Ze was op weg naar olympisch goud in Rio, tot die ene bocht in de laatste afdaling. Een smak tegen het asfalt. Annemiek van Vleuten (34) lag roerloos op de grond. Maar de hoofdrolspeelster van een van de meest indrukwekkende sportmomenten ooit is allang opgestaan. “Ik wil herinnerd worden als het meisje dat veerkracht toonde.”

“Het is hier nog een puinhoop, hoor,” verontschuldigt Annemiek van Vleuten zich als ze ons eind februari verwelkomt in haar huis in Wageningen. Voor het eerst in bijna vier maanden is de wielrenster weer een dag thuis. Van het WK in Qatar vloog ze naar Australië en Nieuw-Zeeland, om aansluitend op hoogtestage te gaan op Tenerife. Alleen als het echt moet, zit ze stil.

Tekst gaat verder onder de foto

Zoals na die gruwelijke val in de olympische wegwedstrijd in Rio, waarna Anna van der Breggen er in haar plaats met het goud vandoor ging. Annemiek bleef op het eerste gezicht levenloos op het asfalt liggen na haar val in de spekgladde afdaling. “Ik heb vaak moeten aanhoren: ‘Wat zag het er verschrikkelijk uit, ik dacht dat je dood was.’ Daar kan ik niet zoveel mee.” Ze wijst naar de muur, naar een actiefoto op canvas van haar tijdens de wegwedstrijd, met daarop een uitspraak van Winston Churchill. ‘Success is not nal, failure is not fatal: it is the courage to continue that counts.’ “Die heb ik van Marianne Vos gekregen.”
Over De Val praten vindt ze niet vervelend. “Maar ik heb er wel moeite mee als mensen me alleen de val willen laten zien en niet het gedeelte ervoor toen ik iedereen bergop loste. Ik was de beste die dag, reed de wedstrijd van m’n leven.”

Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle door op onderstaande knop te klikken. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen!