Marit Bouwmeester is hard op weg de succesvolste zeilster ooit te worden. Wereldwijd. In aanloop naar het WK (17 - 24 juli) spraken we haar over haar lichaam, slaapwandelen, broederliefde en gedumpt worden. Slaap kindje slaap, daar buiten loopt… “Vannacht was het weer raak. Als ik heel moe ben of als de ruimte waarin ik slaap heel donker is, begin ik te slaapwandelen. Ik word geregeld wakker van m’n eigen geschreeuw. Of ik schrik zwetend wakker met een heel hoge hartslag. Maar ik doe ook de gekste dingen in m’n slaap. Het is voorgekomen dat ik wakker werd op het balkon in de zeikende regen. Ik ben ook weleens tegen een schilderij opgelopen, dat daardoor brak. Of ik zag ’s ochtends in de spiegel de afdruk van de zijkant van de deur verticaal over m’n gezicht lopen. Daar was ik blijkbaar tegen aangelopen… Ik ben ook weleens wakker geworden met een gordijn op m’n hoofd, had ik alle haakjes ervan ’s nachts los gemaakt. Ik ben gelukkig nog nooit de straat op geslaapwandeld. Maar als ik op een hogere etage verblijf, zet ik wel altijd m’n racefiets of een paar stoelen voor de deur naar het balkon. Dan maak ik er een soort van obstacle run van en hoop ik maar dat ik of iemand anders wakker wordt, als ik tegen de stoelen of de fiets aanloop. Mijn broer Roelof is m’n coach, hij weet er natuurlijk ook alles van. Af en toe sta ik in m’n slaap te bonken op de deur of de muur. Eerder deelde ik vaak een kamer met trainingsmaatje Claire Blom, zij zat soms met een hartslag van 200 rechtop in haar bed. Mijn vriend Diederick maakt ook de raarste dingen mee. Niet zo lang geleden waren we samen naar een wedstrijd van Rico Verhoeven geweest. ’s Nachts zat ik in m’n slaap met m’n ellebogen op Diederick in te rammen. Ik hoop echt dat Diederick en ik voor altijd samen blijven, maar mijn onderbewuste doet er van alles aan dat dit niet zo is. Ja, dat slaapwandelen is wel een dingetje. Ik ben er nooit overheen gegroeid. Soms schaam ik me er ook wel voor. Ik ben dertig jaar en ben nóg aan het slaapwandelen. Je hebt hele slaapprotocollen. Ik merk dat mediteren goed bij mij werkt. Ik moet ook voorkomen dat ik vlak voor het slapen gaan te veel naar beeldschermen kijk. Of dat ik te weinig rust heb gepakt. Want dan kom ik in een heel diepe slaap en dan weten we wel wat er gebeurt…” 'Ja, dat slaapwandelen is wel een dingetje. Ik ben er nooit overheen gegroeid. Soms schaam ik me er ook wel voor.' Help mijn man is klusser “Diederick en ik hebben elkaar leren kennen in de sportschool. Er werd een crossfitevenement georganiseerd in Groningen. Ik was gevraagd als jurylid en Diederick was een van de deelnemers. Toen we samen gingen wonen, zaten we eerst weggestopt in een flatje. We wilden al een tijdje een groter huis, maar wel in Den Haag omdat het nationaal trainingscentrum in Scheveningen zit. Het idee was dat we voor een huis zouden gaan waar we meteen in konden, dat helemaal klaar was, want we hebben het allebei druk. Nou, dat is dus niet gelukt. We bezichtigden het huis van een 85-jarig vrouwtje en waren er meteen verliefd op. En zij gunde ons het huis, want er werd flink overboden. Maar ja, die mevrouw had daar zestig jaar gewoond... Er restte ons niets anders dan een fikse verbouwing. We hebben er steunmuren uitgehaald, stalen balken aangebracht, het riool is aangepast, de vloeren en plafonds zijn helemaal vernieuwd. Je kunt het zo gek niet verzinnen of we hebben het aangepakt. Geregeld liep ik ook met de kruiwagen in het rond, ik hielp metselen of was aan het schuren. Van m’n trainers mocht het eigenlijk niet, maar ik voelde me af en toe bezwaard om m’n vriend en ouders zo hard aan het werk te zien. Ze noemen samen een huis verbouwen vaak de ultieme relatietest, nou dan zijn we geslaagd. Diederick en ik hebben alleen maar heel veel lol gehad. Natuurlijk waren er soms wat frustraties, maar die hadden we nooit om elkaar. Misschien hielp het ook dat mijn ouders veel deden en vaak aanwezig waren.” Survival of the fittest “Mensen denken bij zeilen: lekker het water op, zonnetje erbij. Maar er komt veel meer bij kijken. Bij de Spelen moet ik straks negen dagen lang en twee wedstrijden per dag van een uur vlammen. Ik zit tijdens een wedstrijddag al snel drie uur op het water, dus een goede conditie is een must. Maar in de boot moet je ook sterk en explosief zijn. Ik gebruik bijna elke spier in m’n lichaam, maar met name mijn buik-, rug-, arm- en beenspieren moet ik goed trainen. Voor de krachttrainingen zit ik vaak in de sportschool en voor mijn conditie fiets ik veel. Het is nog best een