waarom niet?
“Je krijgt ook medelijden. Het is topsport en dus wil je winnen, maar met 5-0 is ook genoeg. Zo’n vernederende uitslag, een 8, 9 of 10-0 gun je niemand. Tenzij je misschien een hekel aan iemand hebt, maar dat was niet het geval. Feyenoord was toen een ploeg met jonge jongens. Ze konden allemaal goed voetballen, maar waren misschien nog niet zover.”
Heb je dat gevoel van medelijden laten blijken na afloop?
“Na het eindsignaal zaten er jongens met tranen in hun ogen op het veld. Dat is niet leuk om te zien. Ik ben naar een paar spelers toegelopen. Even een arm om de schouder en wat opbeurende woorden gezegd. Maar verder hebben we ze gauw met rust gelaten. Hoe goed het ook bedoeld is, je moet het ze met elkaar laten oplossen. Het wordt anders ook niet op prijs gesteld. Andersom had ik ook zeker niet op medelijden zitten wachten.”
Merkte je als speler veel van de sfeer en emotie in het stadion?
“Daar krijg je wel wat van mee ja. De woede en teleurstelling van het uitvak valt in het niet bij de euforie. Er zaten zo’n 32.000 uitzinnige PSV-fans te schreeuwen. Voor hen was het natuurlijk ook geweldig. We zijn er met zijn allen meteen naar toegelopen.”
En daarna ging het los in de kleedkamer?
“We waren heel erg blij en stonden daar flink te feesten. Pas later zeiden we tegen elkaar: wat is er nou eigenlijk gebeurd, het blijft gewoon raar. Vooral omdat het Feyenoord was. Met alle respect, het was geen Excelsior of andere kleinere club.”
' Zelfs mijn neef zei: ‘Ik hoef je voorlopig echt niet te zien'
Jij hebt je hele jeugd bij Feyenoord gespeeld. Kreeg je uit Rotterdam veel reacties?
“Ontzettend veel en natuurlijk waren die voor 80% negatief. We hadden diepe wonden geslagen. De Feyenoord-aanhang vervloekte ons, de pijn was écht groot. Het leeft zo bij die club, dan komt zoiets keihard aan. Zelfs mijn neef zei: ‘Ik hoef je voorlopig echt niet te zien!”
Voelde je je ergens ook schuldig?
“Je bent op dat moment speler van PSV en topsporter. Dus je wilt winnen.”
Word je nu nog vaak aan die wedstrijd herinnerd?
“Nee. Uiteindelijk is het toch maar een wedstrijd waarin je drie punten kunt verdienen. Niks meer en niks minder. Ook voor Feyenoord.”
En… je spreekt je neef inmiddels ook weer?
“Ha! Hij is nog steeds boos! Nee hoor, zoiets gaat ook zo weer voorbij.”
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."