Word abonnee

Voetbal

Maurice Steijn: ‘Benieuwd of mijn werkwijze ook bij een topclub werkt’

Dirk-Jan van Dijk

Voetbal

Maurice Steijn: ‘Benieuwd of mijn werkwijze ook bij een topclub werkt’

door: Barbara Barend
8 augustus 2023
10 tot 15 minuten lezen

Na een moeizaam jaar moest Ajax op zoek naar een nieuwe trainer. Veel namen passeerden de revue, die van Maurice Steijn noemde niemand. Zes weken lang bleef geheim dat hij de beoogde opvolger van John Heitinga was. “Natuurlijk zal de druk groot worden. Dat weet ik, anders had ik hier niet voor moeten kiezen.”

Wanneer ben je voor het eerst benaderd door Ajax?
“Ergens eind april belde mijn zaakwaarnemer Rodger Linse me en zei: ‘De kans is groot dat Ajax binnenkort gaat bellen, je bent een van de kandidaten.’ Er was interlandvoetbal, mijn vrouw Cilla en dochter Biba waren naar Bonaire en ik was met mijn zoon Sem een paar dagen op Ibiza. Het moest topgeheim blijven. Mijn zoon was erbij toen ze belden, dus hij hoorde het. Dat was natuurlijk een mooi moment. We waren allebei heel trots dat na al die jaren een topclub als Ajax interesse had. We gingen ook weer snel terug naar de realiteit van de dag: Sem moest terug naar Twente en ik naar Sparta.

Ik mocht er niet over praten, maar na vijf dagen heb ik het toch aan mijn vrouw en dochter verteld. Zij vonden het ook geweldig. Begin mei heb ik het eerste gesprek met Sven Mislintat, technisch directeur van Ajax, gevoerd en na het akkoord was het nog steeds niet bekend. Mijn naam werd nergens genoemd in rijtjes van potentiële kandidaten en dat was wel elke keer hilarisch. Vond ik echt leuk. Het kwam uit op 11 juni, de dag dat wij met Sparta de tweede finalewedstrijd van de play-offs om Europees voetbal speelden tegen Twente.”

Lange tijd werd aangenomen dat Peter Bosz de beste papieren had om opnieuw Ajax-trainer te worden…
“Ik vond het wel lachen dat ik nergens genoemd werd. Ik was op een gegeven moment bij een van onze beste vrienden in Venlo, een oud-masseur van VVV. We hadden een reünie. Op dat moment was ik al heel intensief met Ajax in gesprek, dus had ik ook veel contact met Rodger Linse. Mijn telefoon ging voortdurend. Mijn vriend had door dat er iets was, zei: ‘Het moet groot zijn, want je bent trainer van de zesde club van Nederland.’ Ik antwoordde: het is PSV. Ik kon niet zeggen dat het Ajax was. Op een gegeven moment werd bekend dat Peter Bosz naar PSV ging.

Stuurde die vriend me een app: ‘Sorry, we hadden het je zo gegund en het was ook verdiend geweest, kusjes uit Venlo.’ Ik heb terug geappt: het is niet anders, maar ik sta zo in het leven: Don’t worry about a thing / ’Cause every little thing gonna be all right. Dat is dus de zin uit Three Little Birds van Bob Marley, dat altijd door de Arena schalt.”

Het je een traantje gelaten toen je rond was met Ajax?
“Nee, geen tranen. Ik was volop in voorbereiding op de eerste finalewedstrijd van de play-offs. Op woensdagmiddag 7 juni werd ik gebeld door Sven. Hij zei: ‘We zijn eruit, jij gaat de nieuwe trainer van Ajax worden.’ Twee minuten na dat gesprek moest ik de training leiden. Pas om vier uur had ik mijn telefoon weer aangezet. Ik ben naar huis gereden en heb een lekkere fles wijn opengetrokken met Cilla en Biba. Sem was er niet, tegen hem moesten we het met Sparta de volgende dag opnemen.”

Heb jij altijd gedacht: op een dag belt een club uit de nationale top?
“Ik heb nooit echt aan carrièreplanning gedaan. Je bent als trainer zo afhankelijk van de spelers. Als speler kun je veel meer invloed op je carrière uitoefenen. Ik dacht dus niet: die topclub gaat een keer komen, maar ik kan wel zeggen dat als die club een keer zou komen, het deze zomer moest zijn. We hebben echt een mooie prestatie met Sparta geleverd, zijn zesde geworden met de twaalfde begroting van de eredivisie. Spelers hebben zich ontwikkeld. Ik was en ben wel heel erg benieuwd of mijn werkwijze ook aanslaat bij een topclub.”

Wat is die manier van werken?
“Ik geloof heel erg in een normale omgang met elkaar, in normaal gedrag. Ik heb geen boek met regels, geef ook nooit boetes, omdat het bijna nooit nodig is geweest. Als een speler te laat komt, dan kan dat een keer gebeuren. Er kan een ongeluk op de snelweg zijn. Op zo’n moment bel je me en dan zeg ik: rustig rijden, doe geen gekke dingen. Is een speler twee of drie keer te laat, dan hebben we een ander gesprek, maar dat heb ik eigenlijk nog nooit meegemaakt.

Ik wil niet als een politieagent op mijn spelers letten, geef mijn spelers verantwoordelijkheid. Als je hen een bepaalde vorm van vrijheid geeft, krijg je ook veel terug, is mijn ervaring. Zo is dat gegaan bij alle clubs waar ik heb gewerkt. Of dat ook bij Ajax het geval is, moet nog blijken. Zo niet, dan moet ik het op een andere manier doen.”

Heb je helemaal geen regels?
“Nee, ik vraag gewoon normaal gedrag en normale omgangsvormen. Bij spelers zie je weleens dat ze heel aardig zijn tegen de hoofdtrainer, maar minder vriendelijk tegen de mensen die de kleding wassen. Daar ga ik heel slecht op.”

Bij een club als Ajax kunnen spelers ook weleens hun hoofd verliezen. Al die aandacht en druk…
“Dat kan zeker, spelers moet je daarin helpen en begeleiden. Ik snap het ook. Je speelt bij Ajax, iedereen wil wat van je, je bent ineens een soort van bekende Nederlander, iedere vrouw wil wat van je, je hebt een mooie auto en een dik salaris. Tuurlijk doet dat wat, zeker met jonge jongens. Het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen, daar ligt een taak voor ons als begeleiding.”

Werk jij met mental coaches?
“Ik werk nu voor het eerst met een mental coach bij een club en ga ervaren hoe dat is. Ik ben altijd van mening geweest dat ik met mijn levenservaring, achtergrond en een ervaren staf om me heen veel zelf kon tackelen. Nu ga ik ervaren wat de meerwaarde van een professionele begeleider is, heel interessant.”

Vind je het ook een uitdaging om zelf met een mental coach te gaan werken? De druk bij een club als Ajax is enorm.
“Er staat binnenkort een afspraak met Joost Leenders, onze mental coach. We hebben dan eerst een gesprek over de verschillende karakters in de staf. Het is goed dat daarnaar wordt gekeken, want wij moeten wel samen gaan werken onder grote druk. Want die gaat er komen, die is er altijd bij een topclub.”

Hoe zou jij je karakter omschrijven?
“Ik denk dat ik als trainer zacht in de omgang ben, maar hard op de inhoud. Ik denk dat ik altijd eerlijk ben, dat ik een gevoelsmens ben en van gezelligheid hou.”

Beladen onderwerp

En wordt het voor jou lastig om de weelde te dragen? Een coach van Ajax krijgt meer aandacht dan een coach van Sparta.
Lachend: “Je hebt er ineens veel vrienden bij. Mijn dochter is ook ineens ongelooflijk populair, ze heeft er heel veel volgers bij op Instagram. Vind ik ook weer leuk en daar ben ik ook wel trots op, hoor. Biba staat altijd een beetje in de schaduw van Sem. Het is mooi dat er ook aandacht naar haar gaat. Maar goed, we zullen allemaal een beetje moeten wennen aan de nieuwe status. We hebben genoeg meegemaakt als gezin, dus dat komt vast goed. Ik heb in de eerste maand al wel gemerkt dat trainer van Ajax zijn op zich al heel apart is. Iedereen vindt daar wat van.

