Ze willen alle zes naar Tokio, slechts twee van hen mogen meedoen aan de Olympische Spelen in de 49er-klasse namens Nederland. TeamKPN Sportfonds helpt hen bij het laten uitkomen van hun droom. Wij legden de zeilers een aantal stellingen voor in aanloop naar het WK zeilen in Aarhus (30 juli – 12 augustus).
De een zijn dood is de ander zijn brood
Bemanningslid Thijs Visser (28): “Uiteindelijk gaan er maar twee van ons naar de Spelen, als we al geluk hebben. Er mag maar één boot per klasse deelnemen. Maar tot die tijd hebben we elkaar heel hard nodig. Nu is de een zijn dood ook nog de ander zijn dood.”
Stuurman Bart Lambriex (19): “We moeten eerst dat brood maar eens zien te verdienen, daarna zien we wel wie er doodgaat.”
Bemanningslid Daniël Bramervaer (22): “In februari 2017 begonnen we als team aan dit project. Er heeft nog nooit een Nederlandse boot meegedaan aan de Spelen in de 49er-klasse, dat is het eerste doel. Hopelijk kunnen we dan vier jaar later, op de Spelen in 2024, meezeilen om de medailles.”
Bemanningslid Pim van Vugt (23): “De 49er is de Formule 1 van het zeilen. Eind 2016 had de nieuwe hoofdcoach Jaap Zielhuis tegen een van onze coaches Rick Peacock gezegd: ‘Ik daag je uit om een mannenboot op de Spelen te krijgen.’ Hij wilde dat ook de high performance-klasse, de nieuwere, snelle boten, aansluiting vinden bij de wereldtop.”
Stuurman Lars van Stekelenborg (22): “We varen niet in vaste teams. Met zijn zessen wisselen we door op drie boten om elkaar naar een hoger niveau te tillen.”
Stuurman Scipio Houtman (20): “Als we elkaar nu niet zouden helpen, hebben we ook geen trainingspartners en zouden we iedere dag alleen moeten trainen. Nu kunnen we helaas tijdelijk maar met twee boten trainen. Lars is geblesseerd.”
Lars: “Ik heb een hernia. Dat speelt al ruim een half jaar. Het gaat nu eindelijk de goede kant op, langzaamaan kan ik weer beginnen met zeilen. Maar daardoor misten de jongens een stuurman. Of ik het idee heb dat ik achterloop op de rest? Absoluut. Soms ben ik ook bang dat ik uit het project word gezet. Is eerder gebeurd. We begonnen vorig jaar met negen man, nu zijn er nog zes over.”
Thijs: “Ik viel af voor de Spelen in Rio. We rouleerden toen ook, in de Nacra-klasse. Ik heb er toen voor gekozen om voor een ander land uit te komen. Namens Aruba heb ik meegedaan in Rio, maar het was een heel zware weg. We moesten alles zelf organiseren. De financiën, de planning, de logistiek, noem maar op. Ik was een bedrijf aan het runnen, het had weinig met topsport te maken. Daarom wilde ik graag weer terug. Die kans is mij gelukkig geboden in dit 49er-traject. Als mijn carrière al geslaagd was, dan zat ik hier niet. Ik wil er nog meer uithalen.”
Daniël: “Op dit moment zien we elkaar niet als concurrenten. Achterlopen doen we allemaal, op de rest van de wereld.”
Bart: “Ik heb ook nog geen voorkeur met wie ik in de boot zit. We kunnen nog niet zeggen: dat duo is het beste en bereikt de wereldtop.”
Pim: “Het grappige aan het wisselen is dat je iedere keer nieuwe inzichten krijgt. De ene keer denk je: hé, met die gaat het best wel goed. De andere keer denk je: o, met die ander eigenlijk ook.”
Thijs: “De coaches zorgen ervoor dat we nog niet aan één iemand kunnen wennen. Ik heb tot nu toe het meest met Scipio gevaren en het minst met Bart. Maar dat zegt niks.”
Pim: “Er zijn nu ook nog geen goede resultaten nodig om in het team te mogen blijven. Daar is de bond vanaf gestapt. Ze geloven dat deze klasse de toekomst is van het zeilen.”
