Epke Zonderland won al alles wat er te winnen viel. Ondanks alle successen is hij geen steek veranderd. Helden sprak hem in aanloop naar de WK, die morgen begint in het Chinese Nanning.
De prijzenkast van Epke Zonderland puilt uit dankzij al zijn kunst- en vliegwerk aan, vooral, de rekstok. Hij werd twee maal Europees kampioen op rek, pakte in Londen natuurlijk op fenomenale wijze olympisch goud op zijn geliefde turntoestel en vorig jaar in Antwerpen won hij na twee zilveren WK-medailles de laatste nog ontbrekende grote hoofdprijs: de wereldtitel op rek. Op zijn 28ste heeft duizendpoot Epke, die naast zijn sport ook nog 'gewoon' een studie geneeskunde volgt, dus alles gewonnen wat er te winnen valt.
Ook op brug ziet Epke mogelijkheden voor zichzelf
Er is ook nog wel wat te wensen, laat hij weten als Helden Magazine in aanloop naar de WK in Nanning bij hem op bezoek komt in Heerenveen. Natuurlijk wil hij graag op 13 oktober, op de slotdag van de WK, nog een keer die gouden plak om zijn nek gehangen krijgen. En op de Spelen in Rio, waar hij waarschijnlijk afzwaait, wil hij de olympische titel prolongeren. En daarnaast focust hij zich naast rek ook op brug, waarop hij bij de EK brons won. Ook op dat toestel ziet hij mogelijkheden voor zichzelf.
“Ik focus me ook erg op brug. Het gaat al erg goed, maar ik denk dat ik richting de Spelen in Rio nog wel een stap kan maken. Ik hoop in Rio ook op brug voor een medaille te gaan. De moeilijkheidsgraad kan nog omhoog, daar heb ik gelukkig nog wel de tijd voor. Mijn sterke punt op brug is mijn netheid. Dat is dus het tegenovergestelde met rek. Daar moet ik het juist hebben van de hoge moeilijkheidsgraad en is er nog wat te winnen op de netheid.”
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
'Ik ben niet iemand die hoog van de toren blaast'
Sta jij erbij stil dat je wellicht die kick van de Spelen in Londen nooit meer mee gaat maken in je leven? Dat je de grootste kick in het leven al hebt gehad.
“Zo kun je het zien. Je kunt het ook van de positieve kant bekijken. Ik heb het allerhoogste bereikt in mijn sport en dat geeft zoveel voldoening. Je hebt mensen die altijd meer willen. Ik denk na weer een succes geregeld: misschien was dit wel de laatste keer dat ik zo succesvol was. Doordat ik er zo in sta, geniet ik ook heel veel van het succes en is het makkelijker te accepteren dat ik straks verder moet met mijn leven. Ik hoef niet de extremen op te zoeken om na mijn turncarrière het gevoel van die adrenalinekick van het winnen van olympisch goud of de wereldtitel weer te benaderen.”
Zeg jij weleens keihard voor een wedstrijd: 'Ik ben gewoon de beste.'
“Nee, ik zou eerder achteraf zeggen dat ik de beste was.”
Lekker makkelijk!
“Ik ben niet iemand die hoog van de toren blaast. Ik vind het wel wat hebben, hoor, mensen die zoveel zelfvertrouwen hebben dat ze voor een wedstrijd al zeggen dat ze de beste zijn. Maar dat moet wel bij je passen. Er zijn bij mij altijd wel twijfels, daardoor blijf ik heel scherp. Als ik ga roepen dat ik de beste ben, vergeet ik misschien kritisch naar mezelf te blijven kijken. Een beetje onzekerheid is nooit weg, dat motiveert om keihard te blijven trainen. Die twijfels zorgen ervoor dat je niet eenmalig succesvol bent, maar dat je over een langere periode aan de top kunt blijven.”
Je bent heel bescheiden, oogt soms zelfs een beetje verlegen.
“Er zit wel wat verlegenheid in mij. Als ik weet dat mensen niet naar me kijken, ben ik vrijer.”
Verdwijnt die verlegenheid nu je succesvol bent?
“Niet meteen. Door de successen speelt het me minder parten. Ik heb nu iets om op terug te vallen. Ik kan denken: wat kan mij het schelen wat iedereen van me denkt, ik heb een mooi leven en thuis ligt olympisch goud. Maar de verlegenheid is toch niet helemaal verdwenen. Zoals ik me soms ook onzeker blijf voelen. Ik had dat ook toen ik gevraagd werd voor het tv-programma College Tour. Ik vond het heel eervol dat ze bij mij uitkwamen. Als je ziet wat voor grote namen daarin te gast zijn geweest, allemaal heel interessante mensen. Vroegen ze mij, ik ben nog niet eens dertig, studeer nog… Ik dacht vooraf: komen er wel mensen op mij af, zal de collegezaal niet leeg blijven?”
Het volledige interview met Epke Zonderland staat in Helden Magazine 23 dat nu in de winkels ligt en via de site te bestellen is. Het interview is ook los te koop via Blendle