Word abonnee

Column

Gio, de hoop van Feyenoord

door: Barbara Barend
20 mei 2015

Vaak krijg ik te horen dat bekende voetballers toch vooral dom en verwend zijn. Als ik dan probeer te betogen dat er echt heel veel leuke en beschaafde voetballers zijn, word ik op niet-voetbalfeestjes nogal eens met ongelovige ogen aangestaard.

Over een (ex-)international zijn we het echter allemaal eens. Ja, die is beschaafd en heeft ook een leuke en beschaafde familie, beaamt iedereen als ik begin over Giovanni van Bronckhorst. Aan hem en zijn familie moest ik afgelopen zondagavond en maandag vaak denken na het onontkoombare ontslag van Fred Rutten.

'Hij hield altijd heimwee naar De Kuip'

Giovanni’s familie was al zo trots dat hun Gio volgend jaar hoofdtrainer van hun eigen Feyenoord zou zijn. Het klinkt ook bijna als een sprookje. Als jongetje doorliep de kleine Gio de jeugdopleiding van Feyenoord, debuteerde in het eerste, werd 'even' uitgeleend aan RKC, keerde glansrijk terug, glorieerde in Glasgow, Londen en Barcelona, maar hield altijd heimwee naar De Kuip. Volgend seizoen zou hij zelfs de hoofdtrainer zijn, het kind van Varkenoord.

Het liep ietsje anders, want maandag al werd hij gepromoveerd tot Feyenoords hoop in bange dagen. Ik zie nu al voor me hoe de complete familie de play-off wedstrijden op de tribune vol extreme spanning zal volgen. Zelden sloegen ze een wedstrijd over van de pupil en junior Gio. Gio’s vader bracht zijn zoon drie, vier, vijf keer per week naar Varkenoord.

'Wat gun ik hem en zijn familie dat hij het geweldig gaat doen'

Toen hij na 1998 bij Glasgow, Arsenal en Barcelona speelde, waren ze ook bijna iedere thuiswedstrijd vaste toeschouwer. Twee keer hebben ze gehuild van vreugde, vertelden ze me eens. Dat was na het behalen van de Champions League met Barcelona in 2006 en na zijn prachtige goal tegen Uruguay vier jaar later in de halve finale van het WK in Zuid-Afrika.

Ook zijn jeugdliefde en vrouw Marieke en hun zoons missen bijna geen wedstrijd. Giovanni, de hoop van Feyenoord. Wat gun ik hem en zijn familie dat hij het geweldig gaat doen. En dan reken ik erop dat de selectie na het behalen van Europees voetbal ouderwets mag genieten van een heerlijke rijsttafel van de moeder van Giovanni.

Delen: