Justin Kluivert (18) maakt een stormachtige ontwikkeling door. Een jaar geleden debuteerde hij in Ajax 1, inmiddels is de vleugelaanvaller niet meer uit de basis weg te denken. Helden volgde hem de afgelopen zes maanden.
Het is januari en we staan aan de vooravond van de tweede seizoenshelft. “Hoe zal ik juichen zondag als ik heb gescoord?” vraagt Justin Kluivert uitdagend als we klaar zijn met de fotoshoot in de bestuurskamer op De Toekomst. De vleugelaanvaller gaat vol vertrouwen De Klassieker tegemoet die dat weekend op het programma staat. Hij zegt met zijn duim en wijsvinger het oké- gebaar te maken als hij scoort tegen Feyenoord. Op dat moment loopt Ajax-coryfee Sjaak Swart langs de openstaande deur. “Houd je aan je woord, hè,” roept hij. “Natuurlijk meneer,” antwoordt de jonge voetballer lachend. “Mooi, toch?” zegt Justin na hun onderonsje als hij afscheid van ons neemt. “Mannen als Sjaak Swart zien me hier al vanaf de F’jes rondlopen, hebben me zien opgroeien. Ik vind het leuk om met ze te spreken en mijn successen met hen te delen.”
Justin ontkomt daarbij niet aan de vergelijkingen met zijn vader Patrick, die in 1995 als achttienjarige spits namens Ajax de enige goal scoorde in de Champions League-finale tegen AC Milan. “Ik ben die vergelijkingen nog niet zat, hoor. Ik vind het leuk, ben trots op mijn achternaam. Maar ik ben wel een ander persoon en mijn eigen carrière aan het maken. In het begin heb ik wel het gevoel gehad dat ik daartegen moest vechten. Over een tijdje moeten mensen juist zeggen: ‘Hé, daar loopt de vader van Justin.’ Lachend: “Maar dat begint al te komen, hoor.”
Tekst gaat verder onder de foto
SPOTLIGHTS
“Het waren bijzondere maanden. Die heb ik aan Peter Bosz te danken. Hij heeft mij de kans gegeven en die heb ik gegrepen. Maar dat het zo snel zou gaan, had ik nooit verwacht,” zegt Justin als we hem in de zomer na de training spreken over zijn doorbraak, aan de vooravond van de start van het nieuwe seizoen. De media waren lovend over Justin nadat Ajax-trainer Bosz hem in januari 2017 als vervanger van de geblesseerde Amin Younes liet debuteren tegen PEC Zwolle. Twee maanden later maakte hij tegen Excelsior zijn eerste doelpunt in de eredivisie. En Ajax stond in zijn debuutseizoen meteen in de finale van de Europa League, die weliswaar werd verloren. “In de jeugd is het heel normaal dat je met Ajax in toernooien nales haalt. Dat was ik gewend. Die Europa League-finale voelde daardoor eigenlijk ook vrij normaal, maar inmiddels weet ik dat dat niet zo is. Dat het meteen in mijn eerste jaar lukte, is geweldig.”
De jonge voetballer kwam in de spotlights. “Ik merkte dat veel mensen me ineens herkenden op straat. Ik vind dat geen probleem, vind het leuk om mensen blij te maken door even op de foto te gaan. En soms heb ik er wat minder zin in, als ik even rustig wat wil drinken.”
Ook binnen de voetbalwereld trok hij de aandacht. Zoals tijdens de finale van de Europa League, toen Justin een onderonsje had met Manchester United-trainer José Mourinho. Er werd gespeculeerd dat Justin gepolst zou zijn voor een overstap naar de Engelse club. Het lag een tikje anders. Mourinho was assistent in Barcelona toen zijn vader daar speelde en Justin nog een klein ventje was. “Hij vond het gewoon leuk om me te zien, zei tegen me dat ik groot was geworden en dat ik goed bezig was. En ik moest mijn vader de groeten doen.”
Een ander persoon is Justin door alle aandacht niet geworden, vindt hij. “Ik gedraag me niet anders omdat ik nu een profvoetballer ben, ben niet ineens uit de hoogte gaan doen, of zo. Mijn vrienden vinden
dat ook niet.”
In de zomer eindigde ook zijn relatie, sindsdien gaat hij als vrijgezel door het leven. “Ik moest eerlijk zijn en mijn gevoel volgen. Ik wilde haar geen pijn doen. Of het door het afgelopen seizoen en alle veranderingen komt? Dat denk ik niet.”
