‘Het was de grote Edith Bosch Show’

Judokampioen Edith Bosch was niet alleen een bitch op de mat, ook ernaast. Het zorgde ervoor dat de relatie met haar ouders uiteindelijk bekoelde, vertelt ze in haar biografie Expeditie Edith. Nu is de relatie met haar moeder Annemarie weer zoals die hoort te zijn, vertelt ze in de nieuwe Helden.

‘Mijn moeder zei toen ik haar aan de lijn had: ‘Als ik geweten had dat jij zo zou worden door topsport, dan had ik het je verboden.’ Het judo is voor haar de verklaring van mijn gedrag.’ Edith Bosch in Expeditie Edith.

Annemarie: “En daar sta ik nog altijd achter.”
Edith: “In mijn wereld draaide alles om judo, ik legde mezelf zoveel druk op. Als het niet ging zoals ik wilde, reageerde ik me af op de mensen die het dichtst bij me stonden.”
Annemarie: “Het contact met Edith was zo anders dan dat met mijn andere twee dochters. Het ging bij Edith alleen maar over judo. En over Edith zelf. Het was de grote Edith Bosch Show, ja. Als er iets gebeurde waar madam het niet mee eens was, dan kreeg ik een grote mond.”
Edith: “Ik ben met de jaren steeds meer verhard, leefde zo met oogkleppen op. In een sociaal leven had ik geen zin. Ik deed niets anders dan eten, trainen, slapen. Mijn voorbereiding moest perfect zijn. Als ik zou verliezen, kon het in elk geval niet liggen aan het feit dat ik me had af laten leiden of dat ik mijn energie had gestoken in randzaken. En ja, van ons gezin verwachtte ik dat ze maar rekening hielden met mijn sport, mijn eisen en mijn nukken.”

In 2007 barstte de bom bij Annemarie, acht maanden lang hadden zij en haar man daarna geen enkel contact met Edith. Daarna was de relatie zeven jaar lang niet zoals die ooit was. Edith raakte aan het einde van haar carrière met zichzelf in de knoop. Ze zocht hulp bij een lifecoach. En na haar loopbaan werd de relatie met haar ouders met behulp van een mediator hersteld.

‘Ik ben nu fluffy Edith, de vrouw die ik eigenlijk altijd al was, maar die ik een tijdje kwijt ben geweest. Ik ben trots dat ik die Edith weer heb gevonden.’ Edith Bosch in Expeditie Edith.

Edith: “Ik had mezelf een harnas aangemeten,” vertelt Edith in Helden. “Niets kon me raken. Daardoor heb ik veel te weinig genoten van mijn judocarrière. Maar ik ben er nog altijd van overtuigd dat ik het zo moest doen, dat harnas had ik nodig om zo goed te worden. Probleem was alleen dat dat pantser bij mij ging voelen als een deken. Het gevecht om mezelf terug te vinden, was zwaarder dan welke judowedstrijd dan ook. In het gewone leven is het best lastig om bitch Edith te zijn, waar dat imago in het judo vaak handig was.”
Annemarie: “Ik heb mijn dochter weer terug en daar ben ik zo blij om. De spanning tussen ons is weg.”