Word abonnee

Wielrennen

Lars en Marijn van den Berg: ‘Ik moet blij zijn dat Lars er nog is’

Dirk-Jan van Dijk

Wielrennen

Lars en Marijn van den Berg: ‘Ik moet blij zijn dat Lars er nog is’

door: Jasper Boks
22 augustus 2025
3 tot 8 minuten lezen

Ze droomden ervan om op een dag samen een grote ronde te rijden en ploeggenoten te zijn. Het gaat er niet van komen. Lars van den Berg (27) werd door hartproblemen eerder dit jaar gedwongen te stoppen met wielrennen. Broertje Marijn (26) fietst door en rijdt vanaf nu voor twee. In aanloop naar de Vuelta, die op 23 augustus begint, doen ze hun verhaal.

“Mijn ergste nachtmerrie is uitgekomen. Ik moet gedwongen stoppen met wielrennen. Het nieuws komt als een schok. Deze winter had ik eindelijk het gevoel dat ik op de goede weg was. Maar na intensief monitoren hebben mijn cardiologen besloten dat het risico op hartfalen te groot is.” Lars van den Berg maakte op 13 maart dit jaar op zijn Instagram bekend dat zijn leven als profwielrenner op 26-jarige leeftijd ineens voorbij was.

“De boodschap van de cardioloog kwam een jaar nadat ik onwel werd op de fiets,” zegt Lars aan de keukentafel van het ouderlijk huis, een mooi gerestaureerde boerderij in Zennewijnen, nabij Tiel. “Na acht maanden rust was ik in oktober 2024 weer begonnen met fietsen en langzaam had ik de training opgebouwd tot vier uur met een hartslag van 160.”
Als hij terug wilde keren in het peloton, moest er een schepje bovenop, dan zou een hartslag van boven de 190 geen uitzondering zijn. Lars gaat terug naar het bezoek met zijn vader aan Papendal, waar de afspraak met de cardioloog was.

Marijn: “Twintig jaar lang hebben we alles samen beleefd. En ineens… Tegelijkertijd moet ik blij zijn dat Lars er nog is, dat hij verder een gewoon leven kan leiden.”

“Hij liet foto’s zien op zijn computer. Eerst liet hij zien hoe een hart er normaal uitziet en daarna liet hij een foto van mijn hart zien. De cardioloog vertelde dat hij ook collega’s in Europa had geraadpleegd. Allemaal hadden ze ernaar gekeken en gezegd: ‘Dit is te risicovol.’ Er zat te veel littekenweefsel op mijn hartspier, de kans op een hartstilstand was te groot. De boodschap kwam keihard aan, maar die was door de uitleg en de foto’s makkelijker te accepteren. Toen ik samen met mijn vader naar buiten liep, heb ik eerst Marijn gebeld, daarna m’n moeder en onze jongste broer Thomas. Eenmaal thuis heb ik de ploeg ingelicht.”

Marijn zit tegenover zijn één jaar en twaalf dagen oudere broer en knikt. “We wisten dat er een kans was dat de cardioloog zou zeggen dat het einde verhaal was. Het kwam helaas niet als een grote verrassing. Ik won eind januari de Trofeo Ses Salines. Die overwinning droeg ik op aan Lars. Ik hield er onbewust al een beetje rekening mee dat hij niet terug zou keren in het profpeloton. Daar haalde ik gek genoeg ook wel wat extra kracht uit, had het gevoel dat ik een extra trapje kon doen, dat ik voor ons allebei op de fiets zat.

Ik was emotioneel toen Lars me vertelde dat het echt klaar was. We fietsten samen sinds ik zes was. Twintig jaar lang hebben we alles samen beleefd. En ineens… Tegelijkertijd moet ik blij zijn dat Lars er nog is, dat hij verder een gewoon leven kan leiden. Zijn gezondheid staat voorop.”

Helden Magazine 78

Het eerste gedeelte van het verhaal van Lars en Marijn van den Berg komt uit Helden Magazine 78. Wil je meer lezen? Abonneer je nu op Helden of haal het magazine in de winkel!

Meer lezen?

Delen: