Voetbal
Na vier seizoenen Bologna keerde Jerdy Schouten (27) vorige zomer terug naar Nederland. Het leven lacht hem toe. Bij PSV werd hij meteen een van de sterkhouder en ook kwam hij weer uit voor het Nederlands elftal. Jerdy maakt zich op voor het kampioenschap met PSV en het EK met Oranje. Zijn carrière verliep allesbehalve standaard. We legden de middenvelder in Helden Magazine 71 acht uitspraken voor.
‘Dit is zeker Oranje-materiaal. Aan de bal is hij heel comfortabel. En hij weet wanneer hij wel en wanneer hij niet moet gaan. Hij is echt een belangrijke aankoop geweest voor PSV en komt heel volwassen over. Ik vind het echt een goede speler.’
Marco van Basten in november 2023 tegen Ziggo Sport.
“Heeft Marco van Basten dat gezegd? Nou, als zo’n grote voetballer dat over me zegt, dan voel ik me gevleid. Mijn ouders hebben dit waarschijnlijk wel meegekregen. Zij waren vast enorm trots toen ze dat hoorden,” zegt Jerdy Schouten. Vorige zomer kwam Jerdy over van middenmoter Bologna in Italië, waar hij vanaf 2019 speelde en een onbetwiste basisspeler was. “Ik voelde al snel dat PSV goed bij mij paste. De mensen die het hier voor het zeggen hebben, zijn ook no-nonsense. Rondom de andere topclubs in Nederland hangt meer controverse dan om PSV. PSV doet wat het moet doen, voor de rest hoor je nooit gekke dingen over de club. Dat past bij mij.”
Sinds Jerdy bij PSV speelt, heeft ook het grote publiek kennis met hem gemaakt. “Toen ik bij Bologna speelde, heeft men in Nederland mij nooit veel zien voetballen. In Italië deed ik het niet anders dan hier, maar nu hoor je meer over mij. In Bologna werd ik altijd herkend op straat. Als ik op vakantie was in Nederland had ik rust, hier kon ik overal naartoe zonder dat mensen me aanspraken. Dat is nu wel veranderd. Maar ik stond zelf vroeger ook in de rij voor een handtekening of foto, hoor, dus het is heus niet dat ik daar een hekel aan heb.”
In Italië stond Jerdy vier jaar lang bekend als ‘de wasmachine’, de middenvelder die fouten herstelt, ballen veroverde en een aanval opzette. Verzonnen door toenmalig trainer Sinisa Mihajlovic. Lachend: “Later veranderde hij dat in ‘de professor’. Dat vond ik toch een leukere bijnaam. Maar hij bedoelde het goed.” Jerdy is 24 uur per dag met voetbal bezig. “Ik zal niet snel een patatje in mijn mond stoppen. Dat kan heus geen kwaad, maar ik bedenk van tevoren altijd: als ik de keuze maak om wel een patatje te eten, hoe voel ik me er dan mentaal bij? Ik eet liever dat wat goed voor me is, zodat ik tijdens een wedstrijd weet dat ik er alles aan heb gedaan.
Ik ben ook van de rituelen. Dat begint de dag voor de wedstrijd. Dan eet ik ’s avonds het liefst risotto met biefstuk. Dat doe ik al jaren. En als we niet op de club eten, dan maak ik het thuis. Ook was ik altijd mijn haar een dag voor de wedstrijd en ik zet de wekker altijd op dezelfde tijd. En mijn voetbalschoenen neem ik zelf mee naar de wedstrijd, ik vind het fijn dat dat mijn eigen verantwoordelijkheid is en niet die van de club.”
‘Achteraf heeft het schitterend uitgepakt. Ik weet dat onze route voor jonge spelers een voorbeeld is. We hadden geen per- spectief bij ADO en op deze manier zijn we toch waar we wilden zijn. Dat we het samen deden, hielp wel.’
Rody de Boer in april 2019 in VI.
“Rody en ik hebben lang samengespeeld, sinds Onder 13 bij ADO. Vanaf Onder 17 zijn we echt goede vrienden geworden, nog steeds is Rody dat. We spreken elkaar dagelijks.”
Jerdy doorliep de jeugdopleiding bij ADO Den Haag. Daarna kwam hij, samen met keeper Rody de Boer, bij Telstar terecht. Jerdy onderscheidde zich al snel en voetbalde daarna een jaar bij Excelsior in de eredivisie. Toen vertrok hij naar Bologna, waar hij zich vier seizoenen lang in de kijker speelde. Rody ging van Telstar naar AZ. Zijn carrière leek veelbelovend, maar nam niet de vlucht als die van Jerdy. Via De Graafschap en Roda JC kwam hij vorige zomer bij Aalborg in Denemarken terecht. “Rody is nog steeds niet klaar, is ook nog hartstikke jong, zeker voor een keeper.”
Jerdy groeide op in Hellevoetsluis, begon met voetballen bij FC Vlotbrug. “Ik had nooit in mijn hoofd dat ik profvoetballer wilde worden, wilde gewoon het beste uit mezelf halen.”
Zijn vader, die hem trainde bij FC Vlotbrug en later zijn techniektrainer werd bij Spijkenisse, was enorm betrokken. Lachend: “Hij was veeleisend, dat is hij nog steeds. Ja, een typische voetbalvader. Nog steeds krijg ik na iedere wedstrijd te horen wat ik goed of fout heb gedaan. Als mijn hoofd er niet naar staat, dan reageer ik niet. Na een wedstrijd waarin ik tachtig goede en twee foute passes heb gegeven, zal hij beginnen over die twee foute. ‘Dat is niks voor jou, hè,’ zegt hij dan. Ik moet zeggen dat ik het vaak met hem eens ben, hoor.”
In 2008 klopte ADO op de deur. In Den Haag doorliep Jerdy de jeugdopleiding. “Ik was een verlegen jongetje tussen al die straatschoffies. Ik heb een paar jaar nodig gehad om mondig te worden. Je moet sterk in je schoenen staan in de voetbalwereld. Inmiddels ben ik daarin gegroeid, maar ik weet niet of de voetbalwereld als kind ook bij me paste. Het is niet dat ik gepest werd, hoor, maar ik moest wel wennen aan de voetbalhumor en aan kleine plagerijtjes en ermee leren omgaan.”
Jeugdtrainer Aleksandar Rankovic is een van de belangrijkste personen in zijn jeugd geweest. “Vanuit de B1 werd ik bij ADO in de A2 gestopt. Ik speelde een oefenwedstrijd, Rankovic zei: ‘Hoezo speelt die jongen in het tweede?’ Hij haalde mij bij de A1, maar pakte me hard aan, omdat hij van mij een belangrijke speler wilde maken. Met Rankovic had ik een haat-liefdeverhouding, soms dacht ik: hou eens op. Maar achteraf heb ik veel aan hem te danken. Mijn winnaarsmentaliteit heb ik bij hem gecreëerd.”
Bij ADO kreeg Jerdy ook met tegenslagen te maken. Op zijn zeventiende worstelde hij anderhalf jaar lang met een ernstige blessure, een zogenoemd compartimentsyndroom. “Het duurde heel lang voordat de diagnose gesteld was. In de eerste zes ziekenhuizen hoorden we: ‘We kunnen het niet vinden.’ De zevende wist het uiteindelijk. Ik had last van mijn
onderbenen. Simpel gesteld: de spieren zitten in een soort zakjes. Bij mij waren die zakjes te strak waardoor mijn spieren niet uit konden zetten. Die zakjes zijn opengesneden, waardoor mijn spieren wel konden uitzetten. Ik heb zoveel pijn gehad. Na de operatie moest ik twee weken in bed blijven liggen. En die eerste operatie was ook nog mislukt, ik moest een tweede keer onder het mes. Fysiek en mentaal was het pittig. Ik dacht: ga ik hier ooit vanaf komen? Ik was zeventien, een heel belangrijke leeftijd; je redt het, of je raakt op een zijspoor.”
Dat tweede gebeurde. “ADO heeft me niet helemaal aan de kant geschoven, hoor, ik heb er gerevalideerd en mocht weer met de A1 meetrainen, terwijl ik eigenlijk al bij de senioren hoorde. Uiteindelijk heb ik ook mijn debuut in het eerste gemaakt.”
Voormalig ADO-trainer Zeljko Petrovic liet Jerdy debuteren in het eerste op 10 december 2016. “Vanuit Petrovic voelde ik wel het vertrouwen, maar ADO zat in een lastige fase en de trainer werd ontslagen. Toen werd het voor mij uitzichtloos en heb ik geen minuut meer gespeeld. Bij ADO heb ik ook nooit onder contract gestaan.”
Zijn ouders en vijf jaar oudere zus sleepten hem door die vervelende periode heen; van zijn blessure tot zijn vertrek bij ADO. “Met zijn drieën hebben zij er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat ik sta waar ik nu sta.”
Zijn familie leefde, net als Jerdy, voor het voetbal. “In groepen ben ik geen haantje-de-voorste en hoeft het niet om mij te draaien, maar thuis vond ik dat heerlijk. Ik kreeg heus weleens een sneer van mijn zus, hoor. Dat ik het verwende jongetje was. En als mijn ouders weer eens meegingen naar een uitwedstrijd in Groningen, en mijn zus had ook iets, dacht ze echt wel: heb je Jerdy weer met zijn voetbal... Maar ze is nog steeds heel betrokken. Ze komt iedere thuiswedstrijd kijken en in de jeugd deed ze dat ook al. Mijn zus verzamelt ook alles wat er over mij verschijnt, ze maakt hele plakboeken.”
Jerdy’s oudoom is Henk Schouten, oud- speler van onder meer Feyenoord, die in 2018 overleed. “Ik heb niks van zijn carrière meegemaakt, maar heb er veel over gehoord, oude filmpjes gezien en hem ook meerdere malen ontmoet. Ze zeggen toch altijd dat het talent een generatie overslaat? Misschien heb ik mijn talent van hem.” Lachend: “Mijn vader heeft het nooit tot profvoetballer geschopt, al denkt hij zelf dat hij heel goed was.”
Veel van Jerdy’s vrienden in Hellevoetsluis zijn voor Feyenoord. “In de media verscheen een bericht dat mijn vader dat ook was, maar dat moet ik even rechtzetten. Hij is nooit voor Feyenoord geweest. En mijn moeder is sowieso fan van de club waarvoor ik speel. Mijn vrienden zitten graag in de Kuip. Zij kiezen per wedstrijd waar ze heen gaan, want ze komen ook graag naar Eindhoven, ik regel altijd kaarten voor hen.” Lachend: “Ik moet eens opletten of ze nu vaker naar de Kuip gaan, want dan zet ik die kaarten on hold.”
‘Jerdy is een echte verbindingsspeler, een snelle denker. Rustig binnen en buiten het veld. Dat vind ik zo mooi. Dat karakter, dat stoïcijnse. Ik heb vorig jaar ook tegen hem staan schreeuwen. Dan keek-ie me aan met zo’n blik van: wat moet je nou? En dan toverde hij weer een schitterende bal tevoorschijn.’
Mike Snoei (2017/2018 trainer bij Telstar), april 2019 in VI.
“Mensen denken altijd dat ik heel rustig ben en alles pik van iedereen,” zegt Jerdy, “maar ik kan soms ook echt een zeikerd zijn. Als het niet loopt zoals ik zou willen, dan laat ik dat weten. Ik ben niet het type dat met twee armen in de lucht naar de rechtsbuiten gaat schreeuwen. Ik loop liever naar diegene toe en zeg het rustig tegen hem, maar ik laat het absoluut weten als ik niet tevreden ben. Met Mike Snoei had ik een goede band, ik speelde altijd bij hem. Maar we konden ook zeker botsen.”
Snoei haalde hem in 2017 naar Telstar, tegen een onkostenvergoeding, nadat Jerdy moest vertrekken bij ADO en ook bij een club als Cambuur niet welkom was. Bij Telstar zou hij na acht wedstrijden pas wat gaan verdienen. “Al na een paar oefenwedstrijden legden ze me vast. Ze waren bang dat ik anders weg zou gaan. Het is bizar dat dat pas zes jaar geleden is. Daar denk ik nog weleens aan terug. Ik sta er nu zo anders voor, dat had ik toen niet durven dromen. Mijn neef stuurde me laatst nog een foto van mijn debuutwedstrijd bij ADO. Hij zei: ‘Het lijkt wel een jaar geleden.’”
‘Meteen in mijn eerste wedstrijd voor PSV tegen Vitesse zette Bosz mij centraal achterin. Ik dacht: weet hij wel dat ik nooit eerder centraal achterin heb gestaan?’
Telstar draaide een goed seizoen, werd zesde in de eerste divisie. Jerdy speelde zichzelf in de kijker. “Daarin moet ik ook realistisch zijn: als we dat jaar vijftiende waren geworden, had niemand het over mij gehad.”
Maar misschien nog belangrijker: bij Telstar werd Jerdy van aanvallende middenvelder getransformeerd tot de verdedigende middenvelder die hij nu is. “Ik begon als nummer tien, totdat er een speler naar Telstar kwam die voor de club ook een buitenkansje was, Mohammed Osman. Osman was echt een pure nummer tien. En dus werd ik op ‘zes’ gezet. Snoei zegt dat hij toen al een goede ‘zes’ in mij zag, ik betwijfel dat.” Lachend: “Volgens mij dacht hij gewoon: even kijken of dat ook gaat. Achteraf pakte het goed uit.”
Hij knipte vanwege een ontstoken teen een keer een stuk uit zijn schoen, zodat hij toch kon spelen. Laconiek: “Dit heb
ik toen met de fysio bedacht. Als ik het gevoel heb dat ik ondanks een ontstoken teen of iets anders alsnog belangrijk kan zijn voor een team, dan zoek ik oplossingen om er te kunnen staan.”
Na een jaar Telstar mocht Jerdy zich laten zien in de eredivisie bij Excelsior, met trainer Adrie Poldervaart aan het roer. “Poldervaart stelde mij meteen op. Een risico voor hem, ik kwam wel van Telstar, en ging nu voor het eerst echt in de eredivisie spelen. Met Poldervaart heb ik nog steeds een heel goede band. Hij komt ook uit Hellevoetsluis. Als ik er ben, dan app ik hem en gaan we samen koffiedrinken of lunchen en bekijken we voetbalbeelden.”
‘Hij moet naar een land waar wordt gevoetbald, dat zal hij ook snappen. Je kunt iemand nooit verwijten dat hij een fantastische transfer maakt. Mensen die zeggen dat een speler een bepaalde aanbieding moet afslaan, hebben zelf nooit zo’n kans gehad.’
Zeljko Petrovic, april 2019 in VI.
Na een succesvol jaar bij Excelsior vertrok Jerdy naar Bologna. “Ik las ook dat ik beter naar de subtop in de eredivisie had kunnen gaan in plaats van naar Italië. In Nederland denken ze sowieso altijd dat als een jonge speler naar het buitenland vertrekt, hij dat voor het geld doet. Bologna is een hartstikke mooie ploeg, maar het is niet dat ik direct naar een Champions League-elftal ging.
Natuurlijk was de Serie A een grote stap, maar ik had er alle vertrouwen in dat ik die kon maken. Ik wist dat ik me in Italië goed kon ontwikkelen op bepaalde gebieden; fysiek, maar ook verdedigend. Ik moest sterker worden, harder in de duels en beter leren hoe ik bepaalde duels aan moest gaan. Mijn overweging was: ga ik dat beter leren bij een subtopper in de eredivisie of in Italië? Van Poldervaart heb ik overigens nooit een kritisch woord gehoord over mijn overstap naar Bologna. Hij wist denk ik ook wel: dat gaat goed komen.”
‘Hij volbracht alles in zijn taken- en functiepakket. Maar hij speelt alleen maar met zijn rechtervoet en soms moet je ook je linkervoet gebruiken om het spel sneller te maken. En toch was het al met al een goed debuut.’
Louis van Gaal, 8 juni 2022 tegen de NOS.
“Mijn debuut bij het Nederlands elftal was geweldig. Ik vond het ook goed gaan. Gelukkig vond de trainer dat ook, een kritisch puntje mag altijd. We speelden uit tegen Wales. Mijn vrouw, ouders, zus, schoonouders en neefje zaten op de tribune. Tijdens het volkslied zag ik ze staan. Ze schoten vol. Dat deed wel wat met me.”
Jerdy kwam nooit uit voor een Nederlands jeugdelftal. En amper vijf jaar voor zijn debuut, op 8 juni 2022 onder voormalig bondscoach Louis van Gaal, speelde hij nog voor een onkostenvergoeding bij Telstar. “Ja, ik moest mezelf wel even knijpen om het te geloven.” In de auto hoorde Jerdy het goede nieuws. “Ik was onderweg naar Nederland vanuit Bologna. We hadden vakantie. Ineens kreeg ik een appje van een onbekend nummer. Het was Louis van Gaal met de vraag of ik kon facetimen. Ik dacht: word ik door iemand in de maling genomen? Mijn vrouw ging rijden zodat ik rustig kon bellen. Van Gaal zei: ‘Marten de Roon is geblesseerd geraakt.’ Ik dacht: het zal toch niet? Hij vroeg of ik naar Zeist wilde komen. Ik heb een traantje gelaten met mijn vrouw.”
Het was wennen, voor het eerst bij het Nederlands elftal, beaamt Jerdy. “Het was een nieuwe groep waar ik in kwam. Ik doe dan meestal een stapje achteruit om te kijken hoe de groep in elkaar steekt, wie erbij zitten, hoe ze zijn en met wie ik het goed zou kunnen vinden. Ik ben niet iemand die meteen de sfeer bepaalt.”
Van Gaal maakte indruk op Jerdy. “Ik kijk niet snel tegen iemand op, maar ik merkte wel dat hij al jaren in de top werkte. Van Gaal wist heel goed waar hij het over had, was heel duidelijk. En hij heeft humor. Voor en na de wedstrijd heb ik met hem gesproken over mijn spel. Met zijn tips ben ik aan de slag gegaan, ik ben bewuster met mijn linkervoet bezig geweest, al moet ik wel zeggen dat ik er in het veld niet zo aan denk. Uiteindelijk zal het me ook een worst wezen of ik nou met links of rechts speel. Als die bal maar goed aankomt.”
‘Er wordt altijd te weinig over Jerdy gepraat in vergelijking met wat hij aan het team geeft. Het begint allemaal bij hem. Hij staat garant voor maximale beschikbaarheid, doet alles goed en met een glimlach, misschien zie je het van buitenaf niet, maar hij geeft net dat beetje extra aan het hele team.’
Bologna-trainer Thiago Motta tijdens een persconferentie in augustus 2022.
“Wat ik over Van Basten zei, geldt ook voor Motta. Dat was ook een geweldenaar op het veld. En ook nog eens op mijn positie. Ik heb een half jaar met hem mogen werken, dat is me heel goed bevallen.” Lachend: “En ook met hem heb ik in de clinch gelegen. Motta vond dat ik meer kon brengen dan ik deed. In de een-op-een-gesprekken pakte hij mij aan. Het is best lastig als je ergens al 3,5 jaar zit, iedereen altijd positief over je is geweest, en een nieuwe trainer ineens zegt dat het niet goed is wat je doet.
Achteraf zei Motta dat hij mij alleen had willen triggeren. Hij zei: ‘Ik wist altijd al dat je een van de besten was, maar je gaf altijd honderd procent in plaats van 110.’ Hij heeft voor elkaar gekregen dat ik 110 procent ging geven. Ik heb onder hem een heel goed half seizoen gedraaid. We eindigden dat seizoen als negende in de Serie A.”
Na dat seizoen vertrok Jerdy naar PSV. “Ik ben meteen naar Motta gegaan om te zeggen dat PSV zich voor me had gemeld. Motta was bij de onderhandelingen betrokken, wilde me niet laten gaan. Hij zei heel eerlijk: ‘Ik snap jou goed, maar ik ben trainer en als je mij vraagt: mogen we Jerdy verkopen, dan zeg ik nee.’ Het heeft best wat tijd gekost voordat het rondkwam. Ik heb Motta niet meer gesproken, moet hem weer eens een berichtje sturen. Het gaat heel goed met Bologna, ze draaien nu bovenin mee in de competitie. Ik ga hem daar zeker even mee complimenteren.”
Voor Motta speelde Jerdy drie jaar onder voormalig topmiddenvelder Sinisa Mihajlovic, die in december 2022 op 53-jarige leeftijd overleed aan leukemie. “Hij heeft mij geïntroduceerd in het Italiaanse voetbal. In Italië is het best bijzonder om een jonge speler meteen belangrijk te maken. Mihajlovic deed dat. Ik had een goede band met hem, al praatte hij niet veel. Het was geen Nederlandse trainer die na elke wedstrijd vertelt wat hij van je vond. Zonder te praten wisten we dat we elkaar mochten. Het was heftig om te zien hoe zijn ziekte langzaam de overhand nam totdat hij overleed.”
‘Hij is een middenvelder, zo zie ik hem abso- luut ook. Alleen kreeg ik de vraag: zie je hem als centrale verdediger voor als hij ouder wordt. Voor als hij wat grijs is, zie ik hem als een centrale verdediger. Voor mij zal dat in ieder geval niet zijn favoriete positie zijn.’
Peter Bosz, december 2023, tijdens een persconferentie.
“Toen ik nog in onderhandeling was met PSV, heeft het gesprek met Bosz ook heel erg geholpen. De tactiek en visie van de trainer past bij mij. Hij wil dominant aan de bal zijn en dat wij onze wil aan de tegenstander opleggen. En hij is heel duidelijk, zegt wat hij denkt en laat weten wat hij van jouw prestaties vindt.”
Het loopt goed bij PSV. In de Champions League werd overwinterd en de ploeg werd kampioen van de Eredivisie. “De tactiek van de trainer is heel belangrijk, maar wij moeten die wel kunnen uitvoeren. De credits gaan zeker naar de trainer, maar ook naar de technisch directeur en alle anderen die de selectie hebben samengesteld.”
Jerdy werd dit seizoen niet altijd als verdedigende middenvelder opgesteld, maar ook geregeld als centrale verdediger. Dat pakte in de uitwedstrijden tegen Feyenoord (1-2) en AZ (0-4) en de play- offs voor de Champions League tegen Rangers (5-1) en de Champions League- wedstrijd thuis tegen Borussia Dortmund (1-1), goed uit.
“Meteen in mijn eerste wedstrijd voor PSV tegen Vitesse zette de trainer mij centraal achterin. Ik dacht: weet hij wel dat ik nooit eerder centraal achterin heb gestaan? Eén helftje bij Bologna,meer niet. Blijkbaar hadden de scouts van PSV dat gezien. Ik dacht even: wat gebeurt hier? Ik vind het helemaal niet erg om af en toe centraal achterin te staan, maar uiteindelijk ben ik een middenvelder. Zo wil ik ook gezien worden.”
Jerdy is dit seizoen uitgegroeid tot een van de belangrijkste spelers van PSV. “Ik ga ervan uit dat mijn zaakwaarnemer al aan een vervolgstap denkt, daar is hij zaakwaarnemer voor, maar ik ben daar niet mee bezig. Ik doe wat ik moet doen en laat zien wie Jerdy Schouten is. Als er een club komt waar ik geen ‘nee’ tegen kan zeggen, dan zie ik dat dan wel weer. Op dit moment zit ik heel goed bij PSV. Kampioen worden is een droom. Het is niet zo dat mijn carrière dan ook meteen geslaagd is, maar het is wel de reden waarvoor ik hier naartoe ben gekomen. Ik wil prijzen winnen. En als je dan meteen in het eerste jaar kampioen kunt worden, dan is dat fantastisch.”
‘Je ziet duidelijk waar zijn kwaliteiten liggen. Misschien is het dan toch de druk van het Oranje-shirt. Dat zou kunnen. Maar daar zal hij nu dan wel vanaf zijn.’
Ronald Koeman, in november 2023 tegen de NOS.
Anderhalf jaar na zijn debuut voor Oranje werd Jerdy weer opgeroepen door Van Gaal-opvolger Ronald Koeman. In november vorig jaar kreeg hij een basisplaats thuis tegen Ierland (1-0). “Koeman is een heel andere trainer dan Van Gaal, we speelden ook een ander systeem, 4-3- 3 in plaats van 5-3-2. Het was weer even wennen.”
Na de wedstrijd was er kritiek op zijn spel. Te veel van zijn passes zouden niet zijn aangekomen. “Het gevoel was ontstaan dat ik een heel slechte wedstrijd had gespeeld. In het begin had ik twee of drie slechte ballen verstuurd, die ik normaal niet geef. Daar zijn sommige analisten in blijven hangen. Het waren geen zenuwen, hoor, daar heb ik eigenlijk nooit last van. Het kán ook gewoon een keer gebeuren dat je een slechte bal geeft. Maar als die drie verkeerde ballen over de hele wedstrijd verspreid waren geweest, was het waarschijnlijk niet zo opgevallen.”
Na zijn sterke Champions League- optreden tegen Borussia Dortmund als centrale verdediger riep René van der Gijp in Vandaag Inside dat Jerdy een centraal duo met Virgil van Dijk zou moeten vormen in Oranje. “Tim Wolf, de assistent bij PSV, zei tegen me: ‘Heb je gehoord wat Van der Gijp heeft geroepen?"
Lachend: “Ik zei: ja, en dat is precies waar ik bang voor was, daarom wil ik niet centraal staan. Ik zie mezelf als middenvelder in het Nederlands elftal. En of ík dan degene ben die naast Frenkie de Jong staat? Dat is de keuze van de bondscoach.”
Deze zomer staat het EK in Duitsland op het programma. “Er loopt echt veel kwaliteit rond. Het wordt zoeken voor de bondscoach hoe hij wil spelen en hoe hij die kwaliteit eruit gaat krijgen. Als we dat als team voor elkaar gaan krijgen, dan geef ik ons een grote kans om ver te komen. Het zou heel gaaf zijn als ik erbij mag zijn, en als er dan ook nog een titel gewonnen wordt, dan wordt een droom echt werkelijkheid.”
Helden Magazine 71
Het interview met Jerdy Schouten is afkomstig uit de tweede uitgave van 2024. De 71ste editie van Helden Magazine is voor het eerst in België te bewonderen! Deze mijlpaal wordt gevierd met twee verschillende sporters op de cover: Estavana Polman in Nederland en Wout van Aert in België.
In een openhartig interview deelt Estavana Polman, het gezicht van het Nederlandse handbalteam, haar verhaal over de voorbereidingen op het olympisch kwalificatietoernooi. Daarbij komen ook haar persoonlijke uitdagingen, zoals haar relatie met Rafael van der Vaart, het moederschap en haar blessures ter sprake. Alleskunner Wout van Aert laat dit jaar de Tour de France schieten en kiest voor het eerst voor de Giro d’Italia. De Belgische renner spreekt zich uit over het nieuwe traject, Mathieu van der Poel, Visma-Lease a Bike en de Olympische Spelen.
In deze editie van Helden wordt er ook veel aandacht besteed aan voetbal. Esmee Brugts, bekroond als Talent van het Jaar, maakte afgelopen zomer een droomtransfer naar FC Barcelona. We blikken terug op de legendarische wedstrijd tegen Portugal tijdens het WK van 2006 met Khalid Boulahrouz en bezoeken verdediger Bart Nieuwkoop in Rotterdam. Met Manchester City won Kevin De Bruyne alles wat er te winnen valt. Kenners spreken zich uit over onder meer zijn weergaloze traptechniek en fabuleuze inzicht. In ‘De Dag Dat Alles Misging’ kijken Sigi Lens en Edu Nandlal terug op de vliegtuigcrash in Suriname. Ze hebben de verschrikkelijke SLM-ramp overleefd die zich 35 jaar geleden heeft voorgedaan.
Verder in de 140 pagina’s tellende editie deelt marathonloopster Anne Luijten haar bewogen jaar met de lezers. Ze liep de olympische limiet, trouwde, maar verloor ook haar trouwste fan: vader Jos. Zwemfenomeen Ian Thorpe blikt terug op zijn legendarische races en vriendschap met Pieter van den Hoogenband. Victoria Koblenko gaat in gesprek met Ranomi Kromowidjojo, drievoudig olympisch kampioen en zeventienvoudig wereldkampioen zwemmen. Kickbokslegende Peter Aerts, een grootheid in Japan, spreekt onder meer over het oprichten van zijn eigen bond LEGEND. Als laatste is de negentienjarige Collin Veijer de hoop van de Nederlandse motorsportfans, maar wie is hij?
