Wie wordt de Held van de Maand mei 2016?

Wout van Aert (29) kiest dit jaar voor een andere aanpak. Hij sloeg de WK veldrijden over en zal dit jaar ook de Tour de France laten schieten. Zijn speerpunten dit jaar: de Vlaamse voorjaarsklassiekers, de Giro d’Italia en de Olympische Spelen. We spreken in Helden Magazine 71 de alleskunner van Visma-Lease a Bike in aanloop naar de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en de Giro. “Ik denk dat ik beter kan.” “In 2023 ben ik niet op mijn best geweest, heb me afgelopen jaar nooit zo gevoeld als in 2022. Ik had steeds het gevoel dat ik dat ene procentje miste. De resultaten waren nog best goed, maar ik denk dat ik beter kan,” zegt Wout van Aert. Conclusie eind vorig jaar: het moest anders. Wout won in 2021 de Amstel Gold Race, Gent-Wevelgem en drie etappes in de Tour de France: een bergrit die twee keer over de Mont Ventoux voerde, de tijdrit op de een-na-laatste dag en de afsluitende massasprint in Parijs. Het tekende zijn ongekende veelzijdigheid. Een jaar later? Wout won opnieuw drie etappes in de Tour, reed vier dagen in de gele trui en mocht de groene trui mee naar huis nemen. Ook won hij de prijs voor de meest strijdlustige renner én hij was de luxe meesterknecht van Jonas Vingegaard die de eerste Tourzege voor de ploeg, die toen nog Jumbo-Visma heette, pakte. In 2023 kon hij minder vaak juichen. Hij won de E3 Saxo Classic en werd tweede achter zijn eeuwige rivaal Mathieu van der Poel bij de WK-wegwedstrijd in Glasgow. Tijdens de Tour verrichtte hij opnieuw beulswerk voor Vingegaard, die zijn tweede eindzege pakte. Maar Wout won geen etappe en ging een paar dagen voordat Parijs werd bereikt naar huis om bij zijn hoogzwangere vrouw Sarah te zijn. Op 21 juli verwelkomden zij zoontje Jerome, broertje van Georges. Waar hij dat ene procentje liet liggen vorig jaar? Wout weet het wel. De belangrijkste reden: hij werd ziek nadat het crossseizoen erop zat. “Die ziekte heeft de voorbereiding op het wegseizoen verstoord. Het kostte me te veel energie om mijn topvorm te halen voor de klassiekers. Ik heb eigenlijk te veel ups en downs gekend tijdens het seizoen, mijn niveau is nooit stabiel geweest. Door het veldrijden had ik altijd maar een maand om me voor te bereiden op de voorjaarskoersen. Als alles goed ging, dan lukte het om me in die korte periode naar honderd procent toe te werken. Maar als het niet gaat zoals gepland, dan heb ik meteen een probleem en wordt het lastig om in topvorm te zijn in de maand april. Dat was vorig jaar dus het geval.” Na de evaluatie van 2023 besloot Wout in samenspraak met de ploegleiding dat zijn programma flink op de schop moest. Merijn Zeeman, sportief directeur van Visma-Lease a Bike gaf in Helden al eens aan dat ‘Wout niet alleen maar braaf aan tafel zit te luisteren’ als ze met hem praten. Hij gaat de discussie niet uit de weg, eist het maximale van zichzelf en het team. “Ik ben niet alleen voor mezelf extreem veeleisend, maar waarschijnlijk ook voor mijn omgeving,” zei Wout daar vorig jaar over in Helden. “Ik heb in de ploeg het gevoel dat de vrijheid er is om eigen inbreng te hebben. Marijn en ik hebben daardoor samen de ploeg beter gemaakt. Ik waardeer het enorm dat we op die manier kunnen samenwerken.” Om beter voor de dag te komen in 2024 besloot Wout om als drievoudig wereldkampioen veldrijden het WK in Tábor te laten schieten. Zijn oude liefde, de cross, moest pas op de plaats maken, zodat hij sterker en frisser is in de maand april. “De focus ligt nu meer op de weg. We besloten om heel veel crossen weg te strepen, met als belangrijkste reden om meer mentale vrijheid te krijgen en meer energie aan het begin van het wegseizoen te hebben. Ik heb een paar crossen gereden omdat het goed is om een uur lang all-in te gaan tegen mannen als Mathieu van der Poel en Tom Pidcock, dat nam ik mee naar de weg.” Zijn palmares is indrukwekkend, maar een overwinning in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix ontbreekt op zijn 29ste nog. Daar moet verandering in komen. En snel, wat Wout betreft. Helden Magazine 71 Het eerste gedeelte van het interview met Wout van Aert is afkomstig uit de tweede uitgave van 2024. De 71ste editie van Helden Magazine is voor het eerst in België te bewonderen! Deze mijlpaal wordt gevierd met twee verschillende