Dinja en Joeri van Liere Dinja en Joeri van Liere zijn een uniek duo. Dinja (33) deed als amazone mee aan de Olympische Spelen in Parijs, broer Joeri (38) maakt zich op voor de Paralympische Spelen als rolstoelbasketballer. Twee gezinsleden die in dezelfde maand deelnemen aan de Spelen; historie hebben ze sowieso al geschreven. Bij het domein van zijn zus, de stal in Uden, speelt Joeri met de honden, die de basketbal net zo interessant vinden als hij. “Het is heel mooi hier.” Hij kijkt naar ‘de bak’ waarin zus Dinja rijdt. Verderop in de wei staan de paarden. Dinja en Joeri groeiden samen met hun broer Twan op in het Zeeuwse Kapellen, waar Joeri nog altijd woont. De broers raakten in de ban van motorcross. “Ik croste al op mijn vierde, we waren elk weekend onderweg voor races. Jij was een crossmeisje, ging altijd mee toen je klein was, maar speelde dan met vriendinnetjes in de blubber en het zand.” Dinja: “Jullie toerden door Nederland, gingen zelfs naar Tsjechië voor het jeugd-EK. Ik vond het leuk, maakte veel mee.” Joeri: “We verbleven vaak op een camping. Elke maandag op school had ik een nieuw verhaal te vertellen, leuker dan dat van klasgenootjes.” Dinja: “Ik zat ook niet op dezelfde golflengte als mijn klasgenootjes.” Flits en surprise Waar haar broers in de ban waren van motorcrossen, werd Dinja al op jonge leeftijd verliefd op paarden. De sponsor van Joeri en Twan had dochters die paarden hadden. “Ik wilde nergens anders meer heen dan naar die paarden. Daarna kreeg ik van mijn opa mijn eerste pony: Flits, een springpony. Ik kreeg hetzelfde leven als mijn broers, maar dan in een andere wereld. Opa bracht Flits en mij overal naartoe. Het gaf me een gevoel van vrijheid, ik was niet aan één plek gehecht.” Lachend: “Het was het tegenovergestelde van een burgerlijk bestaan.” Na Flits kwam Surprise, ook een springpony. “Over hem had ik niks te vertellen, die ging gewoon stilstaan midden in het parcours. Mij werd geadviseerd om dressuur te gaan doen, zodat ik meer controle over de pony zou krijgen. Zo is het begonnen. Het mooie aan dressuur is dat als je een paard, dat iets minder kwaliteit heeft, netjes africht en er goed mee oefent, je heel veel ver kunt komen. Bij het springen ben je afhankelijk van een paard dat de kwaliteit heeft hoog te springen.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Dinja en Joeri van Liere komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker.  Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Pas een jaar geleden pikte Feyenoord Mats Wieffer (23) op uit de eerste divisie. Hij speelde zich in de kijker, werd landskampioen en wist bondscoach Ronald Koeman te imponeren in het Nederlands elftal. Geduld wordt beloond, bewees de middenvelder. “Het is wel heel erg, hè. Overal waar ik kom, promoveren we of worden we kampioen.” “Of er iemand is die mij met beide benen op de grond houdt? Dat is bij mij niet nodig. Ik ben van de Twentse nuchterheid, gewoon normaal. Het is niet dat ik me anders ga gedragen als het goed gaat. En mocht dat wel zo zijn, dan zeggen mijn ouders of vriendin er wel wat van,” zegt Mats Wieffer in aanloop naar een nieuw seizoen met Feyenoord. In 2022 speelde de middenvelder nog in de eerste divisie bij Excelsior, waarmee hij promoveerde. Vorige zomer wilde Feyenoord hem hebben. De tweede seizoenshelft speelde Mats zich in de basis en amper twee maanden later speelde hij in een Oranjeshirt. En o ja, hij haalde de kwartfinale van de Europa League en werd landskampioen met Feyenoord. “In mijn vakantie heb ik nagedacht over wat me allemaal is overkomen. Ik realiseer me dat het ongelooflijk is. In het voetbal heb je geen tijd om na te denken. Het gaat zo snel, je gaat dingen al snel normaal vinden. Heel soms denk ik: het is wel apart wat er allemaal is gebeurd, eigenlijk kan het helemaal niet.” Droomde jij als jongetje van een carrière als profvoetballer? “Niet echt. Ik had ook geen posters van voetballers aan de muur hangen, of zo. Ik heb ook nooit hoge verwachtingen gehad. Toen ik jong was, vond ik die toernooien in het buitenland wel heel leuk. Pas in onder 16 en 17 zag ik dat jongens voor het eerst gingen meetrainen met het eerste elftal. Toen kwam die droom om het zelf te halen steeds vaker langs en ook dichterbij. Daarvoor had ik dat besef helemaal niet en ook geen idee wat er als profvoetballer van me werd gevraagd.” Past de voetbalwereld bij je? “Soms gebeuren er dingen die ik helemaal niks vind. Als er wat beloofd wordt en het gebeurt niet, bijvoorbeeld. Maar daar word je hard van en ik weet inmiddels niet beter. Als tienjarig jongetje begon ik al bij FC Twente, dus na dertien jaar ben ik het inmiddels wel een beetje gewend.” En het imago dat erbij hoort? Jij bent een van de weinige voetballers zonder tatoeages. “Als een speler onder de tattoos wil zitten, moet hij dat lekker doen. Ik ben er niet van, zal er niet snel een nemen. Ik maak me er ook niet druk om, iedereen moet doen wat hij wil.” Je bent goed bevriend met ploeggenoot Quilindschy Hartman, die niet vies is van tatoeages. Heb je het tijdens etentjes over wat hij nu weer van plan is te laten zetten? Lachend: “Bij hem gaat het aardig hard, inderdaad. Qua uiterlijk denk je misschien dat hij heel anders is dan ik, maar wat persoonlijkheid betreft lijken wij enorm op elkaar.” Wat doe jij als je niet voetbalt? “Op de club doen we kaartspelletjes en thuis kijk ik graag naar een serietje. Ik kijk nu Lord of the Rings, die had ik nog nooit gezien.” Kwartiertje Mats groeide samen met oudere broer Rens en zusje Bente op in het Twentse dorp Borne. Hij begon met voetballen bij RKSV NEO. “Ik heb nooit gedacht: wow, wat ben ik goed. Maar op een gegeven moment werd ik vroegtijdig doorgeschoven naar een ouder team. Ik maakte veel goals en was dus aanvallend wel goed.”Collega-international Wout Weghorst, die ook bij NEO speelde, was nog even zijn trainer. “Wout heeft mij denk ik zo’n tien keer training gegeven. Ik herinner me daar niet zo veel meer van. Achteraf is dat wel speciaal. Bij NEO had ik een mooie tijd, maar zo lang is het ook niet geweest.” Op zijn negende klopte FC Twente bij hem aan voor een stage, een jaar later werd Mats opgenomen in de jeugdopleiding. “Ik begon in de spits. Na een paar jaar werd ik aanvallende middenvelder. In Enschede ging ik naar een nieuwe middelbare school. Ik was een late leerling, de jongens bij wie ik in de klas kwam, kende ik niet. Ik vond dat in het begin heel spannend, maar uiteindelijk waren het mijn leukste jaren. Samen met al die jongens, die vrienden werden, maakten we de mooiste dingen mee. Het was druk, dat wel. Iedere ochtend werd ik om zeven uur opgehaald door zo’n busje en kwam ik ’s avonds pas om half acht thuis.” Het voetbaltalent heeft Mats van zijn vader. Lachend: “Dat wil hij ook wel graag horen.” Zijn moeder heeft gevolleybald. “Mijn zusje volleybalt ook, bij Apollo 8 op het tweede niveau. Rens heeft ook lang gevoetbald, nu heeft hij er niks meer mee. Toen ik in de eerste seizoenshelft nog op de bank zat bij Feyenoord, kwam hij nooit naar De Kuip. Dan zei hij: ‘Ik moet helemaal naar Rotterdam rijden vanuit Twente om jou te zien en dan weet ik niet eens of je invalt. Dat kwartiertje dat je misschien speelt, kan ik ook thuis op tv zien.’ Daar gaf ik hem groot gelijk in. Thuis kijkt Rens volgens mij geregeld naar mijn wedstrijden. En als ik weet dat ik speel, vindt hij het leuk om af en toe te komen.” Niet alleen voetbal, maar ook school speelde een grote rol in zijn leven. “Mijn vader was vroeger leraar op een middelbare school voor kinderen met ADHD. Van mijn ouders moesten we serieus met school bezig zijn. Ik was ook een serieuze jongen, kon er niet tegen als ik slechte cijfers haalde. Ik heb uiteindelijk mijn havo afgerond. Op de hogeschool in Enschede wilde ik een studie volgen, maar na drie weken kon ik dat al niet meer combineren met voetbal.” Helden Magazine editie 68 Het eerste gedeelte van het verhaal van Mats Wieffer komt voort uit Helden Magazine nummer 68. Max Verstappen kleurt de wereld oranje. Max Verstappen is hard op weg om voor het