Word abonnee

Voetbal

Lieke Martens: ‘Ik wil ook gewoon huisje, boompje, beestje’

Iris Planting

Voetbal

Lieke Martens: ‘Ik wil ook gewoon huisje, boompje, beestje’

door: Barbara Barend & Marlies van Cleeff
30 mei 2023
9 tot 14 minuten lezen

Al jarenlang staat Lieke Martens (30) in de schijnwerpers. Ze werd Europees kampioen in 2017 en in dat jaar uitgeroepen tot Europees- en wereldvoetbalster van het jaar. Ze speelde vijf jaar bij Barcelona, waarmee ze in 2021 de Champions League won. Vorige zomer maakte ze een transfer naar Paris Saint- Germain. Maar een leven in de luwte lonkt ook.

Parijs is de stad van de liefde en de mode. Je woont samen met je verloofde Benjamin van Leer en jullie hond Iki. Is het plaatje nu compleet voor jou?
“Ik ben hier gelukkig met Benjamin en onze hond. Familie en vrienden uit Limburg komen geregeld langs. Mijn ouders houden niet zo van vliegen, hier kunnen ze met de auto of de trein heen. De afgelopen jaren heb ik ze wel gezien, maar ook ontzettend veel gemist. Als er iets aan de hand is, kan ik hen nu bellen en dan zijn ze er vanavond.”

Je woont in Saint-Germain-en-Laye, een klein dorpje net buiten Parijs. Ben je weleens in het centrum van Parijs te vinden?
“Ik vind Parijs heel mooi en binnen twintig minuten ben ik met de trein op de Champs-Élysées. Hier in Saint-Germain- en-Laye is het anders, het is een internationaal dorp, er wonen veel expats, veel Fransen spreken hier Engels. Ik ga geregeld naar de stad om te shoppen of een leuk restaurantje te bezoeken, maar wij zijn het liefst hier. Ik ga iedere dag naar het park om met Iki te lopen. Aan het eind van het park heb je een prachtig uitzicht over de hele stad en zie je de Eiffeltoren.”

Word je herkend in het centrum van Parijs?
“Nee. In Barcelona was dat wel het geval. Het vrouwenvoetbal is zo gaan leven in Spanje, sinds we in 2021 de Champions League wonnen met Barcelona. Een beetje vergelijkbaar met wat er in Nederland gebeurde na het EK in 2017. Op een terras werd ik standaard aangesproken.”

Voorloper

Vanaf het gewonnen EK in 2017 is het Lieke voor, Lieke na. Denk je weleens: wat heb ik al veel meegemaakt?
“Nee, maar dat wordt wel door mijn omgeving tegen mij gezegd, om mij bewust te maken van wat er allemaal is gebeurd. Je zit als voetbalster in een bubbel, maar als je jezelf de beste speelster van de wereld mag noemen, dan mag je daar best bij stilstaan. Het is zonde dat ik me dat pas later realiseerde.”

Je maakte de meest bizarre dingen mee: zat in een privéjet met Lionel Messi en stond vlak daarna op het podium met Cristiano Ronaldo om de prijs voor Europees voetbalster van het jaar in ontvangst te nemen. Later werd je ook nog uitgeroepen tot wereldvoetbalster van het jaar. Wat deed die aandacht met jou?

“Het is nooit een doel geweest om beste voetbalster van de wereld te worden, ik wilde alleen het EK winnen. Het werd een rollercoaster voor mij. Ik had het nooit willen missen, maar van nature ben ik niet iemand die graag op de voorgrond treedt. Ik hou eigenlijk helemaal niet zo van aandacht.”

Wat vond je er lastig aan?
“Dat ik een voorbeeld werd voor jonge meiden vond ik heel leuk. Ik vond het mooi om die extra push voor meiden te zijn, dat ze zagen dat ze echt iets konden bereiken in het vrouwenvoetbal. Maar voetbal is een teamsport, ik heb me nooit meer dan een ander gevoeld, maar ík was degene die de aandacht kreeg. Ik was daardoor ook een uitschieter op commercieel gebied.”

Je had een rol in een tv-reclame van chipsmerk Lays en werd een van de gezichten van sieradenmerk Zinzi. Voelde jij je bezwaard naar andere speelsters?
“Dat niet, maar ik ben een persoon die graag deelt. De focus lag in die tijd vooral op mij. Ik ben blij dat er nu ook andere meiden het gezicht zijn van bepaalde merken. De mannen verdienen al ontzettend veel bij hun club, maar bij de vrouwen is dat niet zo. Als je dan wat bij kunt verdienen met commerciële deals, dan is dat mooi. Ik weet dat ik daarin de voorloper ben geweest en vind het fijn om te zien dat er nu meerdere meiden de vruchten van kunnen plukken.”

Veranderde die aandacht jou, werd je er achterdochtig van?
“Dat niet, maar ik werd wel beperkt in mijn vrijheid. Toen Benjamin en ik een relatie kregen, was dat lastig. Ik zat geregeld in het vliegtuig naar Nederland om hem te kunnen zien. Dan vloog ik liever met Vueling, omdat ik wist dat er meer Spanjaarden in het vliegtuig zaten, dan met Transavia.

Er was ook een tijd dat Benjamin en ik niet meer uit eten gingen, omdat ik dan steeds werd aangesproken. Voor de fans wil ik eigenlijk altijd tijd maken, maar als je elkaar maar anderhalve dag ziet, dan wil ik dat moment even koesteren. Dan bleven we thuis en hoefde ik niemand teleur te stellen.”

Jij had graag een leven in de schaduw gewild. Snap jij een type als Jutta Leerdam, die geen problemen heeft met de schijnwerpers en wel geeft om likes op sociale media?
“Ik heb ook een piek meegemaakt op sociale media, maar had er nog veel meer uit kunnen halen. Ik vind het wel goed zo, ben voetbalster. En niet dat dat nou het belangrijkste is, maar ik begrijp Jutta wel, door in social media te investeren kun je het jezelf financieel ook makkelijk maken voor de tijd na je sportcarrière. Ik denk niet dat ik nog heel hard hoef te werken na het voetbal. Ik mag in mijn handjes knijpen dat ik een van de weinigen ben die dat kan, ik hoop dat er nog velen volgen.”

Offers

Op je vijftiende ging je al uit huis, naar het CTO Talententeam in Amsterdam. Heb jij een normale jeugd gehad?
“Ik heb een mooie jeugd gehad, ben opgegroeid met twee broers en een jongere zus. We hebben hutten gebouwd en ik ging altijd met mijn broers voetballen of skeeleren. Ik was altijd buiten. Ik ben dus zeker kind geweest, maar de puberperiode heb ik overgeslagen. Ik ging nooit uit met vriendinnen. Vijftien jaar lang woon ik al alleen, waarvan de meeste jaren in het buitenland, de helft van mijn leven dus. Ik heb veel gemist in die jaren.”

Je speelde in Nederland, Duitsland, België, Zweden, daarna in Spanje bij Barcelona en nu in Parijs. Hoe groot zijn de offers die je hebt moeten maken?
“Ik heb er nooit moeite mee gehad dat ik verjaardagen en feestjes moest missen, maar nu ik dertig ben, wordt het anders. Vriendinnen gaan trouwen en krijgen kinderen. Een goede vriendin van mij is moeder geworden, maar haar kindje kon ik pas na zes maanden zien.

Ik loop continu achter de feiten aan. Mijn vrienden zijn zo belangrijk voor me, op die momenten wil ik er gewoon bij zijn, maar moet ik ze teleurstellen. Bruiloften en geboortes zijn herinneringen voor het leven. Binnenkort moet ik een bruiloft van een van mijn beste vriendinnen missen. Dat vind ik heel moeilijk.”

Je wordt er emotioneel van. Wat raakt jou nu zo?
“Dat ik moeilijke gesprekken heb met mensen die dicht bij mij staan. Die mensen kwamen voor mij naar Zweden, Barcelona en nu naar Parijs. Zij doen zoveel voor mij, maar ik kan weinig teruggeven.”

Onder vuur

Jij was ook geregeld onderwerp van gesprek. Tijdens het EK vorig jaar, waarin jullie in de kwartfinale werden uitgeschakeld door Frankrijk, was dat ook zo. In de media werd geroepen dat je je beste tijd wel zo’n beetje had gehad. Heb jij moeite met meningen van anderen?
“Er zijn altijd meningen, zeker als je een bepaalde status hebt. Ik heb er alleen moeite mee als het niet feitelijk is. Ik vind het jammer dat journalisten en verslaggevers speelsters in het vrouwenvoetbal niet volgen gedurende het seizoen. Ze weten dan vaak helemaal niet hoe je hebt gepresteerd gedurende het seizoen, maar papegaaien dan een mening na die ze zelf ergens hebben opgevangen.

Voor het EK van vorig jaar had ik een van mijn beste seizoenen ooit. Qua goals en assists stond ik net achter Alèxia Putellas, die al twee keer achter elkaar, in 2021 en 2022, was uitgeroepen tot beste speelster van de wereld. In de voorbereiding op het EK ben ik belangrijk geweest met een goal in de oefenwedstrijd tegen Engeland en twee assist in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Wit-Rusland.

Maar tijdens het EK werd er geschreven en gezegd dat ik een matig seizoen draaide bij Barcelona en kon ik er zogenaamd niks meer van. Dan denk ik: hebben jullie gezien wat ik heb gedaan dit seizoen? Totaal onjuist. Tegenwoordig is het zo: wie de gekste dingen roept, mag op tv. Ik vind dat ver gaan.

Ik vind het belangrijk dat je respectvol en netjes over elkaar praat. Natuurlijk mag je kritisch zijn en over mij zeggen dat ik een slechte wedstrijd heb gespeeld wanneer dat zo is, daar heb ik geen problemen mee, maar soms denk ik: er zitten gewoon bepaalde gedachtes achter bij degene die het roept. Die willen doen aan beeldvorming. Mensen geloven wat er wordt gezegd op tv. Ik ben niet iemand die op de voorgrond wil treden, maar je hoeft ook niet bewust aan mijn poten te zagen.”

Helden Magazine editie 67

Het eerste gedeelte van het verhaal van Lieke Martens komt voort uit Helden Magazine nummer 67, het Sportzomerboek, waar zij de cover siert samen met Mathieu van der Poel, Sifan Hassan, Quilindschy Hartman & Jackie Groenen.

De 67ste editie van Helden is een dubbeldik Sportzomerboek, waarin er volop aandacht is voor de Tour de France voor mannen en vrouwen, het WK voetbal, en het landskampioenschap van Feyenoord.

Verder in Helden 67 uitgebreide interviews met: alleskunner Sifan Hassan in aanloop naar de WK atletiek, baanwielrenner Roy van den Berg, hockeysters Sanne Koolen en Pien Sanders, zwemster Marrit Steenbergen is sterker dan ooit, Kiran Badloe over de metamorfose van windsurfer naar foiler, Botic van de Zandschulp op weg naar de absolute tennistop, coureur en analist Giedo van der Garde over Nyck de Vries en Jos en Max Verstappen, en nog veel meer inspirerende verhalen. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine editie 67!

Wil je geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Abonneer je nu snel en ontvang de Helden Magazine op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Blijf daarnaast op de hoogte van het recentste sportnieuws en leuke winacties door je aan te melden op onze nieuwsbrief en volg ons op onze social mediakanalen.

Delen: