Mollema: ‘Ik ben nu eenmaal een nieuwsgierig mens’

Hij debuteerde op z’n achttiende in het eerste van Ajax, werd aanvoerder, drie keer kampioen en in 2016 gekroond tot beste speler van de eredivisie. In 2017 vertrok hij op 24-jarige leeftijd naar Everton. Jonge spelers konden een voorbeeld nemen aan Davy Klaassen, die niet meteen koos voor het grote geld. Toen ging het mis. Bij Werder Bremen is hij op zoek naar eerherstel en een rentree in Oranje. Bij Werder Bremen ben je dit seizoen weer de Davy Klaassen van Ajax geworden. Hoe ben je hier terechtgekomen? “Niklas Moisander, met wie ik drie jaar bij Ajax heb gevoetbald, speelt hier en heeft dezelfde zaakwaarnemer als ik. Tijdens gesprekken over zijn contractverlenging, vorig jaar winter, vroeg Werder of ik wilde komen. Niklas belde me, maar ik wilde niet na een half jaar al weg bij Everton. Zelfs afgelopen zomer had ik de illusie dat ik bij Everton alsnog een eerlijke kans zou krijgen. Maar ik kreeg al snel van de nieuwe trainer te horen dat het beter was als ik weg zou gaan. En Werder wilde me nog steeds hebben.” Koeman Everton leek anderhalf jaar geleden zo’n logische stap. “Dat vond ik ook. Ronald Koeman was er manager geworden en liet weten dat hij mij wilde halen. Ik ben naar zijn huis in Bussum gereden en daar hebben we een uur met elkaar gesproken over mijn beoogde rol. Hij zag mij als een middenvelder die doelpunten zou leveren en voetballend het team beter kon maken. Ik voelde me top na dat gesprek, merkte de laatste weken van het laatste seizoen bij Ajax dat ik toe was aan een transfer. Engeland leek de ideale stap op het juiste moment in mijn carrière en volgens mij dacht iedereen dat. Everton betaalde 27 miljoen euro, voor Premier League-begrippen is dat niets. Eigenlijk klopte alles, ik was 24 en had zes seizoenen bij Ajax gespeeld. Bij de presentatie merkte ik dat iedereen bij Everton heel excited was over mijn komst. Ik had net de Europa League-finale met Ajax tegen Manchester United gespeeld, dat gaf me toch een zekere status.” Waarom lukte het je niet om meteen een vaste waarde te worden? “Het spel was zoals verwacht fysieker, ik merkte al snel dat ik me aan moest passen. Wat me verraste, was dat het combinatiespel veel minder was dan ik had gedacht. En het ontbrak bij Everton aan automatismen. We begonnen de competitie tegen Stoke City, wonnen met 1-0. Na een uur werd ik eruit gehaald. Langzaamaan ging het minder met me, een heel rare gewaarwording, want ik voelde zelf ook wel dat ik beter kon dan ik liet zien. Ik werd gewisseld, begon een keer op de bank en uiteindelijk raakte ik mijn plaats kwijt. Dat vond ik niet terecht. Ik heb in die tijd geregeld met Koeman gesproken. Hij zei dat hij echt vertrouwen in me had en hij drukte me op het hart om vooral rustig te blijven. ‘Het komt goed,’ zei hij steeds. Hij benaderde me niet anders als andere spelers, logisch. Ik kon moeilijk zeggen dat ik moest spelen omdat hij me had gehaald.” En toen werd Koeman eind oktober al ontslagen. “Dat hielp natuurlijk niet. Ik merkte bij het afscheid dat het Koeman wel raakte. David Unsworth werd tijdelijk de nieuwe trainer, hij was ooit zo’n back van de lange slidings. Hij zei meteen dat we het helemaal anders gingen doen. Ik dacht oprecht dat ik een kans zou krijgen. Ik dacht: ze hebben toch niet voor niets 27 miljoen voor me betaald? Misschien een beetje naïef van me. Na de eerste training bleek dat alle spelers die door Koeman waren gehaald niet meer bij de selectie zaten. Het moest bij Everton weer beuken en rennen worden, voetballen boeide die Unsworth niet.” Unsworth was een tussenpaus, uiteindelijk werd Sam Allerdyce de manager. “Weer dacht ik even dat hij er meer voetbal in wilde brengen, maar uiteindelijk bleek dat niet het geval. In de praktijk was het lange ballen naar voren. Na twee weken riep Allerdyce me bij zich en zei dat ik fysiek niet sterk genoeg was om in zijn team te spelen, maar ook dat ik mijn techniek moest verbeteren. Daar kon ik wel tegenin gaan, maar dat had geen nut.” ‘Koeman zei dat hij echt vertrouwen in me had en drukte me op het hart om vooral rustig te blijven. ‘Het komt goed,’ zei hij steeds’ Criminologie Je situatie werd dus uitzichtloos. Waarom ben je in de winterstop niet weggegaan? “Omdat ik niet al na een half jaar wilde opgeven. Eind januari, vlak voor de laatste dag van de transferperiode, begon ik toch te twijfelen. Die ochtend had ik mijn tweede gesprek met Allerdyce gehad waarin hij me zei dat Napoli me heel graag wilde huren met een optie tot koop. Allerdyce raadde me sterk aan om te gaan. Hij dacht: hier ga je toch niet spelen, dus ga maar weg. Ik liet het even op me inwerken en dacht dat een vertrek ook beter zou zijn. Ik ging thuis mijn spullen pakken, maar ineens zei Napoli dat het een nadeel was dat ik niet in de Europa League mocht spelen omdat ik daarin met Everton al had gespeeld. Toen had ik er zelf ook geen goed gevoel meer bij en is de transfer alsnog afgeblazen. Achteraf is het goed geweest, want een vertrek naar Napels zou toch een paniekmanoeuvre zijn geweest. Ik heb dat seizoen bij Everton letterlijk uitgezeten. Zelfs op de training was er soms geen plaats voor me. Als we aan het eind van een training elf tegen elf speelden en er waren 23 of 24 spelers, dan mocht ik naar binnen. Natuurlijk voelde ik me dan nutteloos. Eén keer nog, in maart, waren er zoveel geblesseerden en zoveel zieken dat ik op de bank mocht zitten en nog tien minuten mocht invallen.” Waarom woonde je in Manchester en niet in Liverpool, de stad waar Everton speelt? “Ze zeiden dat je als speler van Everton beter niet in Liverpool kunt wonen, want dan word je de hele dag lastig gevallen. Bovendien was Manchester vlakbij en ook nog eens een heel leuke stad. Ik woonde op vijf minuten lopen van Daley Blind.” Helden Magazine 44 Het eerste gedeelte van het verhaal van Davy Klaassen komt voort uit Helden Magazine 44 waar Kjeld Nuis de cover siert. Nuis is de Held van het Jaar geworden. De tweevoudig olympisch kampioen kent ook de andere kant van de medaille. Verder in de 44ste editie van Helden, Tom Dumoulin over zijn successen, de Tour en de Giro, Virgil van Dijk de aanvoerder van het vernieuwde Oranje en Liverpool, schorttrackster Suzanne Schulting, tennisster Kiki Bertens, de winnaar van de Ronde van Vlaanderen Niki Terpstra, handbalster Yvette Broch, schaatser Sven Kramer, de successen van de Nederlandse sportvrouwen, zwemmer Nyls Korstanje, bokser Peter Müllenberg, Raymond van Barneveld ging in gesprek met Victoria Koblenko, en Frenkie de Jongen vriendin Mikky ontmoeten Wendy Rommedahl. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Puck Pieterse De olympische zilveren medaille leek zondag 28 juli een zekerheidje. Maar toen kreeg Puck Pieterse te maken met een leeglopende band. De weg naar de materiaalpost was te lang waardoor de 22-jarige mountainbikester buiten de medailles viel. Ze werd vierde, waarna ze wel meteen de drie medaillewinnaressen feliciteerde, kort daarna de pers nuchter te woord stond en diezelfde avond aanschoof bij tv-programma Studio Parijs. In de weken erna volgden pleisters op de wond: etappewinst en de witte trui voor de beste jongere in de Tour de France Femmes, plus twee wereldtitels: mountainbiken en onder 23 jaar op de weg. Vanuit haar woonplaats Amersfoort, waar beide regenboogtruien en gouden medailles op een dressoir prijken, blikt ze samen met Helden voor het dubbeldikke jubileumnummer terug. “Met heel veel vertrouwen stond ik aan de start van die olympische mountainbikewedstrijd. Ik ben ook weleens te nerveus, maar de voorbereiding was goed geweest. Ik was blessurevrij gebleven, niet ziek geweest, had goed kunnen trainen en de nacht voor de wedstrijd – zoals meestal trouwens – goed geslapen. Vanaf m’n zeventiende rij ik NK’s, EK’s en WK’s en elke keer startte ik als een van de favorieten. In mei had ik m’n Europese titel nog geprolongeerd. Dus al ben ik jong, ik ben ook best ervaren, ook wat betreft omgaan met druk. En zoals altijd dacht ik kort voor de start ook weer: meer dan je best kun je niet doen. Ik wist dat ik in vorm was. Natuurlijk zijn er altijd wel wat zenuwen, dan ijsbeer ik even en zodra het startschot geklonken heeft, zijn de zenuwen weg. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Jerdy en Kirsten Schouten is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Andries Jonker (60) trainde Nederlandse clubs als Willem II, MVV, Volendam en Telstar. In het buitenland was hij actief als assistent-trainer onder Louis van Gaal bij Barcelona en Bayern München en als hoofdtrainer van VfL Wolfsburg. Sinds vorige zomer is hij bondscoach van de Oranjevrouwen. We nodigden Andries uit in het Rijksmuseum voor de serie Leeuwinnen in het Rijks en stonden stil bij De Nachtwacht van Rembrandt van Rijn. “Als ik in het buitenland kom, dan vallen er altijd twee namen: Johan Cruijff en Rembrandt. Ik noem het genialiteit, zij zijn de uitzondering op de uitzondering. Allebei mensen met uniek veel kwaliteit op hun vakgebied. Mooi dat zij in het buitenland ook zo erkend worden,” zegt Andries Jonker. Terwijl hij voor De Nachtwacht van Rembrandt van Rijn staat in de Eregalerij van het Rijksmuseum in Amsterdam, haalt hij zijn persoonlijke herinneringen op aan het wereldberoemde schilderij. “Ik ben ooit begonnen als gymnastiekleraar in het Amsterdamse onderwijs. Op een van mijn laatste scholen, in de wijk Overtoomse Veld, zaten 123 kinderen. De directeur vroeg of ik met groep acht een aantal weken museumles wilde volgen. Hij wist niet of de overige leraren al die kinderen in de hand konden houden, hij dacht dat ik dat het best kon. We bezochten iedere vrijdagmorgen een museum: het Stedelijk Museum, het Van Gogh Museum, het Rijksmuseum. Weken achtereen was het goed gegaan, tot de laatste week, toen kwam de apotheose. De gids van het Rijksmuseum legde uit hoe De Nachtwacht in elkaar zat. Een jongetje stond voor me, achter het touw, ging naar voren en dook met een razendsnelle beweging onder het touw door. Ik greep hem net op tijd in zijn nek. Ik was niet de enige die oplette, er ging een alarm af en van alle kanten kwam beveiliging aanrennen. Het jongetje moest huilen. Op de weg terug naar school vroeg ik wat hij van plan was. Hij zei: ‘Die meneer zei dat het geschilderd is, maar dat kan helemaal niet, ik wilde voelen of het echt zo was.’” Rondleider Hugo Penning beaamt: “Soms geloof je niet dat het met een mensenhand geschilderd is. Het contrast tussen licht en donker is bijzonder. Dat heeft Rembrandt gedaan omdat hij weet dat mensen eerst naar het licht kijken en dan pas wat er te zien is in het donker. Eerst zien we die twee mannen, dan realiseren we ons: zij zijn de baas, dan zien we het meisje, en dan pas de rest van het schilderij. Rembrandt was in die tijd een moderne kunstenaar.” Andries: “Ik snapte wel dat het jongetje het schilderij wilde voelen, hoor. Ongelooflijk wat schilders in die tijd gepresteerd hebben. Ik kan me heel goed voorstellen dat zo’n ventje dacht: dit kan niet, ik word in de maling genomen.” Johan Neeskens Je bent al jaren werkzaam in het voetbal, maar schopte het zelf niet tot profvoetballer... “Ik kom uit Amsterdam-Noord, van Blauwe Zand, bepaald niet de beste wijk. Mijn broer en ik zijn met heel veel liefde opgevoed door mijn ouders. Wij mochten alles doen wat we wilden, daar moest alles voor wijken. Ik wist als jong jochie zeker dat ik profvoetballer zou worden. Op mijn zeventiende kwam ik bij Volendam terecht. In die tijd mochten er vijf van buiten Volendam meedoen, maar aan het einde van het seizoen moest ik vertrekken. Ik vond het heel erg dat ik weg moest en dat mijn droom opzijgezet moest worden. Johan Neeskens was mijn idool, zo’n soort speler was ik als kleine jongen