Van Nistelrooij: ‘Kuyt maakt de Eredivisie aantrekkelijker’

Tom Dumoulin Hij heeft een indrukwekkende carrière achter de rug. Tom Dumoulin, twee jaar geleden gestopt, blikt in zijn boek Op gevoel terug op het eerste deel van zijn leven. Nu is hij wieleranalist en binnenkort wordt hij voor het eerst vader. In aanloop naar de Vuelta, daar waar hij zich in 2015 voor het eerst manifesteerde als ronderenner, spreken we hem. “De puzzel was opgelost.” Je kunt hem nog steeds in ‘het wild’ tegenkomen. Op de fiets. Maar de kans is groter dat je Tom Dumoulin ziet hardlopen in de omgeving van Maastricht. Want ook daar heeft hij heel veel aanleg voor, bleek vorig jaar oktober in Amsterdam toen hij een halve marathon liep in 1 uur 10 minuten en 4 seconden. Bizar snel. Als marathonloper had hij de top niet kunnen bereiken, zegt hij er lachend bij. “De Afrikanen domineren al tientallen jaren het langeafstandslopen, ik denk niet dat ik daar verandering in had kunnen brengen. Ik liep die tijd een jaar nadat ik was gestopt met wielrennen, kon nog teren op mijn conditie die ik jarenlang had opgebouwd op de fiets. Ik loop nu meer dan vorig jaar, gemiddeld drie keer in de week, maar mijn conditie wordt alsmaar slechter. Ik vind het ook nog steeds leuk om op de fiets te zitten, maar hardlopen is veel makkelijker. Fietsen kost veel meer tijd dan hardlopen, ben al snel een halve dag kwijt. Fiets klaarmaken, onderweg een kop koffie, na terugkomst fiets schoonmaken en wegzetten. Met hardlopen is het schoenen aan, een uurtje hardlopen en klaar.” Jouw vriendin Maxime en jij verwachten in het najaar jullie eerste kindje. Binnenkort kun je achter de kinderwagen hard gaan lopen. Lachend: “Ik denk dat ik hobby en de zorgen voor ons kindje beter gescheiden kan houden.” Bleu jochie We staan voor de Vuelta, daar waar jij in 2015 jezelf voor het eerst liet zien als klassementsrenner. Je werd zesde in het eindklassement, maar het scheelde weinig of je had de rode leiderstrui tot en met Madrid gedragen. Destijds was je nog heel erg je grenzen aan het verkennen. “Als ik nu terugkijk, was dat de leukste tijd. Die Vuelta, maar ook de Tour van 2016 waarin ik de tijdrit en de bergrit naar Arcalis won. De periode dat ik mezelf aan het ontdekken was, tussen 2013 en 2016, waren echt de leukste jaren. Ik was nog zo onbevangen, geweldig als je zo je sport kunt bedrijven. Maar die onbevangenheid houdt een keer op, bij iedereen.” Begin juni kwam jouw boek Op Gevoel uit, dat je samen met journalist Nando Boers maakte. Waarom wilde je dat er een boek over je wielercarrière kwam? “Ik dacht vorig jaar steeds vaker: ik zou het leuk vinden om één keer mijn hele verhaal te vertellen. Die wens was er omdat ik me tijdens mijn loopbaan, zeker in de laatste jaren, soms wat onbegrepen heb gevoeld. Dat vond ik best moeilijk, zeker richting het einde. Ik heb in interviews wel verteld hoe ik me voelde en waarmee ik worstelde, maar eigenlijk begreep niemand echt waarom ik twee jaar geleden stopte. Niet dat ik per se wilde dat iedereen mij ineens zou begrijpen, maar ik vond het wel recht doen aan mijn carrière om mijn kant van het verhaal te vertellen.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Tom Dumoulin komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Annemiek van Vleuten had een geweldige loopbaan. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Kai Verbij wilde vlammen in Pyeongchang, maar de wereldkampioen sprint van 2017 raakte in aanloop naar de Spelen geblesseerd. Weg medaille. Daarna wist hij het even niet meer. In aanloop naar de WK afstanden (7-10 februari, Inzell) en het WK sprint (23-24 februari, Heerenveen) lucht de Europees kampioen sprint van 2019 van Team Reggeborgh zijn hart. “Ja, Kjeld was heel erg goed op de Spelen,” zegt Kai Verbij als hij de eindejaarseditie van Helden ziet met twee­voudig olympisch kampioen Kjeld Nuis op de cover. “Ik vind het niet moeilijk om hem op de cover te zien. Kjeld heeft heel sterk gereden op het moment dat het echt moest. Terechte winnaar. Wat weleens door m’n hoofd schiet: hoe was het geweest als ik topfit was geweest op de 1000 meter in Pyeongchang? Had ik het Kjeld moeilijk kunnen maken? Ik denk het wel, had zeker een medaille gepakt. Dat was een makkie geweest. Maar ja, dat is ‘wat als’. Ik heb pech gehad. Het heeft geen zin om mezelf verwijten te maken, het was niet mijn schuld.” Kai kijkt naar de beeltenis van de man die een jaar terug de olympische 1000 en 1500 meter won en op slag bestempeld werd als ‘Held Kjeld’. Hij tikt met z’n vingers op tafel. “Die Spelen waren voor mij bijna een obsessie. Alles draaide om goed zijn in Pyeongchang. Dat gevoel is er eigenlijk bij Jong Oranje al ingeslepen. Alle talenten droomden van datzelfde doel: op een dag olympisch kampioen worden. Ik ben erin gaan geloven dat het in schaatsen alleen om die gouden olympische medaille draait. Ik kon me er ook achter verschuilen, altijd zeggen: in 2018 moet ik er echt staan. Dat haalde tegelijkertijd wat druk en stress weg bij de andere wedstrijden.” Het ging snel met Kai, hij werd in 2017 op 22-jarige leeftijd wereldkampioen en Europees kampioen sprint, pakte brons op de 1000 meter bij de WK afstanden. “Dat vond ik allemaal vanzelfsprekend. Na die wereldtitel was ik blij, hoor, maar echt uit mijn dak gaan, nee, dat deed ik niet. Ik dacht toen: het is niet zo raar dat het winnen van die olympische titel ook gaat lukken. Mensen zagen me als favoriet als ik ergens verscheen en dat snapte ik ook wel. Maar ja, ik had toen nog geen echte tegenslag gekend.” ‘Hoe was het geweest als ik topfit was geweest op de 1000 meter in Pyeongchang? Had ik het Kjeld Nuis moeilijk kunnen maken? Ik denk het wel’ Die kreeg hij voor zijn kiezen tijdens het Olympisch kwalificatietoernooi, eind 2017 in Heerenveen. Bij de start van de 500 meter voelde hij een pijnscheut in z’n rechterlies. “Ik dacht: die pijn trekt wel weg. Maar dat gebeurde niet. Na twintig meter wilde ik eigenlijk stoppen, maar ik bedacht me meteen dat de Spelen er dan helemaal niet meer in zouden zitten. Want ik wist ook wel dat starten op de 1000 meter bij het OKT er niet meer in zou zitten. Ik had heel veel pijn, maar zei steeds tegen mezelf: doorrijden, anders heb je niks. Ik reed de 500 meter vooral op m’n linkerbeen en wist me toch te kwalificeren. Een wonder. Er zit een engeltje op m’n schouder, dacht ik. Dit is een teken, ze willen dat ik naar de Spelen ga, het gaat goed komen met me. Dat veranderde toen ik de artsen sprak en de scan zag. Ik had een flinke scheur in m’n lies. Topfit op de Spelen verschijnen was er niet meer bij.” Kai kwalificeerde zich voor de 500 meter in Zuid-Korea en kreeg een aanwijsplek voor de 1000 meter. Hij zegt geen moment overwogen te hebben om de startbewijzen af te staan. Hij knikt driftig met z’n hoofd, de lange donkere haren wapperen heen en weer voor z’n ogen. Hij veegt ze aan de kant, zegt: “M’n vriendin zegt al een tijd dat ik naar de kapper moet, had ik voor vandaag ook willen doen. Maar ja…” Hij kijkt opzij, naar vriendin Eveline die mee is gekomen en een tafeltje verder in gesprek is. Daarna gaat hij in op de vraag. “Zelfs als ik niet helemaal fit was, vond ik mezelf altijd nog beter dan de jongens die achter mij waren geëindigd op de 500 meter bij het OKT. Ik wilde dolgraag voor het eerst naar de Spelen en ergens van binnen geloofde ik nog in een wonder.” Kai gaat achterover zitten, legt z’n handen op z’n dijbenen. “Het klinkt misschien een beetje idioot, maar weet je dat door die blessure er ook een soort rust over me heen kwam? Ineens was ik helemaal niet met mijn hoofd bij de Spelen, de focus verschoof volledig naar mijn herstel. Dat was lekker. Ik had niet de stress die de andere schaatsers wel hadden. Weg was die druk van het per se moeten presteren. Helden Magazine 45 Het eerste gedeelte van het verhaal van Kai Verbij komt voort uit Helden Magazine 45 waar Memphis Depay de cover siert. Depay laat zin wie hij echt is. Een verhaal over het geloof, zijn jeugd, familie, imago, Oranje en Louis van Gaal. Verder in de 45ste editie van Helden, Rico Verhoeven en Max Verstappen gingen de verbale strijd met elkaar aan, Jac Orie is een garantie voor succes, schaatsster Antoinette de Jong over haar jeugd waarin ze werd gepest om haar rode haren, de grondlegger van het shorttracksucces Jeroen Otter, baanwielrenster Kirsten Wild, tennisser Alexander Zverev, en wielrenner Lars Boom ging in gesprek met Victoria Koblenko. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Being Max Verstappen is geen kleinigheid, dat maakt vier dagen rondlopen in zijn slagschaduw wel duidelijk. Zijn raceweekeinde wordt van minuut tot minuut gedicteerd door een strakke agenda. Helden ging op bezoek bij Max.