Iedere week mailt Barbara Barend met boegbeelden uit de Nederlandse sportwereld, om te kijken waar ze zich mee bezighouden en wat de ontwikkelingen zijn. Deze week beantwoordt wielrenster Marianne Vos haar mail.
Lieve Marianne,
Daar zijn we weer, wat vliegt de tijd he? Hoe gaat het allemaal met je? Heb je een beetje kunnen genieten van het lekkere weer hier in Nederland?
Wat doe je verder allemaal nu? Je vertelde in eerdere briefwisseling dat je jezelf inzet voor het vrouwenwielrennen in Nederland. Ben je daar nu nog steeds druk mee, vooral nu je meer tijd hebt, en wat doe je dan zoal?
Verder zag ik op je Twitter dat je alle wedstrijden van je team druk volgt. Het gaat goed met RaboLiv zag ik! Hoe is dat voor jou?
Verder ben ik natuurlijk benieuwd wat je nog meer allemaal doet nu je wat meer vrije tijd hebt?
Ik hoor graag iets van je!
Liefs Barbara
———————-
Hoi Barbara,
De dagen worden alweer korter en ik ben eigenlijk helemaal nog niet klaar met de zomer. Een échte winter vind ik prima, maar op de dagen dat we langzaam richting de herfst gaan, moet ik altijd even schakelen. Nu mijn dagindeling wat anders is dan anders, vind ik het toch fijn om lekker de buitenlucht op te zoeken voor ontspannen activiteiten, maar dan is een zonnetje erbij natuurlijk fijn. Veel buiten zijn ben ik altijd gewend, maar ik merk ook dat het me in deze rustperiode goed doet.
De afgelopen weken heb ik mezelf echt tot rust gemaand en inmiddels ben ik het redelijk gewend. Ik moet wel toegeven dat het de ene dag wat beter gaat dan de andere, maar ik weet dat deze rustperiode nodig is om straks weer volop mee te kunnen draaien. Genoeg reden dus om mezelf nog een tijdje 'aan de ketting' te houden en geen zware inspanningen te doen.
'Mijn ploeggenoten houden de eer van onze ploeg met volle overgave hoog'
Nog steeds krijg ik op straat en overal fijne reacties van mensen om me sterkte te wensen. Blijkbaar leven veel mensen met me mee en dat doet me goed. Toch is het ook wel fijn om even wat minder de aandacht op te zoeken. Het is natuurlijk leuk om waardering en erkenning te krijgen voor wat je doet, maar je moet weten dat ik geen topsport doe om in de belangstelling te staan.
Mijn ploeggenoten houden de eer van onze ploeg RaboLiv met volle overgave hoog. Ik ben niet overal bij, maar ik volg de wedstrijden van de dames op de voet. Het maakt me trots dat deze ploeg zich in de afgelopen jaren zo doorontwikkeld heeft en dat eenieder, van rensters tot staf, het maximale uit z'n kwaliteiten haalt.
De actitviteiten om het vrouwenwielrennen toegankelijker te maken gaan ondertussen gestaag door. Gelukkig is er een slagvaardige groep mensen mee bezig en aankomend WK in september gaat het vanuit Nederland opgezette platform 'TakeTheStage – WeOwnYellow' ook internationaal gelanceerd worden. Zelf ben ik daar momenteel wat minder actief bij betrokken, maar natuurlijk ben ik blij met de ontwikkelingen.
Ook binnen de internationale wielerunie UCI zijn er goede ontwikkelingen gaande. Sinds een paar jaar ben ik met verschillende werkgroepen aan de gang om de sport verder te professionaliseren. Vanaf 2016 is er nu een nieuwe opzet voor de 'World Tour', een top league voor ploegen en rensters van het hoogste niveau. Ik ben er zeker van dat dit de sport weer verder zal brengen.
'Het doet mijn sporthart sneller kloppen'
Naast het wielrennen heb ik de afgelopen weken ook genoten van andere sport. 'Wij' Nederlanders doen het internationaal goed in veel sporten en ik zit dan als chauvinistische liefhebber voor de buis. De Europese titel van springruiter Jeroen Dubbeldam, de wereldtitel van Anneke Beerten in de four-cross, de punten van Max Verstappen in de Formule 1 en natuurlijk de fenomenale races van Dafne Schippers; het doet mijn sporthart sneller kloppen.
Passief mag mijn hart sneller kloppen, actief kijk ik daar nog even mee uit. Ik ben dan ook blij met al die topprestaties van mijn collega's, dus ik zou dan ook willen zeggen: zet 'm op de komende weken, ik geniet ervan!
Hoe gaat dat bij jou Barbara? Met jouw brede interesse in de sport valt het vast niet mee om het allemaal op de voet te volgen. Maar werkt het voor jou ook zo inspirerend en motiverend?
Ik hoop van je te horen,
Groet,
Marianne