Merijn Zeeman (42) is de sportief-directeur van Team Jumbo-Visma en een van de architecten van de beste wielerploeg ter wereld. We spraken hem in aanloop naar de Tour over zijn onvoorwaardelijke liefde voor de fiets.

“Ik probeer nog vijf keer in de week te fietsen, rij vaak hetzelfde rondje, in de omgeving van Bussum waar ik woon. En het mountainbikeparkoers van Lage Vuursche is ook vlakbij en daar ben ik ook geregeld te vinden. Ik fiets meestal alleen. Als je zo’n drukke baan hebt als ik, dan is het fijn om het hoofd leeg te maken op de fiets. Ik gebruik de rit vaak om te reflecteren en mijn gedachten te ordenen.

De liefde voor de fiets begon in de jaren tachtig. Ik volgde de Tour, herinner me nog de sprints met Mathieu Hermans en Jean-Paul van Poppel, maar Steven Rooks was m’n grote held. Ik ben geboren in Alkmaar en Steven komt uit de buurt, uit Warmenhuizen, dus was ik voor hem. De Tour van 1988 heb ik goed gevolgd. Pedro Delgado won, Steven werd tweede. In die tijd ben ik ook voor het eerst in het echt naar een Tour-etappe gaan kijken met mijn moeder. De aankomst was in Bordeaux, we stonden in de buurt op een camping. Het was bij de finish zo afgeladen vol dat we uiteindelijk boven op een gebouw zijn gaan staan. We konden de finish zien, maar de afstand was zo groot dat ik geen renner herkende. Alleen de gele trui kon ik eruit pikken. Desondanks maakte het veel indruk, ik ervoer voor het eerst de grootsheid van de Tour.
Dat ik in het wielrennen terecht ben gekomen, heb ik vooral te danken aan Paul Tabak, die nog steeds actief is in het amateurwielrennen. Ik voetbalde en schaatste in m’n jeugd. Paul was mijn schaatstrainer en was ook coach van een groep wielrenners bij BRC Kennemerland uit Beverwijk. Hij vertelde dat het voor het schaatsen goed was als ik in de zomer ging fietsen.
Wielrennen is voor mij een diepgewortelde passie geworden. Eerst was ik wielrenner en op m’n 22ste ging ik al aan de slag als ploegleider. Als sportief-directeur bij Team Jumbo-Visma ben ik nu op een niveau actief waarvan ik weet dat ik er 24/7 mee bezig moet zijn. Altijd denk ik: hoe kunnen we nog beter worden? Dat vind ik prachtig om te doen, maar het is ook erg intensief.

Het volledige verhaal lezen? Je kunt het magazine in de winkel halen óf online bestellen!