Dat is voor mij wennen, ik word daar best een beetje ongemakkelijk van. Ik ben er helemaal niet van dat ik anders kijk naar iemand met een bepaalde status. Trainer van ADO of Sparta is echt wat anders dan trainer van Ajax in de beleving van veel mensen. Het is wat het is.”

Is je zoon Sem niet wat voor Ajax?
“Hij is echt een goede speler. Die intrinsieke motivatie van hem is niet normaal. Elke dag trainen, elke dag bezig zijn met beter worden, hij heeft zijn eigen fysieke trainer, zijn eigen coach die hem traint op zijn kijkgedrag in het veld. Ron Jans had vorig jaar gezegd: ‘We vinden dat je beter de situatie moet inschatten.’ Sem zei: ‘Oké, dan gaan jullie dat toch met me trainen.’ Dat moeten ze nu nog doen. Ze zeggen wat en ze doen er niks mee. Toen is hij zelf gaan zoeken, en zo is hij bij Patrick Woerst uitgekomen. Ik vind Sem een typische Ajax-speler, echt een nummer 10. Een type Litmanen of Donny van de Beek. Maar hij gaat niet komen zolang zijn vader trainer is van Ajax, want dat is niet handig.”

Ik hoor een trotse vader.
“Ja, ik ben trots op beiden. Met Biba is het weer anders. Mijn dochter zit de hele tijd boven en als ik thuiskom, zegt mijn vrouw vaak: ‘Is je vadertje er weer, kom je ineens wel naar beneden.’ Op een leuke manier. Ik ben happy met wat ik heb en waar ik sta. Ik kom uit de achterbuurten van Den Haag, ben opgegroeid voor galg en rad, heb genoeg meegemaakt. Mijn schooldiploma’s heb ik gehaald, ben aan de weg gaan timmeren en op mijn 49ste ben ik trainer van de grootste club van Nederland. Daar mag je toch ook wel trots op zijn?”

Helden Magazine editie 68

Het eerste gedeelte van het verhaal van Maurice Steijn komt voort uit Helden Magazine nummer 68. Max Verstappen kleurt de wereld oranje. Max Verstappen is hard op weg om voor het derde jaar op rij de wereldtitel Formule 1 te pakken. In aanloop naar de Grand Prix van Zandvoort, die hij afgelopen twee jaar won, siert hij de cover van Helden. We volgden de coureur vanuit de paddock en zagen hoe moeilijk het is voor ploeggenoot Sergio Perez om staande te blijven in zijn schaduw.

In de 68ste editie van Helden ook volop aandacht voor het nieuwe voetbalseizoen. Een gesprek met Mats Wieffer, dé ontdekking van vorig seizoen, over zijn doorbraak bij Feyenoord en Oranje. Luuk de Jong is spits en aanvoerder van PSV, hij vertelt over bondscoach Ronald Koeman, oud-trainer Ruud van Nistelrooij, nieuwe trainer Peter Bosz, oud-ploeggenoot Xavi Simons en nieuwe teamgenoot Noa Lang. Ryan Gravenberch kende een lastig eerste seizoen bij Bayern München. Hij wil er dit seizoen staan en weer een vaste waarde voor Oranje worden.

Verder in de nieuwe Helden. Atleten Lieke Klaver en Terrence Agard vormen een razendsnel koppel. Turners Loran de Munck en Casimir Schmidt zijn maatjes en tegenpolen. Laura Dijkema en Nika Daalderop over de hectiek van het leven als volleybalsters in den vreemde. Anne van Dam is de beste golfster van Nederland, ze vertelt over anger management, wonen in Amerika en de Big Green Egg Open. Hockeyster Laurien Leurink won met Oranje alles wat er te winnen viel. Mede door de ongeneeslijke ziekte van zus Marije zwaaide ze af. Ook is er veel aandacht voor de European Para Championships in Rotterdam. Een gesprek met rolstoelbasketbalster Bo Kramer, bij wie op jonge leeftijd botkanker in haar been werd geconstateerd.

Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine editie 68! Wil je geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Abonneer je nu snel en ontvang de Helden Magazine op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Blijf daarnaast op de hoogte van het recentste sportnieuws en leuke winacties door je aan te melden op onze nieuwsbrief en volg ons op onze social mediakanalen.

Delen: