Eric Botteghin (29) liet in 2007 zijn familie en vriendin achter in Brazilië om in Nederland zijn droom van profvoetballer waar te maken. Tien jaar later is de centrale verdediger een stuwende kracht bij Feyenoord. Helden ging op bezoek bij Eric, zijn vrouw Melina en zoontje Rafael en sprak met hen over voetbal, Bijbellessen, de liefde en Nederland.

Met een tasje zuurkool en een rookworst in de hand bellen we aan bij Eric Botteghin en zijn vrouw Melina. Dankbaar neemt Melina de stamppot aan. Het Nederlandse eten bevalt prima, want de afgelopen jaren raakte het Braziliaanse echtpaar uit São Paulo aardig ingeburgerd in ons land. Na Zwolle verhuisden ze via Groningen naar Breda, om in Rhoon te eindigen, een plaatsje onder Rotterdam. “Groningen was het gezelligst, maar Zwolle en Breda waren dat ook. Met overal terrassen op straat. Rotterdam is weer wat groter,” zegt de centrale verdediger van Feyenoord in goed Nederlands.
Melina vult in het Engels aan: “En we komen ook vaak in Amsterdam, bij de Braziliaanse kerk.” Ze zet zoontje Rafael van ruim een jaar op de grond, hij gee ons een high ve, en speelt met een balletje.
“Ik probeer hem nu al met beide benen te laten oefenen,” zegt Eric met een knipoog. “Maar meestal pakt hij de bal met z’n handen. ‘Kom op Rafa,’ roep ik dan, ‘je wordt toch geen keeper!’”
Melina kijkt lachend toe: “Gelukkig is Eric een heel geduldige vader. Wat hem zo goed maakt als voetballer is zijn persoonlijkheid. Eric is een vechter. Als hij ergens pijn heeft, bijt hij zich daar doorheen en speelt gewoon. Het woord blessure kent hij niet.” Lachend: “Dan gaat hij weer niet pijnvrij de deur uit. Oh my god, denk ik dan, als dat maar goed gaat. Je ziet ook weleens spelers met een pijntje rondlopen en zeuren. Dat zal Eric nooit doen. Of het regent, sneeuwt, of tien graden onder nul is: Eric staat er.”

Tekst gaat verder onder de foto

Dominee
Romário, Ronaldo, Vampeta, Marcio Santos, Leonardo; genoeg Brazilianen gingen Eric voor in de eredivisie. Maar van de typerende schoonheid van het Braziliaanse spel, acties en goals maken, is hij niet, want: “Ik ben nou eenmaal een centrale verdediger, moet de nul houden achterin.”
Hij is hard en meedogenloos. Maar op vuil spel zal je Eric niet snel betrappen. “Op het veld wil ik agressief zijn en altijd winnen, maar op mijn manier: zonder ellebogenwerk, duwen, trekken of bijten. Eigenlijk staat de voetbalwereld in groot contrast met onze levensstijl.” En daarmee doelt hij op het geloof, dat een grote rol speelt in het leven van Eric en Melina.
Eric: “We houden niet zo van het woord ‘geloof’. Dan denk ik aan iets radicaals, gelovigen die in oorlog met elkaar zijn, streng bepalen wat wel en niet mag. Zo denken wij er helemaal niet over. Wij zien het meer als een lifestyle, ons gedachtegoed.”
Melina: “We vinden dat het om je connectie met God gaat. Die maakt het verschil. We bidden iedere dag. Ik zeg altijd: we bidden niet langer dan tien minuten, maar er gaan geen tien minuten voorbij zonder dat we bidden.”
Eric: “Daar hebben we geen strikte regels en tijden voor. We bidden wel voor elke maaltijd.”
Melina: “Eric bidt graag stil onder de douche. Soms open ik de deur van de badkamer en zie ik hem serieus kijken, dan is hij aan het bidden.”

