Mike Teunissen (30) veroverde vier jaar geleden de gele trui voor Jumbo-Visma in de openingsrit van de Tour de France. Dit jaar rijdt hij de Tour voor zijn nieuwe ploeg Intermarché- Circus-Wanty. Tijd voor een update.
Zo’n eerste dag bij een nieuwe ploeg, is dat een beetje vergelijkbaar met een eerste schooldag?
“Eigenlijk wel. Het is grappig hoe dat werkt: je krijg op een gegeven moment een lijst met alle namen van mensen die bij de ploeg werken en die ga je stuk voor stuk af. De renners ken je over het algemeen minimaal van gezicht, maar van de mecaniciens en de verzorgers kende ik niemand.
Dus op dat eerste trainingskamp met Intermarché-Circus Wanty voelde het inderdaad als een eerste schooldag. Maar het is bizar hoe snel dat went, gesprekken op gang komen en je iedereen goed leert kennen. En dan merk je vooral hoe superleuk het is om zo’n nieuwe start te maken.
Dat het eigenlijk een verrijking is om in een nieuwe omgeving terecht te komen en nieuwe mensen te leren kennen, in plaats van voor het vijfde jaar met dezelfde jongens aan tafel te zitten. Hoe gezellig ik het ook altijd vond bij Jumbo-Visma, en hoe graag ik die jongens ook mag.”
Waarom wilde je weg bij Team Jumbo-Visma?
“Het was een combinatie van factoren, maar de conclusie was dat de ploeg harder aan het groeien was dan dat ik aan het groeien was. En dat er daardoor toch een aantal ‘gevaren’ op de loer lag voor mij. Qua koersprogramma en rol in de ploeg. Ik ben ambitieus, maar ik moest ook realistisch zijn; er zitten te veel goede jongens bij Jumbo-Visma, dus het was begrijpelijk dat ik er soms niet aan te pas zou komen.
Het was voor alle partijen logisch dat het minimaal zinnig was om met andere ploegen te gaan praten en eens te horen of daar een andere rol voor me weggelegd zou zijn. Toen heb ik met Aike Visbeek, de teammanager van Intermarché-Circus-Wanty, een heel lang gesprek gehad en dat voelde goed. Op zich had ik prima nog een jaar bij Jumbo-Visma kunnen blijven hoor, en misschien had ik dan ook wel Parijs- Roubaix gereden. Maar al met al leek een overstap me een mooie uitdaging en vervolgstap.”
Het is natuurlijk wel een ploeg met een veel lager budget dan je gewend was, is dat wennen?
“Natuurlijk is het anders dan de afgelopen jaren, Jumbo-Visma is een ploeg waar alles tot in de puntjes is geregeld. Hier is het budget veel minder en de mindset daarom soms ook wel.”
Noem eens een voorbeeld?
“Nou, als je naar ons resultaat kijkt in Parijs-Roubaix: mijn ploeggenoot Laurenz Rex reed top tien en ik werd zeventiende, dat werd die dag gezien als een superresultaat. Bij Jumbo-Visma zou zo’n uitslag niet oké zijn. Dus dat is natuurlijk wel anders.”
Als dingen niet helemaal gaan zoals je wil, zeg jij daar dan wat van?
“Inmiddels wel. Ik ben iemand die gewoon zegt waar het op staat. Al wil ik in een nieuwe ploeg natuurlijk niet meteen te hoog van de toren blazen. Ook omdat ze dat bij onze zuiderburen misschien wat minder gewend zijn. Dat is iets wat ik wel in mijn achterhoofd houd, hoor.
Wij Nederlanders zijn heel direct, en voor andere culturen kan dat heel arrogant of lomp overkomen. Maar inmiddels zet ik het wel gewoon in de groepsapp als ik denk dat iets beter kan. Ik merk dat dat uiteindelijk wel gewaardeerd wordt, want iedereen wil toch dat het niveau omhooggaat.”
Ik hoor iedereen altijd over jou zeggen dat je zo prettig in de omgang bent.
Lachend: “Die feedback heb ik ook vaak gekregen en dat is natuurlijk fijn om te horen. Ik kan het inderdaad met iedereen altijd prima vinden.”
Pech
Wordt dit het jaar waarin alles op zijn plek valt voor jou?
“Dat zou mooi zijn. Al liep het voorjaar niet helemaal zoals ik wilde.”
Wat wilde je?
“Een heel goed voorjaar rijden. Ik wilde graag zoveel mogelijk koersen, maar misschien was het een beetje te veel achteraf. Ik groeide goed door, tót een bepaald moment. Ik werd ziek na de Tirreno-Adriatico en daar ben ik slecht van hersteld. Ik weet niet goed wat het was. In Milaan-San Remo was ik nog niet de oude, in Gent-Wevelgem ook nog niet en ik moest vervolgens de Ronde van Vlaanderen overslaan omdat ik ziek was.
Tijdens Parijs-Roubaix voelde ik me gek genoeg wel weer goed, maar daar viel ik in het Bos van Wallers over Dylan van Baarle heen. Ik kon meteen door, maar mijn trapper was afgebroken. Ik reed nog heel lang door met één been voordat ik een nieuwe fiets kon krijgen. Uiteindelijk werd ik toch nog zeventiende, dus ik ben blij dat ik me wel heb kunnen laten zien. Maar ik had natuurlijk liever een andere entree gemaakt bij een nieuwe ploeg.”
Helden Magazine editie 67
Het eerste gedeelte van het verhaal van Mike Teunissen komt voort uit Helden Magazine nummer 67, het Sportzomerboek, waar Mathieu van der Poel de cover siert samen met Sifan Hassan, Quilindschy Hartman, Lieke Martens & Jackie Groenen.
De 67ste editie van Helden is een dubbeldik Sportzomerboek, waarin er volop aandacht is voor de Tour de France voor mannen en vrouwen, het WK voetbal, en het landskampioenschap van Feyenoord.
Verder in Helden 67 uitgebreide interviews met: alleskunner Sifan Hassan in aanloop naar de WK atletiek, baanwielrenner Roy van den Berg, hockeysters Sanne Koolen en Pien Sanders, zwemster Marrit Steenbergen is sterker dan ooit, wielrenster Demi Vollering, Kiran Badloe over de metamorfose van windsurfer naar foiler, Botic van de Zandschulp op weg naar de absolute tennistop, coureur en analist Giedo van der Garde over Nyck de Vries en Jos en Max Verstappen, en nog veel meer inspirerende verhalen. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine editie 67!
Wil je geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Abonneer je nu snel en ontvang de Helden Magazine op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Blijf daarnaast op de hoogte van het recentste sportnieuws en leuke winacties door je aan te melden op onze nieuwsbrief en volg ons op onze social mediakanalen.
