Voor veel mensen is Richard Krajicek een held. Door zijn prestaties als tennisser, maar ook door al het werk dat hij verricht met zijn Foundation. De toernooidirecteur van het ABN AMRO World Tennis Tournament en Wimbledon-winnaar sprak begin 2014 met Helden over zíjn helden en inspiratiebronnen.
Het leven van Richard Krajicek beperkte zich toen hij jong was tot school en tennis. Niet zo vreemd dat zijn helden in zijn jeugd uitsluitend tennissers waren. Boven zijn bed hingen posters van John McEnroe. Toen Krajicek tien jaar was, kreeg hij de kans tijdens een clinic in Engeland om te tennissen met zijn idool. Na afloop mocht hij op de foto met zijn held.
McEnroe was een geweldige tennisser, maar ook iemand die zich kon gedragen als een hork op de baan. “Ik kon me ook laten gaan op de baan, stond geregeld te huilen. Mijn vader zei altijd dat ik niet goed kon tennissen als ik me slecht gedroeg. McEnroe was dan mijn tegenargument, hij kon zich slecht gedragen én winnen. Hij gebruikte zijn boosheid om zich op te peppen. Voor mij ging die vlieger niet op, ik ging juist slechter spelen.”
'Borg was niet alleen heel goed, hij bleef ook altijd zo rustig'
In zijn slaapkamer hingen ook posters van de tegenpool van McEnroe: de stoïcijnse Björn Borg. “Hem vond ik toch het gaafst van allemaal, hij was echt mijn jeugdheld. Borg was niet alleen heel goed, hij bleef ook altijd zo rustig. Ik bewonderde hem daar echt om.”
In 2010 schreef Krajicek een boek over de, in zijn ogen, negentien beste tennissers aller tijden. “Ik wilde Borg op één zetten, maar heb me toch om laten praten. Veel mensen zeiden dat als ik Roger Federer niet op de eerste plaats zou zetten, het boek ongeloofwaardig zou zijn… Ik ben gezwicht, zette Borg op twee en daar heb ik nog spijt van. Borg is voor mij de beste ooit.”
In zijn telefoon heeft Krajicek een foto met zijn jeugdidool. Tijdens zijn profcarrière, die duurde tot halverwege 2003, ontmoette hij Borg nooit, die kans kwam pas toen hij meedeed aan toernooien op de Senior Tour. “Je hebt soms dat je teleurgesteld wordt als je eindelijk jouw held ontmoet, dat was met Björn niet het geval. Zo’n aardige, relaxte man.”
Beeld: Maurits Giesen