Daniël: “Maar goed, als we op het WK laatste worden, zal er wel even met ons gepraat worden.”
Thijs: “Voor mij zijn er nu ook geen andere wegen die naar Tokio leiden.”
Daniël: “Er zijn mensen die er vorig jaar uit zijn gezet en het nu in een andere boot proberen. Financieel is het zo moeilijk, je hebt zoveel geld nodig en bedrijven die achter je staan om een olympische campagne mogelijk te maken.”
Bart: “In een nieuwe klasse stappen, twee jaar voor de Spelen, is sowieso een kansloze missie.”
Nog een paar jaar en dan begint het echte leven
Bart: “Dit is al het echte leven. We trainen zes dagen per week.”
Thijs: “Die dagen zijn lang en bestaan uit voorbesprekingen, nabesprekingen, tactische besprekingen, veel zeiltrainingen en fysieke trainingen. We zijn er de hele dag mee bezig.”
Daniël: “Naast het zeilen een normale opleiding volgen, is nauwelijks te doen. Ik heb vorig jaar nog een studie marketing en communicatie aan het Johan Cruyff College kunnen afmaken, maar dat was een hele opgave.”
Scipio: “Ook omdat we zo’n tweehonderd dagen per jaar in het buitenland zijn. In de winter trainen we sowieso in het buitenland. Deze winter zaten we eerst in Portugal en toen op Mallorca.”
Lars: “Je kan er eigenlijk alleen een studie naast doen als je geblesseerd bent. Dat is ook precies de reden waarom ik m’n studie voeding en diëtetiek heb aangehouden. Ik wil na mijn zeilcarrière sowieso in de sport blijven werken.”
Bart: “Ik zie dit als mijn opleiding. Ik wil later mijn geld verdienen met het zeilen. Of dat nou in het grote botencircuit is of als coach.”
Thijs: “In de Superjachten, de Volvo Ocean Race of America’s Cup valt ook prima geld te verdienen. Het is voor weinig mensen weggelegd. Na de Olympische Spelen had ik een fulltimebaan, ik coachte het Belgisch olympisch team in de Nacra. Maar daar lag mijn uitdaging niet. Ik wil niet de beste coach worden in de wereld. Ik wil ook niet een zeiler zijn die ingehuurd wordt door rijke mensen om een wedstrijd op een grote boot te varen. Topsport bedrijven wil ik. Ik wil er nog één keer alles uithalen. Als het goed gaat, kan ik makkelijk tot mijn 35ste door.”
Scipio: “Ik vind zeilen fantastisch, maar ik weet niet of ik mijn hele leven in deze wereld actief blijf. Daar ben ik nu ook nog niet mee bezig.”
Lars: “Dit is voor ons een mooie kans. Niet veel mensen krijgen die. Daarom snap ik Bart zijn visie wel. We pakken nu zoveel ervaring die anderen niet krijgen. Daardoor vinden we misschien ook wel sneller een baan. Misschien is dit wel beter dan een diploma.”
Scipio: “Maar zeilen is nou eenmaal een dure sport. Ernaast werken is ook lastig. Ik geef de jeugd soms nog weleens training of ik coach een groepje. Dat is lekker. Quitte spelen lukt wel, maar het levert ons niks op.”
Thijs: “Ik ben al negen jaar fulltime aan het reizen. Mijn vriendin vindt het ook weleens leuk als ik thuis ben. Na de Spelen van Rio hoopte ze al dat het voorbij was.”
Pim: “Bart doet het ’t slimst, hij heeft een vriendin die zeilt in de 49er FX, de vrouwenboot. Zij zien elkaar genoeg.”
Lars: “Wij zijn net een getrouwd stel met zijn allen. We zitten iedere dag op elkaars lip. We kennen elkaar ook al heel lang, zeilen allemaal al jaren en die wereld is klein.”
Thijs: “In Portugal zaten we vier weken achter elkaar in hetzelfde huis. Overdag trainen we met elkaar en ’s avonds kijken we weer tegen dezelfde koppen aan.” Pim: “Zo weten we dat Scipio om tien uur roept: ‘O, is het al zo laat?’”