sporters op de cover: Estavana Polman in Nederland en Wout van Aert in België. In een openhartig interview deelt Estavana Polman, het gezicht van het Nederlandse handbalteam, haar verhaal over de voorbereidingen op het olympisch kwalificatietoernooi. Daarbij komen ook haar persoonlijke uitdagingen, zoals haar relatie met Rafael van der Vaart, het moederschap en haar blessures ter sprake. In deze editie van Helden wordt er ook veel aandacht besteed aan voetbal. Esmee Brugts, bekroond als Talent van het Jaar, maakte afgelopen zomer een droomtransfer naar FC Barcelona. Experts laten zich daarnaast uit over Jerdy Schouten, de sleutelspeler van PSV, dat op weg is naar het landskampioenschap en het EK met Oranje in Duitsland. We blikken terug op de legendarische wedstrijd tegen Portugal tijdens het WK van 2006 met Khalid Boulahrouz en bezoeken verdediger Bart Nieuwkoop in Rotterdam. Met Manchester City won Kevin De Bruyne alles wat er te winnen valt. Kenners spreken zich uit over onder meer zijn weergaloze traptechniek en fabuleuze inzicht. In ‘De Dag Dat Alles Misging’ kijken Sigi Lens en Edu Nandlal terug op de vliegtuigcrash in Suriname. Ze hebben de verschrikkelijke SLM-ramp overleefd die zich 35 jaar geleden heeft voorgedaan. Verder in de 140 pagina’s tellende editie deelt marathonloopster Anne Luijten haar bewogen jaar met de lezers. Ze liep de olympische limiet, trouwde, maar verloor ook haar trouwste fan: vader Jos. Zwemfenomeen Ian Thorpe blikt terug op zijn legendarische races en vriendschap met Pieter van den Hoogenband. Victoria Koblenko gaat in gesprek met Ranomi Kromowidjojo, drievoudig olympisch kampioen en zeventienvoudig wereldkampioen zwemmen. Kickbokslegende Peter Aerts, een grootheid in Japan, spreekt onder meer over het oprichten van zijn eigen bond LEGEND. Als laatste is de negentienjarige Collin Veijer de hoop van de Nederlandse motorsportfans, maar wie is hij?

Amper vijf jaar geleden speelde Micky van de Ven (23) nog in de Keuken Kampioen Divisie, tegenwoordig is hij de snelste speler van de Premier League en van het Nederlands elftal. In Helden Magazine nummer 75 legden wij de razendsnelle verdediger van Tottenham Hotspur negen uitspraken voor. “Mijn teamgenoten maken er grappen over, zeggen: ‘Ja hoor, hij trekt weer een sprintje en het hele stadion zingt zijn naam.’ Micky van de Ven “Ik wilde hem gerust ieder weekend een tientje geven, maar op een gegeven moment moet hij ook zelf iets verdienen. Hij zei: 'Papa, ik ga echt niet in de supermarkt zitten. Bliep bliep, wilt u een bonnetje? Dat ga ik gewoon niet doen. Geef me nog een half jaar en dan beloof ik dat het goed komt.’” Marcel van de Ven, BNR The Friday Move, 5 november 2023. Lachend: “Ik heb deze uitspraak van mijn vader voorbij zien komen op social media. Als jongetje deed ik niet anders dan voetballen. Ik was altijd buiten, ook al goot het van de regen. Mijn moeder moest me naar binnen sleuren voor het avondeten. School was niet aan mij besteed en ik had ook geen trek in een bijbaan. Ik wilde zo graag slagen als profvoetballer.” Je begon bij WSV in Wormer. Bij AZ en Ajax werd jij als jeugdspeler afgewezen. Volendam wilde jou wel hebben, je doorliep er de jeugdopleiding. “Bij WSV hoorde ik van trainers en teamgenoten geregeld dat ik de beste van het team was. Leuk, maar dan moet je wel hopen dat er een profclub voorbijkomt. Ajax en AZ toonden interesse. AZ vond mij uiteindelijk niet goed genoeg en stuurde me weg, Ajax wilde me toch niet hebben. Ik begon te twijfelen. Was ik wel goed genoeg voor een profclub? Een jaar later kwam Volendam. In mijn eerste jaren bij Volendam dacht ik niet na over wat er allemaal kon gebeuren. Ik was gewoon lekker aan het voetballen, plezier aan het maken. Rond mijn zestiende stroomden veel gasten door naar Onder 19. Ik ook. Ik wist: dit is het moment dat ik me moet gaan onderscheiden. 'AZ vond mij niet goed genoeg en stuurde me weg, Ajax wilde me toch niet hebben. Ik begon te twijfelen. Was ik wel goed genoeg voor een profclub?' In Onder 19 speelde ik alles, ook al was ik eerstejaars. De trainer zei na iedere wedstrijd dat ik de beste van het veld was. Ik hoopte dat ik door mocht naar Onder 23, Jong Volendam, ook al was ik een jaar jonger dan de andere doorstromers. Maar dat gebeurde niet. Ook de trainer van het eerste elftal zei dat ik nog twee jongens voor me had en dat het lastig voor mij zou worden om ooit in het eerste te komen. Ondanks dat mijn ouders en zus mij steunden, dacht ik: wat doe ik hier nog? Ik voelde dat ik beter een stap terug kon doen naar de amateurs, om daarna hopelijk weer een nieuwe stap te maken. Dat voelde beter dan nog een jaar bij Onder 19 blijven zonder perspectief. Het was lastig om erin te blijven geloven.” [caption id="attachment_20748" align="aligncenter" width="1708"] Micky van de Ven[/caption] Jouw vader Marcel is een voormalig (undercover) politieman, jarenlang onderdeel geweest van de Unit Specialistische Operaties van de landelijke eenheid, en tegenwoordig bekend van Nederlandse tv-programma's als Ontvoerd en Hunted. Hij is ook een expert en spreker op het gebied van mentale kracht en weerbaarheid. Hoe hielp hij jou destijds? “Van jongs af aan helpt mijn vader mij op mentaal gebied. Eén keer heeft hij er in m’n jeugd een theorieboek bij gepakt. Hij legde uit dat er cirkels zijn. En als je in een bepaalde cirkel terechtkomt, je beter terug kan naar een andere om van daaruit weer verder te kunnen. Dat klinkt een beetje vaag, maar het hielp enorm. Mijn vader probeerde mij vaak dingen te laten inzien aan de hand van voorbeelden. Zo gingen we met zijn tweeën naar Ajax en zei hij: ‘Let op de spits en kijk hoe het publiek hem af loopt te snauwen. Maar moet je kijken wat ze doen als hij hard aan het werk is. Dan gaan mensen klappen. Het is een soort show.’ Mijn vader heeft mij laten inzien dat als je hard werkt, er altijd een beloning gaat komen. Een maand nadat ik met hem op de tribune bij Ajax had gezeten, werd de trainer van het eerste van Volendam eruit geknikkerd en Wim Jonk werd aangesteld. Toen begon het allemaal voor mij.” Helden Magazine editie 75 Het eerste deel van het interview met Micky van de Ven komt uit Helden Magazine nummer 75. Voor de eerste editie van 2025 maakte Frits Barend een rondje langs de velden. Hij merkte dat iedereen lyrisch is over de trainer van Liverpool, Arne Slot. “Ik vind Arne fantastisch,” aldus Guus Hiddink. Ook spraken we met Wout Weghorst, voormalig speler van Burnley en Manchester United. De huidige spits van Ajax roept zowel bewondering als kritiek op. “Het stempel ‘rare gozer’ drukt op mij, en dat gaat ook nooit meer veranderen,” vertelt Weghorst openhartig. Schaatsen In deze wintereditie is er uiteraard ook aandacht voor schaatsen. Jenning de Boo en Kjeld Nuis zijn niet alleen ploeggenoten, maar ook goede vrienden. Tijd voor een uitgebreid dubbelinterview met het razendsnelle duo. Daarnaast zetten we Angel Daleman in de spotlight. Ze is slechts zeventien jaar, maar blinkt al uit als zowel shorttracker als langebaanschaatsster. Iedereen loopt met haar weg. In een interview praat Angel over haar mentor Ireen Wüst, haar tatoeages en de moeilijke keuzes die ze moet maken. Tennis Naast wintersport lees je ook een bijzonder interview met Wesley Koolhof. Tijdens de Davis Cup, eind vorig jaar, nam hij afscheid van het professionele tennis. Als voormalig nummer één van de wereld in het dubbelspel kijkt hij terug op een indrukwekkende carrière. Hij vertelt openhartig over het gemis van een rol in de historische finale tegen Italië. Het mannentennis kent daarnaast een nieuwe rivaliteit die de sportwereld in zijn greep houdt. Richard Krajicek, toernooidirecteur van het ABN AMRO Open, laat zijn licht schijnen op de opkomst van Jannik Sinner en Carlos Alcaraz. Beide jonge tennissterren komen dit jaar naar Rotterdam en lijken de komende jaren het mannentennis te gaan domineren. Verder in Helden 75 Ook gingen we langs bij wielertalent Yuli van der Molen. Bij haar werd een jaar geleden de ziekte van Hodgkin ontdekt. Na een zware periode vol behandelingen is ze nu terug in het peloton. Achter de schermen speelt haar oom, oud-wielrenner Niki Terpstra, een belangrijke rol als mentor. Samen vertellen ze over haar indrukwekkende comeback. Paralympisch snowboarders Lisa Bunschoten en Chris Vos zijn sinds deze zomer trotse ouders van dochter Jane. “Ons goud ligt in de Maxi-Cosi,” zeggen ze met een glimlach. LeBron James en zijn zoon Bronny vormen een historisch duo in de NBA bij de Los Angeles Lakers. In dit familieportret krijg je een uniek inkijkje in hun leven. En nog veel meer inspirerende verhalen!