De liefde voor God en hun levensstijl delen ze met anderen. Op dinsdagavond om halfnegen, als Rafael in bed ligt, organiseren Eric en Melina een wekelijkse Bijbelles met een groepje Brazilianen, voornamelijk voetballers.
Eric legt uit: “Vroeger gebeurde dat in onze woonkamer, nu doen we het via Skype, want veel voetballers uit onze groep spelen in het buitenland. Ik begon daarmee met Je rey Sarpong toen we samen bij NAC speelden. We deelden onze gedachten over het christendom. Op een gegeven moment nodigden we ook andere spelers uit, zo is het begonnen.”
Melina: “Die gesprekken duren meestal een uur, maar vaak blijven we nog lang doorkletsen.”
Eric: “Wij leiden het gesprek, Melina is als het ware de dominee.”
Melina: “We pakken een verhaal uit de Bijbel en dat bereiden we iedere week voor. We bestuderen de achtergronden en lezen ons in via internet en boeken over de geschiedenis. We moeten wel de context snappen waarin het verhaal staat geschreven in de Bijbel.”
Eric: “Die verhalen proberen we toe te passen op ons leven. Jongere spelers komen vaak met problemen naar ons toe. We proberen altijd samen en met de Bijbel naar een oplossing te zoeken. Het leuke is dat je ze ziet veranderen tijdens de lessen. Zo zit er een jonge Braziliaan die nu in Polen voetbalt in onze groep. Hij was altijd een beetje aan het vechten, ruzie aan het maken met de trainer, had problemen met zijn vrouw en dacht te veel aan het geld. Door de lessen is hij rustiger geworden, hij weet nu dat alles een doel hee .”
Melina beaamt: “Het contrast tussen de voetbalwereld en ons geloof is groot. We zitten in de voetbalwereld, maar maken er geen onderdeel van uit, snappen jullie? Het is moeilijk te beschrijven wat het geloof voor ons betekent. Het is onze passie, we werden verliefd op God. Ik doe niks zonder het Hem te vragen, ben niks zonder Hem.”
Eric: “Met mijn gedrag kan ik nu ook het verschil maken in het voetbal. Een voorbeeld zijn. Maar het is niet dat ik ermee te koop loop in de kleedkamer van Feyenoord. Ik praat er weleens over met Jan-Arie van der Heijden, Jens Toornstra of Marko Vejinovic. En met Karim El Ahmadi die het moslimgeloof aanhoudt. We proberen elkaars geloof te begrijpen en hebben respect voor elkaar.”
Sinds januari speelt er nog een Braziliaan in de eredivisie. De twintigjarige David Neres, ook uit São Paulo, vertrok naar Ajax.
Eric: “Voor hem is het makkelijker dan in mijn tijd, ik kwam destijds als jeugdspeler naar Nederland. Hij is als prof naar Ajax gekomen, had al acht wedstrijden voor het eerste team van São Paulo gespeeld en krijgt veel steun. Ik heb hem nog niet gesproken, maar dat komt vast als we tegen Ajax spelen. Als hij hulp nodig heeft, zal ik hem dat absoluut bieden.”

Love on second sight
“Ik ben ook veranderd,” geeft Eric toe. “Vroeger maakte ik veel ruzie met mijn ouders. Vanaf mijn zestiende, de tijd dat ik voor het eerst naar de protestantse kerk ging, begon ik te bese en dat alles in het leven een bedoeling hee . Dat gaf me vertrouwen en mijn respect voor anderen groeide.”
Lachend: “Ja, dat heb ik misschien ook wel te danken aan Melina.”
Melina: “Ik was met mijn moeder in de kerk, toen mijn moeder zijn moeder zag. Ze herkende haar nog van het schoolplein, toen we twaalf jaar waren zaten Eric en ik kort op dezelfde school. We liepen op haar af en raakten in gesprek. Zijn moeder vroeg me of Eric een keer met mij mee kon naar de kerk, hij kende er niemand. Er waren op dat moment wel vierhonderd jongens en meisjes van onze lee ijd aangesloten bij de kerk. Met eentje moet het vast klikken, zei ik tegen hem aan de telefoon. Toen ging hij met me mee.”
Eric lacht en wijst op zijn zoon: “En daaruit is Rafael voortgekomen.”
Melina: “We kennen elkaar eigenlijk al vanaf ons zesde, maar gingen daten vanaf ons zestiende. Love on second sight!”
Eric: “Melina is speciaal voor me. Anders dan andere meisjes die ik had ontmoet, ook omdat ze naar de kerk ging. Ze wilde wachten op een speciaal iemand met wie ze ook zou trouwen. Andere meisjes waren de ene week met de ene, en de andere week met een andere jongen. Ik was eerst ook zo…”