Lars: “Of tijdens het avondeten: ‘Is dit het?’”
Daniël: “Bart en Scipio zijn de haantjes van het stel. Degenen die sturen, de echte baasjes.”
Bart: “Of we vrienden zijn? Ach, het is een grijs gebied.”
Daniël: “Maar het is ook moeilijk om andere vrienden te hebben. We moeten het met elkaar doen.”
Scipio: “We hebben soms weleens een meningsverschil. Maar als je elkaar 24 uur per dag ziet, gaat het ook weleens mis.”
Pim: “Maar dat is dan ook lekker kort bij een man: bek houden en doorgaan.”
Thijs: “De volgende dag zijn we het weer vergeten.”
Tekst gaat verder onder de foto
Nu heeft iedereen het over Marit Bouwmeester en Dorian van Rijsselberghe, maar in Tokio praten ze over ons
Pim: “Hè, wie? Marit en Dorian?”
Lars: “Van Marit vind ik het zo knap dat ze echt aan het domineren is. Ze wil de Laser Radial-klasse ook echt naar een hoger niveau tillen. En dat doet ze ook.”
Pim: “En Dorian doet gewoon precies wat nodig is. Shinen op de Spelen. Precies op het goede moment pieken, twee keer achter elkaar goud. Dat is zo knap.”
Pim: ‘Van Rijsselberghe doet gewoon precies wat nodig is. Shinen op de Spelen. Twee keer achter elkaar goud. Zo knap’
Scipio: “Dat is ook onze droom. Maar bij ons begint het pas bij deelname in 2020. Dan wil ik nog vier jaar door en meezeilen om de medailles op de Spelen daarna.”
Bart: “Ik weet ook zeker dat ik de komende paar jaar geen medaille ga winnen. Dat duurt een tijdje. Maar dat is wel het uiteindelijke doel.”
Thijs: “Het is absoluut niet realistisch om te zeggen dat we in Tokio goud gaan halen. Als we er al staan, als eerste Nederlandse boot ooit, is het al een grote prestatie. Dan mag er best over ons gepraat worden.”
Scipio: “Helemaal als je dan bekijkt waar we in drie jaar tijd vandaan komen. De meeste gasten uit het veld doen dit al jarenlang.”
Bart: “De eerste stap is de plaats op de wereldranglijst. Ik ben nu net in de ranking opgenomen, heb mijn eerste punten binnen. Volgend jaar kunnen we sowieso meedoen aan de wereldbekerwedstrijden.”
Scipio: “Dit voorjaar had ik mee kunnen doen aan de laatste wereldbekerwedstrijd in Frankrijk. Maar daar hadden we nog niet veel te zoeken. We kozen ervoor om een trainingskamp te houden in plaats van een wedstrijd.”
Lars: “Het grootste doel is nu om bij de top 25 van de wereld te komen.”
Daniël: “De NOC*NSF-limiet voor deelname aan de Spelen is heel streng.”
Bart: “Daarvoor moeten we ons twee keer in de top acht varen op een groot toernooi.”
Pim: “We horen nu zo’n beetje bij de beste dertig procent van het veld. Maar op het WK kunnen we ons pas echt goed meten. Dat wordt ons eerste grote evenement.”
Thijs: “Daarna zal er gekeken worden naar het vervolg van het programma. Als we het bij het WK goed doen, zullen we eerder toewerken naar vaste teams. De vrouwen in de 49er FX-klasse zijn al zover. Zij zijn al een stap verder, hebben al podiumplaatsen gevaren bij wereldbekerwedstrijden. Zij hebben nu een proefperiode met vaste teams. Hun nationale selectie zal al beginnen na het WK. Uiteindelijk gaat dat bij ons ook gebeuren. Maar dat zal dus geleidelijk gaan.”
Scipio: “We liggen er in ieder geval nog niet gillend wakker van. Uiteindelijk is de kwalificatie ook gewoon op basis van harde resultaten. Wie is er het beste?”
Helden Magazine
Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
