Helden Online telt in december af naar 2016 en doet dat door dagelijks een sportmoment van 2015 te belichten. Vandaag: de Nederlandse waterpolosters veroveren zilver op het WK.
In Kazan staan de Nederlandse waterpolosters voor het eerst in zeventien jaar weer in een WK-finale. De regerend wereldkampioen, 'Team USA', is de tegenstander. Eén keer eerder werden de waterpolosters wereldkampioen, in 1991. Maar op 7 augustus 2015 mag het weer niet baten. Net als in 1986, 1994 en 1998 moet Oranje genoegen nemen met zilver.
“Natuurlijk was het mooi dat we de finale haalden. Van tevoren hadden we niet veel van het toernooi verwacht. Maar ja, als je in de finale staat, wil je hem ook echt winnen natuurlijk. Dan is het zuur als je verliest, daarom baalden we ook in eerste instantie,” reageerde Vivian Sevenich na afloop tegen Helden Online.
Het werd een clash tussen de olympisch kampioenen van 2008 en 2012. In Peking was het Oranje dat ten koste van de Amerikaanse ploeg het goud veroverde (9-8). Snelheid was toen het wapen tegen de fysiek sterke Amerikanen. Maar Oranje wist op deze vrijdagavond in Kazan niet te stunten. In een bloedstollende finale verloren de dames met 5-4. Voor de ploeg van bondscoach Arno Havenga scoorden Yasemin Smit, Lieke Klaassen en Maud Megens (twee keer).
'Volgend jaar in Rio moeten we maar over ze heen gaan'
“We zijn echt in het WK gegroeid. Tijdens de World League in China, de voorbereiding op het WK, zaten we echt in een flow. Maar toen we in Kazan bij het WK kwamen merkten we toch dat de eerste paar wedstrijden niet helemaal vanzelf gingen,” blikt Sevenich terug.
“We begonnen tegen Zuid-Afrika, niet echt een tegenstander van formaat, dus moesten we even zoeken. Daarna speelden we tegen Griekenland, een tegenstander waar we het hele jaar al tegen domineren. Ze hadden zich heel goed op ons voorbereid. Dat was een pittige wedstrijd. Maar we hadden vertrouwen in elkaar, zijn doorgegaan op de goede weg waar we al op zaten en daarna lukte het gewoon. We zijn echt in het toernooi gegroeid.
Dan win je in Rusland, in een volgepakt stadion, op het WK, van Rusland. Toen zaten we bij de laatste vier, wat vooraf ons doel was. Dat we uiteindelijk tweede werden op het WK was natuurlijk helemaal mooi. Hoewel we na afloop van de verloren finale tegen de Verenigde Staten wel eerst flink baalden. Maar goed: vorig jaar was het gat met Amerika nog best groot, nu zaten we er dichter bij. We zijn dus een flinke stap dichterbij gekomen. Volgend jaar in Rio moeten we maar over ze heen gaan.”
'Het verschil met de Amerikanen is echt heel klein geworden'
Wat was jullie mooiste overwinning? Die zege op gastland Rusland of het verslaan van ‘aartsrivaal’ Italië?
“Italië! Natuurlijk. Daar kan ik niet om heen. Na Rusland hadden we ons doel bereikt en zaten we bij de laatste vier. We waren ook echt beter dan de Russen. Natuurlijk hebben zij het thuisvoordeel, maar als we van ze hadden verloren, hadden we onszelf tekort gedaan. Tegen Italië was gewoon een hele lastige wedstrijd. We begonnen geweldig en namen een 5-2 voorsprong. Uiteindelijk werden het toch nog penalty’s. Als je die dan wint en naar de finale gaat, is dat wel heel erg mooi.”
Maar uiteindelijk verlies je de finale…
“Natuurlijk was het mooi dat we de finale haalden. Van tevoren hadden we niet veel van het toernooi verwacht. Maar ja, als je in de finale staat, wil je hem ook echt winnen natuurlijk. Dan is het zuur als je verliest, daarom baalden we ook in eerste instantie. Maar zoals ik zei: het verschil met de Amerikanen is echt heel klein geworden!”