Maar voetbal scheidde het verliefde stel zo’n tweeënhalf jaar. Want in 2006 speelde Eric zich in de kijker tijdens een jeugdtoernooi met zijn Braziliaanse club SC Internacional in Groningen. Hij werd uitgenodigd om naar FC Zwolle te komen. Omdat Eric via zijn grootvader ook de Italiaanse nationaliteit heeft, kon de club hem als EU-speler – en zonder veel te moeten betalen – halen.
Eric: “Ik moest in twee dagen beslissen. Mijn zaakwaarnemer gaf me de naam van de club en ik zocht het op internet op. Zwolle, nooit van gehoord. Ik kreeg geen hoog salaris, maar er ging voor mij een deur open. Die kans moest ik grijpen. Melina wist dat dit mijn droom was en steunde me.”
Melina: “Ik studeerde marketing aan een goede universiteit in São Paulo, wilde die studie afmaken.”
Eric: “En we waren pas negentien. Vlak voor ik naar Nederland vertrok, zei ik tegen haar: ‘Ik ga, maar ik kom terug om met je te trouwen.’ Dus ik kocht snel twee ringen en ging op mijn knieën. Daarna moest ik naar het vliegveld. Ik wilde haar op een speciale manier vragen, maar dat kon niet. Er was geen tijd. Op deze manier wilde ik Melina duidelijk maken dat ze op me moest wachten en dat ik echt voor haar terug zou komen.”
Melina: “In 2009 kwam Eric terug, in de zomer trouwden we. Na die zomer gingen we samen naar Nederland.”
Eric: “Voor Melina was het iets makkelijker om naar Nederland te komen dan voor mij. Ik moest even wennen in Zwolle, het was januari en ik zag voor de eerste keer sneeuw.”
Melina, lachend: “En je sprak vijf woorden Engels!”
Eric: “Ik probeerde snel Engels en Nederlands te leren. Toen Melina eenmaal kwam, had ik al vrienden waarmee zij ook bevriend raakte. We houden van Nederland. Het is een veilig land, alles is hier goed georganiseerd. We betalen veel belasting, maar krijgen er in tegenstelling tot Brazilië ook wat voor terug. De zorg is goed geregeld en kinderen kunnen naar goede scholen.”
Na vijf seizoenen in Zwolle, haalde NAC Breda hem in 2010 naar de eredivisie. Twee jaar later werd hij verkocht aan FC Groningen, waarmee de verdediger twee keer Europees voetbal speelde, de KNVB-beker en de Bronzen Schoen als speler won. En dus klopte in de zomer van 2015 topclub Feyenoord aan de deur.

Tumor
Een half jaar later, op 15 december 2015, werd zoontje Rafael geboren. Maar dat ging niet zonder slag of stoot. Toen Melina nog in Brazilië woonde, werd er een goedaardig gezwel ontdekt in haar hoofd, in de hypofyse.
Melina: “De tumor zorgde ervoor dat mijn hormoonhuishouding van slag raakte. Het duurde lang voordat ze in de gaten hadden waar het vandaan kwam. Ze behandelden mijn baarmoeder en eierstokken, maar daar zat het probleem niet. In een scan en bloedtest kwam die tumor uiteindelijk aan het licht.”
Eric: “Die periode was niet leuk, Melina zat in Brazilië en ik in Nederland. En we wisten lange tijd niet wat het was.”
Melina: “Ik werd doorgestuurd naar een neuroloog, zou geopereerd worden. Mijn moeder zei: ‘We gaan bidden.’ Dat deed ze 21 dagen lang. Ik dacht: God zorgt vast voor me tijdens de operatie. Maar mijn moeder vond het helemaal niks, bleef maar bidden. Vlak voor de operatie moest ik weer wat testen ondergaan. Rond middernacht belde de dokter me. ‘Geloof je in God?’ vroeg hij me. Wat bleek? Er was niks meer te zien op die laatste scan, de operatie werd gecanceld. Daarna had ik ook geen last meer van de symptomen. Het werk van God.”
Eric knikt: “Dat denk ik ook.”
Melina: “Hoewel de tumor weg was, waren er wel een paar consequenties. Volgens de dokter werkten mijn eierstokken niet, ik moest zes maanden aan de medicijnen en injecties toen we in Groningen woonden. Maar die eerste maand was ik meteen al zwanger.”
Eric, lachend: “De eerste keer raak!” Melina: “Rafael betekent: ‘God hee genezen.’ Hij is een makkelijk mannetje en de eerste kleinzoon van onze ouders. Ze verwennen hem veel te veel.”
Eric: “Rafa krijgt het geloof van ons mee,
we bidden ook voor hem voor het eten. Hij is niet gedoopt, dat mag hij zelf bepalen als hij ouder is.”
Melina: “Een tweede kind is mogelijk, maar volgens de dokter moet ik eerst weer de behandeling met medicijnen en injecties ondergaan. Ik vind die medicatie niet erg, maar liever heb ik die niet. Mijn humeur gaat ervan schommelen. We gaan het eerst zonder proberen.”

Tekst gaat verder onder de foto

Naturaliseren
“Melina helpt me met alles, is mijn steun en toeverlaat. Daar ben ik haar dankbaar voor,” zegt Eric. “Ze liet alles in Brazilië achter om bij mij te zijn.”
Melina: “Ik ga elke thuiswedstrijd kijken. Na een slechte wedstrijd is hij stil en chagrijnig. Als Feyenoord hee gewonnen, wil hij elke andere voetbalwedstrijd ook terugzien. Maar als ze hebben verloren, kijken we ’s avonds een lm.”
Eric: “Ik weet waar Melina zit op de tribune en zwaai voor een wedstrijd altijd naar haar. Dan tilt ze Rafael even op voor me. Na mijn carrière komt er meer tijd vrij voor haar. We beslissen samen wat we gaan doen, misschien gaan we wel terug naar Brazilië. Melina doet nu een online master International Business. Haar vader hee een bedrijf in geluidsapparatuur, daar werkt haar broer al en zij kan ook instappen.”
Melina: “Ik mis Brazilië af en toe, vooral mijn ouders en jongere broer. Onze ouders zijn vrienden van elkaar, dat is makkelijk. Als we in Brazilië zijn, vieren we met z’n allen kerst en oud en nieuw.”
Eric: “Ik heb connecties in de voetbalwereld, dus het zou leuk zijn erin te blijven werken. Misschien wel als spelersbegeleider. Maar voorlopig blijf ik nog voetballen, hoor, en wonen we hier.”

De centrale verdediger heeft nog een tweejarig contract bij Feyenoord.
Eric: “Toen ik hier kwam zei ik dat ik wilde vechten voor mijn plek in het veld, belangrijk wil zijn voor Feyenoord en kampioen wil worden. Dat laatste moet alleen nog gebeuren.”
Aangezien de Braziliaan al sinds 2007 actief is op de Nederlandse velden, zou hij zich ook nog kunnen laten naturaliseren om uit te komen voor het Nederlands elftal.
Eric: “Danny Blind hee me nog nooit gevraagd, dus dat speelt niet. Natuurlijk, het is voor iedereen een droom om voor een nationaal team uit te komen. Dus als hij zou bellen, zou ik nooit ‘nee’ zeggen. Maar ook de Braziliaanse bondscoach hee niet gebeld. In Brazilië kijken ze niet naar de eredivisie. Als ik voor het Braziliaanse elftal wil spelen, moet ik bij een grote club in Europa zitten. Vroeger droomde ik van AC Milan, waar de grote spelers zaten. Nu denk ik aan nu. Ik wil succesvol zijn met Feyenoord. Kampioen worden.”
We praten over Zuid-Amerikaans temperament en Luis Suarez die via FC Groningen de top haalde. Lachend: “Als ik iemand moet bijten om landskampioen te worden? Oooh, dan doe ik dat.”
Melina knipoogt: “Dan zeg je daarna wel ‘sorry’ en vraag je om vergeving.”

Helden Magazine

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.