Marianne Vos is al jaren het boegbeeld van het Nederlandse vrouwenwielrennen. Ze is meervoudig Europees, olympisch en wereldkampioen. Aan stoppen denkt de kopvrouw van Team Jumbo-Visma nog niet. In aanloop naar La Course, op 27 juni op en rond Mûr-de-Bretagne, legden we de 34-jarige veelwinnaar vijf stellingen voor. Mathieu van der Poel is de Marianne Vos van het mannenwielrennen. “Ik wil me absoluut niet met Mathieu vergelijken. Het is heel knap wat hij doet. Maar ook wat Wout van Aert en de andere jongens doen die zich niet laten tegenhouden door leeftijd, hiërarchie, rangorde of andere wielerwetten. Het mooie aan Mathieu vind ik dat hij nog steeds de verschillende disciplines combineert. Dat deed ik vroeger ook, ik combineerde het veldrijden met de weg en kwam daarvoor ook nog uit op de baan. Ik heb net als Mathieu ook nog gemountainbiket. Ik herken zijn liefde voor de fiets, die is zo groot dat we alles willen proberen. En net als Mathieu interesseerde mij het ook niet veel wat anderen daarvan dachten. Ik kreeg ook geregeld de vraag of het fysiek wel mogelijk was om alle disciplines te combineren. Het is juist een uitdaging om iets nieuws te proberen. Ik wilde altijd kijken hoever ik kon gaan, mezelf blijven prikkelen. Ik ben niet zo van altijd maar hetzelfde riedeltje. Dat zal Mathieu ook herkennen. Mathieu moet lekker blijven doen waar hij zin in heeft. Van mij werd vroeger, net als nu bij Mathieu, ook verwacht dat ik wel even zou winnen, of het nou in het veldrijden was of op de weg. Al kreeg ik door de uitslagen die ik reed tegelijkertijd ook het verwijt dat het vrouwenwielrennen niets aan was. Dat vond ik zo oneerlijk. Ik voelde daarom constant de verantwoordelijkheid om de sport te helpen. Dat was ik verplicht, vond ik, omdat de sport mij ook zoveel had gebracht. Als ik er een beetje toe heb bijgedragen waar het vrouwenwielrennen nu staat, dan is dat mooi.” Na mijn overtraindheid geniet ik meer van het wielrennen “Het is niet dat ik nu meer van het wielrennen geniet, maar ik leef wel meer in het moment en dat heeft mij een blijer en gelukkiger mens gemaakt. In 2015 trapte mijn lichaam op de rem. Van de ene op de andere dag ging het niet meer. Ik noem het een fysieke burn-out. Het was niet zo dat ik niet meer wilde fietsen, ik wilde dat juist heel graag, het lukte me lichamelijk alleen niet meer. Ik ben er een tijdje helemaal uit geweest. In die periode kocht ik ook een motor en nam ik lessen, ik had een soort mini-midlifecrisis. Ik had altijd het idee dat ik dat heel leuk zou vinden, maar het kwam er nooit van. Ik dacht al heel snel: ik vind fietsen veel leuker. De motor ging de deur uit, heb ik die midlifecrisis ook alvast gehad. Het volledige verhaal lezen? Je kunt het magazine in de winkel halen óf online bestellen!