puzzel voor mijn fysieke trainer geweest om een goed trainingsprogramma samen te stellen. Omdat te veel duurtraining weer ten koste gaat van de explosiviteit. Met de jaren ben ik beter naar mijn lichaam gaan luisteren. Ik heb van nature niet de sterkste rug, maar ik dacht altijd: niet zeuren, dat lichaam moet maar gewoon naar mij luisteren. Mijn motto is altijd geweest: ik geloof niet in talent, ik geloof in keihard werken. Nu train ik niet alleen zes dagen in de week keihard, maar ook slim. Ik bouw vaker rust in, let nog beter op mijn voeding. Ik wil zo sterk en fit zijn in Tokio dat ik zelfs op tachtig procent nog goed genoeg ben om olympisch kampioen te worden. Zo hard train ik dat een wedstrijdweek voor mij fysiek voelt als een makkelijk weekje. Dat neemt niet weg dat als ik na een wedstrijd het water afkom, ik alle spieren voel. En ik voel m’n handen. Ik draag handschoentjes, want niets is pijnlijker dan bloedblaren op m’n handen waar steeds zeewater overheen gaat. Maar m’n vingers zetten wel uit, m’n ringen kan ik dan niet meer om. Als ik straks gestopt ben met topsport, zal ik door blijven gaan met fysieke training. Het is echt m’n passie geworden. Dan zal het allemaal meer ontspannen gaan. Nu zit ik dagelijks drie uur op de fiets met de gedachte: dit moet ik doen om in Tokio goud te winnen. Na m’n carrière kan ik als ik fiets ook wat meer van de omgeving gaan genieten.” Helden Magazine editie 47 Het eerste gedeelte van het verhaal van Marit Bouwmeester komt voort uit Helden Magazine nummer 47, waar Lieke Martens samen met Ronald Koeman de cover siert. Helden Magazine editie 47 is een dubbeldik jubileumnummer. Helden bestaat 10 jaar en in dit nummer blikken wij onder andere vooruit op het Wereldkampioenschap vrouwenvoetbal. De OranjeLeeuwinnen veroverden twee jaar terug de Europese titel én de harten van alle Nederlanders. In de WK special komen nog meer speelsters als Shanice van de Sanden, Vivianne Miedema en Jill Roord en bondscoach Sarina Wiegman aan het woord. Verder ging Frits Barend langs in Esbjerg bij Rafael van der Vaart & Estavana Polman en vertellen Sjinkie & Fenna Knegt voor het eerst samen over de dag dat de shorttracker zware brandwonden opliep. Een editie met heel veel inspirerende sportverhalen, waar helaas de turnterreur helaas nog steeds geen verleden tijd is. Dylan Groenwegen de nieuwe topsprinter van het peleton is en Steven Kruijswijk de fietsende familieman. Daarnaast ging Inge de Bruijn na haar zwemcarrière op zoek naar zichzelf. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Sebastian Langeveld (37) behoort al jaren tot de beste Nederlandse klassiekerrenners van het peloton. In aanloop naar een nieuw voorjaar vertelt de ervaren coureur van EF Education-EasyPost over de fascinatie voor zijn materiaal en zijn liefde voor de kasseienkoersen. “Weet ik dat mijn fiets tiptop in orde is, dan krijg ik daar moraal van.” Materiaal “Ik ben al zeventien jaar beroepswielrenner, maar iedere keer als ik bij een koers kom en zie dat er drie of vier fietsen voor me klaar hangen in de vrachtwagen, dan voel ik me een bevoorrecht mens. Dat blijft speciaal. Als wielrenner zijn er weinig dingen belangrijker dan je fiets. Ik ben een materiaalfreak. Van jongs af aan heb ik grote interesse in fietsen gehad. Net als voor de historie en de kampioenen van het wielrennen. Wat dat betreft ben ik van de oude stempel. Ook al zit er een flinke generatiekloof tussen, ik kijk anders naar kampioenen als Mathieu van der Poel en Wout van Aert dan naar andere collega’s. Het materiaal waar ze op rijden en de manier waarop ze op hun fiets zitten, horen daar ook bij. Bij mijn ploeg EF Education-EasyPost rijden we op fietsen van Cannondale en daar ben ik superblij mee. Op het gebied van aerodynamica en gewicht behoren onze fietsen tot de top van het World Tour-peloton. Net als de wielen en banden. Als junior was ik al blij als ik voor het Nederlands kampioenschap twee nieuwe bandjes kreeg van mijn ouders. Bij de profs hebben we de beschikking over het beste van het beste materiaal. Ik vind het iedere keer weer mooi als ik aan het begin van het seizoen de nieuwe fiets krijg om op te trainen en wedstrijden mee te rijden. Ik kan daar echt naar uitkijken. Het frame, de geometrie, de kleur van het zadel; daar kan ik van genieten. Helemaal als het ook nog eens snel gaat. De mecaniciens bij onze ploeg weten dat ik heel precies ben in de afstelling van mijn fiets. Vaak wil ik mijn zadel net een tikje hoger of verder naar achter om de ideale positie te hebben. Ook heb