Sporters zijn altijd druk en onderweg. Alles staat in het teken van het verwezenlijken van doelen en dromen. Deze week volgen wij AZ-voetballer Steven Berghuis, die vrijdag met AZ met 3-1 heeft verloren van Vitesse.
Steven, hoe is het met je? Ben je inmiddels een beetje bijgekomen?
“Ja, hoor. Het gaat nu wel weer goed met me. Gisteren baalde ik heel hard, maar na de wedstrijd werd ik wel weer rustiger.”
Jullie eerste helft was gisteren heel sterk, maar de tweede helft zakten jullie heel ver weg. Kun je dat verklaren?
“We deden in de tweede helft niet meer wat we in de eerste helft wel deden. We liepen niet meer goed vrij, speelden niet meer vooruit enzovoort. We voetbalden gewoon niet meer en gingen steeds meer de lange bal spelen. Het leek wel of we dat wel oké vonden. Doordat we veel met de lange bal gingen spelen kwam ik zelf ook veel minder in het spelletje voor. Dan hoop je nog op een moment dat de bal wel goed valt, maar dat gebeurde niet. We kregen in de tweede helft nog wel genoeg kansen, maar gingen daar niet goed mee om. Heel frustrerend. Dat is het juiste woord.”
'Soms zit het mee in een wedstrijd en soms zit het tegen'
In de eerste helft zorgde je nog wel voor de gelijkmaker.
“Ja, dat was lekker. Ik ben altijd blij als ik een goal maak, dus bij deze ook. Dat geeft gewoon een goed gevoel!”
Jullie hadden in de tweede helft nog wel een penalty moeten krijgen.
“Dat klopt, maar ik kijk vooral naar onszelf. Soms zit het mee in een wedstrijd en soms zit het tegen. Simon Poulsen had misschien ook wel rood moeten krijgen, maar dat gebeurde ook niet. Het is alleen flink balen, vooral ook omdat de grensrechter het goed kon zien. Grensrechters bemoeien zich de laatste tijd heel vaak met het spelletje en vlaggen steeds meer als ze een overtreding zien, nu deed de grensrechter niks. Daar baal je van.”
Hoe was de sfeer in de kleedkamer na afloop van de wedstrijd?
“Heel stil. We hadden allemaal het gevoel dat Vitesse te pakken was en dat we hadden kunnen winnen. We hebben het er als team nog niet over gehad, dat doen we maandag.”
'Ik moest na de wedstrijd gelijk mijn reactie geven, dan zitten de emoties nog heel hoog'
Jij was na afloop van de wedstrijd erg boos en toonde die emoties ook op televisie. Heb je dat moment al teruggezien?
“Ja, dat heb ik al voorbij zien komen. Ik moest na de wedstrijd gelijk mijn reactie geven, dan zitten de emoties nog heel hoog. Dat hoort er ook allemaal een beetje bij. Ik denk dat als ik mijn reactie moest geven nadat ik had gedoucht en was omgekleed, het al minder zou zijn. Maar volgens mij heb ik geen gekke dingen gezegd, toch?”
Je hebt nu twee dagen vrij. Ga je nog iets leuks doen?
“Toen we gisteravond terugkwamen uit Arnhem ben ik langs huis gegaan en heb ik mijn spullen gepakt. Ik ben toen in de auto gestapt en weer terug gereden naar Apeldoorn, naar mijn ouders. Ik was nog niet moe, dus dat kon gewoon. Ik heb vanochtend ook lekker kunnen uitslapen, ha. Ik sta nu op het voetbalveld om bij mijn broertje te kijken, die moet zo spelen. Vanavond ga ik naar FC Twente tegen PEC Zwolle. Daar ga ik samen heen met José Fortes Rodrigues, dat is een scout van AZ. Met hem kan ik het goed vinden. Morgen ga ik denk ik bij wat vrienden kijken, die voetballen natuurlijk allemaal op zondag. Nu hoef ik zelf niet te voetballen, dus dan kan dat een keertje. Zij komen ook altijd bij mij kijken. Het is dus vooral veel voetbal, ha.”
Lees ook:
Deel 1: 'Mis vrienden en familie uit Apeldoorn'
Deel 2: 'Laat mijn mening graag horen'
Deel 3: 'Was een brutaal voetballertje'
Deel 4: 'Ouders hadden handen vol aan mij'
Deel 6: 'Soms moeilijk om positief te blijven'