Jarenlang vormden Jacco Eltingh (45) en Paul Haarhuis (49) een duo op de tennisbaan. Daarna gingen ze samen in zaken. Dit jaar zijn ze voor de veertiende keer de toernooidirecteuren van de AFAS Tennis Classics (26-29 november).
Als Jacco Eltingh ergens komt, wordt er nog altijd verwachtingsvol over zijn schouder gekeken of Paul Haarhuis de hoek om komt. En andersom geldt hetzelfde. Het voelt bijna alsof ze getrouwd zijn, erkennen ze. “In 1992 werd het serieus tussen ons, toen werden we een team. Er zijn maar weinig mensen met wie ik zo graag samen ben als met Paul,” zegt Jacco. Paul bevestigend: “Jacco is mijn maatje, hij is zo belangrijk voor me. Wij vullen elkaar echt aan, want als personen lijken we helemaal niet op elkaar. Jacco is de man met de bravoure, hij is de rasoptimist, en de man die overal mogelijkheden ziet en altijd zijn woordje klaar heeft. Hij is de aanvaller. Op en naast de baan. Ik ben wat rustiger, wat meer een denker en een binnenvetter en ben er om Jacco soms een beetje te temperen.”
Jacco: “Paul wikt en weegt meer, hij is op de baan ook altijd de strateeg geweest. Ik ben naïef positief, zoals ik het altijd noem. Het is bijna opposites attracts bij ons.” Slechts één keer werd er in hun huwelijk met servies gesmeten, dat was tijdens Wimbledon in 1996, na een vroege nederlaag.
'We stonden eigenlijk als twee singelaars op de baan'
Jacco: “Ik had door een knieblessure het eerste deel van het jaar gemist. Paul was met onze coach Alex Reijnders doorgegaan en zijn vrouw Anja ging ook vaker mee. De setting was veranderd toen ik terugkeerde. Alles was op Paul geënt en dat botste. Op de baan hadden we niet meer automatisch die klik als voorheen.”
Paul: “We stonden eigenlijk als twee singelaars op de baan.”
Jacco: “In het huis dat we hadden op Wimbledon barstte de bom. Het werd heel emotioneel, alles wat over en weer werd geroepen kwam hard binnen. Alle ellende kwam op tafel.”
Paul: “Het was buigen of barsten.”
Jacco: “’s Avonds, tijdens het ruziën, begonnen we ineens te glimlachen toen we elkaar aankeken. Dat was zo’n bevrijding. Ik zei: Het kan toch verdorie niet zo zijn dat we laten schieten wat we samen hebben?”
Paul: “De les was dat we beter moesten communiceren, niets onbesproken laten.” Ze vormden een dubbel tot en met 1998, toen Jacco besloot te stoppen. Ze wonnen samen alle Grand Slam-toernooien minimaal één keer. Naast vijf Grand Slam-titels, werden ze ook tweemaal wereldkampioen. En toen ze afzwaaiden als duo stonden ze op plaats één en twee op de wereldranglijst.
'Wij hebben aan een half woord en soms zelfs een oogopslag genoeg om te weten wat de ander bedoelt'
Paul tenniste door tot en met 2003, maar al in 2002 ging hij opnieuw een samenwerking aan met Jacco. Dit keer een zakelijke. Ze begonnen Eltingh Haarhuis Tennis Events, gingen clinics geven aan bedrijven en organiseerden in 2002 voor het eerst de AFAS Tennis Classics, een toernooi voor oud-tenniskampioenen.
Jacco: “We hebben jarenlang onder hoogspanning met elkaar samengewerkt. Ik ken de kwaliteiten en onhebbelijkheden van Paul en hij die van mij. En die accepteren we van elkaar. We hebben natuurlijk ook heel veel samen meegemaakt. Dat schept automatisch een band voor het leven. Wij hebben aan een half woord en soms zelfs een oogopslag genoeg om te weten wat de ander bedoelt.”
Paul: “Maar denk nou niet dat we elkaar privé ook dag in dag uit zien sinds we zijn gestopt met tennis.”
'Paul is er als ik hem nodig heb en andersom'
Jacco: “We wonen best ver van elkaar vandaan, Paul woont in Waalre en ik in Epe. De afgelopen tien jaar hebben we elkaar maar heel weinig privé gezien.”
Paul: “We hebben elkaar wel minimaal één keer per week aan de lijn. Dat gaat in eerste instantie altijd om tennisgerelateerde zaken. Soms kletsen we een uur over van alles en nog wat, hebben we het ook over privézaken, over de kinderen.”
Jacco: “Wat wij hebben, noem ik geen zakelijke relatie maar echte vriendschap. Een vriend is er voor mij als ik in de shit zit, ik kan hem altijd bellen. Paul is er als ik hem nodig heb en andersom.”