derde jaar op rij de wereldtitel Formule 1 te pakken. In aanloop naar de Grand Prix van Zandvoort, die hij afgelopen twee jaar won, siert hij de cover van Helden. We volgden de coureur vanuit de paddock en zagen hoe moeilijk het is voor ploeggenoot Sergio Perez om staande te blijven in zijn schaduw. In de 68ste editie van Helden ook volop aandacht voor het nieuwe voetbalseizoen. Maurice Steijn werd tot veler verrassing de nieuwe trainer van Ajax. Een groot interview met de man die na een teleurstellend seizoen voor nieuwe successen moet zorgen. Luuk de Jong is spits en aanvoerder van PSV, hij vertelt over bondscoach Ronald Koeman, oud-trainer Ruud van Nistelrooij, nieuwe trainer Peter Bosz, oud-ploeggenoot Xavi Simons en nieuwe teamgenoot Noa Lang. Ryan Gravenberch kende een lastig eerste seizoen bij Bayern München. Hij wil er dit seizoen staan en weer een vaste waarde voor Oranje worden. Verder in de nieuwe Helden. Atleten Lieke Klaver en Terrence Agard vormen een razendsnel koppel. Turners Loran de Munck en Casimir Schmidt zijn maatjes en tegenpolen. Laura Dijkema en Nika Daalderop over de hectiek van het leven als volleybalsters in den vreemde. Anne van Dam is de beste golfster van Nederland, ze vertelt over anger management, wonen in Amerika en de Big Green Egg Open. Hockeyster Laurien Leurink won met Oranje alles wat er te winnen viel. Mede door de ongeneeslijke ziekte van zus Marije zwaaide ze af. Ook is er veel aandacht voor de European Para Championships in Rotterdam. Een gesprek met rolstoelbasketbalster Bo Kramer, bij wie op jonge leeftijd botkanker in haar been werd geconstateerd. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine editie 68! Wil je geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Abonneer je nu snel en ontvang de Helden Magazine op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Blijf daarnaast op de hoogte van het recentste sportnieuws en leuke winacties door je aan te melden op onze nieuwsbrief en volg ons op onze social mediakanalen.

Sjinkie Knegt & Jorien ter Mors – Sochi 2014 ‘Shorttrack heeft in Nederland een mooie vlucht genomen’ “Ik ben echt geleefd in de maanden na de Spelen van Sochi,” haalt Jorien de nasleep van de Winterspelen van 2014 voor de geest. Meer dan ooit werd shorttrack daar voor Nederland op de kaart gezet. “Het was een behoorlijke gekte hier in Nederland, dat kwam natuurlijk ook door mijn gouden medaille op de langebaan.” “Gelukkig had ik nog een wereldkampioenschap te rijden waar we met de teamrelay wat goed te maken hadden,” vult Sjinkie aan. De kersverse vader moest daarom na Sochi de knop al snel weer omzetten. “Wij moesten door, ‘nee’ zeggen tegen alles wat op ons afkwam. Toen we vervolgens in Canada wereldkampioen werden op de relay, merkten wij ook dat shorttrack in Nederland een mooie vlucht had genomen.” 'We gunnen het elkaar even hard' Sjinkie en Jorien zijn de kopman en –vrouw van het shorttrack in Nederland. In Sochi zorgde Sjinkie met brons op de 1000 meter voor de eerste Nederlandse olympische medaille ooit in het shorttrack. Sjinkie: “Die medaille heeft enorm geholpen de sport op de kaart te zetten in Nederland, en mij trouwens ook.” Jorien werd vierde, vijfde en zesde als shorttrackster, maar op de langebaan won ze olympisch goud op de 1500 meter en met de achtervolgingsploeg: “Ik beschouw Sochi niet als mijn doorbraak bij het grote publiek. Dat interesseert me namelijk niet. Ik schaats niet voor het grote publiek, maar voor mezelf. Om het beste uit mezelf te halen.” Het hoogst haalbare, olympisch goud, mist in het shorttrack nog in de Nederlandse prijzenkast. In het Zuid-Koreaanse Pyeongchang in 2018 hopen ze daar een eind aan te maken. Sjinkie: “Ha, nee hoor. Daarbij is er geen onderlinge strijd wie als eerste die gouden medaille pakt. We willen allebei die medaille, het maakt mij niet uit wie hem als eerste krijgt.” Jorien: “We gunnen het elkaar even hard. Het mooiste zou zijn als we allebei die gouden medaille winnen.” Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.