Zeventien Nederlanders droegen in de Tour de France ooit het tricot waar elke wielrenner van droomt: de gele trui. Van hen zijn er nog dertien in leven en poseerden er twaalf voor onze camera. Vandaag: Joop Zoetemelk.
3 december 1946, 22 dagen in het geel
“Ik was 23 toen ik mijn eerste gele trui won, in mijn debuutjaar in de Tour van 1970. Het was de etappe van Chambéry naar Grenoble met een paar zware cols zoals de Col du Porte. Ik zat in een kopgroep, we hadden Eddy Merckx gelost. Bernard Thévenet won de etappe. De dag daarna raakte ik hem alweer kwijt, dat was die etappe naar Orcières-Merlette waar Luis Ocaña zo tekeer ging. Uiteindelijk viel Ocaña en won Merckx de Tour.
'Ik had nooit gedacht dat een Touroverwinning zoveel teweeg zou brengen'
Pas nadat ik in 1980 de Tour had gewonnen, ontdekte ik het verschil tussen een eerste en een tweede plaats. Toen ik hoorde van al die bussen met Nederlanders die naar de Champs-Élysées kwamen alleen om mij te zien winnen, realiseerde ik me pas de impact van een Touroverwinning. Ik had nooit gedacht dat het zoveel teweeg zou brengen. Dat zegt Jan Janssen weleens, dat je ook na je dood voor altijd in die lijst van winnaars staat. De Tourzege heeft mij absoluut niet veranderd, ik ben me niet anders gaan gedragen.
Op de foto draag ik mijn allereerste gele trui. Mijn echtgenote Dany vond drie koffers met al mijn truien. Ik heb de mooisten op zolder op een rek gehangen: de eerste gele trui uit de Tour de l’Avenir, de witte leiderstrui van Parijs-Nice en deze eerste gele trui in de Tour.”