ook. Achteraf was ik gewoon niet goed genoeg. Toen ben ik vol voor de Academie voor Lichamelijke Opvoeding gegaan.” Als trainer stond je aan het roer van Willem II, MVV en Volendam, was actief in het buitenland als assistent-trainer onder Louis van Gaal bij Barcelona en Bayern München en werd later hoofd van de Arsenal Academy en hoofdtrainer bij VfL Wolfsburg en Telstar. Hoe kijk je terug op je carrière? “Ik ben iemand die met jongens, meisjes, mannen en vrouwen kan werken, in het mastje van het betaald voetbal, bij een club als Telstar of MVV, maar ook in de wereldtop kan werken. Dat duidt op aanpassingsvermogen. Ik kom uit een eenvoudige buurt, heb me aan de grote wereld moeten aanpassen. De Champions League finale in 2010 met Bayern München is mijn hoogtepunt en tegelijkertijd mijn dieptepunt, omdat we hem verloren van Inter Milaan. Het doet nog steeds pijn, maar wat een mooi jaar hadden we beleefd.” Hoe is jouw band met Louis van Gaal? “Louis en ik hebben een heel goede band, vanaf het moment dat we elkaar voor het eerst ontmoetten. We hebben wederzijds respect en zijn open tegen elkaar. We kwamen elkaar vorig jaar tegen in Zeist, toen ik was aangesteld als bondscoach van het vrouwenteam. Hij vertelde mij hoe het met zijn gezondheid was, dat hij prostaatkanker had, draaide niet om de hete brij heen. Louis en ik zijn geen vrienden die bij elkaar over de vloer komen. Op het moment dat ik iets nodig heb of andersom, dan staan we voor elkaar klaar. Na drie interlandperiodes met de Oranjevrouwen belde ik hem op met wat vragen, hoe hij bepaalde dingen zou doen en deed met de mannen. We hebben een bijzondere verstandhouding gebaseerd op veel vertrouwen.” 'Na elke WK-wedstrijd heb ik Van Gaal een kort bericht gestuurd, met mijn waarnemingen en bevinding, dan kon hij daarmee doen wat hij wilde' Waarom heeft Van Gaal jou niet gevraagd als assistent bij het Nederlands elftal toen hij na het EK in 2021 Frank de Boer opvolgde als bondscoach? “Louis is heel goed in staat om naar zichzelf te kijken. Hoe hij wil dat het team functioneert en wie en wat hij daarvoor nodig heeft. Louis legde uit dat wij dezelfde kleur zijn, dat wij in bepaalde situaties exact hetzelfde reageren en dat hij graag iemand wilde die op een wat vriendelijkere manier kon reageren. Als een speler te laat komt, zitten wij er direct bovenop: ‘Waarom ben je te laat?’ Maar dat kun je ook anders doen, iets vriendelijker. Ik was niet verbaasd en kon me volledig in zijn keuze vinden.” Helden Magazine 65 Het eerste gedeelte van het verhaal van Andries Jonker komt voort uit Helden Magazine 65. Er is volop aandacht voor de wintersporten én ook voor voetbal. Frank Rijkaard geeft sinds lange tijd weer eens een interview en spreekt onder meer over Cruijff, het Nederlands elftal en Lionel Messi. In deze editie lees je ook een uitgebreid interview met Lois Abbingh en Tess Lieder – voorheen Wester -. De handbalcollega’s zijn vriendinnen, schoonzussen en sinds kort ook allebei moeder. Daarnaast spraken we met Dávid Hancko en Kristyna Pliskova. De een is een grote aanwinst voor Feyenoord, de ander is toptennisster. Én een gesprek met de populairste schaatser van dit moment, Jutta Leerdam. Verder interviews met de succesvolste Nederlandse olympiër ooit: Ireen Wüst, de eerste keeper op het afgelopen WK: Andries Noppert, twee grootheden in het rolstoeltennis: Diede de Groot en Esther Vergeer. Shorttrackster Xandra Velzeboer gaat als een komeet én Joep Wennemars is keihard bezig om uit de schaduw van zijn vader Erben te treden. Ook heeft het voetbalvirus nog altijd Guus Hiddink in zijn greep, werden Marc van de Kuilen en Luuk Veltink vrienden door het noodlot, verteld Juul Franssen over haar strijd met de judobond én spreekt Victoria Koblenko met olympisch kampioen openwater Ferry Weertman. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 65 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.