ik graag voor iedere race een nieuw stuurlintje. Er zijn niet veel renners die er zo extreem mee bezig zijn als ik. Het gaat soms best ver, maar voor mij is het een manier om me op te laden richting belangrijke wedstrijden. Het is wie ik ben als renner. Weet ik dat mijn fiets tiptop in orde is, dan krijg ik daar moraal van.” Uitstraling “Ik vind het mooi als het totaalplaatje klopt. Daarmee bedoel ik niet alleen de fiets, maar ook het tenue waar ik in koers. Dit jaar rijden we met EF op witte Cannondale-fietsen en we dragen roze-groene outfits van onze kledingsponsor Rapha. Dat ziet er heel gaaf uit en ook daar krijg ik een boost van. Voordat ik op mijn twaalfde begon met fietsen voetbalde ik bij FC Lisse. Ik speelde in de selectie en dat betekende dat we ieder jaar een nieuwe outfit kregen dat alle spelertjes droegen voor een wedstrijd. Ik vond dat toen al mooi en dat is altijd zo gebleven. Later als jonge wielrenner keek ik graag naar de Rabobank-ploeg. Met die herkenbare oranje tenues hadden ze een goede uitstraling. 'Ik was geen toptalent als Thomas Dekker of Lars Boom. Ik heb het van mijn passie en harde werken moeten hebben' Ik ben echt niet zo neurotisch dat ik vind dat iedereen bij EF hetzelfde kleur shirt moet dragen als we rond een wedstrijd samen aan het avondeten zitten, maar ik vind het wel netjes als de kleding er gesoigneerd uitziet. Acteer je op het allerhoogste niveau, dan hoort daar in mijn ogen een zekere uitstraling bij. Net zoals ik het ook iets vind hebben om voor een speciale wedstrijd een nieuw setje kleding aan te trekken. Dat zit gewoon in mijn systeem. Ik voel me dan net een paar procentjes lekkerder.” Helden Magazine 61 Het eerste gedeelte van het verhaal van Sebastian Langeveld komt voort uit Helden Magazine 61. In deze editie wordt er stil gestaan bij Johan Cruijff. Cruijff zou op 25 april 75 zijn geworden. Barbara en Frits Barend reisden naar Barcelona voor een bijzonder gesprek met Jordi Cruijff over zijn vader. In Helden Magazine 61 lees je een uitgebreid interview met Kiki Bertens en Marit Bouwmeester. De mama’s in spé behoren tot de succesvolste sportvrouwen die Nederland ooit heeft gehad en staan nu voor een nieuwe uitdaging in hun leven. Ook spraken we Justin Bijlow en zijn vriendin, zij verwachten in juni hun eerste kindje. Het gaat de keeper van Feyenoord en Oranje voor de wind. Daarnaast is Jurriën Timber onomstreden in de verdediging bij Ajax en Oranje. Een gesprek over zijn moeder, tweelingbroer Quinten, Curaçao en Louis van Gaal. Ook spraken we met Emma Oosterwegel over haar geheim én hoort Tallon Griekspoor er nu echt bij. Joey & Henk Veerman zijn oud-teamgenoten, vrienden en plaatsgenoten. De Volendammers gingen het gesprek aan over onder meer hun vriendschap en transfers. Bovendien een bijzonder interview met Stig Broeckx, de oud-wielrenner lag maandenlang in diepe coma en was gedoemd een kasplantje te worden, maar stond letterlijk weer op. Verder was Gijs van Lennep een succesvolle autocoureur in de jaren zestig en zeventig. Reist Youri Zoon al negentien jaar als kitesurfer de wereld over en gaat nu een nieuwe uitdaging in zijn leven aan: de triatlon. Blikten we terug met Hennie Kuiper op zijn imposante wielercarrière én met Matthijs Büchli en Laurine van Riessen terug op de Spelen in Tokio. Victoria Koblenko trekt een sprintje met 400 meterloper Liemarvin Bonevacia én Jill Roord staat in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’ stil bij David Leeuw met zijn gezin. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 61 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Hij won de KNVB-beker met PSV, debuteerde in het Nederlands elftal en werd vader van zoontje Frenkie. Joey Veerman (24) had een jaar vol hoogtepunten. De middenvelder is geregeld onderwerp van gesprek in praatprogramma’s op tv, maar is zelf ook niet op zijn mondje gevallen. “Mijn ouders zeggen weleens: misschien moet je niet zo eerlijk zijn voor de camera.” ‘Iedereen zal zeggen dat het erbij hoort, maar het is gewoon kinderachtig. Spelers die elkaar in de haren vliegen, een duwtje geven bij het weglopen... Ik hou daar gewoon niet van. Dan zullen mensen wel weer zeggen dat ik een mooiweervoetballer ben, maar het is gewoon vervelend,’ zei Joey Veerman voor de camera van ESPN na de met strafschoppen gewonnen KNVB-bekerfinale tegen Ajax in april dit jaar. De finale werd overschaduwd door opstootjes, irritaties en incidentjes. Joey was niet bang om meteen na de wedstrijd zijn mening te verkondigen. Joey blikt er met ons op terug: “De week ervoor wonnen we met 3-0 van Ajax. De week erna – dat hadden ze ook in de media aangegeven – wilden ze het op een andere manier doen. Ik denk niet dat dat de juiste manier was, maar van onze kant was het ook niet goed, hè, wij gingen erin mee.” Natuurlijk hebben voetballers een voorbeeldfunctie, beaamt Joey. “Vanaf de tribunes wordt er van alles naar ons geschreeuwd. Voor ons gaat het op zo’n moment natuurlijk ook gewoon om die prijs. Het gaat er af en toe hard aan toe, en dat vind ik ook niet meer dan logisch.” Ondanks het verloop van de bekerfinale kijkt Joey er met een goed gevoel op terug. “Het was absoluut een hoogtepunt van het jaar. Een prijs winnen is altijd leuk. Dat verveelt nooit.” Vertellen wat hij vindt ,doet Joey wel vaker. Een week voor het einde van de competitie stapte trainer Ruud van Nistelrooij op. Hij gaf in een verklaring aan dat hij vond dat er te weinig draagkracht en support was vanuit PSV om langer door te gaan. De aanleiding? Waarschijnlijk een bericht in De Telegraaf waarin werd gesuggereerd dat er enkele spelers in gesprek zouden zijn gegaan met de directie om hun onvrede te uiten over Van Nistelrooij. Over Joey werd wild gespeculeerd: hij zou het ‘lek’ zijn. Het gevolg? Bedreigingen aan zijn adres. Na de 2-1-overwinning op AZ, in de laatste competitiewedstrijd van het seizoen, luchtte Joey zijn hart bij de NOS. ‘Het is ongelooflijk. Ik krijg allemaal bedreigingen binnen, mijn hele familie trouwens. Mijn zaakwaarnemer zou zogenaamd het lek zijn. Hij wordt óók bedreigd. Het is niet te filmen, ik ben heel pissig over deze week. Er zijn heel veel dingen gezegd en geschreven. Ik ben lichtelijk verbaasd daarover. Het was gewoon een kutweek.’ En: ‘Ik word hopelijk vader over vijftien weken. Mijn vriendin had een foto op social media geplaatst met een echo. Daar komen dan allerlei reacties onder te staan en die zijn niet mals. Allemaal gekke berichten. De voetbalwereld is echt een schijtwereld.’ Joey: “Op dat moment vond ik de voetbalwereld ook echt een schijtwereld en dan zeg ik dat.” Ben jij de laatste voetballer in Nederland die eerlijk durft te zeggen wat hij vindt? “Ja, samen met Henk Veerman. Ik denk dat Michiel Kramer ook nog wel eerlijk is. Maar ja, ik ben wel wat jonger dan die twee, dus misschien ben ik wel de enige van mijn generatie die nog wat durft te zeggen.” Ben jij dit jaar behoudender geworden in wat je zegt door wat er is gebeurd? “Nee. Ik weet dat alles wat ik zeg nou eenmaal breed wordt uitgemeten. Ook na die bedreigingen denk ik niet: ik hou me rustiger. Weet je, je mag me een klootzak noemen of zeggen dat ik een grote bek heb, maar we moeten wel normaal blijven doen. Doodswensen sturen, dat slaat helemaal nergens op.” Heb je die eerlijkheid van huis uit meegekregen? “Nee, dat zit in mijn karakter. Mijn ouders zeggen weleens: ‘Misschien moet je niet zo eerlijk zijn voor de camera, maar je iets rustiger houden.’ Weet je, na de wedstrijd heb ik gewoon veel adrenaline, dan zeg ik wat ik denk en vind. Als dat niet meer kan, dan kunnen we er net zo goed mee stoppen.” Kietelen Joey is een ras-Volendammer, geboren en getogen in het vissersdorp. Op zijn vierde begon hij met voetballen bij RKAV Volendam, twee jaar later maakte hij de overstap naar de jeugdopleiding van FC Volendam, die hij helemaal doorliep. “Als kleine jongen was ik alleen maar in de weer met een voetbal met vrienden en teamgenoten. Na wedstrijden gingen we gewoon weer verder met voetballen. Maar ik had ook tijd voor andere dingen, hoor.” Zijn vader speelde handbal in het eerste van Volendam, Joey koos voor voetbal. “Mijn opa en pa voetbalden ook altijd met mij, die gingen niet met mij handballen. De andere kant van de familie voetbalde, maar niet op hoog niveau. Ik weet niet van wie ik het talent heb, heb dat zelf ontwikkeld, denk ik. Ik deed overigens ook een tijdje aan schoolhandbal. Toen ik in de D1 zat bij Volendam werd me wel gevraagd of ik me wilde aansluiten bij de handbalclub.” Joey heeft een oudere zus, Charmaine. “Zij handbalde wel, maar is inmiddels gestopt, zij sport nu gewoon in de sportschool.” Of Joey ook een beetje een zondagskind was? “Qua voetbal kwam het mij inderdaad wel aanwaaien. De vmbo heb ik afgemaakt, maar ik heb nooit een boek opengeslagen. Wat dat betreft had er meer in gezeten, maar ik wist toch dat ik profvoetballer wilde worden en dat ik het zou gaan halen. En als ik dat niet was geworden? Dan werkte ik nu in de vishandel of de bouw.” Lachend: “Meer kanten kun je niet op in Volendam.” In september 2016 maakte Joey zijn debuut in het eerste elftal. Kees Kwakman, voormalig FC Volendam- speler en vriend van Joey, zei eerder in Voetbal International: ‘Ik had hem weleens zien trainen en veel over hem gehoord. Dat-ie goed was, niet op zijn mondje was gevallen, maar er misschien ook niet alles uithaalde wat erin zat. Dus ben ik een keer naar hem toe gelopen. Ik zei: als jij nu naar het eerste kijkt, denk jij dan dat je minder bent dan die en die middenvelder? Zijn antwoord: ‘Nee, dat denk ik niet.’ Toen zei ik dat hij er in dat geval voor moest zorgen dat hij daar zou staan. Toen was hij zeventien jaar. Ik wilde hem prikkelen, een beetje kietelen.’ Joey: “Ik heb dat ook echt gezegd en Kees prikkelde me ook zeker. Vlak daarna mocht ik mee op trainingskamp met het eerste elftal. Toen heeft Kees wel gezien dat ik het niveau aankon. Binnen zes weken stond ik als zeventienjarige in de basis bij Volendam en ik ben er niet meer uitgegaan.” Het waren mooie jaren bij Volendam, zegt Joey. “We speelden op vrijdagavond en waren op zondag vrij. Er was dus ook nog tijd voor een biertje, als je maar presteerde. Maar ik heb uiteindelijk wel een jaar te lang bij Volendam gespeeld, hoor. Het eerste seizoen had ik wat problemen met mijn zaakwaarnemer, toen is een transfer naar FC Utrecht afgeketst. Maar goed, ik ben er alsnog gekomen.” ‘Ik weet dat alles wat ik zeg nou eenmaal breed wordt uitgemeten. Ook na die bedreigingen denk ik niet: ik hou me rustiger’ In 2019 maakte Joey de overstap naar Heerenveen. “Dat was ook een heel leuke tijd. Ik heb nog steeds contact met sommige gasten en met de fysio’s. Heerenveen is een mooie club. Om er te wonen, is het minder. Dan was ik om half 3 thuis en lag ik de rest van de dag op de bank tv te kijken, te wachten tot de volgende dag. Daar was ik wel klaar mee. Het tweede seizoen ben ik iedere dag heen en weer gereden van Volendam naar Heerenveen.” Dat deed hij samen met Henk Veerman. In 2020 werd hij ploeggenoot van zijn acht jaar oudere dorpsgenoot en vriend, overigens geen familie van elkaar. Joey zei eerder in Helden: ‘Dat was gezellignatuurlijk. Alleen jammer dat Henk op de terugweg vaak snurkte. Op de heenweg soms ook al trouwens.’ De Veermannen brachten niet alleen goed spel, maar ook hun droge humor en eerlijkheid mee naar Heerenveen. ‘Dat kan uiteindelijk ook je kop kosten,’ zei Henk in Helden. Joey zei er over: ‘Op een gegeven moment was zichtbaar dat er iets niet goed zat bij Heerenveen, niet alleen aan de resultaten, maar ook aan het spel.’ Henk en Joey maakten het bespreekbaar in de trainerskamer, maar er veranderde weinig. Daarover zei Joey in Helden: ‘Wij waren bij zoveel goals betrokken en probeerden iets te veranderen, vervolgens werd achter onze rug om geschetst dat wij het groepsproces verstoorden en niet goed in de groep lagen. Dat was pure onzin.’ Joey blikt er nu op terug: “In die tijd kregen wij het gevoel dat bepaalde supporters ons wel een beetje zat waren, die konden er niet tegen dat wij bepaalde dingen gewoon durfden te zeggen. Ik vond: zij mogen wel altijd alles maar roepen, dan mogen wij toch ook een keer wat zeggen? Maar dan spreekt iedereen er ineens schande van. Maar dat was niet alleen bij Heerenveen, hoor, dat is überhaupt zo in de voetbalwereld.” Henk en Joey vertrokken in januari 2022 bij Heerenveen, maar spreken elkaar nog geregeld. Henk vindt Joey serieuzer geworden sinds hij bij PSV speelt. In Voetbal International zei hij: ‘Vaak namen we het er goed van, maar ineens at-ie alleen maar salades. Wat gebeurt hier, dacht ik. In dat opzicht is hij wel veranderd.’ Joey, lachend: “Dat zei hij nadat we samen op vakantie waren geweest. Ik vind niet dat ik veranderd ben, hoor. Omdat ik nu in Eindhoven woon, ben ik misschien wat langer op de club en train ik wat meer in de gym. Krachttraining deed ik vroeger nooit.” Joey komt nog graag in Volendam, ongeveer eens per maand is hij er te vinden. Hoe zo’n dag er dan uitziet? Joey: “Als ik terug ben, ben ik 24 uur lang op pad. Dan wil ik op vier verschillende plekken tegelijk zijn. Soms ‘kaap’ ik die groep Volendamse gasten voor een bak koffie, een potje padel of kijken we samen voetbal. Kees Kwakman is daar geregeld ook bij.” De liefde voor zijn dorp is niet minder geworden, wel die voor zijn oude club, zei Joey in aanloop naar de bekerwedstrijd in september tegen Volendam, die PSV met 3-1 won. ‘Vorig jaar zaten er nog veel Volendammers in het team, dat is nu heel anders,’ zei hij. Daarmee doelde hij op Henk, die in de zomer van 2022 terugkeerde bij Volendam, maar dat seizoen onder toenmalig hoofdtrainer Wim Jonk lang niet altijd een basisplaats kreeg. Hij vertrok deze zomer op huurbasis naar ADO Den Haag. De clubs waren al akkoord over de voorwaarden van zijn vertrek, zonder dat Henk überhaupt afwist van de interesse. Of Joey zelf ooit nog bij FC Volendam hoopt terug te keren? “Ik zou het graag willen, maar het is niet zo dat het altijd gegarandeerd succes is als je terugkeert bij je oude club. In Volendam zijn ze ook kritisch, ze vinden er allemaal wat van. Stel: je komt terug op 33-jarige leeftijd en bent een keer geblesseerd op een belangrijk moment, dan is het allemaal weer jouw schuld. De insteek is wel om ooit terug te keren bij Volendam, maar je weet het natuurlijk nooit."‘ 'Ik heb van Nistelrooij een app gestuurd en hem veel succes gewenst. En ook gezegd dat alles wat in de media is verschenen over mij gewoon niet waar is’ Kleintjes Onder trainer Roger Schmidt won Joey in 2022 met PSV de beker en de Johan Cruijff Schaal. Na het seizoen werd Ruud van Nistelrooij de nieuwe trainer. “Het was een prima jaar,” blikt Joey terug op het afgelopen seizoen. “Maar ik speel bij PSV om kampioen te worden en dat is nu twee keer niet gelukt. Het zou dit jaar het ultieme doel zijn om dat wél voor elkaar te krijgen. Ik heb twee keer de beker en de Johan Cruijff Schaal gewonnen, de Champions League gehaald; het is tijd om kampioen te worden.” In de media werd gesuggereerd dat de samenwerking tussen Joey en Van Nistelrooij moeizaam liep vanwege hun verschillende karakters. Volgens Voetbal International was Joey een voorbeeld van een speler die in de ogen van de trainer meer moest gaan doen, Joey zou er niet het maximale uithalen. Van Nistelrooij zette Joey na de winterstop zelfs een paar wedstrijden op de bank. Daardoor werd Joey door de media gebombardeerd tot het ‘lek’. Het zou de reden zijn geweest voor het opstappen van de trainer. Dat is niet waar, zegt Joey. “Ik heb hem een app gestuurd en hem veel succes gewenst. En ook gezegd dat alles wat in de media is verschenen over mij gewoon niet waar is.” PSV eindigde vorig seizoen achter Feyenoord als tweede in de competitie. “We hebben het tegen de kleintjes vergooid. En daardoor is een bepaald beeld ontstaan over de vorige trainer. We moeten het niet groter maken dan het is.” Na het seizoen zag Joey sterspeler Xavi Simons naar RB Leipzig vertrekken en Noa Lang, op dit moment geblesseerd, voor hem in de plaats naar Eindhoven komen. “Xavi was natuurlijk super belangrijk voor ons. Noa Lang is voor ons ook een buitenkansje geweest. Ik ga ze niet met elkaar vergelijken, hoor, Noa is ook een geweldige speler. Hopelijk is hij snel weer fit.” Lachend: “Die zegt trouwens ook echt nog wat hij denkt. Noa is een mooie gozer.” Onder de nieuwe trainer Peter Bosz voert PSV de ranglijst aan. “Van alle trainers waar ik tot nu toe mee te maken heb gehad, heeft Peter Bosz de meeste indruk op me gemaakt. Hij laat niks aan het toeval over. We trainen altijd tot in de puntjes op verschillende scenario’s. Wat als dat gebeurt, of wat doe je als dat gebeurt... Ik ben echt onder de indruk van hem.” Joey heeft een goede band met Bosz. “Hij is heel duidelijk, zegt wat hij ervan vindt. En als iets slecht was, dan benoemt hij dat ook en zegt hij dat op de man af. Ik denk dat dat goed is, bij mij werkt dat sowieso heel goed.” Bosz sprak uit tevreden te zijn over zijn spel. ‘Joey heeft heel specifieke kwaliteiten en die proberen wij te benutten. Natuurlijk heeft hij ook een aantal dingen, zoals iedere speler, waar hij minder in is. Die proberen we te camoufleren door andere spelers rondom hem te zetten, die hem daarbij helpen. Maar in balbezit is hij een absolute meerwaarde,’ zei hij in oktober tegen Ziggo Sport. Joey: “Daar heeft Bosz gelijk in. Als ik alles had gekund, dan had ik nu wel bij Real Madrid gespeeld.” Natuurlijk kunnen er dingen beter, beaamt Joey. “Ik vind het heel moeilijk om een-op-een te verdedigen. Waar de trainer me nodig heeft, daar sta ik, maar een verdedigende positie op het middenveld heeft niet mijn voorkeur.” Hij kijkt ook naar andere spelers op zijn positie. “Ik kijk graag naar Toni Kroos. Ik heb geen idool of zo, maar vind Kroos in zijn passing wel een heel goede speler. Hij is ook niet al te snel, maar vindt altijd de juiste oplossing en zoekt ook het risico op in zijn spel.” Van der Vaart Joey is ook een graag besproken gast aan tafel van voetbaltalkshows. Er wordt geregeld kritiek op hem geuit. Zo zei René van der Gijp onlangs in Vandaag Inside: ‘Als ik hem was, zou ik nu echt gaan werken aan een betere conditie. Harder werken. Een betere balbehandeling krijgen. Sterker worden. Anders gaat Veerman straks naar Aston Villa en zit hij daar drie jaar op de bank.’ Joey: “Die analisten zitten daar om bepaalde dingen te zeggen. Die moeten ook maar het uur vullen elke week. Ik vind overigens wel dat er veel te veel praatprogramma’s zijn op tv. Als elke analist een speler pakt, heb je de hele eredivisie wel gehad. Dat slaat toch nergens op?” Joey zou onder meer te veel balverlies lijden en te langzaam zijn. Maar uit data van SciSports blijkt dat Joey tot nu toe verreweg de meeste kansen van alle spelers in de eredivisie creëerde. “Mijn doel in het voetbal is om bij zoveel mogelijk goals en assists betrokken te zijn. Als je dan de speler bent die de meeste kansen creëert in de eredivisie – en ik heb zelfs een statistiek gezien dat dat in heel Europa het geval is – dan ben ik volgens mij wel goed bezig.” Naar bepaalde analisten luistert hij wel, zegt Joey. Dat gaat dan om het kaliber Marco van Basten, maar ook Rafael van der Vaart heeft zijn aandacht. “Van der Vaart is een topspeler geweest, als hij iets vindt, dan klopt dat ook. Hij heeft een andere kijk dan anderen, zegt bijvoorbeeld: ‘Het is een supergoede speler en ik ben fan van hem, maar dit en dat mankeert er nog aan.’ Er zijn ook analisten die alleen zeggen: ‘Jezus, wat was die dramatisch.’ Dat is heel makkelijk om te roepen, maar daar kan ik niet zoveel mee.” In Rondo zei Van der Vaart onlangs over Joey: ‘Ik ben echt van de fanclub. Ik vind het een geweldige speler. Maar, helaas voor hem, van PSV-niveau, denk ik. Hij moet niet weggaan.’ Joey: “Van der Vaart is van die uitspraak teruggekomen. Hij belde me om uit te leggen wat hij op tv ermee bedoelde, en dat het er een beetje verkeerd uitkwam.” Wat hij er dan mee bedoelde? Joey, lachend: “Dat is tussen ons. Maar ik vind het heel tof dat hij mij erover belde. Hij heeft het allemaal rechtgezet.” Frenkie Op 8 september dit jaar veranderde Joey’s leven voorgoed, toen er een kleine Veerman werd geboren. Na de interland tegen Griekenland (3-0), waarin hij in de 77ste minuut Frenkie de Jong verving, haastte hij zich naar huis. Zijn vriendin Chantalle Schilder stond op het punt van bevallen. ‘s Nachts kwam zoontje Frenkie Joe ter wereld. “Nee, hij is niet naar Frenkie de Jong vernoemd. Je hoortde naam natuurlijk wel vaak op tv. Dus misschien onbewust. Ik heb het Frenkie ook niet van tevoren verteld. We zien elkaar bij het Nederlands elftal en ik kan het absoluut goed met hem vinden, maar hij is geen speciale vriend van me, of zo.” Het vaderschap gaat Joey goed af. Hoewel, die nachten... “Mijn vriendin geeft borstvoeding, dat heb je vast ook al wel gelezen ergens, want dat kwam ook al in de media terecht. Wij zijn ’s nachts allebei wakker, mijn vriendin valt gelukkig weer goed in slaap na het voeden. En die kleine valt daarna meestal snel in slaap. Een enkele keer is hij anderhalf uur lang een beetje aan het rommelen en gorgelen, dan lijkt het net alsof hij stikt. Maar verder gaat het goed, we hebben het op de rit.” Of het vaderschap hem tot nu toe heeft veranderd? “Dat valt wel mee. Als ik naar dat ventje kijk, dan denk ik even niet meer aan de rest van de wereld. Maar het is niet dat als ik een wedstrijd heb verloren, ik ineens niet meer baal of zo. Verliezen blijft klote, maar ik kan iets beter relativeren sinds de komst van Frenkie.” Haasje Joey maakte dit jaar ook zijn debuut in het Nederlands elftal; op 18 juni in de Nations League-wedstrijd tegen Italië die Oranje met 3-2 verloor. Joey verving Mats Wieffer in de 76ste minuut. Een jongensdroom die uitkwam? “De laatste twee jaar is het bij mij pas eigenlijk gaan spelen. Ik dacht: ik wil een transfer maken naar de top van Nederland en misschien kan ik dan nog in het Nederlands elftal terechtkomen. In Volendam is het ook wel een ding, hoor, om Oranje te halen. Volendam heeft, als je kijkt naar het aantal inwoners, procentueel gezien de meeste internationals afgeleverd. Het is mooi om dat voort te zetten, daar ben ik trots op.” Zijn haasje, de onderscheiding die een speler krijgt na zijn debuut voor het Nederlands elftal, ligt nog bij zijn ouders in Volendam. “Ik vergeet het iedere keer mee te nemen. Het haasje krijgt een mooie plek op de kamer van mijn zoontje in Eindhoven.” Bondscoach Ronald Koeman haalde Joey in maart al bij de selectie, maar vanwege een verkeerd bord kipkerrie moest hij het trainingskamp destijds vroegtijdig verlaten. In De Telegraaf zei Koeman: ‘Joey is een prima voetballer, die aan de bal voor de juiste oplossingen gaat en sterk in de passing is. Het gaat mij erom: wat doet Joey als we de bal niet hebben? Het gemak waarmee hij zich soms laat uitspelen of duels niet wint die hij moet winnen. Daar ben ik met hem mee bezig geweest. Het plaatje moet completer. Bij Oranje probeer ik hem daartoe te triggeren. Aan Joey om het op te pakken.’ Joey: “De bondscoach heeft me aan de hand van beelden laten zien wanneer ik het wel goed doe en wanneer niet, waar ik nog in kan verbeteren. In de ene wedstrijd gaat het goed, in een andere wat minder. Maar dat soort sessies helpen wel, daar word ik uiteindelijk een betere voetballer van. In meetings en ook op het veld merk ik dat deze trainer heel duidelijk is in hoe hij het wil zien. Dat werkt.” Het is soms ook nog wennen bij het Nederlands elftal, beaamt Joey. “Het individuele niveau bij Oranje ligt hoger dan bij PSV. Je speelt alleen niet zo vaak samen, traint maar vier of vijf keer met elkaar per interlandperiode, dus je bent niet echt op elkaar ingespeeld. En dan zijn er ook nog geregeld geblesseerden. Het is dus niet altijd even makkelijk.” Meerdere spelers maakten hun debuut dit jaar, zoals Tijjani Reijnders, Micky van de Ven, Quilindschy Hartman, Mats Wieffer en Jeremie Frimpong. Of deze groep iets moois kan bereiken? “Dat moeten we zien. Maar ik merk dat er veel leuke nieuwe gasten bijzitten en als ik naar Zeist ga, heb ik het altijd heel erg naar mijn zin.” Buitenland Dit seizoen stond het kampioenschap hoog op zijn verlanglijst. En daarna? “Ik zou graag ooit in het buitenland willen voetballen. Wanneer dat is, bepaal je als voetballer niet altijd zelf. Ik ben niet zo van de carrièreplanning. Ik wist ook niet dat ik naar Heerenveen en daarna PSV zou gaan. Uiteindelijk tonen clubs interesse, en ga je erover nadenken. Als ik nu roep: ik zou wel naar Liverpool willen, dan is dat een mooi verhaal, maar die willen mij waarschijnlijk helemaal niet,” zegt Joey. De Career Tool van SciSports toonde aan dat Bayern München en AS Roma de best mogelijke bestemmingen voor Joey zijn, hij zou een club fit hebben van 85 procent. “AS Roma en Bayern München?” Lachend: “Daar teken ik voor.” Helden Magazine 69 Het verhaal van Joey Veerman komt voort uit het dubbeldikke eindejaarsnummer van Helden. De laatste editie van 2023 staat traditioneel in het teken van een terugblik op het afgelopen sportjaar, waarop Femke Bol de cover siert. De atlete blikt uitgebreid terug op het jaar waarin alles wat ze aanraakte in goud leek te veranderen. Helden ging daarnaast in Engeland op bezoek bij Nathan Aké, die met Manchester City de landstitel, FA Cup en Champions League won. Hij werd samen met zijn echtgenote Kaylee, met wie hij al sinds zijn vijftiende samen is, geïnterviewd en gefotografeerd. Bijzonder was ook het bezoek aan de familie Schippers. Dafne nam afscheid van de atletiek en samen met haar ouders, zus en broer blikte ze terug op haar indrukwekkende carrière. In de 69ste editie van Helden komen tal van sporters aan het woord die 2023 kleur gaven. Wout Poels blikt terug op ritzeges in de Tour en Vuelta, maar ook op het verlies van ploeggenoot Gino Mäder. Golden Sisters Bente en Lieke Rogge werden samen wereldkampioen waterpolo. Femke Kok kroonde zich tot de eerste Nederlandse wereldkampioene op de 500 meter en toont zich zoals we haar niet eerder zagen. Karolien en Finn Florijn zijn gezegend met geweldige roeigenen, ze pakten allebei WK-goud; een dubbelinterview. Jeffrey Hoogland is koning op de kilometer. Hij werd voor de vierde keer wereldkampioen op ‘zijn’ afstand en verbeterde het wereldrecord. Een openhartig gesprek met de kilometervreter. Verder pakten zeilers Bart Lambriex en Floris van de Werken een hattrick aan wereldtitels. Over zeilen gesproken: Marit Bouwmeester keerde terug na de bevalling van haar dochter in 2022 en werd meteen weer Europees kampioen. Feyenoord werd ook kampioen en Lutsharel Geertruida had daar een belangrijk aandeel in. Ook een verhaal over Lionel Messi en de club waar hij afgelopen zomer heen verhuisde, het Inter Miami van David Beckham. Een portret van Carlos Alcaraz, de nieuwe posterboy van het tennis die Novak Djokovic klopte in de finale op Wimbledon in dé wedstrijd van het jaar. En als laatste was het voor schaatscoach Kosta Poltavets en voetbaltrainer Anoush Dastgir juist een zwaar jaar, door de situatie in hun geboortelanden Oekraïne en Afghanistan. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 69 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.