Held van het Jaar 2024

Ook in 2024 brengen we de bijzondere prestaties en verhalen van sporthelden die inspireren en verschil maken onder de aandacht. Van indrukwekkende sportieve prestaties tot maatschappelijke betrokkenheid en uitspraken over lastige onderwerpen. Het afgelopen jaar stond vol met onvergetelijke momenten. Nu rest ons de vraag. Wie volgt Quilindschy Hartman op en wordt de Held van het Jaar 2024?

Worthy de Jong is door jullie verkozen tot de Held van het Jaar 2024. Worthy was één van de grote sterren tijdens de Spelen in Parijs. Hij bezorgde de Nederlandse 3×3 basketballers met een punt in de slotseconden, de gouden medaille.

Tijdens de uitzending van Tijd voor Max kreeg hij de cheque voor zijn eigen Schoolplein14 uitgereikt uit de handen van Barbara Barend. Met Schoolplein14 wordt het schoolplein weer aantrekkelijk gemaakt, door in samenwerking met de school en haar leerlingen lijnen en kleurvlakken (coatings) op de grond en muur aan te brengen. Met een kleurrijk plein worden kinderen uitgedaagd om spelletjes te spelen buiten, zodat ze op een natuurlijke manier in beweging blijven. Voor het Schoolplein14 mag Worthy zelf een mooie plek uitzoeken.

De Held van het Jaar is een samenwerking tussen de Johan Cruyff Foundation en Helden. De winnaar ontvangt onder andere een Schoolplein14 cadeau. Tot dat de winnaar bekend is, lees je onderstaand alle nominaties door. Met de winnaars van de vijf jaarabonnementen op Helden Magazine wordt per e-mail contact opgenomen.

Tristan Bangma

Tristan Bangma maakte tijdens de Paralympische Spelen in Parijs grote indruk door goud te winnen in zowel de wegwedstrijd voor visueel beperkten, de vier kilometer achtervolging op de baan als de tijdrit op de weg. Twee weken na de Spelen voegde hij hier op het WK in Zürich nog twee wereldtitels aan toe. En dit alles deed hij met slechts 1% zicht. Op achtjarige leeftijd werd bij Tristan de diagnose opticus atrofie gesteld, een aandoening waarbij zijn oogzenuwen worden aangetast. Hoewel zijn zicht steeds verder achteruitging, weerhield zijn aandoening hem er niet van om zijn droom na te jagen: professioneel wielrenner worden. Vanaf 2014 ging het hard met Tristans carrière. Samen met zijn voormalig piloot Teun Mulder en zijn huidige piloot Patrick Bos vergaarde hij tal van gouden medailles. Hij won meerdere WK-medailles en behaalde goud op de Spelen van Rio en Tokio. Tristan lijkt niet te stoppen.

Joy Beune

De verwachtingen rond Joy Beune waren vanaf de junioren al hoog. Op de WK junioren in 2017 en 2018 won ze meerdere gouden medailles en reed Joy juniorenwereldrecords. Ireen Wüst zei grappend dat de concurrentie maar beter bij voorbaat op kon geven als Joy de overstap zou maken naar de senioren. Maar zo makkelijk ging die overstap niet. Het afgelopen jaar veranderde alles voor Joy. Tijdens de WK Afstanden in Calgary was ze veruit de sterkste vrouw. Ze won goud op de ploegenachtervolging, brons op de 1500 meter en verraste door topfavoriet Irene Schouten te verslaan op de 5000 meter. Haar goede prestaties trok Joy door op de WK Allround in Inzell. Ze won de 1500, 3000 en 5000 meter en pakte de wereldtitel. Haar geduld is beloond: Joy Beune is nu de te kloppen vrouw in het schaatsen.

Marit Bouwmeester

De afgelopen drie jaar waren turbulent voor Marit Bouwmeester. Ze werd moeder van dochter Jessie-Mae, keerde terug op het water en plaatste zich ternauwernood voor de Spelen. Daar liet ze zien waartoe alleen de allergrootsten in staat zijn. Na goud in Rio, zilver in Londen en brons in Tokio, voegde ze in Marseille een tweede gouden medaille aan haar indrukwekkende palmares toe. Volgens Marit was dit haar mooiste medaille tot nu toe. In de jubileumeditie van Helden sprak Marit openhartig over de moeilijke jaren die achter haar liggen. “Ik heb momenten gehad waarop ik me afvroeg: is dit het allemaal waard?” vertelde ze. Dankzij haar opofferingen mag ze zich nu de meest succesvolle zeilster op de Olympische Spelen noemen. Oftewel: de GOAT.

Saïd Bouzambou

Het verhaal van Saïd Bouzambou is er een uit een jongensboek. Voetballer worden was lang een illusie voor hem. Saïd groeide op in armoede en er was geen geld voor contributie voor een voetbalclub of voor voetbalschoenen. Het Jeugdsportfonds betaalde uiteindelijk zijn contributie, en Saïd schreef zich op zijn 12e in bij zijn eerste voetbalclub. Inmiddels zet hij zich in voor het fonds om kinderen die in eenzelfde situatie zitten te helpen. Zijn voetbalhoogtepunt bereikte hij afgelopen jaar. Eerst dwong de Nederlandse zaalvoetbalploeg voor het eerst in 24 jaar kwalificatie voor het WK af, om daar vervolgens te schitteren en door de groepsfase te komen. Een droom die lang voor onmogelijk werd gehouden.

Bregje en Noortje de Brouwer

Het jaar van Noortje en Bregje de Brouwer had niet veel beter kunnen uitpakken. Het begon in februari, toen ze voor een verrassing zorgden door op de WK in Doha zilver te pakken. In juni kwamen daar twee Europese titels bij, en op de Spelen gingen ze ervandoor met een bronzen plak. De zusjes hebben daarnaast ook roerige maanden achter de rug. Noortje had veel last van een droge mond, dorst en veel gewichtsverlies. Na bloedonderzoek bleek ze diabetes type 1, oftewel suikerziekte, te hebben. "Ik denk dat we juist uit het negatieve onze kracht hebben gehaald. We zijn mentaal supersterk,” zei Bregje daar eerder over. De twee schreven dit jaar historie en laten Nederland kennismaken met het synchroonzwemmen.

Caspar Corbeau

Hij werd geboren en getogen in de Verenigde Staten, maar mocht vanwege zijn Nederlandse grootouders al twee keer uitkomen voor Nederland op de Spelen. In Parijs leverde dat hem zelfs een bronzen medaille op bij de 200 meter schoolslag. Met zijn schoenmaat 49 en zijn lengte is hij een opvallende verschijning in het Sloterparkbad, waar hij samen met Arno Kamminga, Kenzo Simons en Tes Schouten trainde onder begeleiding van zwemcoach Mark Faber. In 2017 kon de toen 16-jarige Caspar al bij Talent TeamNL meedoen aan het Europees Jeugd Olympisch Festival. Wat hem het meeste bijbleef? De yell: "Oranje Boven." Hij liet de tekst boven op zijn rechterarm tatoeëren. Later kwam daar ook nog de oranje leeuw bij. Caspar Corbeau lijkt de toekomst van het schoolslagzwemmen in zijn handen te hebben.

Karolien Florijn

Karolien Florijn is een klasse apart in de skiff. Voorafgaand aan de Spelen was ze de grote favoriet voor goud. En aan die favorietenstatus gaf ze perfecte opvolging; haar gouden medaille kwam geen moment in gevaar. Ze zorgde zo voor het eerste Nederlandse skiffgoud ooit bij de vrouwen. Na de Spelen was het nog niet op voor Karolien. Op de nieuwe WK Coastal, voor de kust van Genua, won ze ook nog eens goud met de dubbel vier. Karolien staat symbool voor de Nederlandse roeiploeg, die in Parijs grote indruk maakte op de wereld. Wat kunnen we nog meer van haar verwachten de komende jaren?

Cody Gakpo

Cody Gakpo nam tijdens het EK van afgelopen zomer Oranje bij de hand. Hij werd gedeeld topscorer van het EK en was de grote man voor Oranje. Ook bij Liverpool lijkt hij zijn draai helemaal gevonden te hebben. Onder de nieuwe trainer Arne Slot is Cody belangrijk. The Reds staan mede door zijn sterke spel zowel bovenaan in de Premier League als in de Champions League. Ruimte om naast zijn schoenen te gaan lopen is er niet, want de concurrentie is moordend, zo gaf Cody ook al aan bij Viaplay: “Mo (Mohamed Salah) speelt al acht jaar bij Liverpool en scoort bijna iedere wedstrijd! Dan is er heel weinig ruimte om naast je schoenen te lopen. Het is ook iets wat ik niet zou willen.” We gaan de komende jaren nog veel zien van Cody, dat lijkt zeker.

Sifan Hassan

5, 10 en 42 kilometer lopen in een tijdsbestek van nog geen week is voor de meeste mensen een onmogelijke opgave. Laat staan op alle afstanden een medaille winnen. Voor Sifan Hassan ligt dat net even anders. Sifan gaat altijd voor het onmogelijke. Zo ook op de Spelen in Parijs. Nadat ze op zowel de 5 als de 10 kilometer al een bronzen plak had gewonnen, bewaarde ze het beste voor het laatst. Op de laatste dag van de Spelen zorgde ze ervoor dat iedereen weet wie ze is. Ze klokte een tijd van 2:22:55 en ontsnapte in de laatste minuten van de wedstrijd uit de kopgroep van drie. Sifan Hassan is de vrouw die alles kan.

Worthy de Jong

Als je voorafgaand aan de Spelen had verteld dat Nederland schreeuwend voor de televisie zou staan voor het 3×3 basketbal, was je voor gek verklaard. Toch gebeurde het. Het Nederlandse team, met Jan Driessen, Dimeo van der Horst, Arvin Slagter en Worthy de Jong, kwam verrassend in de finale terecht, waar tegen Frankrijk werd gespeeld. Het was een spannende wedstrijd waarin Worthy de Jong de hoofdrol opeiste. In de overtime maakte hij met een buzzerbeater het winnende punt en bracht zo de gouden olympische droom van het 3×3-basketbalteam tot leven. Na zijn winnende punt in de olympische finale verliet hij Parijs als nationale held. Vier dagen na zijn gouden medaille keerde Worthy terug naar de Bijlmer, waar het voor hem allemaal begon. Hordes kinderen stonden om hem heen om ook een blik te werpen op de gouden plak en op de foto te gaan met Worthy. Op de basketbalveldjes in het Nelson Mandelapark roept tegenwoordig niemand meer dat ze LeBron James willen zijn; Worthy de Jong is "the man to be."

Wesley Koolhof

Een jaar geleden besloot dubbelspecialist Wesley Koolhof een punt te gaan zetten achte zijn tenniscarrière. In 2022 had hij al de nummer één positie op de wereldranglijst bereikt en zijn eerste Grand Slam-titel veroverd op Wimbledon. Het leek het perfecte moment om de cirkel rond te maken. Maar niets was minder waar. Tijdens de Davis Cup-finales hielp Koolhof, samen met Botic van de Zandschulp en Tallon Griekspoor, Nederland voorbij de eeuwige kwartfinale-barrière en stuurde daarmee Rafael Nadal officieel zijn tennispensioen in. Stoppen op je hoogtepunt noem je dat.

Suzan Lamens

Voor het eerst sinds 2021 zijn er weer twee Nederlandse vrouwen in de top-100 van het tennis te vinden. Na Arantxa Rus is Suzan Lamens hard op weg om naam voor zichzelf te maken. In het Japanse Osaka beleefde ze deze maand het hoogtepunt van haar tenniscarrière tot nu toe. Op het WTA-toernooi in Osaka verraste ze door er met de titel vandoor te gaan. Door haar titel dringt Suzan dus de top-100 binnen. Een speciaal moment dat grote voordelen met zich meebrengt. Ze hoeft geen kwalificaties meer te spelen, en dus lijkt haar debuut op een Grand Slam een kwestie van tijd. Ook op de Billie Jean King Cup stal Suzan de show. Dankzij haar inspanningen mag Nederland zich in april 2025 melden voor de Qualifiers. Met Suzan in de gelederen lijkt de toekomst van het Nederlandse vrouwentennis veelbelovend.

Harrie Lavreysen

Het lijkt dit jaar niet op te kunnen voor Harrie Lavreysen. In aanloop naar Parijs was hij duidelijk in zijn ambities: drie keer goud. En zo werd de term Harrie Hattrick geboren. Zoals we van Harrie gewend zijn, liet hij niks heel van zijn concurrentie. Er was goud op de teamsprint, individuele sprint en op de keirin. Dat hij de hoge ambities waar kon maken, maakt het alleen maar mooier. Harrie Lavreysen was op alle onderdelen onverslaanbaar. Een trilogie die slechts twee keer eerder is voorgekomen. Na de Spelen was het nog niet genoeg. Op de WK in Denemarken voegde hij drie wereldtitels aan zijn palmares toe. Harrie kwam hiermee op zestien wereldtitels en is daarmee de beste baanwielrenner aller tijden.

Joanne van Lieshout

Afgelopen april werd Joanne van Lieshout wereldkampioen in de klasse tot 63 kilogram. Het zorgde ervoor dat de Nederlandse judowereld na 15 jaar weer een vrouwelijke wereldkampioen rijker is. En dat alles deed ze op slechts 21-jarige leeftijd. In de halve finale wist ze de Canadese nummer 1 van de wereld al uit te schakelen met een ippon. In de finale won ze van de Poolse Szymanska. Bij de junioren had Joanne al vaker haar klasse laten zien. Twee keer werd ze op jeugdniveau wereldkampioen en vorig jaar pakte ze bij de senioren haar eerste bronzen plak. Op de Spelen ging het mis, maar dat Joanne een mooie toekomst voor zich heeft, lijkt een zekerheid.

Bente Rogge

Nadat Bente Rogge met de waterpoloploeg eerder in 2023 al goud won op het WK, volgde in januari goud op het EK. Afgelopen zomer voegde ze daar ook nog een bronzen plak op de Spelen aan toe. Het contrast met de Spelen in Tokio had niet veel groter kunnen zijn voor Bente. De vorige bondscoach besloot haar op het laatste moment thuis te laten voor de Spelen. Onder de huidige bondscoach, Evangelos Doudesis, is ze een vaste waarde. Bente en haar zusje Lieke zijn steunpilaren van het succesteam. Vooral op het EK stal ze de show. Bente, die altijd opvalt door haar verdedigende kwaliteiten, werd ineens de matchwinner door in de slotseconden van de finale de winnende treffer te maken.

Sharon van Rouwendaal

Sharon van Rouwendaal domineert al jaren het openwaterzwemmen bij de vrouwen, en de Olympische Spelen in Parijs vormden geen uitzondering. Langs de oevers van de Seine bereikte ze als eerste de finish bereiken. Het leverde Sharon haar derde olympische medaille op bij de tien kilometer. Na zilver in Tokio en goud in Rio de Janeiro, voegde ze in Parijs opnieuw goud aan haar palmares toe. Daarmee schrijft ze geschiedenis: nooit eerder won een atleet tweemaal goud in het olympische openwaterzwemmen. Haar derde olympische medaille kwam na een periode van intens verdriet, waarover ze openhartig sprak in Helden, de podcast. Na jaren waarin alles in het teken stond van zwemmen, lijkt Sharon nu klaar voor een nieuw hoofdstuk in haar leven.

Irene Schouten

De koningin van de Winterspelen nam dit jaar afstand van de troon. Na acht EK-medailles, dertien wereldtitels en vijf olympische medailles zette Irene Schouten in februari een punt achter haar carrière. Irene vond het tijd voor andere dingen dan schaatsen. Nog een keer alles geven voor de Olympische Spelen, dat wilde ze niet meer. Haar afscheid nam Irene in stijl. Op de WK Afstanden in Calgary won ze goud op de ploegenachtervolging, de 3000 meter en de massastart. Vooral op het laatste onderdeel maakte ze indruk. Ze ging onderuit in een van de eerste rondes en haar race leek voorbij. Maar Irene geeft nooit op. Ze kwam terug en won met hulp van Marijke Groenewoud toch nog de race. Typerend voor haar imposante carrière.

Max Verstappen

Max Verstappen is afgelopen weekend voor de vierde keer wereldkampioen in de Formule 1 geworden. Door in de Grand Prix van Las Vegas voor Lando Norris te eindigen, heeft de McLaren-coureur geen kans meer om Verstappen in de komende races in te halen op de ranglijst. Het seizoen was spannender dan de afgelopen twee jaar, waarin Verstappen vrijwel het hele kampioenschap domineerde. Dit jaar kende de Red Bull-bolide soms technische kuren, en even leek het erop dat Norris de beste papieren had om het seizoen spannend te maken. Desondanks liet Max Verstappen wederom zien waarom hij de beste coureur op de grid is. McLaren en andere teams zullen ongetwijfeld blijven jagen op Red Bull, maar Verstappen heeft bewezen dat hij niet zomaar van zijn troon te stoten is.

Heb je vragen over de Held van het Jaar 2024 verkiezing? Een overzicht van de meest gestelde vragen met antwoorden vind je hier.